ကုသုိလ္ လူေတြကို အမွ်ေပးလုိ႔ ရ-မရႏွင့္ ကုိယ္စား ေကာင္းမႈမ်ား

ခ်က္တင္စကား၀ုိင္း အပုိင္း (၅)

အေမး+အေျဖက႑

ဒီေမးခြန္းေလးေတြကေတာ့ ေဖ့ဘုတ္က ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္က ေမးထားသည့္ ေမးခြန္းျဖစ္သည္။ စာေရးသူကို ခ်က္တင္ကေန ေဆြးေႏြးထားျဖင့္ ခ်က္တင္စကား၀ုိင္းဟူ၍ အမည္ေပးလုိက္သည္။ ထုိခ်က္တင္စကား၀ုိင္းမွာ သူေမးထားသည့္ ေမးခြန္းမ်ားသည္ လြယ္ေသာ အေၾကာင္းအရာ ျဖစ္ေပမဲ့ သိသင့္သိထိုက္ေသာ ေမးခြန္းျဖစ္သည္။

(၂၀၁၁- ၁ လပုိင္းေလာက္က ဆရာေတာ္ၾကီး၏ တရားပြဲ အစီအစဥ္မ်ား ရုိက္ေပးေနစဥ္က သူငယ္ခ်င္းရုိက္ေပးေသာ
အမွတ္တရပုံ)

ေမးခြန္း (၁)

အရွင္ဘုရား၊ တပည့္ေတာ္ ေမးေလွ်ာက္စရာေလးရွိလုိ႔ပါဘုရား၊ အခ်ိန္ရရင္ ေျဖေပးပါဘုရား။ တပည့္ေတာ္ ျပဳတဲ့ ကုသုိလ္ကို သက္ရွိ လူေတြကို အမွ်ေပးလုိ႔ ရ-မရ သိခ်င္လုိ႔ပါဘုရား။ တပည့္ေတာ္ အရင္ တစ္ခါတုန္းကလည္း အရွင္ဘုရားကို ဘုရားအေနကဇာတင္တာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေမးဖူးပါတယ္ဘုရား။

အေျဖ

ရတယ္လုိ႔လဲ ေျပာရတယ္၊ မရဘူးလို႕လဲ ေျပာရတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ အပုိင္း ႏွစ္ပုိင္း ခြဲေျဖရလိမ့္မယ္။ ရတယ္ဆုိတဲ့အပုိင္းမွာက ကုိယ့္ကုသုိလ္ကုိ အမွ်ေ၀လုိက္ေတာ့ လူေတြက သာဓုေခၚတယ္၊ ၀မ္းသာေပးတယ္၊ ပတၱာႏုေမာဒန ကုသုိလ္ ရသြားတယ္။ ကုသုိလ္ရတယ္လုိ႔ ေျပာလုိ႔ ရတယ္။ ေပးသူေကာ ယူသူေကာ ကုသုိလ္ရတယ္။ ပုညကိရိယာ၀တၳဳ= ကုသုိလ္ျဖစ္ေၾကာင္း (၁၀)ပါးကုိ စာေပမွာ ေတြ႔ရပါတယ္။ စာေရးသူ၏ ဆုိက္ထဲမွာ အဲဒီ ၁၀မ်ိဳးလုံးကို ေရးျပီးသား ျဖစ္ပါသည္။ ထုိ ၁၀ မ်ိဳးထဲတြင္ ပတၱိဒါနႏွင့္ပတၱာႏုေမာဒန ကုသုိလ္ဆုိတာ ပါသည္။ ပတၱိဒါနကုသုိလ္ဆုိတာ ကုိယ္ျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ ေကာင္းမႈ (အလွဴ)ကုိ သူတစ္ပါးကို မွ်ေ၀ေပးျခင္း ခြဲေ၀ေပးျခင္း၊ ကုိယ္ရသလုိ သူတစ္ပါးေတြကို ရေစျခင္းဆုိတဲ့ ေစတနာ ေမတၱာေတြ ျဖစ္သည္။ သူတစ္ပါးက အမွ်ေ၀ ခြဲေ၀ ေပးလုိက္တဲ့ ကုသုိလ္ကို မုဒိတာ ပြားတဲ့ အေနနဲ႔ ၀မ္းေျမာက္စြာ သာဓု သာဓု သာဓု ဟုေခၚေပးလုိက္သည့္ လူသားအတြက္ ကုသုိလ္ရသြားသည္။ သူတစ္ပါးအတြက္ ၀မ္းသာေပးျခင္းဆုိတဲ့ မုဒိတာပင္ျဖစ္သည္။ မုဒိတာသည္ ျဗဟၼ၀ိဟာရ (သူေတာ္ေကာင္းအလုပ္) ၄ ပါးထဲက တစ္ပါးအ၀င္ျဖစ္သည္။ “သူမ်ားလွဴတာ တစ္၀က္ဆုိင္ သာဓု ခက္ျမိဳင္ျမိဳင္” တဲ့။

ဗိမၺိသာရမင္းၾကီး၏ တခ်ိန္က ေဆြေတာ္မ်ိဳးေတာ္ ေတာ္စပ္ခဲ့ဖူးသူေတြ သံဃာအတြက္ ရည္စူးထားတဲ့ စားဖြယ္ေသာက္ဖြယ္ေတြ စားမိလုိ႔ ျပိတၱာဘုံဘ၀ ေရာက္ေနၾကသည္။ သူတုိ႔တစ္ေတြ မျပည့္စုံလုိ႔ ပုံစံအမ်ိဳးမ်ိဳး အသံအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ လာျပသည္။ အခုေခတ္လုိ ေျပာရင္ေတာ့ တေစၦေျခာက္တယ္လုိ႔ ေျပာရမွာပဲ။ ဒီလိုအေၾကာင္းေတြကို ဘုရားရွင္အားေလွ်ာက္ေတာ့ ဘုရားက ေအး--မင္းၾကီး-- အဲဒါ တျခားသူေတြမဟုတ္ဘူး၊ မင္းၾကီးရဲ့ ေဆြေတာ္ မ်ိဳးေတာ္ေဟာင္းေတြပဲ။ သူတုိ႔မွာ အစား အ၀တ္ ေနစရာ မျပည့္စုံလုိ႔ လာအသိေပးတဲ့ သေဘာပဲ။ ဒါ့ေၾကာင့္ သံဃာေတာ္မ်ားကို ဆြမ္းေလာင္း၊ သကၤန္းလွဴျပီး အမွ်ေ၀လုိက္ရင္ အစားအစာေရာ၊ အ၀တ္ေရာ ျပည့္စုံသြားလိမ့္မည္ဟု ဘုရားရွင္ရဲ့ ညႊန္ၾကားခ်က္အတုိင္း ျပဳလုပ္လုိက္မွ ေဆြေဟာင္းမ်ိဳးေဟာင္းျပိတၱာေတြ အသံအမ်ိဳးစုံး ပုံစံအမ်ိဳးစုံ အနံ႔အမ်ိဳးစုံကို လာမျပၾကေတာ့ဘူ။

ဇာဏုေႆာဏိပုဏၰားၾကီး အားလဲ ျမတ္စြာဘုရားက ဒီအေၾကာင္းနဲ႔ပတ္သက္ျပီး ေဟာထားဖူးတယ္။ တမလြန္ဘ၀ေရာက္ေနသူအတြက္ ရည္စူးျပီး ျပဳတဲ့ ေကာင္းမႈက သူတုိ႔အထံ ေရာက္ပါသလားဘုရား။ ျပိတၱာဘုံဘ၀ေရာက္ေနသူအတြက္ေတာ့ ကုိယ္ျပဳတဲ့ ေကာင္းမႈအဖုိ႔ကို ရရွိခံစားႏုိင္တယ္။ ငရဲျပည္ေရာက္ေနသူကေတာ့ သူ႕အကုသုိလ္ကံ ၾကီးမားလြန္းလုိ႔ သူတုိ႔ထံ မေရာက္ႏုိင္ဘူး၊ တိရစၦာန္ဘ၀ေရာက္ေနသူေတြကေတာ့ သူတုိ႔အတြက္ သစ္ပင္ သစ္ရြက္ ျမက္ စတဲ့ အစားအစာ ျပည့္စုံေနရကား ကုိယ္ျပဳတဲ့ ကုသုိလ္ မေရာက္ႏုိင္။ လူျပည္ႏွင့္နတ္ျပည္ကို ေရာက္ေနသူေတြကေတာ့ သူတုိ႔မွာ အားလုံးျပီးျပည့္စုံေနရာကား ကုိယ္ျပဳတဲ့ ကုသုိလ္ အဖုိ႔ မေရာက္ႏုိင္။ သုိ႔ေသာ္လည္း သံသရာမွာ ေဆြမ်ိဳးမေတာ္စပ္ဖူးသူ မရွိရာကား ကုိယ္ျပဳတဲ့ ကုသုိလ္အဖုိ႔ကုိ တစ္ေယာက္မဟုတ္ တစ္ေယာက္ေတာ့ ရသြားႏုိင္သည္။ ျပိတၱာဘုံဘ၀မွာ ကုိယ္ရည္ရြယ္ထားသူလဲ မရွိ၊ ေဆြးမ်ိဳးေတာ္သူလဲ မရွိဆုိရင္ ကုိယ္ျပဳတဲ့ ကုသုိလ္ကား အခ်ည္းအႏွီးျဖစ္သြားေရာလားဆုိေတာ့၊ အဲဒီလုိလည္းမဟုတ္။ ကုိယ္ျပဳတဲ့ ကုသုိလ္ ကုိယ္ပဲ ရသည္။ ဤကား ဇာဏုေႆာဏိအားေဟာေသာ ဘုရားစကားမ်ားတည္း။

မရဘူးဆုိတဲ့အပုိင္းမွာေတာ့ ကုိယ္ေပးလုိက္တဲ့ အမွ်က ျပိတၱာဘ၀မွာ မျပည္စုံတဲ့ သူေတြလုိ ရသြားေစတာမ်ိဳး မဟုတ္ဘူး။ ျပိတၱာေတြကေတာ့ သူတပါးရဲ့ အလွဴ၏အမွ်ကုိ သာဓုေခၚလုိက္တာနဲ႕ စားစရာ ေနစရာ ၀တ္စရာ တခါတည္း ျပည့္စုံသြားတယ္။ ကမၼဇိဒၶိသတၱ၀ါေတြျဖစ္သည္၊ ကံနဲ႔ အသက္ရွင္ေနသူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ လူေတြကေတာ့ အဲဒီလုိ မရႏုိင္ဘဲ ကုသုိလ္ေတာ့ ရသြားတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ရတယ္လဲေျပာလုိ႔ရတယ္ မရဘူးလုိ႔လဲ ေျပာလုိ႔ရတယ္ေပါ့။

ေမးခြန္း (၂)

ေနာက္ၿပီး တပည့္ေတာ္က တစ္ၿခား တစ္ေယာက္ကုိယ္စား ကုသိုလ္ ျပဳေပးလို႔ ရပါသလားဘုရား?တဲ့။ ဒီေမးခြန္းေလးကလဲ ရုိးရွင္းေပမဲ့ သိသင့္သိထုိက္တဲ့ ေမးခြန္းတစ္ခုပါပဲ။

အေျဖ

ဒီေမးခြန္းကလဲ အပုိင္းႏွစ္ပုိင္း ခြဲေျဖရလိမ့္မယ္ ထင္ပါတယ္။ တစ္ပုိင္းကေတာ့ အက်ိဳးမ်ားေသာ ကုိယ္စားျပဳတဲ့ ကုသုိလ္သည္။ ဆုိၾကပါစုိ႔ သူငယ္ခ်င္းေလးေယာက္ အစုရွယ္ရာ၀င္ျပီး အတူစီးပြားၾကသည္။ ရလာတဲ့ အက်ိဳးျမတ္ကို ၅ စု ပုံျပီး ၄စုကို ေလးေယာက္ အညီအမွ် ေ၀ယူၾကသည္။ ေ၀ပုံတစ္စုကိုေတာ့ ပရဟိတအတြက္ ကုသုိလ္ျပဳရန္ျဖစ္သည္။ ထုိေ၀စုကို သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က က်န္ ၃ ေယာက္ ကုိယ္စား ကုသုိလ္ျပဳေပးသည္။ ၄ ေယာက္စလုံး ကုသုိလ္ရသည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ကုိယ္တုိင္ကုိယ္ သာဟတၳိက သြားေရာက္လွဴတဲ့သူကေတာ့ က်န္ ၃ ေယာက္ထက္ ပုိကုသုိလ္ရသည္။

တခါက ပါယာသိမင္းၾကီးက ကုမာရကႆပမေထရ္၏ တရားေတာ္ေၾကာင့္ မိစၦာအယူကို စြန္႔ခြါျပီး ဗုဒၶဘာသာ၀င္တစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ့သည္။ ဒါန၏ အက်ိဳးကို ယုံၾကည္လာသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ခရီးသြားေတြ၊ သူဆင္းရဲေတြ၊ ရဟန္းပုဏၰားေတြကို ဆန္ကြဲထမင္းမ်ားကို လွဴသည္။ အညံ့စားအ၀တ္ေတြကို ေပးကမ္းသည္။ ထုိအလွဴဒါနျပဳရာ၀ယ္ ဥတၱရလုလင္အား တာ၀န္ေပးထားသည္။ ဥတၱရလုလင္က ထုိအလွဴဒါနေ၀ယ်ာေ၀စၥျပဳရာ၀ယ္ “ဤေကာင္းမႈေၾကာင့္ ေနာင္ဘ၀ ဒီ ပါယာသိမင္းၾကီးနဲ႕ မဆုံပါရေစနဲ႔”ဟု ဆုေတာင္းသတဲ့။ ဘုရင္ၾကီးက ၾကားသြားသျဖင့္ အဘယ့္ေၾကာင့္ ဤကဲ့သုိ႔ဆုေတာင္းသနည္းဟု ေမး၏။ အရွင္မင္းၾကီး လွဴတဲ့ အလွဴကို ၾကည့္ပါအုန္း၊ အရွင္မင္းၾကီးလွဴတဲ့ အစားအစာ အ၀တ္အထည္ေတြကုိ မစား မသုံးတဲ့အျပင္ ေျခနဲ႔ေတာင္ ထိခ်င္ၾကမည္ မဟုတ္။

ေကာင္းျပီး၊ ဒီလုိဆုိရင္ ငါ စားေနတဲ့ အစားအစာ ငါသုံးေနတဲ့ အ၀တ္အထည္ေတြကို လွဴေပေတာ့၊ သုိ႔ေသာ္လည္း သူကိုယ္တုိင္ အလွဴမလုပ္ႏုိင္ဘဲ တပည့္ျဖစ္သူ ဥတၱရလုလင္အား စီမံခန္႔ခြဲရန္ တာ၀န္ေပးထားသည္။ ဥတၱရလုလင္က သူကုိယ္ပုိင္ပစၥည္းျဖင့္ လွဴသည့္ဒါန မဟုတ္ေစကာမူ ရုိရုိေသေသ သံဃာ့ေ၀ယ်ာေ၀စၥျပဳသည္။ ဘုရင္ၾကီးက ကုိယ္ကိုယ္တုိင္ လွဴဖုိ႔ စိတ္မပါ။ သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ ေသျပီးေသာ္အခါ ဘုရင္ၾကီးက နတ္ျပည္ ၆ ထက္ ေအာက္ဆုံးဘုံ စာတုမဟာရာဇဘုံေရာက္သြားသည္။ ဥတၱလုလင္ကေတာ့ သူ႔အထက္ကဘုံျဖစ္တဲ့ တာ၀တႎသာမွာ သြားျဖစ္သည္။ ဤဇာတ္ေတာ္မွာ ဥတၱရလုလင္သည္ ဘုရင္ၾကီးကုိယ္စား အလွဴဒါနကို ျပဳေပးသည္။ ဘုရင္ၾကီးလဲ ကုသုိလ္ရသည္၊ ကုိယ္စားျပဳေပးတဲ့သူက ပုိကုသုိလ္ရေနသည္။

ကိုယ္တုိင္ျပဳသူသာ ကုသုိလ္ရႏုိင္

ေနာက္တစ္ပုိင္းကေတာ့ သူတပါးအတြက္ ကုသုိလ္ လုပ္ေပးလုိ႔မရတာေတြ ရွိသည္။ ဥပမာ- သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကုိယ္စား ေမတၱာသုတ္ရြတ္ေပးျခင္း၊ ပရိတ္ရြတ္ေပးျခင္း၊ ပ႒ာန္းရြတ္ေပးျခင္း စသည့္ ဘာ၀နာကုသုိလ္မ်ား၊ ဘုရားေသာက္ေတာ္ေရ၊ ပန္း ဆီးမီးကပ္ျခင္း၊ ကုိယ့္ပုိင္ပစၥည္းျဖင့္ သူအတြက္ ေကာင္းမႈျပဳေပးျခင္းတို႔သည္ ျပဳသူသာ ကုသုိလ္ရသည္။ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူမွာ ကုသုိလ္မရႏုိင္။ သုိ႔ေသာ္ အဲဒီျပဳသမွ်ကို သူ႔အတြက္ အမွ်ေ၀ေသာ္အခါ သူငယ္ခ်င္းက သာဓုေခၚလွ်င္ကား ပတၱာႏုေမာဒန ကုသုိလ္ေတာ့ ရႏုိင္သည္။ တခ်ိဳ႕က “ ကုိယ့္မိသားစုထဲက အေမကေသာ္၎၊ အမ အစ္ကို တစ္ေယာက္ေယာက္ကေသာ္၎ ေကာင္းမႈျပဳေနရင္ ငါျပဳစရာမလုိ၊ သူတုိ႔ျပဳ ငါျပဳတာနဲ႔ အတူတူပဲ”ဟု ထင္တတ္ၾကသည္။

