ကြ်ႏု္ပ္ႏွင့္ ဖီလုိဆုိဖီ (အပုိင္း-၂)

အတန္းေဖာ္ ထုိင္းရဟန္းေတာ္၊ အျခားဌာနမွ ကညာႏုိင္ငံမွ ေက်ာင္းသူႏွင့္ သီတဂူစတား

ကြ်ႏု္ပ္ႏွင့္ ဖီလုိဆုိဖီ (အပုိင္း-၂)
Nyaya Philosophy
ေနာက္ option subject တစ္ခုက Indian Philosophy ထဲက Nyaya ဖီလိုဆုိဖီျဖစ္သည္၊ ထုိဘာသာရပ္ ယူေသာ ဆရာမနာမည္က ပေရာဖက္ဆာ ေဒါက္တာ မဂၤလာခ်င္ခ်ိဳရီ အပ်ိဳၾကီးျဖစ္သည္၊ ဌာနမွာေတာ့ နာမည္ၾကီးသည္၊ သူ႕အတန္းဆုိလွ်င္ အိႏၵိယေက်ာင္းသားေတြ ေရွာင္ၾကသည္။ အေၾကာင္းက စည္းကမ္းၾကပ္လြန္းသည္၊ ေက်ာင္းမွန္မွန္မတက္လုိ႔ကေတာ့ အဲဒီေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူကို တနည္းမဟုတ္ တနည္းနည္းနဲ႔ ျခိမ္းေျခာက္သည္။ သီတဂူစတားတုိ႕ စီနီယာ အိႏၵိယေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ ေက်ာင္းမမွန္လုိ႔ သူ႔ဘာသာမွာ presentation , internal test, assignment မ်ားတင္ခြင့္မျပဳသျဖင့္ စာေမးပြဲဆုံးရႈံးခဲ့၊ သီတဂူစတား သူငယ္ခ်င္း အတန္းတူ ကိုရီးယားေက်ာင္းသူလည္း ေနာက္ဆုံး semester မွာ ေက်ာင္းတက္မမွန္တာနဲ႔ နည္းမ်ိဳးစုံႏွင့္ ၾကိမ္းေမာင္းသည္၊ ဒီေက်ာင္းသူေလးဆုိရင္ ဆရာမႏွင့္ စကားမ်ားျပီး အမ္ေအတန္းတစ္ခုလုံးကို cancel လုပ္ျပစ္လုိက္သည္။ သူလဲ စာေတာ္သူတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။ ပထမ semester ဆုိေတာ့ သီတဂူစတားလဲ မေယာင္မလည္နဲ႕ ဆရာမခ်င္ခ်ဳိရီ ဘာသာရပ္တက္မိရဲ့သားျဖစ္သြားသည္။ ေက်ာင္းသား ၂ ေယာက္ပဲ ရွိသည္၊ အေစာပုိင္းက ၄ ေယာက္ေလာက္ရွိသည္၊ ေနာက္ေတာ့ သူ႔စည္းကမ္းေတြေၾကာင့္ ေက်ာင္းသားအခ်ိဳ႕ ေနာက္ဆုတ္သြားသည္။ သီတဂူစတားႏွင့္ အိႏၵိယေက်ာင္းသူ ရ္ရွမီ ႏွစ္ေယာက္သာက်န္ေတာ့သည္။ ေက်ာင္းသားမ်ား ေရွာင္ခ်င္လဲ ေရွာင္ခ်င္စရာပင္။ အမွတ္ေပးလဲ ၾကမ္းသည္အျပင္ စည္းကမ္းကလဲ ၾကီးလုက္တာ ေျပာမေနပါနဲ႔။ ဒါေပမဲ့ သီတဂူစတားက ဒီဆရာမကို ၾကိဳက္ေနတယ္၊ ၾကိဳက္တယ္ဆုိတာ တမ်ိဳးမထင္နဲ႔ေနာ္၊ ဟီးးးးးးးးး။ စာသင္တာ ေတာ္ေတာ္ေလး စနစ္က်တယ္၊ စာေရးနည္း၊ Presentation ေရးနည္းေတြ သူ႔ဆီကေနရသည္၊ အျခားဆရာ ဆရာမေတြက အဲေလာက္ထိ ေျပာမျပ၊ စည္းကမ္းၾကီးသေလာက္ စာသင္တဲ့ေနရာမွာလဲ စိတ္ပါလက္ပါရွိလွသည့္အတြက္ သီတဂူစတားက ၾကိဳက္သည္။

