ဒီေန႔ သင္တန္းစတင္ပိတ္

ဒီေန႔ သင္တန္းစတင္ပိတ္
*********
၂၀၁၆ B.A ေနာက္ဆုံးႏွစ္ ေက်ာင္းသားမ်ားႏွင့္ အမွတ္တရ။ (သီတဂူကမ႓ာ့ဗုဒၶတကၠသိုလ္၊ ရန္ကုန္)
မၾကာမီ ေနရာအသီးသီးသုိ႔ ပညာဆက္လက္သင္ယူရန္၊ သာသနာျပဳရန္ ခြဲခြါသြားၾကေတာ့မည္။

သာသနာျပဳစြမ္းရည္ေတြႏွင့္အတူ အေက်ာ္အေမာ္ေတြ ျဖစ္ၾကပါေစ။

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ
သီတဂူစတား
၂၆-၉-၂၀၁၆

Read more »

ဘုံေဘအလွဴ (၂-ၾကိမ္ေျမာက္)

ဒုတိယ အၾကိမ္ဆြမ္းစရိတ္အလွဴေတာ္

(ေစာမယေကာလိပ္ ေက်ာင္းသားမ်ား ကုိယ္စား အရွင္၀ိစိတၱာလကၤာရ အလွဴရွင္မိသားမ်ားထံမွ အလွဴခံေပးေနစဥ္)

အိႏၵိယႏုိင္ငံ ေတာင္ပုိင္း၊ ဘုံေဘျမိဳ႕ (မြန္ဘုိင္း)၊ ေစာမယေကာလိပ္တြင္ Ph.Dအတြက္ စာတမ္းျပဳစုေနၾကေသာ ျမန္မာရဟန္းေတာ္ အပါး ၂၀ ေက်ာ္တုိ႔အတြက္ ဆြမ္းစရိတ္အလွဴေတာ္ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၅၀၀ တုိ႔ကို ေအာက္ပါ မိသားစုမ်ားက (ဒုတိယ) အၾကိမ္အျဖစ္ လွဴၾကသည္။

၁။ ေဒါက္တာ ဦးေမာင္ေမာင္ခင္+ေဒၚခင္အုန္း မိသားစု (ျပည္ျမိဳ႕)             $ 200
၂။ ကိုေအာင္ႏုိင္ေဌး+ ေဒါက္တာေသာ္ေသာ္ မိသားစု (ရန္ကုန္ျမိဳ႕)            $ 100
၃။ ကုိျပည္ေဆာင္+ မၾကည္ၾကည္၀င္း မိသားစု (နယူးေယာက္၊ အေမရိက)$ 100
၄။ ကုိျပည္စုိး+မျမမာလာသီ မိသားစု (စကၤာပူ)                                            $ 100

ထုိမိသားစုမ်ားကပဲ ျပီးခဲ့သည့္လက ပထမအၾကိမ္ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၇၀၀တုိ႔ကို ေစာမယေကာလိပ္တြင္ Ph.Dအတြက္ စာတမ္းျပဳစုေနၾကေသာ ျမန္မာရဟန္းေတာ္ အပါး ၂၀ တုိ႔အား လွဴဒါန္းခဲ့ေသးသည္။

ျမန္မာ၊ အေမရိက၊ စကၤာပူရွိ ဆြမ္းအလွဴရွင္မိသားစု အားလုံးတုိ႔အား ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ပါး က်န္းမာ ခ်မ္းသားလွ်က္ ေလာက-သာသနာ ႏွစ္ျဖာအလုပ္ကို စြမ္းစြမ္းတမံ ျပဳလုပ္ႏုိင္ၾကပါေစေၾကာင္း ဘုံေဘျမိဳ႕  ေစာမယေကာလိပ္မွ ျမန္မာရဟန္းေတာ္မ်ားက ေမတၱာပုိ႔သေနပါေၾကာင္း---။

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ
သီတဂူစတား
၂၂-၁၂-၂၀၁၂

Read more »

အလွဴရွင္ (၃)စု မွတ္တမ္း

အလွဴရွင္ (၃)စုမွတ္တမ္း

(၁) အလွဴရွင္ (စကၤာပူ)
Mr. Henry Tan and his daughter Miss Nicolette from Singapore donated lunch, three bags of rice, and some fruit to the 24 Ph.D students who are studying in Somaiya College, Mumbai in India at 26,09.2012.

May you be happy, healthy and wealthy!

ဒီကေန႔ ၂၆-၉--၂၀၁၂ ေန႔မွာ က်ေရာက္တဲ့ ေမြးေန႕ရွင္မ်ား ျဖစ္ၾကေသာ စကၤာပူႏုိင္ငံမွ Mr. Henry Tanႏွင့္ သမီးျဖစ္သူ Miss Nicolette တုိ႔က Mr. Henry Tan ၏ ၆၉ ႏွစ္ျပည့္ေမြးေန႔ႏွင့္ သမီးျဖစ္သူ Miss Nicolette ၏ ၂၂ ႏွစ္ျပည့္ ေမြးေန႔အတြက္ ရည္မွန္းျပီး ဘုံေဘျမိဳ႕ ေစာမယေကာလိပ္ Ph.D ေက်ာင္းသား ရဟန္းေတာ္ ၂၄ ပါးတုိ႔အား ေန႔ဆြမ္း ကပ္ျခင္း၊ ဆန္ အိပ္ ၃ အိပ္ လွဴဒါန္းျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္သည္။

(စကၤာပူအလွဴရွင္) 

++++++++

(၂) အလွဴရွင္ ျမန္မာ (ရန္ကုန္)
At the same day, the donors from Yangon, Myanmar donated $ 720 for four requisites to the Ph.D students who are studying in Somaiya College, Mumbai in India.
၂၆-၉-၂၀၁၂ ရက္ေန႔ကပဲ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ရွိ အလွဴရွင္ မိသားစုကလဲ ေစာမယ ေကာလိပ္ Ph.D ေက်ာင္းသား ရဟန္းေတာ္ မ်ား၏ ဆြမ္း, သကၤန္း, ေနစရာ, ေဆး၀ါး ပစၥည္းေလးပါး အတြက္ ရည္စူးျပီး အေမရိကန္ ေဒၚလာ ၇၂၀ ကုိ လွဴဒါန္းလုိက္ပါသည္။

အလွဴရွင္မ်ား----
၁။ ေဒါက္တာ ဦးေမာင္ေမာင္ခင္+ေဒၚခင္အုံး မိသားစု ျပည္ျမိဳ႕--------------$ 100
၂။ ေဒါက္တာ ၀င္းေမာင္+ေဒါက္တာ ေအးမိခင္ ေပါင္းတည္ျမိဳ႕--------------$ 100
၃။ မႏွင္းႏြယ္စုိး ရန္ကုန္ျမိဳ႕---------------------------------------------------$ 20
၃။ ကုိႏုိင္+ေဒါက္တာေသာ္ေသာ္ မိသားစု ရန္ကုန္--------------------------$ 200
၅။ ဦးေမာင္သာထြန္း+ေဒၚမီမီခုိင္ သမီး မမဥၨဴသာထြန္း စမ္းေခ်ာင္း----------$ 100
၆။ ဦးသိန္းထုိက္+ေဒၚခင္သႏၱာျမင့္ မိသားစု သဃၤန္းကြ်န္း-------------------$ 100
၇၊ ဦးေဇာ္ႏုိင္အား ရည္ဇူး၍ ေဒၚျမင့္သိင္ဂီ သား ေမာင္ေဇာ္ရဲထက္ႏုိင္၊
ေမာင္ေကာင္းခန္႔ႏုိင္ မိသားစု ေတာင္ဥကၠလာပ----------------------------$ 100
ထုိမိသားစုအားလည္း ေစာမယေကာလိပ္ Ph.D ေက်ာင္းသား ရဟန္းေတာ္ မ်ားက ေမတၱာပုိ႕ ဆုေတာင္းေပးေနပါေၾကာင္း။

(အေမရိကန္ ေဒၚလာ (၇၂၀) အလွဴရွင္မ်ားႏွင့္ အလွဴမ်ား)

May you be happy, healthy and wealthy!

++++++++++

(၃) အလွဴရွင္ (ရန္ကုန္/ဘုံေဘ)
At 28,09,2012, the donor is U Kyaw Swe+Daw Than Than Htay and family. The family always offers some rice together with great curry, fruit, juice and others for lunch to the Ph.D students who are studying in Somaiya College, Mumbai in India. Today, the family donates Indian rupees ten thousand (Rs-1,0000=$ 200) for the Ph.D students’ lunch.

၂၈-၉-၂၀၁၂ ရက္ေန႔ အလွဴရွင္ကေတာ့ အိႏၵိယႏုိင္ငံ ဘုံေဘျမိဳ႕တြင္ တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ေနေသာ ရန္ကုန္ျမိဳ႕မွ ဦးေက်ာ္ေဆြ+ ေဒၚသန္းသန္းေဌး မိသားစု ျဖစ္သည္။ ထုိမိသားစု တစ္ပတ္ျခားလွ်က္ ေစာမယေကာလိပ္ Ph.D ေက်ာင္းသား ရဟန္းေတာ္မ်ားကို ဆြမ္းကပ္ေလ့ရွိသည္။ ယခုအခါ ဒကာမၾကီးက ျမန္မာျပည္ ျပန္ေရာက္ေနသျဖင့္ ဒကာၾကီးတစ္ေယာက္သာ ဘုံေဘမွာ ရွိေနသည္၊ ခ်က္ဖုိ႔ျပဳတ္ဖုိ႔ အဆင္မေျပသျဖင့္ ဆြမ္းအလွဴေတာ္အတြက္ ရူပီး တစ္ေသာင္း (၁၀၀၀၀= $ 200)၊ ဆန္၊ ဆီ၊ စသည္မ်ားကို လွဴဒါန္းသြားသည္။

May you be happy, healthy and wealthy!

အထက္ေဖာ္ျပပါ ျမန္မာ+စကၤာပူမ်ားမွ အလွဴရွင္အားလုံး ကုိယ္ေရာစိတ္ပါ ခ်မ္းသာၾကပါေစ။

May all of the Donors from Singapore and Myanmar be happy, healthy and wealthy!