တခါက မဃလုလင္ဆုိတဲ့ အမ်ိဳးေကာင္းသားတစ္ေယာက္ ရြာထဲမွာ လမ္းျပင္ တံတားခင္း၊ အမႈိက္ရွင္း စတဲ့ အမ်ားေကာင္းက်ိဳးအတြက္ ေကာင္းမႈအျပင္ အမ်ားျပည္သူ ပင္ပန္းတဲ့အခါ တည္းခုိဖုိ႔ ဇရပ္တံေဆာင္းကုိလဲ ေဆာက္လုပ္ လွဴဒါန္းခဲ့သည္။ သူနဲ႕အတူ အမ်ိဳးေကာင္းသား ၃၁ ေယာက္၊ စုေပါင္း ၃၂ ေယာက္ေသာ အမ်ိဳးေကာင္းသားတုိ႔သည္ အမ်ားအက်ိဳးသယ္ပုိးသည့္ သူငယ္ခ်င္းတစ္စု ျဖစ္ၾကသည္။ ထုိအဲတြင္ ထူးထူးျခားျခား မဃလုလင္ကေတာ့ သၾကာမင္းျဖစ္ေၾကာင္း ေကာင္းမႈေတြကိုပါ အသက္ထက္ဆုံး အားထုတ္သြားသည္။

သၾကားမင္းျဖစ္ေၾကာင္း (၇)
၁။ မိဘကို ျပဳစုလုပ္ေၾကြးျခင္း
၂။ ၾကီးသူကို ရုိေသ ေလစားျခင္း
၃။ သိမ္ေမြ႔ႏုညံ့ေသာ စကားကုိသာ ေျပာဆုိျခင္း
၄။ ညီညြတ္ေရး ေစ့စပ္ေရးလမ္းစဥ္ စကားကိုသာ ေျပာဆုိျခင္း (ေခ်ာျပစ္ဂုဏ္ေခ်ာျခင္း ပိသုဏစကားကုိ မေျပာဆုိျခင္း)
၅။ အလွဴအတန္းမွာ ေပ်ာ္ေမြ႔ျခင္း၊ ေပးကမ္းျခင္း စြန္႔လြတ္ျခင္းတုိ႔၌ စီမံခန္႔ခြဲရတာကို ေပ်ာ္ေမြ႕ျခင္း
၆။ မွန္ေသာ စကားကုိပဲ ေျပာဆုိျခင္း ႏွင့္
၇။ ေဒါသမၾကီးျခင္း သည္းခံျခင္း တည္းဟူေသာ သၾကားျဖစ္ေၾကာင္း က်င့္စဥ္တုိ႔ကုိ အသက္ထက္ဆုံး ျပဳက်င့္အားထုတ္သည့္အတြက္ မဃ၀အမည္ရွိ သၾကားမင္း ျဖစ္လာသည္။

သူ႔သူငယ္ခ်င္းမ်ားကေတာ့ သူနဲ႔အတူ နတ္သားမ်ား ျဖစ္လာၾကသည္။
သၾကားမင္းမျဖစ္မီွ မဃလုလင္ဘ၀မွာ သုဓမၼာ၊ နႏၵာ၊ စိတၱာႏွင့္ သုဇာဆုိတဲ့ အမ်ိဳးသမီး ေလးေယာက္ ရွိသည္။ ထုိအမ်ိဳးသမီးေလးေယာက္တြင္ သုဓမၼာကေတာ့ ဇရပ္ေက်ာင္းေဆာင္ ေဆာက္လုပ္လွဴဒါန္းသည္၊ နႏၵကေတာ့ ထုိဇရပ္အနီး ေရကန္ၾကီးတစ္လုံး လွဴသည္၊ စိတၱာကေတာ့ ထိုအနီး အမ်ားျပည္သူ အပန္းေျဖရန္ ပန္းျခံၾကီးတည္ေဆာက္လွဴသည္။ ထုိေကာင္းမႈမ်ားေၾကာင့္ပင္ တာ၀တႎသာမွာပဲ မဃ၀သၾကားမင္း၏ နတ္သမီးေလးမ်ား ျဖစ္လာသည္။ ေနာက္ သုဇာဆုိတဲ့ အမ်ိဳးသမီးကေတာ့ မဃလုလင္၏ဦးၾကီးသမီးလည္းျဖစ္သည္၊ မဃလုလင္၏ ဇနီးလည္း ျဖစ္သည့္အတြက္ “ ငါက သူနဲ႔အမ်ိဳးလည္းေတာ္သည္၊ သူ႕ဇနီးလည္းျဖစ္သည့္အတြက္ ေကာင္းမႈျပဳစရာမလုိ၊ လင္ေတာ္ေမာင္ မဃ ေကာင္းမႈျပဳတုိင္း ငါျပဳရာမည္သည္၊ ငါျပဳသမွ်သည္လည္း သူျပဳရာေရာက္သည္”ဟုေသာ အေတြးျဖင့္ ဘာေကာင္းမႈမွ မျပဳခဲ့ဘဲ အလွအပတန္ဆာဆင္ရင္းျဖင့္ ဘ၀ကို ကုန္ဆုံးေစခဲ့သည္။ ေသသည့္အခါ ဗ်ိဳင္းမေလးတစ္ေကာင္ သြားျဖစ္သည္။
ဤဇာတ္ေတာ္တြင္ မဃလုလင္၏ ဇနီး မသူဇာသည္ သူ႔အမ်ိဳးသား ေကာင္းမႈျပဳလွ်င္ သူမလည္း အတူ ရလိမ့္မည္ဟုေသာ ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့သည္။ တကယ္ေတာ့ မဃလုလင္ျပဳသမွ် ကုသုိလ္သည္ မဃလုလင္ပဲ ရသည္။ တျခားလူ မရႏုိင္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ သူတစ္ပါးကိုယ္စား ကုသုိလ္ လုပ္ေပးလုိ႔ မရတာလဲ ရွိသည္ဟုေသာ အေျဖသည္ ဤနည္းျဖင့္ တစ္နည္းမွတ္သားႏုိင္သည္။ အလားတူပင္ အကုသုိလ္အရာ၌ ျပဳသူသည္သာ ထိုအကုသုိလ္အက်ိဳးခံစားရမည္၊ တစ္ပါးေသာသူကား ထုိအကုသုိလ္ျပဳရာ၌ ကာယကံ ၀စီကံမပါခဲ့ရင္ ထုိအကုသုိလ္အက်ိဳးမေရာက္လာနုိင္။ “သူ႔ကာယကံ သူ႔ထံျပန္၊ ကုိယ့္ကာယကံ ကုိယ္ထံျပန္ ပဲ့တင္သံမလြဲ တစ္ထပ္တည္း” ဟူသတည္း။

ဒကာေတာ္ေရ--ဘုန္းဘုန္းကုိ ေမးခြန္းေတြေမးလုိ႔ အထူးပဲ ေက်းဇူးတင္ပါသည္။ ဘုန္းဘုန္းလဲ ေမာင္ရင္ ေမးသမွ် ေမးခြန္းေတြကို အတတ္ႏုိင္ဆုံး စုစည္းျပီး တင္ျပထားသည္။ ျပည့္စုံမည္ဟူ၍ကား မထင္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ တုိးတက္၍ေလ့လာႏုိင္ပါေသးသည္။

“တပည့္ေတာ္ကို နားလည္ေအာင္ရွင္းျပေပးတာ အမ်ားၾကီး ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဘုရား။ တပည့္ေတာ္ ေနာက္ကိုလည္း မသိတာ ရိွရင္ ဘုန္းဘုန္းကို ေမးပါဦးမယ္ ဘုရား”ဟူ၍ ဒီကေန႔ အေမးအေျဖအခန္း ခ်က္တင္စကား၀ုိင္း ဤမွာ အျပီးသတ္ပါသတည္းးးးးးးးးးးးးးးး။

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ
သီတဂူစတား
၁၅-၆-၂၀၁၂

Read more »

ေအပက္တကၠသိုလ္ (ABAC) တရားပြဲ မွတ္တမ္း

(တရားေဟာခမ္းမေဆာင္သုိ႕ ၾကြေရာက္လာေသာ သီတဂူဆရာေတာ္ၾကီး)

သီတဂူဆရာေတာ္ၾကီး၏ အထူးတရားပြဲ ဓာတ္ပုံသတင္း

၂၀-၈-၂၀၁၂ (တနလာၤေန႔)ညက ထိုင္းနိုင္ငံ ဘန္ေကာက္ျမိဳ႕ရွိ Salle De Expo, ABAC (ေအပက္တကၠသိုလ္အတြင္း)မွာ
ေဟာၾကားခဲ့စဥ္က ျမင္ကြင္းဓာတ္ပုံ တစ္ခ်ိဳ႕ကုိ သီတဂူညီေနာင္ ေဖ့ဘုတ္မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။

(တကၠသုိလ္ ခမ္းမေဆာင္ၾကီးတြင္းက ဓမၼအသံ)

(တရားနာၾကြေရာက္ေသာ ဘန္ေကာက္ ပရိသတ္မ်ား)

သီတဂူဆရာေတာ္ ေဒါက္တာ အရွင္ဥာဏိႆရ (Ph.D), (D.Litt) ထုိင္းႏုိင္ငံတြင္ ေအာက္ပါအစီအစဥ္အတုိင္း တရားေတာ္မ်ား ခ်ီးေျမွာက္ခဲ့သည္။

ေဟာၾကားခဲ့သည့္ေန႔ရက္= 20-08-2012 (တနလာၤေန႔)
ေဟာၾကားခဲ့သည့္ေနရာ= Salle De Expo, ABAC (ေအပက္တကၠသိုလ္အတြင္း)
ေဟာၾကားခဲ့သည့္အခ်ိန္= ညေန ၇ နာရီ မိနစ္ သံုးဆယ္
(မွတ္ခ်က္။ ။ သတင္း ေၾကညာျပီး၊)

(တရားနာၾကြေရာက္လာၾကေသာ တကၠသုိလ္ ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူအခ်ိဳ႕)
(တကၠသုိလ္အတြင္းက တရားေဟာခမ္းမ ျပင္ဆင္ေနစဥ္)

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ
သီတဂူစတား
၂၂-၈-၂၀၁၂

Read more »

သီတဂူဆရာေတာ္ အထူးတရားပြဲ (ထိုင္းႏုိင္ငံ)

သီတဂူဆရာေတာ္ၾကီး၏ အထူးတရားပြဲ ဖိတ္ၾကားလႊာ
(ထိုင္းႏုိင္ငံ)

သီတဂူကမၻာ့ဗုဒၶတကၠသိုလ္တကၠသိုလ္မ်ားႏွင့္ သီတဂူသာသနာျပဳအဖြဲ႕ၾကီး၏ အဓိပတိ၊ အဂၢမဟာပ႑ိတ၊ အဂၢမဟာသဒၶမၼေဇာတိကဓဇ၊ မဟာဓမၼကထိက၊ ဗဟုဇနဟိတဓရ၊ အဂၢမဟာဂႏၳဝါစကပ႑ိတ

ေဒါက္တာ အရွင္ဥာဏိႆရ (Ph.D), (D.Litt) အရွင္ျမတ္က နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္းတရား ေဟာၾကားမည္ ျဖစ္ပါေသာေၾကာင့္ တရားနာပရိတ္သတ္မ်ားအား ေလးစားစြာ အသိေပး ဖိတ္ၾကားအပ္ပါသည္။

(လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္မ်ားစြာက ေရႊက်င္သာသနာပုိင္ဆရာေတာ္ၾကီး သီတဂူအာယုဒါနေဆးရုံေတာ္ ဖြင့္ပြဲ ၾကြေရာက္ ခ်ီးေျမွာက္)

ေဟာၾကားမည့္ေန႔ရက္= 20-08-2012 (တနလာၤေန႔)
ေဟာၾကားမည့္ေနရာ= Salle De Expo, ABAC (ေအပက္တကၠသိုလ္အတြင္း)
ေဟာၾကားမည့္အခ်ိန္= ညေန ၇ နာရီ မိနစ္ သံုးဆယ္

ABAC (ေအပက္တကၠသိုလ္အတြင္း)တကၠသုိလ္ရွိ သီတဂူ ညီေနာင္မ်ားမွ ေပးပုိ႕သည္။

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ
သီတဂူစတား
၁၈-၀၈-၂၀၁၂

Read more »

က်န္းမာ ေပ်ာ္ရႊင္ေရးအတြက္ အခ်ိန္ကိုက္

က်န္းမာ ေပ်ာ္ရႊင္ေရးအတြက္ အခ်ိန္ကိုက္ လုပ္ေဆာင္ရန္
အေကာင္းဆံုး အခ်ိန္မ်ား

သင့္ခႏၶာ ကိုယ္ရဲ႕ဇီဝ နာရီကို နားလည္တာေၾကာင့္ ႏွစ္ႏွစ္ ၿခိဳက္ၿခိဳက္ အိပ္ ေပ်ာ္တာ၊ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ေလ်ာ့တာ၊ စိတ္ဖိစီးမႈေလ်ာ့နည္းတာနဲ႔ ဒါထက္ ပိုမို ေကာင္းမြန္တာေတြ ျဖစ္ႏိုင္ေအာင္ ကူညီႏိုင္တယ္လို႔ သိပၸံပညာရွင္ေတြက မၾကာခင္ကမွ အႀကံျပဳထားပါတယ္။ သင့္ကို ပိုမိုက်န္းမာၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္ေအာင္ ျပဳလုပ္ေပးႏိုင္တဲ့ အခ်ိန္လွည့္စားမႈေတြကို ေအာက္ပါအတိုင္း ရွာေဖြေတြ႕ရွိထားပါ တယ္။

၁။ ေဆးထိုးဖို့ လိုအပ္ရင္ နံနက္ပိုင္း အခ်ိန္မွာ ျပဳလုပ္ပါ
သင္ဟာ ကာကြယ္ေဆးထိုးဖို႔ လိုအပ္ရင္ ဒါမွမဟုတ္ နာက်င္မႈျဖစ္ေစတဲ့ အရာကို ျပဳလုပ္ရမယ္ဆိုရင္ နံနက္ပိုင္းမွာ ျပဳလုပ္တာေၾကာင့္ ပိုမိုၿပီး သက္ေသာင့္သက္သာျဖစ္ႏိုင္တယ္လို႔ ယူေက တကၠသိုလ္မွ သုေတသီေတြက ဆိုပါတယ္။

ဘယ္လို အလုပ္လုပ္သလဲ
အိပ္ရာထစအခ်ိန္မွာ ခႏၶာကိုယ္အတြင္း နာက်င္မႈကို ပိတ္ပင္ႏိုင္တဲ့ ေဟာ္မုန္းအဆင့္ဟာ အျမင့္ဆံုးအခ်ိန္ျဖစ္တယ္လို႔ သိပၸံပညာရွင္ေတြက ဆိုပါတယ္။ မနက္ ေျခာက္နာရီနဲ႔ ရွစ္နာရီအတြင္းမွာ အဲဒီေဟာ္မုန္းေတြ အျမင့္မားဆံုးအခ်ိန္ ျဖစ္တာေၾကာင့္ ေဆးထိုးဖို႔ လိုအပ္ရင္ ဒီအခ်ိန္ကို ေရြးခ်ယ္လိုက္ပါ။

သြြားနဲဲ႔႔ ပတ္သ္သက္ျပီီး ကုသုသမႈ ခံယံယူရင္ မနက္ပုိင္း ကိိုု မေရြးပါနဲဲ႔႔
သင္ဟာ ထံုေဆးလိုအပ္တဲ့ သြား ကုသမႈကို ခံယူရမယ္ဆိုရင္ ညေန႔ခင္း သံုးနာရီမွာ ျပဳလုပ္လိုက္ပါ။ ဒီအခ်ိန္မွာ ထံုေဆးအသံုးျပဳတာဟာ တျခားအခ်ိန္ေတြမွာ အသံုးျပဳတာထက္ ႏွစ္ဆမွ သံုးဆ ပိုမိုတာရွည္ႏိုင္တယ္လို႔ ျပင္သစ္မွ သုေတသီေတြက ေဖာ္ထုတ္လိုက္ပါတယ္။ သင့္ ႏၶာကိုယ္မွ ေသြးေၾကာေတြဟာ ဒီအခ်ိန္မွာ အက်ဥ္းေျမာင္းဆံုးျဖစ္တာမို႔ ထံုေဆးေတြဟာ ခႏၶာကိုယ္အတြင္း လွည့္ပတ္ ေရာက္ရွိမႈနည္းသြားၿပီး ခံတြင္းထဲမွာ ရွိေနႏိုင္တာမို႔ပါ။

၂။ အိပ္မေပ်ာ္တာျဖစ္ေနရင္ Mult-Vitamins ကို မနက္ပိုင္းမွာ မွီဝဲပါ
သင္ဟာ အိပ္ေရးမဝျဖစ္ခဲ့ရင္ သင္ မွီဝဲေနတဲ့ Mult-Vitamins အားေဆးကို မွီဝဲတဲ့အခ်ိန္ေၾကာင့္ပါလို႔ အယ္လ္ဘားမားတကၠသိုလ္မွ သုေတသီေတြက ဆိုပါတယ္။ ေန႔ခင္း ၁၂ နာရီေနာက္ပိုင္းမွာ အားေဆးမွီဝဲခဲ့ရင္ အိပ္မေပ်ာ္တာေတြ ျဖစ္တတ္လို႔ပါ။

