သီတဂူစတား

သီတဂူစတား

26 October 2012

မိန္းမအား ငါးပါး အပုိင္း (၂)


မိန္းမအား ငါးပါး အပုိင္း (၂)

(၂) အမ်ဳိးသၼီးတုိ႔၏ အသံ၊
အသံသည္လည္း အမ်ိဳးသမီးမ်ား၏ စြမ္းအားတစ္ခုျဖစ္သည္၊ ထုိအသံလွဳိင္း ရုိက္ခက္ခံရသူ ဆန္႔က်င္ဘက္ ပုရိသတုိ႔ ျပိဳလွဲၾကရသည္။ အမ်ိဳးသမီး၏ အသံကြန္ယက္ထဲသုိ႔ က်ေရာက္သူ ပုရိသတုိ႔ ရုန္းထြက္ဖုိ႔ရန္ ခက္ခဲလိမ့္မည္။

ဘုရားရွင္ကို ဖူးေမွ်ာ္ရန္ မ်က္မျမင္ မေထရ္ၾကီးတစ္ပါးသည္ လမ္းျပအျဖစ္ တူေတာ္ေမာင္ ကုိရင္ေလးကို လက္ကုိင္ ေတာင္ေ၀ွးကို ဆြဲေစကာ ဘုရားရွင္ရွိရာ အရပ္သုိ႔ သြားသည္။ လမ္းခုလပ္္ ေတာအုပ္ၾကီးထဲေရာက္ေတာ့ သီခ်င္းေလးတေက်ာ္ေက်ာ္နဲ႔ ထင္းေခြ ထင္းခုတ္ေနတဲ့ အမ်ိဳးသမီး အသံေလးကို ၾကားေတာ့ ကုိရင္ေလး မေနႏုိင္ မထုိင္နုိင္ျဖစ္သည္၊ ထုိအမ်ိဳးသမီးေလ၏ အသံ၏ဆြဲငင္အားသည္ ကုိရင္ေလး နားေသာတမွ တဆင့္ ႏွလုံးသားစီသုိ႔ ဆြဲဆန္႔သိမ္းၾကံဳးယူကာ ကုိရင္ေလးလဲ ထုိအသံ၏ကြန္ယက္ထဲမွာ ရုန္းမထြက္ႏုိင္ေအာင္ ျဖစ္ေနေတာ့သည္။ ဦးရီးေတာ္ကို တစ္ပတ္ရုိက္ကာ ခဏေလး အခင္းၾကီးသြားအုန္းမယ္ဆုိျပီး ထြက္သြားလုိက္တာ မၾကာပါဘူး ကုိရင္ေလးလဲ ရေသ့ၾကီးလုိပဲ စ်ာန္ေလွ်ာရျပန္သည္။ အမ်ိဳးသမီး၏အသံေလာက္ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္၏ တကုိယ္လံုး တုန္ခါ ပ်ံ႕ႏွံသြားရေလာက္ေအာင္ တျခား ဘာအသံမွ မရွိဘူးတဲ့။

အမ်ိဳးသမီး၏ ဘာစားမလဲ ဘာလုပ္ေပးရမလဲ၊ ဘာကူညီေပးရမလဲ၊ ယူပါ၊ စားပါ၊ ေသာက္ပါ၊ စသည္ျဖင့္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္၏ အျပဳစု အယုအယ အသံရဲ့ ဒဏ္ကုိ ခံႏုိင္တဲ့ ပုရိသ မရွိသေလာက္ရွား၊ ထုိအသံေအာက္မွာပဲ သာယာၾကသည္၊ ျပိဳလဲၾကသည္။ ယေန႔အင္တာနက္ေခတ္မွာ ပုိလုိ႔ေတာင္ ဆုိးေပါ့၊ လူမျမင္ရ အသံနဲ႔ပဲ ေက်နပ္ေနၾကတာ၊ မျမင္မကန္း မႈံ၀ါး၀ါး စကားလုံးေတြ ဖတ္ျပီး ေလလႈိင္းက အသံကြန္ယက္ေအာက္မွာ ရုန္းမထြက္ႏုိင္သူေတြ သတိသာထား၊ ခါးနာမည္၊ မ်က္ေက်ာတက္မည္၊ မ်က္စိမႈန္မည္၊ ဆီးခ်ဳပ္ ၀မ္းခ်ဳပ္ျဖစ္ျပီး မ်က္စိေတြ ဦးေႏွာက္ေတြ ေရရွည္ သုံးမရျဖစ္သြားမည္။

ကုိယ့္ရွဴးကိုယ္ျပန္ပတ္
ဒီစာကို ဖတ္ျပီး ကေလးမေလးတစ္ေယာက္က ဘုန္းဘုန္းကပဲ ဗုိက္ဆာတယ္ေျပာလုိ႕ ဘာစားခ်င္လဲလုိ႔ေမးတာ ေနာက္ မေမးေတာ့ပါဘူးတဲ့။ ေတာ္ၾကာ တမ်ိဳးထင္ေနမွာစုိးလုိ႔တဲ့-pppppp။ အဲဒါမွ ကုိယ့္စကားနဲ႔ကိုယ္ ျပန္ထိတာပဲ။ ေယာနိေသာ မနသိကာရဆုိတာ အလြန္အေရးၾကီးပါတယ္၊ ေကာင္းတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ေျပာတာ ဆုိတာကို နာသူ ၾကားသူကလဲ သတိရွိဖုိ႔ပဲ။ အေယာနိေသာ မနသိကာရ-မေလ်ာ္တဲ့စိတ္ ၀င္သြားရင္ေတာ့ ကုိယ့္အႏၱရာယ္ကို ကုိယ္တုိင္ပဲ ရွာယူတာပဲ။

(၃) အမ်ဳိးသၼီးတုိ႔၏ အနံ႔၊
အမ်ိဳးသမီး၏အနံ႔သည္လည္း စြမ္းအင္တမ်ိဳးျဖစ္သည္၊ ကြန္ယက္တစ္ခုျဖစ္သည္။ ဣတၳိဂႏၶ- အမ်ိဳးသမီးမ်ား၏ ခႏၶာကုိယ္က ပင္ကုိယ္အနံ႔ကုိ မဆုိလုိ၊ ခႏၶာကိုယ္ကို လိမ္းၾကံထားေသာ သနပ္ခါး၊ ေရေမႊး၊ အေမႊးနံ႕သာ အားလုံးတုိ႔၏ အနံ႔သည္လည္း ဆန္႔က်င္ဘက္ ပုရိသ၏ စိတ္ကို သိမ္းၾကံဳးယူႏုိင္သည္။ တကယ္ေတာ့ ခႏၶာကုိယ္ၾကီး၏ အတြင္းပုိင္းကို ၀င္ၾကည့္လိုက္ရင္ အစာသစ္၊ အစာေဟာင္း၊ မစင္၊ ေသြးပုပ္၊ ျပည္၊ စသည္အားျဖင့္ ျပည့္ေနသည္ကို ေတြ႔ရမည္၊ ထုိ မစင္စသည္တုိ႔ျပည့္ေနေသာ ခႏၶာကုိယ္မွ ထြက္လာေသာ အနံ႕သည္လည္း ဘယ္ေကာင္းႏုိင္မည္နည္း။ တကယ္ေတာ့ ထုိမစင္ေတြ မျမင္ေအာင္ ဖုံးထားသည္၊ ထိုအနံ႔ေတြ မထြက္ေအာင္ လိမ္းၾကံထားသည္။ မစင္အုိၾကီး ေဆးဆုိးပန္းရုိက္ထားသလုိပင္ ျဖစ္သည္။ ညအိပ္ရာ၀င္ ေရွးေခတ္ ဘုရင္မ်ားက က်င္ၾကီးက်င္ငယ္စြန္႕သည္အခါ အုိးထဲကုိ စြန္႔ၾကသည္၊ ထုိအုိးကို အျမင္ၾကည့္ေကာင္းေအာင္ ေဆးဆုိးထားသည္၊ ပန္ခ်ီးဆြဲထားသည္။ အျပင္ကၾကည့္ရင္ေတာ့ ထုိအုိးက သိပ္လွေနသည္၊ အတြင္းမွာ မစင္ေတြ အျပည့္၊ အလားတူပဲ သတၱ၀ါေတြရဲ့ ခႏၶာသည္လည္း အျမင္ေကာင္း အနံ႕ေကာင္းေအာင္ မစင္အုိး ပန္းခ်ီးေရးသလုိ ျပဳျပင္ထားၾကသည္။ ဒါကို ျမင္ေအာင္ ၾကည့္တတ္ဖို႔လုိသည္၊ အ၀ိဇၨာေမွာင္ ပိတ္ကာေလွာင္သျဖင့္ မျမင္မကန္းျဖစ္ေနသူေတြအတြက္ မက္ေမာစရာ တပ္မက္စရာ ျဖစ္ေနသည္၊ အသုဘကို သုဘထင္သည့္ စိတၱ၀ိပလႅာသပင္ျဖစ္သည္။ စိတ္ေဖာက္ျပန္သည္ဟုိဆုိလုိသည္၊ ရူးေနသည္ဟု ဆုိက ပုိမွန္သည္။

အမ်ိဳးသမီးမ်ား၏ ပင္ကုိယ္အနံ႔
မလိမ္းမျခယ္ဘဲ အမ်ိဳးသမီးမ်ား၏ခႏၶာကုိယ္က အနံ႔ ေလးမ်ိဳးထြက္သည္ဟု စာေပမွာ ေတြ႔ရသည္။ (၁) ျမင္းအႏွံ႔ (အႆဂႏၶိနီ), (၂) ဆိပ္အနံ႔-သုိးအနံ႕ (ေမ႑ကဂႏၶိနီ), (၃)ေခြ်းအနံ႔ (ေသဒဂႏၶိနီ), (၄) ေသြးအနံ႔ (ေသာဏိတဂႏၶိနီ) ဟူ၍ ျပထားသည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ထူးျခားသည့္ အမ်ိဳးသမီးမ်ား၏ ကုိယ္ခႏၶာမွ စႏၵကူးအနံ႕ထြက္သည္၊ ပါးစပ္မွ ၾကာပန္းအနံ႔ထြက္သည္ဟူ၍လည္း ဆုိထားသည္။ အနံ႔ႏွင့္ပတ္သက္ျပီး တိရစၦာန္မေတြ၏ ဥတုေသြးအနံ႔ကို ၄ ယူဇနာ (တစ္ယူဇနာ-၆ မုိင္ ခန္႔မွန္းေျခ) ၂၄ မိုင္အကြာအေ၀းမွ တိရစၦာန္အထီးေတြ ခံစားႏုိင္သည္ဟု ဆုိသည္။ စာေပက ဆုိထားေသးသည္မွာ ဒီေလာက္ ဆုိးဆုိး၀ါး၀ါးအနံ႕ထြက္ေနတဲ့ အမ်ိဳးသမီးကို တပ္မက္ မက္ေမာတဲ့ ပုရိသကို အႏၶဗာလ (မုိက္မုိက္ကန္းကန္း) ဟုသတည္း။

သုိ႔ေသာ္လည္း ထုိအမ်ိဳးသမီး၏ အနံ႔သည္ ထုိပုရိသတုိ႔အတြက္ အလြန္ၾကီးမားေသာ စြမ္းအင္ရွိသည္။ ထုိအနံ႔ ရွဴမိသူတုိင္းေသာ ပုရိသတုိ႔ ၾကက္သီးေမႊးညွင္းထၾကသည္ဟု ဆုိသည္။ ေတာင္ျမိဳ႕ မဟာဂႏၶာဆရာေတာ္ၾကီး စာသင္သားဘ၀က ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ေရးခဲ့ဖူးသည္။ သူ၏ တစ္ဘ၀သံသရာ စာအုပ္တြင္ ဖတ္ႏုိင္သည္၊ ထုိကဗ်ာ အစႏွင့္အဆုံး ေမ့ေနသည္၊ အလည္လဲ ေကာင္းေကာင္း မမွတ္မိေတာ့))))))။ သူ စာတက္ရန္ အသြား လမ္းမွာ ေက်ာင္းအမ၏ သမီးတစ္ေယာက္ အနားနားက ျဖတ္ေလွ်ာက္သြားသည္။ သူ႔ကုိမျမင္လုိက္ရေပမဲ့ သူ၏ ကုိယ္ရနံ႔က ၾကက္သီးထသြားသည္ဟု ဆုိသည္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ စပ္ဆုိခဲ့သည္တဲ့။ “ၾကည့္ရုံ ျမင္ရုံအဆိပ္တက္သမုိ႔ သိပ္ခက္သကြဲ႔ အမိတုိ႔ေရ” စေသာ ကဗ်ာျဖစ္သည္။ အၾကည့္ျခင္းစုံလုိက္တာ အဆိပ္တက္သြားႏုိင္သည္။ ဒိ႒၀ိသေျမြ၊ ထိလုိက္တာနဲ႔ အဆိပ္တက္သည့္ ဖု႒၀ိသေျမြဟု စသျဖင့္ အဆိပ္ျပင္းသည္၊ စြမ္းအားၾကီးသည္။ ထုိစြမ္းအားၾကီးတဲ့ ကြန္ယက္၊ အဆိပ္တုိ႔မွ ကာကြယ္ရန္ ဘုရားရွင္က သူ႔တပည့္ေတြအား အသုဘကမၼ႒ာန္းတရား၊ ၃၂ ပါးေကာ႒ာသတုိ႔အေၾကာင္း အၾကိမ္မ်ားစြာ ေဟာၾကားခဲ့သည္။

(၄) အမ်ဳိးသၼီးတုိ႔၏ အႏွစ္
အမ်ိဳးသမီးတုိ႔၏ အႏွစ္ဆုိတာ ဣတၳိရသ- ရသာရုံကုိဆုိလုိသည္။ အစ္ကိုေရ၊ ေမာင္ေရ၊ ကုိကုိေရ၊ ေမာင္ေမာင္ေရ ဘာမ်ား အကူညီေပးရမလဲ၊ ဘာလုပ္ေပးရမလဲ ဆုိတဲ့ အသံေလးကို ၾကားရျခင္းတည္းဟူေသာ ရသ (အႏွစ္)၊ ခံစားျခင္းဟုေသာ ရသ (အႏွစ္)သည္ ဣတၳိရသ မည္၏။ ထုိအမ်ိဳးမ်ား၏ စားဖြယ္ ေသာက္ဖြယ္မ်ားျဖင့္ ျပဳစုျခင္းသည္လည္း ဣတၳိရသ မည္သည္။ ဆန္႔က်င္ဘက္ ပုရိသတုိ႔သည္ ထုိအမ်ိဳးသမီးမ်ား၏ ကုိယ္တုိင္ကုိယ္က် ျပဳစုျခင္းကိုပဲ မဓုရ-ပ်ားရည္လုိ ခ်ိဳျမိန္ျမိန္ ရွိလွသည္။ ထုိသုိ႔ အမ်ိဳးသမီးမ်ား၏ အျပဳစု အယုအယေၾကာင့္ ပ်က္စီးျခင္းသုိ႔ ေရာက္ရသည္။

ဘုရားေလာင္းဘ၀ ျဖစ္စဥ္တစ္ခုမွာ တကၠသုိလ္ျပည္ၾကီးကို ထီနန္းမင္းလုပ္ အုပ္ခ်ဳပ္ရန္ဆုိျပီး သူငယ္ခ်င္း ငါးေယာက္ လက္နက္ကုိယ္စီ ကုိင္ေဆာင္ျပီး ဘုရားေလာင္းကို ျခံရံလွ်က္ ထြက္လာခဲ့ရာ၊ တစ္ေနရာေရာက္ေတာ့ သိပ္လွ သိပ္ေခ်ာတဲ့ အလွပုိင္ရွင္ မိန္းကေလးေတြကို ျမင္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္း ငါးေယာက္ထဲက တစ္ေယာက္ ထုိအလွပေတြရဲ့အာရုံကြန္ယက္ကေန မခြဲႏုိင္မခြါႏုိင္ျဖစ္၍ ဘုရားေလာင္းက ဆုံးမတဲ့ၾကားက ေနခဲ့သည္၊ သိပ္မၾကာပါ ဘီလူးမေလးေတြရဲ့ အစာ ျဖစ္သြားရသည္။ တေနရာေတာ့ ထုိဘီလူးမေလးေတြကပဲ မိန္းမလွေလးဖန္ဆင္းက ဂီတသံေလးေပးျပီး ဆြဲေဆာင္ျပန္၊ တစ္ေယာက္က်န္ခဲ့သည္၊ ဤနည္းအားျဖင့္ တစ္ေနရာေရာက္ေတာ့ စားေကာင္း ေသာက္ဖြယ္ေတြနဲ႔ မိန္းမလွေလေတြက ဧည့္ခံျပန္၊ ထုိစားဖြယ္အာရုံရသ၊ မိန္းမလွေလးေတြရဲ့ အျပဳစု အယုအယရသကို မက္ေမာ၍ ထုိကြန္ယက္က ရုန္းမထြက္ႏုိင္တဲ့ တစ္ေယာက္လဲ အရုိးပဲ က်န္ေတာ့သည္။ ငါးေယာက္လုံး အမ်ိဳးသမီး၏ စြမ္းအင္၊ အားငါးမ်ိဳးေအာက္မွာ တစ္ေယာက္ျပီးတစ္ေယာက္ ျပိဳလဲျပီး ပ်က္စီးသြားၾကသည္။ ဘုရားေလာင္းကေတာ့ ပညာရွိပီပီ မိမိရဲ့ မ်က္စိ, နား, ႏွာတုိ႔ကို ထိန္းခ်ဳပ္ႏုိင္ခဲ့သျဖင့္ ထုိအမ်ိဳးသမီးအာရုံ၊ စြမ္းအင္၊ ကြန္ယက္ေတြကို ေက်ာ္လြားႏုိင္ခဲ့သျဖင့္ ထီးနန္းကို ပုိင္ဆုိင္ခဲ့ရဖူးသည္။