ျမန္မာစာ မဖတ္တတ္ေသာ တရုပ္အလွဴရွင္ပါ ၀မ္းသာဖြယ္ (အႏုေမာဒနာ) ျဖစ္ေအာင္ အဂၤလိပ္လုိ မတတ္တတတ္နဲ႔ တြဲျပီး ဂုဏ္ျပဳလုိက္သည္၊

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ
သီတဂူစတား
၂၉-၉-၂၀၁၂

Read more »

ႏွစ္ေပါင္း ၂၆၀၀ ရွိ ဗုဒၶယဥ္ေက်းမႈတစ္ခု

ႏွစ္ေပါင္း ၂၆၀၀ ရွိ ဗုဒၶယဥ္ေက်းမႈတစ္ခု

ဒုတိယအၾကိမ္ ၀ါဆုိျခင္း

ယေန႔ ၁၃၇၄ခုႏွစ္ ဒုတိယ၀ါဆုိလျပည့္ေက်ာ္ (၁)ရက္ ဗုဒၶဘာသာရဟန္းေတာ္မ်ား ၀ါဆုိ၀ါကပ္တဲ့ ေန႔ျဖစ္သည္။ ယခုႏွစ္ အိႏၵိယႏုိင္ငံ ဘုံေဘ (မြမ္ဘုိင္း)ျမိဳ႕ရွိ ေစာမယေကာလိပ္မွာ ျမန္မာရဟန္းေတာ္ Ph.D ေက်ာင္းသား ၂၀ ခန္႔ ၀ါကပ္ေတာ္မူၾကသည္။ စာေရးသူသည္ အိႏၵိယျပည္ ဘုံေဘျမိဳ႕ ေစာမယေကာလိပ္တြင္ ဒီႏွစ္ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္အတြက္ ၀ါဆုိ ၀ါကပ္ျခင္းသည္ ႏွစ္ၾကိမ္ေျမာက္ ျဖစ္သည္။ ေက်ာင္းသားရဟန္းေတာ္မ်ား တစ္ေနရာတည္းမွာ စုစည္းျပီး ဘုရားရွိခုိးျခင္း၊ ၀ါဆုိစည္းသက္မွတ္ျခင္း၊ ၀ါဆုိျခင္း၊ ေမတၱာပြားမ်ားၾကျခင္း စသည့္အစီအစဥ္မ်ားအျပီး ေဒါက္တာအေလာင္းအလ်ာ အရွင္အရိယဓမၼရဲ့ အလွဴ အေဖ်ာ္ရည္မ်ား ဘုန္းေပးၾကသည္။

(ဘုံေဘျမိဳ႕ ေစာမယေကာလိပ္ Ph.D ရဟန္းေတာ္မ်ား အေဆာင္တြင္ ၀ါကပ္ေတာ္မူစဥ္)

ၾကည္ညိဳထုိက္ေသာ သာသနာ
ရဟန္းေတာ္မ်ား ၀ါဆုိလျပည့္ေက်ာ္ (၁) ရက္ေန႔တုိင္း ၀ါကပ္ရမည္ဆုိတဲ့ က်င့္၀တ္ သုိ႔မဟုတ္ ယဥ္ေက်းမႈတစ္ခုသည္ သက္တမ္းအားျဖင့္ ႏွစ္ေပါင္း ၂၆၀၀ ရွိျပီျဖစ္သျဖင့္ ေရွးေဟာင္း ဓေလ့ ယဥ္ေက်းမႈဟု ဆုိက မမွားႏုိင္။ ဘုရားရွင္ရဲ့သာသနာသည္ လက္ေတြ႕က်ေသာ သာသနာျဖစ္ရုံတင္မက (သႏၵိ႒ိက) လူအၾကည္ညိဳခံ (ဧဟိပႆိက) (သုပၸဋိပႏၷ) စတဲ့ သာသနာျဖစ္၏ဟုလည္းဆုိႏုိင္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ပင္ ၀ိနည္းေတာ္မ်ားကို ေလ့လာၾကည့္ပါက ဘုရားရွင္သည္ ဥပေဒပညတ္သည့္အခါတုိင္း ရဟန္းေတာ္မ်ား၏ လုပ္ရွားမႈ ေျပာဆုိမႈမ်ားကုိ လူ၀တ္ေၾကာင္မ်ား အျပစ္တင္ေသာေၾကာင့္သာ ျဖစ္သည္ကို ေတြ႔ရသည္။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ သာသနာမူတစ္ခုကိုက အပၸသႏၷာနံ ပသာဒါယ- သာသနာေတာ္ကုိ မၾကည္ညိဳေသးတဲ့ သူေတြ ၾကည္ညိဳလာေအာင္၊ ပသႏၷာနံ ဘိေယ်ာဘာ၀ါယ- ၾကည္ညိဳေလးစားျပီးသား သူေတြကို ပုိျပီး သဒၶါတရား ထက္သန္လာေအာင္ အသြင္အျပင္ အေျပာအဆုိ အမူအရာမ်ား ရွိရပါည္။

ဥပမာ- ရဟန္းေတာ္မ်ားမ်ား ၀ါတြင္းကာလ, မိုးရာသီအခ်ိန္သည္ ေကာက္ပဲ သီႏွံမ်ား စုိက္ပ်ိဳးရာ အခ်ိန္ျဖစ္သည္။ စိမ္းစိမ္းစိုစုိ ေသာ ေကာက္ပဲသီးႏွံမ်ား အညႊန္႔တလူလူ တက္လာခ်ိန္ျဖစ္သည္။ ထုိအခ်ိန္မွာ ရဟန္းေတာ္မ်ားသည္ ဘုရားဖူးရန္ေသာ္လည္ေကာင္း၊ အျခားအေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္လည္ေကာင္း လယ္ခင္း ယာခင္းမ်ားကို ျဖတ္ျပီး ခရီးၾကြၾကသျဖင့္ အညႊန္တလူလူတက္ေနေသာ စိုက္ပ်ိဳးခင္းမ်ားကို ႏွင္းမိသည္၊ ယာပုိင္ရွင္ လယ္ပုိင္ရွင္မ်ားက ကဲ့ရဲ့အျပစ္တင္ၾကသည္၊ ထုိကဲ့ရဲ့ေသာ လူမ်ားသည္ ျဗဟၼဏ၀ါဒ ရွိသူမ်ားျဖစ္ရာကား သစ္ပင္မ်ား အသက္ရွိဟု ယူဆၾကသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ရဟန္းမ်ား သစ္ပင္မ်ားကို သတ္သည္ဟု စြပ္စြဲသည္၊ ဒီလုိအခ်ိန္မွာ ငွက္ကေလးမ်ားသည္ပင္ သူတုိ႔အသုိက္ကေလးထဲမွာပဲ ဘယ္မွ မသြားပဲ ေနၾကသည္။ ဒီရဟန္းေတြကေတာ့ မုိးတြင္းေတာင္မွ ကိုယ့္ေနရာကိုယ္ မေနႏုိင္ၾကဘဲ ခရီးသြားေနၾကသည္ ဟုေသာ လူတုိ႔ကဲ့ရဲ့ေသာ စကားေၾကာင့္ ရဟန္းမ်ား ၀ါတြင္း ဘယ္မွ မသြားရ ၀ါကပ္ရမည္ ဟုေသာ အမိန္႔ကို ဘုရားရွင္ ထုတ္ျပန္လုိက္ရသည္။ ဤသည္ကို ၾကည့္ေသာအားျဖင့္ ဘုရားရွင္သည္ လူ၀တ္ေၾကာင္ေတြကို အေလးထားသည္၊ သူတုိ႔ရဲ့ အေျပာအဆုိ မခံရေအာင္ သူ၏တပည့္ေတြကုိ ေနေစသည္။ လူ၀တ္ေၾကာင္မ်ား အျပစ္ေျပာလာတုိင္း ရဟန္းေတာ္မ်ားအတြက္ စည္းကမ္းဥပေဒမ်ား သက္မွတ္ေပးရသည္။ ၀ိနည္းသည္ သာသနာေတာ္၏ ျခံစည္းရုိးတံတုိင္းျဖစ္သည္၊ ရဟန္းေတာ္မ်ား ၀ိနည္းေတာ္အတုိင္း ေနပါက လူအမ်ားၾကည္ညိဳမႈကုိ ရရုံမက အႏၱရာယ္မွလဲ ကင္းသည္၊ ခ်မ္းသာမည္။ မဂ္ဥာဏ္မ်ား ရႏုိင္မည္။ ဒါသည္ပင္လဲ သာသနာေတာ္၏ မူတစ္ခု ျဖစ္ျပန္သည္။
အဲဒီအခ်ိန္ကစျပီး ၀ါတြင္း ၀ါကပ္ရျခင္းသည္ ရဟန္းေတာ္မ်ားအတြက္ က်င့္သုံးရမည့္ က်င့္၀တ္တစ္ခု ျဖစ္လာသည္။ ထုိက်င့္၀တ္သည္ ယေန႔အထိ အသက္၀င္ေနဆဲ ျဖစ္သည္၊ ႏွစ္ေပါင္း ၂၆၀၀ အထိ ထုိက်င့္၀တ္ကို ထိမ္းထားႏုိင္သည္မွာလည္း ရဟန္းေတာ္မ်ား၏ ဂုဏ္ကုိ ျပသလုိက္ျခင္းပဲ ျဖစ္သည္။

(၂၀၁၂-၂၀၁၃ခုႏွစ္ ေစာမယေကာလိပ္ Ph.D ေက်ာင္းသားရဟန္းေတာ္မ်ား)

ျပည္ပေရာက္ ပညာေတာ္သင္ ရဟန္းေတာ္မ်ားသည္လည္း မိမိတို႔ေရာက္ေလရာ ေနရာအသီးသီးမွာ တစ္ေန႔တည္း ၀ါကပ္ေတာ္မူၾကသည္ကို ၾကည့္ေသာအားျဖင့္ တစ္ကမၻာလုံးရွိ ရဟန္းေတာ္ ၁၅ သိန္းေက်ာ္တုိ႔သည္ ထုိေန႔မွာပဲ ၀ါကပ္ေနေတာ္မူၾကမည္ကို အာရုံျပဳ ၾကည္ညိဳမိသည္။

ပထမအၾကိမ္ ၀ါဆုိျခင္းႏွင့္ ၀ါဆုိရျခင္း၏သမုိင္းနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး စာေရးသူ၏ဆုိက္ ဤေနရာတြင္ ၾကည့္ရႈႏုိင္သည္။
ဘုံေဘျမိဳ႕ ေစာမယေကာလိပ္ရွိ Ph.D ျမန္မာရဟန္းေတာ္ ၀ါဆုိသံဃာေတာ္ ၂၁ ပါးတုိ႔အား ဒီေန႔ စေနေန႕မွာပဲ ဒကာဦးေက်ာ္ေဆြ+ဒကာမ ေဒၚသန္းသန္းေ႒းတုိ႔ မိသားစုက ေန႔ဆြမ္းကပ္သည္။

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ
သီတဂူစတား
၃-၈-၂၀၁၂

Read more »

မေမ့သင့္ရာ

ႏွစ္လည္အထိမ္းအမွတ္ အလွဴ
စာမိတ္ဆက္

ဒီေန႔သည္ ၂၀-၅-၂၀၁၂ တနဂၤေႏြေန႔ ျဖစ္သည္။ လာလွဴေနက် မိသားစုအတြက္ ပုိ႔စ္ မေရးျဖစ္တာ ၾကာျပီ၊ လာလွဴၾကတဲ့ မိသားစုရဲ့ ေစတနာ ေမတၱာ အလွဴေတြကလဲ ေျပာလုိ႔ မကုန္ႏုိင္ေအာင္ပါပဲ။ ဘာလုပ္လုပ္ ဘုန္းၾကီးရဟန္းေတြ အတြက္ပဲ စဥ္းစားတတ္တဲ့ မိသားစုျဖစ္ပါသည္။ ဘယ္သြားသြား ျပန္လာရင္ ဘုန္းၾကီး ရဟန္းေတြအတြက္ လွဴဖို႔ တနင့္တပိုးၾကီး သယ္လာတတ္သည္။ ေကာင္းမႈကုသုိလ္ကိုလဲ အေၾကာင္း အမ်ိဳးမ်ိဳးရွာျပီး ျပဳေလ့ရွိသည္။ ဒါဟာလဲ သဒၶါတရားရွိသူေတြရဲ့ လုပ္ရုိးလုပ္စဥ္ပဲလုိ႔ ေျပာရမွာ ျဖစ္သည္။ စာေရးသူတုိ႔ ဘုံေဘျမိဳ႕ ေစာမယေကာလိပ္ သုေတသနဌာနတြင္ Ph.D အတြက္ သုေတသန စာတမ္းေရးေနၾကတဲ့ ျမန္မာရဟန္းေတာ္ ၂၀ ၀န္းက်င္တုိ႔အား တစ္ပတ္ျခား ဆြမ္းဟင္းမ်ား၊ စားစရာမ်ား၊ ဆန္မ်ား စသည္တုိ႔ကို လာေရာက္ လွဴေလ့ရွိသည္။ ယခုအခါလဲ အၾကိမ္အေရတြက္လဲ မမွတ္မိေတာ့ျပီ၊ တႏွစ္လဲျပည့္သြားျပီ၊ တစ္လ ၂ ၾကိမ္ လာေရာက္လွဴေလ့ရွိသည့္ မိသားစုအတြက္ ဂုဏ္ျပဳပုိ႔စ္အျဖစ္ ေရးခ်င္စိတ္ေပါက္လာတာနဲ႔ ေရးလုိက္ရပါသည္။ မိသားစုထဲက တစ္ေယာက္ေယာက္၏ ေမြးေန႔အတြက္ လာလွဴလုိက္၊ သူငယ္ခ်င္းေမြးေႏြ႕အတြက္ လာလွဴလုိက္နဲ႔ အၾကိမ္လဲ မေရမတြက္ႏုိင္ေအာင္ပါပဲ။ ကေန႔ေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့ ၂၄ ႏွစ္က ကြယ္လြန္သြားတဲ့ အေဖျဖစ္သူ ဒကာၾကီး ဦးတင္လွအတြက္ အထူးအလွဴျဖစ္ပါသည္။ ထိုမိသားစုအတြက္ အလွဴဒါနသည္ သံသရာ အတြက္ လမ္းေျဖာင့္ေစသည့္ ဓမၼဒါနပုိ႔စ္ျဖင့္ ဂုဏ္ျပဳလုိက္ရပါသည္။