ဘယ္လို အလုပ္လုပ္သလဲ
Mult-Vitamins အားျဖည့္ေဆးမွာ ပါဝင္တဲ့ တခ်ိဳ႕ဗီတာမင္ေတြဟာ ဦးေႏွာက္ကို နာရီေပါင္းမ်ားစြာ တက္ၾကြေစႏိုင္တာမို႔ အိပ္စက္မႈစက္ဝန္းကို အေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္ေစတတ္ပါတယ္။ မနက္စာ စားၿပီးတာနဲ႔ အားေဆးေတြ မွီဝဲရင္ တစ္ညလံုး ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ အိပ္ေပ်ာ္ႏိုင္ပါတယ္။

ဖိစီးမႈမ်ားတဲ့ အလုပ္ကုိ လုပ္ေဆာင္ရမယ္ဆုိရင္ နံနက္ ၁၀ နာရီမွာ ျပဳလုပ္ပါ
သင့္မွာ အလုပ္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး တင္ျပစရာ ႀကီးႀကီးမားမားရွိခဲ့ရင္ နံနက္ပိုင္း အခ်ိန္ဟာ လုပ္ေဆာင္ဖို႔ အေကာင္းဆံုး အခ်ိန္ပါ။ စိတ္ေအးခ်မ္းေစတဲ့ ေဟာ္မုန္းေတြဟာ ဒီအခ်ိန္မွာ အျမင့္ဆံုးျဖစ္တယ္လို႔ ကယ္လီဖိုးနီးယားတကၠသိုလ္မွ သုေတသီေတြက ဆိုပါတယ္။

၃။ ဦးစားေပးခံရဖို့ လိုအပ္ေနရင္ ေန့ လယ္ပိုင္းအခ်ိန္မွာ ျပဳလုပ္ပါ
သင္ရဲ႕ အလုပ္ရွင္က သင့္ကို စစ္ေဆးေမးျမန္းတာေၾကာင့္ သင့္အေနနဲ႔ သင္ရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ေယာက္ဆီက ေထာက္ခံတဲ့အေျဖ ရယူလိုခ်င္ရင္ သူတို႔ကို မနက္ ၁၀ နာရီနဲ႔ ၂ နာရီ ၾကားမွာ ေမးခိုင္းလိုက္ပါ။ ေလ့လာမႈေတြအရ တစ္ေန႔တာအတြင္း ဒီအခ်ိန္ဟာ ေဖ်ာင္းဖ်ေသြးေဆာင္ဖို႔ အေကာင္းဆံုး အခ်ိန္ျဖစ္တယ္လို႔ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။

ဘယ္လို အလုပ္လုပ္သလဲ
Brain Scan ျပဳလုပ္ခ်က္အရ ေန႔လယ္ပိုင္းမွာ အခ်က္က်က် အေၾကာင္းျပႏိုင္တဲ့ စြမ္းရည္ (အျငင္းအခံုျပဳလုပ္ရာမွာ ဖ်ားေယာင္းေသြးေဆာင္ႏိုင္ဖို႔ လိုအပ္တဲ့ စြမ္းရည္)ဟာ အဆင့္ျမင့္ဆံုးျဖစ္ေနလို႔ပါ။

ေန႔ခင္းပုိင္းမွာ အလုပ္ပုိလုပ္ပါ
သင္လုပ္ရမယ့္အလုပ္ကို အျမန္ၿပီးေစခ်င္ရင္ ေန႔ခင္းပိုင္းမွာ ျပဳလုပ္လိုက္ပါ။ အလုပ္မ်ိဳးစံုလုပ္ႏိုင္တဲ့ စြမ္းရည္ဟာ မနက္ ၁၁ နာရီနဲ႔ ညေန ၃ နာရီၾကားမွာ အေကာင္းဆံုးအခ်ိန္ျဖစ္လို႔ပါ။ ဒီအခ်ိန္မွာ ဦးေႏွာက္မွ ဆံုးျဖတ္မႈ ျပဳလုပ္ႏိုင္တာ အျမန္ဆံုးျဖစ္ေနလို႔ပါ။

၄။ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ ေလွ်ာ့ခ်လိုရင္ ညစာ ကို ေစာေစာစားပါ
သင္ ဘယ္ေလာက္ပမာဏ စားသံုးတာတင္ မဟုတ္ပါဘူး၊ စားသံုးတဲ့ အခ်ိန္ဟာလည္း ကိုယ္အေလးခ်ိန္ ေလွ်ာ့ခ်ရာမွာ အေရးႀကီးတဲ့ ေသာ့ခ်က္တစ္ခုပါ။ ေလ့လာမႈတစ္ခုအရ အိပ္ရာမဝင္ခင္ သံုးနာရီအတြင္း အစာစားသံုးသူေတြဟာ ဒီအခ်ိန္ထက္ ပိုေစာၿပီး စားသူေတြထက္ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ ေလ်ာ့က်မႈ နည္းပါး ေၾကာင္း သိရပါတယ္။

ဘယ္လို အလုပ္လုပ္သလဲ
အိပ္ရာဝင္ခ်ိန္နဲ႔ နီးကပ္ေနတဲ့အတြက္ သင့္ခႏၶာကိုယ္ဟာလည္း အိပ္ဖို႔အတြက္ ျပင္ဆင္ေနၿပီး ဇီဝ႐ုပ္ျဖစ္ပ်က္မႈ ေႏွးသြားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စားသံုးတဲ့ အစားအစာမွ ကယ္လိုရီအနည္းငယ္သာ ေလာင္ကြ်မ္းသြားၿပီး အမ်ားစုဟာ အဆီအေနနဲ႔ ခႏၶာကိုယ္မွာ စုေဆာင္းသြားပါတယ္။ သင္ရဲ႕ ဇီဝ႐ုပ္ျဖစ္ပ်က္မႈ ေကာင္းတုန္းအခ်ိန္မွာ အစာစားရင္ ကိုယ္ အေလးခ်ိန္ ပိုမိုေလ်ာ့သြားႏိုင္ပါတယ္။

ေလျဖတ္ျခင္း မျဖစ္ေအာင္လည္း ကာကြယ္ႏုိင္ပါတယ္
ညစာ ေစာေစာစားတာေၾကာင့္ ေလျဖတ္ႏိုင္ေျခ ၆၆ ရာခိုင္ႏႈန္း ေလွ်ာ့ခ်ႏိုင္ပါတယ္။ အစာစားၿပီးတာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္း အိပ္ရာဝင္တာေၾကာင့္ အိပ္ရင္းအသက္ ႐ွဴရပ္တာျဖစ္တတ္ၿပီး ေလျဖတ္ႏိုင္လို႔ပါ။ ၅။ က်န္းမာေရးနဲ့ အညီညြတ္ဆံုးျဖစ္ေအာင္ ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္လိုရင္ ညေနပိုင္းမွာ ျပဳလုပ္ေပးပါ ညေန ၄ နာရီနဲ႔ ၈ နာရီၾကားမွာ ေလ့က်င့္ခန္းျပဳလုပ္တာေၾကာင့္ တစ္ေန႔တာလံုး ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ ဖိစီးမႈေတြ ေပ်ာက္ ကင္းႏိုင္႐ံုမက အမ်ိဳးအစား (၂) ဆီးခ်ိဳ ေရာဂါျဖစ္ႏိုင္ေျခပါ ေလွ်ာ့ခ်ႏိုင္တယ္လို႔ သုေတသီေတြက သက္ေသျပထားၾကပါတယ္။

ဘယ္လို အလုပ္လုပ္သလဲ
ဒီအခ်ိန္မွာ ျမင့္တက္ႏိုင္တဲ့ ေသြးတြင္းသၾကားဓာတ္ေတြကို ေလ့က်င့္ခန္း ျပဳလုပ္တာေၾကာင့္ ေလွ်ာ့ခ်ႏိုင္လို႔ပါ။ ေသြးတြင္းသၾကားဓာတ္ ဆက္တိုက္ျမင့္ တက္တာဟာ ဆီးခ်ိဳေရာဂါျဖစ္ႏိုင္လို႔ပါ။

ႏွလုံးက်န္းမာေရးလည္းေကာင္းေစပါတယ္
ညစာစားၿပီး လႈပ္လႈပ္ရွားရွားေနတာေၾကာင့္ အစာမွာပါဝင္တဲ့ အဆီေတြေၾကာင့္ျဖစ္တဲ့ ေသြးေၾကာေစးကပ္တာ ကို ျပန္လည္ျပဳျပင္ႏိုင္ပါတယ္။

ေဒါက္တာခင္မုိးမုိး

ဤေနရာမွ ကူးယူ ေဖာ္ျပပါသည္။

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ
သီတဂူစတား
၁၇-၈-၂၀၁၂

Read more »

ေစတီႏွင့္ ရုပ္ထုေတာ္ကုိ ရွိခုိးျခင္း မွတ္ဖြယ္

စာမိတ္ဆက္
ေမးလာသျဖင့္ ေျဖၾကားလုိက္ပါသည္၊ ေမးလာသူ ေနာင္ေနာင္ ဟားခါးမွ ျဖစ္သည္၊ သူေမးတဲ့ ေမးခြန္းမ်ားကို ျခံဳငုံျပီး ေျဖဆုိလုိက္ျခင္းျဖစ္သည္၊ ေမးခြန္းမ်ားကို တစ္ခုစီ ခြဲမေျဖေတာ့ဘဲ ေပါင္း၍ေျဖၾကားလုိက္ပါသည္၊ ေမးလာသည္အတြက္လဲ အထူးေက်းဇူးတင္ပါသည္။ သူ၏ ေမးခြန္းမ်ားကိုလဲ ပူတြဲျပီး ေဖာ္ျပလုိက္ပါသည္။

(သီတဂူကမၻာ့ဗုဒၶတကၠသိုလ္ (စစ္ကိုင္း) ဘြဲ႕ႏွင္းသဘင္ ခမ္းမေဆာင္တြင္းက ရုပ္ပြားဆင္းတုေတာ္)

ေစတီ (ေစတိယ)
ဥဒၵိႆေစတီနဲ႕ ပတ္သက္ျပီး ေျပာရမည္ဆုိရင္ ေရွးဦးစြာ ေစတီအေၾကာင္းကို သိဖုိ႔လုိတယ္။ ဥဒၵိႆေစတီ ဆုိတာ ပါဠိစကားလုံး ၂ ခုကို ေပါင္းစပ္ထားတဲ့ ျမန္မာေ၀ါဟာရတစ္ခုျဖစ္သည္။ “ဥဒၵိႆ-ရည္စူးအပ္ေသာ” ဟုဘာသာျပန္ဆုိသည္။ ေစတီဆုိတဲ့ ပုဒ္ကေတာ့ ေစတိယ ဆုိတဲ့ ပါဠိစကားလုံးက ဆင္းသက္လာတဲ့ ျမန္မာေ၀ါဟာျဖစ္သည္။ ျမန္မာစစ္စစ္ အဓိပၸါယ္ကေတာ့ လူတုိ႔၏ အျမတ္တႏုိး ကုိးကြယ္ရာဌာန ဟု ဆုိသည္။

ဘုရားရွင္မပြင့္ခင္ကထဲက လူေတြဟာ အေၾကာက္တရား(ေဒါသ)ေၾကာင့္ေသာ္၎ လုိခ်င္ရခ်င္လြန္း(ေလာဘ)ေသာေၾကာင့္္၎ သစ္ပင္ၾကီးေတြ ေတာေတာင္ေတြ နတ္ကြန္းေတြ ျမစ္ေခ်ာင္းေတြ စသည္ျဖင့္ သက္မဲ့ေတြကို ကိုးကြယ္ၾကသည္၊ ထုိကုိးကြယ္ရာ ဌာနေတြကို ေစတိယ-ေစတီဟု ေခၚသည္။ ထုိအခ်ိန္ကစျပီး ကိုးကြယ္ျခင္းဆိုတဲ့ ဘာသာ Religi0n ေပၚလာသည္။ ျမတ္ဗုဒၶပြင့္ေတာ္မူလာေသာ အခါ ထုိအယူ၀ါဒမ်ားကို တြန္းလွန္ခဲ့သည္။ ျမတ္ဗုဒၶ၏အဆုံးအမရ ဗုဒၶဘာသာသည္ ထုိသုိ႔ေသာ အေၾကာက္တရား၊ လုိခ်င္ေလာဘတရားတုိ႔ေၾကာင့္ ကုိးကြယ္ ယုံၾကည္၊ ရွိခုိး၊ ဆုေတာင္းသည့္ ဘာသာမ်ိဳး religion ကား မဟုတ္။
ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ႔ ကုိးကြယ္ယုံၾကည္သည့္ ေစတီသည္ လုိခ်င္ရခ်င္ေသာ ေလာဘေၾကာင့္ ရွိခုိး ဆုေတာင္းသည္လည္း မဟုတ္၊ အေၾကာက္တရားေၾကာင့္ ကုိးကြယ္သည္လည္းမဟုတ္၊ အလြန္႔အလြန္ ေက်းဇူးၾကီးလြန္းလုိ႔ ထုိေက်းဇူးတရားႏွင့္ ျမတ္ဗုဒၶဂုဏ္ေတာ္ေတြကို အာရုံျပဳ ရွိခုိးၾကျခင္း၊ အရုိအေသေပးျခင္း၊ အသိအမွတ္ျပဳျခင္းမွ်သာျဖစ္သည္။

ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ႔ ယုံၾကည္သည့္ ေစတီဟူသည္ (ေစတီ ၄မ်ိဳး)
ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ႔ ယုံၾကည္သည့္ ေစတီဟူသည္ ၄ မ်ိဳးရွိသည္။ ဓာတုေစတီ၊ ဓမၼေစတီ၊ ဥဒၵိႆေစတီ၊ ပရိေဘာဂေစတီ ဟူသတည္း။

(၁) ဓာတုေစတီ ဟူသည္ ျမတ္ဗုဒၶပရိနိဗၺာန္ျပဳျပီး က်န္ရစ္ခဲ့ေသာ အရုိးေတာ္မ်ား၊ ဆံေတာ္မ်ားျဖစ္သည္၊ လယ္တီဆရာေတာ္ၾကီး (၇) ဘုရားရွိခုိးတြင္ ေနာက္ဆုံး ပရိနိဗၺာန္ျပဳခန္း၌ “ေမြေတာ္ရွစ္စိတ္ ၾကြင္းသကိုးးးးးးး” ျမတ္ဗုဒၶပရိနိဗၺာန္ျပဳစဥ္က ဓာတ္ေတာ္မ်ား ရွစ္စိတ္ရွစ္ျဖာ ျဖစ္သျဖင့္ ေမြေတာ္ရွစ္စိတ္ က်န္ခဲ့သည္ဟုဆုိသည္၊ အေမြအႏွစ္အျဖစ္ျဖင့္ ခ်န္ထားခဲ့ေသာေၾကာင့္ “ေမြေတာ္”ဟူ၍လည္း ေခၚၾကသည္။ ထုိဓာတ္ေတာ္မ်ားသည္ အၾကီးဆုံး ပဲေႏွာက္ျခမ္းခန္႔ရွိသည္၊ အလတ္အစားအရြယ္က ဆန္ကြဲခန္႔ရွိသည္၊ အေသးဆုံး ဓာတ္ေတာ္က မုန္ညင္းေစ့ခန္႔ရွိသည္ဟု ဆုိၾကသည္။

အဦးဆုံး သရဏဂုံ ႏွစ္ပါးတည္ခဲ့ေသာ တပုႆႏွင့္ဘလႅိကာတုိ႔ ကုန္သည္ႏွစ္ေယာက္တုိ ဘုရားရွင္ထံမွ ဆံေတာ္မ်ားရရွိခဲ့သည္၊ ထုိဆံေတာ္မ်ားသည္ ယခုအခါ ေရႊတိဂုံေစတီေတာ္ၾကီးအတြင္း ဓာတုေစတီအျဖစ္ ပူေဇာ္ထားၾကသည္ဟု ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ႔အားလုံး တညီတညြတ္တည္း လက္ခံ ယုံၾကည္ၾကသည္။

(၂) ဓမၼေစတီ ဟူသည္ ျမတ္ဗုဒၶ၏ေရႊႏႈတ္မွ ထြက္လာေသာ ဓမၼကၡႏၶာေပါင္း ရွစ္ေသာင္း ေလးေထာင္၊ နိကာယ္ ငါးရပ္၊ သုိ႔မဟုတ္ ပိဋကတ္ေတာ္ သုံးပုံျဖစ္သည္။ ထိုတရားေတာ္မ်ားသည္ ရုိေသထုိက္သည္၊ ေလစားျမတ္ႏုိးထုိက္သည္၊ ရွိခုိးထုိက္သည္၊ ထုိပိဋကတ္ေဆာင္ ရဟန္းေတာ္မ်ားသည္လည္း ဓမၼေစတီထုိက္သျဖင့္ ဓမၼေစတီအျဖစ္ ေလးစားထုိက္သည္၊ ပူေဇာ္ထုိက္သည္၊ ထုိ႔ျပင္ တရားေတာ္အတုိင္း က်င့္ၾကံအားထုတ္သူတုိင္းလည္း ဓမၼေစတီထုိက္သူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။