(၅) အမ်ဳိးသၼီးတုိ႔၏ အေတြ႔
အမ်ိဳးသမီးစြမ္းအင္၊ အား၊ ကြန္ယက္ထဲမွာေတာ့ ဣတၳိေဖာ႒ဗၺက ပုိျပီး ျပင္းထန္မည္ထင္ပါသည္။ အထက္မွာ ျပထားတဲ့ ဇာတ္လမ္းထဲက သူငယ္ခ်င္းငါးေယာက္မွာ တစ္ေယာက္ေသာ သူက ဣတၳိသမၹႆ-အမ်ိဳးသမီးအေတြ႕အထိကို အားသန္သူ ျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အဆင္း၊ အသံ၊ အနံ႔၊ အစားအစာတုိ႔ကို ေက်ာ္လြားႏုိင္ခဲ့ေပမဲ့ ေနာက္ဆုံး အမ်ိဳးသမီးေလးေတြရဲ့ အထိအေတြ႕ေအာက္မွာ ျပိဳလဲခဲ့ရသည္။ အမ်ိဳးသမီး၏ အသားေတာင္မဟုတ္ သူမ၏ အ၀တ္အစား ဆံပင္ စသည္ တခုခုနဲ႔ ထိမိလုိက္ရင္ေတာင္မွ ၾကက္သီးထသြားႏုိင္သည္။

တခါက အလြန္ရုပ္ဆုိးေသာ ပဥၥပါပီဆုိတဲ့ အလြန္ဆင္းရဲ့ အမ်ိဳးသမီးေလးတစ္ေယာက္ ရွိခဲ့ဖူးတယ္၊ လက္,ေျခ, မ်က္စိ, ႏွာေခါင္း, ပါးစပ္ ငါးခုလုံးက အလြန္အက်ည္းတန္ျပီး ၾကည့္ရဆုိးေသာေၾကာင့္ ပဥၥပါပီလုိ႔ နာမည္ရထားတယ္၊ သုိ႕ေသာ္လည္း အရင္ဘ၀က ပေစၥကဗုဒၶါကုိ ေျမညွပ္လွဴခဲ့ဖူးလုိ႔ ပဥၥပါပီဘ၀မွာ အလြန္ႏုညံ့ေသာ အသားရည္ကို ပုိင္ဆုိင္သူျဖစ္သည္။ တစ္ေန႔မွာေတာ့ ဗာရာဏသီမင္းၾကီး တုိင္းခန္းလွည့္လည္ခ်ိန္ ဆင္းရဲသားမေလး ပဥၥပါပီက ကေလးေတြနဲ႔အတူ ကစားရင္းက အနားေရာက္လာေသာ ဘုရင့္လက္ကုိ ကုိင္မိရက္သား ျဖစ္သြားတယ္၊ ထုိကေလးမ အကုိင္ခံလုိက္ရေသာ ဘုရင္ၾကီခင္မ်ား ကေလးမေလးရဲ့ အေတြ႔အထိကို မခံႏုိင္ျဖစ္ရသည္။ ထုိကေလးမေလး၏ အေတြ႔ထိသည္ ထိမိသူတုိင္း ပင္ကုိယ္စိတ္ေပ်ာက္ျပီး ရူးသြပ္သြားႏုိင္သည္အထိ ဆြဲငင္အားေကာင္းသည္။ ဘုရင္ၾကီးလဲ ထိုအေတြ႔ကြန္ယက္ကေန ရုန္းမထြက္ႏုိင္ျဖစ္ရသည္၊ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ရုပ္ဆုိးေပမဲ့ နုဳးညံ့ေသာ အေတြ႕ပုိင္ရွင္သည္ ဗာရာဏသီဘုရင္၏ မိဖုရားတစ္ပါး ျဖစ္လာသည္။

ဒီေလာက္အင္အားၾကီးတဲ့ အႏၱရာယ္ကို ဘုရားရွင္က သာသနာေတာ္ကို ဆက္လက္ ထမ္းေဆာင္ၾကမည့္ သူ႕တပည့္ေတြအတြက္ အထူးတလည္ ေဟာထားသည္၊ သာသနာကို ပုိ၍အသက္ရွည္ေအာင္ ထမ္းေဆာင္ႏုိင္သည္မွာလဲ တပည့္ ရဟန္းေယာက်္ားမ်ားသာ ျဖစ္သည္၊ အမ်ိဳးသမီးမ်ားက အမ်ိဳးသားေလာက္ ထမ္းေဆာင္ႏုိင္ၾကမည္မဟုတ္သလုိ ထုိအမ်ိဳးသား ရဟန္းေတာ္ေတြအတြက္ အႏၱရာယ္ၾကီးတစ္ခုလုိ ျဖစ္ေနသည္၊ ဘုရားရွင္းက “အရက္၊ မိန္းမ၊ ေငြ တုိ႔သည္ ရဟန္းေတာ္မ်ားအတြက္ အလြန္အႏၱရာယ္ၾကီးသည္”ဟု ဆုိထားသည္။

အင္းအား၊ စြမ္းအင္၊ ကြန္ယက္မ်ားကို ကာကြယ္နည္း

ဘုရားရွင္က သူ႔တပည့္ ရဟန္းေတာ္ေတြကို အဲဒီ အႏၱရာယ္ၾကီးတဲ့ ကြန္ယက္ကေန လြတ္ေအာင္ နည္းမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ေဟာၾကားခဲ့သည္။ “စကၡဳနာ သံ၀ေရာ သာဓု၊ သာဓု ေသာေတန သံ၀ေရာ” အစခ်ီေသာ ဂါထာျဖင့္လဲ မ်က္စိ၊ နား၊ ႏွာ၊ လွ်ာ၊ ကုိယ္ ဒြါရ အေပါက္တုိ႔ကို လုံေအာင္ ပိတ္ဖုိ႔ႏွင့္ သတိျဖင့္ ထုိအေပါက္မ်ားမွ ၀င္လာသမွ် အာရုံအႏၱရာယ္တုိ႔ကို ေစာင့္ၾကည့္ဖုိ႔မွာသည္။ ထုိသုိ႔ ပိတ္ဆုိ႔ႏုိင္ျခင္း သတိျဖင့္ေစာင့္စည္းျခင္းသည္ အခုေရးမက ေနာင္ေအးရဖုိ႔ ဘ၀တာရွည္ ေကာင္းျမတ္လွေလ၏။

အ၀တ္အစား ၀တ္ဆင္တာေတာင္ အမ်ိဳးသမီးရန္မွ ကာကြယ္ရန္ ဆံပင္ကို ဖ်က္ျခင္း၊ အ၀တ္အစားကိုလဲ အေၾကာင္းအၾကား မ၀တ္ျခင္း၊ လယ္ကြင္းကဲ့သုိ႔ လုိင္းမ်ားေဖာ္၍ ၀တ္ေစျခင္း၊ ပုခုံးတစ္ဖက္ကို ဖုံးလြမ္းျခင္း စသည္ျဖင့္ အမ်ိဳးသမီးမ်ား သာယာဖြယ္ မျဖစ္ေအာင္ ကိသာစိတ္မျဖစ္ေအာင္ ဒီဇုိင္း ထြင္ေပးရသည္။ မိေထြးေတာ္ေဂါတမီ ဘုရားရွင္ထံ ရဟန္းမ ျဖစ္ခြင့္ေတာင္းေသာအခါ ရဟန္းေတာ္မ်ားအတြက္ အႏၱရာယ္ကို ျဖစ္ေစေသာ ၾကီးမာေသာ အင္းအားငါးပါးရွိေသာေၾကာင့္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားကို သာသနာေတာ္အတြင္း ရဟန္းမ အျဖစ္ ခြင့္ျပဳရန္ ျငင္းဆုိခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

အမ်ိဳးသမီးမ်ားႏွင့္ ဆက္ဆံရာတြင္ အေမအရြယ္ အေမစိတ္၊ အေဒၚအရြယ္ အေဒၚစိတ္၊ အစ္မအရြယ္၊ ႏွမအရြယ္မ်ားကို အစ္မစိတ္ ႏွမစိတ္ ထားရမည္ ျဖစသည္။ အရွင္အာနႏၵာက “အမ်ိဳးသမီးမ်ားအေပၚ ဘယ္လုိဆက္ဆံရမလဲဘုရား“ ဟု ဘုရားရွင္အားေမးေတာ့၊ မျမင္ေအာင္ေနတဲ့၊ မၾကည့္နဲ႔ေပါ့၊ ၾကည့္မိတာနဲ႔ အဆိပ္မိသြားမည္။ အကယ္၍ မျဖစ္မေန ျမင္ေတြ႔ေနရရင္ေကာ ဆုိေတာ့ စကားမေျပာနဲ႕တဲ့၊ အသံရဲ့အားအင္ကို သာယာမိမွာစုိးရိမ္ဟန္ရွိ၊ စကားေျပာခြင့္ ၾကံဳလာခဲ့ရင္ေကာ ဆုိေတာ့ သတိ အျမဲရွိတဲ့။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အရာရာ၀ယ္ သတိသည္ အေရးၾကီး၏ ပုိသည္မရွိ၊ လုိေနသည္သာပဲ ရွိသည္။

အဆိပ္ျပင္းေျမြ

ေတာင္ျမိဳ႕မဟာဂႏၶာဆရာေတာ္ၾကီးက အမ်ိဳးသမီးမ်ား အင္အား၊ စြမ္းအင္၊ ကြန္ယက္တုိ႔ကို အဆိပ္ျပင္းေသာ ေျမြဟူ၍ တင္စားျပီး သတိေပးေျပာထားေသးသည္။ ကဗ်ာေလးျဖင့္ သတိေပးထားသည္။

ၾကည့္ရုံျမင္ရုံ အဆိပ္တက္သမုိ႔ သိပ္ခက္သဟဲ့ ၾကည့္ဘုိ႔ကုိ၊
စိတ္ပ်က္သကြဲ႕ ထိဖုိ႔ဆိုလွ်င္ အမိတုိ႔လုိ ေျမြအမ်ိဳး။
ႏွာေခါင္းေလႏွင့္ အမႈတ္ခံလွ်င္ တမဟုတ္အျမန္ ေသတတ္ပါသတဲ့ဗ်ိဳး။
ကိုက္မ်ားကိုက္က ငုိက္ဆုိက္ေနမည္၊ ကတုိက္ကရုိက္ ေသမည္ အျဖစ္ဆုိး၊
မုိက္မုိက္ေပြလီ ဥာဏ္သူခုိးျဖင့္ ၾကံဆုိးၾကံႏွင့္ အသင့္ေရွာင္၊
“အသုဘ”ေခၚ ေဆးေတာ္ၾကီး မေႏွးေဖာ္ျပီး သုံးစြဲပါေလေမာင္။
ငါတုိ႔ဘုရား အေလာင္းေတာ္ေတာင္ပင္ ေၾကာင္းမေလွ်ာ္ေပါင္ မိဖုရားႏွင့္
ၾကည့္မွားသျဖင့္ မသင့္ဥာဏ္ေတြျခယ္၊ အက်င့္စ်ာန္ေတြ ကြယ္။
ေျမြအမ်ိဳးေၾကာင့္ တန္ခုိးျပယ္လွ်င္ အမ်ိဳးအႏြယ္ မွိန္သတဲ့ပါတဲ့ေလး
။ (တစ္ဘ၀သံသရာ)

ထုိ႔အတူပဲ ေယာက်ာ္းေတြမွာလဲ အမ်ိဳးသမီးေတြ အတြက္ အင္အားငါးပါးရွိသည္။ အမ်ိဳးသားမ်ား၏ အဆင္း၊ အသံ၊ အနံ႕၊ အႏွစ္ (ရသ)၊ အေတြ႕အထိတုိ႔သည္ အရည္အေသြး ငါးမ်ိဳး၊ ကြန္ယက္၊ အေႏွာင္ဖြဲ႔မ်ားသည္လဲ အမ်ိဳးသမီးမ်ားအတြက္ အဆိပ္ျပင္းေျမြမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ေျမြကိုက္လုိ႔ ကုသဖုိ႕ လြယ္ေပမဲ့ အခ်စ္အဆိပ္ျပင္းေျမြအကုိက္ခံရရင္ေတာ့ ကုသဖုိ႔ မလြယ္။ သုိ႕ေသာ္ ဘုရားရွင္ရဲ့ ကုသတဲ့နည္းကေတာ့ “အသုဘ”ေခၚ ေဆးေတာ္ၾကီး မေႏွးေဖာ္ျပီး သုံးစြဲပါေလေမာင္” ဟူ၍ပင္တည္းးး။


ဒီပုိ႔စ္သည္ သံသရာ၀ဋ္ဆင္းရဲမွ လြတ္လုိေသာ ရဟန္းေတာ္မ်ား၊ အမ်ိဳးသားမ်ားႏွင့္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားကုိ ရည္ရြယ္သည္။

က်မ္းကိုး---
အဂၤုတၱရနိကာယ၊ ၎ အ႒ကထာ
သံယုတၱနိကာယ၊ အ႒ကထာ
၀ိနည္း
ဒီဃနိကာယ၊
ဓမၼပဒ၊ အ႒ကထာ
ဇာတကပါဠိ၊ အ႒ကထာ
တစ္ဘ၀သံသရာ၊
သီတဂူဆရာေတာ္ ေဟာတရား။

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ
သီတဂူစတား
၂၃-၉-၂၀၁၂

23 October 2012

သီတဂူဘန္ေကာက္ အထူးတရားပြဲမ်ား

သီတဂူဆရာေတာ္ ဘန္ေကာက္တရားပြဲ

သီတဂူကမၻာ့ဗုဒၶတကၠသုိလ္ၾကီးမ်ား၏ အဓိပတိ ေဒါက္တာအရွင္ဥာဏိႆရ သည္ ယခုႏွစ္ ၁၃၇၄ ခုႏွစ္ သီတင္းကြ်တ္လျပည့္ေက်ာ္ (၃)ရက္မွ စ၍ ထုိင္းႏုိင္ငံ တြင္ ေအာက္ပါ အစီအစဥ္အတုိင္း တရားဓမၼမ်ား ေဟာၾကားမည္ ျဖစ္ပါသည္။
(တရားပြဲေၾကာ္ျငာ)

ပထမည
(က) သီတင္းကြ်တ္လျပည့္ေက်ာ္ (၃)ရက္၊ (၂-၁၁-၂၀၁၂) ေသာၾကာေန႔ည (၈)နာရီအခ်ိန္၊ ၀ပ္က်ာဒဲလ္ေက်ာင္းတုိက္၊ ဘန္ေကာက္ျမိဳ။

ဒုတိယ၊ တတိယ ညမ်ား
(ခ) သီတင္းကြ်တ္လျပည့္ေက်ာ္ (၄-၅)ရက္၊ (၃-၄-၁၁-၂၀၁၂) စေနႏွင့္ တနဂၤေႏြေန႔ည (၉)နာရီအခ်ိန္၊ ထုိင္းႏုိင္ငံေတာင္ပုိင္း၊ ေကာ့ေသာင္းကြ်န္း။

စတုတၳ၊ ပဥၥမညမ်ား
(ဂ) (သီတင္းကြ်တ္လျပည့္ေက်ာ္ (၆-၇)ရက္၊ (၅-၆-၁၁-၂၀၁၂) တနလၤာေန႔ညႏွင့္ အဂၤါေန႔ည (၉) အခ်ိန္၊ ထုိင္းႏုိင္ငံေတာင္ပုိင္း၊ ေကာ့ဖငန္းကြ်န္း။
ကမၻာတစ္၀ွမ္းလုံးရွိ အြန္လုိင္းမွ တရားခ်စ္ခင္ သူေတာ္စင္မ်ားအတြက္ ေအာက္ပါ ၀က္ဘဆုိက္မ်ားမွ ထုိေန႔ ထိုအခ်ိန္တြင္ တုိက္ရုိက္နာယူႏုိင္ပါေၾကာင္း သတင္းေကာင္း ပါးအပ္ပါသည္။

www.ustream.tv/channel/nivirna တြင္ ရုပ္ျမင္အသံၾကား ဖူးေမွ်ာ္ နာယူႏုိင္ျပီး
www.nibbansaw.com/live-audio တြင္ အသံကို တုိက္ရုိက္ နာယူႏုိင္ပါသည္။