(ေဒါက္တာ အရွင္သိရိႏၵ (အလည္ သကၤန္းအ၀ါ) ႏႈတ္ဆက္ပြဲလုိ႔လဲ ဆုိရမည္)
ေသရမည္ကို အမွတ္ရေစ

စာေရးသူ၏ ဘေလာ့ဂ္တြင္ ဘေလာ့ဂါတစ္ေယာက္၏ေမြးေန႔မွာ တစ္သက္တာအမွတ္ရေစမည့္ အရာမ်ားကို ေရးခဲ့ဖူးသည္။ ထုိထဲတြင္ သတၱ၀ါအားလုံးေသရမည္ဆုိတာ အမွတ္တရျဖစ္ေစရမည္ ဆုိတာလဲပဲ ျဖစ္သည္။ ထုိပုိ႔စ္ထဲတြင္ လူေတြက ကုိယ့္ရဲ့ ေမြးေန႔ကို ပုံစံအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႕ ပုံေဖာ္ျပီး ေမြးေန႔ကုိ အမွတ္တရျဖစ္ေစၾကသည္ ဆုိတဲ့အေၾကာင္း ေရးခဲ့ဖူးသည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ေသရမည့္အေရးကိုေတာ့ အမွတ္တရျဖစ္ေစမည့္ ပုံရိပ္ကိုေတာ့ ပုံေဖာ္၍ လုပ္ေလ့ရွိသူ အနဲအက်ဥ္းေတာ့ရွိၾကမည္။ “လူေတြက ေသျခင္းတရားကို ေမ့ေနတတ္ၾကပါတယ္၊ ေသရမွာကို ေမ့ေနတတ္ၾကလုိ႕ပဲ အတၱေတြ မာနေတြ ဖုံးလႊမ္းျပီး တကုိယ္ေကာင္းဆန္ စိတ္ေတြ ေမြးဖြားတတ္ၾကပါတယ္၊ ထုိအခါ လူ႔ပတ္၀န္က်င္နဲ႔ အဆင္မေျပမႈေတြ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ေသျခင္းတရားကို အမွတ္ရေစျခင္းသည္လည္း လူ႕ပတ္၀န္က်င္အတြက္ အေကာင္းတကာထဲက အေကာင္းတစ္ခု ျဖစ္တယ္ဆုိတာပါပဲ။”

သတၱ၀ါေတြသည္ ႏွစ္တစ္ရာအတြင္း ေသရမည္ဆုိတာကို လြန္ခဲ့ေသာ ၂၄ႏွစ္က ဆုံးသြားေသာ ဒကာဦးလွထြန္းက ေျပာျပသြားသည္။ ဒီကေန႔ ဒကာ ဦးေက်ာ္ေဆြ+ဒကာမ ေဒၚသန္းသန္းေဌး သမီး မယဥ္သူဇာေက်ာ္တုိ႔က ေသရမည္ဆုိတာကို မေမ့ၾက၊ ထုိသုိ႔မေမ့ေအာင္လဲ ေစာမယေကာလိပ္ရွိ ေဒါက္တာအေလာင္းအလ်ာတုိ႔အား ဆြမ္းအစရွိေသာ လွဴဖြယ္တုိ႔ျဖင့္ဆက္ကပ္ျခင္း သီလယူျခင္း ပရိတ္တရားမ်ားနာယူျခင္း ၃၁ ဘုံသားတုိ႔အား ေကာင္းမႈအစုစုတုိ႔ကို ေ၀ငွျခင္းစတဲ့ ေကာင္းမႈတုိ႔ျဖင့္ ဖခင္ျဖစ္သူရဲ့ ၂၄ ႏွစ္ေျမာက္ ေသေန႔ကို အမွတ္တရျဖစ္ေစသည္။ ဒါကိုပဲ မရဏႆတိ ဘာ၀နာကို ပြားမ်ားျပီးျဖစ္သည္။ ထုိမရဏႆတိ- ေသျခင္းသေဘာတရားကို အမွတ္ရျခင္းသည္ ေသျခင္းကို ရင္ဆုိင္ရာ၀ယ္ လက္နက္ေကာင္း တစ္ခု ျဖစ္သည္။ ေရွာင္လြဲလုိ႔ မရတဲ့ လမ္းက်ဥ္းေလးမွာ လက္နက္မပါ ေသာ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ အဆိပ္ျပင္းေျမြနဲ႕ ရင္ဆုိင္ရသလုိ ေခြ်စီးေခြ်ေပါက္မ်ားက်လ်က္ ေၾကာက္ဒူးတုန္ေနသလုိ မရဏႆတိတည္းဟုေသာ ဘာ၀နာလက္နက္မပါလာပါက ေသမင္းနဲ႔ ရင္ဆုိင္ရေသာ္ အေၾကာက္တရားေၾကာင့္ ေယာင္ေယာင္ကမ္းကမ္း ျဖစ္တတ္သည္။ ထုိဘာ၀နာ လက္နက္ပါသူမွာကား ေသျခင္းသေဘာတရားကို အေၾကာက္တရားကင္းစြာ ေကာင္းေကာင္း ရင္ဆုိင္ႏုိင္သည္။ ဒီကေန႔ အလွဴရွင္မ်ားက ထုိေသျခင္းတရားကို အလွဴဒါနျပဳျခင္း သီလေဆာက္တည္ျခင္း စေသာ ေကာင္းမႈမ်ားျဖင့္ ပုံေဖာ္အမွတ္ရေစသည္မွာ အေၾကာက္တရားကင္းစြာ ေသျခင္းကို ရင္ဆုိင္ႏုိင္တဲ့ လက္နက္ေကာင္းတစ္ခု ရယူလုိက္ျခင္းျဖစ္သည္။

လမ္းေျဖာင့္ေစေသာ ဒါန

ဘ၀သံသရာ က်င္လည္ၾကရာ၀ယ္ ေပးကမ္းျခင္း (ဒါန)သည္ ဘယ္အတုိင္းအတာအထိ အေရးပါသနည္းဆုိတာ စဥ္းစားဖုိ႔လုိအပ္သည္။ တကယ္ေတာ့ စာေရးသူ၏ဆုိက္ထဲမွာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေရးခဲ့ျပီးျပီျဖစ္သည္။ သံသရာကို ရွည္ေစတဲ့ ဒါန သံသရာကုိပ်က္ေစတဲ့ သုိ႔မဟုတ္ တုိေစတဲ့ ဒါန အေၾကာင္းကို ၀ဋၬနိႆိတကုသုိလ္ ၀ိ၀ဋၬနိႆိတ ကုသုိလ္ျဖင့္ ေရးထားျပီး ျဖစ္သည္။

ေပးကမ္းျခင္းက လမ္းေျဖာင့္ေစတယ္ဆုိတာလဲ အမွန္ျဖစ္သည္ (ဒါနံ ဥဇုဂတံ မဂၢံ)။ သတၱ၀ါေတြဆုိတာ ေပးကမ္းရင္ ၾကိဳက္ၾကသည္၊ ခ်စ္ၾကသည္။ ေနရာ အေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ေပးကမ္းျပီး သြားရင္ ကုိယ္သြားခ်င္တဲ့ လမ္းေၾကာင္း ေျဖာင့္ေနတတ္သည္။ အတားအဆီး အပိတ္အပင္ေနရာေတြမွာလဲ ေပးကမ္းလုိက္ရင္ လမ္းေၾကာင္းက ပြင့္သြားသည္။ လူမႈေရး စီးပြားေရး ႏုိင္ငံေရးေတြမွာ ထုိနည္းသည္ အေကာင္းဆုံးျဖစ္သည္။
စာေရးသူတုိ႔အေဆာင္မွာကား လုံျခံဳေရးတင္းက်ပ္သည္၊ သူစိမ္းဧည့္သည္ ၀င္ထြက္လုိ႕ မလြယ္ကူ၊ အေဆာင္သည္ ၇ ထပ္အေဆာင္ျဖစ္သည္၊ ေအာက္ဆုံး ေျမညီထပ္မွာကား Mess ထမင္းစားေဆာင္ႏွင့္ ရုံးခန္းရွိသည္၊ ပထမထပ္ႏွင့္ဒုတိယထပ္မွာကား အမ်ိဳးသမီးေက်ာင္းသူေလးမ်ားသာ ျဖစ္သည္၊ က်န္အေပၚထပ္မ်ားသည္ အမ်ိဳးသားေက်ာင္းသားအတြက္ျဖစ္သည္၊ ထုိအေဆာင္တစ္ခုတည္းမွာပင္ ေက်ာင္းသား ၃၀၀ နီးပါးရွိမည္။ အသား ငါး မခ်က္ရ၊ ကြမ္းမစားရ၊ အရက္ေသရည္ မေသာက္ရ၊ ေဆးလိပ္မေသာက္ရဆုိတဲ့ စည္းကမ္းကလဲ အလြန္တင္းၾကပ္သည္။ စာေရးသူတုိ႔အဖြဲ႔မွာ တစ္ရက္ျခား အသားဟင္းမ်ား ခ်က္စားေလ့ရွိသည္၊ တခါက အမွတ္တမဲ့နဲ႔ ငါးအရုိးေတြ အမ်ားသုံး အမႈိက္ပုံထဲ ထည့္မိရာက ၿပႆနာ အၾကီးအက်ယ္ျဖစ္ဖူးသည္။ ဒါရုိက္တာေတြထိ ေရာက္သြားသည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း အထက္က ႏုိင္ငံျခားသားျဖစ္ေန၍ သိပ္ျပီး မတင္းၾကပ္ပဲ ခက္ေလွ်ာ့ေလွ်ာ့ေတာ့ ေျပာသည္၊ အိႏၵိယ ေက်ာင္းသားမ်ားကို တင္းၾကပ္စြာ သက္မွတ္ထားသည္၊ တခါတရံ အခန္းေတြ ၀င္စစ္တတ္သလုိ အေဆာင္အ၀င္မွာ အိပ္ေတြ ဖြင့္ျပခုိင္းတတ္သည္။ ထုိအခက္ခဲေတြ အဆင္ေျပေအာင္ လုံျခံဳေရးႏွင့္ သန္႔ရွင္းေရးသမားကို စားစရာေလးေတြ ေပးကမ္းရသည္။ ဒါလဲ လမ္းေျဖာင့္ေစသည္။ ဒကာ ဦးေက်ာ္ေဆြ+ဒကာမ ေဒၚသန္းသန္းေဌးတုိ႔မိသားစုက တစ္ပတ္ျခား အေဆာင္ကို လာေလ့ရွိသည္၊ လာရင္ အသားဟင္း ၃ ခြက္ေလာက္ အပါး ၂၀ စာ ပါလာသည္။ လမ္းေျဖာင့္ေအာင္ အေဆာင္ လုံျခံဳေရးကို မုံ႔ထုတ္ေလးေတြ ေပးေတာ့ လမ္းကို ေျဖာင့္လုိ႔ေနတာပဲ။ ဒါလဲ ေပးသူ၏ ေစတနာနဲ႔ တာ၀န္ရွိသူတုိ႔ ေစတနာ အျပန္အလွန္ နားလည္ေပးလုိက္ျခင္းပဲ ျဖစ္သည္။

