၂၀၁၂ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ အထင္ရွားဆုံး

၂၀၁၂ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ အထင္ရွားဆုံး

 
ယခုႏွစ္အတြင္း ထူးျခားထင္ရွားမႈ အရွိဆံုးသူမ်ားအျဖစ္ The VoiceWeekly အယ္ဒီတာအဖဲြ႕က သတ္မွတ္ေရြးခ်ယ္ ေဖာ္ျပလိုက္သည့္ ပုဂၢိလ္မ်ားတြင္ သီတဂူဆရာေတာ္ၾကီးလည္းပါ၀င္သည္။

လင္းပြင့္စ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ အေကာင္းအဆိုး ေရာျပြမ္း ျဖစ္ပြားခဲ့သည့္ ၂ဝ၁၂ ခုႏွစ္တြင္ ဘာသာ ေရးႏွင့္ လူမႈေရး လွဴဒါန္းကူညီမႈ မ်ားအျပင္ ႏုိင္ငံ ျခား တိုင္းျပည္အခ်ဳိ႕၏ အဓိက အေရးကိစၥရပ္ အခ်ဳိ႕တြင္ပါ ၾသဇာ သက္ေရာက္မႈရွိရွိ လႈပ္ရွားခဲ့သူ၊ ဘြဲ႕ေတာ္ရင္း ေဒါက္တာအရွင္ ဉာဏိႆရ ဟု ေခၚတြင္ကာ မြန္ျပည္နယ္ သထံုၿမိဳ႕ သပိတ္အုိင္ေတာရ စခန္းတြင္ ေလးႏွစ္ၾကာ တရားအားထုတ္ခဲ့ျခင္းကို အစြဲျပဳ၍ သပိတ္အုိင္ ဆရာေတာ္ဟုလည္း လူသိမ်ားသူ သီတဂူဆရာေတာ္ကို ယခုႏွစ္အတြက္ ထူးျခားထင္ရွားသည့္ ပုဂၢိဳလ္အျဖစ္ ေရြးခ်ယ္လုိက္ပါသည္။

၂၀၁၂ ခုႏွစ္အတြင္း လူထု အာ႐ံုစုိက္မႈ အျမင့္ဆံုးျဖစ္ခဲ့သည့္ လက္ပံေတာင္းေတာင္အေရး အပါအဝင္ ထုိင္းႏုိင္ငံ ခ်င္းမိုင္ (ဇင္းမယ္) မွ ျမန္မာဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္း အေရးတို႔တြင္လည္း သက္ေတာ္ ၇၆ ႏွစ္ရွိ ဆရာေတာ္၏ ပါဝင္ေဆာင္ ရြက္မႈတို႔မွာ မ်ားစြာ အေရးပါ ခဲ့သည္။

"ဒီျပႆနာက ေရနဲ႔ ဖ်န္းတာပဲ၊ ဒါေပမဲ့ ငရဲျပည္က ေရျဖစ္ေနတယ္" ၊ "သမုိင္းတြင္မည့္ မီးသင့္သကၤန္း" စသည့္ ဆရာေတာ္၏ မွတ္ခ်က္ စကားတို႔က ဒီမိုကေရစီ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး လုပ္ေဆာင္ေနေသာ သက္တမ္းႏုႏု အစုိးရအတြက္ ယခုႏွစ္အတြင္း အမည္းစက္ျဖစ္ေစေသာ လက္ပံေတာင္းေတာင္ သပိတ္ၿဖိဳခြင္းမႈႏွင့္ပတ္သက္၍ မ်ားစြာ ထင္ရွားခဲ့သည္။ အစိုးရက တရားဝင္ဝန္ခ် ေတာင္းပန္အၿပီး သံဃာေတာ္မ်ား တစ္ႏုိင္ငံလံုး ဆႏၵျပ အရွိန္တက္လာမည့္အေရးကို အစိုးရႏွင့္ ဦးေဆာင္သံဃာ တို႔အၾကား ညႇိႏိႈင္း ေစ့စပ္သူအျဖစ္ ၾကားဝင္ကာ ဆႏၵျပမႈမ်ား ရပ္တန္႔ရန္ မိန္႔ၾကားအၿပီးတြင္ ဆႏၵျပမႈမ်ား အရွိန္ ေလ်ာ့က်ခဲ့သည္။

ပဲခူးတုိင္း ေဒသႀကီး သဲကုန္းၿမိဳ႕နယ္ ဇာတိ၊ သက္ေတာ္ ၃၀ ေက်ာ္အရြယ္မွ စတင္၍ လူမႈေရး လုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ကိုင္ခဲ့သူ၊ ၁၉၇၈ ခုႏွစ္တြင္ သီတဂူ သာသနာျပဳ အဖြဲ႕ကို တည္ေထာင္ကာ ေရအလွဴေတာ္၊ အာယုဒါန ေဆး႐ံုေတာ္၊ ဗုဒၶတကၠသိုလ္၊ ဓမၼဝိဟာရ စသည့္ သာသနာျပဳ လုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ကိုင္လ်က္ရွိသူ၊ ဗုဒၶ တရားေတာ္ကို ေန႔စဥ္ အနည္းဆံုး တစ္ႀကိမ္ တရားေရေအး တုိက္ေကြၽးလ်က္ရွိသူ ဆရာေတာ္သည္ ႏုိင္ငံ အတြင္းရွိ အေရးကိစၥမ်ားတြင္ မိန္႔ၾကားေလ့ရွိေသာ မွတ္ခ်က္စကားမွာလည္း မ်ားစြာ ထိေရာက္လွၿပီး ႏုိင္ငံျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးတြင္ အစိုးရ၊ အတုိက္အခံတို႔အျပင္ ႏုိင္ငံတကာ ဆက္ဆံေရး စာမ်က္ႏွာ တြင္လည္း မ်ားစြာ အေရးပါလွေသာေၾကာင့္ ယခုကဲ႔သို႔ေရြးခ်ယ္ရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

thevoicemyanmar မွ ကူးယူေဖာ္ျပသည္။

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ
သီတဂူစတား
၂၉-၁၂-၂၀၁၂

Read more »

တုိင္းျပည္ အႏွစ္ရွိသူမ်ား

တုိင္းျပည္ အႏွစ္ရွိသူမ်ား

တေန႔က သီတဂူဆရာေတာ္ၾကီး၏ ႏုိ၀င္ဘာ ၃၀ ရက္ေန႔ ရန္ကုန္မွာေဟာခဲ့တဲ့ “ခ်မ္းေျမ့ ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ” ဆုိတဲ့ တရားကို နာျပီး အေတြးေတြ မ်ားစြာ၀င္ခဲ့သည္။ ဆရာေတာ္ၾကီးကလဲ အံ့ၾသေလာက္ေအာင္ကို ေနရာ အခ်ိန္အခါ အံ၀င္ခြင္က်ေအာင္ ေဟာႏိုင္သည္။ ဆရာေတာ္ၾကီး၏ တရားေတာ္ထဲမွာ အႏွစ္မရွိတဲ့ အမတ္ေတြ ၀န္ၾကီးေတြ အေၾကာင္းေျပာထားတာေလး ပါရွိတယ္။ ထုိ အႏွစ္မရွိတဲ့ အမတ္တစ္ေယာက္ေၾကာင့္ ရဟန္းေတာ္ေတြ မ်ားစြာ အသက္ေပးခဲ့ရတယ္။

တခါတရံ တုိင္းျပည္မင္းလုပ္တဲ့သူက အလြန္ေတာ္ေနေပမဲ့ သူ႔အနားမွာ ေနတဲ့ အႏွစ္မရွိတဲ့ ၀န္ၾကီးေတြ၊ အမတ္ေတြ၊ အရာရွိေတြ၊ အၾကံေပးေတြက ေျမွာက္ထိုးပင့္ေကာ္မႈေၾကာင့္ တုိင္းျပည္ပ်က္စီးခဲ့ရတဲ့ သာဓကေတြလဲ မ်ားစြာရွိခဲ့တယ္။ ဆရာေတာ္ၾကီးက ဒါကိုလဲ မီးေမွာင္းထုိးျပသြားသည္။

အဇာတသတ္မင္းၾကီး ဘုရားရွင္နဲ႔မေတြ႔ခင္ ဘုရားရွင္ကို အျမဲတမ္း ဆန္႔က်င္ခဲ့တဲ့ အရွင္ေဒ၀ဒတ္ရဲ့ ေျမွာက္ထုိးပင့္ေကာ္မႈေၾကာင့္ အေဖရင္းကိုပါ သတ္မိခဲ့သည္။ အေသာကမင္းၾကီးလက္ထက္ကလဲ အလားတူပဲ ျဖစ္ခဲ့သည္၊ အႏွစ္မရွိတဲ့ ၀န္ၾကီးတစ္ေယာက္ေၾကာင့္ ရဟန္းေတာ္ေတြ အသတ္ခံခဲ့ရဖူးသည္။ ဘုရင္ၾကီးေတြ အဲဒီလုိ ၾကီးက်ယ္တဲ့ ညစ္ညမ္းတဲ့ အမႈၾကီး က်ဴးလြန္ျပီးမွ ေတြးတုိင္း စိတ္မေအးရ ျဖစ္ခဲ့ရသည္္။ မက်ဴးလြန္မီကထဲက ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ကလဲ အႏွစ္ရွိဖုိ႔လုိသလုိ ကုိယ့္နားက အၾကံေပးဆုိတဲ့ ၀န္ၾကီးေတြကလဲ အႏွစ္ရွိေနဖုိ႔လုိတယ္ ဆုိတာ ျမတ္ဗုဒၶက ေအာက္ပါ သုတၱန္ကုိ ေဟာခဲ့သည္။

တုိင္းျပည္ၾကီးပြားေၾကာင္း ေလးပါး
၁။ တုိင္းျပည္ ေခါင္းေဆာင္က အႏွစ္ရွိျပီး ေနာက္လုိက္တပည့္ေတြ ဘာမွမတတ္-အကာေတြ ျခံရံျခင္း။ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္၊ တုိင္းျပည္နဲ႔လူမ်ိဳးကို မၾကည့္တတ္ေသာ ေနာက္လုိက္မ်ား ျခံရျခင္း။ (သာေရာ ေဖဂၢဳပရိ၀ါေရာ)

၂။ တုိင္းျပည္ ေခါင္းေဆာင္က ဘာမွ မလုပ္တတ္၊ အကာတုံးၾကီး ျဖစ္ေနျပီး ေနာက္လုိက္ေတြက အႏွစ္ေတြ (ပညာတတ္) (ေဖဂၢဳ သာရပရိ၀ါေရာ)

၃။ တုိင္းျပည္ ေခါင္းေဆာင္ကလဲ အကာ၊ ေနာက္လုိက္ကလဲ အကာေတြခ်ည္းျဖစ္ေနသူ တစ္စု (ေဖဂၢဳ ေဖဂၢဳပရိ၀ါေရာ)။

၄။ တုိင္းျပည္ ေခါင္းေဆာင္ကလဲ အႏွစ္ရွိျပီး ေနာက္လုိက္ေတြကလဲ အႏွစ္ရွိသူကတစ္စု (သာေရာ သာရပရိ၀ါေရာ)။

နံပါတ္ (၃) တုိင္းျပည္မွာ ေခါင္းေဆာင္ေရာ ေနာက္လုိက္ပါ အကာေတြခ်ည္း ျဖစ္ေနရင္ အဲဒီႏုိင္ငံ အဲဒီတုိင္းျပည္ ဘယ္ေတာ့ မခ်မ္းသာႏုိင္၊ ဘယ္ေတာ့မွ မၾကီးပြားႏုိင္။ နံပါတ္ (၂) ေနာက္လုိက္ေတြ အႏွစ္ရွိေနပမဲ့ အာဏာမရွိ၍၊ အာဏာရွိတဲ့ တုိင္းျပည္ေခါင္းေဆာင္က အကာျဖစ္ေနရင္လဲ ထုိတုိင္းျပည္ ထုိႏုိင္ငံ အရႈံးၾကီး ရႈံးမည္။

သာေရာ သာရပရိ၀ါေရာ-ဆုိတဲ့အတုိင္း ေခါင္းေဆာင္ ေနာက္လုိက္ အားလုံးက ကုိယ္က်ိဳးမဖက္ တုိင္းျပည္အတြက္ လူမ်ိဳးအတြက္ ဘာသာအတြက္ ေမတၱာ ေစတနာ ထားတဲ့ အႏွစ္ရွိသူမ်ား ျဖစ္လွ်င္-----ဆႏၵျပဳပါသည္။

အဂၤုတၱရနိကာယ္၊ ရုကၡသုတ္ကုိ ကုိးကားသည္။

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ
သီတဂူစတား
၂၆-၁၂-၂၀၁၂

Read more »

သီတဂူႏွင့္တိပိဋက ပူေဇာ္ပြဲ (မဟာေဗာဓိ)

အေထြေထြ မွတ္စု (မဟာေဗာဓိ)

စာမိတ္ဆက္
စာေရးသူ၏ ၂၀၁၂ ဒီဇင္ဘာ အေထြေထြမွတ္စုသည္ ျမတ္ဗုဒၶပြင့္ရာ မဟာေဗာဓိပင္ေအာက္တြင္ (၈)ၾကိမ္ေျမာက္ ႏုိင္ငံတကာ တိပိဋက ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္ပြဲ အေတြ႔အၾကံဳမ်ားျဖစ္သည္။ စာေရးသူအတြက္ ဒုတိယအၾကိမ္ေရာက္ျခင္းျဖစ္သည္၊ ဒီပြဲကို ႏုိင္ငံတကာ ဗုဒၶဘာသာမ်ားက အလွည့္က် ဦးစီး၍ က်င္းပေလ့ရွိသည္။ ဒီလုိပြဲၾကီးတစ္ပြဲ ဦးစီးက်င္းပႏုိင္ဘုိ႔ဆုိတာ မလြယ္ကူပါဘူး၊ အလြန္တာ၀န္ၾကီးသလုိ အကုန္အက်လဲ မ်ားပါသည္၊ တစ္ဦးတစ္ေယာက္တည္း ဦးေဆာင္လုိ႔လဲ မရဘူး၊ အားလုံး စိတ္တူ ကုိယ္တူ လက္တြဲျပီး က်ရာတာ၀န္ကုိယ္စီ ထမ္းေဆာင္မွ ေအာင္ျမင္ႏုိင္ပါသည္။ ထုိကဲ့သုိ႔ လူအမ်ားၾကီး၊ အဖြဲ႔အသီးသီးက ကိုယ္က်ရာ တာ၀န္ကို ယူၾကေပမဲ့ ပုထုဇဥ္သဘာ၀အေလ်ာက္ ကြဲကြဲျပဲျပဲေလးေတြ ျဖစ္တတ္တာလဲ သဘာ၀ပင္ျဖစ္သည္။ ျဖစ္တတ္တာေလးေတြကို ေတြ႕သမွ် စုစည္းျပီး အေထြေထြ မွတ္စုအျဖစ္ မွတ္တမ္းတင္ထားပါသည္။

(အခမ္းအနားတြင္ ဖူးျမင္ရေသာ မစုိးရိမ္ဆရာေတာ္ၾကီး၊ သီတဂူဆရာေတာ္ၾကီးႏွင့္ တိပိဋကဆရာေတာ္ ၄ ပါး)

 

(မဟာေဗာဓိပင္ေအာက္က သိတဂူဆရာေတာ္ၾကီး၏ ညပုိင္းဓမၼသဘင္)

ပြဲၾကီး၏ အခမ္းအနား
ပြဲၾကီးၾကီး ျပဳလုပ္ျပီဆုိရင္ ထုိပြဲအတြက္ ေကာ္မတီဆုိတာ ရွိသည္၊ ထုိေကာ္မတီေအာက္မွာ ျပန္ၾကားေရး၊ ဘ႑ာေရး၊ ေနရာခ်ထားေရး စသည္စသည္ ဌာနအသီးသီးလဲ ပါရွိမည္။ တာ၀န္က် ႏုိင္ငံက ႏုိင္ငံအသီးအသီးအတြက္ ဘုရားပရ၀ုဏ္အတြင္း မ႑ပ္မ်ား စီစဥ္ေပးရျခင္း၊ က်န္းမာေရး အစားအေသာက္က အစ အစစအရာရာ တာ၀န္ယူရသည္။ ေထာင္နဲ႔ခ်ီေသာ ရဟန္းသံဃာ၊ လူအုပ္ၾကီးအတြက္ ေနရာေပးရ၊ ခ်က္ရျပဳတ္ရ၊ ေကြ်းရေမြးရတဲ့ တာ၀န္ကလဲ မေသးလွ၊ ျမန္မာအစားအစာ၊ ထုိင္းအစားအစာ၊ အိႏၵိယအစားအစာမ်ား အဓိက စီမံေပးထားသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ ေထာင္နဲ႔ ခ်ီတဲ့ လူအုပ္ၾကီးဆန္႔တဲ့ မ႑ပ္ၾကီးထဲမွာ တျပိဳင္တည္း ေကြ်းႏုိင္ေအာင္ စီမံရသည္။ ထုိမ႑ပ္ၾကီးနေဘးတြင္ ျမန္မာ့ရုိးရာ ယဥ္ေက်းမႈမ်ား တင္ဆက္ရန္အတြက္ မ႑ပ္ၾကီးတစ္ခုလဲ ခန္းခန္းနားနားေတြ႕ရသည္၊ ၂ ရက္ေန႔ ေန႕လည္ပုိင္းႏွင့္ ညပုိင္း၊ ၃ ရက္ေန႔ ညပုိင္းတုိ႔မွာ သီတဂူဂီတဥၥလီအဖြဲ႔ (အလကၤာ၀တ္ရည္) က ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈမ်ားျဖစ္တဲ့ ျမဴးျမဴးၾကြၾကြ ပခန္းမင္းအဆုိအက၊ သိမ္ေမြ႔ႏုညံ့လွတဲ့ ဗုဒၶျပကြက္မ်ားကို ျမိဳင္ျမိဳင္ဆုိင္ဆုိင္ တင္ဆက္သြားႏုိင္ခဲ့သျဖင့္ လာေရာက္ၾကည့္ရႈ႕သည့္ ပရိသတ္မ်ား ႏွစ္ေထာင္းအားရမႈမ်ား ရွိၾကသည္။ ဒီလုိတင္ဆက္မႈမ်ိဳး တစ္ခါမွ မျမင္ဖူးဘူး (I have never seen) ဟု ေကာ္မတီၾကီးစတင္တည္ေထာင္ မစ္၀မ္မုိးက ခ်ီးက်ဴးစကားဆုိသည္၊ ေနာင္ႏွစ္ေတြမွာ ႏုိင္ငံေပါင္းစုံက မိမိတုိ႔ ႏုိင္ငံအလုိက္ မိနစ္ (၃၀)စာစီ ယဥ္ေက်းမႈအက အလွမ်ားကို တင္ဆက္ႏုိင္ရန္ ေကာ္မတီက ဆုံးျဖတ္ထားသည္။

ျမတ္ဗုဒၶပြင့္ေတာ္မူရာ မဟာေဓာဓိၾကီးတစ္ခုလုံးကို ပန္းေပါင္းစုံတုိ႔ျဖင့္ ျခံဳထားသည္၊ ဒီလုိပန္းအလွတန္ဆာဆင္ ပူေဇာ္ျခင္းမ်ိဳးကိုလဲ တစ္ခါဖူးမွ မျဖင္ဖူးဘူး (I have never seen)ဟု ႏုိင္ငံတကာက ပရိသတ္မ်ားက ခ်ီးက်ဴးစကားဆုိၾကသည္၊ အခမ္းအနားသိမ္းပြဲမွာ ထည့္သြင္းေျပာသြားၾကသည္။ က်ပ္သိန္းတစ္ရာေက်ာ္ဖိုး အကုန္အက်ခံျပီး ျမန္မာမိသားစုမ်ားက အထူးသျဖင့္ ေဒၚေအးေအးေမာ္ (မုိးေသာက္ပန္းအဖြဲ႔) တုိ႔က ဘုရားရွင္အား ပန္းေပါင္းစုံတုိ႔ျဖင့္ ပူေဇာ္ၾကသည္။ ဘုရား၀န္းပတ္ပတ္လည္မွာလဲ ႏုိင္ငံေပါင္းစုံက မ႑ပ္မ်ားျဖင့္ စည္ကား လွပလွ်က္ရွိသည္၊ ျမတ္ဗုဒၶ၏ တရားေတာ္မ်ားကို မိမိတုိ႔ႏုိင္ငံအလုိက္ အသံအမ်ိဳးအမ်ိဳးျဖင့္ ရြတ္ဆုိ ပူေဇာ္ေနၾကသည္မွာလည္း ဘ၀ဂ္ညံလုိ႔ေနသည္။ ဗုဒၶဘာသာလူမ်ားရဲ့ မ်က္ႏွာမွာလဲ ေအးျမျခင္း၊ ၾကည္ႏူးျခင္း၊ ျပံဳးေပ်ာ္ၾကျခင္း၊ စတဲ့ အခ်င္းခ်င္း ေမတၱာ ကရုဏာ အသြင္ေတြကလဲ ၾကည့္၍မ၀ ရႈ၍မ၀ျဖစ္လွသည္။

 

(အခမ္းအနား က်င္းပရာ မဟာေဗာဓိသုိ႔ ခ်ီတက္လာေသာ မႏၱေလး သီတဂူကမၻာ့ဗုဒၶတကၠသိုလ္ ေက်ာင္းအမအဖြဲ႔)

၂-၁၂-၂၀၁၂ ရက္မနက္ ဖြင့္ပြဲ
ပြဲေတာ္ၾကီး၏ ဖြင့္ပြဲအခမ္းအနားကို မေဟာေဗာဓိပင္ေအာက္မွာ က်င္းပသည္။ ထုိေန႔ မနက္ေစာေစာ ျမန္မာျပည္ ဘုရားပြဲလွည့္သလုိ၊ ရွင္ျပဳေသာအခါ ၀င္းခင္းလွည့္သလုိမ်ိဳး ျမန္မာဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းမွ မဟာေဗာဓိပင္ အထိ တန္းစီလွည့္လည္ ပူေဇာ္ခံၾကသည္၊ ထုိသုိ႔ပူေဇာ္ခံလွည့္လည္ရာ၀ယ္ ျမန္မာ့အလံ၊ သာသနာ့အလံမ်ား၊ ရဟန္းေတာ္မ်ား၊ ၀င္းခင္းမ်ား၊ အကမ်ား၊ ၀တ္စုံညီ၀တ္ဆင္သူမ်ား၊ ပိဋကတ္ေတာ္ စာအုပ္မ်ား ပင့္ေဆာင္သူအဖြဲ႔မ်ား စသည္ျဖင့္ ၾကည့္ေကာင္းေအာင္ စီစဥ္သူအဖြဲ႔က စီးစဥ္ေပးသည္။ အလြန္႔အလြန္ကို ၾကည့္ေကာင္းပါသည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ျမန္မာလူမ်ိဳးတုိ႔ရဲ့ ဗီဇက အဲဒီမွာ ေပၚလာသည္၊ အရွက္ကြဲမည္ဆုိလဲ ကြဲခ်င္စရာ။ ေနရာ သိပ္လုၾကျခင္းပင္ျဖစ္သည္၊ သူကေရွ႕ကေနမယ္၊ ငါက ေရွ႕ကေနမယ္၊ သူ႔ကုိ ဘာလုိ႔ေရွ႕ကထားလဲ၊ ငါတုိ႔ကုိ ဘာလုိ႔ေရွ႕ကမထားဘဲ ေနာက္ကထားလဲ၊ သူကဘာမုိ႔လုိ႕ ေရွ႕ကိုပုိ႔ေနသလဲ စသည္ျဖင့္ အျငင္းအပြားေလးမ်ားရွိခဲ့သည္။ အခမ္းအနားသိမ္းတဲ့ေန႔က ျမန္မာေက်ာင္းဆရာေတာ္က မိန္႔သည္၊ သူမ်ားအဖြဲ႔ေတြလဲ ဒီလုိပဲ ကြဲကြဲျပဲျပဲေလးေတြ ရွိၾကတာပဲ၊ ဒါေပမဲ့ လူမသိဘူး၊ ျမန္မာကြဲတာ လူသိတယ္၊ မေကာင္းဘူး၊ မျဖစ္သင့္ဘူး စသည္ မိန္႔ခဲ့သည္။ ေနာက္ႏွစ္မွာလဲ ျမန္မာကပဲ ဦးေဆာင္ရမည္ျဖစ္၍ ဒီလုိ အျဖစ္မ်ိဳး မျဖစ္ဖုိ႔ မိန္႔သည္။

(အခမ္းအနား က်င္းပရာ မဟာေဗာဓိသုိ႔ ခ်ီတက္လာေသာ သီတဂူ ေက်ာင္းအမအဖြဲ႔) 