(မွတ္ခ်က္။ ။ ေၾကာ္ျငာဓာတ္ပုံရွိ အဂၤလိပ္ရက္စြဲမွ ၁၀ လပုိင္းကုိ ၁၁ လပုိင္းဟု ျပင္ဆင္ဖတ္ရန္)
ဓာတ္ပုံေၾကာ္ျငာကုိ နိဗၺာန္ေဆာ္ ေဖ့ဘုတ္မွ ကူးယူေဖာ္ျပသည္။

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ
သီတဂူစတား
၂၃-၁၀-၂၀၁၂

20 October 2012

သီတဂူ အထူးကုသတင္း (သီတဂူေဆးရုံ)

သီတဂူအာယုဒါနေဆး႐ုံေတာ္ အထူးကုအစီအစဥ္မ်ား
 
(ကခ်င္ျပည္နယ္ ပူတာအုိ မ်က္စိ အထူးကု အစီအစဥ္ ဓာတ္ပုံ)

 (က) ၂၂-၁၀-၁၂ ေန ့မွ ၂၆-၁၀-၁၂ အထိ ဂ်ာမနီႏိုင္ငံမွ ႏွုတ္ခမ္းကြဲ အာေခါင္ကြဲ အထူးကုႏွင့္ နား ႏွာေခါင္း လည္ေခ်ာင္း အထူးကုအဖြဲ ။

 (ခ) ၂၉-၁၀-၁၂ မွ ၃-၁၁-၁၂ အထိ အေမရိကန္ႏိုင္ငံမွ အေထြေထြအထူးကု၊ ခြဲစိပ္အထူးကု၊ ဦးေႏွာက္ႏွင့္အာ႐ုံေျကာအထူးကု၊ ကေလးအထူးကု၊ အမ်ဳိးသမီးအထူးကု၊ တံေတာင္ဆစ္ေအာက္ လက္တုတပ္ဆင္ျခင္း အထူးကုအဖြဲ ့မ်ား လာေရာက္ၾကမည္ျဖစ္ပါသည္။

ashinkovida ေဖ့ဘုတ္မွ ကူးယူေဖာ္ျပသည္။

 (ကခ်င္ျပည္နယ္ ပူတာအုိ မ်က္စိ အထူးကု အစီအစဥ္ ဓာတ္ပုံ) 
 


ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ
သီတဂူစတား
၂၀-၁၀-၂၀၁၂

18 October 2012

မိန္းမအား ငါးပါး

အမ်ိဳးသမီးအား ငါးပါး
စာမိတ္ဆက္

INGO ႏုိင္ငံတကာ NGO မွာ အမႈထမ္းေနတဲ့ သူတစ္ေယာက္နဲ႔ေတြ႕ျဖစ္သည္။ တစ္ေန႔ေတာ့ သူက အေနာက္ႏုိင္ငံတစ္ခုမွာ Gender in Buddhism (ဗုဒၶဘာသာမွာ အမ်ိဳးသား အမ်ိဳးသမီးခြဲျခားမႈ) ပတ္သက္ျပီး စာတမ္းဖတ္မွာ ျဖစ္သည္။ စာေရးသူအား ဗုဒၶဘာသာတြင္ က်ား-မ ခြဲျခားမႈ၊ က်ား-မ အခြင့္ေရးႏွင့္ဆက္စပ္ေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားကုိ ေမးသည္၊ ေဆြးေႏြးသည္၊ စာေရးသူလဲ အင္တာနက္ကေန ဗုဒၶဘာသာတြင္ အမ်ိဳးသမီးႏွင့္ဆက္စပ္၍ ေရးသားထားေသာ ေဆာင္းပါး ပုိ႔စ္မ်ားကို ရွာေဖြေပးလုိက္သည္၊ ထုိထဲတြင္ စာေရးသူကိုယ္တုိင္ ေရးထားသည့္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားႏွင့္ဘုန္းကံ ဆုိတဲ့ ပုိ႔စ္လဲပါသည္။ ထုိသုိ႔ေဆြးေႏြးရာမွ သူလဲ ဘယ္၀က္ဘဆုိက္ေတြကို ၾကည့္ျပီး ေျပာလဲမသိ၊ အမ်ိဳးသမီးနဲ႔ဆက္ေသာ သုတၱန္ေတြကို စာေရးသူအား ျပသည္၊ သုတၱန္မ်ားကို Roman အကၡရာျဖင့္ ေရးေပးရန္ အကူညီေတာင္းသည္။ စာေရးသူလဲ သူေပးေသာ သုတၱန္မ်ားကို မူရင္းပါဠိေတာ္မ်ားတြင္ ရွာေဖြၾကည့္ရာ တခ်ိဳ႕လဲ ေခါင္းစဥ္နဲ႕ မစပ္ဟပ္။ ထုိထဲတြင္ အမ်ိဳးသမီးတုိ႔၏ အရည္အေသြး ငါးမ်ိဳး ဆုိတာလဲ ပါသည္။ စာေရးသူလဲ ငယ္ငယ္ စာသင္သားဘ၀က ဒီသုတၱန္ကို ဒီလုိ မေတြးမိခဲ့ဘူ။ “အမ်ိဳးသမီးတုိ႔၏ အရည္အေသြး ငါးမ်ိဳး” လုိ႔ အမည္ေပးထားတာကို သေဘာက်မိသည္၊ စာေရးခ်င္စိတ္လဲ ေပါက္လာ၍ ေရးမိေရးရာ ေရးခ်မိလုိက္ေတာ့သည္။

အရည္အေသြး ငါးမ်ဳိးမွာ--
(၁) အမ်ဳိးသၼီးတုိ႔၏ အဆင္း၊
(၂) အမ်ဳိးသၼီးတုိ႔၏ အသံ၊
(၃) အမ်ဳိးသၼီးတုိ႔၏ အနံ႔၊
(၄) အမ်ဳိးသၼီးတုိ႔၏ အႏွစ္၊
(၅) အမ်ဳိးသၼီးတုိ႔၏ အေတြ႔၊
စာေရးသူလည္း အရည္အေသြးငါးမ်ိဳးဆုိတဲ့ ေခါင္းစဥ္ၾကည့္ျပီး ဘာကို ဆုိလုိမွန္း ခ်က္ျခင္းမသိ၊ ထုိ ၅ မ်ိဳးေအာက္မွာ အမ်ိဳးသမီး၏ အဆင္း၊ အသံ၊ အန႔ံစသည္ ဆုိသျဖင့္ သုတၱန္တစ္ခုကို သြားသတိရမိသည္၊ အဂုၤတၱရနိကာယ္၏ အစဆုံး စာမ်က္ႏွာတြင္ ထုိ ငါးမ်ိဳးျပထားသည္ကို ေတြ႔ရသည္။
တကယ္ေတာ့ ဒီငါးပါးကို ျမတ္ဗုဒၶက သူ၏တပည့္ ရဟန္းေတာ္ေတြ အတြက္ ေဟာေပးျခင္းျဖစ္သည္။ ဒုကၡကို ျမင္ေအာင္၊ ကာမစည္းစိမ္ကို စက္ဆုပ္ျပီး ျငီးေငြ႕လာေအာင္၊ ေဟာျခင္းျဖစ္သည္။

အဘယ့္ေၾကာင့္ဆုိေသာ အမ်ိဳးသမီးမ်ား၏ ထုိစြည္းရည္ ငါးမ်ိဳးက အလြန္ထက္ျပီး အလြန္အႏၱရာယ္ၾကီးေသာေၾကာင့္ပင္ျဖစ္သည္။ ထုိငါးမ်ိဳးကုိပင္ သံယုတ္ပါဠိေတာ္ ဗႏၶနသုတ္မွာကား အမ်ိဳးသမီးမ်ား၏ ကြန္ယက္လုိ႔ ဆုိထားေသးသည္၊ စာကေလးေတြ ငွက္ကေလးေတြ မုဆုိး၏ ပုိက္ကြန္ေထာင္ေခ်ာက္ထဲ က်ေရာက္လာပါက ျပန္လြတ္ႏုိင္ဖြယ္ မရွိေခ်၊ အလားတူပဲ ဆန္႔က်င္ဘက္ ပုရိသတုိ႔သည္ အမ်ိဳးသမီး၏ ကြန္ယက္ထဲ က်ေရာက္သြားပါက ရုန္းထြက္ႏုိင္ဖုိ႔ မလြယ္ေပ။ ရဟန္းေတာ္မ်ား သတိလက္လြတ္ျဖစ္ျပီး အျမင္မေတာ္ ၀တ္စားထားေသာ အမ်ိဳးသမီး၏ အလွကို ျမင္ျပီး ေတြးမိေတြးရာ ၾကံမိၾကံရာ ၾကံျပီး ေနာက္ဆုံး လူထြက္ရတဲ့ အထိေရာက္သည္၊ ထိုသည္ပင္ ထုိရဟန္း မိေခ်ာင္းေဘးအႏၱရာယ္ က်ေရာက္ျခင္းဟူ၍ ဆုိထားသည္။ အကယ္၍ သတိတရားမရွိတဲ့ ရဟန္းတစ္ပါးဟာ ကာမဂုဏ္ခံစားေနေသာ လူ၀တ္ေၾကာင္ဘ၀ကို ျမင္ေတြ႕မိပါက ၾကံမိၾကံရာ ၾကံျပီး လူ၀တ္လဲသြားပါက ၀ဲဂယက္ထဲ က်ေရာက္ျခင္းမည္သည္။ သတိသည္ အလြန္အေရးၾကီးလွပါသည္။ အမ်ိဳးသမီး အရည္အေသြးကို စြမ္းအင္၊ ကြန္ယက္၊ ၀ဲဂယက္၊ မိေခ်ာင္း၊ ကာမဂုံ၊ စသည္အားျဖင့္ အမည္မ်ားစြာ ရွိသည္။

(၁) အမ်ဳိးသၼီးတုိ႔၏ အဆင္း၊

အမ်ိဳးသမီးရဲ့ ရူပါရုံသည္ အလြန္စြမ္းအားၾကီးေသာ ဆြဲေဆာင္မႈရွိသည္၊ အမ်ိဳးသားမ်ားအတြက္ ထုိအမ်ိဳးသမီး၏ ရူပါရုံအစြမ္းအားထက္ ဆြဲငင္အားေကာင္းသည့္ အရာ တျခား ေလာကမွာ မရွိဟုဆုိသည္။ မုဒုလကၡဏဇာတ္ေတာ္မွာ ရေသ့ၾကီး ေကာင္းကင္ခရီးကေန စ်ာန္အဟုန္စီးျပီး နန္းေတာ္ထဲ ဆြမ္းခံၾကြလာသည္၊ ဘုရင္ၾကီးမရွိခုိက္ ရေသ့ၾကီး နန္းေတာ္ထဲေရာက္ေတာ့ သိပ္လွ သိပ္ႏုျပီး အိစက္ ၀င္း၀ါေသာ အသားအရည္ရွိတဲ့ မုဒုလကၡဏမိဖုရားၾကီး ကမန္းကတန္း ကုတင္က ထလုိက္ေတာ့ အလြန္ေကာင္းေပ့ဆုိတဲ့ သိန္းခ်ီတန္တဲ့ ပုိးထည္အ၀တ္က ေလွ်ာက်သြားသည္။ မိဘုရားရဲ့ ရူပါရုံဆြဲငင္အားေၾကာင့္ တဒဂၤအၾကည့္ခုိက္ေလးမွာပင္ သူေတာ္စင္ ရေသ့ၾကီး ဗုိ႔အား ၁၅၀၀ ရွိတဲ့ ရာဂမီးေတြ ထေတာက္သည္။ ရွိတဲ့စ်ာန္ေတြလဲ ေလွ်ာက်ကုန္ေလရဲ့။ မိဖုရားၾကီးအလွ ရူပါရုံအမဓာတ္ စြမ္းအင္နဲ႕ ရေသ့ၾကီး၏ မ်က္စိပသာဒ အဖုိဓာတ္ စြမ္းအင္တုိ႔ ေပါင္းစပ္ ထိေတြ႔လုိက္သည္အခါ ဗုိ႔အား ၁၅၀၀ ရွိ အခ်စ္မီးမ်ား ထေတာက္ေတာ့သည္။

အလြန္စြမ္းအားျပင္းတဲ့ အမ်ိဳးသမီးရူပါရုံကို အၾကည့္ကေလး တစ္ခ်က္ေၾကာင့္ ရေသ့ၾကီးခမ်ာ ဒုကၡေတြ ဆက္တုိက္က်ေရာက္ပါေတာ့တယ္။ ရရွိျပီးတဲ့ ေလာကီစ်ာန္လဲ ဆုံးရႈံးသြားသည့္အျပင္ ေက်ာင္းေရာက္ေတာ့လဲ မစားႏုိင္ မေသာက္ႏုိင္ျဖစ္ရသည္၊ ရေသ့ၾကီးရင္ဘက္ထဲ ႏႈတ္၍မရတဲ့ ဆူးေျငာင့္တစ္ေခ်ာင္း စုိက္မိျပီး ျဖစ္သည္။ မစားႏုိင္ မေသာက္ႏုိင္၊ တမႈိင္မႈိင္တေထြေထြ ျဖစ္ေနေသာ ရေသ့ၾကီးကို ၾကည့္ျပီး ဘုရင္ၾကီးလဲ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရသည္။ အလြန္႔လြန္ကို သေဘာေကာင္းသည့္ ဘုရင္ၾကီးက သူ၏ ခ်စ္လွစြာေသာ မိဖုရားကုိ ရေသ့ၾကီး ေက်နပ္ေအာင္ ေပးလုိက္သည္။

ဘုရင္ႏွင့္မိဖုရား ပညာျပျပီ

“ေယာင္ေႏွာက္ ဆံထုံးပါ” ပါပဲ ၾကားဖူးသည္၊ ဒါေပမဲ့ မိဘုရားၾကီးက ေယာင္ထုံးမပါတဲ့ ရေသ့ၾကီးေနာက္သုိ႔ လုိက္ရျပီ၊ မိဘုရားၾကီးက အတူေနဖုိ႔ ဘုရင္ၾကီးထံေနရာေလးတစ္ေနရာ ေတာင္းခုိင္းေတာ့ ရေသ့ၾကီး ေရွ႕မ်က္ႏွာေနာက္ထားျပီး မ်က္ႏွာပူပူနဲ႕ သြားေတာင္းသည္၊ ဘုရင္ၾကီးလဲ သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ေနဖုိ႔ ဥယ်ာဥ္ထဲက အိမ္သာပ်က္ၾကီးရွိတဲ့ေနရာေလးကို ေပးလုိက္သည္၊ ေနဖုိ႕ထုိင္ဖုိ႔ ေနရာအတြက္ ရွာရျခင္း၊ သန္႔ရွင္းေရးေတြလုပ္ရျခင္း၊ စားဖုိ႔ေသာက္ဖုိ႔လုပ္ရျခင္း၊ နန္းေတာ္နဲ႔ အိမ္ ေခါက္တုန္႔ေခါက္ျပန္ မ်က္ႏွာပူပူနဲ႔ သြားေနရသည္။ မိဖုရားၾကီးကလဲ တစ္ခုျပီးတစ္ခု ခုိင္းေတာ့သည္။ ရေသ့ၾကီးခင္မ်ာ တဒဂၤကိေလသာစိတ္ကေလး မထိန္းႏုိင္လုိက္တာနဲ႔ မယားကြ်န္ဘ၀ေရာက္သြားရရွာျပီ။ ညခ်မ္းအခ်ိန္အိပ္ယာ၀င္ေတာ့ ရေသ့ၾကီးလဲ တေနကုန္ အလုပ္ေတြ ဖိလုပ္ေနရေတာ့ ကိေလသာစိတ္ေတြေတာင္ ေပ်ာက္ကုန္သည္။ “အရင္တုန္းကေတာ့ ေကာင္းကင္မွာ ေလဟုန္စီးျပီး စ်ာန္ပ်ံႏုိင္ခဲ့တယ္၊ အခုေတာ့ က်မနဲ႕ေတြ႕လုိက္တာ ဘာမွ မရွိေတာ့ဘူး၊ ပင္ပန္းၾကီးစြာ အလုပ္ေတြလဲ လုပ္ရေတာ့ ေမာေနရွာျပီေပါ့ေနာ္”လုိ႔ မိဖုရားၾကီး၏ စကားသံကုိ ၾကားရေတာ့မွ ရွက္စိတ္ေတြ၀င္လာသည္၊ သံေ၀ဂေတြ ရလာသည္၊ မိဖုရားၾကီးနဲ႔ အိပ္ေတာင္ မအိပ္လုိက္ရဘူး တစ္ခါတည္း ေတာထဲ လစ္ေျပးေတာ့တာပဲ၊ (ရဟန္းတရား အားထုတ္ရန္)။