အေဆာင္၏အေပါက္မွာသာ လုံျခံဳေရး ရွိသည္မဟုတ္ေသး ေကာလိပ္တစ္ခုလုံးရဲ့ ၀င္ေပါက္ထြက္ေပါက္ေတြမွာ လုံျခံဳေရးေတြရွိသည္၊ ေက်ာင္းသားမဟုတ္ရင္ ေကာလိပ္ထဲ ၀င္ခြင့္မရွိ၊ အိႏၵိယေက်ာင္းသားေတြဆုိ စစ္ေဆးေလ့ရွိသည္၊ ေက်ာင္းသားကဒ္ အျမဲေဆာင္ထားရသည္။ သုိ႔ေသာ္ စာေရးသူတုိ႔မွာက အဲဒီအခြင့္ေရးရျပန္သည္၊ ကားေပၚကေန ေခါင္းေလးထုတ္ျပျပီး လက္ျပလုိက္ရင္ လုံျခံဳေရးက ဘယ္အခ်ိန္မဆုိ တံခါးဖြင့္ေပးသည္။ ဤကား စာေရးသူတုိ႔အဖြဲ႔ရဲ့ တခါတရံ ငွက္ေပ်ာသီးမ်ား ၀ယ္ျပီး ေပးကမ္းတတ္တဲ့ အစြမ္းေၾကာင့္ပင္ျဖစ္သည္။ ေပးသူ လက္ခံသူတုိ႔၏ အျပန္အလွန္ ေစတနာေတြေၾကာင့္ လမ္းေျဖာင့္သည္။ ထုိနည္းတူစြာ ေနရာတုိင္းမွာလဲ ေပးကမ္းရင္ လမ္းေျဖာင့္ေနတာေတာ့ အမွန္ပင္ျဖစ္သည္။

သံသရာတေကြ႔မွာလဲ ထုိ႔အတူပဲ ေပးကမ္းသူေတြအတြက္ သံသရာမွာ ဘာအေႏွာက္အယွက္မရွိဘဲ ကုိယ္လုိခ်င္တဲ့ ပန္းတုိင္သုိ႔ ေျဖာင့္မတ္စြာ ေရာက္ႏုိင္သည္။ ဒါနံ သဂၢႆ ေသာပါနႎ- ေပးကမ္းျခင္းသည္ ေကာင္းျမတ္တဲ့ဘုံဘ၀အတြက္ အဆင္သင့္တက္ႏုိင္ဖုိ႔ရန္ ေလွခါးပဲ ျဖစ္သည္။ ေပးကမ္းမႈမရွိသည့္အတြက္ မျပည့္စုံ မလုံေလာက္တဲ့ ဘ၀ကိုရရွိ၊ အူမေတာင့္မွ သီလေစာင့္ဆုိတာလုိ မျပည့္စုံ မလုံေလာက္ေနသူအတြက္ သီလမေစာင့္ႏုိင္၊ စား၀တ္ေနေရးအတြက္ တိုက္ရသည္၊ ခုိးရသည္၊ လိမ္ညာရသည္၊ အသိဥာဏ္မဲ့တဲ့ ဘ၀ကိုေရာက္ျပီး မေကာင္းတာမွန္သမွ် အကုန္လုပ္ျဖစ္ေတာ့သည္။ ထုိဘ၀မွာကား သူ႔အတြက္ လမ္းက မေျဖာင့္၊ ၾကမ္းတမ္း၏။ ေနာက္ဘ၀ေရာက္ေသာ္ ေကာင္းေသာ ဂတိေရာက္ဖုိ႔ဆုိတာ မလြယ္ကူ၊ အပါယ္ ၄ ဘုံေရာက္ေသာ ပုဂၢိဳလ္တစ္ေယာက္ အေပၚ ျပန္တတ္ႏုိင္ဖုိ႔ဆုိတာ အလြန္ခက္ခဲျပန္သည္။ ထုိသူအတြက္ ဘ၀သံသရာ လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ မဂ္ဖုိလ္ဆုိတာ ေ၀း၍ ပန္းတုိင္မွ လုံး၀ေသြဖယ္ရေတာ့သည္။ ေပးကမ္းျခင္းမရွိသည္အတြက္ ဘ၀ကား ဤမွ် အဟန္႔အတားမ်ားၾကံဳရတတ္သည္။ ပန္းတုိင္ေရာက္ဖုိ႔ရန္ လမ္းက အလြန္ေ၀းသည့္အျပင္ ေကာက္ေကြ႔လွ၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ေပးကမ္းျခင္း ဒါနသည္ ဤဘ၀ထုိဘ၀ႏွင့္ ဘ၀ပန္းတုိင္တုိ႔အတြက္ လမ္းေျဖာင့္ေစသည္ကား ေသခ်ာသြားေတာ့သည္။

ဒီကေန႔ ေကာင္းမႈလာျပဳၾကတဲ့ ဒကာ ဦးေက်ာ္ေဆြ+ဒကာမ ေဒၚသန္းသန္းေဌးတုိ႔ မိသားစုက မိမိတုိ႔၏ ဖခင္အတြက္ေရာ မိမိတုိ႔အတြက္ပါ ဘ၀သံသရာမွာ ဘာအဟန္႔အတားမွ မရွိေစဘဲ ပန္းတုိင္သုိ႔ လမ္ေျဖာင့္လမ္းမွန္ျဖင့္ ေရာက္ဖုိ႔ရန္ ေကာင္းမႈပါရမီမ်ား ျပဳလုပ္ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။

(သီတဂူစတားႏွင့္ ဒကာဦးေက်ာ္ေဆြ+ဒကာမေဒၚသန္းသန္းေဌးတုိ႔ မိသားစု အမွတ္တရ)

ဒါနျပဳသူ+မျပဳသူ

တခါက ေကာသလ မင္းၾကီး၏ သမီးေတာ္ေလး သုမန ဘုရားထံေရာက္လာသည္။ ေမးခြန္းတစ္ခု လာေမးဖုိ႔ ေရာက္လာျခင္းျဖစ္သည္၊ ဘုရားရွင္သာ ေျဖဆုိႏုိင္မည့္ ေမးခြန္းျဖစ္ေနသည္။ ေမြးကင္းစ သူမ၏ ေမာင္ေလး ေမြးေန႔ တစ္ေန႔မွာ စိန္စီပုခက္ေပၚအိပ္ေနတဲ့ သူ႔မေမာင္ေလးက ေဘးနားမွယွဥ္လွ်က္ရွိေသာ အိမ္က အလုပ္သမားရဲ့ သားပုခက္ထဲက ကေလးကို လွမ္းစကားေျပာသတဲ့။ “သူငယ္ခ်င္း- ၾကည့္စမ္း အခုေတာ့ ေကာင္းၾကေသးရဲ့လား၊ အရင္တုန္းက လွဴပါဟဲ့လုိ႔ တုိက္တြန္းခဲ့တုန္းက မလိုပါဘူးလုိ႔ ေျပာခဲ့တယ္၊ အခုေတာ့ ၾကည့္စမ္း၊ ငါ့မွာက စိန္စီပုခက္၊ မင္းမွာက အသားပုခက္” ဟုေျပာလုိက္ေတာ့ တစ္ဖတ္က ကေလးကလဲ “ဘာထူးလဲကြာ-- မင္းပုခက္ေရာ ငါ့ပုခက္ပါ ဓာတ္ၾကီးေလးပါးနဲ႔ ဖြဲ႔စည္းထားတာ၊ အတူတူပါပဲကြ” ဆုိေတာ့ သုမန မင္းသမီးေလးက ေမြးကင္းစ ကေလးႏွစ္ေယာက္ စကားေျပာတာကို ၾကားလုိက္ရသည္၊ စကားက သာမန္စကားမ်ိဳး မဟုတ္ဘဲ ဓာတ္သံ ပရမတ္သံေတြနဲ႔၊ ဧကႏၱ- ဘုန္းၾကီး၀င္စားျဖစ္ရမယ္၊ ခမည္းေတာ္ မယ္ေတာ္တုိ႔ကို ေျပာျပရင္လဲ ယုံမွာမဟုတ္၊ ဘီလူးေလးေတြပဲဆုိျပီး သုသာန္ထုတ္ သတ္မွာ စုိး၊ ဘုရားမွပဲ ေကာင္းေကာင္းသိလိမ့္မယ္ဟူေသာ ယုံၾကည္ခ်က္ျဖင့္ ဘုရားထံေရာက္။

အဲဒီမွာပဲ ဘုရားက ေပးကမ္းျခင္း ဒါနအေလ့ရွိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္က နတ္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ လူပဲ ျဖစ္ အသက္ရွည္ျခင္း အဆင္းလွျခင္း၊ ခ်မ္းသာျခင္း အေခြ်ရံ ပရိသတ္ေပါမ်ားျခင္းႏွင့္ ၾသဇာအာဏာ ပါ၀ါ ပုိသာလြန္ျခင္းဆုိတဲ့ အေၾကာင္းေဟာၾကားသည္။ ေပးကမ္းတဲ့သူကို လူတုိင္းက ခ်စ္ၾကသည္၊ ျမတ္ႏိုးၾကသည္။ ေပးကမ္းတတ္သူဆီမွာ တပည့္ခံခ်င္ၾကသည္၊ အလုပ္လုပ္ခ်င္ၾကသည္၊ မိတ္ေဆြေတာ္ခ်င္ၾကသည္။ သူ႕စကားသည္လည္း အေရးပါ အရာေရာက္သည္။ ေပးကမ္းသူ၏စကားကို ယုံၾကည္ၾကသည္။
ေဇတ၀န္ေက်ာင္းဒကာ အနာထပိဏ္သူေ႒းၾကီးႏွင့္ ပုဗၺာရုံေက်ာင္းအမ ၀ိသာခါတုိ႔သည္ သာသနာေတာ္အတြက္ ေပးကမ္းလွဴဒါန္းသူမ်ားထဲတြင္ အမ်ားဆုံးျဖစ္မည္။ သံဃာ့ေမတၱာ ရရွိသူမ်ားထဲတြင္ ထိပ္ဆုံးကပဲျဖစ္မည္။ သာသနာမွာ လူ၀တ္ေၾကာင္မ်ားတြင္ အရွိန္အ၀ါ ၾသဇာအရွိဆုံး လူ၀တ္ေၾကာင္မ်ား ျဖစ္ႏုိင္သည္။ တခါက ေကာ႑ဓာန မေထရ္သည္ ဆြမ္းခံသြားတုိင္း ၀ဋ္ေၾကြးေၾကာင့္ ေနာက္က မိန္းမတစ္ေယာက္ လုိက္ပါေလ့ရွိသည္ကို ပတ္၀န္းက်င္က ျမင္သည္၊ သူကားမျမင္။ ရဟန္းေတြက ဒီေက်ာင္းမွာ သီလမရွိတဲ့ ဒီလုိ ပုဂၢိဳလ္ မထားသင့္ဘူးဆုိျပီး ေက်ာင္းဒကာ အနာထပိဏ္သူေ႒းၾကီးႏွင့္ ေက်ာင္းအမ ၀ိသာခါတုိ႔ထံ သြားျပီး သတင္းပုိ႔သည္။ ဤေက်ာင္းတုိက္မွ ႏွင္ထုတ္ေပးရန္ တုိင္တန္းသည္။ သာသနာအတြက္ လုိေလေသးမရွိ ေပးကမ္း လွဴဒါန္းသည့္ ဒါနအရွိန္သည္ သာသနာေတာ္မွာ ၾသဇာအာဏာျဖစ္လာသည္။ ဒါနကား ဤမွ်မကာ စြမ္းအားၾကီးလွပါသည္။