ခက္ခဲေပမဲ့
စာသင္ျပီးလုိ႔ ၂ လေက်ာ္ေတာ့၊ သီတဂူစတားအတြက္ေတာ့ တစ္လတာမွ်သာရွိေသးသည့္အခ်ိန္ assignment မ်ားတင္ဘုိ႔ ေခါင္းစဥ္ေတြ ေပးျပီ၊ အဲဒါမွ ခက္တာပဲ၊ ကိုယ္က အခုထိ ဘာမွ နားမလည္ေသး၊ နားမလည္ဘဲ ဘယ္လုိလုပ္ ေရးမလဲ၊ စိတ္ဓာတ္က်ေနသည့္အခ်ိန္ ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ ကုလားသူငယ္ခ်င္း (ေတာသား)တစ္ေယာက္ သီတဂူစတားကို အေတာ္ခင္သည္၊ သူကို အကူအညီေတာင္းရသည္၊ စာေရးပုံ၊ ဆရာမသင္ျပီးသား စာေတြ ျပန္ရွင္းျပခုိင္းသည္၊ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္က ရွင္းျပလုိက္ေတာ့မွ အေတာ္အတန္ နားလည္လာသည္။ သိတဲ့အတုိင္းပဲ ဖီလုိဆုိဖီသည္ ျမန္မာလုိေရးထားသည့္ စာေတြသည္ပင္ နားလည္ဘုိ႔ ခက္ခဲပါသည္၊ ကိုယ့္အတြက္ second media ျဖစ္တဲ့ အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ နားလည္ဘုိ႔ ပုိခက္ခဲသြားသည္။ ဒါေပမဲ့ ျဖစ္ေအာင္ က်ိဳးစားခဲ့သျဖင့္ အတုိင္းတာတစ္ခု ေအာင္ျမင္ႏုိင္ခဲ့သည္။

ကြ်ႏု္ပ္ ႏွင့္ အဂၤလိပ္စာ
အိႏၵိယေက်ာင္းသားေတြသည္ အဂၤလိပ္စာ အရမ္းေတာ္ၾကသည္၊ ကိုယ့္ဘာသာလုိပဲ ေျပာႏုိ္င္ၾကသည္။ သီတဂူစတားခမ်ာ မ်က္ႏွာငယ္ရသည္၊ ျမန္မာျပည္မွာတုန္းက ၉ ႏွစ္ေလာက္ အဂၤလိပ္စာသင္ခဲ့သည္၊ English Diploma ႏွင့္ B.A ဘြဲ႔ေတြ ျပီးခဲ့ေပမဲ့ ဒီမွာေတာ့ အညံံစားပဲ။ ဆရာမက ေျပာေသးတယ္။ ေကာ၀ိဒ- မင္း အဂၤလိပ္စာ သင္ဦးတဲ့။ သီတဂူစတားက စကားတစ္ခြန္းမွ မေျပာေတာ့ အဲေလာက္ညံ့သည္ဟု ထင္ပုံရသည္။ ဟုတ္ပါျပီ ငါ အဂၤလိပ္စာ သင္ပါ့မယ္လုိ႔ ေျပာလိုက္တယ္။ စာေမးပြဲေတြလဲ ျပီးေရာ။ ေနာက္ေန႔ ေတြ႕ေတာ့ သူအံ့ၾသသြားသည္။ မင္း အဂၤလိပ္စာေတာ္ေတာ္ ေရးႏုိင္တာပဲ၊ အဂၤလိပ္စာေတြလဲ ေကာင္းရဲ့သားနဲ႕ ဘာလုိ႔ စကားမေျပာတာလဲတဲ့။ အဲဒါ မေကာင္းဘူးတဲ့၊ M.A ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ဟာ စကားေျပာရမယ္၊ ေဆြးေႏြးရမယ္၊ ေမးရမယ္တဲ့၊ ဒါမွ တုိးတက္တာ စသည္ေျပာသည္၊ research ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ ဆုိရင္ မေျပာလဲ ကိစၥမရွိဘူးတဲ့၊ မွန္ပါသည္၊ ဆရာမေျပာတာ လုံး၀ကို မွန္သည္၊ ေဆြးေႏြးမွ အေျဖရသည္၊ ေက်ာင္းသားေတြ ေမးခြန္းထုတ္တဲ့ အခါ ဆရာက ျပန္လည္ရွင္းျပပါမွ တခ်ိဳ႕ကိစၥေတြ ပုိရွင္းသြားတာေတြ ရွိသည္။ ခက္တာက သီတဂူစတား ပင္ကိုယ္စရိတ္ကိုက စကားေျပာနဲသည္၊ ဘယ္လုိမွ ျပင္လုိ႔မရ၊ ထုိ႔ေၾကာင့္လဲ စကားေကာင္းေကာင္း မေျပာတတ္ျဖစ္ေနသည္၊ တရားေဟာဓမၼကထိက တပါး ျဖစ္ဘုိ႔ဆိုတာ ေ၀းစြ။