(အခမ္းအနား က်င္းပရာ မဟာေဗာဓိသုိ႔ ခ်ီတက္လာေသာ အိႏၵယျမန္မာေက်ာင္းသားမ်ားက်ာင္းအမအဖြဲ႔) 

ဒီအခမ္းးအနားမွာ ပါ၀င္ လုပ္ေဆာင္သူေတြ အဖြဲ႔အဖြဲ႔ေတြ မ်ားစြာ ပါရွိသည္။ သီတဂူအဖြဲ႔၊ ျမန္မာေက်ာင္းဆရာေတာ္ၾကီးအဖြဲ႔၊ မုိးေသာက္ပန္းအဖြဲ႔၊ ျမန္မာေက်ာင္းသားမ်ားေက်ာင္းအမအဖြဲ႔၊ မထင္မရွား မ်ားစြား အလွဴပါၾကသည့္ မိသားစု စသည္စသည္အားျဖင့္ မ်ားစြာရွိသည္၊ အမ်ားစုကေတာ့ နယ္ခံမ်ား မဟုတ္ၾက၊ ဒီႏွစ္ပြဲက်မွ ေရာက္ၾကသည့္သူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္၊ ျမန္မာေက်ာင္းသားမ်ားအဖြဲ႔၏ ေက်ာင္းအမၾကီးကေတာ့ နယ္ခံလုိလုိျဖစ္ေနသည္၊ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္းလဲ ျမန္မာမ႑ပ္မွာ ဦးေဆာင္ဦးရြက္လုပ္ေပးေနသည္ကို ေတြ႔ရသည္၊ အေ၀းက ၾကြလာသည့္ ရဟန္းေတာ္မ်ားကိုလဲ ေက်ာင္းမွာ နံက္ဆြမ္း၊ ေန႔ဆြမ္းကပ္ေလ့ရွိသည့္ ေက်ာင္းအမၾကီးျဖစ္သည္၊ သူ႔ကို စာေရးသူတုိ႔က ဗုဒၶဂယာဘက္မွာေတာ့ ျမန္မာႏုိင္ငံအတြက္ တကယ့္အိမ္ရွင္ေကာင္းဟု သက္မွတ္ထားသည္၊ သက္မွတ္ခံရေလာက္ေအာင္လဲ အလုပ္လုပ္ႏုိင္ခဲ့သူ ျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ေက်ာင္းအမၾကီးအေနနဲ႔က ဒီႏွစ္မွေရာက္လာသူမ်ားကို ကုိယ္က အိမ္ရွင္အေနနဲ႔ ဦးစားေပး ေနရာေပးေနရတာပဲလုိ႔ သေဘာထားေစခ်င္သည္။ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္း လုပ္ေပးေနရတဲ့ ကုသိုလ္စိတ္ေတြ အိမ္ရွင္စိတ္ေတြ ဒီလုိပြဲမ်ိဳးမွာ ျပသႏုိင္ရမွာ ျဖစ္သည္။ သူမ်ားေတြနဲ႔အတူ လုိက္ျပီး တြက္ကပ္ မေနသင့္။ တခ်ိဳ႕က ဒီႏွစ္မွာလာျပီး ေနရာယူတယ္ဆုိျပီး ပုထုဇဥ္ပီပီ အေတြး၀င္တတ္သည္၊ ေယာနိေသာ မနသိကာရေလးထားျပီး အသစ္အသစ္ ပါ၀င္လာသူမွန္သမွ်ကို ေရွ႕တန္းတင္ဖုိ႔လုိသည္၊ ေကာ္မတီအဖြဲ႔အေနနဲ႔ သီတဂူဆရာေတာ္ၾကီးေျပာသလုိ အလွဴမ်ားစြာပါ၀င္သူမ်ား၊ အလုပ္လုပ္သူမ်ားကုိ ဣႆာ မစၦရိယမထားဘဲ မုဒိတာစိတ္ေလးျဖင့္ ေရွ႕သုိ႔ ထြက္ေစရမည္ျဖစ္သည္။

(မဟာေဗာဓိပင္ၾကီးကို က်ပ္သိန္း ရာခ်ီျပီး ပန္းေပါင္းစုံတုိ႔ျဖင့္ ပူေဇာ္ေသာ မုိးေသာက္ပန္းအဖြဲ႔)

(ပိဋကတ္က်မ္းစာမ်ားကို ပင့္ေဆာင္လာေသာ ျမန္မာအဖြဲ႔)

ပုထုဇဥ္မ်ားပီပီ ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထရွိတဲ့ စိတ္ကုိ ထိန္းခ်ဳပ္ႏုိင္ေအာင္ ၾကိဳးစားရမွာ ျဖစ္သည္၊ ဒီလုိပါပဲ ဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းေတြမွာ ျဖစ္တတ္တဲ့ အေလ့တစ္ခုရွိသည္၊ တခ်ိဳ႕ေက်ာင္းအမေတြက ငါက ဒီေက်ာင္းရဲ့ ပင္တုိင္းေက်ာင္းအမ၊ ေက်ာင္းဒကာပဲ ဆုိျပီး ဂုဏ္ယူ၀င့္ၾကြားေျပာေလ့ရွိသည္၊ ေနာက္ အသစ္သစ္လာမည့္ ေက်ာင္းဒကာ ဒကာမေတြကို ေနရာ မေပးခ်င္၊ သူ႕ထက္ပုိျပီး ဒီေက်ာင္း ဒီဆရာေတာ္နဲ႔ ရင္းႏွီးသြားမွာကို စုိးရိမ္သည္။ တခ်ိဳ႕ေက်ာင္းေတြမွာဆုိ မူလေက်ာင္းဒကာ ဒကာမမ်ားေၾကာင့္ ဒီေက်ာင္း ဒီဘုန္းၾကီး အထီးက်န္ေနရသည္။ ဘယ္သူမွ မလာရဲ ျဖစ္တဲ့ အထိ ျဖစ္လာသည္။ တကယ္ဆုိ ကုိယ္က မူလေက်ာင္းဒကာ ဒကာမပဲ၊ ေနာက္မွ လာတဲ့သူေတြကို ၾကိဳဆုိရမွာ ျဖစ္သည္၊ ေနရာေပးရမွာ ျဖစ္သည္၊ ကုိယ့္ေက်ာင္း ကိုယ့္ဘုန္းၾကီး ပုိလုိ႔ေတာင္ ျပီးျပည့္စုံမည္၊ သာသနာျပဳရာ၀ယ္ ပုိျပီး ခရီးေပါက္ႏုိင္သည္။ ကုိယ္လဲ ဂုဏ္ပုိလုိ႔ ျမင့္တက္လာသည္။ ကုိယ္ကုသုိလ္ရသလုိ သူတုိ႔လဲ ရႏုိင္ပါေစဆုိတဲ့ စိတ္မ်ိဳး မ်ားမ်ား ေမြးႏုိင္ဖုိ႔လုိသည္။

သာသနာျပဳေရးမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ လူမႈေရးမွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ တစ္ေယာက္တည္း မျဖစ္ႏုိင္တဲ့ ကိစၥတုိင္းကုိမဆုိ ေပါင္းစုညီညာ ေအာင္ေၾကာင္းျဖာ ဆုိတဲ့အတုိင္း စုစုစည္းစည္းနဲ႔ ကုိယ္စီတာ၀န္ယူၾကရမွာ ျဖစ္သည္။ ကုိယ္တစ္ေယာက္တည္းလဲ မျပီး၊ သူခ်ည္းလဲ မျပီး၊ သူရယ္ ငါရယ္ စုံညီမွ ညီညြတ္မွ ေအာင္ျမင္မည္။ “မင္းမပါ ဘယ္ဟာမၿပီး၊ မင္းခ်ည္းေတာ့လည္း ဘယ္ဟာမၿပီး။ သူမပါဘယ္ဟာမၿပီး၊ သူ႔ခ်ည္းေတာ့လည္း ဘယ္ဟာမၿပီး။ ငါမပါ ဘယ္ဟာမၿပီး၊ ငါခ်ည္းေတာ့လည္း ဘယ္ဟာမၿပီး။ မင္းသူငါညီညာစံုမွ အလံုးစံု အကုန္ၿပီး ၿပဳၾကစုစည္း။”ဟု ထီးေဆာင္းဆရာေတာ္ေျပာသလုိ ယခုလုိ အလုပ္ၾကီးၾကီးလုပ္ျပီဆုိရင္ အားလုံးစုံညီ တက္ညီလက္ညီမွ ေအာင္ျမင္မွာ ျဖစ္သည္၊ တစ္ေယာက္ကတစ္မ်ိဳး၊ တစ္ေယာက္က တစ္ဖုံ၊ သူတစ္မင္း ငါတစ္မင္း သြားေနရင္ ခရီးမေပါက္။ တခ်ိဳ႕က ငါလုပ္လုိ႕ ငါဦးေဆာင္လုိ႔ ေအာင္ျမင္တယ္ ဆုိတဲ့ ကုိယ့္ကိုယ္ကို အထင္ၾကီးေနတဲ့ စိတ္ဓာတ္ေလးေတြလဲ ျပင္ဖုိ႔လုိသည္။ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားခ်င္စိတ္ေတြေၾကာင့္ ေရွ႕ကေန ယားယားေနခ်င္တဲ့စိတ္၊ တကယ္အလုပ္လုပ္တဲ့သူကို ေနရာ မေပးခ်င္တဲ့ စိတ္ေတြ ျပင္ၾကရမွာ ျဖစ္သည္။ ထုိအေၾကာင္းရာႏွင့္စပ္ျပီး သီတဂူဆရာေတာ္ၾကီးက ေက်ာင္းသားမ်ားအတြက္ တစ္ပါး ေဒၚလာတစ္ရာစီ လွဴတဲ့ပြဲမွာ မိန္႔သြားေသးသည္။ ယေန႔ က်င္းပျပဳလုပ္ခဲ့ျပီးေသာ ႏုိင္ငံတကာ တိပိဋက ရြတ္ဆိုပူေဇာ္ပြဲၾကီးကို ျမန္မာျပည္သူျပည္သားေတြ အဖြဲ႕လုိက္ အဖြဲ႕လုိက္ ကုိယ္စီတာ၀န္ယူခဲ့ၾကလုိ႔ ေအာင္ျမင္စြာ ျပီးဆုံးရုံတင္မက ျမန္မာျပည္သူေတြရဲ့ ဗုဒၶ ဓမၼ သံဃာ့အေပၚမွာ ယုံၾကည္မႈ ပူေဇာ္မူကလဲ အံ့မခန္း ျဖစ္ေၾကာင္း ခ်ီးက်ဴးမႈလည္း ရရွိခဲ့သည္။

အလားတူပဲ အျခားအျခားေသာ ႏုိင္ငံမွ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားကလဲ သူတုိ႔ႏုိင္ငံပုိင္ေက်ာင္းအသီးသီးမွ မဟာေဗာဓိပင္အထိ ခ်ီတက္ၾကသည္။ သူတုိ႔နည္း သူတုိ႔ဟန္ သူတုိ႔ ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔အတူ ခ်ီတက္လာၾကသည္မွာလည္း ၾကည္ႏူးစရာ။ ဗုဒၶရဲ့အေမႊႏွစ္သာက်န္၍ ဓမၼေပ်ာက္ဆုံးရာ ေနရာသည္လည္း ဓမၼမ်ား ျပန္လည္ သယ္ေဆာင္လာသည္ဟု ခံစား ၾကည္ႏူးရသည္။ အခမ္းအနားက်င္းပရာ မဟာေဗာဓိပင္ ၀န္းက်င္တစ္ခုလုံးလည္း ႏုိင္ငံေပါင္းစုံးက ယဥ္ေက်းမႈေပါင္းစုံတုိ႔ျဖင့္ ျမတ္ဗုဒၶကုိ ပူေဇာ္ေနၾကသည့္ ျမင္ကြင္းကလဲ အလြန္ေအးခ်မ္းသည္၊ အလြန္ ျငိမ္းခ်မ္းသည္၊ အလြန္ တင့္တယ္ လွပသည္၊ အလြန္ က်က္သေရရွိလွသည္။ ကုိယ့္ႏိုင္ငံမ႑ပ္အသီးအသီးမွာ ႏုိင္ငံေပါင္း ကုိးႏုိင္ငံက ဗုဒၶဘာသာ ရဟန္းေတာ္မ်ား သူေတာ္စင္မ်ား၏ ေန႔စဥ္ ျမတ္ဗုဒၶအဆုံးအမမ်ားကို ရြတ္ဆုိသံမ်ားကလည္း ဘ၀ဂ္အထိ ျမည္ဟီးလုိ႔ေနသည္။ ညစဥ္ မဟာေဗာဓိပင္ေအာက္မွာ သီတဂူဆရာေတာ္ၾကီးအပါအ၀င္ ႏုိင္ငံေပါင္းစုံက မေထရ္တုိ႔၏ အျမိဳက္စည္ၾကီး တီးခက္မႈကလဲ ဘ၀ဂ္ညံသည္။

(သီတဂူဂီတဥၥလီအဖြဲ႔ရဲ့ တင္ဆက္မႈ အစီအစဥ္မ်ား)

(သီတဂူဂီတဥၥလီအဖြဲ႔ရဲ့ တင္ဆက္မႈ ႏွင့္ ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းေျပာ ေနေသာ မစ္၀မ္မုိး)

သီတဂူ၏ ပါ၀င္မႈ
သီတဂူဆရာေတာ္ၾကီးက အေမရိကန္ေဒၚလာ တစ္သိန္းေက်ာ္ အကုန္အက်ခံ၍ ထိုပြဲအတြက္ ပါ၀င္ခဲ့သည္၊ လာလာသမွ်ဧည့္သည္ေတာ္မ်ားကို ထမင္းေကြ်းႏုိင္ရန္ တစ္ေန႔စာ ေဒၚလာ တစ္ေသာင္းႏႈံးျဖင့္ ၃ ရက္စာ သုံးေသာင္း တာ၀န္ယူခဲ့သည္။ ႏုိင္ငံတကာတိပိဋကရြတ္ဆုိပူေဇာ္ပြဲတြင္ ျမန္မာ့ဂုဏ္ေဆာင္ တိပိဋကဆရာေတာ္ ၄ ပါးကိုလည္း စပြန္ဆာေပးျပီး ပင့္လာခဲ့သည္အတြက္ ႏုိင္ငံတကာ ဗုဒၶဘာသာအဖြဲ႔အစည္းၾကီးမ်ားက ခ်ီးၾကဴးေထာမနာ ျပဳၾကသည္၊ ဒီပြဲၾကီးအတြက္ ထုိအရွင္ျမတ္မ်ား ပါ၀င္လာျခင္းေၾကာင့္ ပုိမုိ ဂုဏ္ေရာင္တက္လာသည္ဟုလဲ အခမ္းအနားဖြင့္ပြဲတြင္ ေျပာၾကားသြားသည္။ သီတဂူဆရာေတာ္ၾကီးကုိယ္တုိင္ပဲ မဟာေဗာဓိပင္ေအာက္မွာ ညပုိင္း အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ တစ္ည၊ ျမန္မာဘာသာျဖင့္ တစ္ည တရားမ်ား ေဟာၾကားခဲ့သည္။ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္း အိႏၵိယတကၠသိုလ္အသီးအသီးတြင္ ေက်ာင္းတက္ေနၾကေသာ ျမန္မာရဟန္းေတာ္ ၅၆၀ ပါးကို တစ္ပါးလွ်င္ အေမရိကန္ ေဒၚလာ တစ္ရာႏႈံးျဖင့္ ေဒၚလာ ငါးေသာင္း ေျခာက္ေထာင္ (၅၆၀၀၀)ကို သီတဂူဆရာေတာ္ႏွင့္ တပည့္ဒကာဒကာမမ်ားက ၅ေသာင္း ငါးေထာင္ႏွင့္ ကိုသီဟ မိသားစု (နယူးေဒလီ)က ငါးေထာင္ လွဴဒါန္းခဲ့သည္။ ဒီအလွဴပြဲအတြက္ မႏၱေလး သီတဂူကမၻာ့ဗုဒၶတကၠသုိလ္ ေက်ာင္းအမၾကီး ေဒၚညႊန္႔ညႊန္႔ေအးက ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား စုိက္ထုတ္လွဴသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ ၂၀၁၁ခုႏွစ္က အိႏၵိယေရာက္ ျမန္မာေက်ာင္းသား ရဟန္းေတာ္ ၅၂၈ ပါးကို သူတစ္ေယာက္တည္းက လွဴဒါန္းခဲ့သည္။

(သီတဂူဂီတဥၥလီရဲ့ တင္ဆက္မႈကို အားေပးေနေသာ သီတဂူအဖြဲ႔ေတာ္သားမ်ား)

သီတဂူဂီတဥၥလီႏွင့္ ဗုဒၶဂယာ
သီတဂူဆရာေတာ္ၾကီး၏ စီမံမႈျဖင့္ ဒီႏွစ္မွာ ထူးထူးျခားျခား ႏုိင္ငံတကာတိပိဋက ရြတ္ဆုိပူေဇာ္ပြဲတြင္ ျမန္မာယဥ္ေက်းမႈ အဆုိအက အလွႏွင့္ ဗုဒၶ၀င္ျပခန္းမ်ားကို ထည့္သြင္း ေဖ်ာ္ေျဖသည္။ ထုိေဖ်ာ္ေျဖပြဲကို အလကၤာ၀တ္ရည္ ဦးေမာင္ေမာင္ေအးက ဦးေဆာင္ျပီး အဆုိအက ကြ်မ္းက်င္သူမ်ားျဖင့္ သီတဂူဂီတဥၥလီအဖြဲ႔ ဖြဲ႔စည္းျပီး ကျပ ေဖ်ာ္ေျဖသည္၊ လာေရာက္အားေပးသည့္ ပရိသတ္မ်ား၏ အားေပးမႈကို ရရွိသည္၊ ဤေကာ္မတီၾကီးကို ဦးေဆာင္သူ မစ္စ္၀မ္မုိက ဒီလုိ အဆုိ အက တင္ဆက္မႈမ်ိဳး တစ္ခါမွ မျမင္ဖူးဘူး၊ အလြန္အားရ ေက်နပ္မိေၾကာင္းေျပာၾကားသည္၊ ေနာင္ႏွစ္ေတြမွာ ႏုိင္ငံျခားသားမ်ား ပုိမုိနားလည္ေစရန္ အဂၤလိပ္စာတမ္းထုိးကိုပါ ထည့္သြင္းေစရန္ အၾကံျပဳေသးသည္။ အဆုိေရာ အကေရာ သရုပ္ေဖာ္ေရာ ပညာရွင္မ်ား ျဖစ္သျဖင့္ အလြန္ေသသပ္သည္၊ ပီျပင္သည္။ ဒီအဖြဲ႔ ႏုိင္ငံတကာ အေတြ႕အၾကံဳလည္းရွိထားသည္၊ ျမန္မာျပည္ အလွဴမဂၤလာပြဲေတြမွာလဲ ေဖ်ာ္ေျဖသည္။ ႏုိင္ငံတကာဗုဒၶဘာသာ အလယ္မွာ ျမန္မာျပည္ရဲ့ ေအာင္ျမင္မႈတစ္ရပ္ပင္ျဖစ္သည္။ ေနာင္ႏွစ္ေတြမွာ ႏုိင္ငံတကာ ေဖ်ာ္ေျဖေရး အျပိဳင္အဆုိင္မွာေတာ့ ျမန္မာက ဘယ္လုိ တင္ဆက္မႈေတြနဲ႔ ပါ၀င္မလဲဆုိတာ ေမွ်ာ္ၾကည့္ၾကမည္။ သီတဂူဂီတဥၥလီအေၾကာင္းကို ေျပာျပတဲ့အခါ ထုိအဖြဲ႔ကို ဦးေဆာင္သူ သီတဂူ ဦးေမာင္ေမာင္ေအး (အလကၤာ၀တ္ရည္)အေၾကာင္းကို ထည့္သြင္း ေဖာ္ျပဖုိ႔လိုသည္။ စိတ္၀င္စားဖုိ႔ေကာင္းသည္။

ဗုဒၶဂယာေရာက္ မစုိးရိမ္ဆရာေတာ္ၾကီးအား သြားေရာက္ ကန္ေတာ့၊ အမွတ္တရ သီတဂူစတား၊ ကုိႏုိင္ေအး၊ ဦပီေကဆင္)

 သီတဂူဆရာေတာ္ႏွင့္အတူပါလာသည့္ အဖြဲ႔ေတြက မ်ားျပားသျဖင့္ စာေရးသူကို ဂီတဥၥလီအဖြဲ႔၏ ကိစၥအ၀၀ကို တာ၀န္ယူရန္ ေပးသသည္။ စာေရးသူလဲ သူတုိ႔နဲ႔အတူ ပြဲအစအဆုံး ရွိေနသည္၊ သံေ၀ဇနိယ ၄ ဌာနသုိ႔လည္း ဘုရားဖူးလုိက္ရသည္။ စာေရးသူကုိယ္တုိင္က ဗုဒၶဂယာ အၾကိမ္အၾကိမ္ေရာက္ခဲ့ဖူးေပမဲ့ ဘုရားရွင္ေမြးဖြားရာ လုမၺိနီ (နီေပါႏုိင္ငံ) ကုိေတာ့ ႏွစ္ၾကိမ္ေျမာက္ပဲေရာက္ဖူးသည္။ ဒါေပမဲ့ ကုိယ္က လုိက္ပုိ႔သူ မဟုတ္ဘဲ သူတုိ႔ေနာက္လုိက္သူ ျဖစ္ေနသည္၊ သြားမည့္လမ္းေၾကာင္း သိပ္မကြ်မ္းက်င္။ ပါလာတဲ့ အဆုိအက အဖြဲ႔ ၂၆ ေယာက္စာကို စားစရိတ္ သြားစရိတ္၊ ေနစရိတ္ေတြက အစ သီတဂူ ဦးေမာင္ေမာင္ေအး (အလကၤာ၀တ္ရည္)ကပဲ တာ၀န္ယူသည္။ ဒါ့ျပင္ သူတုိ႔အတြက္ မုန္႔ဖုိး ေဒၚလာ ၅၀၀ ေက်ာ္စီလဲ ေပးေသးသည္။ သူတုိ႔တစ္ေတြလဲ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းတစ္ေယာက္ရဲ့ ေမတၱာ ေစတနာေတြေၾကာင့္ ေပ်ာ္ေနပုံရသည္။ မလွဴဘဲ မေနႏုိင္တဲ့ ျမန္မာလူမ်ိဳးတုိ႔ရဲ့ ထုံးစံအတုိင္း ေရာက္ခဲ့သည့္ ေနရာတုိင္းမွာလဲ လွဴဒါန္းခဲ့ၾကေသးသည္။

သီတဂူ ဦးေမာင္ေမာင္ေအး (အလကၤာ၀တ္ရည္)က သီတဂူဆရာေတာ္ၾကီးအနား ေရာက္ေနသည္မွာ ၾကာျပီ ျဖစ္သည္။ စာေရးသူလည္း ဘေလာ့ဂ္ စေရးခါစက သီတဂူဆရာေတာ္ၾကီးရဲ့ နာဂစ္အလွဴေတာ္အတြက္ ရမိသမွ်ေလးေတြ ေရးျပီးတင္ေလ့ရွိရာက သီတဂူ ဦးေမာင္ေမာင္ေအး (အလကၤာ၀တ္ရည္)ကုိ သတိထားမိလာသည္။ စာေရးသူ စုစည္းတဲ ဓာတ္ပုံေတြထဲမွာ သူက ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ပါေနသည္။ စာေရးသူ အမ္ေအ (M.A Philo) အျပီး၊ Ph.Dအတြက္ ေစာင့္ရင္း ရန္ကုန္ သီတဂူကမၻာ့ဗုဒၶတကၠသိုလ္မွာ စာခ်ေနရင္းက ဦးေမာင္ေမာင္ေအး အေၾကာင္းကို ေတာ္ေတာ္ေလးသိလာသည္၊ အထူးသျဖင့္ သီတဂူကပၸိယ ကုိေက်ာ္ရွိန္နဲ႔ ေဒၚေအးတုိ႔က ေျပာသည္။ စာေရးသူမွာ သူ႕အေၾကာင္းေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား သိေနေပမဲ့ သူနဲ႔ စကားမေျပာဖူးေသး၊ ခင္လဲ မခင္ေသး။ ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ သူဦးေဆာင္ေသာ ဂီတဥၥလီအဖြဲ႔ အိႏၵိယသုိ႔ေရာက္လာသည္။ တုိက္ဆုိင္ခ်င္ေတာ့လဲ ဒီအဖြဲ႔ကို တာ၀န္ယူေပးဖုိ႔ စာေရးသူအား ေဒါက္တာကုမာရက ညႊန္ၾကားသည္။ သူနဲ႔စကားေျပာခြင့္ရသည္။ သူ၏ စိတ္ေနစိတ္ထား သေဘာထားေတြ ကုိယ္ေတြ႔ သိခဲ့ရသည္။ သီတဂူဆရာေတာ္ၾကီး အလြန္႔အလြန္ ၾကည္ညိဳသူျဖစ္သည္၊ သီတဂူဆရာေတာ္ၾကီး၏ သာသနာေရး၊ လူမႈေရးအလုပ္ေတြကို အမ်ားစု ပါ၀င္သူ ျဖစ္ေနသည္။