ရေသ့ၾကီး ဒုကၡကို ေကာင္းေကာင္းၾကီးျမင္သြားသည္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဘုရားက ဒုကၡကို ေရွးဦးစြာျမင္တတ္ဖုိ႔ ဒုကၡသစၥာကို ေဟာသည္၊ ဘ၀ရဲ့ဆင္းရဲမႈ၊ ပင္ပန္းမႈ၊ ရႈပ္ေပြမႈ စတဲ့ ဒုကၡသေဘာေတြကို ျမင္ပါမွ ထိုဘ၀ကုိ လုိခ်င္ တပ္မက္တဲ့ စိတ္ေတြ ေပ်ာက္မည္၊ တပ္မက္တဲ့စိတ္ (သမုဒယသစၥာ) ပယ္သတ္ႏိုင္ပါမွ သံသရာ၀ဋ္က လြတ္ေျမာက္မည္။ (ဒုကၡသစၥံ ပဇာနေႏၱာ-ဒုကၡသစၥာကုိ သိျခင္း၊ သမုဒယသစၥံ ပဇဟေႏၱာ-သမုဒယသစၥာကို ပယ္ျခင္း၊ ဓမၼစကၠပ၀တၱနသုတ္)

လူပ်ံေတာ္ၾကီးေတြ စာေရးသူတုိ႔လုိ ငယ္ေပါင္း ရဟန္းေတာ္မ်ားကို ေတြ႔လွ်င္ ေျပာေလ့ရွိတဲ့စကား တစ္ခုရွိတယ္၊ “အရွင္ဘုရား၊ လူမထြက္နဲ႔ဘုရား၊ လူ႔ဘ၀က မလြယ္ဘူး၊ အရမ္းဆင္းရဲတာ၊ ဒီဘ၀ေလးနဲ႔ ျမဲေအာင္ေနပါဘုရား”ဟူသတည္း။ လူပ်ံေတာ္ ထုိဒကာေတာ္လဲ အရင္က ဒီလုိဒုကၡေတြ မစဥ္းစားခဲ့မိလုိ႔ပဲလား၊ ဒါမွမဟုတ္ ဒုကၡကိုပင္ သုခထင္ေနလုိ႔ပဲလား၊ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ေျပာတယ္၊ ပင္ပန္းတာေတာ့ အမွန္ပဲ ဘုရား၊ ဒါေပမဲ့ အိမ္ျပန္ေရာက္လုိ႔ မိန္းမမ်က္ႏွာ သားမ်က္ႏွာ သမီးမ်က္ႏွာေလး ျမင္လုိက္ရရင္ အဲဒီေမာတာ ပန္းတာေတြ ေပ်ာက္သြားတယ္ဘုရားတဲ့၊ “ေမာေတာ့ ေမာတာေပါ့ ဒါေပမဲ့ မေမာဘူး”ဆုိတဲ့ သီခ်င္းလုိပဲေပါ့။ သူတုိ႔အတြက္ကေတာ့ မာဂ႑ီေျပာတဲ့ ေလာကနိဗၺာန္လုိ႔ပဲ ေျပာရမည္ထင္၊ ဒီထက္ေကာင္းတဲ့ နိဗၺာန္အစစ္ (ခ်မ္းသာအစစ္)ကုိကား သူ မေတြ႔ေသး။

တစ္ခါက သံဃာ့မဟာနာယက ဆရာေတာ္ၾကီးတစ္ပါးက သူ႔ဆီ အလည္လာေသာ ငယ္သူငယ္ခ်င္း လူပ်ံေတာ္ကို ေျပာသတဲ့၊ “ေကာင္းၾကေသးရဲ့လား သူငယ္ခ်င္းရာ၊ အခု ၾကည့္စမ္းပါအုန္း၊ မင္းမွာေတာ့ မယားပူ သားပူ သမီးပူ၊ ၀မ္းစာအတြက္ပူစတဲ့ အပူေတြနဲ႔ ေနေနရတယ္၊ ငါတုိ႔မွာေတာ့ အဲဒီအပူပင္မ်ိဳးလဲ မရွိဘူး၊ ခရီးသြားရင္ေတာင္ ေကာင္းကင္ကေန ေလယာဥ္ပ်ံၾကီးစီးသြားေနရတဲ့ဘ၀”လုိ႔ေျပာေတာ့ လူပ်ံေတာ္က “အရွင္ဘုရားက ေလယာဥ္ပ်ံပဲ စီးႏုိင္တာပါဘုရား၊ တပည့္ေတာ္ကေတာ့ လူကိုေတာင္ စီးေနရတာပါဘုရား”တဲ့၊)))))။ ရႊတ္ေနာက္ေနာက္ေျပာလုိက္တဲ့ စကားကလဲ ေလာကနိဗၺာန္ကို နိဗၺာန္အစစ္ ခ်မ္းသာအစစ္ထင္သူေတြ အတြက္ကေတာ့ ကြက္တိပဲ။ သူတို႔လဲ အမ်ိဳးသမီးရဲ့ အဆင္းရူပါရုံတည္းဟုေသာ အစြမ္းအင္ ကြန္ရက္ထဲ က်ေရာက္သြားသူ၊ ရုန္းမထြက္ႏုိင္သူမ်ား ျဖစ္ၾကေလေတာ့သည္။ အမ်ိဳးသမီ၏ ခြန္းအား (ရူပဗလ)သည္ ရုပ္ရည္အဆင္းလွပျခင္း ျဖစ္သည္။

အမ်ိဳးသမီး၏ ရုပ္ရည္အဆင္း အလွတရား အစြမ္းအားသည္ ဆန္႔က်င္ဘက္ ပုရိသတုိ႔ကို ရူးသြပ္ေစႏုိင္သည္။ ဥမၼာဒႏၱီ၏အလွကို ျမင္သူတုိင္း သြက္သြက္ခါရူးမူးၾကသည္။ တခါက စိတၱမေထရ္ ရဟန္းအုိၾကီးတစ္ပါး အလြန္လွ အလြန္ေခ်ာေမာတဲ့ ဒမိဠမိဖုရားရဲ့ အလွတရားေအာက္မွာ ရုန္းမထြက္ႏုိင္ေအာင္ သြပ္သြပ္ခါ ရူးသြပ္ခဲ့သည္။ မိဖုရားအလွကုိ ျမင္တဲ့ အခ်ိန္က စျပီး “ဒမိဠ ဒမိဠ ဒမိဠ ဒမိဠ” ဟု ပါးစပ္က တြတ္ပြ တြတ္ပြ ရြတ္ေနေတာ့သည္။ သြားလဲ မိဖုရားကိုပဲ ျမင္ေနသည္၊ စားေနတဲ့အခ်ိန္လဲ မိဖုရားအလွကုိပဲ ျမင္ေနသည္၊ အိပ္ေနလဲ မိဘုရား အသြင္ျပင္ကို ပုံေဖာ္ေနေတာ့သည္။ ဒီစိတ္နဲ႕ပဲ ပါးစပ္က တတြတ္တတြတ္ ရြတ္ေနေတာ့သည္၊ သူ႔ကုိ ျမင္တဲ့ ကုိရင္ေလးေတြက ဒီကုိယ္ေတာ္ေတာ့ ရူးသြားျပီ၊ အရူး ရဟန္းၾကိးဟု ေခၚၾကသည္။ ရုပ္ရည္အလွတရားသည္ လူကို ရူးသြပ္ေစသည္။ စြမ္းအင္တစ္ခု ျဖစ္သည္။
အပိုင္း (၂) ကုိ ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါဦးမည္။
 
ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ
သီတဂူစတား
၂၃-၉-၂၀၁၂

13 October 2012

ခ်စ္ျခင္းကို မခြဲပါနဲ႕

ခ်စ္ျခင္းကို မခြဲပါနဲ႕
စာမိတ္ဆက္
ေခါင္းစဥ္က ကလက္ (frivolous)ေနပါတယ္၊ တခ်ိဳ႕က ေခါင္းစဥ္ကလက္တာကို မၾကိဳက္ၾကသလုိ စာေရးဟန္ ကလက္ေနရင္လဲ ေပါ့ပ်က္ပ်က္ ျဖစ္ေနသည္ဟု ထင္ျမင္ခ်က္ေပးၾကသည္။ ဥပမာ-နာမည္ၾကီး ဓမၼကထိက စာေရးဆရာ၏ စာအုပ္မ်ားသည္ အမည္ ကလက္လြန္း၍ ေ၀ဖန္တာေတြလဲ ရွိေနသည္။ စာေရးသူ၏ အနီးအနားက သူေတြေတာင္ ေ၀ဖန္တာကို ကုိယ္တုိင္ၾကားသိရသည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း သူ၏စာအုပ္မ်ားသည္ သုိ႔မဟုတ္ သူ၏စာေရးဟန္တုိ႔သည္ ယေန႔ ေခတ္လူ လူငယ္မ်ားႏွင့္ လူလတ္ပုိင္းမ်ားကုိ ဆြဲေဆာင္မႈေပးႏုိင္သည္။ သူေျပာသည့္ စကားေတြသည္ ယေန႔ လူငယ္ေတြ ရင္ဘက္ထဲ စြဲက်န္ေစသည္။ ဤနည္းျဖင့္ လူငယ္ေတြရဲ့ ရင္ထဲ ျမတ္ဗုဒၶ၏အဆုံးအမေတြကို အေရာက္ပုိ႔ႏုိင္ျခင္းသည္လည္း သူ၏စြမ္းရည္ပင္ ျဖစ္သည္၊ ေကာင္းေနသည္ဟု ဆုိရမည္။

အမည္ေပး ဆန္းသလုိ စာအုပ္ စာသား ဒီဇုိင္း အျပင္အဆင္ကလဲ လွပေသသပ္မွ လူငယ္ေတြ စိတ္၀င္စားသည္၊ စိတ္၀င္စားသည္ဆုိသည္မွာလဲ စာအုပ္ကေလးက လက္ထဲမွာ အျမဲကုိင္ထားခ်င္စရာေကာင္းေနျခင္း၊ စာအုပ္နာမည္ေလးကလဲ ဆန္းသစ္ေနျခင္းတုိ႔ေၾကာင့္ စာဖတ္ မဖတ္ေတာ့မသိ စာအုပ္ကေလးေတာ့ သူတုိ႔ လက္ထဲမွာကုိင္ထားၾကသည္။ အက်ိဳးမမ်ားသည့္ စာအုပ္ေတြကို ကိုင္ထားတာစာလွ်င္ ဘာသာေရးစာအုပ္ကေလးကိုင္ထားေနတာကိုက က်က္သေရရွိလွသည္။ ဘာပဲေျပာေျပာ လူငယ္ေတြ စာဖတ္ဖုိ႔ စိတ္၀င္စားလာတာကိုက ေက်းဇူးတင္စရာ ျဖစ္သည္။ စာဖတ္တဲ့ အေလ့အထ မရွိရင္ေတာ့ အေတြးအေခၚပုိင္းမွာလဲ အားနဲလာသည္၊ သုတမရွိျခင္းတုိ႔ေၾကာင့္ သူေျပာလူေျပာျပသမွ်ေတြကို မွန္၏ မမွန္၏ မစဥ္းစားတတ္၊ ေျပာသမွ်ကို ပုတ္သင္ညိဳၾကီးလုိ ေခါင္းတညိတ္ညိတ္နဲ႔ သေဘာက် လက္ခံေနတတ္သည္။ စာမဖတ္ရင္ေတာင္မွ စာဖတ္အေလ့အထ မရွိသူေတြရဲ့ လက္ထဲမွာ စာအုပ္ေလးကုိင္ထားေနသည္ကိုက က်က္သေရရွိလွသည္။ ထုိ႔အတြက္ စာအုပ္-အမည္ ကလက္ေစကာမူ စာဖတ္အေလ့မရွိသူေတြရဲ့ လက္ထဲမွာ အေရာက္ပုိ႔ႏုိင္တာကိုက ေက်းဇူးတင္ၾကရမွာ ျဖစ္သည္။

ကုိယ္ကုိယ္တုိင္လဲ သူတုိ႔နည္းတူ ကေလာင္ေသြး ကေလာင္သြား လွလွပပ၊ စာသားစာသြား ထြားထြား၊ စာျဖစ္စာႏွစ္ က်စ္က်စ္၊ စာသုံး စာလုံး ျပံဳးျပဳံးေလးေတြ ေရးခ်င္သည္၊ မေရးတတ္။ အျဖစ္ကား မရွိျဖစ္ေနသည္။ သုိ႔ေပမဲ့ ကိုယ္နားလည္သလုိ နားလည္ေစခ်င္သည္၊ ကိုယ္သိသလုိ သိေစခ်င္သည္၊ ကုိယ္ရသလုိ ရေစခ်င္သည္၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဖတ္သမွ် မွတ္သမွ် သိသမွ် နားလည္သမွ်ေတြကို စုစည္းမိသည္။
ယခုလည္း စာေရးသူ တရားကို မၾကာမၾကာ နာယူေဖာ္ရတဲ့ သူအတြက္ အထူးေက်းဇူးတင္ပါသည္။ ထုိသုိ႔ ေဟာဖုိ႔ ေျပာဖုိ႔ရန္အတြက္ စာရွာရသည္၊ စာဖတ္ရသည္၊ ဖတ္ျပီး အဆင္ေျပေအာင္ ေျပာဖုိ႔ စာစီရသည္၊ နားလည္ႏုိင္မည့္ စကားလုံးရွာရသည္၊ ကိုယ္ကုိယ္တုိင္က ထုိအလုပ္ေတြလုပ္ေတာ့ မေဟာမီ မေျပာမီကထဲက ကုသုိလ္မ်ားစြာ ရေနသည္။ ငယ္ငယ္က ဖတ္ထား၍ သိေနသည္ ဆုိေပမဲ့ အရြယ္ရလာခ်ိန္ ျပန္ဖတ္ျခင္းက ထပ္ဆင့္ အေတြးမ်ား ရတတ္သည္။ ငယ္ငယ္က စာေမးပြဲ ေအာင္ဖုိ႔အတြက္ပဲ စာဖတ္ စာက်က္ရသည္၊ ႏုတ္တက္ အာဂုံေဆာင္ရသည္၊ က်က္ထားသေလာက္ပဲ ေခါင္းထဲမွာ ရွိေနသည္ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ မေတြးတတ္ မေခၚတတ္၊ အသိက်ဥ္းသည္၊ အျမင္က်ဥ္းသည္၊ သူတပါးကို ေ၀ငွဖုိ႔ မလြယ္ကူျဖစ္ေနသည္၊ အရြယ္ေရာက္၍ သူတပါးကို ေျပာဖုိ႔ ေဟာဖုိ႔ရန္အတြက္ ဖတ္မွတ္တဲ့ အသိက ငယ္ငယ္က စာက်က္သလုိ မဟုတ္ဘဲ ပုိမုိ က်ယ္ျပန္႔တဲ့ အေတြးအျမင္ရွိလာသည္ကေတာ့ အမွန္ျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ စာေရးသူ၏ ေဟာသမွ် ေျပာသမွ်ေတြကို မျငီးမျငဴ နာယူေဖာ္ရတဲ့ အတြက္လဲ အထူးေက်းဇူးတင္မိသည္။
 
(ပုိ႔စ္နဲ႕ဆက္စပ္မႈမရွိေပမဲ့ ၾကည္ညိဳလြန္းလုိ႔ ဒီပုံေလးကို ထည့္လုိက္သည္။)

ဒီေန႔ေဟာတရား
ဒီေန႔အတြက္ ဘာေဟာရမလဲ ကြန္ျပဴတာထဲ ေဆာ္၀ဲျဖင့္ ထည့္ထားေသာ တိပိဋက စာေတြကို ရွာမိသည္၊ ရွာသည္ဆုိသည္မွာလဲ ကိုယ္ ငယ္ငယ္က သင္ယူခဲ့ျပီးတဲ့ စာေပထဲကပဲ ေလွ်ာက္ၾကည့္ရင္း ေကာ႑ဓာန မေထရ္အေၾကာင္းကို ေတြ႔မိသည္။ ဖတ္ရင္းနဲ႕ စိတ္၀င္စားလာ၍ ဒီတရား ဒီေန႔ ေဟာမည္ဟု ဆုံးျဖတ္လုိက္သည္။ ထုိစာထဲတြင္ တခ်ိန္က သူမ်ားခ်စ္ျခင္းကို ခြဲခဲ့သျဖင့္ မေထရ္တပါး၏ ထုိအျပစ္ကို ခံယူေနရပုံေတြကို ျပထားသည္။

“၀ဋ္မွာအျမဲ ငရဲမွာ အပ” ျမန္မာစကားပုံထဲမွာ ငယ္ငယ္ကထဲက ၾကားဖူးေနသည္။ “ကုိယ့္ကာယကံ ကုိယ့္ထံျပန္ ပဲ့တင္သံမလြဲ တထပ္တည္း” ဆုိတဲ့ ေဆာင္ပုဒ္ကဗ်ာေလးကလဲ နားလည္သည့္ အရြယ္ကထဲက ၾကားဖူးေနသည္။ ထုိ ကဗ်ာေဆာင္ပုဒ္ စကားပုံေတြကို ပိသုဏ၀ါစာ မွ ကုိယ္ (body-language) ျဖင့္ေျပာေသာ ပိသုဏ အေၾကာင္းေလးက ထင္ဟပ္ေစပါလိမ့္မည္။