ေနာက္ Option Subject တစ္ခုကေတာ့ Samkhya (သခၤယ်) ဖီလုိဆုိဖီျဖစ္သည္။ သူသည္လည္း အိႏၵိယ ဖီလုိဆုိဖီထဲက အေရးပါသည့္ ဖီလိုဆုိဖီတစ္ခုျဖစ္သည္။ ထုိဘာသာရပ္ကို ကိုင္ေသာ ဆရာသည္ ပေရာဖက္ဆာ ေဒါက္တာ Gokhale ျဖစ္သည္၊ အိႏၵိယအေတြးေခၚႏွင့္ပတ္သက္ျပီး အေတာ္ႏုိင္သည္၊ ပါဠိစာေပမ်ားကိုလည္း အေတာ္အတန္ နားလည္ေနသည္၊ ေက်ာင္းသားအမ်ားစုရဲ့ ေမတၱာကို ရရွိသူျဖစ္သည္၊ ေက်ာင္းသားအားလုံးက သေဘာက်ၾကသည္၊ အေၾကာင္းက စာသင္ေကာင္းရုံမဟုတ္ဘဲ ေက်ာင္းသားေတြအေပၚ နားလည္မႈေပးႏုိင္ျခင္းေၾကာင့္လဲ ျဖစ္သည္။ အခု ေက်ာင္းသားသည္ စာေပအားနဲေနေပမဲ့ ေနာင္တခ်ိန္ သူလည္းပဲ ဖီလုိဆုိဖာ တစ္ေယာက္ျဖစ္လိမ့္မည္ဟူ၍ လက္ခံထားသည္၊ ေက်ာင္းသားေတြ အေပၚ ဘယ္္ေတာ့မွ ႏွိမ္ခ် ေျပာေလ့မရွိ၊ အျမဲတမ္း အားေပးေနသည္။ ေနာက္ Compulsory Subject ႏွစ္ခုထဲက တစ္ခုျဖစ္တဲ့ Indian Epistemology ဘာသာရပ္ကိုလည္း ဒီဆရာၾကီးပဲ ကိုင္သည္။ Epistemology ဘာသာရပ္သည္ Indian ပဲျဖစ္ျဖစ္ Western ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ခက္ခဲပါသည္၊ သူ႔ကို Theory of Knowledge လုိ႔ေခၚပါသည္။ subject က ခက္ခဲသည့္အျပင္ English ကလဲ အားနဲေနတဲ့ သီတဂူစတားအတြက္ အေတာ္ လုပ္ခဲ့ရသည္။ သူမ်ား ေပ်ာ္လုိ႔မွ ေမာင့္မွာ မေပ်ာ္ႏုိင္ ဆုိတာလုိ၊ ေအးေအးေဆးေဆး ေနႏုိင္ခြင့္ မရွိခဲ့၊ ေက်ာင္းက အျပန္ ကိုယ့္အခန္းေရာက္တာနဲ႕ စာဖတ္ရသည္၊ သင္ခဲ့တဲ့ lesson ေတြကိုလဲ စာအုပ္ထဲမွာ ျပန္ရွာရသည္၊ စာၾကည့္တိုက္ကို အသုံးခ်ရသည္။ အိႏၵိယတကၠသိုလ္မ်ား၏ စာသင္နည္းသည္ ေက်ာင္းသားေတြကို စာၾကည့္တုိက္ထဲ ေရာက္ေအာင္ ပုိ႔သည့္ စနစ္ျဖစ္သည္။

ေနာက္ Compulsory Subject တစ္ခုကေတာ့ Western Metaphysic ျဖစ္သည္၊ ဤဘာသာရပ္ကိုေတာ့ ပေရာဖက္ဆာ ေဒါက္တာ Bhelke ကိုင္သည္၊ ယခုအခ်ိန္မွာေတာ့ သူက Department Head ျဖစ္ေနသည္။ သူသည္ စကားေျပာရွင္းသည္။ ေရာက္ခါစက သူ၏ အဂၤလိပ္စကားတစ္ခုပဲ နဲနဲ နားလည္ႏုိင္ခဲ့သည္။ သူသည္ သေဘာထားေကာင္းသလုိ စည္းကမ္းလဲ ၾကီးသည္။