(၃) ဥဒၵိႆေစတီ ဟူသည္ ရည္စူး ရည္မွန္အပ္ေသာ အရာမွန္သမွ်ျဖစ္သည္။ သက္ေတာ္ထင္ရွား ျမတ္စြာဘုရားကို ရည္စူး ရည္မွန္းျပီး ဘုရားရွင္ဟန္ပန္အမ်ိဳးမ်ိဳး ျပဳလုပ္၍ ကုိးကြယ္ၾကသည္။ ဘုရားရွင္၏ မာရ္ငါးပါးကို ေအာင္ေတာ္မူပုံ၊ ဘုရားရွင္ စၾကၤေလွ်ာက္ေနပုံ၊ ဘုရားရွင္ရပ္ေတာ္မူပုံ၊ ဘုရားရွင္ ထုိင္တရားေဟာေတာ္မူပုံ၊ ဘုရားရွင္ေလွ်ာင္းေတာ္မူပုံ၊ ဘုရားရွင္ ပရိနိဗၺာန္စံေတာ္မူပုံတုိ႔ကို ရည္စူးျပီး ထုိလုပ္ ကုိးကြယ္ေသာ ပုံသည္ ဥဒၵိႆေစတီမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ဘုရားရွင္၏ ကုိယ္ပြားအျဖစ္ျဖင့္ ရုပ္ပုံေတာ္ကို တုပထားေသာေၾကာင့္ ရုပ္ပြားဆင္းတုေတာ္ဟုလဲ ေခၚၾကသည္၊ ျမတ္ဗုဒၶရုပ္နဲ႔ အဆင္းသဏၭာန္ တူေအာင္ ျပဳလုပ္ထားေသာေၾကာင့္ ဆင္းတုေတာ္ဟုလည္း ေခၚၾကသည္။ ထုိအားလုံးသည္ ဥဒၵိႆေစတီအတြင္း ပါ၀င္သည္၊ ေစတီမပါ၊ ရုပ္ပုံမပါဘဲ သက္ေတာ္ထင္ရွား ျမတ္ဗုဒၶပုံကို စိတ္ထဲမွာ အာရုံယူျခင္းသည္လည္း ဥဒၵိႆေစတီကုိ ကုိးကြယ္ျခင္းမည္သည္။
ယေန႔ေခတ္မွာလဲ ဘာသာ သာသနာအတြက္ပဲျဖစ္ျဖစ္ လူမ်ိဳးႏွင့္ ႏုိင္ငံေတာ္အတြက္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ စြမ္းစြမ္းတမံ လုပ္ေဆာင္သြားၾကတဲ့ ပုဂၢဳိလ္မ်ားကို သူရဲေကာင္းမ်ားအျဖစ္ ေလးစားၾကည္ညိဳၾကသည္၊ သူတုိ႔၏ ဂုဏ္ ေက်းဇူးတရားမ်ားကို အမွတ္ရေစျခင္းႏွင့္ အတုယူဖြယ္ စံျပအျဖစ္ျဖင့္ သူတုိ႔ကုိယ္ပြားရုပ္ထုကို ျပဳလုပ္၍ အျမတ္တႏုိးကုိးကြယ္ၾကသည္။ သူတုိ႔ရဲ့ ရုပ္ထုေရွ႕မွာ ဆီးမီး ပန္းစသည္တုိ႔ျဖင့္ ပူေဇာ္ၾကသည္မွာ ရုပ္ထုကို ပူေဇာ္ၾကသည္မဟုတ္ သူတုိ႔၏ဂုဏ္ေက်းဇူးႏွင့္ စြမ္းရည္မ်ားကို ပူေဇာ္ၾကျခင္းျဖစ္သည္။

(၄) ပရိေဘာဂေစတီ ဟူသည္၊ ျမတ္ဗုဒၶအသုံးအေဆာင္မ်ားျဖစ္သည္။ ပရိေဘာဂ-အသုံးအေဆာင္၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ စားပြဲ ဗီရုိ၊ ကုလားထုိင္ ကုတင္စတဲ့ အိမ္အသုံးအေဆာင္ပစၥည္းဆုိင္ကို ပရိေဘာဂဆုိင္ဟု ေခၚၾကသည္။ ျမတ္ဗုဒၶအသုံးျပဳခဲ့ေသာ ေတာင္ေ၀ွးေတာ္၊ ေရသႏုတ္ေတာ္၊ သပိတ္ေတာ္၊ စသည္တုိ႔သည္ ပရိေဘာဂေစတီမ်ားျဖစ္သည္၊ ထုိအသုံးေဆာင္မ်ားကို ဌာပနာသြင္းျပီး ေစတီ၊ ပုထုိး ဘုရားမ်ားတြင္ ကုိးကြယ္ၾကသည္၊ အျမတ္တႏုိးထားၾကသည္၊ ရုိေသၾကသည္။ ယေန႔ေခတ္ ဘာသာေရးဘက္မွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ႏုိင္ငံေရးဘက္မွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ တစ္ေနေနရာမွာ ထူးခြ်န္ေျပာင္ေျမာက္ခဲ့ေသာ အာဇာနည္တုိ႔၏ အသုံးအေဆာင္အမ်ားကို အျမတ္တႏုိးထားၾကသည္။

(အေမရိကန္-သီတဂူဗုဒၶ၀ိဟာရရွိ ေရႊစည္းခုံေစတီေတာ္ၾကီး)

ကိုးကြယ္ျခင္းႏွင့္ ဆုေတာင္းျခင္း
ဗုဒၶဘာသာသည္ အထက္မွာ ေဖာ္ျပထားသလုိ ေၾကာက္လုိ႔ ကုိးကြယ္သည့္ ဘာသာ Religion လည္းမဟုတ္ လုိခ်င္ရခ်င္လုိ႔ ကုိးကြယ္သည့္ ဘာသာ Religion မဟုတ္၊ သံသရာဆင္းရဲမွလြတ္ရန္သာ သုိ႔မဟုတ္ ျငိမ္းခ်မ္းေရးကိုသာ ရည္ရြယ္၍ လက္ေတြ႕က်က် ကိုယ္တုိင္အားထုတ္ရသည့္ (ဓမၼ) တရားျဖစ္သည္။ ယုံၾကည္ရုံနဲ႔ မျပည့္စုံ၊ ေကာင္း၏ မေကာင္း၏ သင့္၏ မသင့္၏ အစစ္ အတု စသည္ခြဲျခမ္း စိတ္ျဖာတတ္ေသာ ပညာပါဖုိ႔လုိသည္၊ ထိုယုံၾကည္မႈ (သဒၶါ) ပညာ (၀ိဇၨာ) ပါရုံနဲ႕လဲ မျပီး၊ လက္ေတြ႔က်က် အားထုတ္ရေသာ (စရဏ)လဲ ပါရသည္။ ဘာမွ မလုပ္ဘဲ ရုပ္ထုေရွ႕ လုိခ်င္တာ ဆုေတာင္းေနတဲ့ ဘာသာမဟုတ္၊ ေဘးအႏၱရာယ္က်ေရာက္ေသာ အခါ ရုပ္ထုေရွ႕မွာ ကယ္ပါယူပါ တစာစာနဲ႔ နပူနစာ တုိက္ေနရသည့္ ဘာသာလဲမဟုတ္၊ တကယ္ေတာ့ ရုပ္ထုဆုိတာ ေစာေစာ ေျပာခဲ့သလုိ ျမတ္ဗုဒၶကိုယ္စားျပဳထားတဲ့ ရုပ္ထုျဖစ္သည္၊ အာရုံျပဳလြယ္ႏုိင္ရန္၊ ဂုဏ္ေက်းဇူးတရားေတြကို အာရုံျပဳလြယ္ႏုိင္ရန္ ရည္ရြယ္ ရုပ္ထုေရွ႕မွာ အရုိေသေပးၾကသည္၊ ရွိခုိးၾကသည္၊ ထုိသုိ႔အရုိေသေပးျခင္း ရွိခုိးျခင္းသည္ အုတ္ပုံ သစ္သား ေက်ာက္ စသည့္ ရုပ္ထုမ်ားကို မဟုတ္၊ သက္ေတာ္ထင္ရွား ျမတ္ဗုဒၶ၏ ေက်းဇူးတရားနဲ႔ ဂုဏ္ေတာ္ေတြကို အရုိေသေပးျခင္းသာ ျဖစ္သည္၊ ရွိခုိးျခင္းသာ ျဖစ္သည္။

ဘာေတြ ဆုေတာင္းၾကသနည္း
ဆုေတာင္းျခင္းႏွင့္ပတ္သက္ျပီး စာေရးသူ၏ဆုိက္ထဲ့က ပုိ႔စ္မ်ားစြာထဲမွာ မၾကာမၾကာ ထည့္ေရးဖူးသည္။ လူေတြက အေၾကာက္တရား တခုခုနဲ႕ ၾကံဳလာတဲ့အခါ သုိ႔မဟုတ္ တစ္ခုခုကို ရခ်င္တဲ့အခါေတြမွာ သူတုိ႔ကုိးကြယ္ရာ ရုပ္ထုေရွ႕ေမွာက္မွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ သစ္ပင္ၾကီးေတြေအာက္မွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ နတ္ကြန္းေတြမွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေတာင္းပန္ၾကသည္၊ ေတာင္းဆုိၾကသည္။ ထုိရုပ္ထု သုိ႔မဟုတ္ ေတာေတာင္ သစ္ပင္၊ နတ္ကြန္းေတြမွာ သူတုိ႔ေတာင္းတာကို ေပးႏုိင္သူ တန္ခုိးရွင္တစ္ေယာက္ ရွိေနမည္ဟု ယုံၾကည္ထားၾကသည္။ မိမိဘ၀ကို ထုိ တန္ခုိးရွင္ထံမွာပဲ လုံး၀ အားကိုးေနၾကသျဖင့္ မိမိရဲ့ အစြမ္းအစ သတၱိ၊ ဗ်တၱိတုိ႔သည္ အသုံးမ၀င္ဘဲ ျဖစ္ေနေတာ့သည္။

ျမတ္ဗုဒၶကေတာ့ ထုိကဲ့သုိ႔ သူတပါးကို အားကိုးတာ မၾကိဳက္၊ ကုိယ့္ရဲ့ ကံ ဥာဏ္ ၀ီရိယ ကုိပဲ အားကုိးဖုိ႔ပဲ ေျပာသည္၊ (အတၱာ ဟိ အတၱေနာ နာေထာ)။ ကုိယ့္ဘ၀ရဲ့ အနိမ့္အျမင့္ က်ရႈံးျခင္းႏွင့္ ေအာင္ျမင္ျခင္းေတြကို ဘယ္ဘုရား ဘယ္တံခုိးရွင္ေတြကမွ ဖန္တီးေပးသည္မဟုတ္ ကုိယ့္ရဲ့ ကံ ဥာဏ္ ၀ီရိယ ကပဲ ဖန္တီးေပးသည္ (ကမၼံ သေတၱ ၀ိဘဇၨတိ ယဒိဒံ ဟီနပၸဏီတတာ)။

ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြေကာ ဆုမေတာင္းၾကဘူးလား? ဘုရားေရွ႕မွာ ဘယ္လုိဆုေတာင္းၾကသလဲ? ဆုိေတာ့၊ ဆုေတာင္းၾကပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ အထက္က ျပဆုိထားသလုိ တျခားဘာသာေတြရဲ့ ဆုေတာင္မ်ိဳးနဲ႔ေတာ့ လုံး၀မတူ၊ ဘုရားရွင္ရုပ္ပြားဆင္းတုေတာ္ ေရွ႕မွာ ဒူးေလးတုတ္ျပီး အရုိအေသ ထုိင္ၾကသည္၊ ျပီးေတာ့ ဘုရားရွင္၏ ဂုဏ္ေက်းဇူးေတြကို အာရုံျပဳျပီး ရွိခုိးၾကသည္။ ျပီးေတာ့မွ ကုိယ္ျပဳခဲ့တဲ့ေကာင္းမႈေတြေၾကာင့္ ကုိယ္ျဖစ္ခ်င္တဲ့ ဆႏၵကို ရင္ထဲမထားဘဲ ထုတ္ေဖာ္ေျပာၾကသည္။ ဒါကိုပဲ ဆုေတာင္းသည္ဟု ေခၚသည္၊ ကုိယ္လုပ္ထားတဲ့ ေကာင္းမႈရဲ့ အခြင့္အေရးကို ေတာင္းဆုိျခင္းမွ်သာ ျဖစ္သည္။ ဘာမွ မလုပ္ဘဲ အခြင့္ေရးကို ေတာင္းဆုိေနသည္မဟုတ္၊ ဘုရားေရွ႕မွာပဲ ဆုေတာင္းသည္ဆုိသည္မွာလဲ ေလာကမွာ လူအမ်ားစုက မိမိ အေလးထားရဆုံးပုဂၢိဳလ္ေရွ႕မွာ ေတာင္းဆုိၾကျခင္းသည္။ ဤသုိ႔အားျဖင့္ မိမိကုိယ္ကုိ အားကုိးျခင္း၊ ကုိယ္လုပ္ခဲ့တဲ့အခြင့္ေရးအေပၚမွာ ဆႏၵျပဳျခင္းတုိ႕သည္ ျမတ္ဗုဒၶအလုိက် ဆုေတာင္းျခင္းျဖစ္သည္။

ေနာက္တစ္ခုက ဘုရားပုထိုးမ်ားႏွင့္မွတ္ဖြယ္ကိုလဲ ေတာင္ျမိဳ႕မဟာဂႏၶာဆရာေတာ္ၾကီးက သူ၏ ရတနာ့ဂုဏ္ရည္ စာအုပ္တြင္ “ဘုရား-ပုထုိးဟူေသာ အသုံးအႏႈန္းကုိ ယုိးဒယားမွ ကူးစက္လာေသာ အသုံးဟု ႀကံၾက၏။ ယုိးဒယားလူမ်ိဳးမ်ားက ဆင္းတုေစတီေတာ္မ်ားကုိ စာေရးေသာအခါ “ဝရား=ဗုေဒၶါ”ဟု ေရး၍ စာဖတ္ေသာအခါ “ဖရား=ဗုတ္ထုိး”ဟု အသံထြက္၏။ ထုိအသံထြက္ကုိလုိက္၍ ျမန္မာတုိ႔က “ဘုရား=ပုထုိး”ဟု ေရးဟန္တူ၏။ ထုိယုိးဒယား အသုံးျဖစ္ေသာ “ဝရား=ဗုေဒၶါ” စကား၌လည္း ဝရ-ျမတ္ေသာ၊ ဗုေဒၶါ-ဘုရား၊ ျမတ္ေသာဘုရား၊ ျမတ္စြာဘုရားဟု ဆုိလုိသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ “ဝရ၊ ဗရား၊ ဘုရား” ဤသုံးမ်ိဳးသည္ ပါဠိ၊ ယုိးဒယား၊ ျမန္မာ အသုံးအျဖစ္ ကဲြျပားေသာ္လည္း “ဘုရားရွင္”ဟူေသာ အနက္အားျဖင့္ တူမွ်သည္ဟု မွတ္ပါ။” ဟု ျပဆုိထားသည္။

ထုိဘုရား ပုထိုးေတာ္အတြင္း ဘုရားဆင္းတုေတာ္မ်ား (ဥဒၵိႆေစတီ) ဘုရားရွင္ဓာတ္ေတာ္မ်ား (ဓာတုေစတီ)၊ ေၾကးျပားျဖင့္ ထြင္းထားေသာ ဘုရားရွင္၏ ပိဋကတ္ေတာ္မ်ား၊ (ဓမၼေစတီ)ႏွင့္ ဘုရားရွင္အသုံးအဆာင္မ်ားကို ထည့္သြင္းျပီး ပူေဇာ္ၾကသည္။ ဘုရားရွင္အဆက္ဆက္မွာေရာ ယေန႔ေခတ္မွာပါ ေစတီေတာ္ကို အျမတ္ဆုံးေရႊေငြ ရတနာမ်ားျဖင့္ ပူေဇာ္ၾကသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ေလာကမွာ အထြဋ္ျမတ္ျဖစ္ေသာ ျမတ္ဗုဒၶကုိ ေလာကတြင္ အျမတ္ဆုံးဟု ယူဆရေသာ ေရႊေငြ ေက်ာက္တန္ ပတၱျမားတုိ႔ျဖင့္ ပူေဇာ္ၾကသည္၊ ထုိသုိ႔ ပူေဇာ္ၾကျခင္း လူတုိ႔၏ သဒၶါတရားျဖစ္သည္။ သဒၶါ ေစတနာ အနဲအမ်ားအားေလွ်ာ္စြာ အက်ိဳးေက်းဇူးရွိသည္။ ဘုရား၊ ဆင္းတုေတာ္၊ ေစတီေတာ္မ်ားက မရွိ မျဖစ္ေတာ့မဟုတ္၊ အထက္မွာ ျပထားသလုိ သက္ေတာ္ထင္ရွား ဘုရားရွင္ကုိ စိတ္ထဲမွာ ပုိ၍ျမင္သာထင္သာေအာင္ ျပဳလုပ္၍ ကုိးကြယ္ျခင္းျဖစ္သည္။ ေစတီ၊ ရုပ္ပြားဆင္းတုေတာ္မ်ားကို သက္ေတာ္ထင္ရွား ဘုရားရွင္အျဖစ္နဲ႔ ပူေဇာ္ျခင္းသည္ သက္ေတာ္ထင္ရွား ဘုရားရွင္းကို ပူေဇာ္ျခင္းနဲ႔ ထပ္တူထပ္မွ်ျဖစ္သည္၊ (သေမ စိေတၱ သမံ ဖလံ)။ ရုပ္ပြားဆင္းတုေတာ္မ်ားကို အေနကဇာတင္ျခင္းနဲ႔စပ္လ်ဥ္းျပီး စာေရးသူ၏ဆုိက္တြင္ ၾကည့္ႏုိင္ပါသည္။