ရဟန္းျဖစ္ေတာ့လဲ ရဟန္းဘ၀မွာ ၀တ္စရာ၊ စားစရာ၊ ေနစရာ၊ က်န္းမာေရးအတြက္ ေဆးပစၥည္းဆုိတဲ့ သာသနာသုံးပစၥည္း ၄ ရပ္ ကို မေတာင္းဘဲ မတဘဲ ရႏုိင္ေပမဲ့ ဒါနမပါခဲ့သူကေတာ့ ထုိအတြက္ အလွဴခံထြက္ရသည္။ ဒါနပါခဲ့သူကေတာ့ သူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြေတြရဲ့ ေမတၱာကို သူမ်ားထက္ ပုိရရွိသည္။
ျမန္မာျပည္သူျပည္သားေတြ သီတဂူဆရာေတာ္ၾကီးကို အဘယ့္ေၾကာင့္ သူမ်ားထက္ ေလးစားၾကည္ညိဳသနည္း၊ သူမ်ားထက္ အဘယ့္ေၾကာင့္ ျပည္သူ႔ထံမွ ပုိေမတၱာရရွိသနည္း၊ ေမတၱာ ေစတနာျဖင့္ ေပးကမ္းျခင္းေၾကာင့္ကား ၇၅ ရာခုိင္ႏႈန္းပါမည္ ထင္သည္။ ဆရာေတာ္ၾကီးသည္ ရသမွ်ကို အကုန္ေပးသည္။ ေဆးရုံမ်ားစြာေဆာက္ျပီး ေပးသည္။ ေဆးရုံသုံးပစၥည္းေတြ ေပးသည္။ တကၠသိုလ္ေတြ ေဆာက္၍ေပးသည္။ စာသင္ေက်ာင္းေတြ ေဆာက္ေပးသည္။ ကြန္ျပဴတာစသည့္ ပညာေရး အေထာက္ကူျပဳ ပစၥည္းမ်ား ေပးသည္။ ေသာက္ေရ သုံးေရအတြက္ ေပးသည္။ သာသနာေတာ္အတြက္သာမက လူမႈေရးအတြက္ပါ ေပးကမ္းျခင္းေၾကာင့္ သူမ်ားထက္ ပုိျပီး ေမတၱာရရွိသည္။ အလားတူ နာေရးကူညီမႈအသင္းအဖြဲ႔လုိမ်ိဳး သူတပါးအား ေပးကမ္းသူမ်ားက သူတပါးထက္ ပုိျပီး ေမတၱာေတြ ရရွိၾကသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ေပးကမ္းျခင္းသည္ သူတပါးထက္ ပုိျပီး ေမတၱာရရွိသည္။

ေနာက္ဆုံးပန္းတုိင္ျဖစ္တဲ့ အရတၱမဂ္ အရဟတၱဖုိလ္ကိုေတာ့ သဒၶါ သီလ ပညာ ရွိသူတုိင္း အတူေရာက္ႏုိင္သည္။ ဒါနကား သက္ေသာင့္သက္သာ ေရာက္ျခင္းႏွင့္ ပင္ပန္းၾကီးစြာေရာက္ျခင္းသာ ကြာျခားသြားေစသည္။

ဘ၀ရိကၡာ သုိ႕မဟုတ္ လမ္းစရိတ္

ခရီးသြားသူတစ္ေယာက္ ပုိက္ဆံအိပ္ ပါးေနရင္ စိတ္ပူရ၊ ခရီးသြားရင္း သူမ်ား၀ယ္စားသလုိ မစားႏုိင္၊ စိတ္အားငယ္ရသည္။ ပုိက္ဆံ မရွိဘဲ ကား၊ ရထားမစီးႏုိင္၊ စီးျပန္ႏုိင္ရင္လဲ အဆင့္တန္းျမင့္ျမင့္ မစီးႏုိင္ရကား မ်က္ႏွာငယ္ရျပန္သည္၊ “ဒါန မပါ သံသရာ မ်က္ႏွာ ငယ္ရသည္”တဲ့။ အိပ္ေဖာင္းေနသူအတြက္ကေတာ့ အဆင့္တန္းျမင့္ျမင့္ စားႏုိင္၊ အဆင့္တန္းျမင့္ျမင့္ စီးႏုိင္သည္၊ အဆင့္တန္းျမင့္ျမင့္ သြားႏုိင္သည္၊ ရဲရဲရင့္ရင့္ သြားႏုိင္သည္။ အလားတူပဲ သံသရာ ခရီးသြားသူမ်ား သံသရာစရိတ္ ဒါန မပါခဲ့ပါက မ်က္ႏွာငယ္စြာ ေနရတတ္သည္၊ ဒါနပါခဲ့မွသာ ျပီးျပည့္စုံတဲ့ ဘ၀သမၸတၱိကို ရရွိမည္၊ သံသရာမွာ မ်က္ႏွာမငယ္ရ၊ ရြာရုိးကိုးေပါက္ ထီးထမ္းေလွ်ာက္လ်က္ ေယာင္လည္လည္ဘ၀မ်ိဳး မၾကံဳရ၊ ေမာ္ေမာ္ၾကြားၾကြား ေမာ္ေတာ္ကားျဖင့္ အျငိမ့္စား အျပန္စား သြားႏုိင္ လာႏုိင္မည္။ “ဒါနပါမွ ေနာင္ဘ၀ ေခါင္က ေနရမည္“ တဲ့။ ေခါင္က ထိပ္က ေနခ်င္သူမ်ား အတြက္ ဒါနသည္သာ အေကာင္းဆုံး ျဖစ္သည္။ ဒါ့ျပင္ ဒါနံ ပါေထယ် မုတၱမံ- သံသရာ ရိကၡာအတြက္ သုိ႔မဟုတ္ သံသရာခရီးစရိတ္အတြက္ ဒါနသည္ အေကာင္းဆုံးဟု ဆုိရမည္။

“ေပးကမ္းျခင္းသည္ လမ္းေျဖာင့္သည္၊ ေပးကမ္းျခင္းသည္ အထက္ထက္သုိ႔တက္ရန္ ေလးခါးျဖစ္သည္၊ ေပးကမ္းျခင္းသည္ လူခ်စ္လူခင္ ေပါသည္၊ ေပးကမ္းျခင္းသည္ လူၾကည္ညိဳ လူေလးစားခံရသည္။ ေပးကမ္းျခင္းသည္ မ်က္ႏွာမငယ္ရ။ ေပးကမ္းျခင္းသည္ ေခါင္အထိပ္က ေနရမည္၊ ေပးကမ္းျခင္းသည္ အေကာင္းဆုံး ဘ၀ရိကၡာျဖစ္သည္။” ထုိ႔ေၾကာင့္ ဘ၀သံသရာမွာ မ်က္ႏွာမငယ္ရေလေအာင္ အေကာင္းဆုံး ဘ၀စရိတ္ပါေအာင္ ေပးကမ္းျခင္းျဖင့္ ေပ်ာ္ေမြ႔ႏိုင္ၾကပါေစသတည္းးးးးးးးး။။။။။။။။။။

++++++++++++++

ဒီႏွစ္လည္အတြက္ ပုိ႔စ္ေလးက ျပီးခဲ့တဲ့ တနဂၤေႏြ- ကဆုန္လကြယ္ေန႔က ဖခင္ျဖစ္သူအတြက္ လာလူတဲ့ေန႔ကုိ ရည္ရြယ္ျပီးေရးထားတာ ျဖစ္ေပမဲ့ ေရးျပီးမတင္ျဖစ္ခဲ့ဘူး၊ တစ္ပတ္ေတာင္ ၾကာသြားျပီ၊ အခုလဲ ထုိမိသားစုကပဲ ျပီးတဲ့တစ္ပတ္က “ဘုန္းဘုန္းမ်ားကို ျမန္မာျပည္ အလြမ္းေျပ ၾကာဇံဟင္းကပ္ခ်င္ပါတယ္”ဟုေသာ ကတိအတုိင္း ဒီတစ္ပတ္ (၂၆-၅-၂၀၁၂) စေနေန႔ မွာ ေရာက္လာျပန္ပါျပီ။ ၾကာဇံဟင္းမ်ား၊ ၾကာဇံမၾကိဳက္တဲ့သူေတြ အတြက္ ပုဇြန္နဲ႔ အသီးစုံ ထမင္းေၾကာ္၊ အေဖ်ာ္ရည္မ်ား လာကပ္သြားသည္။ ႏွစ္ပတ္စာ အလွဴအတြက္ ဂုဏ္ျပဳ ပုိ႔စ္ျဖစ္သြားပါေတာ့သည္။

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ
သီတဂူစတား
၂၁-၅-၂၀၁၂

Read more »

ေမြးေန႔အလွဴ (Happy Birthday)

ရွားရွားပါးပါး အလွဴ အပုိင္း (၅)
စာမိတ္ဆက္

ဒီကေန႔ တန္ခူးလဆန္း (၃) ျမန္မာ ႏွစ္၏ ႏွစ္အစလ (၂၅-၃-၂၀၁၂) တနဂၤေႏြေန႔ ျဖစ္သည္။ ဒကာ ဦးေက်ာ္ေဆြ+ဒကာမ ေဒၚသန္းသန္းေ႒း သမီး မယဥ္သူဇာေက်ာ္တုိ႔က ထုံးစံအတုိင္း တစ္ပတ္ျခားျပီး ဘုံေဘျမိဳ႕၊ ေစာမယေကာလိပ္ရွိ Ph.D ေက်ာင္းသား ၂၀ တုိ႔အား ဒကာ ဆြမ္းဟင္းမ်ား လာကပ္သည္မွာ (၁၃) ၾကိမ္လား (၁၄) ၾကိမ္လား မသိ ျဖစ္သည္။ ဒီကေန႔ေတာ့ အထူးျဖစ္သည္မွာ-လာမည့္ (၂၈-၃-၂၀၁၂) ေန႔ဆုိ ဒကာမၾကီး ေဒၚသန္းသန္းေ႒း၏ ၄၃ ႏွစ္ျပည့္ေမြးေန႔ျဖစ္သလုိ ျမန္မာျပည္ ျပကၡဒိန္၏ ႏွစ္ဆန္းလဲ ျဖစ္သည္။ ထုိ႔အတြက္ ေမြးေန႔အလွဴလဲ ျဖစ္ ျမန္မာႏွစ္သစ္ကူးလဲ ျဖစ္သည္အတြက္ မြန္ရုိးရာ သၾကၤန္ထမင္း ဟင္းႏွင့္ ေရႊယဥ္ေအးမ်ား လာကပ္သည္။ ထုိ႔ျပင္ ပစၥည္းေလးပါးအတြက္ န၀ကမၼအား တပါးလွ်င္ ရူပီ တစ္ေထာင္က်ပ္စီ လွဴဒါန္းသြားသည္။ ေမြးေန႔ရွင္ ဒကာမၾကီး ေဒၚသန္းသန္းအလွဴအတြက္ ဂုဏ္ျပဳေသာ အားျဖင့္ ဒါနႏွင့္စပ္ဖြယ္ ပုိ႔စ္တစ္ခု ေရးဖုိ႔ ျဖစ္လာပါသည္။ ထုိပုိ႕စ္ကိုလည္း ေပတ၀တၳဳလာ ဒါနအေၾကာင္း တေစ့တေစာင္း ဟု အမည္တြင္ေစပါသည္။