စာေမးပြဲႏွင့္ အမွတ္
Semester တုိင္းမွာ Internal Test ႏွင့္ External Test ဟူ၍ ႏွစ္မ်ိဳးခြဲထားသည္၊ ေနာက္ဆုံး စာေမးပြဲကို External Test ဟူေခၚသည္၊ အမွတ္ကို ၅၀ စီေပးထားသည္၊ Internal test အမွတ္ ၅၀ ကုိ ဘာသာရပ္တစ္ခုကို assignment ႏွစ္ခု တင္ရသည္၊ ထုိ assignment ၂ခုလုံးသည္ viva or oral test ပါ ပါသည္၊ assignment တစ္ခု ၁၀ မွတ္ ၂ခုဆုိေတာ့ ၂၀ မွတ္ ႏုတ္ေျဖ Oral test ႏွစ္ခု တစ္ခုကို ၁၀ မွတ္၊ ႏွစ္ခုဆုိေတာ့ အမွတ္ ၂၀၊ ေနာက္ ၁၀ မွတ္စာကေတာ့ seminar သို႔မဟုတ္ presentation ျဖစ္သည္၊ ကိုယ္ေရြးခ်ယ္ထားသည့္ ေခါင္းစဥ္တစ္ခုကို ေက်ာင္းသားႏွင့္ ဆရာေတြေရွ႕မွာ တင္ျပရသည္၊ ေက်ာင္းသားမ်ားထံမွ ကိုယ့္ topic ႏွင့္ပတ္သက္ျပီး ေမးခြန္းမ်ား ထြက္လာပါသည္၊ ေက်ာင္းသားက မေမးလွ်င္ ဆရာက ေမးသည္။ လူေတာသူေတာ မတုိးတဲ့ သီတဂူစတားအတြက္ presentation သည္ အေၾကာက္ရဆုံးျဖစ္ေနသည္။ ဆရာႏွင့္ ေက်ာင္းသားေတြေရွ႕ ေရာက္လာလွ်င္ပဲ ဒူးေတြ တုန္ေနေတာ့သည္၊ အသက္ရႈပင္ မ၀ျဖစ္ေနသည္၊ ေရွ႕ေရာက္ေရာက္ျခင္း စာမဖတ္ႏုိင္ေသးပဲ အသက္ကို ၀၀ရႈလုိက္ရေသးသည္၊ ေျခေတြ လက္ေတြမ်ား ေခြ်းေတြေတာင္ ထြက္ေနသည္။ စဖတ္ခါစ တုန္တုန္ရီရီျဖစ္ေပမဲ့ အရွိန္ရလာတာနဲ႔ သြက္လည္းသြက္လာသလုိ အသံလည္းျမည္လာသည္။

တခါက ဆရာမ မဂၤလာခ်င္ခ်ိဳရီရဲ့ ဘာသာရပ္မွာ presentation လုပ္ေတာ့ လက္က ေခြ်းေတြ ထြက္လာတာကို သူျမင္သြားသည္၊ ဘာျဖစ္တာတုန္းတဲ့၊ ငါက မင္းေရွ႕မွာမုိ႔ ေခြ်းေတြထြက္တာလုိ႔ ေျပာေတာ့ ဆရာမက အားရပါးရကို ရယ္သည္။ သူကေျပာေသးတယ္ I am not going to eat you. ငါ မင္းကို ကိုက္မစားပါဘူး တဲ့။ assignment, presentation, oral test စသည္ လုပ္ခ်ိန္သည္ ေနာက္ဆုံး External test Exam ႏွင့္ ကပ္၍လုပ္သျဖင့္ အဲဒီအခ်ိန္ဟာ ပူေနးေက်ာင္းသားတုိင္းသည္ စာေရးလုိက္ စာဖတ္လုိက္ စာၾကည့္တုိက္ ေျပးလုိက္ စသည္ျဖင့္ စာထဲပဲ စိတ္ကို လုံး၀နစ္ထားရသည္၊ စာနဲ႔ပဲ အလုပ္ရႈပ္ေနရေတာ့သည္။

ထုိ႔ေၾကာင့္ M.A ေက်ာင္းသားသည္ Semester ၄ ခုရွိ၍ Semester တစ္ခုတြင္ ေလးဘာသာရွိရကား Presentation ေပါင္း ၁၆ ၾကိမ္ေတြ႔ရမည္။ အဲဒီ Presentation တစ္ခု ျပီးတာနဲ႕ စာေမးပြဲ တစ္ခု ျပီးသြားသည္ ဟု ခံစားလုိက္ရသည္။ External test မွာေတာ့ အမွတ္ ၅၀ သာပဲ ေျဖရေတာ့သည္။
ဤကား First Semester အခ်ိန္ခါတုန္းက ေတြ႔ၾကံဳခဲ့ရေသာ ဘာသာရပ္မ်ားႏွင့္ ဆရာမ်ားျဖစ္ပါသည္။

ကြ်ႏု္ပ္ႏွင့္ ဖီလုိဆုိဖီ (အပုိင္း-၃) ကို ဆက္လက္ တင္ျပပါဦးည္။
ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႕ပါေစ။
သီတဂူစတား

Posted in: မွတ္စု