Ph.D ေက်ာင္းသား

ပူေနးတကၠသုိလ္ supervisor ရွာသြားစဥ္က တကၠသိုလ္စာၾကည့္တိုက္ႏွင့္ အမွတ္တရ

ပထမေျခလွမ္း
Course တစ္ခု ျပီးျပန္ေတာ့လဲ ေနာက္ထပ္ Course တစ္ခုတက္ရန္ျပင္ရျပန္၊ မည္သည့္ subject (ဘာသာရပ္)ႏွင့္မဆုိ M.A ျပီးေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ဟာ Ph.D ေဒါက္တာဘြဲ႕အတြက္ က်မ္းေရးရန္ Supervisor or Guide ရွာရတဲ့ ဒုကၡ ႏွင့္ မလြဲမေသြ ရင္ဆုိင္ၾကရမည္။ မထမဆုံး အခက္အခဲကေတာ့ ကိုယ့္က်မ္းစာ အတြက္ လမ္းညႊန္ေပးမဲ့ ဆရာရဘုိ႔ပင္ျဖစ္သည္၊ ဆရာတစ္ေယာက္ကို Ph.D ေက်ာင္းသား ၈ ေယာက္သာ လက္ခံခြင့္ရွိသည္ဟု မွတ္သားရပါသည္။

ရာႏွင့္ခ်ီေသာ M.A ေက်ာင္းသားမ်ား
အိႏၵိယႏွင့္ သီရိလကၤာ ႏွစ္ႏုိင္ငံတြင္ပင္ တစ္ႏွစ္ကို M.A ဘြဲ႔ရ ျမန္မာေက်ာင္းသား ရာဂဏန္းႏွင့္ခ်ီျပီး ေမြးထုတ္ေပးေနသည္။ ပူေနးတကၠသုိလ္တြင္ပင္ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္တြင္ ဒႆနိကေဗဒ တစ္ေယာက္ (သီတဂူစတား)၊ အဂၤလိပ္စာ ဌာန တစ္ေယာက္ႏွင့္ ပါဠိဌာန ၂ ေယာက္၊ စုစုေပါင္း ၄ ေယာက္ေသာ ျမန္မာေက်ာင္းသားမ်ားကို ေမြးထုတ္ေပးလုိက္သည္။ အိႏၵိယႏုိင္ငံတြင္ မဂဓတကၠသိုလ္၊ ဆန္စခရစ္တကၠသိုလ္ႏွင့္ နာလႏၵာတကၠသိုလ္ၾကီးမ်ားမွ ရာႏွင့္ခ်ီေသာ ျမန္မာေက်ာင္းသားမ်ား၊ အထူးအားျဖင့္ ရဟန္းေတာ္မ်ား ေမြးထုတ္ေပးႏုိင္သလုိ သီရိလကၤာတကၠသိုလ္မ်ားမွလဲ ျမန္မာေက်ာင္းသားမ်ားကို ရာႏွင့္ခ်ီျပီး ေမြးထုတ္ေပးေနသည္ဟု သိရသည္။ ဤသုိ႔အားျဖင့္ ထုိတကၠသုိလ္အသီးသီးမွ တစ္ႏွစ္ကို M.A ဘဲြ႔ရ ျမန္မာေက်ာင္းသား ၂၀၀ ၀န္းက်င္ ေမြးထုတ္ေပးႏုိင္လိမ့္မည္ဟု ခန္႔မွန္းရပါသည္။

ျပႆနာက
ထုိ M.A ျပီးေက်ာင္းသားအားလုံး ေရွ႕ဆက္ျပီး Ph.D အတြက္ ျပင္ဆင္ႏုိင္ၾကမည္ဟူ၍ မဆုိႏုိင္ေပမဲ့ (အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳေၾကာင့္ ဆက္မတက္ႏုိင္ေပမဲ့) တစ္၀က္ေလာက္ (၁၀၀ နီးပါး)က ဆက္တက္ႏုိင္ၾကမည္။ ျပႆနာက ထုိ ၁၀၀ နီးပါးေသာ ေက်ာင္းသားေတြ အတြက္ Ph.D က်မ္းျပဳရန္ Supervisor အျဖစ္ ဆရာ အလုံေလာက္ မေပးႏုိင္ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ သီရိလကၤာမွ ေက်ာင္းသား အမ်ားစုကလဲ အိႏၵိယဘက္ကိုပဲ ေရာက္လာၾကသည္။