အလြန္ရုိးရွင္းသူတစ္ေယာက္ ျဖစ္သည့္အားေလွ်ာ္စြာ စိတ္ရွင္းသည္၊ အေျပာရွင္းသည္၊ အလုပ္ရွင္းသည္။ တည္တည္ျငိမ္ျငိမ္နဲ႔ ဘာဂုဏ္ ရာထူး ေနရာကိုမွ မမက္ေမာဘဲ သာသနာေတာ္ကို ၾကည္ညိဳရုံ၊ သီတဂူဆရာေတာ္ၾကီး သာသနာစိတ္ဓာတ္ကို ၾကည္ညိဳရုံနဲ႔ပဲ ရုိးရွင္းစြာ ရွာေဖြစုေဆာင္းထားတဲ့ စည္းစိမ္ေတြကို သာသနာေတာ္အား စြန္႔လြတ္လွဴဒါန္းသူျဖစ္သည္။ သူ၏ နယ္မွာလဲ ေဆးရုံၾကီးတစ္ခု တည္ေဆာက္ထားျပီး ထုိေဆးရုံအတြက္ လုိေလေသးမရွိ ေထာက္ပံ့ေနဆဲျဖစ္သည္။ သီတဂူဆရာေတာ္ၾကီး၏ ဆုံးမ ညႊန္ၾကားမႈအတုိင္း ေဆာင္ရြက္ေလ့ရွိသူျဖစ္သည္၊ ဥာတတၳစရိယ-နယ္မွရွိတဲ့ ေဆြးမ်ိဳးေတြအတြက္ တက္ႏုိင္သေလာက္ ေထာက္ပံ့သည္၊ ေလာကတၳစရိယ-သာသနာအတြက္ ေလာကအတြက္ ဆရာေတာ္ၾကီးနဲ႔လက္တြဲကာ ေဆာင္ရြက္လွ်က္ရွိသည္။ သူသည္ သာသနာအတြက္ ေလာကအတြက္ ေဆာင္ရြက္ေပးေနရုံမက တစ္ဖက္ကလည္း သူ၀ါသနာပါသည့္ စာေပအလုပ္၊ အႏုပညာ အလုပ္ကို ေအာင္ျမင္စြာလုပ္ကုိင္လွ်က္ရွိသည္။ သူကိုယ္ပုိင္ အလကၤာ၀တ္ရည္၊ န ဘယံ မဂၢဇင္း စာေစာင္မ်ားလည္း သူကိုယ္ပုိင္ ပုံႏွိပ္လုပ္ငန္းမွ လစဥ္ ထုတ္ေ၀လွ်က္ရွိသည္။ အလုပ္ရွားပါးသည့္ေခတ္မွာ သူ၀ါသနာပါသည့္လုပ္ငန္းက စား၀တ္ေနေရးအတြက္ ၀န္ထမ္းေလးေတြကုိလည္း တစ္ဖက္တစ္လမ္းက အလုပ္ေပးေနသည္။ ဒါသည္ပင္ ေလာကတၳစရိယ ျဖစ္ေနသည္။

(ေျမျမတ္မဟာမွာ လာေရာက္ လွဴဒါန္းၾကေသာ ဗီယတ္နမ္အဖြဲ႔တစ္ဖြဲ႔)

ျမတ္ဗုဒၶျဖစ္ခဲ့ရာ ေျမျမတ္မဟာမ်ားကို လွည့္လည္ သြားလာရင္း သူနဲ႔စကားေျပာရသည္မွာလဲ စာေရးသူအတြက္ မ်ားစြာ ဗဟုသုတရသည္။ စာေပအလြန္၀ါသနာပါသည္၊ စာေပေပါင္းစုံကုိ ဖတ္ထားသျဖင့္ စာၾကည့္တုိက္ၾကီးသဖြယ္ျဖစ္ေနသည္။ လူမႈေရးအေၾကာင္းေျပာမလား၊ ႏုိင္ငံေရးအေၾကာင္းေျပာမလား ထဲထဲ၀င္၀င္ သိေနသည္။ ဘာသာေရးအေၾကာင္း ေျပာမလား ေကာင္းေကာင္းေျပာႏုိင္သည္။ စီးပြားေရးမွာ ေအာင္ျမင္သူ တစ္ေယာက္ျဖစ္ေနသည္အတြက္ စီးပြားေရးအေၾကာင္း ေျပာမလား က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ကို ေျပာႏုိင္သည္။ ဒါ့ေၾကာင့္ စာေပေလာက၊ အႏုပညာေလာက၊ စီးပြားေရးေလာက၊ လူမႈေရးေလာက၊ ဘာသာေရးေလာကေတြမွာ သူ႔ကို အသိမ်ားၾကသည္မွာ မဆန္းပါ။ စာေရးသူလည္း သူတုိ႔နဲ႔လိုက္ပါသြားျခင္းေၾကာင့္ ေဒသႏၱရဗဟုသုတေရာ ထုိသူတည္းဟု စာၾကည့္တုိက္ထဲက ဗဟုသုတမ်ားစြာ ရယူလုိက္သည္အတြက္ မ်ားစြာ ပီတိျဖစ္ရသည္။ ျပန္မည့္ရက္က “သူကုိယ္တုိင္ကလဲ တပည့္ေတာ္တုိ႔ကို သီတဂူမိသားစုအျဖစ္ သတ္မွတ္ေတာ္မူပါ”ဟု ေလွ်ာက္ထားသျဖင့္ စာေရးသူတုိ႔အတြက္ ပုိမုိအားတက္ရသည္။ အားလုံးရဲ့ စိတ္ထဲမွာလဲ တကယ့္မိသားစုလုိပဲ ေႏြးေႏြးေထြးေထြးရွိလွသည္။ သီတဂူဂီတဥၥလီအဖြဲ႔ရဲ့ ေအာင္ျမင္မႈက မေသးလွ။ ေႏွာင္ႏွစ္ေတြမွာ တျခားႏုိင္ငံေပါင္း ကုိးႏုိင္ငံကပါ ဒီလုိ ကုိယ့္ႏုိင္ငံကုိယ္စား ယဥ္ေက်းမႈတင္ဆက္မႈမ်ိဳး ပါ၀င္ႏုိင္ေအာင္ စည္းရုံးႏုိင္ခဲ့သည္၊ ေနာင္ႏွစ္မွာေတာ့ ဒီေျမျမတ္မဟာ မဟာေဗာဓိပင္အနီးမွာ ႏုိင္ငံတကာယဥ္ေက်းမႈ ႏွီးေနာဖလွယ္ပြဲၾကီး ေပၚေပါက္ေစခဲ့သည္အထိ ေအာင္ျမင္ခဲ့သည္။

 

(ေအာင္ပြဲ အခမ္းအနားတြင္ ေက်းဇူးတင္ထုိက္သူမ်ားကို ေက်းဇူးတင္ေနေသာ မစ္၀မ္မုိး)

ေက်းဇူးတင္စကား
အခမ္းအနားတြင္ ေကာ္မတီကို စတင္တည္ေထာင္သူ မစ္၀မ္မုိးက ဒီပြဲေတာ္ၾကီးအတြက္ ပူးေပါင္းပါ၀င္သူအားလုံး ေက်းဇူးတင္စကား ေျပာၾကားသည္။ သီတဂူဆရာေတာ္ၾကီးႏွင့္ ဆရာေတာ္ၾကီး၏ သာသနာေရးလုပ္ငန္း လူမႈေရးလုပ္ငန္းမ်ားအေၾကာင္းေျပာရင္း ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း ထပ္ခါထပ္ခါေျပာၾကားသည္။ အေရးထဲ ျမန္မာအဖြဲ႕တစ္ဖြဲ႕က ေက်းဇူးတင္စကားထဲမွာ သူတုိ႔အဖြဲ႔ကို ထည့္ျပီး မေျပာလုိ႔ဆုိျပီး ပြတ္ေလာရုိက္သြားေသးသည္။ ေက်းဇူးတင္စကားက အေရးၾကီးေနလား အလုပ္က အေရးၾကီးေနလားဆုိတာ မခြဲျခားတတ္၊ သူ႕အတြက္ အလုပ္ထက္ ေက်းဇူးတင္စကားက ပုိ အေရးၾကီးေနပုံရသည္။ ဒါ ဒုိ႔ျမန္မာကြလုိ႔ ေၾကြးေၾကာ္ေပးရမည့္ပုံ။ ေနာက္ေန႔ေတြမွာေတာ့ သူ႕အတြက္ပါ ထည့္ေျပာသြားသတဲ့။ ဒီလုိနဲ႔ ပြဲေတာ္ၾကီးျပီးဆုံးလုိ႔ အခမ္းအနားသိမ္းပြဲ က်င္းပ။ အခမ္းအနားသိမ္းပြဲမွာလဲ သူမကေရာ ႏုိင္ငံတကာက ေခါင္းေဆာင္မ်ားကပါ ျမန္မာကို အထူးေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း ေျပာသြားၾကသည္။ သီရိလကၤာ ရဟန္းေတာ္တစ္ပါးက “ယေန႔ တကမၻာလုံးက ကမၻာၾကီးပ်က္မည္ဟု” ပူေဆြးေသာကေရာက္ေနခ်ိန္၊ ေၾကာက္ရြံ႔ေနၾကခ်ိန္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားကေတာ့ တည္ျငိမ္ ေအးခ်မ္းလွ်က္ ပူေလာင္ေနေသာ ကမၻာၾကီးေအးခ်မ္းေအာင္ ေကာင္းမႈမ်ား ျပဳလွ်က္ရွိသည္။ ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းေျပာသည္မွာလဲပဲ ျပည္နယ္၀န္ၾကီးက အစ၊ အလွဴရွင္အားလုံး၊ အလုပ္လုပ္သူအားလုံး၊ လုံျခံဳေရး အမုိက္ရွင္းကအစ ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းေျပာသည္မွာလဲ အလြန္ေကာင္းပါသည္။ တကယ္ဆုိ ဒီလုိစကားမ်ိဳးေတြကုိ ဦးေဆာင္ဦးရြက္ျပဳေနတဲ့ ျမန္မာႏုိင္ငံက ေျပာရမည္ျဖစ္သည္။ ျမန္မာက မေျပာႏုိင္ဘဲ တျခားႏုိင္ငံကလူက ေဒါင့္ေစ့ေအာင္ ေျပာျပေနသည္မွာလဲ စဥ္းစားစရာျဖစ္သည္။ ဒီကေန႔ ႏုိင္ငံတကာ တိပိဋကရြတ္ဆုိပြဲၾကီးတြင္ ပါ၀င္ၾကေသာ ျမန္မာႏုိင္ငံမွ အဖြဲ႕အားလုံးတုိ႔သည္ ျမန္မာ့ဂုဏ္ကိုလဲ ေဆာင္ႏုိင္ခဲ့သည္၊ သာသနာေတာ္ၾကီးကိုလည္း အၾကီးအက်ယ္ ေထာက္ပံ့ႏုိင္ခဲ့သည္အတြက္ မ်ားစြာ ေက်းဇူးတင္ရွိပါေၾကာင္းးးးးးးးးးးး။

သိသေလာက္ မွတ္သေလာက္ ျမင္သမွ် ၾကားသမွ်ေလာက္ကုိသာ မွတ္တမ္းတင္ထားပါသည္၊ က်န္ေနေသာ အဖြဲ႔၊ စကားအမွားမ်ားအတြက္ ခြင့္လြတ္ေတာ္မူၾကပါရန္ ေမတၱာရပ္ခံပါသည္။

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ
သီတဂူစတား
၂၀-၁၂-၂၀၁၂

Read more »

ဘုံေဘအလွဴ (၂-ၾကိမ္ေျမာက္)

ဒုတိယ အၾကိမ္ဆြမ္းစရိတ္အလွဴေတာ္

(ေစာမယေကာလိပ္ ေက်ာင္းသားမ်ား ကုိယ္စား အရွင္၀ိစိတၱာလကၤာရ အလွဴရွင္မိသားမ်ားထံမွ အလွဴခံေပးေနစဥ္)

အိႏၵိယႏုိင္ငံ ေတာင္ပုိင္း၊ ဘုံေဘျမိဳ႕ (မြန္ဘုိင္း)၊ ေစာမယေကာလိပ္တြင္ Ph.Dအတြက္ စာတမ္းျပဳစုေနၾကေသာ ျမန္မာရဟန္းေတာ္ အပါး ၂၀ ေက်ာ္တုိ႔အတြက္ ဆြမ္းစရိတ္အလွဴေတာ္ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၅၀၀ တုိ႔ကို ေအာက္ပါ မိသားစုမ်ားက (ဒုတိယ) အၾကိမ္အျဖစ္ လွဴၾကသည္။

၁။ ေဒါက္တာ ဦးေမာင္ေမာင္ခင္+ေဒၚခင္အုန္း မိသားစု (ျပည္ျမိဳ႕)             $ 200
၂။ ကိုေအာင္ႏုိင္ေဌး+ ေဒါက္တာေသာ္ေသာ္ မိသားစု (ရန္ကုန္ျမိဳ႕)            $ 100
၃။ ကုိျပည္ေဆာင္+ မၾကည္ၾကည္၀င္း မိသားစု (နယူးေယာက္၊ အေမရိက)$ 100
၄။ ကုိျပည္စုိး+မျမမာလာသီ မိသားစု (စကၤာပူ)                                            $ 100

ထုိမိသားစုမ်ားကပဲ ျပီးခဲ့သည့္လက ပထမအၾကိမ္ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၇၀၀တုိ႔ကို ေစာမယေကာလိပ္တြင္ Ph.Dအတြက္ စာတမ္းျပဳစုေနၾကေသာ ျမန္မာရဟန္းေတာ္ အပါး ၂၀ တုိ႔အား လွဴဒါန္းခဲ့ေသးသည္။

ျမန္မာ၊ အေမရိက၊ စကၤာပူရွိ ဆြမ္းအလွဴရွင္မိသားစု အားလုံးတုိ႔အား ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ပါး က်န္းမာ ခ်မ္းသားလွ်က္ ေလာက-သာသနာ ႏွစ္ျဖာအလုပ္ကို စြမ္းစြမ္းတမံ ျပဳလုပ္ႏုိင္ၾကပါေစေၾကာင္း ဘုံေဘျမိဳ႕  ေစာမယေကာလိပ္မွ ျမန္မာရဟန္းေတာ္မ်ားက ေမတၱာပုိ႔သေနပါေၾကာင္း---။

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ
သီတဂူစတား
၂၂-၁၂-၂၀၁၂

Read more »

သီတဂူအထူးတရားပြဲ (စကၤာပူ)

 

(မဟာေဗာဓိပင္ေအာက္ အခမ္းအနားဖြင့္ပြဲ)

 လာမည့္ စေနႏွင့္ တနဂၤေႏြေန ့ (၂၂-၁၂-၂၀၁၂ႏွင့္ ၂၃-၁၂-၂၀၁၃) ညေန စကၤာပူႏုိင္ငံတြင္ က်င္းပမည့္ သီတဂူဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ တရားမ်ားပြဲကုိ ေအာက္ပါ ရုပ္သံလုိင္းမ်ားမွ ေအာက္ပါအစီအစဥ္အတုိင္း တုိက္ရုိက္ထုတ္လႊင့္ေပးပါမည္။

(၁) http://www.myaseintaung.net/live

(၂) http://dhammadownload.com/live1.htm

(၃) http://livedhamma.com/

သီတဂူဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး သည္

ေန ့ရက္ ။ ။ ၂၂၊ ၁၂၊ ၂၀၁၂ (စေနေန ့)

အခ်ိန္ ။ ။ စကၤာပူအခ်ိန္ ညေန ၆း၃၀ မွ ၈း၃၀ အထိ (ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္ ညေန၅း၀၀ မွ ၇း၀၀) GMT 10:30 am to 12:30 Pm

ေန ့ရက္ ။ ။ ၂၃၊ ၁၂၊ ၂၀၁၂ (တနဂၤေႏြေန ့)

အခ်ိန္ ။ ။ စကၤာပူအခ်ိန္ ညေန ၆း၃၀ မွ ၈း၃၀ အထိ (ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္ ညေန၅း၀၀ မွ ၇း၀၀) GMT 10:30 am to 12:30 Pm

 

ေဖ့ဘုတ္သတင္းမွ ကူးယူေဖာ္ျပသည္

 

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ

သီတဂူစတား

၂၀-၁၂-၂၀၁၂

Read more »

ႏုိင္ငံတကာ ဗုဒၶဘာသာအေမြအႏွစ္ဆိုင္ရာ စာတမ္းဖတ္ပြဲ (သီတဂူ)

ႏုိင္ငံတကာ ဗုဒၶဘာသာအေမြအႏွစ္ဆိုင္ရာ စာတမ္းဖတ္ပြဲ (သီတဂူ)

 

(စာတမ္းဖတ္ပြဲအခမ္အနားဖြင့္ပြဲ သီတဂူဆရာေတာ္ၾကီးႏွင့္ ဒုသမၼတ ဆီမီးထြန္းပုံ)

(စုေပါင္း အမွတ္တရ)

ဗုဒၶဘာသာအေမြအႏွစ္ဆိုင္ရာ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာစာတမ္းဖတ္ပြဲ(International Seminar on Buddhist Cultural Heritage ) ဖြင့္ပြဲကို ဒီဇင္ဘာ ၁၅ ရက္၊ နံနက္ ၈ နာရီ ၃၀ က သီတဂူကမၻာ့ဗုဒၶတကၠသိုလ္ (ရန္ကုန္) အတြင္းရွိ ဘြဲ႔ႏွင္းသဘင္ခမ္းမေဆာင္ (ဓမၼသဘာ)တြင္ က်င္းပခဲ့သည္။ ထုိစာတမ္းဖတ္ပြဲၾကီးကို သီတဂူကမၻာ့ဗုဒၶတကၠသုိလ္နွင့္ အိႏၵိယႏိုင္ငံ ယဥ္ေက်းမူဆက္ဆံေရးေကာင္စီတုိ႔က ၾကီးမူးက်င္းပသည္။

ဗုဒၶအေမြအႏွစ္စာတမ္းဖတ္ပြဲဖြင့္ပြဲသို႔ ႏိုင္ငံေတာ္ဒုတိယသမၼတ ေဒါက္တာစိုင္းေမာက္ခမ္း၊ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ခ်စ္ၾကည္ေရးခရီးေရာက္ရွိေနသည့္ အိႏၵိယႏိုင္ငံ၊ ျပည္ပေရးရာ၀န္ႀကီး ဆယ္လ္မန္ခါရွစ္တို႔လည္း တက္ေရာက္ခဲ့သည္။

(သီတဂူကမၻာ့ဗုဒၶတကၠသုိလ္ (ရန္ကုန္) အတြင္း သီတဂူဆရာေတာ္ၾကီး ဒု-သမၼတႏွင့္အဖြဲ႔အား လုိက္လံျပသ)

 

(ဒု-သမၼတႏွင့္အဖြဲ႔အား သီတဂူ အလုပ္အမႈေဆာင္အဖြဲ႔က ၾကိဳဆုိ)

ဒီဇင္ဘာ ၁၅ ရက္မွ ၁၇ ရက္အထိ သံုးရက္ၾကာျပဳလုပ္မည္ျဖစ္ၿပီး အိႏိၵယ၊ ေတာင္ကိုရီးယား၊ ထိုင္း၊ ကေမၻာဒီးယား၊ ဗီယက္နမ္၊ လာအို၊ ၿဗိတိန္၊ သီရိလကၤာ၊ တရုတ္ႏိုင္ငံတို႔မွ ပညာရွင္မ်ားႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွပညာရွင္မ်ားက ဗုဒၶဘာသာအေမြအႏွစ္ဆိုင္ရာ စာတမ္းမ်ားဖတ္ၾကားၾကမည္ျဖစ္ေၾကာင္း သတင္းရရွိသည္။

(အခမ္းအနားသုိ႔ၾကြေရာက္လာ ဧည့္ပရိသတ္မ်ား)

သတင္းဓာတ္ပုံမ်ားကို 7Days News Journalႏွင့္ Popular Myanmar News Journal တုိ႔မွ ကူးယူ ကုိးကား ေဖာ္ျပသည္။

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ
သီတဂူစတား
၁၅-၁၂-၂၀၁၂

Read more »

သီတဂူဆရာေတာ္ ဗုဒၶဂယာေရာက္

သီတဂူဆရာေတာ္ၾကီး  ဗုဒၶဂယာေရာက္

သီတဂူဆရာေတာ္ၾကီး ဒီဇင္ဘာ (၁)ရက္ေန႔က ဗုဒၶဂယာသုိ႔ ေရာက္ရွိလာသည္။ ႏုိ၀င္ဘာ (၃၀)ရက္ ည ရန္ကုန္ တရားပြဲႏွင့္ ဒီဇင္ဘာ(၁) ရက္ေန႔ ဗုဒၶဂယာသုိ႔ ၾကြရန္ ရန္ကုန္ေရာက္ေနစဥ္ မုံရြာ ေၾကးနီေတာင္ အေရးခင္းေၾကာင့္ သံဃာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ဒဏ္ရာ ျပင္းထန္စြာ ရသည္ကို ၾကားသိရသျဖင့္ ခ်က္ခ်င္း မုံရြာဘက္သို႔အေရာက္သြားခဲ့သည္၊ ဒဏ္ရာရ သံဃာမ်ားနဲ႔ လူ၀တ္ေၾကာင္မ်ားကိုပါ အားေပးစကား ေျပာၾကားခဲ့သည္၊ အလွဴေငြမ်ားလဲ ေပးလွဴခဲ့သည္။ ထိုအေရးနဲ႔ပတ္သက္ျပီး (၃၀)ရက္ေန႔ည ရန္ကုန္တရားပြဲတြင္ ထည့္သြင္း ေဟာၾကားခဲ့သည္ဟု ဆရာေတာ္ၾကီးက မိန္႔သည္။ ထုိတရားနာယူႏုိင္ပါသည္။ တခါ ခ်က္ခ်င္းပဲ ရန္ကုန္ျပန္လာျပီး ေနာက္ေန႔မနက္ ဗုဒၶဂယာဘက္သုိ႔ ေရာက္လာခဲ့သည္။

(သီတဂူဆရာေတာ္ၾကီးနဲ႔အတူ မစုိးရိမ္ဆရာေတာ္ၾကီး၊ နာလႏၵာတကၠသိုလ္ ေဒါက္တာပန္႔တုိ႔ ဗုဒၶဂယာ အခမ္းအနားတြင္ ေတြ႔ရစဥ္)

၂-၁၂-၂၀၁၂ (၈) ၾကိမ္ေျမာက္ ႏုိင္ငံတကာ တိပိဋကရြတ္ဆုိ ပူေဇာ္ပြဲကို အစဥ္အလာ မျပတ္ က်င္းပလွ်က္ရွိသည္။ အိႏၵိယႏုိင္ငံ ဗုဒၶဂယာ မဟာေဗာဓိပင္ေအာက္တြင္ ဒီဇင္ဘာ (၂) ရက္ေန႔မွ (၁၂)ေန႔အထိ က်င္းပသည္။ ထုိပြဲၾကီးကို ဗုဒၶဘာသာႏုိင္ငံမ်ားမွ အလွည့္အက် ဦးေဆာင္ဦးရြက္ တာ၀န္ယူကာ က်င္းပေလ့ရွိရာ ဒီ (၈)ၾကိမ္ေျမာက္မွာေတာ့ ျမန္မာႏုိင္ငံက တာ၀န္ယူ က်င္းပသည္။ ထုိင္းႏုိင္ငံကဲ့သုိ႔ တျခားႏုိင္ငံေတြမွာေတာ့ အစုိးရပုိင္းကပါ အကူအညီမ်ားေပးသည္ကို ေတြ႔ရေပမဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံအလွည့္မွာေတာ့ ကုိယ္ထူ ကုိယ္ထ ကုသုိလ္ရွင္မ်ား ဖြဲ႔စည္းလွ်က္ တာ၀န္ယူ က်င္းပသည္။
သီတဂူဆရာေတာ္ၾကီးႏွင့္ တပည့္ဒကာဒကာမမ်ား၊ သီတဂူဂီတဥၥလီအဖြဲ႔ (အလကၤာ၀တ္ရည္) (အဆုိ၊ အက၊ ဗုဒၶ၀င္ျပဇာတ္သရုပ္ တင္ဆက္)၊ မဇၥ်ိမသံဃာ့မာတာ ေက်ာင္းအမေဒၚျမရွင္ႏွင့္အဖြဲ႔ႏွင့္ အစုိးရမဟုတ္ေသာ ျမန္မာ့ျပည္ ေစတနာရွင္မ်ားက ပါ၀င္ကုသုုိလ္ယူၾကသည္ကုိလဲ ေတြ႔ရသည္။