ေစတီရုပ္ပြားေတာ္မ်ားႏွင့္ ေနရာ
ေစတီ ရုပ္ပြားေတာ္ ဆင္းတုေတာ္မ်ားကို ေလာကအျမတ္ဆုံးဗုဒၶကုိ ကုိယ္စားျပဳထားသျဖင့္ ျမင့္ျမတ္တဲ့ ေနရာေတြမွာ ထားသင့္သည္၊ မြန္ျမတ္ေသာပုဂၢိဳလ္အေပၚ မြန္ျမတ္ေသာစိတ္ ထားသင့္သည္။ စိတ္ထားအေပၚမွာ အေျခခံျပီး အက်ိဳးေက်းဇူးမ်ား ျဖစ္တတ္သည္။ ေကာင္းတဲ့စိတ္ မြန္ျမတ္တဲ့စိတ္ထားရင္ ေကာင္းတဲ့အက်ိဳးေပးမည္။ တခါက စုေပါင္းကုသုိလ္အေနနဲ႔ ကႆပျမတ္စြာဘုရားေစတီေတာ္ တည္ၾကသည္၊ ေရႊသကၤန္းကပ္ရန္ အက်ိဳးေဆာင္အလွဴခံပုဂၢိဳလ္မ်ားက ေရႊပန္းတိမ္သည္ထံ ေရာက္လာၾကသည္၊ ထုိအခ်ိန္ မယားျဖစ္သူနဲ႔ ရန္ျဖစ္ေနေသာ ေရႊပန္းတိမ္သည္က “မင္းတုိ႔ဆရာ ဘုရား ေရထဲကုိသာ ေမွ်ာပစ္လုိက္ကြာ” ဟု စိတ္ဆုိးမာန္ဆုိးနဲ႔ ေျပာမိတဲ့ ၀စီအကုသုိလ္ကံေၾကာင့္ (၇) ဘ၀ ေရအေမ်ာခံရသည္။ နိမ့္က်တဲ့စိတ္ထားျဖင့္ ရုပ္ပြားဆင္တုေတာ္ကုိ ျပစ္မွားမိခဲ့တဲ့ အကုသိုလ္ကံသည္ ဤမွ် တန္ျပန္ခံရတတ္သည္။ ၀စီကံသည္ပင္ ဤမွ်ေလာက္ အက်ိဳးေပးေနလွ်င္ ကုိယ္ထိလက္ေရာက္က်ဴးလြန္လွ်င္ မေတြး၀ံ့စရာ။ ေမးျမန္းသူ ေနာင္ေနာင္ရဲ႕ “တပည့္ေတာ္တုိ႔ရြာမွာရွိတဲ့ ဘုရား၀င္းထဲက ေစတီေတာ္ေတြနဲ႔ ဆင္းတုေတာ္ေတြကုိ စစ္အတြင္းတုန္းက တပ္ဆုတ္ရင္း ဖ်က္ဆီးခဲ့ၾကတဲ့ ဂ်ပန္စစ္သားေတြရဲ႕ ကံၾကမၼာကေတာ့ မေတြးရဲစရာပါ ဘုန္းဘုန္းရယ္။” ဆုိတဲ့ ခံစားခ်က္ကလဲ စဥ္းစားစရာပင္ ျဖစ္သည္။ ဘယ္ဘာသာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကုိယ့္ဘာသာ ကုိယ့္ရုပ္ထု ဆင္းတုေတာ္မ်ားကို အျမတ္တႏုိးထားသလုိ သူတပါးအျမတ္တႏုိးထားတဲ့ ရုပ္ထု ဆင္းတုေတာ္ေတြကိုလဲ တန္ဖုိးထားသင့္သည္၊ တန္ဖုိးမထားႏုိင္၊ မျမတ္ႏုိးႏုိင္ရင္ေတာင္ မျပစ္မွားသင့္၊ မဖ်က္ဆီးသင့္။

“တပည့္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ ဘုရားဆင္းတုေတာ္ေတြကုိ ႏုိင္ငံျခားက အႏိွပ္ခန္း၊ ကလပ္ေတြမွာ လပ္ကီးေကာင္းတယ္ဆုိၿပီး ထားတာေတြကုိ ဇာတ္ကားေတြတစ္ခ်ိဳ႕မွာ ေတြ႕ရလုိ႔ပါဘုရား၊” ဟု ဒကာ ေနာင္ေနာင္ေျပာသလုိပါပဲ လြန္ခဲ့ ၂ ႏွစ္၀န္းက်င္ေလာက္က သီတဂူဆရာေတာ္ၾကီး နီေပါႏုိင္ငံ ခတၱမႏၵဳျမိဳရွိ ဟုိတယ္တစ္ခုမွာ တည္းခုိသည္၊ နီေပါႏုိင္ငံသည္ ျမတ္ဗုဒၶဖြားျမင္ရာ ေဒသျဖစ္သည္၊ ထုိေဒသရွိလူေတြကလဲ သူတုိ႔ကိုသူတုိ႔ သကၠမ်ိဳး သာကီမ်ိဳး (ဘုရားအမ်ိဳး)ဟု ဂုဏ္ယူ၀ံ့ၾကြားစြာေျပာေနၾကသည္။ သုိ႔ေသာ္ ထုိျမိဳ႕ရွိ ဟုိတယ္ၾကီးတစ္ခုရဲ့ အ၀င္ေပါက္ ေလွခါးရင္းမွာ ျမတ္ဗုဒၶ၏ရုပ္ပြားဆင္းတုေတာ္ကို ဟုိတယ္ရဲ့ အလွတန္ဆာတစ္ခုအေနနဲ႕ ထားသည္။ သီတဂူဆရာေတာ္က ဟုိတယ္မန္ေနဂ်ာကို ေခၚျပီး ဒီလုိ မထားသင့္ေၾကာင္း ေျပာျပေတာ့မွ ေနရာေရႊ႕ေျပာင္းေပးသည္။ အလားတူ ဗုဒၶဘာသာမဟုတ္ေသာ ႏုိင္ငံေတြမွာ အိမ္၏အလွတစ္ခုအေနနဲ႔ ဗုဒၶ၏ဦးေခါင္းပုိင္းပုံ၊ တစ္ကုိယ္လုံးပုံ အမ်ိဳးမ်ိဳးကို အိမ္၏ဧည့္ခန္းမွာ ထားၾကသည္၊ ပုိဆုိးသည္က ႏုိတ္ကလာပ္ေတြမွာပဲ ျဖစ္သည္။ သူတုိ႔ရဲ့စိတ္ဘယ္လုိ ဘယ္ပုံရွိေနသည္ကိုေတာ့ စာေရးသူတုိ႔ မခန္႔မွန္းႏုိင္၊ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြကို မေက်နပ္၍ေသာ္၎၊ တစ္ဖက္ဘာသာကို ေစာ္ကားလုိ တုိက္ခုိက္လုိ၍ေသာ္၎ ျပဳမူဆက္ဆံရင္ေတာ့ အလြန္႔လြန္ကို အျပစ္ၾကီးသည္။ အျမတ္တႏုိးအေနနဲ႔ ထားရင္ေတာ့ အျပစ္က မရွိႏုိင္၊ မိမိစိတ္ဘယ္လုိ သေဘာထားသည္ အေပၚမွာ ပုိ၍အေရးၾကီးသည္။

ေနာက္တစ္ခုက “ေစတီ သုိ႔မဟုတ္ ရုပ္ထု ပ်တ္စီးသြားေသာ္ ကုိးကြယ္ထုိက္သလား” ဆုိတာကေတာ့ ရွင္းပါသည္။ ကုိးကြယ္၊ အေလးထားဆုိသည္မွာ ရုပ္ထုကို မဟုတ္ ဂုဏ္ႏွင့္ေက်းဇူးတရားျဖစ္ရကား ကုိယ့္စိတ္က ကုိးကြယ္ျခင္း မကိုးကြယ္ျခင္း အေလးထား မထားျခင္းအေပၚမူတည္ပါသည္၊ ရုပ္ထု ပ်က္စီးျခင္းမပ်က္စီးျခင္းက အဓိကမဟုတ္ပါ။ တခါက လယ္သမားတစ္ေယာက္ အု႒္ပုံအပ်က္အစီးကို ရွိခုိးေနသည္ကို ျမင္၍ ဘုရားက သာဓုေခၚဖူးသည္။ အေၾကာင္းက ထုိလယ္သမားသည္ ဘုိးစဥ္ေဘာင္ဆက္ကထဲက ဒီအု႒္ပုံကို ဘုရားရွင္၏ကုိယ္ပြားအျဖစ္ ေစတီအေနနဲ႔ ကုိးကြယ္ခဲ့ၾကသည္ဟု ယူဆကာ ရွိခုိးျခင္းျဖစ္သည္။ သူ၏စိတ္ထဲတြင္ အပ်က္အစီးဆုိေပမဲ့ ေစတီဟု ႏွလုံးသြင္းထားသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အေရးၾကီးသည္မွာ စိတ္၊ ရုပ္ထုပ်က္စီးျခင္း မပ်က္စီးျခင္းက ပဓာနမဟုတ္။

(သီတဂူကမၻာ့ဗုဒၶတကၠသိုလ္ (စစ္ကိုင္း) ဘြဲ႕ႏွင္းသဘင္ ခမ္းမေဆာင္ ေထာင့္ေလးေထာင့္တြင္ ပူေဇာ္ထားေသာ ျမတ္ဗုဒၶ-မဟာေဗာဓိပင္ႏွင့္ ေရႊပလႅင္)

ကုိးကြယ္သူမရွိတာနဲ႔ ရုပ္ပြားေတာ္မ်ား အလုိအေလ်ာက္ ဥဒၵိႆေစတီအျဖစ္မွ ေပ်ာက္ကြယ္သြားလားဆုိတာနဲ႔ပတ္သက္ျပီးေတာ့ကား ေစာေစာကေျပာသလုိ ရုပ္ပြားေတာ္မ်ားက အေရးမၾကီး၊ ကုိးကြယ္သူ၏ စိတ္ကသာ အေရးၾကီးသည္။ သာသနာကြယ္သည္ ဆုိသည္မွာ ဘုရားအဆုံးအမေတြ ကြယ္ေပ်ာက္သြားလုိ႔မဟုတ္၊ ဘုရားအဆုံးအမကို လုိက္နာမည့္သူေတြ ကြယ္ေပ်ာက္သြားျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ဘုရားအဆုံးအမေတြသည္ ဘယ္ေတာ့မွ မေပ်ာက္ပ်က္ဘဲ ကမၻာတည္သေရြ႕ တည္ရွိေနမွာျဖစ္သည္။ ရုပ္ပြားဆင္းတုေတာ္မ်ားက ဥဒၵိႆေစတီအျဖစ္မွ ကြယ္ေပ်ာက္သြားမည္ မဟုတ္၊ ကုိးကြယ္မည့္သူသာ ေပ်ာက္ဆုံးသြားႏုိင္သည္။ ဘုရားရွင္၏ဓာတ္ေမႊေတာ္မ်ားသည္ ကုိးကြယ္မည့္သူမရွိေသာအခါ အလုိအေလ်ာက္ ေတေဇာဓာတ္မီးေလာင္ျပီး ေပ်ာက္ကြယ္သြားမည္ဟု စာေပမွာေတြ႕ရသည္။

က်မ္းကုိးမ်ား-
၁။ မဟာပရိနိဗၺာနသုတ္ (ဒီဃနိကာယ္)၊ ၂။ စူဠကမၼ၀ိဘဂၤသုတ္ (မဇၥ်ိမနိကာယ္) ၃။ ဓမၼပဒ (ခုဒၵကနိကာယ္) ၄။ ရတနာ့ဂုဏ္ရည္ (အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသ) ၅။ သီတဂူဆရာေတာ္ တရားေတာ္။

ဒကာေနာင္ေနာင္ေရ--ဤမွ်ေလာက္ဆုိရင္ ဒကာ သိခ်င္တာေတြ ငုံမိ ျခံဳမိသြားမည္ထင္ပါသည္၊ ေက်းဇူးအထူးတင္ပါသည္။

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ
သီတဂူစတား
၁၀-၈-၂၀၁၂

++++++++

ေနာင္ေနာင္၏ အေမး
(ဥဒၵိႆ ေစတီေတာ္အေၾကာင္း )

ဒီတစ္ခါတပည့္ေတာ္ ေတြးမိတာက ဥဒၵိႆေစတီ (ရည္စူးၿပီးကုိးကြယ္ပူေဇာ္ရာ)နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ပါဘုရား။ တပည့္ေတာ္ရြာျပန္တုန္းက ရြာမွာရွိတဲ့ေစတီပ်က္၊ ဆင္းတုေတာ္ပ်က္ေတြ ေတြ႔ခဲ့ရတာနဲ႔ စပ္လ်ဥ္းၿပီး အေတြးရလာလုိ႔ပါဘုရား....

ပထမဆံုး တပည့္ေတာ္သိခ်င္တာက ဥဒၵိႆေစတီရဲ႕ မရွိမျဖစ္ရွိကုိရွိရမယ္ဆုိတဲ့ အဂါၤရပ္ေတြ ရွိမရွိကုိပါဘုရား (တပည့္ေတာ္တုိ႔ရြာဘက္မွာ တစ္ခ်ိဳ႕ေတာထဲ ေတာင္္ထဲ အလုပ္လုပ္သြားရင္း ေတာထဲမွာ ေပါက္ေနတဲ့ မိႈေျခာက္က ဘုရားပံုနဲ႔တူတယ္ဆုိၿပီး အိမ္ယူထားၿပီး ဘုရားစင္ေပၚ တင္ထားတာေတြ ေတြ႔ဘူးလုိ႔ပါဘုရား။...

ဒီဟားခါးမွာေတာ့ တစ္ခ်ိဳ႕ ခရစ္ယာန္ဘာသာ၀င္ သူငယ္ခ်င္းေတြက ေမးၾကတယ္ဘုရား။ သူငယ္ခ်င္းတုိ႔က ရုပ္တုေတြ ကိုယ့္ဟာကုိယ္ထုလုပ္ၾကၿပီး ဘုရားဆုိၿပီး ကုိးကြယ္ၾကတာလားတဲ့။ တပည့္ေတာ္လည္း သူတုိ႔နားလည္ေအာင္ ..
ငါတုိ႔ရုပ္တုကုိးကြယ္တယ္ဆုိတာ မင္းတုိ႔ဘုရားေက်ာင္းမွာ လက္၀ါးကပ္တုိင္ ကုိထားၿပီး ဘုရားသခင္ကုိ အာရံုၿပဳဆုေတာင္းသလုိသေဘာပါ။ ၾကားခံပစၥည္းထားတာပါလုိ႔ပဲ... ရွင္းျပလုိက္တယ္ဘုရား)

ဒုတိယက ဥဒၵိႆေစတီ ျဖစ္ေျမာက္ေၾကာင္း အလုပ္ပါဘုရား။ ဆင္းတုေတာ္(ေၾကး၊ ေရြ၊ ေငြ၊ ေက်ာက္စိမ္း၊ သစ္သား) ျဖစ္ေစ၊ ေျမစုိက္ေစတီ ကုိျဖစ္ေစ ကုိးကြယ္ရာ ဥဒၵိႆေစတီျဖစ္ေစရန္အတြက္ ကုိးကြယ္လုိသူရဲ႕ သဒၶါတရားေစတနာသည္ အဓိကက်ပါသလား (သုိ႔) အေနကဇာတင္ျခင္းသည္ အဓိကက်ပါသလား ဘုရား။ (ဒီေနရာမွာ တပည့္ေတာ္ ဒီလုိေမးရျခင္းက အေၾကာင္းရွိပါတယ္ဘုရား။ တပည့္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ ဘုရားဆင္းတုေတာ္ေတြကုိ ႏုိင္ငံျခားက အႏိွပ္ခန္း၊ ကလပ္ေတြမွာ လပ္ကီးေကာင္းတယ္ဆုိၿပီး ထားတာေတြကုိ ဇာတ္ကားေတြတစ္ခ်ိဳ႕မွာ ေတြ႕ရလုိ႔ပါဘုရား၊ တစ္ခါတုန္းကဆုိ လူမည္း Hip Hop အဆုိေတာ္(အိုက္ကြန္) ဆုိတဲ့သူက သူအိမ့္ ေလွကားရင္းမွာေတာင္ ထားတယ္ဘုရား။
ဆင္းတုေတာ္ေရွ႕မွာရွိတဲ့ ေရကန္ထဲမွာေတာင္ ေကာင္မေလးေတြတစ္သုိက္နဲ႔ ေရကူးေနတဲ့ပံုေတြ ဆုိက္တစ္ခုမွာ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ျပတာနဲ႔ ေတြ႔လုိက္ရေသးတယ္ဘုရား။)

တတိယအခ်က္က ဥဒိသေစတီအျဖစ္မွ ပ်က္ျပယ္ျခင္း အေၾကာင္းပါဘုရား။
(၁)ကုိးကြယ္ဆည္းကပ္သူတုိ႔ ေသဆံုးသြားျခင္း၊ ထုိအရာကုိထားရစ္ခဲ့ၿပီးခရီးထြက္ျခင္း၊ အရပ္တစ္ပါးသုိ႔ ေျပာင္းေရြ႕သြားၾကျခင္းတုိ႔ကုိ လုပ္လ်င္ ထုိအရာသည္ဥဒၵိႆေစတီအျဖစ္မွ အလုိလုိ ပ်က္ျပယ္ပါသလားဘုရား။