ပိသုဏ

ပိသုဏ ဆုိတာ ပိယ+သုည+ကရ မွ ပိသုဏ-ေပသုည ဟု ျဖစ္လာသည္၊ အဓိပၸါယ္မွာ ခ်စ္ျခင္းကို ကင္းေအာင္ျပဳျခင္း၊ ခ်စ္ျခင္းကို ခြဲျခင္း၊ အဆင္ေျပေနသူအၾကား အထင္မွား အျမင္မွားေအာင္ ႏုတ္ျဖင့္ေျပာျခင္း၊ ကုိယ္ဟန္ျဖင့္ေျပာျခင္း(body-language) မ်ား ျဖစ္သည္။ ဣႆာ မစၦရိယ စိတ္ေၾကာင့္ ပိသုဏ ျဖစ္ေပၚလာတတ္သည္။ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ ခ်စ္ခင္ေနသည္ကို မၾကည့္ႏိုင္၊ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ အဆင္ေျပေနသည္ကို ၀မ္းမသာႏုိင္၊ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ ညီညြတ္ေနသည္ကို မလုိလားသည့္ ဣႆာစိတ္ေၾကာင့္ ပိသုဏ၀ါစာ ဒုစရုိတ္ကို က်ဴးလြန္မိတတ္ၾကသည္။ ပိသုဏအေၾကာင္းေလးကလဲ အမ်ိဳးသမီးေနာက္ေယာင္ခံ ရဟန္းတစ္ပါး၏ အတိတ္အေၾကာင္းေလးက ထင္ရွားေစပါလိမ့္မည္။

ရဟန္းတစ္ပါးႏွင့္အမ်ိဳးသမီး

တခါက ရဟန္းေတာ္တစ္ပါး ဆြမ္းခံသြားတုိင္း သူ၏ေနာက္က ကပ္လွ်က္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ ပါလာတတ္သည္။ သူ႔ေနာက္ကပ္ပါလာတဲ့ အမ်ိဳးသမီးကို မေထရ္က မျမင္ေပမဲ့ နေဘးက လူအားလုံးက ျမင္ၾကသည္။ ဒကာ ဒကာမေတြက ဆြမ္းေလာက္တဲ့အခါ “ဒီတစ္ဇြန္းက အရွင္ဘုရားအတြက္ပါဘုရား၊ ဒီတစ္ဇြန္းကေတာ့ အရွင္ဘုရားရဲ့ အမ်ိဳးသမီးအတြက္ပါဘုရား”ဟု ေျပာ၍ ေလာင္းလွဴေလ့ရွိၾကသည္။ ေနာက္ ဒကာ ဒကာမေတြကလဲ ထုိနည္းအတုိင္း ေျပာသျဖင့္ မေထရ္လဲ အလြန္အရွက္ရေနသည္။ ထုိအမ်ိဳးသမီးသည္ မေထရ္ ရဟန္းျပဳတဲ့အခ်ိန္က စျပီး သူ႔ေနာက္ တေကာက္ေကာက္ အရိပ္သဖြယ္ လုိက္ေနေတာ့သည္၊ ဒါကို မေထရ္ကုိယ္တုိင္ မသိရွာ။ သူသြားတုိင္း အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ ကပ္ပါလာသည့္အတြက္ေၾကာင့္ပဲ သူ႔ကို ေကာ႑ဓာန မေထရ္ဟု အမည္တြင္ခဲ့သည္။

ေက်ာင္းထဲမွာရွိတဲ့ ရဟန္းေတြကလဲ ဒီရဟန္းရွိေနရင္ ငါတုိ႔ ရဟန္းအားလုံး သိကၡာက်မည္၊ “ငါးခုံးမတစ္ေကာင္ေၾကာင့္ တစ္ေလွလုံးပုပ္” ဆုိတာလုိ ရဟန္းသံဃာအားလုံး ဂုဏ္သိကၡာ ညိႈးမည္၊ သာသနာအတြက္လဲ အုိးမဲသုတ္ရာ ေရာက္မည္၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ ေက်ာင္းဒကာၾကီး အနာထပိဏ္ထံ သြားျပီး အကူအညီေတာင္းၾကသည္၊ ရဟန္းေတာ္မ်ားကား သူတုိ႔ကုိယ္တုိင္ ေျပာရမွာ အားနာေနဟန္ရွိသည္၊ “ဘုန္းၾကီးအမႈ ရြာပတ္ ဆုိတာလုိ” သာသနာမွာ ေျပာေရးဆုိေရးခြင့္ရွိတဲ့ ေက်ာင္းဒကာ ေက်ာင္းအမမ်ားထံ အပူကပ္ရေတာ့သည္။ “ေက်ာင္းဒကာၾကီး-- ဦးဇင္းတုိ႔ေက်ာင္းမွာေတာ့ သီလမရွိတဲ့ ရဟန္းတစ္ပါး ရွိေနျပီ၊ သာသနာအတြက္ ရဟန္းသံဃာအတြက္ပါ ဒီရဟန္းကို ေက်ာင္းတုိက္ကေန ႏွင္ေပးပါ”ဟု ေျပာေသာအခါ ေက်ာင္းဒကာၾကီးက အလိမၼာစြာ ျပန္ေျပာလုိက္သည္မွာ “အရွင္ဘုရားတုိ႔--ေက်ာင္းမွာ ျမတ္စြာဘုရားရွိေနတယ္မလား ဘုရား၊ ဒီကိစၥ ျမတ္စြာဘုရားပဲ တတ္ႏိုင္ပါသည္ဘုရား” ဟုသတည္း။ အနာထပိဏ္ရဲ့ အကူအညီမရေတာ့ ေက်ာင္းအစ္မၾကီး ၀ိသာခါထံ သြားၾကျပန္သည္၊ ေက်ာင္းအစ္မၾကီး ၀ိသာခါလည္း အနာထပိဏ္နည္းတူ ျပန္ေလွ်ာက္လုိက္သည္။

ေက်ာင္းဒကာ ေက်ာင္းဒကာမမ်ား မွတ္သားရန္
ဘုန္းၾကီးအေရးမွာ လူ၀တ္ေၾကာင္ေတြ ၀င္ပါလာလွ်င္ ပုိရႈပ္ေထြးသြားႏုိင္သလုိ လူ၀တ္ေၾကာင္တုိ႔၏ တခ်ိဳ႕ အေရးေတြမွာ ဘုန္းၾကီးေတြ ပါလာလွ်င္လဲ ပုိ၍ ရႈပ္ေထြးသြားႏုိင္သည္။ ျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္ ေက်ာင္းဒကာ ေက်ာင္းအစ္မတုိ႔သည္ သာသနာေတာ္အတြက္ အလြန္ေက်းဇူးမ်ားသူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္၊ ရဟန္းသံဃာအားလုံးနဲ႕ အလြန္ကြ်မ္း၀င္ၾကသည္၊ ရဟန္းသံဃာအားလုံးကလဲ ေက်ာင္းဒကာ ေက်ာင္းအစ္မမ်ားကို ေလးစားၾကသည္၊ ေမတၱာထားၾကသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ထုိေက်ာင္းဒကာ ဒကာမမ်ားသည္ သာသနာမွာ ေျပာေရးဆုိခြင့္ ရွိသူမ်ား ျဖစ္ၾကေပမဲ့ လူ၀တ္ေၾကာင္ေတြ အေနနဲ႔ ရဟန္းကိစၥမ်ားကို ၀င္ျပီး ရႈပ္ေလ့မရွိ။ ဤသည္မွာ ဘုရားလက္ထက္က ေက်ာင္းဒကာ ေက်ာင္းအစ္မမ်ား၏ ထူးျခားသည့္ ဂုဏ္တစ္ခုျဖစ္သည္။ ယေန႔ေခတ္ ဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းမ်ားတြင္ ဘုန္းၾကီးအေရးတြင္ ေက်ာင္းဒကာ ဒကာမမ်ား ၀င္ပါေနသည္အတြက္ အလုပ္ ပုိရႈပ္သြားသည္။ ေက်ာင္းေျပာင္း ေက်ာင္းလႊဲကိစၥေတြမွာ ေက်ာင္းဒကာ ေက်ာင္းအစ္မမ်ား ၀င္ပါေနသျဖင့္ ေက်ာင္းျပႆနာမ်ား ျဖစ္ေပၚေနသည္ကိုလဲ ေတြ႔ဖူး ျမင္ဖူးရသည္။ ေက်ာင္းဒကာ ေက်ာင္းအစ္မမ်ားအေနျဖင့္ သာသနာေတာ္ကို မိမိတုိ႔ သဒၶါ ေစတနာ သုံးတန္ အျပတ္လွဴျပီးျဖစ္ရကား ေက်ာင္းျပႆနာ ဘုန္းၾကီးအေရးမ်ား ေပၚေပါက္လာပါက အနာထပိဏ္ ၀ိသာခါတုိ႔ထုံး ႏွလုံးမူသင့္သည္။

သာသနာတြင္ အာဏာစက္တည္
ေက်ာင္းဒကာ ေက်ာင္းအစ္မမ်ားဆီ သြားအကူညီေတာင္းေသာ္လည္း အဆင္မေျပခဲ့၊ ဒီတခါေတာ့ တုိင္းျပည္တြင္ အာဏာရွိဆုံး ရွင္ဘုရင္ထံ အကူအညီေတာင္းၾကသည္။ “ဘုရင္ၾကီး-- အရွင္မင္းၾကီးတုိင္းျပည္မွာ ေကာ႑ဓာန မေထရ္သည္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္နဲ႔အတူ အျမဲတမ္းရွိေနပါတယ္၊ တစ္သာသနာလုံးကို ဂုဏ္မဲ့ေစပါတယ္၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ အရွင္မင္းၾကီး တုိင္းျပည္ကေန ႏွင္ထုတ္ေပးပါ”ဟု ဘုရင့္ထံ အကူအညီေတာင္းၾကသည္။ ဘုန္းၾကီးအမႈ ရြာတင္ပတ္သည္မဟုတ္ တုိင္းျပည္တျပည္လုံးကိုပါ ပတ္ေနေတာ့သည္။ ဘုရင္ၾကီးလဲ ေကာင္းပါျပီဘုရား တပည့္ေတာ္ ကူညီပါ့မယ္ဘုရား၊ အဲဒီရဟန္း ဘယ္မွာလဲ ဘုရား၊ တပည့္ေတာ္ ဖမ္းပါ့မယ္ဘုရားဟု အာမခံျပီး ေက်ာင္းထဲမွာ ၀င္ရွာသည္၊ ရဟန္းလဲ လူသံၾကား၍ အျပင္ထြက္ၾကည့္ရာ တံခါးေပါက္အေရာက္ အမ်ိဳးသမီးလဲ ရဟန္းအေနာက္တြင္ ကပ္လွ်က္ပါလာသည္ကို ဘုရင္ၾကီး ကုိယ္တုိင္ ျမင္သည္၊ သုိ႔ေပမဲ့ အခန္းထဲ ၀င္ၾကည့္ျပန္ေတာ့ ေစာေစာက အမ်ိဳးသမီးကို မေတြ႔၊ ဒီလုိနဲ႕ တက္လုိက္ဆင္းလုိက္ လုပ္ၾကည့္ရာ ရဟန္းေနာက္တြင္ ထုိအမ်ိဳးသမီးေတြ႔ေပမဲ့ တကယ္တမ္း ၀င္ရွာၾကည့္ေတာ့ မေတြ႔။

“မင္းၾကီး--အားလုံးက ဦးဇင္းေနာက္မွာ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ ကပ္လွ်က္ပါသည္ကို ျမင္ၾကတယ္၊ ျမင္သူတုိင္းကလဲ ေျပာၾကသည္၊ ေ၀ဖန္ၾကသည္၊ ကဲ့ရဲ့ၾကသည္၊ အျပစ္တင္ၾကသည္၊ ဒါေပမဲ့ ဦးဇင္းက မျမင္၊ မသိ၊” ဟု ဘုရင္ၾကီးအား အက်ိဳးအေၾကာင္း ေျပာျပေတာ့မွာ ဘုရင္ၾကီးလဲ သံသယ ၀င္လာသည္၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ ျပန္လည္ စစ္ေဆးျပန္သည္၊ ဘုရင္ၾကီးလဲ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ တစ္ခု ခ်လုိက္သည္၊ “ဤအမ်ိဳးသမီးသည္ တကယ့္အမ်ိဳးသမီး အစစ္ကား မဟုတ္၊ တစ္ေယာက္ေယာက္က ဖန္ဆင္းတာ ျဖစ္ႏုိင္သည္၊ ဒီရဟန္းကုိ ဘယ္သူမွ ဆြမ္းေလာင္းလိမ့္မည္မဟုတ္၊ ငါကပဲ တာ၀န္ယူ ေထာက္ပံ့မွ ျဖစ္ေတာ့မည္”ဟု သတည္း။ ဘုရင္ၾကီးသည္ ထုိရဟန္း၏ ပစၥည္းေလးပါ ဒကာ ျဖစ္လာသည္။ ရဟန္းေတြသည္လဲ ဘုရင္ၾကီးအား ကဲ့ရဲ့ၾကျပန္သည္။ “ဘုရင္ၾကီးက ဒီရဟန္းကုိ တုိင္းျပည္က ႏွင္ထုတ္မည္ဟု ၾကံဳး၀ါးျပီးကာမွ ႏွင္မထုတ္တဲ့အျပင္ ထုိရဟန္း၏ပစၥည္းေလးပါး ဒကာအျဖစ္ ခံယူလုိက္ေသးတယ္၊ သူလဲပဲ အလုိတူပဲ”ဟု အျမင္လြဲ အထင္မွားၾကသည္။ ဘုရားလက္ထက္ေတာ္ကထဲက သာသနာသန္႔ရွင္းေရးအတြက္ ဓမၼစက္အျပင္ အာဏာစက္ပါ သုံးခဲ့သည္ကို ဤ၀တၳဳက ထင္ရွားေစသည္။
ထုိရဟန္းလည္း အရင္က တစ္ေယာက္တည္း သူ႕ဘက္က ဘယ္သူမွ ကာကြယ္ ေျပာေပးမည့္သူ မရွိသျဖင့္ ရဟန္းအားလုံးက ဒုႆီလ ဟု စြပ္စြဲသမွ် ေခါင္းငံု႕ ခံခဲ့သည္၊ ယခုအခါမွာေတာ့ ဘုရင္ၾကီးေက်ာေထာက္ ေနာက္ခံရွိသျဖင့္ သူ႔ကို စြပ္စြဲတဲ့သူမွန္သမွ်ကို ဒုႆီလဟု ျပန္လည္ စြပ္စြဲ ဆဲေရးေတာ့သည္။ ထုိရဟန္းကို ႏွင္ထုတ္ေရးအဓိကရုဏ္းသည္ ရဟန္းသံဃာေတြထံ ရုိက္ခတ္ရုံမက ဘုရားအထံပါ ေရာက္သြားေတာ့သည္။ ျမတ္စြာဘုရားက တရားလုိ တရားေသ အားလုံးေသာ ရဟန္းသံဃာေတြ စုေ၀းျပီး ေမးျမန္းစစ္ေဆးသည္။ အဲဒီေနာက္- မိန္းမကပ္လွ်က္ပါျခင္းေၾကာင့္ ဒုႆီလဟု စြပ္စြဲခံ ရဟန္းကို ဘုရားက အျပစ္တင္သည္မွာ-“ရဟန္းေတြက တကယ္ျမင္လုိ႔ သင့္ကို ဒုႆီလဟု ေျပာတာ၊ သင္က ဘာမွ မျမင္ဘဲ သက္သက္ ထုိရဟန္းေတြကို ျပန္ျပီး ဒုႆီလဟု စြပ္စြဲသည္၊ သင္ဟာ အရင္တုန္းကလဲ ဒီလုိ ႏုတ္၀စီ မေစာင့္ခဲ့၊ သူတပါးကို ေျခာက္ခ်ခဲ့လုိ႔ သူတပါး ခ်စ္ျခင္းကို ခြဲခဲ့လုိ႕ အခုလုိ သင္လဲ အလားတူ ျပန္ခံေနရတာပဲ” ဟု မိန္႔ကာ ထုိရဟန္း အတိတ္က ပိသုဏ- သူတပါးခ်စ္ျခင္းကို ခြဲခဲ့ျခင္း အေၾကာင္းကို ဆက္မိန္႔ေလေတာ့သည္။
အတိတ္က ပိသုဏ
ကႆပျမတ္စြာဘုရားရွင္ လက္ထက္ေတာ္က တစ္မိတည္းေပါက္ ညီအစ္ကိုရင္းႏွစ္ေယာက္လုိ သိပ္ခ်စ္ သိပ္ညီညြတ္ၾကတဲ့ သူငယ္ခ်င္း ရဟန္း ၂ ပါးရွိခဲ့ဖူးသည္။ ထုိသူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ သိပ္ခ်စ္ သိပ္ညီညြတ္ေနတာကို တာ၀တိ ံသာက နတ္သားတစ္ေယာက္က ၾကည့္မရ ျဖစ္ေနသည္။ သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ သိပ္ညီညြတ္ သိပ္ခ်စ္ေနတာကို ခြဲမယ္ဆုိတဲ့ အေတြးရုိင္း ၀င္လာသည္။ တေန႕ေတာ့ ရဟန္းေတာ္မ်ား ဥပုသ္ျပဳၾကဖုိ႔ရန္ သိမ္ရွိရာ ေနရာသုိ႔ စုေ၀းၾကသည္၊ အဲဒီေခတ္က သက္ေတာ္ရွည္ ဘုရားလက္ထက္ေတာ္ ျဖစ္သည့္အတြက္ ဒီေခတ္လုိ လျပည့္-လကြယ္ေန႔တုိင္း ဥပုသ္ျပဳရသလုိ မဟုတ္ဘဲ တစ္ႏွစ္မွ တစ္ၾကိမ္၊ ၆ လမွ တစ္ၾကိမ္မွ်သာ ဥပုသ္ျပဳၾကရသည္။ ေတာနယ္ေတြမွာေတာ့ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းတေက်ာင္းနဲ႔ တေက်ာင္း အလွမ္းေ၀းေပမဲ့ အသက္ သိကၡာ အၾကီးဆုံး မေထရ္ၾကီး ရွိရာ ေက်ာင္းသုိ႔ အနီးအနားမွာ ရွိသည့္ ေက်ာင္းေတြက လာစုေ၀းၾကသည္။ စာေရးသူတုိ႔ ေတာနယ္မွာဆုိ ေရွး မေထရ္ၾကီးရွိစဥ္ကထဲက အစဥ္အလာကို ယေန႔အထိ ထိန္းသိမ္းတဲ့ ေက်ာင္းထုိင္ဆရာေတာ္က လျပည့္ လကြယ္ေန႔တုိင္း ညေန ၄ နာရီ အနီးအနားရွိ ေက်ာင္းမွ ရဟန္းေတာ္မ်ား ဥပုသ္ျပဳၾကြရန္ ေၾကးစည္ ေၾကးေမာင္း အသံေပးေလ့ရွိသည္။ ေတာလမ္းေတြဆုိေတာ့ ခ်ံဳေတြ ေတာအုပ္ေတြ အလြန္ေပါသည္။