သီတဂူစတား ဂယာေရာက္
ထုိပြဲအတြက္ ၾကြေရာက္လာေသာ သီတဂူဆရာေတာ္ၾကီးကုိ ဖူးေမွ်ာ္လုိျခင္း၊ ေ၀ယ်ာေ၀စၥျပဳလုိျခင္းႏွင့္ ဆရာေတာ္ၾကီး၏ တပည့္ဒကာ ဒကာမမ်ားအတြက္ လုိအပ္သည့္ေနရာမွာ ၀ုိင္း၀န္းကူညီရန္ သီတဂူစတားလဲ တျခားတပည့္မ်ား နည္းတူ ဗုဒၶဂယာသုိ႔ ႏုိ၀င္ဘာ (၂၈)ရက္ေန႔ကထဲက ေရာက္ရွိလာသည္။

 

(ျမန္မာ့ရုိးရာ ေဖ်ာ္ေျဖေရး သီတဂူဂီတဥၥလီအဖြဲ႔ႏွင့္ အမွတ္တရ) 

(ျမန္မာ့ရုိးရာ ေဖ်ာ္ေျဖေရး သီတဂူဂီတဥၥလီအဖြဲ႔ရဲ့ တခါမွ မျမင္ဖူးေသးတဲ့ ဗုဒၶ၀င္ျပဇာတ္သရုပ္ေဖာ္ အဆို အကေတြကို သေဘာက် ေက်နပ္အားရေၾကာင္း၊ ေက်းဇူးတင္ စကားေျပာေနေသာ မစ္စ္ ၀မ္မုိ)

 ႏုိင္ငံတကာ တိပိဋကရြတ္ဆုိ ပူေဇာ္ပြဲကို ျမန္မာျပည္မွ ခမ္းနားထည္၀ါစြာ က်င္းပႏုိင္ခဲ့ပုံကို စာေရးသူ ဘုံေဘေရာက္မွပဲ စာဖတ္သူမ်ား ၾကည္ညိဳသဒၶါပြားႏုိင္ရန္ တင္ျပပါဦးမည္။

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ
သီတဂူစတား
၃-၁၂-၂၀၁၂

Read more »

ရဟန္းခံျပဳလုိေသာ ပ႑က (ပ႑ဳက္)မ်ားသုိ႔

ရဟန္းခံျပဳလုိေသာ ပ႑က (ပ႑ဳက္)မ်ားသုိ႔

ဒီပုိ႔စ္က စကၤာပူက ဒကာ သုိ႔မဟုတ္ ဒကာမတစ္ေယာက္က ေမးထားတဲ့ ေမးခြန္းျဖစ္ပါတယ္။ သူ႔ရဲ့ ပ႑က (ပ႑ဳက္)မ်ားကို ရဟန္းျပဳခြင့္ျပဳပါသလားဆုိတဲ့ ေမးခြန္းနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး စာေရးသူ၏ ဆုိက္ထဲတြင္ “သာသနာႏွင့္ ပ႑ဳက္” အမည္ျဖင့္ ပုိ႔စ္တစ္ခု တင္ျပီးျဖစ္သည္။ ပ႑ဳပ္ေခၚ gay မ်ားကို သာသနာမွာ သာမေဏ (ကုိရင္) အျဖစ္ကိုေသာ္၎၊ ဘိကၡဳ (ရဟန္း) အျဖစ္ကုိေသာ္၎ ဘာ့ေၾကာင့္ ခြင့္မျပဳသနည္း ဟူေသာ အေၾကာင္းကို ထုိပုိ႔စ္တြင္ ေဖာ္ျပျပီး ျဖစ္သည္။ ထုိေၾကာင့္ ဤပုိ႔စ္မွာေတာ့ ပ႑ဳက္အမ်ိဳးစားႏွင့္ ရဟန္းျဖစ္ခြင့္ရွိေသာ ပ႑ဳက္အေၾကာင္းကိုသာ ေဖာ္ျပမည္ ျဖစ္သည္။

ေမးခြန္း
ေမးခြန္းရွင္ ေမးထားတဲ့ အထဲမွာတခ်ိဳ႕ စာအျဖစ္ေရးသင့္ မေရးသင့္ စဥ္းစားေနမိေသးသည္၊ ဘုရားရွင္ေတာင္ ေမထုနသိကၡာပုဒ္ပညတ္ရာ၀ယ္ အေသးစိတ္ ေဟာထားသျဖင့္ “ေအာ္--ဘုရားရွင္သည္ သူ၏ သားေတာ္ သမီးေတာ္မ်ားအတြက္၊ သာသနာအတြက္ ဒီလုိ ယုတ္ရင္း ၾကမ္းတမ္းေသာ စကားေတြကိုေတာင္ ေျပာဆုိျပီး သိကၡာပုဒ္ေတြ ပညတ္ခဲ့ရပါလား” ဆုိျပီး ဘုရားရွင္အား ပုိလုိ႔ ၾကည္ညိဳမိသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ေမးခြန္းရွင္၏ ေမးခြန္းမ်ားသည္ သိသာ ထင္သာ ျမင္သာလြန္း၍ စကားလုံးၾကမ္းေနသည္ဟု ထင္ေစကာမူ သာသနာေတာ္တြင္း ၀င္ေရာက္လုိသူ၊ သာသနာေတာ္ကို ၾကည္ညိဳသူမ်ား ဒီလုိေမးခြန္းမ်ိဳးလဲ သိထားသင့္သည္ဟု ယူဆမိပါသည့္အတြက္ ေမးခြန္းကုိ မူရင္းအတုိင္း ေဖာ္ျပလုိက္ပါသည္။ နံပါတ္ ၄-၅-၆ကိုေတာ့ စကားအသုံးအႏႈံး အနဲျပင္းျပီး နံပါတ္ ၄ ထဲမွာ တစ္ခုတည္းေပါင္ထားသည္။

အရွင္ဘုရား ..
ေခါင္းစဥ္ျမင္တာနဲ႔ ဘာကို ေမးမယ္ဆိုတာ သိျပီးသား ျဖစ္မွာပါ။ ေအာက္ပါ အခ်က္ေတြရွိေနတဲ့ လိင္တူဆက္ဆံတဲ့ ေယာက်ၤားက ရဟန္းျပဳနိုင္ပါသလား..ဘုရား။

၁- ကိုယ္ခႏၵာဖြဲ႔စည္းပံုအားျဖင္႔ ေယာက္်ား အစစ္ျဖစ္သူ (ေယာက္်ား လိင္အဂၤါ ျပည္႔စံုစြာပါရွိသူ)
၂- ေယာက်္ားစိတ္ရွိျပီး သာမန္ေယာက်ၤားလို ေနတတ္သူ (မိန္းမဆန္ေသာ.. မိန္းမလို ေျပာေသာ.. မိန္းမလို ဝတ္စားဆင္ယဥ္မွူမရွိေသာ)
၃- လိင္စိတ္အားျဖင္႔ ေယာက္်ားခ်င္းကို သာ တတ္မက္သူ
၄-နည္းလမ္းမဟုတ္ေသာ ပါးစပ္၊ စအိုအေပါက္တုိ႔ျဖင့္ လိင္ဆက္ဆံဖူးသူ
၅- မိန္းမ၊ ေယာက်္ား နွစ္မ်ိဳးလံုးျဖင္႔ လိင္ဆက္ဆံဖူးသူ
၆- ေျခလက္အဂၤါ ျပည္႔စံုေသာ ေယာက်္ားျဖစ္သူ
၇- သာမန္ လူ အစစ္ျဖစ္သူ (သာမန္ အသိစိတ္ရွိသူ၊ ရူးသြပ္မႈမရွိသူ)
၈- ဗုဒၶတရားေတာ္ကို က်င္႔ၾကံလိုသူ (သံသရာ မွ လြတ္ေျမာက္လိုသူ)
ဗုဒၶတရားေတာ္မွာ ပ႑ဳက္ဆိုတဲ့ စကားကို ေတြ႔ဖူးပါတယ္ဘုရား။ ျမတ္စြာ ဘုရား လက္ထက္ေတာ္က အဲဒီလိုမ်ိဳးလူမ်ိဳးေတြ ရွိခဲ႔ဖူးပါသလား ဘုရား။ ရဟန္းဝတ္လို႔ ရနုိင္ပါသလား ဘုရား။ အထက္ပါ လူမ်ိဳးက ရဟန္းဝတ္စဥ္မွာ ေမးတဲ႔.. သင္ ေယာက်ၤား အစစ္ ဟုတ္ပါရဲ႕လား ဆိုတာကို ဟုတ္ပါတယ္လို႔ ျပန္ေျဖနိုင္ပါသလား ဘုရား။ အရွင္ဘုရား အခ်ိန္ေပးနိုင္မယ္ဆိုရင္ က်န္းဂန္ အကိုးအကားနွင္႔ တကြ ေျဖၾကားေပးေစလိုပါတယ္ ဘုရား..။ အရွင္ဘုရားရဲ႕ website မွာ ေျဖမယ္ဆိုလည္း website link ကုိ တပည္႔ေတာ္ဆိီကို ပို႔ေပးေစခ်င္ပါတယ္ ဘုရား။

အမွန္ အတိုင္း ဝန္ခံရမယ္ဆိုရင္ အထက္ပါ အခ်က္ေတြက တပည္႔ေတာ္နဲ႔ ကိုက္ညီပါတယ္ ဘုရား။ ေခတ္စကားနဲ႔ ေျပာရင္ ေဂး (gay) ျဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္ ဘုရား။ တပည္႔ေတာ္ ရဟန္း ဝတ္ခ်င္စိတ္လည္း ရွိပါတယ္ဘုရား။ တပည္႔ေတာ္ အခု အသက္ ၃၀ ေက်ာ္ပါျပီ။ အဂ်ၤင္နီယာ အလုပ္နဲ႔ မိဘေဆြမ်ိဳးေတြကို တတ္နိုင္သေလာက္ ကူညီေထာက္ပံ႔ပါတယ္။ အိမ္ေထာင္ မရွိေသးပါဘူး ဘုရား။
အရွင္ဘုရား ဝဘ္ဆိုဒ္မွာ ေရးထားတဲ႔ ေအာက္ပါ ဆံုးမ စကားအတြက္ ေက်းဇူးပါပဲ ဘုရား။

(ဆႏၵကုိ ကုိယ့္ရဲ့သိကၡာနဲ႔ ထိမ္းပါ၊ လူရဲ့စိတ္ဆုိတာ မေကာင္းတဲ့ဘက္မွာ ေမြ႕ေလ်ာ္တတ္သည္၊ ထုိသုိ႔ မေကာင္းတဲ့ဘက္မွာ ဆႏၵရွိလာရင္ ကုိယ့္သိကၡာ၊ ကုိယ့္ဂုဏ္၊ ကိုယ့္အသုိင္းအ၀ုိင္းနဲ႔ ထိမ္းပါ။)
ဒါေပမယ္႔ တပည္႔ေတာ္ မိမိ အလိုဆႏၵကို မထိန္းနုိင္ေသးပါဘူး ဘုရား။ တပည္႔ေတာ္က မိဘေဆြမ်ိဳးနဲ႔ ေဝးတဲ႔ အျခား ရပ္ေဝးမွာ ေနေတာ႔ လြတ္လပ္ျပီး အုပ္ထိန္းမယ္႔သူ မရွိပါဘုရား။ မိမိကုိယ္မိမိလညး္ တခါတရံသာ ထိန္းနိုင္ျပီး တခါတရံမွာ မထိန္းနိင္ပါဘူး ဘုရား။

တပည္႔ေတာ္ကို ဆံုးမစကားလည္း ခ်ီးျမွင္႔ ေပးေတာ္မူပါဘုရား။ တပည္႔ေတာ္ ရဟန္း ဝတ္နုိင္၊ မဝတ္နုိင္ကိုလည္း အေၾကာင္းျပန္ေပးပါဘုရား။ ဝတ္ခြင္႔မရွိဘဲ ရဟန္းဝတ္လို႔ အကုသိုလ္ျဖစ္ေနမွာကိုလည္း စိုးရိမ္ပါတယ္။ မိမိရဲ႕ စိတ္ကို မိမိသာ အသိဆံုးမို႔ ကိုယ့္ကိုယ္လည္း ေလးစားလို႔ မရေသးပါဘူးဘုရား။ တပည့္ေတာ္ရဲ႕ ေမးခြန္းေတြကို အျခား တပည့္ေတာ္လို ဘဝတူသူေတြ ဗဟုသုတရနိုင္ေအာင္ အရွင္ဘုရားရဲ႕ ဝဘ္ဆိုဒ္မွာ တင္မယ္ဆိုလည္း အရွင္ဘုရား သေဘာပါဘုရား။
အရွင္ဘုရား က်န္းမာ၊ခ်မ္းသာစြာ ျဖင္႔သာသနာ ျပဳနုိင္ပါေစ ဘုရား။
ေလးစားစြာျဖင္႔ ..
ေမာင္ေမာင္

+++++++++++

စာေရးသူ၏ျပန္ၾကားစာ

ဒကာေတာ္လုိ႔ပဲ ေခၚရမလား ဒကာမလုိ႕ပဲ ေခၚရမလား၊ ဒါမွ မဟုတ္ ဒကာ-ဒကာမ ေပါင္းျပီး ေခၚရမလား pppppp၊ ရဟန္းျပဳခ်င္သူဆုိေတာ့ ဒကာေရလုိ႔ပဲ ေခၚလုိက္မယ္။ ဒကာေမးတဲ့ ေမးခြန္းကို ဘုန္းဘုန္းဆုိက္မွာ “သာသနာႏွင့္ပ႑ဳက္” လုိ႔ အမည္ေပးျပီး ေရးထားတယ္၊ အဲဒါကိုလဲ ဖတ္ေစခ်င္တယ္၊ ဒကာ ေမးတဲ့ ေမးခြန္းကို စာေပမွာ ျပထားတာကို ေဖာ္ျပေပးလုိက္မယ္၊ ဒကာအေနအနဲ႔ ဘယ္လုိလုပ္သင့္လဲ ဆုိတာ သိသာသြားလိမ့္မည္ ထင္ပါတယ္။

ပုံမွန္မဟုတ္တဲ့ နည္းသုံးသူ
ဒကာေမးထားတဲ့ (၁)ကေန (၄) အထိ ေမးခြန္းနဲ႔ပတ္သက္ျပီး သူက ပ႑ဳက္လုိ႔ မယူဆပါဘူး၊ ရာဂၾကီးသူ အလုိရမၼတ္ၾကီးသူလုိ႔ပဲ ဆုိႏုိင္ပါတယ္၊ ထုိပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးကို ရဟန္းမျပဳရလုိ႔ ပညတ္ထားတာ မေတြ႔ရပါဘူး၊ ေယာက်္ားစင္စစ္ျဖစ္သူ ျဖစ္ရကား ေယာက်ာ္းဟူ၍ ေျဖဆုိရမည္။ သုိ႔ေသာ္လဲ ကာေမသုမိစၦာစာရ ကံကိုေတာ့ သတိမူသင့္တယ္၊ ကာေမသုမိစၦာစာရႏွင့္ပတ္သက္ျပီး ဘုန္းဘုန္းဆုိက္မွာပဲ ေဖာ္ျပျပီးျဖစ္သည္၊ ရွာေဖြ ေလ့လာႏုိင္ပါသည္။ အမ်ားစု သိထားတာက ထုိကံသည္ သူမ်ား သားမယား၊ ကာမပုိင္ ရွိသူကို သားမယားက်င့္ျခင္းလုိ႔ သိထားၾကသည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ကိုယ့္မယားကိုပင္ ကာမဆက္ဆံရာ၀ယ္ တိရစၦာန္မ်ားလုိ ပုံမွန္မဟုတ္တဲ့ နည္းေတြနဲ႔ ျပဳက်င့္ပါက ကာေမသုမိစၦာစာရ ကံထုိက္သည္ဟု ဆုိထားသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ထုိနံပါတ္ျပထားတဲ့ အခ်က္ေတြ လြန္က်ဴးထားသူသည္ ရဟန္းျပဳခြင့္ရွိသူဟု ဆုိႏုိင္သည္၊ ကာေမသုမိစၦာစာရ ကံကုိေတာ့ က်ဴးလြန္သူဟု ဆုိရမည္။

ပ႑ဳက္အမ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္ ရဟန္းျပဳခြင့္ရသူမ်ား
ဘုရားသာသနာမွာ ပ႑ဳက္မ်ားကို ရဟန္းျပဳခြင့္မရ ဟု ဆုိထားေပမဲ့ အ႒ကထာ ဆရာမ်ားရဲ့ အဆုိအရ တခ်ိဳ႕ပ႑ဳက္ေတြမွာ ရဟန္းျပဳခြင့္ရေနသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ ၀ိနည္းမဟာ၀ါ အ႒ကထာမွာေတာ့ ပ႑ဳပ္ ၅ မ်ိဳး ျပထားသည္။

၁။ အာသိတၱပ႑က- သူတပါးလိင္အဂၤါမွ သုက္ေသြးကို မိမိပါးစပ္ျဖင့္ စုပ္ယူလုိက္ျခင္းမွ်ျဖင့္ အလုိရမၼက္ေျပျငိမ္းသြားသူ။
၂။ ဥသူယပ႑က- သူတစ္ပါး လင္မယား သုိ႔မဟုတ္ သမီးရည္းစားတုိ႔ သူတုိ႔အလုပ္ သူတုိ႔လုပ္ေနျခင္းကို ေခ်ာင္းေျမာင္းၾကည့္ရုံမွ်ျဖင့္ အလုိရမၼက္ ျငိမ္းသြားသူ။
၃။ ၾသပကၠမိကပ႑က- မ်ိဳးဗီဇကို ထုတ္ပစ္ထားသူ၊ (ႏြားထီးမ်ား ေ၀ွးေစ့ထုတ္ျခင္း၊ တရုတ္ ကုန္းကုန္းမ်ားကဲ့သုိ႔ ေ၀ွးေစ့ထုတ္ပစ္ထားျခင္းမ်ိဳး ျဖစ္ဟန္တူ)
၄။ ပကၡပ႑က-အကုသုိလ္ကံေၾကာင့္ အခါအားေလ်ာ္စြာ စိတ္ေျပာင္းသူ၊ လဆန္းပကၡမွာ ပ႑ဳပ္ျဖစ္ေပမဲ့ လဆုတ္ပကၡမွာ ေျပေပ်ာက္သူ။
၅။ နပုံသကပ႑က- ေမြးကထဲက နပုံးျဖစ္ေနသူ၊ ေယာက္်ားလဲ မဟုတ္၊ မိန္းမလဲ မဟုတ္သူ၊ ဗီဇ ႏွစ္ခုလုံး မထင္ရွားသူ။

အရွင္မဟာဗုဒၶေဃာသ (အ႒ကထာဆရာ) အရ နံပါတ္ (၁)ႏွင့္ နံပါတ္ (၂) ပ႑ဳက္အမ်ိဳးစားကို ရဟန္းျပဳခြင့္ရသည္။ ထုိအဆုိအရ ဒကာေမးခြန္းရဲ့ နံပါတ္ တစ္ကေန ခုနစ္အထိ နည္းလမ္းမ်ားျဖင့္ က်ဴးလြန္ေနေသာသူ ထုိပ႑ဳက္အမ်ိဳးစားထဲပါ၀င္ေနရင္ေတာင္ ရဟန္းျပဳခြင့္ရ၊ ေယာက်္ားစင္စစ္ဆုိရင္ကား ဆုိဖြယ္မရွိေခ်။ ကုရုႏၶိယအ႒ကထာမွာေတာ့ နံပါတ္ (၃) ပကၡပ႑ကကိုေတာ့ ပ႑ဳက္ေျပေပ်ာက္ခ်ိန္ ပကၡမွာေတာ့ ရဟန္းျပဳခြင့္ရသည္ ဟုဆုိထားေသးသည္။ ဒကာက ကုိယ့္ကိုယ္ကို ပ႑ဳက္လုိ႔ ယူဆထားရင္ ဘယ္ပ႑ဳက္ထဲပါ၀င္သနည္းဆုိတာ ကုိယ့္ကိုယ္ပဲ အသိဆုံးျဖစ္မည္။

ေနာက္တစ္ခုက ေယာက္်ားအဂၤါ၊ မိန္းမအဂၤါ ႏွစ္မ်ိဳးလုံးပါေနသူကို ဥဘေတာဗ်ဥ္း (ဥဘေတာဗ်ဥၨနက) ဟုေခၚသည္။ မိန္းမ အဂၤါ ပုိထင္ရွား၍ ေယာက္်ားအဂၤါ မထင္ရွားေသာ ဣတၳိဥဘေတာဗ်ဥ္းႏွင့္ ေယာက္်ားအဂၤါ ပုိထင္ရွား၍ မိန္းမအဂၤါ မထင္ရွားေသာ ပုရိသဥဘေတာဗ်ဥ္းဟူ၍ ႏွစ္မ်ိဳးရွိရာ ဣတၳိဥဘေတာဗ်ဥ္းက ကုိယ္ကုိယ္တုိင္လည္း ကိုယ္၀န္ေဆာင္ႏုိင္သလုိ သူတပါးကိုလည္း မ်ိဳးေစ့ေပးႏုိင္သည္၊ ပုရိသဥဘေတာဗ်ဥ္းကေတာ့ သူတပါးကိုပဲ မ်ိဳးေစ့ေပးႏုိင္သည္၊ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္က ကုိယ္၀န္မေဆာင္ႏုိင္။ ထုိဥဘေတာဗ်ဥ္းႏွစ္မ်ိဳးလုံး ကုိရင္ဘ၀ေရာ ရဟန္းဘ၀ကိုပါ ျဖစ္ခြင့္မရွိ။ ရဟန္းျပဳခြင့္မရေသာ ပ႑ဳက္တုိ႔ မိဘသတ္ဖူးသူတုိ႔စသည္ျဖင့္ သူတုိ႔သည္ ၀တၳဳ၀ိပတၱိျဖစ္ရကား ရဟန္းျဖစ္ခြင့္ အဂၤါမစုံဟုဆုိသည္။

ဒကာေမးထားတဲ့ ေမးခြန္းမ်ားသည္၊ ဘုရားရွင္ လက္ထက္ကထဲက ရွိခဲ့ဖူးသည္၊ ကုိယ္ျပဳခဲ့ေသာ ကုသုိလ္ကံ အကုသုိလ္ကံေၾကာင့္ ဘ၀မွာ ပုံသဏၭာန္အမ်ိဳး၊ ဘ၀ရဲ့ အနိမ့္အျမင့္ ကြာဟသြားၾကသည္။ ဘ၀မွာ လက္ရွိ ရေတာင့္ရခဲလွတဲ့ လူ႔ဘ၀ကို ဘယ္လုိ ဆက္ျဖတ္သန္းမလဲ ဆုိတာ ပုိ၍ အေရးၾကီးသည္။ ရလာတဲ့ လက္ရွိဘ၀ကို တြယ္တာေနျခင္း မုန္းတီးေနျခင္းမ်ား ျဖစ္ေနမည့္အစား ပုိ၍ပုိ၍ ဘယ္လုိေကာင္းေအာင္ လုပ္သင့္သလဲ ဆုိတာကိုပဲ စဥ္းစားရမွာ ျဖစ္သည္။