(၂)ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ရာ ထုိအရာတုိ႔ ပ်က္စီး ေပ်ာက္ပ်က္သြားလွ်င္လည္း ဥဒၵိႆေစတီအျဖစ္မွ ပ်က္ပ်က္ပါသလား၊ ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္သူေတြ စြန္႔ခြါသြားၿပီးက်န္ရစ္ေနတဲ့ ဥဒၵိႆေစတီေတာ္ေတြဟာ
ထုိေစတီအျဖစ္ကေန ပ်က္ပ်ယ္ျခင္း မရွိဘူးဆုိရင္ တပည့္ေတာ္တုိ႔ရြာမွာရွိတဲ့ ဘုရား၀င္းထဲက ေစတီေတာ္ေတြနဲ႔ ဆင္းတုေတာ္ေတြကုိ စစ္အတြင္းတုန္းက တပ္ဆုတ္ရင္း ဖ်က္ဆီးခဲ့ၾကတဲ့ ဂ်ပန္စစ္သားေတြရဲ႕ ကံၾကမၼာကေတာ့ မေတြးရဲစရာပါ ဘုန္းဘုန္းရယ္။ (တစ္ခ်ိဳ႕ဆင္းတု ေတာ္ေတြကုိ ဦးေခါင္းေတာ္ျဖတ္၊ တစ္ခ်ိဳ႕ကုိ လက္ေတာ္၊ ေျခေတာ္၊ အစံုပါပဲဘုရား။ ေစတီေတာ္ေတြလည္း ငုတ္တုိေတြ ပါ။) ကုိးကြယ္ ဆည္းကပ္သူရွိေနစဥ္သာ ဥဒၵိႆေစတီအျဖစ္နဲ႔ရွိၿပီး ထုိသူကမရိွေတာ့၊ စြန္႔လြတ္သြားတဲ့အခါ ထုိအရာေတြဟာ မူရင္းအရည္ အေသြးအတုိင္း သစ္သားဆင္းတုေတာ္က သာမန္သစ္သားအျဖစ္၊ ေစတီေတာ္က သာမန္အုတ္ပံု၊ေျမပံုအျဖစ္၊ ေၾကးဆင္းတုေတာ္က ရုိးရုိးေၾကးတံုးအျဖစ္) ျပန္ျဖစ္သြားရင္ေတာ့ အေထြအထူးေျပာစရာေတာ့ မရွိဘူးေပါ့ဘုရား။
ဒီေလာက္ပါပဲဘုရား၊ အဲဒီေတာ့ တပည့္ေတာ္ေျပာတဲ့သံုးခ်က္ကုိ အရွင္ဘုရားအားလပ္တဲ့ အခ်ိန္က်မွသာ ရွင္းျပေပးပါဘုရား။ ေျဖးေျဖးပါဘုရား။ တအားႀကီး အေရးမႀကီးပါဘူးဘုရား။ (တပည့္ေတာ္လည္း ကုိယ့္အင္တာနက္ဆုိင္က ပိတ္လုိက္ၿပီဆုိေတာ့ တျခားဆုိင္မွာ တကူးတက သြားမထုိင္ျဖစ္ေတာ့ဘူးဘုရား။ Onlineေပၚအေရာက္က်ဲၿပီဘုရား။)

အရွင္ဘုရား ဒီထက္မက သာသနာ့အက်ိဳးကုိ ထမ္းရြက္ႏုိင္ပါေစေၾကာင္း ဆုရည္လွ်က္ -

ေနာင္ေနာင္
ေခတၱ- ဟားခါး၊ ခ်င္းျပည္နယ္

Read more »

ကမၻာ့အၾကီးက်ယ္ဆုံး ဘာသာေရးေျပာင္းပြဲၾကီး

ကမၻာ့အၾကီးက်ယ္ဆုံး ဘာသာေရးေျပာင္းပြဲၾကီး

စာမိတ္ဆက္

၁၅-၇-၂၀၁၂ ရက္ေန႕က ဘုံေဘျမိဳ႕ ဘူတာၾကီးမွ ညပုိင္း ၈နာရီ ရထားျဖင့္ စီးခဲ့ရာ ေနာက္ေန႕မနက္ ၁၆-၇-၂၀၁၂ ေစာေစာ ၇ နာရီေလာက္မွာ နာဂျမိဳ႕ရွိ Duranto ဘူတာၾကီးသုိ႔ ေရာက္သည္။ သူငယ္ခ်င္းတစ္ပါးက ထုိျမိဳ႕မွာ ေစတီတစ္ဆူတည္ျခင္းႏွင့္ သိမ္အတြက္ စီမံျခင္းကိစၥျဖင့္ သြားရာ စာေရးသူလဲ သူလဲ အေဖာ္ရ၊ ကုိယ္လဲ သြားခ်င္ဆုံးေနရာလဲ ျဖစ္ေတာ့ ရက္ၾကာေပမဲ့ လုိက္သြားျဖစ္သည္။ မွတ္မွတ္ရရလဲျဖစ္ေအာင္ ကမၻာ့အၾကီးဆုံး ဘာသာေရးေျပာင္းပြဲၾကီး ပုိ႕စ္လဲျဖစ္ သုိ႔မဟုတ္ စာေရးသူ၏ ခရီးသြားမွတ္တမ္းလဲျဖစ္သည့္ ပုိ႔စ္ကို မွတ္တမ္းတင္ျဖစ္သည္။

(ဟိႏၵဴလူထု ဗုဒၶဘာသာ၀င္အျဖစ္ ခံယူပြဲ က်င္းပရာ Deekshabhoomi, Nagpur)

နာဂပူျမိဳ႕
နာဂပူျမိဳ႕ (Nargpur)သည္ အိႏၵိယျပည္ၾကီး၏ ၾကြယ္၀ခ်မ္းသာဆုံး ျပည္နယ္ျဖစ္တဲ့ မဟာရ႒ျပည္နယ္တြင္ တတိယ အၾကီးမားဆုံးျမိဳ႕ျဖစ္သည္။ ဘုံေဘျမိဳ႕နဲ႔ ပူေနးျမိဳ႕ျပီးရင္ နာဂပူျမိဳ႕ဟာ အၾကီးဆုံးျမိဳ႕ျဖစ္သလုိ အိႏၵိယအလယ္ပုိင္းေဒသရွိ အၾကီးဆုံးျမိဳ႕ဟုလည္းဆုိသည္။ လူဦးေရမွာ ၂၀၁၁ စစ္တမ္းအရ 2,405,421 ရွိသည္။ ဘာသာစကားမ်ားစြာႏွင့္ ဘာသာေရးမွာလဲ ဟိႏၵဴ၊ အစၥလာမ္၊ ခရစ္ယာန္၊ ဗုဒၶဘာသာ၊ ဂ်ိန္း၊ ဆစ္ခ္၊ ဂ်ဴး၊ ႏွင့္ Zoroastrians အစရွိသည့္ ဘာသာေရးေတြ ထူထပ္သည့္ျမိဳ႕ တစ္ျမိဳ႕ျဖစ္သည္။
မဟာရ႒ျပည္နယ္၏ ျမိဳ႕ေတာ္သည္ ဘုံေဘျမိဳ႕ျဖစ္သည္၊ လူဦးေရ သန္း ၂၀ ရွိသျဖင့္ အိႏၵိယျပည္၏ လူဦးေရ အထူအထပ္ဆုံးျမိဳ႕ျဖစ္သည္၊ စီးပြားေရးျမိဳ႕ေတာ္လဲျဖစ္သည္၊ သုိ႔ေသာ္လည္း နာဂပူျမိဳ႕သည္ မဟာရ႒ျပည္နယ္၏ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးႏွင့္ ႏုိင္ငံေရးျမိဳ႕ေတာ္ (winter capital city) ျဖစ္သည္။ နာဂပူျမိဳ႕ကို Orange City လုိ႔လဲ ေခၚၾကသည္။ အဲဒီေဒသမွာ လိေမၼာ္ျခံ အထူးေပါမ်ားသျဖင့္ အိႏၵိယႏုိင္ငံ၏ လိေမၼာ္အေရာင္းအ၀ယ္ အခ်က္အခ်ာက်သည့္ ျမိဳ႕ျဖစ္သည္။

နာဂပူျမိဳ႕သည္ ရထားျဖင့္ ဘုံေဘျမိဳ႕ကေန ကီလုိမီတာ ၈၆၃ (မုိင္ေပါင္း ၅၃၆) ခရီးေ၀းရွိသျဖင့္ ညေန ၈နာရီကေန ေနာက္ေန႔မနက္ ၇ နာရီအထိ ရထားစီးရသည္။ နာဂပူျမိဳ႕ကုိ ေရာက္ပါျပီ ျမိဳ႕ခံ ေက်ာင္းဆရာေတာ္ ဦးနႏၵမာလာ Duranto (နာဂပူဘူတာၾကီး) သုိ႔ မနက္ေစာေစာကထဲက ေရာက္နင့္ေနသည္။ သူလာၾကိဳသျဖင့္ အဆင္ေျပသည္။ သူသီတင္းသုံးသည့္ သာရိပုတၱဗုဒၶ၀ိဟာေက်ာင္း (shranjivi Nagar, Near New Kailash Nagar, Nagpur) သုိ႔ ေရာက္သြားသည္၊ ထုိရပ္ကြက္သည္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အမ်ားစု ေနရာ ရပ္ကြက္ျဖစ္သျဖင့္ လုံျခံဳ စိတ္ခ်ရသည့္အျပင္ သန္႔ရွင္းေသာ ေနရာျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ကုိယ့္ရဲ့ဘာသာတရား အထိမ္းအမွတ္နဲ႔ အိမ္ေတြမွာ အရဟံတုိ႔လုိ စာတမ္းေရးတာတုိ႔၊ လုိဂို တံဆိပ္တပ္ဆင္တာတုိ႔လုိ ထုိရပ္ကြက္ရွိဗုဒၶဘာသာအိမ္မ်ားမွာလဲ ဗုဒၶဘာသာသုိ႔ေျပာင္းျခင္း လႈပ္ရွားမႈသေကၤတျဖစ္တဲ့ လုိဂုိတံဆိပ္ကို တပ္ဆင္ထားသည္၊ ထုိလိုဂိုတံဆိပ္သည္လည္း အျပာေရာင္ရွိင ပ႒ာန္း ၂၄ပစၥည္းကို ပုံေဖာ္ထားသည္။ ထိုရပ္ကြက္ရွိ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား စုေပါင္း လွဴဒါန္းေဆာက္လုပ္ထားေသာ ထုိရပ္ကြက္ရွိ သာရိပုတၱဗုဒၶ၀ိဟာေက်ာင္းသည္လည္း ထုိျမိဳ႕မွာေတာ့ ၾကီးက်ယ္ထည္၀ါဆုံး ျဖစ္သည္။ ထုိေက်ာင္းဆရာေတာ္သည္ အသက္ ၅၀ ေက်ာ္ရွိ၊ ၀ါေတာ္ ၆၀ါမွ်သာ ရေသးေသာ္လည္း သူ႔ေနရာမွာေတာ့ အထင္ကရျဖစ္ပုံရသည္။ ျမန္မာျပည္ ေမာ္လျမိဳင္ဖြား အိႏၵိယမ်ိဳးႏြယ္ျဖစ္သည္။ အိႏၵိယေရာက္သည္မွာ ၅ ႏွစ္မွ်သာ ရွိေသးေပမဲ့ အိႏၵိယစကားကို မြတ္ေနေအာင္ ေျပာႏုိင္သည္။ ျမန္မာျပည္ဖြားျဖစ္သျဖင့္ ျမန္မာစကားအတြက္ အထူးေျပာဖြယ္မရွိ၊ သုိ႔ေသာ္ ႏုိင္ငံတကာလဲ လွည့္လည္သြားလာေနသူ ျဖစ္ရကား အဂၤလိပ္စာလဲ မြတ္္ေနသည္။ ဘာသာစကားအတြက္ ကြ်မ္းက်င္ႏုိင္နင္းျပီျဖစ္ရကား ဗုဒၶစာေပ တုိး၍တိုး၍ေလ့လာမည္ဆုိပါက ဒီိနယ္တစ္၀ုိက္မွာ ဒိတ္္ဒိတ္က်ဲၾကီး ျဖစ္မည္။ ယခုလဲ ပဋိစၥသမုပၸါဒနည္းျဖင့္ တရားျပလွ်က္ရွိသည္။ အိႏၵိယသားေတြ သူေဟာသည့္ တရားေအာက္မွာ ျငိမ္၀ပ္ပိျပားလွ်က္ရွိေနသည္မွာလည္း အားရစရာပင္။

(စက္၀ုိင္းတံဆိပ္နဲ႔ ရပ္ကြက္ထဲက ဗုဒၶဘာသာအိမ္မ်ား)

ထုိရပ္ကြက္သည္ ျမန္မာျပည္က ရပ္ကြက္ေတြနဲ႔ ဆင္သည္၊ ရွားရွားပါးပါး ဗုဒၶဘာသာထြန္းကားဆုံးေနရာ ျဖစ္သည္။ ဆြမ္းဟင္းခ်ိဳင့္မ်ား ေက်ာင္းသုိ႔ပုိ႕သည္မွာလဲ ျမန္မာနဲ႕ တူလွသည္။ ညပုိင္း ပုံမွန္ တရားထုိင္ တရားနာယူၾကသည္၊ ညပုိင္း သုံးထပ္ေက်ာင္းေဆာင္ အေပၚမုိးထက္မွာ လမ္းေလွ်ာက္စဥ္ အနီးအနားရွိ ဓမၼာရုံမ်ားမွ အမ်ိဳးသား အမ်ိဳးသမီးမ်ား ဗုဒၶစာေပမ်ား ရြတ္ဖတ္သံၾကားေတာ့ ျမန္မာျပည္ကိုေတာင္ လြမ္းမိသည္။

နာဂပူႏွင့္ဗုဒၶဘာသာ
နာဂပူျမိဳ႕သည္ အိႏၵိယျပည္တြင္ ဗုဒၶဘာသာဦးေရ အမ်ားဆုံးျဖစ္သလို ႏွစ္စဥ္ ဗုဒၶဘာသာဘက္သုိ႔ ကူးေျပာင္းလာေသာ ဦးေရမွာလဲ မ်ားသထက္မ်ားလာသည္။ တခ်ိဳ႕လဲ မသိမသာ ဗုဒၶဘာသာဘက္သုိ႔ ေျပာင္းလာၾကသူမ်ားလဲ ရွိသည္၊ တရား၀င္ အခမ္းအနားေတြ က်င္းပ၍လည္း လူသိ ရွင္ၾကား ေျပာင္းလာသူမ်ားလဲ ရွိၾကသည္။

အထင္ရွားဆုံးတစ္ခုမွာ ၁၉၅၆ ခုႏွစ္ ေအာက္တုိဘာလ (၁၄) ရက္ျဖစ္သည္။ ထုိေန႔ နာဂပူျမိဳ႕မွာ လူထုဘာသာအယူ၀ါဒ ေျပာင္းပြဲၾကီး ျဖစ္ခဲ့သည္။ ဟိႏၵဴဘာသာမွ ဗုဒၶဘာသာဘက္သုိ႔ ကူးေျပာင္းျခင္းလႈပ္ရွားမႈၾကီးတစ္ခုျဖစ္သည္။ လူေပါင္း ၅,၆၀၀၀၀ (ငါးသိန္းေက်ာ္) လူထုသည္ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားထံမွာ သရဏံဂုဏ္ေဆာက္တည္ျခင္း၊ ငါးပါးသီလ ခံယူၾကျခင္းျဖင့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္အျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳပြဲၾကီး ျပဳလုပ္ၾကသည္၊ ကမၻာမွာ ဘာသာအယူ၀ါဒ ေျပာင္းျခင္း အၾကီးအက်ယ္ဆုံး ျဖစ္ခဲ့သည္။

(နာဂပူသားေတြရဲ့ ျပတ္သားတဲ့ သံႏၷိ႒ာန္ ၂၂ ပါ ေက်ာက္စာတုိင္)