ဒါနအေၾကာင္း တေစ့တေစာင္း

၁။ ေခတၱဴပမာ အရဟေႏၱာ-
၂။ ဒါယေကာ ကႆကူပမာ-
၃။ ဗီဇူပမံ ေဒယ်ဓမၼံ-
အလွဴခံပုဂၢဳိလ္မ်ားသည္ လယ္ေျမႏွင့္တူ၏ ေျမဆီ ေျမလႊာတုိ႔ျဖင့္ ၾကြယ္၀ေသာ ေကာင္းေသာ ၾသဇာရွိေသာ လယ္ေျမထဲ မ်ိဳးေစ့မ်ား က်ဲခ် စုိက္ပ်ိဳးၾကဲလုိက္လ်င္ အရြက္ ဖားဖား အသီးကားကား အပြင့္အာအာနဲ႕ ျဖစ္ထြန္းမွာ အမွန္ပင္ ျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း မ်ိဳးေစ့ မေအာင္ျပန္ရင္လဲ၊ သို႔မဟုတ္ စိုက္ပ်ိဳးသူ လယ္သမား မကြ်မ္းက်င္ျပန္ရင္လဲ အသီးအႏွံ ရသင့္သေလာက္ ရမည္မဟုတ္။ မ်ိဳးေစ့ေတြလဲ ေအာင္၊ စုိက္ပ်ိဳးသူ လယ္သမားလဲ ကြ်မ္းက်င္ေပမဲ့ လယ္ယာေျမေကာင္း မဟုတ္ျပန္လ်င္လဲ ၾကပ္တည္းကုန္းျဖစ္သည့္အတြက္ ၃ တင္းက်ဲမွ ၁ တင္းသာ ရသည့္ လယ္ေျမျဖစ္မည္။ ထုိ႕ေၾကာင့္ အရြက္ ဖားဖား အသီးကားကား အပြင့္အာအာ အသီးအႏွံမ်ား ျဖစ္ထြန္းလုိပါလ်င္ ၁။ လယ္ယာေျမေကာင္းျဖစ္ရျခင္း၊ ၂။ စုိက္ပ်ိဳးသူ လယ္သမား ကြ်မ္းက်င္မ႔ႈရွိျခင္း၊ ၃။ မ်ိဳးေစ့ေကာင္း ျဖစ္ျခင္း အခ်က္သုံးခ်က္ ညီညြတ္စြာ ရွိေနရပါမည္။

၁။ ေခတၱဴပမာ အရဟေႏၱာ-
အလားတူ-လယ္ယာေျမႏွင့္တူေသာ အလွဴခံပုဂၢဳိလ္က မစင္ၾကယ္ (အသုဒၶ၊ အပရိသုဒၶ) ျဖစ္ေနလွ်င္၊ ကိုယ္က်င့္တရား မရွိလွ်င္ ထုိလယ္ယာေျမတည္းဟုေသာ အလွဴခံ ပုဂၢိဳလ္မွာ စိုက္ပ်ိဳးၾကဲခ် လွဴဒါန္းလွ်င္ ‘‘၃ တင္းက်ဲမွ ၁ တင္းသာ ရ’’ ဆုိတာမ်ိဳး အက်ိဳးအျမတ္ မရဘဲ အရႈံးရႏုိင္သည္၊ အဆိပ္ပင္ ေရေလာင္းသလုိ အက်ိဳးမဲ့ပါလိမ့္မည္။ ကိေလသာ အညစ္ေၾကးကင္းစင္သည့္ သံဃာတည္းဟူေသာ လယ္ယာေျမေကာင္းမွာ ၾကဲခ် စုိက္ပ်ိဳးမွသာလွ်င္ ဒါန၏အက်ိဳး အသီးထြားထြား အပြင့္ကားကားမ်ား ျဖစ္ထြန္းမွာ ျဖစ္သည္။
တခါက အလြန္ဆင္းရဲေသာ လယ္သမား ေမာင္ပုဏၰတုိ႔ ဇနီးေမာင္ႏွံရွိခဲ့ဖူးသည္။ လယ္ထြန္ေနေသာ ေမာင္ပုဏၰအတြက္ စားစရာယူလာေသာ ဇနီးသည္ မယ္ဘဒၵါတစ္ေယာက္ အရွင္သာရိပုတၱရာ ဆြမ္းခံၾကြလာျခင္းနဲ႔ဆုံမိသည္။ ‘‘ မရွိလုိ႕ မလွဴႏုိင္၊ မလွဴႏုိင္လုိ႔လဲ မရွိ၊ ဒီအစားစာသည္ ငါ့တုိ႔အတြက္ ဒီေန႔အတြက္ ဒီတစ္ဘ၀စာအတြက္မွ်သာ ျဖစ္သည္၊ အကယ္၍ အရွင္ျမတ္အား လွဴလုိက္ရင္ တစ္သံသရာလုံးအတြက္ ျဖစ္မည္’’ဟု အေတြး၀င္၍ ပါလာေသာ ခင္ပြန္းသည္ ေမာင္ပုဏၰအတြက္ စားစရာေတြကို အရွင္ျမတ္အား လွဴလုိက္သည္။ လယ္ကြင္းထဲေရာက္ေသာ အခါ ခင္ပြန္းသည္အား အက်ိဳးအေၾကာင္း ေျပာျပ၍ ‘‘မယ္ျပဳသမွ် ေမာင္ၾကည္ျဖဴ’’ ဆုိတာလုိ ၀မ္းသာလြန္း၍ သာဓုေခၚလုိက္ျခင္းေၾကာင့္ လယ္သမားဇနီးေမာင္ႏွံတုိ႔သည္ သူဆင္းရဲဘ၀မွ သူေဌးရာထူးအထိ ရသြားၾကသည္။ အလွဴခံျဖစ္သည့္ ကိေလသာကင္းစင္ ျဖဴစင္ေသာ အရွင္သာရိပုတၱရာသည္ ဖလသမာပတ္၀င္းစားရာမွ ထလာအခ်ိန္ျဖစ္ရကား အလြန္သန္႔ရွင္းေသာ လယ္ေျမျဖစ္သည္၊ ခ်က္ခ်င္းစုိက္ ခ်က္ခ်င္း အသီး အပြင့္ ထြက္လာမည့္ လယ္ယာေျမေကာင္း ျဖစ္ေလသည္။

၂။ ဒါယေကာ ကႆကူပမာ-
အလွဴေပးသူသည္ လယ္သမားႏွင့္ တူသည္၊ စုိက္ပ်ိဳးကြ်မ္းက်င္ဖုိ႕လုိသည္၊ စုိက္ပ်ိဳး ကြ်မ္းက်င္မႈ မရွိလွ်င္ ပြင့္လာမည့္ အပြင့္ သီးလာမည့္ အသီးတုိ႔သည္ ပိန္ဖ်င္းျပီး သုံးမရျဖစ္မည္။ ကြ်မ္းက်င္သည့္ လယ္သမားႏွင့္တူေသာ အလွဴေပးပုဂၢဳိလ္တုိ႔သည္ ကံ၊ ကံ၏အက်ိဳးႏွင့္ ရတနာသုံးပါး၏ ဂုဏ္ရည္တုိ႔ကုိ ယုံၾကည္ေသာ သဒၶါတရားျဖင့္လွဴဒါန္းတတ္ရမည္ (သဒၶါ-ဒါန)။

အလွဴ၀တၳဳကိုေရာ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ကိုပါ တေလးတစား လွဴတတ္ရသည္ (သကၠစၥ-ဒါန)။

အခ်ိန္အခါ အားေလ်ာ္စြာ လွဴတတ္ရသည္၊ အစားအစာ လုိအပ္ေနခ်ိန္ အစားအစာလွဴဒါန္းျခင္း၊ အ၀တ္အစား လုိအပ္ခ်ိန္ အ၀တ္အစားလွဴဒါန္းတတ္ရသည္၊ ေဆးလုိခ်ိန္ ေဆးလွဴတတ္ရသည္၊ စသည္ လုိအပ္သည့္အခါ လွဴတတ္ရသည္ (ကာလ-ဒါန)။

လြတ္လြတ္ကြ်တ္ကြ်တ္ လွဴဒါန္းတတ္ရသည္၊ သန္႔ရွင္းေသာအလွဴ အေႏွာင္ဖြဲ႕ကင္းေသာ အလွဴျဖစ္ရမည္၊ တခ်ိဳ႕က ကုိယ့္ခင္ေအာင္ ခ်စ္ေအာင္ လွဴတတ္သည္၊ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ရုပ္ေခ်ာေအာင္ သူမ်ားအထင္ၾကီးေအာင္ လာဘ္တစ္ခုခု ရေအာင္ လွဴတတ္သည္၊ အက်ိဳးလုိလုိ႔ ေညာင္ေရေလာင္းသည္ အလွဴမ်ိဳးျဖစ္သည္။ သူတပါးထံမွ ဘာကိုမွ မေမ်ာ္လင့္ဘဲ လြတ္လြတ္ကြ်တ္ကြ်တ္ လွဴဒါန္းတတ္ရသည္၊ အက်ိဳးလုိလုိ႔ ေညာင္ေရေလာင္းဆုိတာမ်ိဳး မျဖစ္ေစရ၊ (အႏုဂၢဟိတစိတၱ-ဒါန)။

ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေရာ သူတစ္ပါးကိုပါ မထိခုိက္ေစဘဲ လွဴတတ္ရသည္။ သူတစ္ပါးဂုဏ္ကို ေခ်ဖ်က္ျပီး ကိုယ့္ဂုဏ္ကိုေျမွာက္လုိ၍ လွဴဒါန္းျခင္းသည္ သူတစ္ပါးကို ထိခုိက္ေစေသည္။ သမင္ေမြးဘိ က်ားစားဘိ ဆုိတာလုိ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ အႏုိင္လုိ၍ ဆုေတာင္းမွားခဲ့ေသာေၾကာင့္ ေၾကာင္ႏွင့္ၾကက္၊ က်ားႏွင့္သမင္၊ ဘီလူးမႏွင့္လူမိန္းမ သံသရာမွာ တစ္လွည့္စီ အႏုိင္ယူေနၾကသည္။ မိမိ သူတစ္ပါးကို ထိခုိက္ေစေသာ ဒါနမ်ိဳးျဖစ္သည္။ ထုိကဲ့မဟုတ္ဘဲ ယုံၾကည့္ခ်က္ျဖင့္ပင္ ဆင္းရဲဒုကၡအေပါင္းလြတ္လုိေသာ ဆႏၵျဖင့္ လွဴဒါန္းတတ္ရသည္ (အႏုပဟစၥ-ဒါန)။