ဒကာေတာ္ေရ--ပ႑ဳက္နဲ႔ပတ္သက္ျပီး ၀ိနည္းမဟာ၀ါ အ႒ကထာ၊ ပရိ၀ါရအ႒ကထာ၊ ကခၤါ၀ိတရဏီအ႒ကထာ၊ ၀ိနယသဂၤဟအ႒ကထာတုိ႔မွာ ပါရွိသည္အတြက္ အဲဒီစာအုပ္ေတြမွာ ေလ့လာႏုိင္သည္။ ျမန္မာလုိ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းေရးထားတဲ့ သျဂၤဳိဟ္ဘာသာဋီကာ၊ ပါတိေမာက္ဘာသာဋီကာ (မဟာဂႏၶာရုံဆရာေတာ္)တုိ႔မွာ ဖတ္ရႈႏုိင္ပါသည္။ ရဟန္းျပဳခ်င္တဲ့စိတ္ရွိေနတာကိုက ေယာက္်ားစိတ္ျဖစ္ေနတယ္လုိ႔ ယုံၾကည္မိပါသည္၊ ေယာက္်ားျဖစ္ထုိက္တဲ့ အခ်က္အလက္ေတြ ျပည့္စုံပါက ရဟန္းျပဳလုိခ်င္စိတ္ရွိတဲ့အခါ ရဟန္းျပဳလုိက္ပါလုိ႔ပဲ တုိက္တြန္းပါတယ္။ “ဆႏၵကုိ ကုိယ့္ရဲ့သိကၡာနဲ႔ ထိမ္းပါ” ဆုိတဲ့ အခ်က္ကုိေတာ့ အျမဲႏွလုံးသြင္းထားပါ။ မေကာင္းတဲ့ စိတ္ျဖစ္တုိင္း သတိရွိပါ၊ သိပါ၊ ဒါဆုိ ထိမ္းႏုိင္ပါလိမ့္မည္။ ဒီေလာက္ဆုိရင္ ဒကာသိခ်င္တဲ့ အခ်က္ ျပည့္စုံမည္ ထင္ပါသည္၊ ေမးေဖာ္ရတဲ့အတြက္ေရာ ဘုန္းဘုန္းရဲ့ ဆုိက္ကုိ အားေပးသည့္အတြက္ပါ အထူးေက်းဇူးတင္ပါသည္။

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ
သီတဂူစတား
၂၂-၁၁-၂၀၁၂

Read more »

(၁၉)ခုေျမာက္ သီတဂူစကၡဳဒါနေဆးရုံ

(၁၉)ခုေျမာက္ သီတဂူစကၡဳဒါနေဆးရုံ

သီတဂူစကၡဳဒါန မ်က္စိအထူးကုေဆးရုံကို ရွမ္းျပည္ေျမာက္ပုိင္း၊ မူဆယ္ခရုိင္၊ နမ့္ခမ္းျမိဳ႕၊ ေဇယ်သုခဘုန္းေတာ္ၾကီးသင္ ပညာေရးေက်ာင္း၀င္းအတြင္ တည္ေဆာက္ ဖြင့္လွစ္သည္။ ၂၀၁၂- ႏုိ၀င္ဘာ ၁၄ ရက္ေန႔တြင္ သီတဂူစကၡဳဒါန ေဆးရုံဖြင့္ပြဲအခမ္းအနား က်င္းပခဲ့သည္။

(သီတဂူစကၡဳဒါန ေဆးရုံဖြင့္လွစ္ပြဲ)

သီတဂူစကၡဳဒါနေဆးရုံေတာ္အတြက္ ေျမေနရာႏွင့္ အေဆာက္အဦးကို ေဇယ်သုခဘုန္းေတာ္ၾကီးႏွင့္ တပည့္ ဒကာ ဒကာမမ်ားက လွဴဒါန္းသည္။ ထုိေဆးရုံတြင္တပ္ဆင္ေသာ မီးစက္၊ ေဆးရုံသုံးပစၥည္းအားလုံးကို သီတဂူဆရာေတာ္ၾကီးႏွင့္ ေတာ္၀င္စင္တာမွ ဦးကုိကုိေထြး မိသားစု၊ ရာစုသစ္ေရႊဆုိင္ပုိင္ရွင္ ေဒၚေရႊဥတုိ႔နွင့္ သီတဂူသာသနာျပဳအဖြဲ႔က လွဴဒါန္းသည္ဟု သိရသည္။

သီတဂူသာသနာျပဳအဖြဲ႔၏ ၁၉ ခုေျမာက္ေဆးရုံေတာ္ျဖစ္ေသာ သီတဂူစကၡဳဒါန မ်က္စိအထူးကုေဆးရုံ (နမ့္ခမ္း)ကုိ သီတဂူသာသနာျပဳအဖြဲ႔မွ က်ပ္သိန္းေပါင္း ၄၀၀၀ (ေလးေထာင္) ေက်ာ္ ပါ၀င္ လွဴဒါန္းထားသည္ဟု သိရသည္။

ယခု ၂၀၁၂ခုႏွစ္၊ ႏုိ၀င္ဘာ ၁၁ ရက္ေန႔က စျပီး မ်က္စိေ၀ဒနာရွင္မ်ားကို အခမဲ့ စမ္းသပ္ျခင္း၊ စစ္ေဆးျခင္း၊ ကုသျခင္းမ်ားကုိ ျပဳလုပ္ေနျပီ ျဖစ္သည္။

(ဖြင့္ပြဲအခမ္းအနား ျမင္ကြင္း)

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ
သီတဂူစတား
၂၁-၁၁-၂၀၁၂

Read more »

ေကာလာဟလ သတင္းမ်ား

ေကာလာဟလ သတင္းမ်ား

စာမိတ္ဆက္
တစ္ေန႔က ဒကာမတစ္ေယာက္က အီးေမလ္ကေန ေကာလာဟလ ငါးမ်ိဳးအေၾကာင္းနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး မရွင္းတာေလးရွိလုိ႔ ေမးပါရေစဘုရားတဲ့၊ တပည့္ေတာ္မ ေကာလာဟလအေၾကာင္း ငါးမ်ိဳးကို ဆရာေတာ္ၾကီးေတြ ေဟာတာ နာယူမွတ္သားဖူးတယ္ဘုရားတဲ့၊ ဒါေပမဲ့ အဲဒီ ငါးမ်ိဳးထဲက တစ္ခုကိုေတာ့ ဘယ္ဆရာေတာ္မွ အက်ယ္တ၀န္႔ေျပာမသြားဘူးဘုရား၊ တပည့္ေတာ္ က်န္တာေတြကို အက်ဥ္းအရိပ္ေယာင္ေလာက္ေတာ့ သိတယ္ဘုရား၊ တစ္ခုကုိေတာ့ မသိလုိ႔ ရွင္းျပေပးပါဘုရားတဲ့။ အမွန္ေျပာရရင္ စာေရးသူလဲ အဲဒီ ေကာလာဟလ ငါးမ်ိဳးကို ၾကားသာ ၾကာဖူးသည္၊ သိပ္ျပီး ဂဃနဏ မသိလွဘူး၊ ထုိ ဒကာမ ေမးမွပဲ ျပန္ၾကည့္ျဖစ္တယ္၊ ထုိ႔အတြက္ ထုိဒကာမကို အထူးေက်းဇူးတင္မိသည္။ ေကာလာဟလနဲ႔ပတ္သက္ျပီး တက္ႏုိင္သေလာက္ စုစည္းျပီး တင္ျပလုိက္ရပါသည္။

ေကာလာဟလ ၅ မ်ိဳး
ေကာလာဟာလဟူသည္ကား အုတ္အုတ္က်က္က်က္ေသာ အသံျဖစ္လွ်က္ ေလာက၌ ေက်ာ္ေစာျခင္းျဖစ္သတည္း။ ေကာလာဟလကို အဂၤလိပ္ အဘိဓာန္မွာေတာ့ Rumour ဟု ဆုိသည္။ ထုိ အဂၤလိပ္ အဘိဓာန္ အဆုိအရ လူေတြရဲ့ ဟုိအေၾကာင္း ဒီအေၾကာင္း ေျပာတဲ့ သတင္းအစိတ္ပုိင္းတစ္ခု၊ ထုိသတင္းက မွန္ခ်င္မွ မွန္မည္၊ အတိအက် သတင္းကား မဟုတ္။ စာေရးသူတုိ႔ ငယ္ငယ္က ၾကားဖူးသည္မွာ ေကာလာဟလ ၾကံကုန္ၾက ေဒ၀ မႏုႆာတဲ့။ လူေတြ နတ္ေတြ ၾကံစည္ စိတ္ကူးျပီး ေျပာဆုိတဲ့ စကားကို ေကာလာဟလ ဟုေခၚသည္။

ေကာလာဟလ အမ်ိဳးအစားကိုေတာ့ အပါဒါန အ႒ကထာ ပထမ-၅၈၊ ဗုဒၶ၀ံသအ႒ကထာ ၃၁၇၊ ဇာတကအ႒ကထာ ပထမ-၅၆ ႏွင့္ ၀ိသုဒၶိမဂ္တုိ႔မွာ-
၁။ ကပၸေကာလာဟလ
၂။ ဗုဒၶေကာလာဟလ
၃။ စကၠ၀တၱိ ေကာလာဟလ ဟု ေကာလာဟလ သုံးမ်ိဳးပဲ ျပထားသည္ကို ေတြ႕ရသည္။
ခုဒၵပါဌအ႒ကထာ ႏွာ-၁၀၁ ႏွင့္ သုတၱနိပါတ အ႒ကထာ ဒုတိယအုပ္ စာမ်က္ႏွာ ၃တုိ႔မွာေတာ့---
၁။ ကပၸေကာလာဟလ
၂။ စကၠ၀တၱိ ေကာလာဟလ
၃။ ဗုဒၶေကာလာဟလ
၄။ မဂၤလာ ေကာလာဟလ
၅။ ေမာေနယ် ေကာလာဟလ ဟု ေကာလာဟလ ငါးမ်ိဳးကိုျပထားသည္။

ေနာက္ထူးျခားမႈတစ္ခုမွာ သုံးမ်ိဳးျပေကာလာဟလ ေရွ႕ေနာက္ အစဥ္ႏွင့္ ငါးမ်ိဳးျပ ေရွ႕ေနာက္ အစဥ္တုိ႔လဲ အထက္ေအာက္ေျပာင္းေနသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ေျပာင္းသည့္နံပါတ္မွာ ႏွစ္ႏွင့္ သုံး ျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္လဲ အေရးမၾကီးေပ၊ အမ်ားဆုံးျပ ငါးမ်ိဳးကိုေလ့လာမည္၊ သုံးမ်ိဳးျပ ငါးမ်ိဳးျပ ကြဲျပားေနေပမဲ့ အတူပါသည့္ သုံးမ်ိဳးလုံး ရွင္းလင္းခ်က္ကိုေတာ့ အဓိပၸါယ္ လုံး၀တူျဖစ္ေနသည္။

၁။ ကပၸေကာလာဟလ
ကပၸေကာလာဟလ-ကမၻာၾကီးပ်က္ေတာ့မည့္ ေကာလာဟလသတင္းကို ေၾကြးေၾကာ္ၾကျခင္း။ ကာမဘုံသား နတ္မ်ားတုိ႔သည္ ေခါင္းကို ငုိက္စုိက္က်ျခင္း၊ ဆံပင္ေတြ ဖရုိဖရဲျဖစ္ေနျခင္း၊ မ်က္ႏွာ၌ မ်က္ရည္တုိ႔ကို သုတ္ျခင္း၊ ၀မ္းနဲျခင္းအထိမ္းအမွတ္ အနီေရာင္ အ၀တ္အစားမ်ားကို ၀တ္ဆင္ျခင္း (ယေန႕ေခတ္ ၀မ္းနဲျခင္း သေကၤတ အနက္ေရာင္) စသည္ျဖင့္ ျငိဳးႏြမ္းပင္ပန္း ၀မ္းနဲေသာ အသြင္ျဖင့္ လမ္းမွာ ေတြ႕သမွ်လူအားလုံးကို သတင္းစကား ေပးၾကသည္။ သူတုိ႔ ၀မ္းနဲစြာ ေျပာေသာ စကားမွာ “အေမာင္တုိ႔--- အႏွစ္တစ္သိန္းေနာက္ပုိင္း ဒီကမၻာၾကီး ပ်က္စီးလိမ့္မည္၊ သမုဒၵရာရွိ ေရေတြ ခန္းေၿခာက္လိမ့္မည္၊ ဒီမဟာေျမၾကီးႏွင့္ ေတာင္ေတြ အားလုံး မီးဟုန္းဟုန္းေတာက္လိမ့္မည္၊ ထုိမီးေတာက္တုိ႔သည္ ျဗာဟၼာျပည္ ပထမစ်ာန္အထိ ေလာင္ကြ်မ္းျပီး ကမၻာၾကီး ပ်က္စီးလိမ့္မည္၊ ထို႔ေၾကာင့္ အခ်င္းအခ်င္း ေမတၱာပြားၾက၊ ကရုဏာထားၾက၊ မုဒိတာ ေပးၾက၊ ဥေပကၡာ ရႈၾက၊ အေမ အေဖကို ျပဳစုလုပ္ေၾကြးၾက၊ ၾကီးသူကို ရုိေသေလးစားၾက” ဟူသတည္း။ ဒါကိုပဲ ကပၸေကာလာဟလ ေခၚသည္။ ဒီလုိ ေကာလာဟလမ်ိဳးသည္၊ ကမၻာေပၚရွိ သတၱ၀ါေတြ ကုိယ္က်င့္တရား လုံး၀ပ်က္စီးသြားျပီး၊ အေဖ အေမ၊ အစ္ကို အစ္မ မသဲကြဲေတာ့တဲ့အခ်ိန္၊ ရွက္ျခင္း ေၾကာက္ျခင္းဆုိတဲ့ ေလာကပါလ တရားႏွစ္ပါး ေပ်ာက္ကြယ္သြားတဲ့ အခ်ိန္၊ လူေတြရဲ့ သက္တမ္းသည္လည္း အနိမ့္ဆုံးသုိ႔ ေရာက္သြားသည့္အခ်ိန္၊ လက္ျဖင့္ စမ္းသပ္ ကုိင္မိရာ အရာမွန္သမွ်တုိ႔သည္ လူကို ေသေစႏုိင္ေသာ လက္နက္ ျဖစ္သည့္အခ်ိန္မွာ ျဖစ္တတ္သည္။

၂။ စကၠ၀တၱိ ေကာလာဟလ
စကၠ၀တၱိ ေကာလာဟလ-စၾကာ၀ေတးမင္း ပြင့္လိမ့္မည္ဟူေသာ ေကာလာဟလ သတင္းပ်ံ႕ျခင္း။ စၾကာ၀ေတးမင္းဆုိတာလဲ အလြန္ထူးျခားသည့္ လူသားတစ္ေယာက္ ျဖစ္သည္။ သူ႔မွာ ပုိင္ဆုိင္သည့္ သားၾကီးရတနာ၊ မိန္းမရတနာ၊ ဂဟပတိ ရတနာ၊ စၾကာရတနာ စတဲ့ ရတနာေတြကလဲ ဘယ္သူမွ မပိုင္ဆုိင္ႏုိင္သည့္ ရတနာေတြျဖစ္သည္။ ပါရမီအျမင့္ဆုံးေရာက္ လူသားတစ္ေယာက္သည္ ေလာကီလူသား ျဖစ္လွ်င္ စၾကာ၀ေတးမင္း ျဖစ္သည္၊ အကယ္၍ ေလာကီကို စြန္႔လွ်င္ကား ဘုရားျဖစ္မည္။ ထိုစၾကာ၀ေတးမင္းသည္ ဘုရားရဟႏၱာတုိ႔ႏွင့္ တန္းတူ ေစတီတည္ျပီး ကုိးကြယ္ထုိက္သည္ဟုေတာင္ ဆုိထားေသးသည္။ ဤကဲ့သုိ႕ထူးျခားသည့္ စၾကာ၀ေတးမင္းသည္ အႏွစ္ တစ္သိန္း ေက်ာ္လြန္သြားရင္ ေလာကၾကီးထဲမွာ ထူးျခားစြာ ပြင့္ေတာ္မူလိမ့္မည္ဟု နတ္ေတြက ေၾကြးေၾကာ္ၾကျခင္းသည္ စကၠ၀တၱိ ေကာလာဟလ မည္၏။

၃။ ဗုဒၶေကာလာဟလ
ဗုဒၶေကာလာဟလ- ဘုရားပြင့္မည္ဟုေသာ သတင္းစကား ေၾကြးေၾကာ္ၾကျခင္း။ ေလာကပါလ နတ္ေတြ၊ (တခ်ိဳ႕ေနရာမွာ) ျဗာဟၼာအ၀တ္အစားေတြ ၀တ္ဆင္ျပီး သုဒၵါ၀ါသ နတ္ေတြက “ယခုခ်ိန္မွ အႏွစ္တစ္ေထာင္လြန္လွ်င္ ေလာကၾကီးထဲမွာ ေလာကအားလုံးကို သိေတာ္မူေသာ သဗၺညဳ ဘုရား ပြင့္ေတာ္မူလိမ့္မည္”ဟု ျမိဳ႕ရြာေတြထဲမွာ လွည့္လည္ ေၾကြးေၾကာ္ၾကျခင္းကို ဗုဒၶေကာလာဟလ ဟုေခၚသည္။ သဗၺညဳ ဘုရား ပြင့္ေတာ္မူလိမ့္မည္ဟုေသာ ေၾကြးေၾကာ္သံကုိ ယုံၾကည္ၾကေသာ တစ္ေသာင္းေသာ စၾကာ၀ဠာရွိ နတ္အေပါင္းတုိ႔က ဘယ္သူ ဘုရားျဖစ္ထုိက္သနည္း ဟု ေဆြးေႏြးတုိင္ပင္ၾကသတဲ့။ ထုိသုိ႔ တုိင္ပင္ေဆြးေႏြးျပီး ဘုရားျဖစ္ထုိက္ေသာ တုသိတာနတ္ျပည္ရွိ နတ္သားကုိ ခ်ဥ္းကပ္ျပီး ေတာင္းပန္ ေလွ်ာက္ထားၾကသတဲ့၊ “လူ႕ျပည္သြားျပီး အခ်ိန္၊ ေနရာ၊ ကြ်န္း၊ အမ်ိဳး၊ အသက္အပုိင္းအျခားတုိ႔ကို ဆင္ျခင္သုံးသပ္ျပီး ဘုရားအျဖစ္ ပြင့္ေတာ္မူပါ” ဟု ေတာင္းပန္ၾက၏။ ပါရမီျပည့္၀ျပီး ကမၻာ့ေခါင္းေဆာင္၊ ေလာက ဥေသွ်ာင္ ျဖစ္ထုိက္သူကုိ သာမန္လူသားေတြ မေရြးခ်ယ္ႏုိင္၊ နတ္ေတြကသာ ေရြးႏုိင္သည္ဟု ဆုိရမည္။ ေလာကဥေသွ်ာင္ကို နတ္ေတြကပဲ ေရြးခ်ယ္တင္ေျမာက္၊ နတ္ျပည္ရဲ့ ဒီမုိကေရစီ၊ ေလာကၾကီးရဲ့ ဒီမုိကေရစီ အလား ျဖစ္ရသည္။ မွတ္မိေသးသည္၊ တေလာက အေမရိကန္ သမၼတေလာင္းႏွစ္ေယာက္ ျပည္သူလူထုေရွ႕မွာ ႏုိင္ငံေတာ္အတြက္ စကားစစ္ထုိးပြဲ ျပိဳင္ရသည္။ အေမရိကန္ ဒီမုိကေရစီမွာေတာ့ သမၼတျဖစ္ထုိက္တဲ့ ပါရမီရွင္မ်ားကို ျပည္သူက ေရြးခ်ယ္ျပီး လူထုေရွ႕မွာ အရည္အခ်င္း ျပိဳင္ေစျပီး လူထုကပဲ အရည္အခ်င္းစစ္၍ အမွတ္မ်ားသူကို သမၼတအျဖစ္ တင္ေျမာက္သည္။ ထူးျခားသည့္ လူသားတစ္ေယာက္ကုိ သာမန္ လူသားေတြက ဤနည္းျဖင့္ ရွာေဖြၾကသည္။ ပါရမီ အထြဋ္အထိပ္ ေရာက္ေနေသာ ေလာကဥေသွ်ာင္ကိုေတာ့ သာမန္လူသားေတြ မရွာေဖြႏုိင္၊ နတ္ေတြ ျဗဟၼာေတြကသာ ရွာေဖြႏုိင္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ေခါင္းေဆာင္ဆုိတာ အာဏာမဟုတ္၊ သူ၏ပင္ကိုယ္ အရည္အခ်င္းျဖစ္သည္။ ဤကား ဒီမုိကေရစီနည္းတည္း။

၄။ မဂၤလာ ေကာလာဟလ
မဂၤလာ ေကာလာဟလ- မဂၤလာအေၾကာင္း ေတာင္ေတာင္အီအီ ေတြးေတာ ၾကံစည္ၾကျခင္း။ ေလာကမွာ မဂၤလာဆုိတာ ဘာလဲ? ဆိုတဲ့ မဂၤလာေမးခြန္းတစ္ခု လူ႔ျပည္မွာ ေကာလာဟလ ျဖစ္ခဲ့သည္။ တခ်ိဳ႕က မဂၤလာဆုိတာ ျမင္ရတဲ့ အရာကို မဂၤလာ (ဒိ႒မဂၤလာ) လုိ႔ေခၚတယ္၊ ေနာက္တစ္ေယာက္ေတာ့ ျမင္အပ္ရာမွန္သမွ် မဂၤလာ မျဖစ္ႏုိင္ဘူး၊ ေကာင္းတာေရာ၊ မေကာင္းတာေရာ ျမင္ရမည္၊ တင့္တယ္လွပတာေရာ မတင့္မတယ္ မစင္ကိုလဲ ျမင္ရမည့္အတြက္ ျမင္ျခင္း (ဒိ႒)သည္ မဂၤလာ မျဖစ္ႏုိင္တဲ့အတြက္ ၾကားတဲ့ အရာ (အေၾကားအာရုံ)သည္ပင္ မဂၤလာ (သုတမဂၤလာ) ျဖစ္သည္၊ ေနာက္တစ္ေယာက္က ဒါလဲ မျဖစ္ႏုိင္ဘူး ေကာင္းတာ မေကာင္းတာ၊ သာယာတာ မသာယာတာေတြလဲ ၾကားႏုိင္လုိ႔ မဂၤလာမျဖစ္ႏုိင္၊ ျမင္ျခင္း ၾကားျခင္း မရွိတဲ့ အနံ႕သည္ပင္ မဂၤလာ (မုတမဂၤလာ) ျဖစ္သည္။ ဤသုိ႔ စသည္အားျဖင္ လူေတြဟာ ထင္ရာ ျမင္ရာေတြကို ေတြးေတာ ၾကံစည္ျပီး မဂၤလာဟု အျငင္းအပြား ျဖစ္ေနၾကသည္မွာ (၁၂) ႏွစ္ေတာင္ ၾကာသတဲ့။ ထုိ မဂၤလာနဲ႔ပတ္သက္ျပီး အျငင္းအပြားျဖစ္လုိက္ၾကတာ လူ႔ျပည္ကေန နတ္ေတြ၊ ေနာက္ဆုံး တစ္ေသာင္းေသာ စၾကာ၀ဠာအထိ မဂၤလာဆုိတာ တိက်တဲ့ အေျဖ မရႏုိင္ဘဲ ၁၂ ႏွစ္အထိ ၾကာၿမင့္ခဲ့သည္။ ေနာက္ဆုံး လူ႔ျပည္ကေန ျဗဟၼာ့ျပည္အထိ ေရာက္သြားေသာ မဂၤလာ သတင္းသည္ လူ႕ျပည္ ျပန္ေရာက္လာျပန္သည္၊ ဘုရားရွင္ထံ ေရာက္မွ မဂၤလာဆုိတာ အေသ၀နာ စ ဗာလာနံ အစခ်ီေသာ ၃၈ ပါးေသာ မဂၤလာ သတင္း အတိက်ကို ရရွိသြားၾကသည္။ (၁၂) ႏွစ္တာ ကာလအတြင္း မဂၤလာဆုိတဲ့ စကားကို ပုံေဖာ္ျခင္းက လူ႕ျပည္ကေန ျဗဟၼာျပည္အထိ အုတ္အုတ္သဲသဲ ျဖစ္သြားျခင္းကိုပဲ မဂၤလာ ေကာလာဟလ ဟု ေခၚသည္။

၅။ ေမာေနယ် ေကာလာဟလ
ေနာက္ဆုံး ေကာလာဟလ ကေတာ့ ထုိေမးခြန္းရွင္ သိခ်င္ေနတဲ့ ေမာေနယ် ေကာလာဟလ ျဖစ္သည္။ ဒီေကာဟလနဲ႔ပတ္သက္ျပီး စာေပမွာလဲ အနဲအက်ဥ္းမွ်သာ ျပဆုိထားသည္၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဓမၼကထိကဆရာေတာ္မ်ားက အက်ယ္တ၀န္႔ မေဟာၾက။ ထုိမဂၤလာ ငါးပါးလုံး စုျပံဳျပထားတဲ့ေနရာမွာေတာ့ ေမာေနယ်ေကာလာဟလဆုိတာ “၇ ႏွစ္ၾကာရင္ မထင္မရွားတဲ့ ရဟန္းတစ္ပါး ဘုရားရွင္နဲ႕ ဆုံမိ၍ ေမာေနယ် အက်င့္ကုိ ေမးလိမ့္မည္”ဟု သုဒၶါ၀ါသ နတ္ေတြက လူသြားလမ္းေတြမွာ လွည့္လည္ျပီး ေျပာၾကသတဲ့၊ ဒါကိုပဲ ေမာေနယ် ေကာလာဟလ ျဖစ္သြားေတာ့သည္။ ပုိျပီး ရွင္းလင္းေစရန္ ေမာေနယ် ဆုိတာ ဘာလဲ၊ ေမာေနယ် အက်င့္ဆုိတာ ဘာလဲ၊ ဘယ္လုိပုဂၢိဳလ္ က်င္တာလဲ ဆုိတာ သိဖုိ႔လုိသည္။ ေမာေနယ်ႏွင့္ပတ္သက္တာကို သီးသန္႔ ရွာေဖြေလ့လာရလိမ့္မည္။