နာဂပူသားေတြရဲ့ သံႏၷိ႒ာန္ (၂၂)
ထုိဗုဒၶဘာသာ ခံယူပြဲျခင္းမွာ အလြန္ေျပာင္ေျမာက္ျပီး အာမာန္ အျပည့္လဲရွိ ရဲစြမ္းသတၱိလဲရွိတဲ့ သံႏၷိ႒ာန္ (၂၂) ခ်က္တုိ႔ျဖင့္ ေၾကြးေၾကာ္ခဲ့ၾကသျဖင့္ ဟိႏၵဴ၀ါဒၾကီးစုိးေသာ အိႏၵိယျပည္ၾကီး တုန္လႈပ္ခဲ့သည္။
၁။ ကြ်ႏု္ပ္သည္ ျဗဟၼာ,ဗိႆႏုိးႏွင့္ မေဟရႊာရ ကို အယုံအၾကည္မရွိ၊ ဘယ္ေတာ့ မရွိခုိး။
၂။ ကြ်ႏု္ပ္သည္ ထာ၀ရဘုရား ၀င္စားသည္ဟု ယူဆေသာ ရာမႏွင့္ ကရိရွနကုိ အယုံအၾကည္မရွိ၊ ဘယ္ေတာ့ မရွိခုိး။
၃။ ကြ်ႏု္ပ္သည္ ေဂါရီ (Gauri), Ganapati ႏွင့္ အျခား ဟိႏၵဴ နတ္ထီး နတ္မမ်ားကို အယုံအၾကည္မရွိ၊ ဘယ္ေတာ့ မရွိခုိး။
၄။ ကြ်ႏု္ပ္သည္ ထာ၀ရဘုရား လူ၀င္စားသည္ကို အယုံအၾကည္မရွိ။
၅။ ကြ်ႏု္ပ္သည္ ေဂါတမဗုဒၶသည္ ဗိႆႏုိး၀င္စားတယ္ဟူေသာ ဟိႏၵဴအယူကို လုံး၀ လုံး၀ အယုံအၾကည္မရွိ။
၆။ ကြ်ႏု္ပ္သည္ မိဘေသဆုံးျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္ျပီး ဟိႏၵဴတုိ႔ထုံးတမ္းစဥ္လာျဖစ္တဲ့ ယဇ္ပူေဇာ္မႈမ်ိဳး (Shraddha) ဘယ္ေတာ့မွ မလုပ္၊ ဟိႏၵဴဓေလ့ျဖစ္တဲ့ ေသသူအတြက္ ရည္စူးျပီး ဆန္လုံး ဂ်ံဳလုံးျဖင့္ ျပဳလုပ္ထားေသာ ခဲဘြယ္ကို ဘယ္ေတာ့မွ မေပး (Pind-dan)။
၇။ ကြ်ႏု္ပ္သည္ ျမတ္ဗုဒၶခ်မွတ္ေသာ စည္းကမ္းကုိ ဘယ္ေတာ့မွ မခ်ိဳးေဖာက္၊ သူ၏တရားကုိလဲ ခ်ိဳးေဖာက္တဲ့ အမႈ ဘယ္ေတာ့မွ မလုပ္။
၈။ ကြ်ႏု္ပ္သည္ ျဗဟၼဏ-ပုဏၰားေတြျပဳလုပ္တဲ့ မည္သည့္ပြဲမ်ိဳးမဆုိ ခြင့္မျပဳ။
၉။ ကြ်ႏု္ပ္သည္ လူသားခ်င္း တန္းတူညီမွ် အခြင့္အေရးကို ယုံၾကသည္။
၁၀။ ကြ်ႏု္ပ္သည္ လူသားခ်င္းတန္းတူညီမွ် အခြင့္ေရးကို တည္ေဆာက္မည္။
၁၁။ ကြ်ႏု္ပ္သည္ ျမတ္ဗုဒၶေဟာၾကားသည္ မဂၢင္ ၈ပါးကို လိုက္နာက်င့္သုံးမည္။
၁၂။ ကြ်ႏု္ပ္သည္ ျမတ္ဗုဒၶက်င့္အပ္ေသာ ပါရမီမ်ားကို လုိက္နာမည္။
၁၃။ ကြ်ႏု္ပ္သည္ သတၱ၀ါ အားလုံးအေပၚ ကရုဏာႏွင့္ေမတၱာရွိရမည္၊ ကာကြယ္ရမည္။
၁၄။ ကြ်ႏု္ပ္သည္ ဘယ္ေတာ့မွ သူတစ္ပါး ပစၥည္းကို မခုိး။
၁၅။ ကြ်ႏု္ပ္သည္ ဘယ္ေတာ့မွ မုသားစကား မေျပာ။
၁၆။ ကြ်ႏု္ပ္သည္ ဘယ္ေတာ့မွ သူမ်ား သားမယား မက်ဴးလြန္။
၁၇။ ကြ်ႏု္ပ္သည္ မူးယဇ္ေစေသာ အရာမ်ားကို ဘယ္ေတာ့မွ မေသာက္ မသုံး။
၁၈။ ကြ်ႏု္ပ္သည္ မဂၢင္ရွစ္ပါးကို အားထုတ္ႏုိင္ေအာင္ က်ိဳးစားရမည္၊ ေန႔စဥ္ဘ၀မွာ ကရုဏာ ေမတၱာတရားမ်ား ပြားမ်ားအားထုတ္ရမည္။
၁၉။ ကြ်ႏု္ပ္သည္ လူသားခ်င္း ဇာတ္ခြဲျခားဆက္ဆံသျဖင့္ လူသားအားလုံးကို အက်ိဳးမျပဳေသာ တုိးတက္မႈကို ပိတ္စုိ႔ေသာ ဟိႏၵဴ၀ါဒကို စြန္႕လြတ္ျပီး ဗုဒၶ၀ါဒကုိ ကြ်ႏု္ပ္၏ ကုိးကြယ္ရာအျဖစ္ လက္ခံပါသည္။
၂၀။ ကြ်ႏု္ပ္သည္ ျမတ္ဗုဒၶတရားသည္သာ ေလာကမွာ အမွန္တရားအျဖစ္ ခုိင္ျမဲစြာ ယုံၾကည္ လက္ခံသည္။
၂၁။ ကြ်ႏု္ပ္သည္ ျပန္လည္ ေမြးဖြားျခင္း (re-birth)ဆုိတဲ့ သံသရာကို ယုံၾကည္သည္။ (ဆုိလုိသည္မွာ- reincarnation လူေသရင္ လူျပန္ျဖစ္တဲ့ လူ၀င္စား၀ါဒ ကုိ လက္မခံ)
၂၂။ ကြ်ႏု္ပ္သည္ ယခုအခ်ိန္ကစျပီး ကြ်ႏု္ပ္၏ဘ၀မွာ ျမတ္ဗုဒၶ၏ တရားေတာ္အတုိင္း ေနပါမည္ဟု ေၾကညာပါသည္၊ ခုိင္ျမဲစြာ ဆုပ္ကုိင္ထားပါသည္။

ဤအဓိ႒ာန္ ၂၂ ခ်က္ကို ျခံငုံသုံးသပ္လုိက္ရင္-- ဟိႏၵဴ ျဗဟၼဏ၀ါဒၾကီးစုိးေသာ အိႏၵိယျပည္ၾကီး၏ လူထုေရွ႕ေမွာက္မွာ ဟိႏၵဴ၀ါဒမွန္သမွ်ကို လုံး၀ အယုံအၾကည္မရွိဟု ေၾကညာသည္။ အလြန္႕အလြန္ကို အႏၱရာယ္မ်ားသည့္ အသက္စြန္႔ဆံဖ်ား အလုပ္ကို ေဒါက္တာအမ္ေဘဒကာ ဦးေဆာင္မႈျဖင့္ နာဂပူျမိဳ႕ႏွင့္ အိႏၵိယျပည္ရွိ လူထု ၅ သိန္း ၆ ေသာင္းခန္႔က ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ခဲ့ၾကသည္။ ထုိအဓိ႒ာန္ထဲတြင္ ငါးပါးသီလလဲပါသည္၊ ျမတ္ဗုဒၶႏွင့္ သူ၏တရားေတာ္ကို လုံး၀ ယုံၾကည္ လက္ခံေၾကာင္း ေၾကညာသြားသည္။

ေခါင္းေဆာင္ ေဒါက္တာအမ္ေဘဒကာကို ယေန႔အထိ အိႏၵိယဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြက လူစြမ္းေကာင္းဟု ကုိးကြယ္ရင္းကေန ဘုရားအေလာင္းအထိ အဆင့္တုိးျမင့္ကာ ကိုးကြယ္ေနၾကသည္။ ေဒါက္တာအမ္ေဘဒကာႏွင့္ ပတ္သက္ျပီး စာေရးသူ ပုိ႔စ္ အပုိင္း (၁) အပုိင္း (၂) အပုိင္း (၃)ခြဲကာ တင္ခဲ့ျပီးျဖစ္သည္၊ စိတ္၀င္စားဖြယ္ေကာင္းသည္။
ဤသုိ႔အားျဖင့္ တစ္ၾကိမ္တစ္ခါတည္းပင္ ၅ သိန္းေက်ာ္ေသာ လူထုက ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ျဖစ္ၾကျပီဆုိရင္ ရွိျပီးသားႏွင့္ ေနာက္တုိးမ်ား ေပါင္းလုိက္ပါက ၁၀ သိန္းေက်ာ္ ရွိမည္။ လူဦးေရ ၂ သန္းေက်ာ္ ရွိတဲ့ အနက္ ဟိႏၵဴ အစၥလာမ္၊ ခရစ္ယာန္၊ ဆစ္ခ၊ ဂ်ဴး၊ ဂ်ိန္း၊ စသည္အားျဖင့္ ဘာသာေပါင္ ရွိတဲ့ အနက္ လူဦးေရတစ္၀က္ခန္႔က ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားဆုိေတာ့ နာဂပူျမိဳ႕မွာ ၈၅ ရာခုိင္းႏႈန္းက ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား ျဖစ္သည္ဟု ပူေနးျမိဳ႕ အိႏၵိယသူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ေျပာေသာ စကားသည္ ျဖစ္ႏုိင္သည္။

(အိႏၵိယျပည္ရွိ လူထု ၅ သိန္း ၆ ေသာင္းခန္႔က ဗုဒၶဘာသာေျပာင္းရာ ကြင္းၾကီး)

ထုိႏွစ္ကစျပီး ၂၀၀၇ ခုႏွစ္အထိ ႏွစ္စဥ္နီးပါး အိႏၵိယျပည္ မဟာရ႒ျပည္နယ္မွာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ကူးေျပာင္းေရးပြဲမ်ား ေခတ္စားလာခဲ့သည္။ ၁၉၃၅ ခုႏွစ္က ဘုံေဘ (မြမ္ဘုိင္း) ျမိဳ႔ အစည္းေ၀းပြဲတစ္ခုမွာ အိႏၵိယျပည္ၾကီး၏ ဖြဲ႔စည္းပုံဥပေဒကို ေရးဆြဲခဲ့တဲ့ ေဒါက္တာ အမ္ေဘဒကာက လူထုကို ေျပာတယ္ “ ဟိႏၵဴ အျဖစ္နဲ႔ ေမြးဖြားလာခဲ့ေပမဲ့ ဟိႏၵဴဘ၀နဲ႔ေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ မေသႏုိင္ဘူး” ဟူသတည္း။ သူက ဆက္လက္ျပီး လူထုကို တုိက္တြန္းခဲ့တယ္ “ဘာသာေရးဟာ လူသားအတြက္ ျဖစ္ရမယ္၊ လူသားက ဘာသာေရးရဲ့ အတြက္ သားေကာင္ မျဖစ္ရဘူး” တစ္ဆက္တည္းမွာပဲ----
၁။ သင္ဟာ ကုိယ့္ကိုယ္ကို ေလးစားတန္ဖုိးထားရင္ သင့္ရဲ့ ဘာသာေရးကို ေျပာင္းလုိက္ပါ။
၂။ သင္ဟာ လူ႕အဖြဲ႔အစည္းနဲ႔ အက်ိဳးတူ ဖန္တီးခ်င္တယ္ဆုိရင္ သင့္ရဲ့ ဘာသာေရးကို ေျပာင္းလုိက္ပါ။
၃။ သင္ဟာ အရွိန္ၾသဇာ ပုိင္ဆုိင္ခ်င္တယ္ဆုိရင္ သင့္ရဲ့ ဘာသာေရးကို ေျပာင္းလုိက္ပါ။
၄။ သင္ဟာ တန္းတူညီမွ် အခြင့္ေရး ရခ်င္တယ္ဆုိရင္ သင့္ရဲ့ ဘာသာေရးကို ေျပာင္းလုိက္ပါ။
၅။ သင္ဟာ ကိုယ့္ကိုယ္ လြတ္လပ္မႈကို ရခ်င္တယ္ဆုိရင္ သင့္ရဲ့ ဘာသာေရးကို ေျပာင္းလုိက္ပါ။
၆။ သင္ဟာ ကမၻာၾကီးကို ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြ ေပးခ်င္တယ္ဆုိရင္ သင့္ရဲ့ ဘာသာေရးကို ေျပာင္းလုိက္ပါ။

အထက္ပါ ၆ ခ်က္ေသာ အခြင့္လမ္းေတြကို ဗုဒၶဘာသာမွာပဲ ရႏုိင္သည္၊ ဗုဒၶဘာသာကလြဲရင္ ဘယ္မွာမွ မရႏုိင္ဘူး ဟု ထုိေခတ္ ထုိအခါက အဖိႏွိပ္ခံ သူ႔လူမ်ိဳး (ဇာတ္နိမ့္)ေတြႏွင့္ တျခား လူတန္းစားေတြကို တုိက္တြန္းလုိက္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ သူ၏ ေျပာင္ေျမာက္လွတဲ့ ႏုိင္ငံေရးအတြက္ ဘာသာေရးကို အသုံးခ်တဲ့ နည္းဟာလဲ အတုယူစရာျဖစ္ပါသည္။ ဗုဒၶဘာသာသည္ ႏုိင္ငံေရးအတြက္ အေကာင္းဆုံးနည္းလမ္းျဖစ္သည္ဟု ေဒါက္တာအမ္ေဘဒကာ ယုံၾကည္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ပင္ သူ၏ဇာတ္နိမ့္ဘ၀ႏွင့္ နိမ့္က်ေနတဲ့ လူထုကို ဗုဒၶဘာသာျဖင့္ ျမင့္တင္ေပးခဲ့သည္။

(နာဂပူရဲ့ ဗုဒၶဘာသာ ပုံရိပ္တစ္ခုျဖစ္တဲ့ ပရဟိတ စာသင္ေက်ာင္း၊ ဂ်ပန္ေကာင္းမႈ)

၁၉၅၆ ခုႏွစ္ ေအာက္တုိဘာလ (၁၄)ရက္က ဗုဒၶဘာသာသုိ႔ေျပာင္းပြဲၾကီးအျပီး ႏွစ္လအၾကာမွာပဲ အိႏၵိယဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ႔အတြက္ ကံမေကာင္းအေၾကာင္းမလွစြာနဲ႔ပဲ သူတုိ႔ရဲ့ေခါင္းေဆာင္ ေဒါက္တာအမ္ေဘဒကာ ဘ၀တစ္ခု အဆုံးသတ္သြားပါတယ္။ လူေသေပမဲ့ နာမည္မေသ၊ ခႏၶာအိမ္ေပ်ာက္ကြယ္သြားေပမဲ့ သူ၏ ၂၂ ခ်က္ေသာ အဓိ႒ာန္ သုိ႔မဟုတ္ က်မ္းဂန္တုိ႔သည္ ယေန႔အထိ ေတာက္ေျပာင္လွ်က္ရွိျပီး အသက္၀င္ လႈပ္ရွားေနဆဲပင္ ျဖစ္သည္။

ခ်ိတ္ဆက္မိေသာ ဗုဒၶဘာသာ
ယခုအခါ ေဒါက္တာအမ္ေဘဒကာ ေမြးဖြားေပးလုိက္ေသာ ဗုဒၶဘာသာ လူထုႏွင့္ ကမၻာေက်ာ္ ၀ိပႆနာ ဆရာၾကီး ဂုိအင္ကာ၏ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား ခ်ိတ္ဆက္မိေနသည္။ သုိ႔ေသာ္လဲ သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ ဗုဒၶဘာသာဘက္ကို ခ်ဥ္းကပ္လာပုံျခင္းက အလြန္ကြာျခားလွသည္။ ေဒါက္တာအမ္ေဘဒကာ၏ ဗုဒၶဘာသာသုိ႔ ခ်ဥ္းကပ္ျခင္းသည္ သူ႔လူမ်ိဳးမ်ားကုိ ကယ္တင္လုိ၍ ႏုိင္ငံေရးအတြက္ လႈပ္ရွားမႈကေန ဗုဒၶဘာသာရဲ့ အႏွစ္သာရကို ေတြ႕သြားသည္။ စာဖတ္ အလြန္၀ါသနာ ပါသူျဖစ္သည္အေလွ်ာက္ အလြန္ထက္ျမတ္ျပီး အလြန္ၾကိဳးစားသူျဖစ္သည္။ ဆရာၾကီး ဂုိအင္ကာကေတာ့ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ေနစဥ္ကထဲက ဗုဒၶရဲ့ မဂၢင္ရွစ္ပါးႏွင့္ သတိပ႒ာန္ကို ေကာင္းေကာင္း ရလုိက္သူျဖစ္သည္။ ကုိယ္တုိင္လည္း အထူးအားထုတ္ထားသူ ျဖစ္ရကား သူ၏ သတိပ႒ာန္နဲ႔ ၀ိပႆနာေဟာေျပာနည္းတုိ႔သည္ အလြန္ေျပာင္ေျမာက္သည္၊ အိႏၵိယျပည္ၾကီးရွိ ဘာသာေပါင္းစုံကလာေသာ ပညာရွင္အသိုင္းအ၀ုိင္းကသာမက ကမၻာအရပ္ရပ္ရွိ အစၥလာမ္ ခရစ္ယာန္ ဂ်ဴး ဟိႏၵဴစေသာ ဘာသာၾကီးမ်ားက ပညာရွင္အသုိင္း၀ုိင္းကပါ အထူးစိတ္၀င္စားၾကသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္လဲ ကမၻာေက်ာ္ခဲ့သည္။ ယေန႔ေခတ္ဆုိလွ်င္ အိႏၵိယျပည္ရွိ မဟာရ႒ျပည္ၾကီးမွာ အထက္ေဖာ္ျပပါ ဆရာၾကီးႏွစ္ေယာက္ရဲ့ ေက်းဇူးေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ လူထုအမ်ားအျပားရွိသျဖင့္ ေနရာအႏွံအျပားမွာ ေဒါက္တာအမ္ေဘဒကာပုံႏွင့္ သာသနာ့အလံမ်ား ေတြ႔ရသည္။ ေဒါက္တာအမ္ေဘဒကာကုိေတာ့ ႏုိင္ငံေရးထူးခြ်န္သူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားသာမက ဟိႏၵဴ အစၥလာမ္ ဂ်ိန္း ဆစ္ခ္ ဂ်ဴးအစရွိတဲ့ ဘာသာ၀င္မ်ားကပါ ေလစားၾကည္ညိဳၾကသည္။