Ph.D ေက်ာင္းသားျဖစ္ရန္
Ph.D ေက်ာင္းသားျဖစ္ဘုိ႔ရန္ M.A တန္းမွာတုန္းက ရမွတ္သည္ အနဲဆုံး ၅၅ % ႏႈန္းရွိရမည္ဟု သိရသည္။ အိႏၵိယ တကၠသိုလ္ေတြမွာ ေယဘုယ်အားျဖင့္ တူညီတဲ့ စည္းမ်ဥ္းမ်ားရွိသလုိ မတူညီတဲ့ စည္းမ်ဥ္းမ်ားလဲ ရွိေနသည္။ ပူေနးတကၠသိုလ္တြင္မွာလဲ ဌာနတစ္ခု စည္းကမ္းတစ္မ်ိဳးရွိတက္သည္။ ယခုအခါ Ph.D ေက်ာင္းသားမ်ားသည္ ျပည္တြင္းေရာ ျပည္ပေက်ာင္းပါ ၀င္ခြင့္ေျဖဆုိရမည္။ ၀င္ခြင့္ ေျဖဆုိႏုိ္င္ေသာ ေက်ာင္းသားသည္ ျပည္တြင္းေက်ာင္းသားျဖစ္ပါက အနဲဆုံး Grade Point 55 or Second class ျဖစ္ရမည္၊ ျပည္ပေက်ာင္းသားျဖစ္ပါက အနဲဆုံး grade point 50 ဆုိ ၀င္ခြင့္ေျဖဆုိခြင့္ရွိသည္။ တကၠသိုလ္ တစ္ခုႏွင့္ တစ္ခုလဲ Grade Point သက္မွတ္ပုံ ကြဲျပားျပန္သည္။

ပူေနးတကၠသိုလ္၏ Grade Point
ပူေနးတကၠသိုလ္မွာေတာ့ 40မွ 44 E grade? 45 မွ 49 အထိ D grade ၊ 50 မွ 54 point အထိ C grade ဟုသက္မွတ္သည္၊ 55 မွ 64 အထိ B၊ 65မွ 74 အထိ A grade ႏွင့္ 75 မွ 100 အထိ O grade ဟုသက္မွတ္ထားသည္၊ ပူေနးတကၠသိုလ္၏ ပုံစံသည္ Semester ႏွင့္ သြားသည္ျဖစ္ရကား M.A တန္းအတြက္ Semester 4 ခု ရွိသည္၊ ထုိ semester အားလုံးမွ grade points ေတြကို ေပါင္းျပီး ေနာက္ဆုံးရမွတ္ကို အတည္ျပဳသည္။ သီတဂူစတားတုိ႔ ဒႆနိကေဗဒဌာနတြင္ ေက်ာင္းသားအမ်ားစုသည္ B grade (55) ႏွင့္ B grade ေအာက္မွာပဲ ရွိၾကသည္၊ B grade- 55 ရဘုိ႔ပင္ အလြန္ခက္ခဲပါသည္၊ အဂၤလိပ္စာေတာ္လွပါသည္ဆုိသည့္ အိႏၵိယေက်ာင္းသားမ်ားသည္ပင္ 55 ေအာက္မွာ အမ်ားစုရွိၾကသည္၊ သုိ႔ေသာ္ သူတုိ႔အတြက္ ကိစၥမရွိ၊ M.Phil ဆက္တက္ႏုိင္ရန္ အခ်ိန္ေပးႏုိင္ေသာေၾကာင့္။
သီတဂူစတားရရွိထားသည့္ grade points မ်ာသည္-
First semester တြင္ 56 point B grade
Second semester တြင္ 56 point B grade
Third semester တြင္ 64 point B grade မွ်သာ ရရွိထားျပီးျဖစ္သည္။
Fourth semester တြင္ မသိေရေသးေပမဲ့ အမွတ္နည္းမည္မွာ ေသခ်ာသည္။ ဒီsemester အတြက္ စုိးရိမ္ေနရသည္။

ဆုိလုိသည္မွာ ပူေနးတကၠသုိလ္က ဒႆနိကေဗဒ ေက်ာင္းသားသည္ အျခားတကၠသိုလ္ေတြမွာ Ph.D ေက်ာင္းသားျဖစ္ရန္ အခက္ခဲရွိႏုိင္သည္၊ အမ်ားစုတကၠသိုလ္ၾကီးေတြက 55 point ကို အနဲဆုံးထား သက္မွတ္ထားသည့္အတြက္ေၾကာင့္ပင္ျဖစ္သည္၊ ကိုယ့္ပူေနးတကၠသိုလ္မွာပင္ ျပန္တက္ဘုိ႔စိတ္ကူးျပန္ေတာ့လဲ ၀င္ခြင့္ စာေမးပြဲေၾကာင့္ ဗီဇာ မေလာက္ျဖစ္၍ အျခားတကၠသိုလ္ေတြမွာတက္ဘုိ႔ စိတ္ကူးရျပန္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဆရာ (supervisor) ရေပမဲ့ 55 point မရပါက ေရွ႕ဆက္ရန္ စိတ္မခ်ရေပ။ အဲဒီအတြက္လဲ စိတ္ပူရျပန္သည္။