ေမာေနယ်အက်င့္ကို က်င့္သူသည္ ဘုရားတစ္ဆူမွာ တစ္ပါးသာ ေပၚထြန္း၏၊ အရွင္သာရိပုတၱရာ၊ အရွင္ေမာဂၢလာန္တုိ႔နဲ႔ မတူဘူးလားဆုိေတာ့ ကိေလသာကို ပယ္ျခင္းက တူ၏။ အက်င့္ကိုကား မတူဟု ဆုိရမည္။ ေမာေနယ် အက်င့္သည္ အလြန္ပင္ပန္း၏၊ ထုိအက်င့္ကို က်င့္ျခင္းျဖင့္ ကုိယ္ခႏၶာ ပိန္လွီ၏၊ အရုိးျပိဳင္းျပိဳင္းထ၏ ဟု ဆုိထား၏၊ အရွင္သာရိပုတၱရာ၊ အရွင္ေမာဂၢလာန္တုိ႔လုိပဲ သူလဲ ဆုထူးပန္ ျဖစ္ခဲ့သည္။ တခါက ပဒုမုတၱရျမတ္စြာဘုရားလက္ထက္မွာ ေမာေနယ် အက်င့္ကို က်င့္ေနေသာ ရဟန္းတစ္ပါးကို ဖူးျမင္ရ၍ ငါလည္းပဲ ဒီလုိ ရဟန္းမ်ိဳး ျဖစ္ခ်င္ဟု ဆုပန္ကာ ကမၻာတစ္သိန္း ပါရမီ ျဖည့္သည္။ ဆုထူးပန္ရွင္သည္ ေဂါတမ ဘုရားရွင္လက္ထက္မွာ အသိတ ရေသ့တစ္ပါး၏ တူ နာလက အမည္ရွိ ရေသ့တစ္ပါး ျဖစ္လာသည္။ သိဒၶတၳမင္းသား ဘုရားျဖစ္ျပီး မ်ားမၾကာမီမွာပဲ ဓမၼစၾကာတရားေဟာ၍ ပဥၥ၀ဂၢီ ၅ ဦးေသာ ရဟန္းတုိ႔ ရဟႏၱာျဖစ္ၾကသည္။ ဓမၼစၾကာတရားေဟာျပီး (၇) ရက္ေျမာက္ေန႔မွာပဲ နာလက ရေသ့ ေမာေနယ်အက်င့္ကို ေမးပါေတာ့သည္။ ျမတ္ဗုဒၶသည္ ေမာေနယ်အက်င့္ကို ထင္ရွားေစဖုိ႔ အာနႏၵဇာတ္ အစရွိေသာ ၀တၳဳ ႏွစ္ဆယ္တုိ႔ကို ေဟာေတာ္မူ၏။

ေမာေနယ် ဟူသည္
ေမာေနယ် ဆုိသည္မွာ ေမာေနယ်ဟူသည္ကား မဂ္ဉာဏ္ေလးပါးကို ေခၚဆိုသည္၊ အထူးသျဖင့္ အရဟတၱမဂ္ဉာဏ္ကို ေမာေနယ်ဟူ၍ ေခၚ၏။ ထို ႔ေႀကာင့္ မဂ္ဉာဏ္ေလးပါးသို႔ ေရာက္ေၾကာင္း ေကာင္းျမတ္ မွန္ကန္ေသာ အက်င့္ကို ေမာေနယ်ပဋိပဒါ ဟုေခၚသည္။ ေမာေနယ်အက်င့္ ပဋိပဒါႏွင့္ ဆက္စပ္ျပီး--------

“ေမာေနယံ် ေတ ဥပညိႆံ၊ ဒုကၠရံ ဒုရဘိသမၻဝံ။
ဟႏၵ ေတ နံ ပဝကၡာမိ၊ သႏၳမႆု ဒေဠာ ဘဝ။” ဂါထာ အစရွိေသာ ဂါထာ ႏွစ္ဆယ့္သုံးပုဒ္ရွိသည္။ (ဤေနရာ၌ မေဖာ္ျပေတာ့ေပ)။ ထုိေမာေနယ်အက်င့္ကို ျပဳႏုိင္ခဲသည္ကို ျပဳစြမ္းႏုိင္ေသာ ဝီရိယျဖင့္ မိမိကိုယ္ကို ၾကံ့ခိုင္စြာ ထားျပီးလွ်င္ မေလ်ာ့ေသာ လုလႅျဖင့္ ျမဲျမံစြာ က်င့္ႀကံႀကိဳးကုတ္ အားထုတ္ရသည္။

ေမာေနယ် ပုဒ္သည္ မုနိ ပုဒ္မွ ဆင္းသက္လာသည္ဟု ဆုိႏုိင္သည္၊ မုနိကုိ ရေသ့ ရဟန္း ဘာသာျပန္ၾကသလုိ စကားမေျပာဘဲ ေနျခင္းကိုလဲ ဘာသာျပန္ႏုိင္သည္၊ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေနရာေတြမွာေတာ့ မုနိပုဒ္က ဘုရားကို ရည္ရြယ္သည္။ တခ်ိဳ႕ေနရာေတြမွာ စကားမေျပာတဲ့ အက်င့္ က်င့္ေနသည္ကို ၾကားဖူးသည္။ ဓမၼပဒအ႒ကထာ ၂-ႏွာ ၂၅၀ မွာေတာ့ ေမာေနယ် အက်င့္ဆုိတာ စကားမေျပာဘဲ ႏႈတ္ငုံပိတ္ျခင္းမ်ိဳးကို မဆုိလုိ၊ မဂ္ဥာဏ္ကိုပဲ ဆုိလုိသည္။

ဣတိ၀ုတၱအ႒ကထာ၊ ေမာေနယ်သုတ္ အဖြင့္မွာေတာ့ ေမာေနယ် ဆုိတာ လက္ရွိဘ၀နဲ႔ အနာဂတ္ ေနာက္ဘ၀အတြက္ မိမိအက်ိဳး သူတစ္ပါးအက်ိဳးကို သိသူ ေဆာင္ရြက္သူ ရဟႏၱာ မဟုတ္ေသးေသာ္လဲ ကလ်ာဏပုထုဇဥ္၊ ေအာက္မဂ္ ေအာက္ဖုိလ္မ်ား ရျပီးသူမ်ားကို ဆုိလုိသည္။ ထိုသုတ္မွာပဲ ကာယေမာေနယ်- ကာယဒုစရုိတ္ သုံးပါးကို ပယ္ျပီးျခင္းႏွင့္ ကာယကို အေၾကာင္းျပဳျပီး ကာယသခၤါရ ခ်ဳပ္ျငိမ္းကာ စတုတၳစ်ာန္ရသူ၊ ၀စီေမာေနယ်- ၀စီဒုစရုိတ္ ၄ ပါးကို ပယ္ျပီးျခင္း၊ ႏႈတ္၀စီကို အေၾကာင္းျပဳျပီး ဆႏၵရာဂကို ပယ္ျခင္း၊ ၀စီသခၤါရ ခ်ဳပ္ျငိမ္းကာ ဒုတိယစ်ာန္သုိ႔ ေရာက္သူႏွင့္ မေနာေမာေနယ်-မေနာဒုစရုိတ္ သုံးပါးကို ပယ္ျပီးျခင္း၊ မေနာႏွင့္စပ္ျပီး ဆႏၵရာဂကို ပယ္ျခင္း၊ စိတၱသခၤါရတုိ႔ ခ်ဳပ္ျငိမ္းျပီး သညာေ၀ဒယိတနိေရာဓသုိ႔ ေရာက္သူတုိ႔ျဖစ္သည္ဟုလဲ ျပဆုိထားသည္။ ထုိအ႒ကထာ စုႏၵသုတ္ အဖြင့္မွာေတာ မုနိကို ဥာဏ္ဟုဆုိ၍ ထုိဥာဏ္ႏွင့္ ျပည့္စုံသူကို သုိ႔မဟုတ္ ဥာဏ္အက်င့္က်င့္သူကို ေမာေနယ်ဟုေခၚသည္။

အထက္မွာ ျပဆုိထားသည့္ နာလက ရေသ့သည္ ျမတ္စြာဘုရားထံ ေမာေနယ်အက်င့္ကို ေမးျပီးသည္မွ စ၍ ေတာအုပ္တစ္ခုကို ႏွစ္ရက္ မေနေတာ့၊ သစ္ပင္တစ္ပင္ေအာက္မွာလဲ ႏွစ္ရက္မေနဘဲ တစ္ေတာ၀င္ တစ္ေတာထြက္၊ တစ္ရြာ၀င္ တစ္ရြာထြက္ စသည္ျဖင့္ လွည့္လည္ေနေတာ့သည္၊ တစ္ေနရာ တစ္ရက္ထဲပဲ ေနသည္။ ဤနည္းအားျဖင့္ တစ္ေတာ၀င္တစ္ေတာထြက္ျပီး ေမာေနယ်အက်င့္မ်ားကို က်င့္ခဲ့သည္မွာ အထြဋ္အထိပ္သုိ႔ ေရာက္သြားသည္။ အသက္ရွင္ဖုိ႔ရာ ၇ လပဲ က်န္ေတာ့သည္။ ေမာေနယ်အက်င့္ကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ က်င့္လွ်င္ ၇ ရက္ပဲ အသက္ရွည္သည္၊ အလည္အလတ္ က်င့္ရင္ ၇ ႏွစ္ အသက္ရွည္ခြင့္ရွိသည္၊ အနိမ့္စား က်င့္လွ်င္ ၁၆ ႏွစ္ အသက္ရွင္ခြင့္ရွိသည္။ နာလက ရဟန္းေတာ္ကေတာ့ ျပင္းျပင္းထန္ထန္က်င့္၍ ၇ လေျမာက္ေန႔မွာပဲ အာယုသခၤါရ လြတ္ဖုိ႔ (ပရိနိဗၺာန္ျပဖုိ႔) သိသျဖင့္ ေရမုိးခ်ိဳး၊ သကၤန္းကို ေသေသသပ္သပ္၀တ္၊ ႏွစ္ထပ္သကၤန္းၾကီးကို ပခုံးေပၚတင္ျပီး ဘုရားရွင္ရွိရာ ေက်ာင္းေတာ္သုိ႔ မ်က္ႏွာမူျပီး ထိျခင္းငါးပါးျဖင့္ ဦးတုိက္ျပီး၊ လက္အုပ္ကေလးခ်ီကာ မက္တက္ရပ္လွ်က္ ပရိနိဗၺာန္စံေတာ္မူသည္၊ သူ၏စ်ာပနအျပီး ဘုရားႏွင့္သံဃာေတာ္မ်ားက အရုိးေတာ္ဓာတ္ေတာ္မ်ားကို စုျပီး ေစတီတည္ေပးသည္။ ဘုရားတစ္ဆူမွာ တစ္ပါးသာ ရွားရွားပါးပါး ေပၚေသာ ေမာေနယ်အက်င့္ရွိသူကို ဘုရားကိုယ္တုိင္ ေစတီတည္ေပးသည္။

ထူးျခားသည့္ က်င့္စဥ္
ေမးစရာရွိသည္မွာ ရဟႏၱာခ်င္းတူပါလွ်က္ ရဟႏၱာျဖစ္ႏုိင္တဲ့ နည္းလမ္းေတြ အမ်ားၾကီးရွိရက္သားနဲ႕ သူမ်ားနည္းတူ အားမထုတ္ဘဲ ဘာျဖစ္လုိ႔ ဆင္းရဲ ပင္ပန္းေသာ ေမာေနယ်အက်င့္ကို က်င့္ရသနည္း။ ေရွးဘုရားလက္ထက္က ေမာေနယ်အက်င့္ က်င့္သူကို အားက်၍ ဆုထူးပန္ခဲ့ျခင္း၊ တရားေတာ္မ်ားကုိ ေစာင့္ေရွာက္လုိျခင္း ျဖစ္ဟန္တူသည္။ တရားေတာ္ကို ေစာင့္ေရွာက္ျခင္းဆိုသည္မွာ အရွင္မဟာကႆပနဲ႔ ယွဥ္၍ နားလည္ႏုိင္သည္။ အရွင္မဟာကႆပသည္ ရဟႏၱာျဖစ္ျပီး ျဖစ္ပါလွ်က္ အဘယ့္ေၾကာင့္ ပင္ပန္းဆင္းရဲတဲ့ ဓုတင္ ၁၃ ပါးကို က်င့္သနည္း၊ တကယ္ေတာ့ အရွင္မဟာကႆပလဲ အလားတူပင္ ဆုထူးပန္ျဖစ္ခဲ့သည္၊ ရဟႏၱာျဖစ္ျပီး၍ သူက်င့္သမွ် သူလုပ္သမွ်တုိ႔ သည္ သူ႔အတြက္မဟုတ္ေတာ့၊ သာသနာအတြက္သာ ျဖစ္သည္၊ ေနာင္လာေနာက္သားမ်ားအတြက္သာ ျဖစ္သည္၊ တရားေတာ္ကို ေစာင့္ေရွာက္ရန္အတြက္သာ ျဖစ္သည္။ နာလက မေထရ္လဲ ဘာ့ေၾကာင့္ ေမာေနယ် အက်င့္က်င့္သနည္း ဆုိရင္ ထုိအေျဖအတုိင္းပင္ ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။

ေမာေနယ်အက်င့္မ်ားကို စာမ်က္ႏွာမ်ားသြားမွာကို မလုိလား၍ ဤေနရာ၌ မေဖာ္ေတာ့ပဲ ေဖာ္ျပထားသည့္ ဆုိက္ကိုပဲ လင့္ခ္ေပးပါမည္။ ေမာေနယ် အက်င့္ ဂါထာမ်ား အနက္ျမန္မာျပန္ကို ဤမွာဖတ္ရႈႏုိင္သည္။ ဒကာမ မရွင္းေသာ ေမာေနယ်ေကာလာဟလ သည္ ဤမွ်ေလာက္ျဖင့္ အဆင္ေျပမည္ထင္ပါသည္။

နိဂုံး
ေကာလာဟလ ဆုိေပမဲ့ ေနာက္ဆုံးေတာ့ တကယ္ အျဖစ္မွန္ေတြ ျဖစ္လာေတာ့သည္။ ေကာလာဟလ ငါးမ်ိဳးက စာေရးသူတုိ႔ ဓမၼမိတ္အေပါင္းကို ဘာေတြ ေပးသလဲ၊ ကပၸေကာလာဟလ- ကမၻာၾကီးပ်က္စီးေတာ့မည္ဆုိတဲ့ သတင္းစကားကေတာ့ ေလာကမွာ ဘာမွ မျမဲပါလားဆုိတဲ့ သတိသံေ၀ကို ေပးသည္၊ ထုိသတိသံေ၀ျဖင့္ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ မာနေတြ၊ ေဒါသေတြ အာဃာတေတြ မထားဘဲ အခ်င္းအခ်င္း အျပန္အလွန္ ေလးစားျခင္း၊ ေမတၱာပြားျခင္း၊ ကရုဏာထားျခင္းဆုိတဲ့ စိတ္ဓာတ္ျမင့္မားေရးတုိ႔ကို ကပၸေကာလာဟလက ေပးသည္။ ဗုဒၶေကာလာဟလ-ျဖင့္ ေလာကမွာ ျဖစ္ေပၚခဲ၊ ပြင့္ေတာ္မူခဲတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ထူးကို ဖူးေမ်ာ္ခြင့္ရေလးျခင္းဆုိတဲ့ ဗုဒၶါႏုႆတိျဖစ္ေစသည္။ မဂၤလာေကာလာဟလက (၁၂) ႏွစ္တုိင္တုိင္ ရွာေဖြးရင္း ဘုရားနဲ႔ေတြ႕မွ သိခြင့္ရသည့္ မဂၤလာတရား၊ ပြင့္ေပၚခဲေသာ ဓမၼ၊ ၾကားနာခဲေသာ မဂၤလာတရားေတာ္မ်ားကို နာခြင့္ရျခင္း၊ ၾကားခြင့္ရျခင္းဆုိတဲ့ ဓမၼာႏုႆတိကို ေပးသည္။ ေမာေနယ်ေကာလာဟလ ကေတာ့ ပြင့္ေတာ္မူခဲေသာ ဘုရားသားေတာ္ေတြသည္ ဤကဲ့သုိ႔ သာမန္လူေတြ က်င့္ႏုိင္ခဲေသာ အက်င့္ထူးကုိ က်င့္ႏုိင္ၾကပါပေကာလားဟု ေသာ သံဃာႏုႆတိကို ေပးသည္။ ေကာလာဟလ ၅ မ်ိဳးက “ဤသုိ႔အားျဖင့္ သံေ၀ဂပြားျခင္း၊ ေမတၱာတရား ဂရုဏာတရားေတြ ထားျခင္း၊ ပြင့္ေပၚခဲေသာ ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာရတနာမ်ားျဖင့္ ၾကံဳခုိက္၊ ရခဲတဲ့ လူ႕ဘ၀ကို ရခုိက္၊ မေကာင္းမႈေရွာင္ ေကာင္းမႈေဆာင္ဖုိ႔ မေမ့ၾကရန္” တုိက္တြန္းႏႈိးေဆာ္လုိက္ပါေတာ့သတည္းးးးးးး။

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ
သီတဂူစတား
၁၄-၁၁-၂၀၁၂

Read more »

မျဖတ္သင့္သည္ကို ျဖတ္မိျခင္း

မျဖတ္သင့္သည္ကို ျဖတ္မိျခင္း

စာမိတ္ဆက္
သာသနာေတာ္မွာ မျဖတ္သင့္တာကို ျဖတ္မိျခင္းေၾကာင့္ ဘုရားရွင္က သိကၡာပုဒ္ေတြ ပညတ္ရ၊ တရားဓမၼေတြကို ေဟာရေျပာရသည္၊ အခါတပါး ကမၼ႒ာန္းတရားကုိ ျပင္းျပင္ထန္ထန္ အားထုတ္ျခင္းေၾကာင့္ ေလာကီစ်န္ေတြ ရသြားေသာ ရဟန္းေတာ္တပါးရွိခဲ့ဖူးသည္။ ေရာဂါေၾကာင့္ ထုိရျပီးစ်ာန္မ်ားမွ ေအာက္ေအာက္သုိ႔ ေလွ်ာက်ခဲ့သည္၊ ၆ ၾကိမ္တုိင္တုိင္အားထုတ္ေသာလည္း က်ျမဲက်ျမဲ ျဖစ္ေနသည္၊ စ်ာန္ဂတိသည္လည္း မျမဲပါလားဟု ေတြးသည္၊ အနီးအနားရွိ ေခါင္းရိပ္ဓားျဖင့္ မိမိရဲ့ လည္ပင္းကို လွီးျဖတ္သည္၊ သုိ႔ေသာ္လည္း ထုိရဟန္းေတာ္သည္ ထုိေ၀ဒနာႏုပႆနာ ကမၼ႒ာန္းမွ ဆက္လက္ အားထုတ္လုိက္ရာကေန တဏွာကိုလည္း အျမစ္ျပတ္ ျဖတ္ႏုိင္သည္၊ တျပဳိင္တည္း လည္မ်ိဳးလည္းျပတ္ တဏွာလည္းျပတ္ဟု ေျပာရမလုိ ျဖစ္သည္။ တျပိဳင္တည္း ရဟႏၱာျဖစ္သြားသည္ဟု ဆိုသည္။ ထူးျခားသည့္ ရဟႏၱာျဖစ္ပုံစံတည္း။ သဒၶါတရား ျပင္ထန္ေသာ ရဟန္းေတာ္မ်ား၏ မိမိရဲ့ အသက္ကိုေတာင္ ငဲ့ကြက္ျခင္း တြယ္တာျခင္း မရွိဘဲ ရဟန္းတရားအားထုတ္သည္ဟု ျပဆုိသည္။

တခ်ိဳ႕ေနရာေတြမွာေတာ့ ရဟန္းေတာ္မ်ားသည္ သာသနာေတာ္မွာ မေပ်ာ္ေမြ႕ ျဖစ္လာလွ်င္ သို႔မဟုတ္ ကိေလသာ ရာဂပိုးထလာလွ်င္ အသုဘဘာ၀နာ၊ ဗုဒၶါႏုႆတိကမၼ႒ာန္းစေသာ ကမၼ႒ာန္းတစ္ခုခုကို ပြားမ်ားရမည့္အစား နီးစပ္ရာ မိမိရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ကို နာက်င္ေအာင္ နိပ္စက္သည္၊ တခ်ိဳ႕ ကိုယ့္ေပါင္ကို တစ္ခုခုနဲ႕ ရုိက္သည္၊ တခ်ိဳကေတာ့ ဓားနဲ႔ေတာင္ ထုိးသည္၊ ျဖစ္ေနတဲ့ ကာမရာဂစိတ္ကို နာက်င္ေသာ ေ၀ဒနာျဖင့္ ေျပာင္းလုိက္ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ အတၱကိလမထာႏုေယာဂ အစြန္းေရာက္ေသာ အက်င့္မ်ိဳးျဖစ္ရာကား ဘုရားရွင္၏ နည္းလမ္းမဟုတ္ေပ၊ ထုိကဲ့သုိ႔ ရာဂစိတ္ျဖစ္လာလွ်င္ တျခား အာရုံတစ္ခုကို ယူလုိက္ျခင္းျဖင့္ တဒဂၤေပ်ာက္ႏုိင္သည္အတြက္ အကုသုိလ္စိတ္ေတြ ဆက္မျဖစ္ေတာ့ေပ။ သို႔မဟုတ္ ကိုယ့္မွာ ျဖစ္ေပၚတုိင္းေသာ စိတ္ကို ကမၼ႒ာန္းအာရုံအျဖစ္ ယူကာ သတိျဖင့္ေစာင့္ေရွာက္ရပါသည္။ ဤကဲ့သုိ႔ေသာအားျဖင့္ နည္းမ်ားစြာရွိသည္။
စာေရးသူ ဗုဒၶဂယာဘက္ကို ဒီတစ္ေခါက္ ရက္အေတာ္ၾကာ ေနခဲ့သည္၊ ရက္ေပါင္း ၂၂ ရက္ေလာက္ရွိမည္ထင္သည္၊ မ်ားစြာ ဗဟုသုတေတြ ရခဲ့သည္၊ အထူးသျဖင့္ ျမန္မာႏွင့္ ဗုဒၶဂယာ၊ တျခားတုိင္းျပည္ေတြႏွင့္ ဗုဒၶဂယာ၊ မဂဓ တကၠသိုလ္၊ ထုိဂယာရွိ ပတ္၀န္းက်င္အေၾကာင္း မ်ားစြာ ေလ့လာ အကဲခတ္မိသည္၊ ေျပာမကုန္ေအာင္ေသာ သတင္းေတြလဲ ၾကားခဲ့ရသည္။ ရွိေစေတာ့- ေက်ာင္းသားမ်ားေက်ာင္းေဆာင္မွာ တည္းခုိသည္၊ မိတ္သစ္ ေဆြသစ္ေတြလည္း ရသည္၊ မိတ္ေဟာင္း ေဆြေဟာင္းမ်ားကိုလည္း ေတြ႔ရသည္။

တေန႔ေတာ့ မဂဓတကၠသိုလ္ရွိ သူငယ္ခ်င္းတပါးနဲ႔ ဟုိအေၾကာင္း ဒီအေၾကာင္း စကားစပ္မိရာက သူ၏ ရြာက ဇာတ္လမ္းေလး တစ္ပုဒ္အေၾကာင္း ေျပာျပသည္။ ထုိဇာတ္လမ္းအေၾကာင္းၾကား ျပီး စိတ္မေကာင္းတာေတြေရာ ျဖစ္မိသည္။ ဘုရားလက္ထက္က ထုိအျဖစ္မ်ိဳး ျဖစ္ရပ္မွန္တစ္ခုကို သြားသတိရမိလုိက္ေသးသည္။