ကႆပဘုရားလက္ထက္က ဥပုသ္ျပဳသြားၾကေသာ ရဟန္း ၂ ပါးလဲ ထုိကဲ့သုိ႕ေသာ ေတာအုပ္လမ္းေလးအတုိင္း ျဖတ္ျပီး ဥပုသ္ျပဳသြားၾကသည္။ တခါေတာ့ လမ္းခုလပ္မွာ ၀မ္းမထိန္းႏုိင္ျဖစ္ေနသည္၊ ထုိ၀မ္းျပႆနာကို အနီးအနားမွာ ရွိသည့္ ေတာအုပ္ကေလးထဲမွာပဲ ေျဖရွင္းလုိက္သည္။ ထုိအခ်ိန္မ်ိဳးကို ေစာင့္ေနေသာ နတ္သားက ခ်ံဳပုတ္ကထြက္လာေသာ ရဟန္းေနာက္က မိန္းကေလးဟန္ေဆာင္ျပီး ကပ္လုိက္သည္၊ ဟုိကိစၥ ဒီကိစၥ ျပီးခဲ့သည္ ဟန္ျဖင့္ ထမီကိုပါ ျပင္၀တ္ျပလုိက္ေသးသည္။ အျပင္ကေစာင့္ေနေသာ အခ်စ္ဆုံးသူငယ္ခ်င္း ရဟန္းက ထုိအျခင္းအရာ အားလုံးကို ျမင္သည္။ စိတ္လဲ အရမ္းဆုိးေနသည္၊ “အရွင္ဘုရားဟာ- တပည့္ေတာ္ သူငယ္ခ်င္းမဟုတ္ေတာ့ဘူး၊ တပည့္ေတာ္ သူငယ္ခ်င္း ျဖစ္ဖုိ႔ မတန္ဘူး၊ အရွင္ဘုရားမွာ ဘာသီလမွ မရွိေတာ့ဘူး” စသည္ျဖင္ အခ်စ္ဆုံးသူငယ္ခ်င္းရဲ့ စိတ္ဆုိးမာန္ဆိုးေျပာေသာ စကားကို သူ နားမလည္ရွာ ဘာေျပာေနမွန္းလဲ မသိ။ မိန္းကေလးနဲ႕ အတူ ခ်ံဳပုတ္ ထဲမွာ သားမယားျပဳတယ္ဆုိတဲ့ အေၾကာင္းေျပာျပလုိက္ေတာ့ ဦးေခါင္းကို မုိးၾကိဳးပစ္သလုိ ခံရသည္။ တပည့္ေတာ္ ဘာမွ မသိပါဘူးဘုရား ေျပာလဲ မရေတာ့ေခ်၊ အရွင္ဘုရားနဲ႔အတူ ဥပုသ္လဲ အတူမျပဳႏုိင္ေတာ့ဘူးဘုရား ဟု လမ္းခြဲၾကရန္ ေျပာေသာအခါ နတ္သားလဲ သူဟာ ၾကီးေလးတဲ့ အမွားၾကီးတစ္ခုကို လြန္က်ဴးမိလုိက္ျပီဆုိတာ သိလုိက္ရျပီ၊ သံေ၀ဂလဲ ရသြားသည္၊ ရဟန္းႏွစ္ပါးလုံးကို ေတာင္းပန္သည္၊ အရွင္ဘုရားတုိ႔ တစ္ပါးနဲ႕တစ္ပါး အျမင္မလြဲၾကပါနဲ႕ဘုရား၊ “ေစာေစာက ခ်ံဳပုတ္ထဲမွာ အိမ္သာသြားေသာ ရဟန္းေနာက္က မိန္းကေလးက တပည့္ေတာ္ နတ္သား အေယာင္ဆာင္လုိက္လာတာပါဘုရား၊ အရွင္ဘုရားတုိ႕ ႏွစ္ပါး သိပ္ခ်စ္ သိပ္ညီညြတ္တာကို ခြဲခ်င္လုိ႕ လုပ္မိတာပါဘုရား၊ တပည့္ေတာ္ အျပစ္ပါဘုရား”ဟု ၀န္ခံလုိက္မွ ထုိရဟန္းႏွစ္ပါးလဲ ဥပုသ္အတူ ျပဳႏုိင္သည္၊ သုိ႔ေပမဲ့ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ အထင္ေသး အျမင္ေသး ေျပာမိလုိက္ျခင္းေၾကာင့္ သူတုိ႔ ႏွလုံးသားမွာေတာ့ အစြန္းထင္သြားသည္၊ အရင္လုိ တစ္ပါးနဲ႕တစ္ပါး သိပ္ျပီး လႈိက္လႈိက္လဲွလွဲ မျဖစ္ေတာ့ေခ်။ တာ၀တိ ံနတ္သားသည္ ထုိကဲ့သုိ႔ေသာ အကုသုိလ္ေၾကာင့္ ဘုရားႏွစ္ဆူ အၾကားမွာ ငရဲခံရျပီး အကုသိုလ္ အၾကြင္းအက်န္အေနနဲ႔ ၀ဋ္ကေတာ့ျမဲေနေသးသည္။ ယခု ဘ၀မွာေတာ့ ေကာ႑ဓာန မေထရ္အျဖစ္ ဆြမ္းခံၾကြတုိင္း ေနာက္က အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ အရိပ္သဖြယ္ လုိက္ေနေတာ့သည္။ အမ်ားအျမင္မွာ ထင္ေယာင္ထင္မွားျဖစ္ေစေတာ့သည္။ ကုသုိလ္ကံ အကုသုိလ္ကံေတြ ကုန္လုိ႕ ရဟႏၱာ ျဖစ္သြားေပမဲ့ ၀ဋ္ကေတာ့ လုိက္ျမဲပင္ ျဖစ္သည္။

ဤ၀ဋ္ ဤကံတုိ႔သည္ သူမ်ား ခ်စ္ျခင္းကို ခြဲမိျခင္းေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ခ်စ္ျခင္းကို မခြဲမိေစဖုိ႔ သတိရေစပါသည္။

နိဂုံး
ကမ္တမ္းေသာ စကားကို အနဲငယ္မွ် မဆုိမိေစနဲ႔၊ သင္ျပဳ သင္ေျပာသမွ်ေသာ ကံေတြသည္ သင့္ထံ မလြဲ မေသြ ျပန္ေရာက္မွာ အမွန္ပင္ ျဖစ္သည္၊ “သင္ဘာေတြး၊ ဘာေျပာ၊ ဘာလုပ္၊ သင္ေတြးမွ် ေျပာသမွ် လုပ္သမွ်တုိ႔သည္ သင္၏ ကံ၊ သင္၏ ကုိယ္က်င့္တရားမ်ားျဖစ္ေတာ့သည္။”ဟု မွတ္ရမည္။ ကုိယ့္ကာယကံ ကုိယ့္ထံျပန္ ပဲ့တင္သံမလြဲ တစ္ထပ္တည္း ဟူသတည္းးးးးးးး

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ
သီတဂူစတား
၂၆-၄-၂၀၁၂

08 October 2012

ညီညႊတ္ၾကီးပြားလမ္းစဥ္

ညီညႊတ္ၾကီးပြားလမ္းစဥ္ (သုိ႔) သာရဏီယ တရား

စာမိတ္ဆက္
“ေဖ့စ္ဘုတ္မွာ သာရဏီယတရား ၆ ပါးႏွင့္ ထင္ရွား ျပည့္စုံသူမ်ား”ဟုေသာ ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ၾကီး ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၊ ကုလသမဂၢအတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ ဦးသန္႔ႏွင့္ ျပည္သူ႔လြတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္ ႏုိဘယ္လ္ဆုရွင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တုိ႔ သုံးေယာက္ကို ျပထားတာ ေတြ႔ရတယ္။ ျမန္မာကုိ ကမၻာ့အသုိင္းအ၀ုိင္းနဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးသူမ်ားဟူ၍လဲ ေရးထားသည္။ ထုိေအာက္မွ ကြန္႔မန့္ေတြ ဖတ္ရင္း စိတ္၀င္စားစရာလဲေတြ႕ရ ရယ္စရာေတြ႔၍လဲ ရယ္မိသည္။ တခ်ိဳ႕လဲ အေကာင္းျမင္၀ါဒျဖင့္ ခ်ီးမြမ္းေထာမနာ ျပဳထားၾကသည္၊ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ဘယ္သူကိုေတာ့ ဘာလုိ႕မထည့္လဲဆုိျပီး နာမည္ကုိပါ ထည့္၍ မန္႔ထားသည္။ စာေရးသူလဲ ေဖ့စဘုတ္ဂ်ိဳးျဖစ္ေနမွန္းမသိ ျဖစ္ေနသည္၊ ေဖ့စ္ဘုတ္က ကြန္မန္႔ေတြ ဖတ္ရတာကုိ ႏွစ္သက္လာမိသည္။ ေတာ္တဲ့သူကို ေတာ္သလုိ ေကာင္းတဲ့သူကုိ ေကာင္းသလုိ ခ်ီးမြမ္းခန္းေတြနဲ႕ မန္႔ထားသည္၊ ဆုိးသည္ဟု ယူဆရေသာသူကိုေတာ့ အသားကုန္ မန္႔ထားသည္ကုိ ေတြ႔ရသည္။ ႏုိင္ငံေရးမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဘာသာေရးမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ လူမွဴေရးမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေတာ္သူကို ေတာ္သလုိ ဆုိး၀ါးသူကို ဆုိးသလို အခ်က္က်က် ေ၀ဖန္သုံးသပ္ထားသည္ကိုလဲ ေတြ႔ရသည္။ ထိုကြန္မန္႔မ်ားစြာထဲက သာရဏီယတရားအေၾကာင္း မန္႔ထားတာေလးကိုလဲ ေတြ႔ရသည္။ ဒါနဲ႔ပဲ သာရဏီယအေၾကာင္း ေရးခ်င္စိတ္ေပါက္လာတာနဲ႔ ေရးျဖစ္သြားျခင္းျဖစ္သည္။

ညီညြတ္ျခင္း၏ သေကၤတ (ဦးပိန္တံတား)

(ေမြးေန႔တစ္ခုအတြက္နဲ႔ ႏွစ္လည္ေအာင့္ေမ့ဖြယ္အတြက္ ဂုဏ္ျပဳေပးေသာ စာေရးသူ၏ ပုိ႔စ္တခ်ိဳ႕မွာလဲ ထုိသာရဏီယတရားအေၾကာင္း အနဲငယ္ထည့္ေရးဖူးသည္။)

သာရဏီယတရားမ်ား
အဂုၤတၱရနိကာယ္ တိကနိပါတ္မွာေတာ့ သာရဏီယဆုိတာ တစ္သက္မေမ့ထုိက္ေသာ အရာမ်ား၊ မေမ့သင့္ မေမ့ထုိက္ေသာ၊ တစ္သက္တာ အမွတ္ရထုိက္ေသာ အရာမ်ားဟု ေမ ၁၆ ရဲ့ေမြးေန႔ပုိ႔စ္မွာ ေရးခဲ့ဖူးသည္။ ထုိသုတ္အရ မေမ့ထုိက္ေသာ အရာ သုံးခုကို ျပထားသည္၊ ၁။ေမြးေန႔၊ ၂။ဘ၀တစ္ခု၏ အလုပ္စလုပ္ရာေန႔ (ဘုရင္ျဖစ္ေသာေန႔၊ ရဟန္းျဖစ္ေသာေန႔စသည္) ၃။ ေအာင္ျမင္ေသာေန႔ဟု ျပဆုိခဲ့ျပီး ျဖစ္သည္။


အဂုၤတၱရနိကာယ္ ဆကၠနိပါတ္မွာေတာ့ တစ္သက္တာ အမွတ္ရေစရမည့္ အရာ ၆ မ်ိဳးကုိ ျပထားသည္။ ထုိ ၆ မ်ိဳးလုံးကို ျခံငုံသုံးသပ္လွ်င္ “သာရဏီယတရားသည္ အခ်င္းအခ်င္း တစ္ဦးေပၚ တစ္ဦး ခိုက္ရန္မျဖစ္ျခင္း၊ ခ်စ္ခင္ၾကင္နာျခင္း, ေလးစားယုံၾကည္ျခင္းတုိ႔ကို ျဖစ္ေစေသာေၾကာင့္ စည္းလံုးျခင္း၊ ျငိမ္းခ်မ္းျခင္း ၾကီးပြားျခင္းတုိ႔ကို ျဖစ္ေစသည္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ထုိသာရဏီယတရား ၆ပါးကို လူ၀တ္ေၾကာင္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ သာသနာအတြင္းက ရဟန္းသာမေဏမ်ားပဲ ျဖစ္ျဖစ္ တစ္သက္တာအမွတ္ရေစရမည့္ တရား ၆-ပါးအျဖစ္ ျပဳက်င့္၏ဟူ၍” ဆုိအပ္၏။

သာရဏီယ ၆ ပါး
(၁) တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ,ေရွ႕မွာပဲျဖစ္ေစ ဆိပ္ကြယ္ရာမွာျဖစ္ေစ ကာယကံေမတၱာထားျခင္း (ေမတၱံ ကာယကမၼံ)။
ရဟန္းေတာ္မ်ားအတြက္ အာဘိသမာစာရိက အခ်င္းအခ်င္းအေပၚ နားလည္ ေလးစား လုိက္နာရမည့္ က်င့္၀တ္ေတြကို ေမတၱာျဖင့္ ျပဳက်င့္ျခင္းျဖစ္သည္။ ဥပမာ-တပည့္တစ္ေယာက္က ဆရာသမားအေပၚ သုိ႔မဟုတ္ မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္အေပၚ လုပ္သင့္လုပ္ထုိက္ေသာ တာ၀န္မ်ားရွိသည္၊ ထုိတာ၀န္မ်ားကို ေမတၱာထားျပီး ကုိယ္ျဖင့္ျပဳလုပ္ေသာ အမႈမ်ားကို ကာယကံေမတၱာ ထားျခင္းဟုဆုိသည္။
အလားတူပင္ လူ၀တ္ေၾကာင္မ်ားလဲ အခ်င္းအခ်င္းအေပၚ အျပန္အလွန္ ေလးစားရမည္၊ ျပဳလုပ္သင့္ေသာ တာ၀န္မ်ားရွိသည္။ ထုိတာ၀န္မ်ားကို ျဖည့္ဆည္းေပးရာ၀ယ္ ေမတၱာစိတ္ေလးထားလုိက္ရုံမွ်ျဖင့္ ကာယကံေမတၱာျဖစ္သြားသည္။ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ သို႔မဟုတ္ သူစိမ္းတစ္ေယာက္ အိမ္ကိုေရာက္လာလွ်င္ ေႏြးေႏြးေထြးၾကိဳဆုိလုိက္ျခင္း ေနရာေပးျခင္း ေရေအးေအးေလးတုိက္ျခင္း စသည္စသည္ျဖင့္ ဧည့္၀တ္ျပဳၾကရသည္၊ ထုိသုိ႔ဧည့္၀တ္ျပဳရာ၀ယ္ ေမတၱာစိတ္ေလးထားလုိက္ျခင္းသည္ပင္ ကာယကံေမတၱာမည္သည္။ ဘုရားဖူးသြားသည္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ဘုရား၀တ္ျပဳတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ သူေတာ္စင္တပါးပါးကို အိမ္သုိ႔ပင့္တာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ၾကြလာေသာ သူေတာ္စင္ကို ခရီးဦးၾကိဳျခင္း၊ ေနရာထုိင္ခင္းေပးျခင္း စသည္ ေ၀ယ်ာေ၀စၥအမႈမ်ားသည္ ေမတၱာဦးစီးေသာအခါ ကာကယံေမတၱာ ျဖစ္သြားသည္။