ဤကဲ့သုိ႔ လွဴတတ္ျခင္းေၾကာင့္ အက်ိဳးအမ်ိဳးမ်ိဳး ရသည္၊ (၁)သဒၶါ-ဒါနေၾကာင့္ ခ်မ္းသာ ၾကြယ္၀သည္ ရုပ္ေရလွပသည္။
(၂) သကၠစၥ-ဒါနေၾကာင့္ ခ်မ္းသာမည္၊ ကုိယ့္ၾသဇာ အရွိန္အ၀ါရွိမည္၊ သား သမီး အလုပ္သမား စတဲ့ သူေတြက ကုိယ့္စကားကုိ တေသြမတိမ္း နားေထာင္ၾကမည္။
(၃) ကာလ-ဒါနေၾကာင့္ ခ်မ္းသာမည္၊ ျဖစ္လုိရာဘ၀ လုိတရ ဘ၀ရရွိမည္။
(၄) အႏုဂၢဟိတစိတၱ-ဒါနေၾကာင့္ ျဖစ္ေလရာဘ၀မွာ ခ်မ္းသာသည့္အျပင္ ေကာင္းသည့္ မြန္ျမတ္သည့္ အရာမွန္သမွ်ကို ျမတ္ႏုိးျခင္း ခံစားရျခင္းဘ၀ ရရွိမည္၊ ထုိဒါနမ်ိဳး ခ်ိဳ႕တဲ့ခဲ့ေသာ ေကာသလတုိင္းက သူေ႒းတစ္ေယာက္ အလြန္ၾကြယ္၀ ခ်မ္းသာေသာ စည္းစိမ္ေတြ မသုံးရက္ မစားရက္ ျဖစ္ေနသည္၊ သူေ႒းျဖစ္ေပမဲ့ စားေတာ့ ဆန္အၾကမ္း၊ ေဆာင္းေတာ့ ထီးအစုတ္၊ ၀တ္ေတာ့ အ၀တ္အေဟာင္း၊ စီးေတာ့ ရထားအုိ ဖိနပ္အစုတ္၊ သူေသသြားေသာ္ အေမြခံ သားသမီး၊ ေဆြမ်ိဳးမ်ားမရွိ၍ မင္းဘ႑ာအျဖစ္ အသိမ္းပုိက္ခံရသည္။ ထိုဒါနမ်ိဳးပါလာသူအတြက္ေတာ့ ေရာက္ေလရာမွာ ေကာင္းေကာင္းစား ေကာင္းေကာင္းေန ေကာင္းေကာင္း၀တ္စသည္ျဖင့္ အေကာင္းစားမ်ားျဖင့္ ခံစားေနရတတ္သည္။
(၅) အႏုပဟစၥ-ဒါန ေၾကာင့္ ခ်မ္းသာၾကြယ္၀မည္၊ မိမိပုိင္ စည္းစိမ္မ်ားကို ေရၾကီး၍လဲ မဖ်က္စီးခံရ၊ မီးေလာင္၍လဲ မပ်က္စီး၊ ေရေမွ်ာ၍လည္း မပါႏုိင္၊ သူခုိးဓားျပလဲ မခုိးႏုိင္။ မခ်စ္မႏွစ္သက္တဲ့သူေတြရဲ့ အေႏွာက္အယွက္ကလဲ လြတ္မည္၊ မင္းဘ႑ာအျဖစ္လဲ အသိမ္းမခံရသျဖင့္ သူတစ္ပါး အေႏွာက္အယွက္မွ လြတ္ကင္းမည္။ ရန္သူမ်ိဳးငါးပါးအေႏွာက္အယွက္မွ လြတ္လုိလွ်င္ ထုိဒါနမ်ိဳး လွဴရသည္။
ဤသုိ႔အားျဖင့္ ကြ်မ္းက်င္ေသာ လယ္သမားႏွင့္ တူေသာ အလွဴရွင္သည္ ထုိကဲ့သုိ႔ လွဴတတ္ဖုိ႔လုိသလို မိမိကုိယ္တုိင္ကလဲ သုဒၶ-ပရိသုဒၶ-စင္ၾကယ္ဖုိ႔လုိသည္။

၃။ ဗီဇူပမံ ေဒယ်ဓမၼံ-
မ်ိဳးေစ့ေကာင္းမွ အသီး အပြင့္ေကာင္းမည္၊ လယ္ေျမေကာင္းျပီး ကြ်မ္းက်င္တဲ့ လယ္သမားျဖစ္ေပမဲ့ မ်ိဳးေစ့က ည့ံေနရင္ အသီးအပြင့္ေကာင္း ထြက္ဖုိ႔မျဖစ္ႏုိင္။ ထုိ႔အတူပဲ မ်ိဳးေစ့နဲ႔တူေသာ လွဴဖြယ္၀တၳဳသည္လည္း စင္ၾကယ္ဖုိ႔လုိသည္။ အလွဴခံက သုဒၶ-ပရိသုဒၶ-စင္ၾကယ္ျပီး ေကာင္းျမတ္ေသာ လယ္ေျမျဖစ္ေပမဲ့ လွဴဖြယ္၀တၳဳတည္းဟုေသာ မ်ိဳးေစ့ မေကာင္းေတာ့ ရသင့္သေလာက္ အက်ိဳး မျဖစ္ထြန္းႏုိင္။ သမၼာအာဇီ၀ျဖင့္ ရအပ္ေသာ အလွဴ၀တၳဳျဖစ္ဖုိ႔လိုသည္၊ ပါဏံ ဟန္တြာ (တြာနဲ႔ဆင့္) ဒါနံ ေဒတိ-သူမ်ားအသက္ သတ္ျပီး ဒါနကုသုိလ္ျဖစ္ေပမဲ့ ထုိအလွဴ၀တၳဳက မစင္ၾကယ္ရကား ရသင့္သေလာက္ ကုသုိလ္မျဖစ္၊ ခုိးယူျခင္း လုယတ္ျခင္းေၾကာင့္ အလွဴသည္လည္း ထုိနည္းတူစြာပဲ ပ႒ာန္းတရားေတာ္အရ အကုသုိလ္ေၾကာင့္ ကုသုိလ္ျဖစ္၏ ဟုဆုိေပမဲ့ အက်ိဳးကား မမ်ားႏုိင္။ ထုိ႔အတူ မလွဴေကာင္းေသာ ဒါနမ်ား-- အလွဴ-ဣတၳိဒါန-မိန္းမအလွဴ၊ မဇၨဒါန-အရက္အလွဴ၊ သမဇၨဒါန-ပြဲလမ္းသဘင္အလွဴ၊ ဥသဘဒါန-ႏြားလားဥသဘအလွဴ-တိရစၦာန္အလွဴ၊ စိတၱကမၼဒါန-မိန္းမရုပ္စသည္ ျခယ္သထားေသာ ပန္းခ်ီကားအလွဴမ်ားျဖစ္သည္၊ ဒါန-စြန္႔လြတ္ႏုိင္ေပမဲ့၊ အပုည- ကုသုိလ္ဟု မဆုိႏုိင္တဲ့ အလွဴမ်ိဳးျဖစ္သည္။ အလားတူ မရွာေကာင္းေသာ စီးပြားကား-လက္နက္ကုန္ကူး၊ အဆိပ္ ေရာင္း၀ယ္ျခင္း၊ လူကုန္ကူးျခင္း၊ ေသရည္အရက္ေရာင္း၀ယ္ျခင္း၊ မံသ-အသားဟင္းအတြက္ စီမံရန္တြက္ အသားသတြာ ေရာင္း၀ယ္ျခင္းတုိ႔မွ ရလာေသာ စီးပြားဥစၥာတုိ႔သည္လည္း မစင္ၾကယ္ရကား မ်ိဳးေစ့မေကာင္းေသာ အလွဴ၀တၳဳျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္အလွဴ၏ အက်ိဳးေကာင္းျဖစ္ဖုိ႔ရန္မွာ အလွဴခံ၊ အလွဴေပး၊ လွဴဖြယ္၀တၳဳမ်ား စင္ၾကယ္ဖုိ႔လုိေၾကာင္း လုိပါသည္။

ေခတၱဴပမာ အရဟေႏၲာ၊ ဒါယေကာ ကႆကူပမာ။
ဗီဇူပမံ ေဒယ်ဓမၼံ၊ ဧေတၱာ နိဗၺတၱေတ ဖလံ။

ခုဒၵကနိကာယ္၊ ေပတ၀တၳဳလာ ေခတၱဴပမေပတ၀တၳဳ ကုိ အမွီျပဳျပီး ဤပုိ႔စ္ကို ဖန္တီးသည္။

ဆုေတာင္းပ႒နာ

အလွဴရွင္မိသားစု အထူးအားျဖင့္ ေမြးေန႔ရွင္ ဒကာမၾကီး ေဒၚသန္းသန္းေဌးအား ေမြးေန႔မွ သည္ ႏွစ္မ်ားစြာ မိသားစုနဲ႔အတူ က်န္းမာ ခ်မ္းသာစြာျဖင့္ ဘာသာ သာသနာအက်ိဳး ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ပါေစေၾကာင္း ဘုံေဘျမိဳ႕ ေစာမယေကာလိပ္ရွိ Ph.D ေက်ာင္းသား ရဟန္းေတာ္မ်ားက ေမတၱာပုိ႔ ဆုေတာင္းေပးေနပါသည္။

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ
သီတဂူစတား
၂၅-၃-၂၀၁၂

Read more »

၁၈ ႏွစ္ျပည့္ ေမြးေန႔အလွဴ

မယဥ္သူဇာေက်ာ္ ေမြးေန႔

ေကာင္းမႈဆုိတာ အေၾကာင္းရွာ ျပဳတတ္ရသည္

‘‘နာနာရမၼဏံ အာရဗၻ ဒေဇၨ ဒါနံ မလာဘိဘူ’’ ဆုိတဲ့ စာပုိဒ္ေလးသည္ အမရပူရ မဟာဂႏၶာရုံေက်ာင္းတုိက္မွာ ေနစဥ္က နံနက္ခင္း ၾသ၀ဒမွာ နာယကခ်ဳပ္ဆရာေတာ္၏ အလွဴရွင္မ်ားအား ေျပာေလ့ရွိသည့္ စကားျဖစ္သည္။ စာလုံး အနည္းငယ္ မွားခ်င္မွားလိမ့္မယ္၊ အဓိပၸါယ္ကေတာ့ အတူတူပင္ ျဖစ္သည္။ ‘‘အလွဴဒါန ေကာင္းမႈဆုိတာ အေၾကာင္းရွာျပီး ျပဳတတ္ရတယ္၊ သဒၶါရွိသူတုိ႔ကလည္း ေကာင္းမႈကို အေၾကာင္းမ်ိဳးမ်ိဳးျပျပီး ျပဳေလ့ရွိၾကသည္’’ တဲ့။

အလွဴရွင္ မိသားစုက ဆြမ္းဟင္းမ်ား ကပ္

ယေန႔ (၂၉-၁-၂၀၁၂)လည္း ထုံးစံအတုိင္းပဲ သမီးျဖစ္သူ မယဥ္သူဇာေက်ာ္၏ အသက္ ၁၈ ႏွစ္ျပည့္ ေမြးေန႔ကို အေၾကာင္းျပဳျပီး ဒကာဦးေက်ာ္ေဆြး+ဒကာမ ေဒၚသန္းသန္းေဌး သမီး ေမြးေန႔ရွင္ မယဥ္သူဇာေက်ာ္တုိ႔က ဘုံေဘျမိဳ႕ ေစာမယေကာလိပ္ရွိ Ph.D ေက်ာင္းသား ၂၀ တုိ႔၏ မ်က္ေမွာက္မွာ ေမြးေန႔ အလွဴလာလုပ္ၾကပါတယ္။ ေမြးေန႔က ျမန္မာလုိ ေမြးေန႔ပါတဲ့။ ဒီကေန႔ အလွဴသည္ ၁၅ ၾကိမ္ေျမာက္ဟု ထင္ပါသည္။