ျဖစ္ရပ္မွန္ ဇာတ္လမ္းေလးတစ္ပုဒ္
ေတာရြာမ်ား ထုံးစံအတုိင္း ရြာတစ္ရြာမွာ ဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္း တစ္ေက်ာင္းသာ အရွိမ်ားသည္၊ အိမ္ေျခမ်ားစြာရွိေသာ ရြာမ်ားကလြဲ၍ အမ်ားစုက တစ္ေက်ာင္းပဲ ရွိသည္၊ တခ်ဳိ႕ရြာေတြမွာဆုိ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းေတာင္ မရွိဘူးျဖစ္ေနတယ္။ သူငယ္ခ်င္း၏ ရြာကေလးမွာလဲ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းသာ ရွိသည္အတြက္ တရြာလုံးက ၾကည္ညိဳၾကသည္၊ ဘုန္းၾကီးကို ခ်စ္ေၾကာက္ ရုိေသၾကသည္၊ ဘုန္းၾကီး အလုိရွိတာမွန္သမွ် ျဖည့္ဆည္းေပးႏုိင္ၾကသည္။
သုိ႔ေသာ္ ထုိဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာကား ဒကာမတစ္ေယာက္ ရွိေနသည္ကို ရြာသူရြာသားမ်ားက မၾကိဳက္ၾက။ ထုိဒကာမသည္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသူ ျဖစ္သည္၊ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာပဲ ပုဂံေဆး ခြက္ေဆး တံမ်က္စည္းလွည္းျခင္းျဖင့္ သူ႔ဘ၀ အသက္ရွင္ေရးအတြက္ ေနရရွာသည္။

ၾကိဳျခင္းျငိ
အုိျခင္းထားေတာ့ အုိျခင္းထိ၊ ၾကိဳျခင္းထားေတာ့ ၾကိဳးျခင္းျငိ ဆုိတာလုိပဲ သူတုိ႔လဲ ကာမသတၱ၀ါေတြပဲ ဘာခံႏုိင္မလဲ ၾကာလာေတာ့ ဘုန္းၾကီးနဲ႕ ဒကာမ သံေယာဇဥ္ၾကိဳးေလး ျငိမိေနၾကသည္။ ရြာသူရြာသားေတြကလည္း သိေနေပမဲ့ ဘုန္းၾကီးကို ခ်စ္ေၾကာက္ ရုိေသလြန္းေသာေၾကာင့္ မေလွ်ာက္ရဲၾက၊ ထိုဒကာမကို ဒီေက်ာင္းက ထြက္သြားေအာင္ ဘယ္လုိ လုပ္ရမလဲဆုိတာကိုသာ တစ္ရြားလုံး ေဆြးေႏြေနၾကရေတာ့သည္။

တေန႔ ရြာကဘုန္းၾကီး ေက်ာင္းအတြက္ ၀ယ္စရာကိစၥနဲ႔ ျမိဳ႕ေပၚတက္သြားခုိက္ ရြာမွ လူတခ်ိဳ႕ ေက်ာင္းေရာက္လာသည္၊ ဒကာမနဲ႕ေတြ႕သည္၊ ဒကာမကို စကားႏွစ္ခြန္းေျပာျပီး ပုိက္ဆံေပးသည္၊ ထုိစကားမွာ ‘‘ ခင္မ်ား ဒီပုိက္ဆံေတြ ယူျပီး ဒီရြာက ထြက္သြားပါ၊ ဒီလုိမွ မဟုတ္ရင္ ခင္မ်ား အသက္ အာမ မခံႏုိင္’’ ဟူသတည္း။ ဒကာမလဲ ရြာသားေတြ စုေပးလုိက္သည့္ ပုိက္ဆံသည္ သူမ ဘ၀တစ္သက္စာ လုံေလာက္ေနသည္ အတြက္ ရြာမွ အသာတၾကည္ ထြက္သြားရွာသည္။

ဘုန္းၾကီးလဲ ျမိဳ႕ကျပန္ေရာက္လာသည္၊ ထုိဒကာမကို မေတြ႕၊ မနက္ အရုဏ္ဆြမ္းကပ္ခ်ိန္၊ ေန႔လည္ ဆြမ္းကပ္ခ်ိန္၊ ညေန အေအးကပ္ခ်ိန္တုိ႔၌ ထုိဒကာမကို မေတြ႔ရသျဖင့္ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ေနသည္၊ ၾကာလာေတာ့လည္း သူ၏ သႏၱာန္ ကိန္းေနတဲ့ အခ်စ္စိတ္ (အႏုသယစိတ္)ေတြ ရုိးတုိ႔ရြတ ျဖစ္ေနသည္၊ သူမရွိေတာ့မွ သူ႔အတြက္ သူမက အေရးၾကီးလာမွန္း သိလာသည္၊ ေန႔စဥ္ သတိတရ ျဖစ္ေနသည္။

ျဖတ္သင့္တာ မျဖတ္
ၾကာလာေတာ့ ထုိေရာဂါ ၾကီးထြားလာသည္၊ တေန႔ေတာ့ ကိုရင္ေတြကို သူ႔အခန္းထဲ မ၀င္ရဟု အမိန္႔ထုတ္ထားသည္၊ ေနာက္တေန႔ ေနလည္ ဆြမ္းစားျပီး အခ်ိန္ေလာက္မွာ အခန္းထဲ၀င္ျပီး ျပန္မထြက္ေတာ့ဘဲ အခန္းေအာင္းေနေတာ့သည္၊ ကိုရင္ေတြလဲ ဘုန္းၾကီး အျပင္မထြက္တာ ၾကာျပီး အခန္းထဲ ဘာျဖစ္မွန္းမသိဘူး၊ အခန္းအနား ကပ္ျပီး နားေထာင္ၾကည့္ေတာ့ ဘုန္းၾကီးက တဟီးဟီးနဲ႕ နာက်င္ခံစားရတဲ့ ေ၀ဒနာေၾကာင့္ ျငီးေနသည္၊ ဘုန္းၾကီးဘုရား ဘုန္းၾကီးဘုရားဟု ေအာ္ေခၚေသာ္လည္း ဘုန္းၾကီး ျပန္မထူးဘဲ ျငီးေနေတာ့သည္၊ ေသြးေတြက တံခါးအျပင္ဘက္သို႔ စီးလာတာကို ျမင္ေတာ့မွ ‘‘ဟာ----- ေသြးေတြ ေသြးေတြ’’ဟု ေအာ္ဟစ္ၾကသည္၊ ရြာကလူေတြလဲ ေရာက္လာၾကသည္၊ တံခါးကို သံထုတ္ေတြနဲ႔ အတင္း ထုရုိက္ ဖြင့္လုိက္ေတာ့မွ ဘုန္းၾကီး၏အျဖစ္ပ်က္ကို ျမင္ၾက၍သျဖင္ ‘‘ဟာကနဲ၊ ဟင္ကနဲ’’ ျဖစ္သြားၾကသည္၊ အံ့ၾသျခင္း ေၾကာက္ရြံ႔ျခင္း ထိတ္လန္႔ျခင္းမ်ား ျဖစ္သြားၾကသည္။

အေၾကာင္းမူကား ဘုန္းၾကီးသည္ သူ၏ ေမြးရာပါ ေယာက္်ားအဂၤါအစိတ္ပုိင္းကို အရင္းကေန ျဖတ္ျပစ္လုိက္ျခင္း ျဖစ္သည္၊ ေသြးမ်ား စီးက်ေနသျဖင့္ သကၤန္းျဖင့္ အုပ္ထားျပီး နာက်င္စြာ ခံစားေနရသည္၊ ဒီလုိနဲ႔ ဘုန္းၾကီးကို ေပြ႔ျပီး ျမိဳ႕ေပၚ ေဆးကုသရန္ ေခၚသြားၾကသည္၊ အေရးထဲ ရဲက ေသြးထြက္သံယုိ ျဖစ္မႈနဲ႔ စစ္ေဆးေနေသးသည္၊ ေက်ာင္းမွာလဲ အခ်ိန္ၾကာခဲ့ျပီး ရဲစခန္းမွာ အခ်ိန္ထက္ကုန္ျပန္ျပီ၊ ဒီလုိနဲ႔ ေသြးထြက္လြန္သြားသျဖင့္ ဘုန္းၾကီးအသက္ ေဆးရုံေတာင္ မေရာက္ႏုိင္ေတာ့ေပ။

ယုံၾကည္ခ်က္မ်ား
လူတစ္ေယာက္ ဘာ့အေၾကာင္းေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အသက္ဆုံးျပီဆုိရင္ သျဂ္ဳိဟ္တဲ့ အခါ (ေနာက္ဆုံးအခ်ိန္မွာ) နာေရးရွင္ေတြက ကိုယ့္လူကို မ်က္စိ နား နာ စတဲ့ အဂၤါ ေျခ လက္ စုံစုံပါသြားေစခ်င္ၾကသည္၊ ေနာက္ဘ၀မွာ ဒီလုိ မျပည့္မစုံ ပါသြားပါက ဒီလုိမျပည့္မစုံနဲ႕ ျပန္ျဖစ္လာမည္ဟု ယူဆထားၾကသည္။ ဤကား သႆတဒိ႒ိ အယူထဲ ပါသြားႏုိင္သည္။ တကယ္ေတာ့ ထုိကဲ့သုိ႔မဟုတ္၊ ကိုယ္ျပဳခဲ့ေသာ ကုသုိလ္ အကုသုိလ္တုိ႔၏ သတၱိကသာ ေနာက္ဘ၀အထိ ပါသြားမည္၊ ခႏၶာကိုယ္ အေနအထားကား ပါသြားမည္ မဟုတ္။

စာေရးသူ ပူေနးတကၠသုိလ္ ဒႆနိကေဗဒမွာ Bio Ethic ဘာသာရပ္ သင္ခဲ့ရဖူးသည္၊ အဲဒီအထဲမွာ လူတစ္ေယာက္ သူ႔ရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ကုိ ေဆးရုံသုိ႔ လွဴထားသည္၊ သူ တစ္စုံတစ္ခုေၾကာင့္ အသက္ဆုံးရႈံးသြားခဲ့ေသာ္ သူ၏ခႏၶာကိုယ္ အစိတ္ပုိင္းမွ လုိအပ္တာကို အလွဴခံႏုိင္ရန္ လွဴထားသည္၊ ဒါေပမဲ့ ဘာသာေရးအရပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ယုံၾကည္ခ်က္ေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ မိဘ ေဆြမ်ိဳးမ်ားက သူတုိ႔ရဲ့ လူ ေနာက္ဆုံးခရီးမွာ အဂၤါေျခလက္ အျပည့္စုံပါသြားေစခ်င္ၾကေသာေၾကာင့္ ဥပေဒအရ ခြင့္လြတ္ထားေပမဲ့ ဘာသာေရးအရ ခြင့္လြတ္မထားရကား ထုိလူနာ၏ အစိတ္အပုိင္းကို ယူခြင့္မရွိ။ ဥပေဒအရေရာ ဘာသာေရးအရပါ ညွိရသည္။ တခ်ိဳ႕ဘာသာေရးေတြ မွာ ဒီဘ၀မွာ အဂၤါေျခလက္ အစုံမပါသြားရင္ ေနာင္ဘ၀လဲ ဒီလုိပဲ ျဖစ္လိမ့္မည္ဟု ယူဆထားၾကသည္။

စာေရးသူတုိ႔ ဗုဒၶဘာသာမွာေတာ့ ဒီလုိ အဂၤါအစိတ္အပုိင္း အလွဴမ်ိဳးက ဒါနထဲမွာ အျမတ္ဆုံး ဒါနပါရမီဟု ဆုိထားသည္၊ ဘုရားအေလာင္းမ်ားသာ ျဖည့္က်င့္ႏုိင္ေသာ အလွဴဒါနမ်ိဳးျဖစ္သည္၊ အဂၤပရိစၥာဂ-ကုိယ္အဂၤါ အလွဴ၊ ဇီ၀ိတပရိစၥာဂ-အသက္အလွဴ ျဖစ္သည့္အတြက္ ဒါနပရမတၳပါရမီ မည္သည္။ ဗုဒၶတရားေတာ္ေအာက္မွာ ေမြးဖြားလာၾကေသာ စာေရးသူတုိ႔ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ေသြးအလွဴအသင္းအဖြဲ႔ေတြ ေပၚေပါက္လာတာဟာ ဒါနပရမတၳပါရမီ အတြက္ပဲ ျဖစ္သည္၊ အမြန္ျမတ္ဆုံး အလွဴျဖစ္သည္၊ ဇီ၀ိတဒါန အာယုဒါန ေဆးရုံေတြ၊ နာေရးကူညီမႈအသင္းေတြ ေပၚေပါက္လာျခင္းသည္လည္း ဘုရားအေလာင္း၏ ဒါနပါရမီခန္းကို အားက်၍ပင္ ျဖစ္သည္။ လူသာဓုေခၚ နတ္သာဓုေခၚသည့္ အလုပ္မ်ားပင္ ျဖစ္သည္၊ သူတုိ႔ရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ကို ေဆးရုံသုိ႔ လွဴဒါန္းထားသူမ်ားလည္း စာေရးသူတုိ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ အေျမာက္အျမား ေပါမ်ားသည္။

ေသလ်င္ ျပစ္ခဲ့ရမည့္ ဘာမွ တန္ဖိုးမရွိမည့္ ခႏၶာကိုယ္ကို မတြယ္တာဘဲ မိမိတုိ႔ အဂၤါအစိတ္ပုိင္းမ်ားသုိ႔ လွဴခဲ့ေသာေၾကာင့္ အသက္ဆက္ရွင္ျပီး ေလာကအက်ိဳး သာသနာအက်ိဳး ေဆာင္ရြက္မည့္ လူနာမ်ားကို ႏွလုံး၊ မ်က္ၾကည္လြာ စသည္မ်ားကို အသက္ ဆက္ေပးခဲ့ၾကသည့္ မြန္ျမတ္သာ ပုဂၢဳိလ္မ်ားလည္း မ်ားစြာရွိသည္။

အဂၤါစုံတဲ့ ဘုန္းၾကီးအတြက္ စ်ာပန
ဒါေပမဲ့ တခ်ိဳ႕မွာေတာ့ မြန္ျမတ္ေသာ အလုပ္ဟု ဆုိေစကာမူ ေနာင္ဘ၀အတြက္ အဂၤါေျခလက္ မစုံမွာကို စုိးရိမ္ေနၾကသည့္ သႆတဒိ႒ိ အယူကား ရွိေနေသးသည္။ ဘုန္းၾကီးအတြက္ စ်ာပနလုပ္ဖုိ႔ စီစဥ္ရေတာ့သည္၊ အဂၤါက မစုံျဖစ္ေနသည္၊ ဘုန္းၾကီးမွာ ေမြးရာပါအဂၤါက ျဖတ္ထုတ္ထားတာ ဆုိေတာ့ အခက္ေတြ႕ေနသည္၊ ဒီလုိနဲ႕ သူေနတဲ့ အခန္းမွာ လုိက္ရွာၾကသည္၊ ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ တံခါးၾကားမွာ ညပ္ေနသည္၊ ပုရြက္ဆိပ္ ခ်ီသြားတာလား ၾကြက္ခ်ီသြားတာလား မသိ၊ ၂ ရက္ ၃ ရက္ဆုိေတာ့ ေျခာက္ေသြ႔ေနသည္။ ဒီအျဖစ္ေတြကို ေတြးျပီး ရြာသူရြာသားေတြလဲ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ၾကသည္၊ ဘုန္းၾကီးကိုလည္း အလြန္သနားမိသြားၾကသည္။

စာေရးသူကေတာ့ ေအာ္-- ျဖတ္သင့္တာကို မျဖတ္ဘဲ မျဖတ္သင့္တာကို ျဖတ္လုိက္တာပါလားလုိ႔ သံေ၀ဂပြားမိသည္။ ဒီဇာတ္လမ္းေလးကို ၾကားရေတာ့ ထုိဘုန္းၾကီးအတြက္ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္မိသလုိ ဘုရားလက္ထက္က ဒီလုိ အျဖစ္မ်ိဳးကို အမွတ္ရမိသည္။

ျဖတ္သင့္တာက
စာေရးသူ သာမေဏေက်ာ္တန္း ၀င္တုန္းက ၀ိနည္း ၅က်မ္းတြင္ စူဠ၀ါပါဠိေတာ္ဆုိတာ ရွိသည္၊ ထုိစူဠ၀ါပါဠိေတာ္ထဲတြင္- ရဟန္းေတာ္တစ္ပါးသည္ ထုိကဲ့သုိ႕ေသာ သံေယာဇဥ္ အခ်စ္ေတြေၾကာင့္ သာသနာေတာ္၌ မေမြ႕ေလ်ာ္ျဖစ္ေနသည္၊ ထုိသုိ႔ေသာ မေမြ႕ေလ်ာ္ျခင္းက တေန႔တေန႕ ႏွိပ္စက္ဖန္မ်ားေတာ့ ခံႏုိင္ရည္မရွိျဖစ္လာသည္၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ သူ၏ ေမြးရာပါ ေယာက္်ားအဂၤါအစိတ္ပုိင္းတစ္ခု ကို ျဖတ္ျပစ္လုိက္သည္။ ဘုရားထံေရာက္ေတာ့ ဘုရားက မျဖတ္သင့္တာကို ျဖတ္၊ ျဖတ္သင့္တာကို မျဖတ္လုိ႔ ရႈံ႕ခ် အျပစ္တင္တယ္။ ျဖတ္ရမွာက တဏွာရာဂျဖစ္သည္၊ ထုိတဏွာသည္သာ ျဖတ္သင့္ ျဖတ္ထုိက္သည္ဟု ဆုိသည္။ ထုိ႔ေနာက္ ရဟန္းေတာ္မ်ား ကိုယ့္အဂၤါဇာတ္ကို မျဖတ္ရ၊ ျဖတ္လ်င္ ထုလႅဇဥ္းအာပါတ္ သင့္ေစ ဟု ဥပေဒတစ္ရပ္ ပညတ္လုိက္သည္။

ျဖတ္သင့္တာကို ျဖတ္မွ ခ်မ္းသာမည္၊ မျဖတ္သင့္တာကို ျဖတ္က ခ်မ္းသာအစစ္ မရႏုိင္၊ ဆင္းရဲျခင္း၊ ၀မ္းနဲျခင္းမ်ားကိုသာ တုိးပြားေစသည္၊ တကယ္ျဖတ္ တကယ္ခ်မ္းသာရမွာက ရာဂ၊ ေဒါသ စတဲ့ ကိေလသာမ်ားကို ျဖတ္ႏုိင္ျခင္းကသာ ခ်မ္းသာအစစ္ျဖစ္သည္။ အခါတစ္ပါး နတ္သားတစ္ေယာက္ ဘုရားထံေရာက္လာသည္၊ “အရွင္ဘုရား--ေလာကမွာ ဘာကိုျဖတ္မွ ခ်မ္းသာမလဲ ဘုရား၊ ဘာကိုျဖတ္ရင္ စုိးရိမ္ပူပန္မႈ ေသာက မရွိႏုိင္သနည္းဘုရား”ဟု ေမးေလွ်ာက္ေတာ့ “ေကာဓံ ေဆတြာ သုခံေသတိ- အမ်က္ေဒါသကို ျဖတ္ႏုိင္ျခင္းသည္ ခ်မ္းသာ အစစ္ျဖစ္သည္၊ ေကာဓံ ေဆတြာ န ေသာစတိ- အမ်က္ေဒါသကိုျဖတ္ႏုိင္ျခင္းသည္ စုိးရိမ္ပူပန္ျခင္း၊ ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္း ေသာကကုိ ျဖတ္ရာ ေရာက္သျဖင့္ ခ်မ္းသာ၏” ဟု မိန္႔သည္။ တစ္ခါ ဓမၼပဒမွာေတာ့ “ေဆတြာ ရာဂဥၥ ေဒါသဥၥ၊ တေတာ နိဗၺာနေမဟိတိ- ရာဂ ေဒါသတုိ႔ကို ျဖတ္ႏုိင္ျပီးမွသာ ခ်မ္းသာအစစ္ နိဗၺာန္ကုိ ေရာက္ႏုိင္မည္” ဟူသတည္း။

စာေရးသူတုိ႔လုိ သာမန္ပုထုဇဥ္ေတြ အတြက္ ရာဂ ေဒါသဆုိတာ ရွိေနမွာ ျဖစ္သည္။ အခ်စ္တုိ႔ သံေယာဇဥ္တုိ႔ဆုိတာေတြ ရွိေနမွာ အမွန္ပင္ျဖစ္သည္၊ အေၾကာင္းတရား တုိက္ဆုိင္လာလုိ႔ ထုိသံေယာဇဥ္ေတြ အခ်စ္ေတြနဲ႔ ရင္ဆုိင္လာသည့္အခါ ဘာလုပ္မလဲ? ျမတ္ဗုဒၶရဲ့ နည္းလမ္းကေတာ့ ဣျႏၵိယသံ၀ရပင္ ျဖစ္သည္။

ဒီဇင္ဘာ၊၂၀၁၁မွာတုန္းက ေရႊက်င္သာသနာပုိင္ ၀ါဆုိဆရာေတာ္ၾကီးက ဗုဒၶဂယာ ေက်ာင္းသားေတြကိုကို မိန္႔ဖူးတဲ့ စကားတစ္ခြန္းရွိသည္၊ ‘‘ေကာင္မေလးက အရွင္ဘုရားကို မရရင္ ေသရပါေတာ့မယ္ဆုိရင္ ထြက္သာ ယူလုိက္တဲ့၊ ဒါေပမဲ့ ေကာင္မေလးနဲ႔ မေတြ႕မခ်င္းေတာ့ စာအံ စာက်က္ၾက’’တဲ့။ ဆုိလုိတာ အျမဲတမ္း စာအံ စာက်က္ေနဖုိ႔ရန္ ဗုဒၶဂယာမွာ စာသင္သားမ်ားအား ေပးသည့္ ၾသ၀ါဒ ျဖစ္သည္။ စာအံ စာက်က္ေနျခင္းကလည္း ဣျႏၵိယသံ၀ရပင္ ျဖစ္သည္။

ထုိ႔ေၾကာင့္ တကယ္ခ်မ္းသာလုိလွ်င္ တကယ္ျဖတ္သင့္တာကုိ ျဖတ္ႏုိင္ၾကျပီး တကယ့္ ခ်မ္းသာအစစ္ကို ရႏုိင္ၾကပါေစကုန္သတည္းးးးးးးးး။


ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ
သီတဂူစတား
၂၁-၁၂-၂၀၁၁

Read more »

သီတဂူအလွဴ (အိႏၵိယ၊ ဘဂၤလားေဒးရွ္)

 

(ဓာတ္ပုံ=သီတဂူစတား (ဒီဇင္ဘာ၊၂၀၁၁ က ရုိက္ခဲ့)

 

(က) ဗုဒၶဂယာအလွဴ
ဒီဇင္ဘာ ၂ ရက္ေန႔ကေန ၁၂ ရက္ေန႕ အထိ (၁၀) ရက္တုိင္တုိင္ ႏုိင္ငံတကာ တိပိဋက ရြတ္ဘာသ္ ပူေဇာ္ပြဲကုိ ဗုဒၶဘာသာႏုိင္ငံမ်ားက အလွည့္က် ဦးေဆာင္၍ အိႏၵိယႏိုင္ငံ ဗုဒၶဂယာ မဟာေဗာဓိပင္ေအာက္တြင္ ႏွစ္စဥ္ က်င္းပေလ့ရွိသည္။ ယခုႏွစ္ ၂၀၁၂ ပြဲကုိ ျမန္မာႏုိင္ငံက ဦးေဆာင္က်င္းပမည္ျဖစ္သည္။ ထုိပူေဇာ္ပြဲကို သီတဂူဆရာေတာ္ ဦးေဆာင္၍ တိပိဋကဆရာေတာ္မ်ားႏွင့္ ၆၆ ေယာက္ပါ တပည့္ ဒကာ-ဒကာမမ်ား ထုိေျမျမတ္မဟာသုိ႔ သြားေရာက္ ပူေဇာ္ၾကမည္ ျဖစ္သည္။ ထုိပြဲအတြက္ သီတဂူသာသနာျပဳအဖြဲ႔က အေမရိကန္ ေဒၚလာ (၁) တစ္သိန္း လွဴဒါန္းမည္ ျဖစ္သည္။

(ႏွစ္စဥ္ အိႏၵိယတကၠသုိလ္ အသီးအသီးတြင္ ပညာသင္ၾကားေနၾကေသာ ျမန္မာရဟန္းေတာ္ ၆၀၀ ခန္႔ကို ပညာသင္စရိတ္ ေထာက္ပံ့သည့္ အစီအစဥ္လဲ ပါရွိေၾကာင္း၊ သုိ႔ေသာ္ သတင္းကား အတိအက် မရေသး)

ထုိပူေဇာ္ပြဲႏွင့္ပတ္သက္ျပီး “မဟာေဗာဓိအသံ” အမည္ရွိ ပုိ႔စ္တစ္ခုျဖင့္ စာေရးသူ၏ဆုိက္တြင္ ႏႈိးေဆာ္ခဲ့ဖူးသည္။