(၂) အခ်င္းခ်င္း တစ္ဦးအေပၚ တစ္ဦး ၀စီကံေမတၱာ ထားျခင္း (ေမတၱံ ၀စီကမၼံ)
၀စီကံေမတၱာ သည္လည္း ကာယကံေမတၱာနည္းတူ ေမတၱာျဖင့္ ႏႈတ္၀စီကို ဆုိျခင္းသည္ ၀စီကံေမတၱာမည္သြားသည္။ ေမတၱာစိတ္ျဖင့္ ဓမၼအေၾကာင္း ဘာသာေရးအေၾကာင္း လူမႈေရးအေၾကာင္း စီးပြားေရးအေၾကာင္း စသည္ျဖင့္ ဗဟုသုတျဖစ္ဖြယ္၊ အက်ိဳးမ်ားဖြယ္ရွိေသာ စကားမ်ားကို ေျပာေပးျခင္း၊ ေဟာေပးျခင္း၊ ေဆြးေႏြးျခင္းမ်ားသည္ ၀စီကံေမတၱာမည္သည္။ သူငယ္ခ်င္းေရ-- ဒီည ဘယ္ဆရာေတာ္ တရားေဟာမည္တဲ့၊ တရားသြားနာၾကရေအာင္ဟု ေျပာဆုိျခင္း၊ မနက္ဖန္ သံဃာ့ ဘုရားရွိခိုးမယ္၊ ပရိတ္ရြတ္မယ္၊ ပဌာန္းရြတ္မယ္ စသည္အားျဖင့္ ေမတၱာျဖင့္ ေျပာဆုိျခင္း၊ ရြတ္ဖတ္ျခင္းတုိ႔သည္ ၀စီကံေမတၱာမ်ားျဖစ္သည္။ အျမင္မေတာ္ လုပ္ေနေသာ သူငယ္ခ်င္းကို “သူငယ္ခ်င္းေရ-ဒီအလုပ္ေတာ့ မလုပ္သင့္ဘူး၊ ဒီလုိေတာ့ လုပ္သင့္တယ္၊ ဒီလုိေတာ့ မေျပာသင့္ဘူး၊ ဒီလုိေတာ့ ေျပာသင့္တယ္”ဟု ေမတၱာျဖင့္ လမ္းညႊန္ျပသ ေျပာဆုိျခင္းသည္လည္း ၀စီကံေမတၱာ မည္သည္။ ဤသုိ႔အား အေကာင္းဘက္မွာ ေမတၱာႏွင့္ယွဥ္၍ ေျပာဆုိျခင္းအားလုံးကို ၀စီကံေမတၱာ ဆုိပါသည္။

(၃) တစ္ေယာက္အေပၚ တစ္ေယာက္ ေရွ႕မွာပဲျဖစ္ျဖစ္ မ်က္ကြယ္မွာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေမတၱာပြားျခင္း (ေမတၱာ မေနာကံ)
အခ်ိန္မေရြး ေနရာမေရြး တစ္ဦးနဲ႕ တစ္ဦး ေမတၱာစိတ္ေတြ ေမြးေနရင္ ေမတၱာ မေနာကံ မည္သည္။ “ဤျမိဳ႔ ဤရြာ ဤေနရာ၌ ေနၾကကုန္ေသာ သူတုိ႔သည္ စိတ္ဆင္းရဲျခင္းကင္းၾကပါေစ ကုိယ္ဆင္းရဲျခင္းကင္းၾကပါေစ” စသည္ျဖင့္ တစ္ဦးခ်င္းကို ရည္ရြယ္ျပီး ေမတၱာပြားျခင္းပဲ ျဖစ္ျဖစ္ (ဥဒၵိႆေမတၱာ)၊ ျခံဳငုံ၍ ေမတၱာပြားျခင္းပဲျဖစ္ျဖစ္ (အေနာဒိႆေမတၱာ) ဘယ္နည္းနဲ႔မဆုိ ေမတၱာပုိ႔ျခင္းမွန္သမွ်သည္ ေမတၱံ မေနာကံမည္သည္။ ေမတၱံ-မေနာကံဆုိတာ ကာယကံ ေမတၱာကဲ့သုိ႔ ကုိယ္ထိလက္ေရာက္ ေမတၱာျဖင့္ ျပဳစုျခင္းမ်ိဳးလဲ မဟုတ္၊ ေမတၱာစိတ္ျဖင့္ ႏႈတ္၀စီျဖင့္ ထုတ္ေဖာ္ ေျပာဆုိျခင္းမ်ိဳးလဲ မဟုတ္ဘဲ စိတ္ထဲမွာပဲ ပြားမ်ားျခင္းမ်ိဳးျဖစ္သည္။

(၄) ရရွိလာတဲ့ ပစၥည္းေတြကို အတူမွ်ေ၀သံုးစြဲျခင္း (လာေဘဟိ အပၸဋိ၀ိဘတၱေဘာဂီ)
ရဟန္းသာမေဏမ်ားသည္ ကုိယ့္ဘုန္းကုိယ့္ကံေၾကာင့္ ရရွိလာတဲ့ လာဒ္လာဘေတြကို ကုိယ္တစ္ေယာက္တည္း မသုံးဘဲ မိတ္ေဆြအေပါင္းသင္းမ်ားနဲ႕ မွ်ေ၀သုံးစြဲျခင္း။ ဘယ္သူ႔ကိုပဲ မွ်ေ၀မယ္ ဘယ္သူ႔ကိုေတာ့ မွ်ေ၀ မေပးႏုိင္ဘူးဆုိတဲ့ ခြဲျခားတဲ့စိတ္မထားဘဲ အတူေနသူအားလုံးကုိ တေျပညီတည္းသေဘာထားျပီး အညီအမွ်ေ၀ျခမ္းျပီး သုံးစြဲျခင္းျဖစ္သည္။ စာေရးသူတုိ႔ ငယ္ငယ္က ဆရာသမားမ်ား၏ အဆုိအဆုံးအမကို နားၾကားခဲ့ရသည္။ “စိတ္ေကာင္းရွိဖုိ႔က ပထမ”ဆုိတဲ့ ဥပေဒဆယ္ခ်က္ထဲက တစ္ခ်က္သည္ အမရပူရျမိဳ႕မဟာဂႏၶာရုံတုိက္ၾကီး၏ စာသင္နည္းစနစ္တခုျဖစ္သည္။ သူေတာ္ေကာင္းစိတ္ကုိ ျဖစ္ေစဖုိ႕ သဒၶါတရားကို တုိးပြားေစဖုိ႕၊ ဣႆာ မစၦရိယစိတ္ေတြ ဆုတ္ယုတ္ေစဖုိ႕ ဆုိတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ ပရိယတၱိစာေပမ်ားကို သင္ယူရသည္။ ဆရာမ်ားကလဲ ကုိယ့္မွာ ရရွိလာတဲ့ ပစၥည္းပစၥယေလးေတြကို အတူေန သီတင္းသုံးေဖာ္တုိ႔အား ေပးတတ္ကမ္းတတ္ေအာင္ ဆုိဆုံးမေလ့ရွိသည္။ ဆုိလုိသည္မွာ နံပါတ္ ၄ သာရဏီယ တရားကို ျဖစ္က်င့္ဖုိ႔ရန္ျဖစ္သည္။ စိတ္ေကာင္းရွိဖုိ႔ ပထမ ဟူေသာ ပထမဆုံး ဥပေဒသည္ပင္ သာရဏီယ ၆ ပါးလုံး ျဖည့္က်င့္ေစဖုိ႔ တုိးပြားေစဖုိ႔ပဲ ျဖစ္သည္။ ကုိယ့္ရဲ့ က်ိဳးပန္းမႈေၾကာင့္ ရရွိလာတဲ့ ဘ၀စည္းစိမ္ ဥစၥာေတြကို ကုိယ္တည္း မသုံးစြဲဘဲ ကုိယ့္မိသားစုပဲ မသုံးစြဲဘဲ ကုိယ့္အိမ္အနီးအနားမွာရွိတဲ့ သူေတြကို မွ်ေ၀ေပးျခင္းသည္ ၄ ခုေျမာက္ သာရဏီယျဖစ္သည္။ အလုပ္ရွင္၊ အရာရွိ အသီးအသီးတုိ႔သည္လည္း ကုိယ္ခ်ည္း မသုံးစြဲဘဲ ကိုယ့္ေအာက္ငယ္သားေတြကို ေ၀မွ်သုံးစြဲျခင္းဟုေသာ သာရဏီယ အက်င့္ကို ေလ့က်င့္သင့္သည္။

အထူးသတိျပဳရသည္မွာ ေပးသူ ယူသူတုိ႔ ႏွစ္ဦးလုံး ကုိယ္က်င့္တရားရွိရမည္။ ကုိယ္ရွာေဖြလုိ႔ ရလာတဲ့ စည္းစိမ္တုိ႔သည္ ဓမၼိယလဒၶျဖစ္ရမည္၊ အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္းစင္ၾကယ္ျပီး ရတဲ့ ပစၥည္းျဖစ္ရမည္။ မသန္႔ရွင္းေသာ ပစၥည္းျဖင့္ကား သာရဏီယ က်င့္၀တ္မျဖစ္ႏုိင္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဒီသာရဏီယက်င့္၀တ္သည္ ကုိယ္က်င့္တရားရွိသူသည္သာ ျဖည့္က်င့္ႏုိင္သည္၊ ကုိယ္က်င့္တရား မရွိေသာ ဒုႆီလ သမားကေတာ့ ျဖည့္က်င့္ခြင့္မရ။ ကုိယ္က်င့္တရားရွိေသာ မိတ္ေဆြ အေပါင္းသင္းမ်ားက နည္းမမွန္ေသာနည္း (၀ိသမေလာဘ၊ မိစၦာဇီ၀)ျဖင့္ ရရွိလာေသာ ပစၥည္းကို ေ၀ငွပါက လက္မခံႏုိင္ၾက။ ဆုိလိုသည္မွာ ဒုႆီလေပးေသာ ပစၥည္းလက္မခံ။ သာရဏီယျဖည့္က်င့္ဖုိ႔ရန္အတြက္ အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္း စင္ၾကယ္ေစရမည္၊ သီလရွိရမည္ဟူသတည္း။

ေပးသူ+ယူသူႏွစ္ဦးလုံးက ကုိယ္က်င့္တရားႏွင့္ ျပည့္စုံၾကသည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သာရဏီယတရားကို ျဖည့္က်င့္သူသည္ ဣႆာ မစၦရိယစိတ္ မရွိျခင္း၊ လူေရာ နတ္ပါ ခ်စ္ျမတ္ႏႈိးျခင္းကို ရရွိျခင္း၊ လာဘ္လာဘေပါမ်ားျခင္း၊ ေပးမကုန္ေအာင္ ေပါမ်ားျခင္း။ ကုိယ့္မွာ အေၾကာက္တရားႏွင့္ ဆာေလာင္မႈေဘးနဲ႔ ရင္ဆုိင္ရရင္ေတာင္ နတ္ေတြရဲ့ အေစာင့္အေရွာက္ကို ရရွိျခင္း စသည္ျဖင့္ အက်ိဳးကား ၾကီးမားလွသည္။

(၅) တူညီေသာ ကိုယ္က်င့္သီလရွိျခင္း (သီလသာမညဂေတာ)
“ေရာမမွာေန ေရာမလုိက်င့္”ဆုိတာလုိ ေရာက္တဲ့ေနရာမွာ သီလရွိသူ ကုိယ္က်င့္တရားရွိသူေတြနဲ႕ တန္းတူေနႏိုင္ျခင္း။ သာရဏီယတရားတုိ႔သည္ အေကာင္းဘက္ကိုပဲ ရည္ရြယ္သျဖင့္ သီလမရွိသူ ကုိယ္က်င့္တရားမရွိသူတုိ႔ႏွင့္ တန္းတူစရာမလုိ။ ေရာက္တဲ့ေနရာတုိင္းမွာ ေသာတာပန္သီလရွိသူနဲ႔ တန္းတူ ေသာတာပန္သီလအျဖစ္ ျဖည့္က်င့္၍ေနျခင္း။ ေကာင္းတဲ့သူနဲ႔ေတြ႕ေတာ့ သူနဲ႔အဆင့္တူေအာင္ သူ႔လုိေနျပရသည္။ သာရဏီယသေဘာအရ ေသာတာပန္ပုဂၢဳိလ္တစ္ေယာက္၏ သီလသည္ သမုဒၵရာတစ္ဘက္ကမ္း သုိ႔မဟုတ္ နတ္ျပည္မွာရွိေသာ ေသာတာပန္ပုဂၢိဳလ္တစ္ေယာက္၏ သီလနဲ႔ ဘယ္လုိမွ ခြဲျခား၍မရ၊ တစ္ထပ္တည္း ညီမွ်ေနသည္။

ေလာကလူသားေတြ အမ်ားစုက ကုိယ့္ထက္ စည္းစိမ္ ရာထူး ပညာ နိမ့္ပါးသူကို ကုိယ္နဲ႔အဆင့္မတူဘူးဆုိျပီး တန္းတူမဆက္ဆံႏုိင္ၾက၊ ကုိယ့္ထက္ ကိုယ္က်င့္တရားဘယ္ေလာက္ပဲ ေကာင္းေကာင္း ပုိက္ဆံရွိ ပညာတတ္ လူ႔ဗာလက အထင္ေသး အျမင္ေသးဆက္ဆံတတ္သည္။ ပညာရွိသူေတာ္ေကာင္းကို ေရွ႕တန္းမတင္ခ်င္ၾက၊ ကိုယ့္ထက္သာသူ ျမင္ျပန္ေတာ့လဲ ၀မ္းမသာႏုိင္ဘဲ ဆြဲခ်ဖုိ႔ပဲ စဥ္းစားတတ္ၾကသည္။ တကယ္ဆုိ သာရဏီယတရားအရ အသြင္မတူေပမဲ့ မြန္ျမတ္တဲ့အသြင္ျဖစ္ေအာင္ တန္းညွိေပးရသည္။ ကုိယ္က စည္းစိမ္ဥစၥာဘယ္ေလာက္ေပါေပါ၊ ပညာေတြဘယ္ေလာက္ပဲ တတ္တတ္၊ ရာထူးေတြဘယ္ေလာက္ပဲ ျမင့္ျမင့္ ကုိယ့္ထက္ကုိယ္က်င့္သီလ ျမင့္ျမတ္သူကို တေလးတစားဆက္ဆံရမည္၊ ကုိယ့္ထက္သာသူကို ၀မ္းသာေပးရမည္အျပင္ ကုိယ္လဲ သူ႔လုိလူျဖစ္ေအာင္ၾကိဳးစားရမည္။

(၆) တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ အျမင္တူမွ်ျခင္း (ဒိ႒ိသာမညဂေတာ)
သာရဏီယတရားေတာ္အရ အျမင္တူရမည္ဟုဆုိရာ၀ယ္ သံသရာ၀ဋ္ဆင္းရဲမွလြတ္ေျမာက္ေရး အျမင္တူရျခင္းျဖစ္သည္။ ေရာက္ေလရာ အရပ္မွာ သံသရာလြတ္ေျမာက္ေၾကာင္း သမၼာဒိ႒ိအျမင္ရွိသူေတြနဲ႔ တန္းတူေနႏုိင္ေအာင္ ၾကိဳးစားရမည္။

ဘာသာေရးမွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ႏုိင္ငံေရးမွာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ လူမႈေရးမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ စီးပြားေရးမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ အေရးမ်ားစြာတြင္ အျမင္မတူရင္၊ အသြင္မတူရင္ ေပါင္းရသင္းရ ခက္ခဲတတ္သည္၊ သို႔ေသာ္လည္း အသြင္မတူ အျမင္မတူရင္ ညွိယူလုိ႔ရသည္၊ အမ်ားစုက မ်က္စိ ဇြတ္မိတ္ျပီး ကုိယ့္အျမင္က မွန္သည္ဟု ယူဆတတ္သည္၊ အတၱၾကီးသူ ျဖစ္တတ္သည္။ အတၱေလး ေဘးဖယ္ထားျပီး ကုိယ့္အျမင္ သူ႕အျမင္မ်ားကို ျပန္လည္သုံးသပ္သင့္သည္။ အမ်ားအတြက္ အက်ိဳးရွိမည့္ အမွန္တရားကို လက္ခံသင့္သည္။ တစ္ဖတ္လူ၏ အျမင္သည္ ကုိယ္အျမင္ထက္ ပုိအက်ိဳးမ်ားေနပါက ထုိသူ႕အျမင္နဲ႔ တန္းညွိသင့္သည္။

အက်ဥ္းခ်ဳပ္ေသာ္----
(၁) တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ,ေရွ႕မွာပဲျဖစ္ေစ ဆိပ္ကြယ္ရာမွာျဖစ္ေစ ကာယကံေမတၱာထားျခင္း (ေမတၱံ ကာယကမၼံ)
(၂) အခ်င္းခ်င္း တစ္ဦးအေပၚ တစ္ဦး ၀စီကံေမတၱာ ထားျခင္း (ေမတၱံ ၀စီကမၼံ)
(၃) တစ္ေယာက္အေပၚ တစ္ေယာက္ ေရွ႕မွာပဲျဖစ္ျဖစ္ မ်က္ကြယ္မွာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေမတၱာပြားျခင္း (ေမတၱာ မေနာကံ)
(၄) ရရွိလာတဲ့ ပစၥည္းေတြကို အတူမွ်ေ၀သံုးစြဲျခင္း (လာေဘဟိ အပၸဋိ၀ိဘတၱေဘာဂီ)
(၅) တူညီေသာ ကိုယ္က်င့္သီလရွိျခင္း (သီလသာမညဂေတာ)
(၆) တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ အျမင္တူမွ်ရျခင္း (ဒိ႒ိသာမညဂေတာ)
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အဓိကအားျဖင့္ သာရဏီယတရားသည္ အရိယာနယ္ပယ္ သုိ႔မဟုတ္ ဘာသာေရးနယ္ပယ္ကို အဓိကထား ဖြင့္ဆုိထားေပမဲ့ ဘာသာေရးအျပင္ လူမႈေရး စီးပြားေရး ႏုိင္ငံေရးေတြမွာပါ စံနမူနာယူျပီး အသုံးခ်မည္ဆုိပါက ညီညႊတ္ေရး ျငိမ္းခ်မ္းေရး တည္ျငိမ္ေရး ၾကီးပြားေရး စသည့္ အေရးမ်ားစြာအတြက္ မ်ားစြား အက်ိဳးမ်ားမည္ ျဖစ္ပါသည္။

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ
သီတဂူစတား
၇-၇-၂၀၁၂

02 October 2012

သီတဂူဆရာေတာ္ႏွင့္ မဟတၱမဂႏၵီ၏ ၁၄၃ ႀကိမ္ေျမာက္ေမြးေန႔

မဟတၱမဂႏၵီ၏ ၁၄၃ ႀကိမ္ေျမာက္ေမြးေန႔  သီတဂူဆရာေတာ္ တက္ေရာက္ မိန္႔ခြန္းေျပာ


အိႏိၵယႏိုင္ငံ၏ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးျဖစ္သည့္ မဟတၱမဂႏၵီ၏ ၁၄၃ ႀကိမ္ေျမာက္ေမြးေန႔ အထိမ္းအမွတ္ပြဲကို “ႏိုင္ငံတကာအၾကမ္းမဖက္ေရးေန႔”ဟု ကုလသမဂၢမွ သတ္မွတ္ထားသည္။ ထုိေန႔အတြက္ ယေန႔(ေအာက္တိုဘာ ၂ ရက္ေန႔) တြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ၊ အိႏၵိယသံ႐ုံးတြင္ က်င္းပခဲ့သည္။

အခမ္းအနားတြင္ သီတဂူဆရာေတာ္ ေဒါက္တာအရွင္ဥာဏိႆရက မဟတၱမဂႏၵီသည္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တစ္ဦးမဟုတ္ေသာ္လည္း ဗုဒၶဘာသာ၏အေျခခံအခ်က္မ်ားျဖစ္သည့္ ပါရမီ ၁၀ ပါးကိုက်င့္သံုးေၾကာင္းကို ဂႏၵီ၏ဘ၀အေတြ႕အႀကံဳ ျဖတ္သန္းမႈမ်ားႏွင့္ယွဥ္ကာ “Life of Mahatama Gandhi & Buddhist Principles” ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ေဟာေျပာခဲ့သည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုင္ရာအိႏၵိယသံအမတ္ႀကီးေဒါက္တာဗီလာဆြန္ဒါရာရာဂ်မ္ ေရွရွာဒရီက သီတဂူဆရာေတာ္ႀကီးအေနျဖင့္ ဗုဒၶဘာသာႏွင့္ပတ္သက္ေသာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအယူအဆမ်ားကို မဟတၱမဂႏၵီေမြးေန႕အထိမ္းအမွတ္ပြဲတြင္ ေဟာၾကားေပးမႈကို ေက်းဇူးတင္ရွိေၾကာင္းေျပာၾကားခဲ့သည္။

7 Day News မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ
သီတဂူစတား
၂-၁၀-၂၀၁၂

ဤဘေလာ့ဂ္ ေရးသားသူသည္

ဤဘေလာ့ဂ္ ေရးသားသူသည္
စာေရးသူ သီတဂူစတား၏ဘ၀ကို အမရပူရျမိဳ႕ မဟာဂႏၶာရုံေက်ာင္းတုိက္မွ အေျခခံက်က် စနစ္တက် တည္ေဆာက္ေပးခဲ့သည္၊ ထုိ႔ေနာက္ သီတဂူကမၻာ့ဗုဒၶတကၠသိုလ္မွ ထုိရရွိလာေသာ ဘ၀ကို အသုံးခ် ဘ၀ေရာက္ေအာင္ ဖန္တီးေပးခဲ့သည္၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဤဘေလာ့ဂ္သည္ ဘ၀ႏွစ္ခုကို ေပါင္းစပ္ထားျခင္းျဖစ္သလုိ သီတဂူစတား၏ ဘ၀ႏွစ္ခုကို ထင္ဟပ္ေစပါသည္။

သီတဂူစတား သုိ႔ဆက္သြယ္ရန္---

အရွင္ေကာ၀ိဒသိရီ (သီတဂူစတား) Kovida
Sitagu International Buddhist Academy (YGN)
Dagon (North), Yangon, Myanmar
Phone: 09-7956-30013/09-250 790 483

အီေမးလ္= sitagustar.0073@gmail.com ၊ sitagustar2010@gmail.com

2009 ခုႏွစ္ အတြက္ အကယ္ဒမီဆု

rel.gif အေကာင္းဆံုး သာသနာေတာ္အက်ိဳးျပဳ စာေပဘေလာ့ဂ္ဆု အတြက္ သီတဂူစတားေက်းဇူးစကား အနည္းငယ္မွ် ေျပာပါရေစ။ ႏွမ္းတစ္လုံးတည္းႏွင့္ ဆီမျဖစ္သလုိ သီတဂူစတား တစ္ေယာက္တည္းႏွင့္ ဘေလာ့ဂ္ဆုရဘုိ႔ဆုိတာ မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။ စည္းလုံးမႈရဲ့ အင္းအားတစ္ခုတည္းႏွင့္ ရရွိလာျခင္းျဖစ္ပါသည္။ သီတဂူစတားကုိ အားေပးၾကတဲ့ စာဖတ္ပရိသတ္၊ သီတဂူစတားအား ဘေလာ့ဂ္ပညာေတြ နဲနဲခ်င္း သင္ေပးေနတဲ့ ညခင္းရဲ့လမင္း သီတဂူစတားရဲ့ ဒိုမိန္းေခါင္းစဥ္ photo ပညာျဖင့္ ပူေဇာ္ေပးေသာ ေမေမ့လျပည့္၀န္းေလး ႏွင့္ ဆုမ်ားခ်ီးျမင့္ေသာ ျမန္မာဘေလာ့ဂ္ပရပ္စ္ ႏွင့္ ျမန္မာျပည္က စာဖတ္ပရိသတ္ ၀င္ၾကည့္ႏုိင္ရန္ net လွဴေပးေသာ အေမရိကမွ ဦးကိုကိုႏွင့္ ကုိခြန္သီရိ တုိ႔ရဲ့ ေစတာနာေတြေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအတြက္ အားလုံးကို အထူးေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

သီတဂူ ကမၻာ့ဗုဒၶတကၠသိုလ္ ဆက္သြယ္ရန္--

သီတဂူကမၻာ့ဗုဒၶတကၠသုိလ္ (ရန္ကုန္)
အမွတ္-၁၀၊ ပါရမီလမ္းႏွင့္ ပင္လုံလမ္းဒါင့္၊ ေဘလီတံတားထိပ္၊ ဒဂုျံမိဳ႕သစ္ေျမာက္ပုိင္း၊
ဖုန္း-၀၁-၅၈၁ ၉၉၉/ ၅၈၁ ၈၈၈/ ၅၈၁ ၇၇၇
အီးေမးလ္=thesitagu@gmail.com

သီတဂူကမၻာ့ဗုဒၶတကၠသုိလ္ (စစ္ကိုင္း)
စစ္ကိုင္းေတာင္၊ စစ္ကိုင္းျမိဳ႕
ဖုန္း-၀၇၂-၂၂၂၆၀။ ၂၁၆၁၁
အီးေမးလ္=thesitagu@gmail.com

ဘ၀ရဲ့အနိမ့္အျမင့္

ဘ၀ရဲ့အနိမ့္အျမင့္
ကိုယ့္ဘ၀ရဲ့ အနိမ့္ အျမင့္၊ ကိုယ့္ဘ၀ရဲ့က်ရႈံးမႈႏွင့္ ေအာင္ျမင္မႈေတြကို ကိုယ့္ရဲ့ အလုပ္ ကိုယ့္ရဲ့ အေျပာ ကိုယ့္ရဲ့ အေတြးကပဲ ဆုံးျဖတ္ေပးသြားတာပါ။

မေမ့သင့္ရာ


“လူေတြက ေသျခင္းတရားကို ေမ့ေနတတ္ၾကပါတယ္၊ ေသရမွာကို ေမ့ေနတတ္ၾကလုိ႕ပဲ အတၱေတြ မာနေတြ ဖုံးလႊမ္းျပီး တကုိယ္ေကာင္းဆန္ စိတ္ေတြ ေမြးဖြားတတ္ၾကပါတယ္၊ ထုိအခါ လူ႔ပတ္၀န္က်င္နဲ႔ အဆင္မေျပမႈေတြ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ေသျခင္းတရားကို အမွတ္ရေစျခင္းသည္လည္း လူ႕ပတ္၀န္က်င္အတြက္ အေကာင္းတကာထဲက အေကာင္းတစ္ခု ျဖစ္တယ္ဆုိတာပါပဲ။”
သီတဂူစတား
၂၈-၅-၂၀၁၂

သတင္စကား

သတင္စကား
သီတဂူစတားသည္ သီတဂူဆရာေတာ္ၾကီး၏ စီမံမႈျဖင့္ သီတဂူကမၻာ့ဗုဒၶတကၠသုိလ္၊ ရန္ကုန္တြင္ ကထိက၊ စီမံအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးတာ၀န္မ်ားကို ထမ္းေဆာင္လွ်က္ရွိသည္။

ကိုယ္ေရးတဲ့ ကိုယ္ေရးရာဇ၀င္

ကိုယ္ေရးတဲ့ ကိုယ္ေရးရာဇ၀င္
သီတဂူစတားသည္ စာေရးဆရာမဟုတ္ပါ သို႔ေသာ္လည္း စာေရးခ်င္ပါသည္၊ သီတဂူစတားဆုိက္ကိုလည္း ကိုယ္ပုိင္မွတ္စုသေဘာအေနနဲ႕ မွတ္တမ္းတင္ျခင္းမွ်သာျဖစ္သည္။ ၾကီးက်ယ္တဲ့ဆုိက္ မဟုတ္၍ ၾကီးက်ယ္ေသာ စာမ်ားကား မဟုတ္။ သုိ႔ေသာ္လည္း တုိလီတိုထြာ ျဗဳတ္စျဗင္ေနာင္ေလးေတြ မွတ္စုအျဖစ္ ေရးျပီး တင္ေနသူပါ။ ဒါေလးေတြက ကြ်ႏု္ပ္ရဲ့ မေျပာပါးေလာက္တဲ့ ရွိစုမဲ့စုေလးေတြ အကုန္သုံး ထုတ္ျပထားတဲ့ အမည္ေလးေတြေပါ့။ သီတဂူစတား (စာေရးသူ) အသက္ ၁၄ ႏွစ္ေလာက္ကထဲက အမရပူရဲျမိဳ႕ မဟာဂႏၶာရုံေက်ာင္းတိုက္ ဘ၀ကိုျမဳတ္ႏွံခဲ့ပါတယ္။ ထုိစာသင္တုိက္မွာဘဲ ရဟန္းေတာ္မ်ားရသင့္ရထုိက္တဲ့ အနည္းငယ္ေသာ ဘြဲ႕ေတြလဲရခ့ဲပါတယ္၊ သာသနဓဇဓမၼာစရိယ (၁၉၉၉)၊ မဟာဂႏၶာရာမိကဓမၼာစရိယ (၁၉၉၆)၊ ၀ိနယနိကာယ၀ိဒူ (၁၉၉၄)၊ အဂၤုတၱရနိကာယ၀ိဒူ (၁၉၉၈)ဘဲြ႕မ်ားမျဖစ္စေလာက္ ရခဲ့တယ္၊ ဒုတိယပုိင္းဘ၀တစ္စိတ္ကိုေတာ့ ၂၀၀၀ ခုႏွစ္ကစျပီး သီတဂူကမၻာ့ဗုဒၶတကၠသိုလ္မွာ ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံခဲ့ပါတယ္။ ထုိ တကၠသိုလ္ၾကီးမွပင္၂၀၀၁ ခုႏွစ္ွ English Diploma (2003)၊ Japanese Level 4 & 3 (2004/5)၊ ႏွင့္ ၂၀၀၇ ခု B.A (Buddhism) ဘဲြ႕ရခဲ့တယ္။ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ အိႏၵိယႏုိင္ငံ ပူေနးျမိဳ႕၊ ပူေနးတကၠသိုလ္မွာ (Philosophy)ဒႆနိကေဗဒႏွင့္ M.A ရရွိျပီး ယခုအခါ သီတဂူဆရာေတာ္ၾကီး၏ အေထာက္အပံ့ျဖင္ပင္ ေစာမယေကာလိပ္ ဘုံေဘျမိဳ႕၊ အိႏၵိယႏုိင္ငံမွာ Ph.D အတြက္ စာတမ္းေရးျပီး က်မ္းတင္ျပီးျဖစ္ပါသည္။ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ သီတဂူကမၻာ့ဗုဒၶတကၠသုိလ္ တြင္ ကထိကတာ၀န္ ယူလွ်က္ရွိသည္။

ဖိတ္ေခၚပါသည္

ဖိတ္ေခၚပါသည္
ေဆာင္းပါးႏွင့္ဓာတ္ပုံမ်ား The word is an invaluable like a jewel if it gives the knowledge or is able to make a person's situation change ( that is from a lower state to a higher state) with a word. In this day, there are a large number of persons who are searching for and giving it so that you are also one of them. Are you who searching for it or giving it? If you all my dhamma friends have a wish to give the profits to the people like knowledge, send it with or without photos as well as amazing photos to this very mail(sitagustar.0073@gmail.com). ကိုယ့္ရဲ့စကားတစ္ခြန္းဟာ လူတစ္ေယာက္အတြက္ အေျပာင္းလြဲေလးတစ္ခု (အေျပာင္းအလဲဆုိသည္မွာ ေကာင္းေသာ ေျပာင္းလဲျခင္း) ေပးႏုိင္မယ္ဆုိရင္ အဲဒီစကားဟာ အဖုိးမျဖက္ႏုိင္တဲ့ ရတနာပါ။ ယေန႕ ေခတ္မီးတုိးတက္ေနတဲ့ႏုိင္ငံတုိင္းမွာ လူငယ္ေရာ လူၾကီးပါ အြန္လုိင္းကေနဘဲ ရတနာေတြရွာေနၾကပါတယ္ ရတနာေတြ ေပးေနၾကပါတယ္၊ မွ်ေ၀ဘို႕လည္းေမ်ာ္ေနၾကပါတယ္။ ထူးစမ္ေထြလာဓာတ္ပုံမ်ား၊ သတင္းထူးမ်ား၊ အက်ိဳးျပဳေဆာင္းပါးမ်ား ေပးပုိ႕ ႏုိင္ပါျပီ။

လာေရာက္ ေလ့လာ ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ား

Popular Posts

Vistors (1-1-2012)

 
Lasantha - Premium Blogger Themes | Best WordPress Themes