(ေဒါက္တာအမ္ေဘဒကာ၏ အသုံးအေဆာင္မ်ား ထားရာ ျပတုိက္)

ဘူမိနက္သန္ ေအာင္ေျမျဖစ္ရာ နာဂပူျမိဳ႕
ထုိမွ်ေလာက္ နာမည္ၾကီးေသာ ေဒါက္တာအမ္ေဘဒကာရဲ့ ဘူမိနက္သန္ ေအာင္ေျမျဖစ္ရာ နာဂပူျမိဳ႕ကုိ ေရာက္ခ်င္ခဲ့သည္မွာလဲ ၾကာခဲ့ျပီ။ သူ၏ ေျခရာ လက္ရာမ်ားကို ၾကည့္ခ်င္သည္ ေလ့လာခ်င္သည္၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ပင္ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ထုိျမိဳ႕သုိ႔အေၾကာင္းကိစၥတစ္ခုနဲ႔ သြားတာ ၾကံဳတာနဲ႔ အဆင္ေျပသြားသည္၊ လုိက္ျဖစ္သြားခဲ့သည္။

ေရာက္ျပီး ေနာက္ရပ္ေတြမွာ ဆရာေတာ္က ျမိဳ႕ထဲ လုိက္ပုိ႔ေပးသည္။ ပထမရက္မွာေတာ့ ျမိဳ႕ထဲက ေရွာ့ပငး္ေမာေတြ လုိက္ၾကည့္သည္။ ေနာက္ရက္မွာေတာ့ ျမိဳ႕နဲ ၂၅ ကီလုိမီတာေလာက္ ေ၀းတဲ့ ျမိဳ႕ျပင္က ေနရာတစ္ခုသုိ႔ ေရာက္ခဲ့သည္။ လူသူမနီးတဲ့ လယ္ေတာေျမကြက္ အက်ယ္ၾကီးတစ္ခုထဲမွာ ေဒါက္တာအမ္ေဘဒကာ၏ စာေရးကိရိယာ အ၀တ္အစား ရုံးသုံး လက္ႏွိပ္စာမ်ားႏွင့္ သူသြားေလရာ ပါသြားသည့္ ျမန္မာျပည္က ဗုဒၶေၾကးရုပ္ဆင္းတုေတာ္ စသည္အားျဖင့္ သူ၏အသုံးေဆာင္မ်ား ထားရာ ျပတုိက္သုိ႔ ေလ့လာခဲ့သည္။ ႏွစ္အေတာ္ၾကာျပီးျဖစ္သျဖင့္ တခ်ိဳ႕ အ၀တ္အစားမ်ားသည္ အနိစၥသေဘာအရ ေဟာင္းႏြမ္းျပီး ေဆြးေျမ့ေနသည္ကုိ ျမင္ရေတာ့လဲ တဒဂၤ သံေ၀ဂျဖစ္မိသည္။
ထုိမွ အျပန္ နာဂပူတကၠသုိလ္ကို ျဖတ္ျပီး ၁၉၅၆ ခုႏွစ္က ၅ သိန္းေက်ာ္ေသာ ဟိႏၵဴလူထု ဗုဒၶဘာသာ၀င္အျဖစ္ ခံယူပြဲ က်င္းပရာ Deekshabhoomi, Nagpur ေနရာသုိ႔ ေရာက္ခဲ့သည္။ စာေရးသူ သြားခ်င္ဆုံးေနရာျဖစ္သည္။ အလြန္က်ယ္ျပန္႔ေသာ ေနရာျဖစ္သည္၊ ယခုအခါ ထုိေနရာကို အမွတ္တရအျဖစ္ ၾကီးမားေသာ အေသာကမင္းၾကီးေခတ္ဟန္ ဆန္ခ်ီေစတီပုံစံရွိ အေဆာက္အဦးအၾကီးတစ္ခု တည္ေဆာက္ထားသည္။ လႈိင္ေခါင္းပါသျဖင့္ ေအာက္ထက္မွာ ေဒါက္တာအမ္ေဘဒကာ၏ ဘာသာေရး ႏုိင္ငံေရးႏွင့္ လူမ်ိဳးအတြက္ လႈပ္ရွားမႈဓာတ္ပုံမ်ားျပထားသည္၊ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား အခါအားေလွ်ာ္စြာ ေဟာေျပာပြဲက်င္းပရာ ေနရာလဲျဖစ္သည္။ ႏွစ္စဥ္ ေဒါက္တာအမ္ေဘဒကာ၏ ေမြးေန႔ပြဲအတြက္ အိႏၵိယျပည္ရွိ ေနရာအႏွံ႔အျပားမွ သူ၏တပည့္မ်ား လာေရာက္ ဂါရ၀ျပဳရာ ေနရာလဲျဖစ္သည္။ စာေရးသူလဲ အမွတ္တရ ဓာတ္ပုံမ်ား ရုိက္ခဲ့သည္။

(ဗုဒၶဘာသာ ပုံရိပ္တစ္ခု Nagalok, Dragon Palace Temple )

ေနာက္တစ္ေန႔မွာေတာ့ မုိးေတြရြာေနသျဖင့္ အခန္းေအာင္း စာဖတ္သည္။ ေနာက္ေန႔မွာေတာ့ ဗုဒၶဘာသာအမွတ္အသားျဖစ္တဲ့ Nagalok, Dragon Palace Temple သုိ႔ေရာက္ခဲ့သည္။ ရပ္ေတာ္မူ ရုပ္ပြားေတာ္ အၾကီးၾကီးတစ္ဆူရွိသည္။ ထုိကြင္းမွာပဲ ဗုဒၶဘာသာႏွင့္ဆုိင္ေသာ တကၠသုိလ္တစ္ခု ဖြင့္ရန္ရွိသည္ဟု လုိက္ျပသူက ဆုိသည္။

ရက္ေပါင္း ၁၀ ရက္ေလာက္ နာဂပူမွာ အိႏၵိယသားေတြ ခ်က္ျပဳတ္ေကြ်းတဲ့ အစားအစာေတြကို ၾကိတ္မိွတ္ျပီး စားခဲ့ရသည္။ လည္စရာလဲ ႏွစ္ရက္ေလာက္လည္လွ်င္ ျပည့္စုံသြားသည္။ လည္ပတ္စရာ သိပ္မရွိ။ လည္ပတ္စရာမရွိေတာ့ က်န္တဲ့ ၇ ရက္ေလာက္က အခန္းေအာင္းျပီး စာပဲ ဖိဖတ္ရင္း အနားယူခဲ့သည္။
ခရီးသြားရင္း ရလာသည့္ ဗုဒၶဘာသာနဲ႔ပတ္သက္ျပီး ဗဟုသုတမ်ားကို အားေဆးအျဖစ္ သုိ႔မဟုတ္ စာေရးသူ၏ မွတ္စုအျဖစ္ မွတ္တမ္းတင္ပါသည္။

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ
သီတဂူစတား
၂၉-၇-၂၀၁၂

Read more »

ႏွစ္ေပါင္း ၂၆၀၀ ရွိ ဗုဒၶယဥ္ေက်းမႈတစ္ခု

ႏွစ္ေပါင္း ၂၆၀၀ ရွိ ဗုဒၶယဥ္ေက်းမႈတစ္ခု

ဒုတိယအၾကိမ္ ၀ါဆုိျခင္း

ယေန႔ ၁၃၇၄ခုႏွစ္ ဒုတိယ၀ါဆုိလျပည့္ေက်ာ္ (၁)ရက္ ဗုဒၶဘာသာရဟန္းေတာ္မ်ား ၀ါဆုိ၀ါကပ္တဲ့ ေန႔ျဖစ္သည္။ ယခုႏွစ္ အိႏၵိယႏုိင္ငံ ဘုံေဘ (မြမ္ဘုိင္း)ျမိဳ႕ရွိ ေစာမယေကာလိပ္မွာ ျမန္မာရဟန္းေတာ္ Ph.D ေက်ာင္းသား ၂၀ ခန္႔ ၀ါကပ္ေတာ္မူၾကသည္။ စာေရးသူသည္ အိႏၵိယျပည္ ဘုံေဘျမိဳ႕ ေစာမယေကာလိပ္တြင္ ဒီႏွစ္ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္အတြက္ ၀ါဆုိ ၀ါကပ္ျခင္းသည္ ႏွစ္ၾကိမ္ေျမာက္ ျဖစ္သည္။ ေက်ာင္းသားရဟန္းေတာ္မ်ား တစ္ေနရာတည္းမွာ စုစည္းျပီး ဘုရားရွိခုိးျခင္း၊ ၀ါဆုိစည္းသက္မွတ္ျခင္း၊ ၀ါဆုိျခင္း၊ ေမတၱာပြားမ်ားၾကျခင္း စသည့္အစီအစဥ္မ်ားအျပီး ေဒါက္တာအေလာင္းအလ်ာ အရွင္အရိယဓမၼရဲ့ အလွဴ အေဖ်ာ္ရည္မ်ား ဘုန္းေပးၾကသည္။

(ဘုံေဘျမိဳ႕ ေစာမယေကာလိပ္ Ph.D ရဟန္းေတာ္မ်ား အေဆာင္တြင္ ၀ါကပ္ေတာ္မူစဥ္)

ၾကည္ညိဳထုိက္ေသာ သာသနာ
ရဟန္းေတာ္မ်ား ၀ါဆုိလျပည့္ေက်ာ္ (၁) ရက္ေန႔တုိင္း ၀ါကပ္ရမည္ဆုိတဲ့ က်င့္၀တ္ သုိ႔မဟုတ္ ယဥ္ေက်းမႈတစ္ခုသည္ သက္တမ္းအားျဖင့္ ႏွစ္ေပါင္း ၂၆၀၀ ရွိျပီျဖစ္သျဖင့္ ေရွးေဟာင္း ဓေလ့ ယဥ္ေက်းမႈဟု ဆုိက မမွားႏုိင္။ ဘုရားရွင္ရဲ့သာသနာသည္ လက္ေတြ႕က်ေသာ သာသနာျဖစ္ရုံတင္မက (သႏၵိ႒ိက) လူအၾကည္ညိဳခံ (ဧဟိပႆိက) (သုပၸဋိပႏၷ) စတဲ့ သာသနာျဖစ္၏ဟုလည္းဆုိႏုိင္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ပင္ ၀ိနည္းေတာ္မ်ားကို ေလ့လာၾကည့္ပါက ဘုရားရွင္သည္ ဥပေဒပညတ္သည့္အခါတုိင္း ရဟန္းေတာ္မ်ား၏ လုပ္ရွားမႈ ေျပာဆုိမႈမ်ားကုိ လူ၀တ္ေၾကာင္မ်ား အျပစ္တင္ေသာေၾကာင့္သာ ျဖစ္သည္ကို ေတြ႔ရသည္။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ သာသနာမူတစ္ခုကိုက အပၸသႏၷာနံ ပသာဒါယ- သာသနာေတာ္ကုိ မၾကည္ညိဳေသးတဲ့ သူေတြ ၾကည္ညိဳလာေအာင္၊ ပသႏၷာနံ ဘိေယ်ာဘာ၀ါယ- ၾကည္ညိဳေလးစားျပီးသား သူေတြကို ပုိျပီး သဒၶါတရား ထက္သန္လာေအာင္ အသြင္အျပင္ အေျပာအဆုိ အမူအရာမ်ား ရွိရပါည္။

ဥပမာ- ရဟန္းေတာ္မ်ားမ်ား ၀ါတြင္းကာလ, မိုးရာသီအခ်ိန္သည္ ေကာက္ပဲ သီႏွံမ်ား စုိက္ပ်ိဳးရာ အခ်ိန္ျဖစ္သည္။ စိမ္းစိမ္းစိုစုိ ေသာ ေကာက္ပဲသီးႏွံမ်ား အညႊန္႔တလူလူ တက္လာခ်ိန္ျဖစ္သည္။ ထုိအခ်ိန္မွာ ရဟန္းေတာ္မ်ားသည္ ဘုရားဖူးရန္ေသာ္လည္ေကာင္း၊ အျခားအေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္လည္ေကာင္း လယ္ခင္း ယာခင္းမ်ားကို ျဖတ္ျပီး ခရီးၾကြၾကသျဖင့္ အညႊန္တလူလူတက္ေနေသာ စိုက္ပ်ိဳးခင္းမ်ားကို ႏွင္းမိသည္၊ ယာပုိင္ရွင္ လယ္ပုိင္ရွင္မ်ားက ကဲ့ရဲ့အျပစ္တင္ၾကသည္၊ ထုိကဲ့ရဲ့ေသာ လူမ်ားသည္ ျဗဟၼဏ၀ါဒ ရွိသူမ်ားျဖစ္ရာကား သစ္ပင္မ်ား အသက္ရွိဟု ယူဆၾကသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ရဟန္းမ်ား သစ္ပင္မ်ားကို သတ္သည္ဟု စြပ္စြဲသည္၊ ဒီလုိအခ်ိန္မွာ ငွက္ကေလးမ်ားသည္ပင္ သူတုိ႔အသုိက္ကေလးထဲမွာပဲ ဘယ္မွ မသြားပဲ ေနၾကသည္။ ဒီရဟန္းေတြကေတာ့ မုိးတြင္းေတာင္မွ ကိုယ့္ေနရာကိုယ္ မေနႏုိင္ၾကဘဲ ခရီးသြားေနၾကသည္ ဟုေသာ လူတုိ႔ကဲ့ရဲ့ေသာ စကားေၾကာင့္ ရဟန္းမ်ား ၀ါတြင္း ဘယ္မွ မသြားရ ၀ါကပ္ရမည္ ဟုေသာ အမိန္႔ကို ဘုရားရွင္ ထုတ္ျပန္လုိက္ရသည္။ ဤသည္ကို ၾကည့္ေသာအားျဖင့္ ဘုရားရွင္သည္ လူ၀တ္ေၾကာင္ေတြကို အေလးထားသည္၊ သူတုိ႔ရဲ့ အေျပာအဆုိ မခံရေအာင္ သူ၏တပည့္ေတြကုိ ေနေစသည္။ လူ၀တ္ေၾကာင္မ်ား အျပစ္ေျပာလာတုိင္း ရဟန္းေတာ္မ်ားအတြက္ စည္းကမ္းဥပေဒမ်ား သက္မွတ္ေပးရသည္။ ၀ိနည္းသည္ သာသနာေတာ္၏ ျခံစည္းရုိးတံတုိင္းျဖစ္သည္၊ ရဟန္းေတာ္မ်ား ၀ိနည္းေတာ္အတုိင္း ေနပါက လူအမ်ားၾကည္ညိဳမႈကုိ ရရုံမက အႏၱရာယ္မွလဲ ကင္းသည္၊ ခ်မ္းသာမည္။ မဂ္ဥာဏ္မ်ား ရႏုိင္မည္။ ဒါသည္ပင္လဲ သာသနာေတာ္၏ မူတစ္ခု ျဖစ္ျပန္သည္။
အဲဒီအခ်ိန္ကစျပီး ၀ါတြင္း ၀ါကပ္ရျခင္းသည္ ရဟန္းေတာ္မ်ားအတြက္ က်င့္သုံးရမည့္ က်င့္၀တ္တစ္ခု ျဖစ္လာသည္။ ထုိက်င့္၀တ္သည္ ယေန႔အထိ အသက္၀င္ေနဆဲ ျဖစ္သည္၊ ႏွစ္ေပါင္း ၂၆၀၀ အထိ ထုိက်င့္၀တ္ကို ထိမ္းထားႏုိင္သည္မွာလည္း ရဟန္းေတာ္မ်ား၏ ဂုဏ္ကုိ ျပသလုိက္ျခင္းပဲ ျဖစ္သည္။

(၂၀၁၂-၂၀၁၃ခုႏွစ္ ေစာမယေကာလိပ္ Ph.D ေက်ာင္းသားရဟန္းေတာ္မ်ား)

ျပည္ပေရာက္ ပညာေတာ္သင္ ရဟန္းေတာ္မ်ားသည္လည္း မိမိတို႔ေရာက္ေလရာ ေနရာအသီးသီးမွာ တစ္ေန႔တည္း ၀ါကပ္ေတာ္မူၾကသည္ကို ၾကည့္ေသာအားျဖင့္ တစ္ကမၻာလုံးရွိ ရဟန္းေတာ္ ၁၅ သိန္းေက်ာ္တုိ႔သည္ ထုိေန႔မွာပဲ ၀ါကပ္ေနေတာ္မူၾကမည္ကို အာရုံျပဳ ၾကည္ညိဳမိသည္။

ပထမအၾကိမ္ ၀ါဆုိျခင္းႏွင့္ ၀ါဆုိရျခင္း၏သမုိင္းနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး စာေရးသူ၏ဆုိက္ ဤေနရာတြင္ ၾကည့္ရႈႏုိင္သည္။
ဘုံေဘျမိဳ႕ ေစာမယေကာလိပ္ရွိ Ph.D ျမန္မာရဟန္းေတာ္ ၀ါဆုိသံဃာေတာ္ ၂၁ ပါးတုိ႔အား ဒီေန႔ စေနေန႕မွာပဲ ဒကာဦးေက်ာ္ေဆြ+ဒကာမ ေဒၚသန္းသန္းေ႒းတုိ႔ မိသားစုက ေန႔ဆြမ္းကပ္သည္။

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ
သီတဂူစတား
၃-၈-၂၀၁၂

Read more »