(မွတ္ခ်က္) သီတဂူစတား သည္ ထုိေန႔ထုိရက္မ်ားတြင္ ဗုဒၶဂယာတြင္ ရွိေနပါမည္)

( အိႏၵိယေရာက္ ျမန္မာ ရဟန္းေတာ္မ်ား ႏိုင္ငံတကာ တိပိဋက ပူေဇာ္ပြဲတြင္ ပါ၀င္)

(ခ) ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ အလွဴ
မ်ားမၾကာမီက ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏုိင္ငံရွိ သမုိင္း၀င္ ေရွးေဟာင္း ဗုဒၶဘာသာ ဘုရားေက်ာင္းေဆာင္၊ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းေဆာင္ အမ်ားျပားကို မီးရွဳိ႕ဖ်က္ဆီးခံရသျဖင့္ ဗုဒၶဘာသာ လူအနဲစုသာ ေနေသာ ထုိႏုိင္ငံတြင္ ျပန္လည္ထူေထာင္ႏိုင္ဖုိ႔ အလြန္ခက္ခဲသည္။ ထုိဗုဒၶဘာသာ ေက်ာင္းေဆာင္မ်ား ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးအတြက္ သီတဂူသာသနာျပဳအဖြဲ႕က အေမရိကန္ ေဒၚလာ တစ္သိန္းကို လွဴဒါန္းမည္ ျဖစ္သည္။

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ
သီတဂူစတား
၂၆-၁၀-၂၀၁၂

Read more »

Ph.D သိမ္

Ph.D သိမ္ (သုိ႔) ခရီးသြားမွတ္တမ္း

စာမိတ္ဆက္
ေရွးကေတာ့ ရဟႏၱာမ်ား သမုတ္တဲ့ သိမ္ကုိ ရဟႏၱာသိမ္ဟု ေခၚသည္၊ ရဟႏၱာ အရွင္ျမတ္ အရွင္အရဟံ သမုတ္တဲ့ သိမ္ကို အရွင္အရဟံ သိမ္ဟု ေခၚသည္၊ ဘုရားရွင္၏ အရဟံဂုဏ္ေတာ္ကို ဂုဏ္ျပဳ၍ အရဟံသိမ္ဟုလဲ အမည္ေပးၾကသည္။ စာေရးသူေနခဲ့တဲ့ မဟာဂႏၶာရုံေက်ာင္းတုိက္မွာေတာ့ ပြဲကုန္းရပ္က ေဆာက္လုပ္လွဴဒါန္းလုိ႔ ပြဲကုန္းသိမ္ဟု အမည္တြင္သလုိ မုိးကုတ္ျမိဳ႕က လွဴဒါန္းေသာ သိမ္ကုိေတာ့ မုိးကုတ္သိမ္ဟု ေခၚခဲ့ၾကသည္။ ယေန႕ေတာ့ Ph.D ေက်ာင္းသား ရဟန္းေတာ္မ်ား သမုတ္ခဲ့လို႕ Ph.D သိမ္လုိ႕ေတာင္ အမည္ေပးရေတာ့မလုိ ျဖစ္သည္။

ဘုံေဘျမိဳ႕ ေစာမယေကာလိပ္ရွိ၊ စာေရးသူတုိ႔အဖြဲ႔သည္ ၂၆-၁၀-၂၀၁၂ ေသာၾကာေန႔ည သိမ္ႏုတ္ သိမ္သမုတ္ျခင္း၊ ရဟန္းခံေပးျခင္း စတဲ့ သံဃာ့ကံကိစၥနဲ႔ နာဂပူျမိဳ႕သုိ႔ ဒုတိယအၾကိမ္ေရာက္ခဲ့ျပန္သည္။ စာေရးသူကုိယ္တုိင္ကလဲ ထိုနာဂပူျမိဳ႕သုိ႔ေရာက္ခဲ့ျပီး ၁၂ ရက္တုိင္တုိင္ ေနခဲ့ျပီးသည္၊ “ကမၻာ့အၾကီးက်ယ္ဆုံး ဘာသာေရးေျပာင္းပြဲၾကီး” ဆုိတဲ့ပုိ႔စ္ျဖင့္ ထုိေဒသအေၾကာင္း ေရးခဲ့ျပီးသည္။ စာေရးသူမွာလဲ supervisor နဲ႔ စာေရးလုိက္ စာျပလုိက္ စာျပင္လုိက္ အလုပ္မ်ားေနတဲ့ၾကားက ထုိေဒသသုိ႔ ေရာက္ဖူးေပမဲ့ သံဃာ့ကံကိစၥေၾကာင့္ မျဖစ္မေန လုိက္သြားခဲ့ရသည္။ အက်ိဳးမ်ားစြာလည္းရွိပါသည္။

 

(ထီးေတာ္တင္လွဴပြဲ) 

(ထီးေတာ္တင္လွဴရန္ ထီးေတာ္အဆင့္ဆင့္မ်ား ပင့္ေဆာင္ျခင္း)

သာသနာအတြက္ အေရးပါသည့္သိမ္
သိမ္ဆိုတာကေတာ့ သိတဲ့အတုိင္းပဲ သံဃာ့အေရးမွာ အေရးပါဆုံးျဖစ္သည္။ သူမရွိရင္ မျဖစ္ ျဖစ္ေနသည္။ ထုိသိမ္ကပဲ ရဟန္းအျဖစ္ကို ေမြးထုတ္ေပးႏုိင္သည္၊ ထုိသိမ္မရွိက ရဟန္းျဖစ္ဖုိ႔မလြယ္၊ ေဒါက္တာအမ္ေဘဒကာေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာ အသက္ျပန္လည္ရွင္သန္လာေသာ နာဂပူျမိဳ႕မွာ သိမ္မရွိတဲ့အတြက္ ရဟန္းတစ္ပါးျဖစ္ဖုိ႔ရာ အလြန္ခက္ခဲေနသည္၊ လူဆုိတာ ခက္ခဲရင္ ဘာမွ မလုပ္ခ်င္ၾက၊ အလြယ္တကူျဖစ္မွသာ လုပ္ခ်င္ၾကသည္၊ အလြယ္ကို သိပ္ၾကိဳက္ၾကသည္။ အထူးသျဖင့္ ဘာသာေရးလုိ ကိစၥမ်ိဳးေတြမွာဆုိ ပုိလုိ႔ေတာင္ ဆုိးေသးသည္။ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းကိုေတာင္ အနီးအနားမွာ အလြယ္တကူရွိမွ သြားခ်င္ၾကသည္၊ ခက္ခဲရင္ မေရာက္ျဖစ္ေတာ့၊ ေ၀းေနရင္ ႏွစ္ေခါက္ သုံးေခါက္ေရာက္ရမည့္အစား တစ္ေခါက္ပဲ ေရာက္ျဖစ္ေတာ့သည္။ အလားတူပဲ သိမ္အခက္ခဲေၾကာင့္ သိမ္ရွိတဲ့ အလြန္ေ၀းလံလွတဲ့ ေနရာမွာ သြားျပီး ရဟန္းျပဳဖုိ႔ဆုိတာ သာမန္ စိတ္ဓာတ္၊ သဒၶါတရား ၀ိရိယတုိ႔ျဖင့္ မလြယ္ကူ။ ထုိေဒသမွာ သိမ္အလြယ္တကူ ရွိေနရင္ အရင္ တစ္ပါးကေန ႏွစ္ပါး သုံးပါး အထိ တုိးလာႏုိင္သည္။ ယေန႔ စာေရးသူတုိ႕အဖြဲ႔က သြားေရာက္ျပီး သိမ္ကိစၥကို စနစ္တက် ေဆာင္ရြက္ေပးလုိက္ျခင္းေၾကာင့္ သာသနာအတြက္ မ်ားစြာအေထာက္ကူျပဳသည္ဟု ဆုိႏုိင္သည္။ ယခင္က ရဟန္းတစ္ပါး ျဖစ္ခ်င္ရင္ ရထားျဖင့္ တစ္ညအိပ္ ခရီးသြားရတဲ့ ဗုဒၶဂယာဘက္ထိ သြားျပီး ရဟန္းျပဳၾကရသည္။ အခုဆုိရင္ အဲဒီအခက္အခဲကို စာေရးသူတုိ႔အဖြဲ႔က ေျဖရွင္းေပးလုိက္သည္။

ဘာမွ မသိရွာ သနားစရာ
တကယ္ေတာ့ ထုိေဒသရွိ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားသည္ ရဟန္းတစ္ပါး ဖူးျမင္ရဖုိ႔ အလြန္ခက္ခဲသလုိ ဗုဒၶဘာသာနဲ႔ပတ္သက္ျပီး ဘာမွ မသိရွာ၊ သိမ္အေၾကာင္း၊ ရဟန္းခံျခင္း၊ ကထိန္ခင္းျခင္း စတဲ့ ကံၾကီးကံငယ္အေၾကာင္း သိဖုိ႔ အေတာ္ကုိ ေ၀းေနသည္။ ထိုေဒသမွာ လူ၀တ္ေၾကာင္ မေျပာနဲ႔ အိႏၵိယဘုန္းၾကီးေတြေတာင္ ယခုကဲ့ သိမ္ႏုတ္ျခင္း၊ သိမ္သမုတ္ျခင္းကို ျမင္ဖူးမည္ မထင္။ စာေရးသူတုိ႔အဖြဲ႔က သိမ္ႏုတ္ရန္ အကြက္ရုိက္ျခင္း၊ သိမ္ႏုတ္ကမၼ၀ါေဆာင္ျခင္၊ သိမ္းနိမိတ္ၾကားျခင္း၊ သိမ္သမုတ္ကမၼ၀ါေဆာင္ျခင္းကိစၥမ်ားကို ျမန္မာျပည္က လုပ္ရုိးလုပ္နည္းအတုိင္း စနစ္တက် ေဆာင္ရြက္ေပးလုိက္သျဖင့္ သူတုိ႔တေတြ အံ့ၾသ ၀မ္းသာ ပီတိ ျဖစ္ေနၾကသည္။ ျမန္မာျပည္က အတုိင္းပဲ သိမ္ဆင္းပြဲေတြ က်င္းပေပးလုိက္သည္၊ ေနာက္ေန႔ အိႏၵိယေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္အား ထုိသိမ္အသစ္မွာပဲ ပထမဆုံးအၾကိမ္ ရဟန္းခံေပးလုိက္သည္။ တစ္ခ်ိန္တည္း တစ္ေနရာတည္းမွာပဲ သိမ္ႏုတ္၊ သိမ္သမုတ္၊ ရဟန္းခံျခင္း ကံေဆာင္မဂၤလာကို ခ်ျပေပးလုိက္ျခင္းျဖင့္ ဗုဒၶဘာသာနဲ႔ပတ္သက္ျပီး ဘာမွ မသိေသးတဲ့ ထုိေဒသရွိ သာသနာအတြက္ မ်ားစြာ အားရစရာ ျဖစ္ရသည္။ ထုိသိမ္သမုတ္ပြဲနဲ႔ ရဟန္းခံပြဲေတြမွာ နာဂပူက အၾကီးဆုံး ဆရာေတာ္ၾကီး (သံဃာ့နာယက) ႏွစ္ပါးလဲၾကြလာသည္၊ စာေရးသူတုိ႔အဖြဲ႔ သြားေရာက္ ကန္ေတာ့ၾကသည္။ ဆရာေတာ္ၾကီးမ်ားလဲ အားရ ေက်နပ္ေတာ္မူၾကသည္၊ ျမန္မာရဟန္းေတာ္ေတြ အလြန္ႏႈညံ့သိမ္ေမြ႕ၾကတယ္၊ ေတာ္လည္းေတာ္ၾကတယ္ဟု အမိန္႔ရွိသည္။ ေက်ာင္းထုိင္ဆရာေတာ္ကဆုိ တအား၀မ္းသာေနသည္၊ အရွင္ဘုရားမ်ားကို အရမ္းေက်းဇူးတင္တယ္ဘုရား၊ တပည့္ေတာ္တစ္ပါးတည္းဆုိ ဘာမွ မလုပ္တတ္ဘူး၊ အရွင္ဘုရားမ်ား ေက်းဇူးေၾကာင့္ အေကာင္းဆုံးနဲ႔ အေအာင္ျမင္ဆုံးျဖစ္သြားတယ္ဘုရား၊ အဲဒီေန႔က အိႏၵိယ ရုပ္သံကလဲ တုိက္ရုိက္ထုတ္လြင့္သည္။ ထုိနာဂပူျမိဳ႔၊ သာရိပုတၱဗုဒၶ၀ိဟာရေက်ာင္းရွိ သိမ္ေတာ္ကို အိႏၵိယႏုိင္ငံ၊ ဘုံေဘျမိဳ႕ ေစာမယေကာလိပ္ရွိ ျမန္မာရဟန္းေတာ္ Ph.D ေက်ာင္းသားမ်ားခ်ည္း သမုတ္ခဲ့လုိ႔ Ph.D သိမ္လုိ႔ ဆုိခ်င္အံ့။

(ျမန္မာႏုိင္ငံမွ လွဴဒါန္းလုိက္ေသာ စိန္ဖူးေတာ္ႏွင့္ ထီးေတာ္မ်ား ပင့္ေဆာင္လာစဥ္)

ျမန္မာဆန္တဲ့ ဘုရားထီးတင္ပြဲ
စာေရးသူတုိ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာေတာ့ ေနရာအနံ႕အျပားမွာ ဘုရားထီးေတာ္တင္ပြဲေတြ ေတြ႔ေနရသည္၊ ထုိအတြက္ ဗုဒၶဘာသာႏုိင္ငံေတြ အတြက္ အထူးအဆန္းကား မဟုတ္ေတာ့၊ သုိ႔ေသာ္လည္း ဗုဒၶဘာသာနဲ႔ဆုိင္ရာ ယဥ္ေက်းမႈ လုံး၀နည္းပါး ေပ်ာက္ကြယ္သြားေသာ အိႏၵိယလုိ ေနရာမ်ိဳးမွာကေတာ့ အထူးအဆန္းျဖစ္လိမ့္မည္။ သိမ္ကိစၥနဲ႔ ရဟန္းခံေပးျခင္း ကိစၥျပီး ေနာက္ေန႔မနက္ ၂၉ ရက္ေန႔မွာေတာ့ ထုိျမိဳ႕ ထုိေက်ာင္းသုံထပ္ရွိ ေခါင္မုိးအေပၚမွာ တည္ထားတဲ့ ေစတီေတာ္ကို ထီး စိန္ဖူး၊ ငွက္ျမက္နား စသည္မ်ားကို တင္လွဴပူေဇာ္ပြဲ ျဖစ္သည္။ ေစတီပုထိုးေတာင္ ေကာင္းေကာင္း မျမင္ဖူးတဲ့ ထုိေဒသရွိ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြအတြက္ ထီးေတာ္တင္လွဴပြဲကား အံ့ၾသ ၀မ္းသာစရာ ျဖစ္သည္။ တကယ္ေတာ့ သူတုိ႔တေတြသည္ ေစတနာ သဒၶါတရား မညံ့ၾကပါ၊ ဘာလုပ္ရမလဲ ဘယ္လုိလုပ္ရမလဲ ဆုိတာကိုေတာ့ အသိပညာ ဗဟုသုတ အလြန္နည္းပါးၾကသည္။ ဒီေန႔ေတာ့ ျမန္မာမႈ ျမန္မာဟန္ျဖင့္ ထုိေစတီ ထီးတင္ပူေဇာ္ပြဲကို ခန္းခန္းနားနား ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ က်င္းပႏုိင္ခဲ့သည္အတြက္ သမုိင္းမွတ္တုိင္ တစ္ခုျဖစ္ခဲ့သည္။

ျမန္မာ့ဟန္နဲ႕ နာဂပူ
ဘုရားထီးတင္ပူေဇာ္ရာ၀ယ္ ထီးေတာ္မ်ား ပင့္ေဆာင္ျခင္း၊ လွည့္လွည္ပူေဇာ္ျခင္း၊ ေရႊမိုးေငြမိုးမ်ားရြာသြန္းျခင္း စတဲ့ ျမန္မာမႈျမန္မာ့ဟန္မ်ားကို အိႏၵိယႏုိင္ငံ နာဂပူျမိဳ႕မွာ ျပသႏုိင္ခဲ့သျဖင့္ ျမန္မာႏွင့္ဗုဒၶဘာသာ၊ ဗုဒၶဘာသာႏွင့္ျမန္မာဟု တြဲျမင္ေစခဲ့သည္။ စာေရးသူတုိ႕အဖြဲ႔အား လုိေလးေသးမရွိေအာင္ ေက်ာင္းထုိင္ဘုန္းၾကီးက ေစာင့္ေရွာက္သည္၊ ရပ္ကြက္ရွိ ဒကာဒကာမမ်ားကလဲ အလွည့္က် ဆြမ္းကပ္ၾကသျဖင့္ တာ၀န္ေက်ၾကသည္။ အိႏၵိယျပည္တြင္ အမ်ားစုက သက္သက္လြတ္စားၾကသည္၊ အသားဟင္းမ်ားျဖင့္ မစားတတ္ၾက၊ ထုိသက္သက္လြတ္၀ါဒသည္ ျမန္မာျပည္အထိ လြမ္းမုိးလာခဲ့သည္။ သက္သက္လြတ္စားလွ်င္ ကုသုိလ္ရသည္ဟု ထင္တတ္ၾကသည္၊ သတြာေတြ အေပၚ ေမတၱာ ကရုဏာေၾကာင့္ သက္သက္လြတ္စားေနတာ ေကာင္းေပမဲ့ ထုိသက္သက္လြတ္ အစားအစားအေပၚ ရသတဏွာ ၀င္ေနျခင္းက ဘုရားအလုိေတာ္က် မဟုတ္။ ဘုရားရွင္က မစားေကာင္းေသာ အသားၾကီး ၁၀ မ်ိဳးကလြဲရင္ က်န္ေသာ အသားဟင္းမ်ားကို မိမိအတြက္ ရည္စူး၍ သတ္ျဖတ္သည္ဟူေသာ ျမင္ျခင္း ၾကားျခင္း၊ ယုံမားသံသယျဖစ္ျခင္း စတဲ့ အစြန္သုံးပါးက လြတ္ေနလွ်င္ စားေကာင္းသည္ဟု ေဟာခဲ့။ အသားဟင္းစားေနေပမဲ့ ထုိအစားအစာအေပၚ ဆင္ျခင္စားေနပါက ထုိထုိသက္သက္လြတ္သမားထက္ ပုိကုသုိလ္ရသည္။ အိႏၵိယသက္သက္လြတ္သမားမ်ားသည္ ထုိကဲ့သုိ႔ကား မသိ၊ သူ႕ရုိးရာအရ သက္သက္လြတ္စားေနၾကေပမဲ့ ျမန္မာရဟန္းေတာ္မ်ား အတြက္ ကုလားအစားအစာ အနံ႔ နဲႏုိင္သမွ် နဲေအာင္ စီမံျပီး အသားဟင္းမ်ားကိုလဲ အထူးစီမံေပးသည္။

 

(သိမ္ႏုတ္၊ သိမ္သမုတ္ အခမ္းအနားတြင္ နာဂပူသံဃာ့နာယက ဆရာေတာ္ၾကီးမ်ားအား ရုိေသေပးျခင္း)

ရပ္ကြက္ထဲက အိမ္တက္မဂၤလာအတြက္လဲ သံဃာမ်ား သြားေရာက္ ခ်ီးေျမာက္ေပးလုိက္ၾကသည္၊ သံဃာရွားပါးေသာ ေနရာမွာ ယခုလုိ သံဃာမ်ားမ်ားစားစား နဲ႕ အရြယ္တူ ဆုိက္တူ အသြင္တူမ်ားကို ဖူးေမွ်ာ္ရသည့္အတြက္ အားရ ေက်နပ္ေနၾကသည္။ သံဃာကို ဖူးရေကာင္းမွန္းသိသည္၊ သံဃာကို ျပဳစုတတ္လာၾကသည္၊ သံဃာ့ဂုဏ္ရည္ပင္ျဖစ္သည္၊ ယခုလုိ အ၀တ္အစား ညီညီ၊ အရြယ္ညီညီ ဖူးျမင္ရသည့္အတြက္ ပုိျပီး သံဃာ့ဂုဏ္ကို ထင္ဟပ္ေစသည္၊ သံဃာ (အဖြဲ႕လုိက္) မဟုတ္ဘဲ တပါးခ်င္းစီဆုိရင္ ၾကည္ညိဳဖြယ္ ျဖစ္ခ်င္မွ ျဖစ္မည္၊ ေတာင္ျမိဳ႕ မဟာဂႏၶာရုံမွာ ေနစဥ္က ဆရာေတာ္ၾကီးမ်ားက မၾကာမၾကာေျပာေလ့ရွိသည္၊ “အ၀တ္အစား အေရာင္တူ၊ ဆံရိပ္တာခ်င္းလဲ တူ၊ သပိတ္လြယ္၊ ဘိနပ္ကအစ တူေစသည္၊ ညီေစသည္၊ ထုိသုိ႔ညီညြတ္ခ်င္းက ၾကည္ညိဳစရာ ျဖစ္ေစသည္၊ တစ္ပါးခ်င္းစီဆုိရင္ ျမင္ရမွာက ရြဲ႕တာ ေစာင္းတာ၊ မဲ့တာ၊ မည္းတာ၊ တုိတာ၊ ပုတာ၊ ရွည္တာ၊ ေကြးတာ ေကာက္တာ စသည္အားျဖင့္ အသြင္မတူသည့္အတြက္ လူေတြရဲ့ စိတ္ကို မဖမ္းစားႏုိင္၊ စိတ္ရဲ့ ၾကည္လင္မႈ၊ ေအးခ်မ္းမႈကို မေပးႏုိင္” ဟု မိန္႔သည္၊ ထုိ႕ထက္ ပုိျပင္းထန္ေသာ စကားမွာ တစ္ေယာက္ခ်င္းစီကို လုိက္ၾကည့္ေနရင္ ဂ်ိဳက်ိဳး နားရြက္ပဲ့ေနမွာ အမ်ားနဲ႕ အသြင္တူ အဆင္တူ ျမင္ရေတာ့ ထုိေပ်ာ့ကြက္ ဟာကြက္ေတြ ေပ်ာက္ျပီး သံဃာ့ဂုဏ္ကို ပီျပင္ေစသည္။

စာေရးသူတုိ႔အဖြဲ႕လဲ အလားတူပင္ ျဖစ္မည္၊ အရြယ္တူ ဆုိက္တူ အဆင္းတူ ေက်ာင္းသား ရဟန္းေတာ္မ်ားကို ဖူးျမင္ရသျဖင့္ နာဂပူသားေတြ ပီတိေတြ ျဖစ္သည္။ အလွဴအတန္းမရွိေသာ အိႏၵိယလူမ်ိဳးေတြ လွဴတတ္သြားသည္၊ လွဴရေကာင္းမွန္းသိလာသည္၊ ထုိ ဘုရားထီးေတာ္ တင္ပြဲေန႔ကပဲ ေက်ာင္းေဘးမွာ မ႑ပ္မ်ားထိုးျပီး မနက္ပုိင္းကစျပီး ညေနပုိင္းအထိ လာသမွ်လူေတြကို စတုဒိသာ ေကြ်းေမြးသည္။

 

(သံဃာေတာ္မ်ား ဆြမ္းကပ္ျခင္း၊ စတုဒိသာ ေကြ်းျခင္းမ်ား)

ျပန္မည့္ေန႔မွာလဲ တပည့္ဒကာ ဒကာမေတြ လာႏုတ္ဆက္သည္၊ တန္းစီၾကြလာေသာ စာေရးသူတုိ႔အဖြဲ႔အား အိႏၵိယရူပီးမ်ားလဲ လမ္းစရိတ္အျဖစ္ လာေလာင္းလွဴၾကသည္။ ေက်ာင္းဘုန္းၾကီးလဲ အားရေက်နပ္ေနသည္၊ ျမန္မာမႈျမန္မာ့ဟန္မ်ားကို လက္ေတြ႕ခ်ျပလုိက္ရသျဖင့္ ပီတိေတြ ျဖစ္ေနသည္။ ေက်ာင္းဘုန္းၾကီးေရာ ဒကာ ဒကာမေတြကပါ ေနာက္ေနာင္လဲ အဆက္မျပတ္ ၾကြေရာက္ဖုိ႔ ဖိတ္သည္၊ အားလုံးကို ေက်းဇူးတင္ျခင္းျဖင့္ နာဂပူျမိဳ႕ကို ႏုတ္ဆက္ကာ ညေန ၈-၅၀ ရထားျဖင့္ ဘုံေဘျမိဳ႕သုိ႔ ျပန္ခဲ့ၾကသည္။

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ
သီတဂူစတား
၃၁-၁၁-၂၀၁၂

Read more »