စတင္လႈပ္ရွား
ယခုအခ်ိန္အခါသည္ supervisor အလုအရက္ ရွာေနရသည့္ ေခတ္ျဖစ္ေနသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မေန႔က ေဂဇာတ္ မထြက္ေသးေပမဲ့ supervisor ရွာ ထြက္ခဲ့ရသည္၊ အစဥ္ေျပပါသည္ ပူေနးတကၠသိုလ္မွ အနားယူေတာ့မည့္ ဆရာမၾကီးသည္ အျခားတကၠသိုလ္တြင္ ဆက္လက္လုပ္မည္ ဟု သူငယ္ခ်င္းမ်ားထံမွ တဆင့္ၾကားရသျဖင့္ ခ်က္ျခင္း လႈပ္ရွားရေတာ့သည္၊ seat ျပည့္သြားရင္ တကၠသိုလ္မ်ား တစ္ခုျပီးတစ္ခု လုိက္ရွာေနရရင္ ပုိက္ဆံ၊ အခ်ိန္ကုန္မည္၊ ေနကလဲပူနဲ႔ လူလဲ အရမ္းပင္ပန္းမည္။ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ အကူအညီျဖင့္ ဆရာမၾကီးဆီ သြားၾကသည္။ ေတြ႔ပါျပီ ဆရာမ၊ ငါက ဒီတကၠသိုလ္မွာ အနားယူလိုက္ျပီဆုိေတာ့ ေက်ာင္းသားလက္ခံဘုိ႔ မျဖစ္ႏုိ္င္ဟုေျပာရွာေပမဲ့ ၾကိဳတင္သတင္းရယူထားေသာ သီတဂူစတားက ခ်က္ခ်င္းပဲ ေနာက္ထက္ တကၠသုိလ္တစ္ခုမွာ အလုပ္လုပ္မည္ဟုၾကားသိထားပါတယ္၊ ဆရာမ ဆက္လက္ အလုပ္လုပ္မည့္ တကၠသုိလ္မွာ ဆရာမဆီမွာပဲ Ph.D ဆက္လုပ္ခ်င္ပါသည္ဆုိေတာ့။

ဆရာမက ကိုယ္ေရးမဲ့ ေခါင္းစဥ္ကို ေမးသည္၊ မင္းေရးမည့္ေခါင္းစဥ္က သူမ်ားေရးထားတာ ရွိသလား? ဟုေမးသည္၊ မရွိပါဘူးဆရာမ၊ ေအး အဲဒါဆုိ မနက္ဖန္ခါ ကိုယ္ေရးမဲ့ က်မ္းစာ(thesis)ရဲ့ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ SYNOPSIS ေရးခဲ့ဟု ညႊန္ၾကားသည့္အတုိင္း အဲဒီေန႔ကပဲ ဆရာမဆီက အျပန္ ခ်က္ခ်င္း ေရးရသည္၊ နဂုိကလဲ နဲနဲျပင္ဆင္ထားသျဖင့္ ပုိ၍အဆင္ေျပသြားသည္။ ဒီကေန႔ေတာ့ ဆရာမႏွင့္ သြားေတြ႔ျပီး က်မ္းစာအက်ဥ္းခ်ဳပ္ စာတမ္းကို အပ္ခဲ့သည္၊ သေဘာက်ဟန္ရွိေပမဲ့ ေနာက္ေန႔ ထက္ခ်ိန္ျပန္သည္၊ ငါဖတ္ၾကည့္ဦးမယ္ မနက္ဖန္ခါ ထက္လာခဲ့ဦးတဲ့၊ ေနပူပူနဲ႔ သြားရလိမ့္မည္။ ကိုယ္က ျမန္ျမန္ႏွင့္ အဆင္ေျပခ်င္ေတာ့ ေနပူပူ မိုးရြာရြာ၊ တုံးတုိက္တုိက္ က်ားကိုက္ကုိက္ သည္းခံကာ သြားရမည္။ ကုလားျပည္မွာ သည္းမခံ၍မရ။ အခ်ိန္ ၊ ဗီဇာ ၊ ေငြေၾကး စသည္တုိ႔ေၾကာင့္ ျမန္ျမန္ျပီးေလ ေကာင္းေလပဲ။ ဤကား Ph.D ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္၏ ပထမဆုံး ေတြ႔ၾကံဳရမည့္ ဒုကၡပင္ျဖစ္သည္။

သီတဂူစတားသည္ ေလာေလာဆယ္ ဤ အစီအစဥ္ထိ အဆင္ေျပေနေသးသည္ဟူ၍ ဆုိႏုိင္သည္၊ ေဂဇာတ္ ေကာင္းဘုိ႔ရန္သာ လိုသည္။ အခုမွ ပထမ ေျခလွမ္းသာရွိပါေသးသည္။ ေနာက္ထက္ အစီအစဥ္မ်ားကိုေတာ့ အစီအစဥ္ အားလုံးျပီးမွ ဆက္ေရးပါဦးမည္။
အိႏၵိယႏုိင္ငံ၏ Ph.D ေက်ာင္းသားဘ၀ တစ္စိတ္တေဒသ အျဖစ္ ဗဟုသုတရရန္ ရည္ရြယ္ပါသည္။

သီတဂူစတား
၁၄-၅-၂၀၁၀

Posted in: မွတ္စု