အစာအာဟာရအလွဴအေနနဲ႕ ေစာမယေကာလိပ္ Ph.D ေက်ာင္းသားရဟန္းေတာ္မ်ား ဘုန္းေပးရခဲတဲ့ ေကာက္ညွင္း၊ ငါးဟင္း၊ ၀က္သားဟင္း၊ ၾကက္သား+ဗူးသီး အသားျပြန္းဟင္းခ်ိဳ၊ ပဲတီ အသားတု ေၾကာ္၊ ၀က္-ၾကက္အူေခ်ာင္း၊ ေရခဲမုံ႕၊ ကိတ္မု႔ံ၊ ဆန္၊ ဆီ မ်ား။ ေဆးပစၥည္းအတြက္ အေဖ်ာ္ရည္၊ ဆပ္ျပာ၊ သြားတုိက္ေဆး၊ သြားတုိက္တံ၊ အ၀တ္အထည္အလွဴအတြက္ မ်က္ႏွာသုပ္ပ၀ါ တဘက္အၾကီး စသည္ျဖင့္ သံဃာေတာ္အရွင္ျမတ္မ်ားအား လွဴဒါန္းၾကသည္။

ဒါနသူရဲေကာင္း

တခါက သီဟစစ္သူၾကီးက ဘုရားထံေရာက္လာျပီး ေမးခြန္းတစ္ခု ေမးဖူးတယ္။ အရွင္ဘုရား-- ဒါနျပဳတဲ့ပုဂၢဳိလ္ေတြရဲ့ မ်က္ေမွာက္ျမင္ႏုိင္တဲ့ အက်ိဳးကို ေျပာျပႏုိင္ပါသလား? သီဟစစ္သူၾကီးသည္လည္း ဒါနသူရဲေကာင္း ဒါယကဂုဏ္၊ အလွဴ၏ အရွင္သခင္ ဒါနပတိ ဂုဏ္၊ သံဃာကို ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္တတ္ေသာ သံဃုပ႒ာကဂုဏ္တုိ႔ျဖင့္ ေက်ာ္ၾကားသူျဖစ္သည္။

ဘုရားရွင္ရဲ့ အေျဖမွာေတာ့- စစ္သူၾကီး-- ငါ့ဘုရား ေျပာျပႏုိင္တာေပါ့ဟု ေျဖဆုိသည္၊ ဒါန၏ မ်က္ေမွာက္ျမင္ႏုိင္ေသာ အက်ိဳး ၄ မ်ိဳးႏွင့္ မျမင္ႏုိင္ေသာ သံသရာအက်ိဳးတုိ႔ကို ေဟာျပပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ဒါျပဳသူ၏ အရည္အခ်င္းကိုလဲ စကားလုံး ၂ လုံးနဲ႕ ထုတ္ေဖာ္ျပထားေသးတယ္။ ဒါယကႏွင့္ ဒါနပတိ ဟုပင္ျဖစ္သည္။


၁။ ယုံၾကည္ယုံ သဒၶါတရားရွိေနရုံႏွင့္ မလုံေလာက္ဘူး၊ ေပးကမ္းရဲ၊ စြန္႔လြတ္ရဲတဲ့ သူရ သတၱိလုိ႔ ေခၚတဲ့ ဒါယကဂုဏ္ရွိရမည္။ တခ်ိဳ႕က ယုံၾကည္ခ်က္ သဒၶါရွိကာမွ်သာ ျဖစ္သည္၊ ေပးရဲ ကမ္းရဲ စြန္႔လြတ္ရဲတဲ့ သတၱိမ်ိဳးကား မရွိ၍ အလွဴတစ္ခု မေအာင္ျမင္ဘဲ ရွိတတ္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဒါန သူရဲေကာင္းျဖစ္ဖုိ႔ ဒါယကဂုဏ္ လိုသည္။

၂။ ကုိယ္စားသလုိ၊ သို႔မဟုတ္ ကိုယ္မစားႏုိင္တဲ့ အညံ့စားမ်ိဳးကို ေပးလွဴ စြန္႔လြတ္ျခင္းမ်ိဳး မဟုတ္ဘဲ ကိုယ္စားေန သုံးေနတာထက္ ပုိမြန္ျမတ္တဲ့အရာကို ေပးကမ္းရဲ စြန္႕လြတ္ရဲတဲ့ ဒါနပတိဂုဏ္ လည္းရွိရမသည္။ ဒီေနရာမွာ ဒါန အဆင့္အတန္း သုံးမ်ိဳး သိဖုိ႔လုိသည္။

ဒါန ၃ မ်ိဳး--

၁။ ကုိယ္ေတာင္ မသုံးႏုိင္ မစားႏုိင္တဲ့ အညံ့စားမ်ားကို ေပးကမ္းျခင္းသည္ ဒါနဒါသဟု ေခၚသည္၊ အေစခံ အလုပ္သမားမ်ားအား ေပးကမ္း ေကြ်းသလုိမ်ိဳး အနိမ့္စား အလွဴမ်ိဳးကို ဆုိလုိသည္။

၂။ ကိုယ္စားသည့္ ကုိယ္သုံးေနသည့္ အရာကို ကုိယ္နဲ႕ တန္းတူထားျပီး ေပးကမ္းျခင္း စြန္႔လြတ္သည့္ အလွဴသည္ ဒါနသဟာယ ဟုေခၚသည္၊ ကုိယ္စားသလုိ ကိုယ္သုံးသလုိ မိတ္ေဆြမ်ားကို ေပးသည့္ အလွဴမ်ိဳးကို ဆုိလုိသည္။

၃။ ကိုယ္တုိင္လည္း မသုံးရက္ မစားရက္ဘဲ သူတပါးအား မြန္ျမတ္သည့္ အလွဴကို ေပးလွဴျခင္းသည္ ဒါနပတိဟုေခၚသည္။ ကုိယ္ကေတာ့ ရွိတာေလးနဲ႕ တင့္တိမ္ ေရာင္ရဲ မွ်မွ်တတ ေနသည္၊ သူမ်ားကိုေတာ့ အေကာင္းစား အျမင့္စားေတြပဲ ေပးတတ္သူကို ဒါနပတိ ဟုဆုိ၏။ ဒါနကုိ အၾကီးအမွဴး အရွင္သခင္အျဖစ္ ေပးလွဴတတ္ေသာေၾကာင့္ အလွဴ႕ရွင္, အလွဴ၏ အရွင္သခင္ (ဒါနပတိ) မည္သည္။

ထုိဒါန သုံးမ်ိဳးထဲက ဒါနသူရဲေကာင္းဆုိတာ ေနာက္ဆုံး အလွဴမ်ိဳးကို ဆုိလုိသည္၊ ထုိေနာက္ဆုံး အျမတ္စား အျမင့္စား ဒါနပတိ အလွဴရွင္မ်ိဳးသည္သာ ဘုရားေျပာေသာ မ်က္ေမွာက္ ျမင္ေတြ႕ရသည့္ အက်ိဳးခံစားခြင့္ႏွင့္ မ်က္ေမွာက္မျမင္ႏုိင္ေသာ သံသရာ အက်ိဳးခံစားခြင့္ကို ရမွာ ျဖစ္သည္။ ထို အက်ိဳးမ်ားကား--

မ်က္ေမွာက္ဒါနအက်ိဳး

၁။ ေလာကမွာ ေပးရဲ ကမ္းရဲ စြန္႔ၾကဲရဲတတ္သူကို လူတုိင္းက ခ်စ္ၾကသည္၊ လူတုိင္းက ေလစားၾကသည္။ လူတုိင္းရဲ့ ခ်စ္ခင္ျခင္း ေလးစားျခင္းကို ရျခင္းသည္ မ်က္ေမွာက္ ဒါနအက်ိဳးျဖစ္သည္။

၂။ သူေတာ္ေကာင္းေတြက ေပးရဲကမ္းရဲ စြန္႔လြတ္ရဲတဲ့ ဒါနပတိကို ဆည္းကပ္ၾကသည္၊ အေပါင္းသင္း မိတ္ဖြဲ႔ၾကသည္၊ အေလးထား ဆက္ဆံၾကသည္။ ထုိကဲ့သုိ႔ အျခံအရံ ပရိသတ္မ်ားရျခင္း မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္း ရျခင္းသည္လည္း မ်က္ေမွာက္ဒါနအက်ိဳးပင္ျဖစ္သည္။

၃။ သူေတာ္သတင္း ပ်ံ႕ႏွံ႔သည္။ ပန္းရနံ႔တုိ႔သည္ ေလညာသုိ႔သာ သြားသည္၊ ေလယူရာ ပါၾကသည္၊ ေပးကမ္းရဲေသာ ဒါနပတိ အလွဴရွင္တုိ႔၏ ဂုဏ္ရနံ႔က ေလစုန္ ေလညာ အထက္ေအာက္ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာသုိ႔ ပ်ံ႕ႏွံ႕သည္။ ဤကဲ့သုိ႔ မိမိ၏ ေကာင္းသတင္း ဂုဏ္သတင္းသည္လည္း မ်က္ေမွာက္ ဒါနအက်ိဳးျဖစ္သည္။

၄။ ဒါနသူရဲေကာင္းတုိ႔သည္ ပရိသတ္အလည္ လြန္တင့္တယ္၏၊ ရဟန္းပရိသ္တ္၊ မင္းပရိသတ္၊ ဂုဏ္သေရရွိပရိသတ္ မည္သည့္ပရိသတ္ၾကားမဆုိ ရဲရင့္၏၊ ၾသဇာပါ၀ါရွိ၏၊ ၀မ္းေျမာက္စြာ ေနႏုိင္၏။ ဒါနမရွိခဲ့ ဒါနမရွိတဲ့သူေတြကေတာ့ မ်က္ေမွာက္မွာေရာ သံသရာမွာပါ မ်က္ႏွာငယ္ရသည္၊ ပရိသတ္ၾကားမွာလဲ အားငယ္ေနတတ္သည္။ ဘယ္ေနရာမဆုိ အေပးအကမ္းေလးနဲ႔ ၀င္ထြက္ရင္ ေျပလည္တတ္သည္၊ မ်က္ႏွာမငယ္ရ။ ‘‘ဒါန မပါ သံသရာ မ်က္ႏွာ ငယ္တတ္သည္’’ ဒါနပါမွ ေနာင္ဘ၀ ေခါင္က ေနရမည္’’ ဟု ငယ္ငယ္က နာခဲ့ဖူးေသာ နံနက္ခင္း ဒါနကဗ်ာေလးျဖစ္သည္။ ဤသုိ႔အားျဖင့္ မ်က္ေမွာက္ဒါနအက်ိဳး ၄ မ်ိဳးကို ျပထားသည့္အျပင္ မ်က္ေမွာက္မွာ မျမင္ႏုိင္ေသာ သံသရာအက်ိဳးတစ္ခုပါ ရႏုိင္ေသးေၾကာင့္ ဘုရားရွင္ မိန္႔သည္။ ထိုအက်ိဳးကား---

သံသရာဒါနအက်ိဳး

ဒါနပတိ ဒါန သူရဲေကာင္းတုိ႔သည္ ဒါနေစတနာအစြမ္းေၾကာင့္ သုဂတိဘုံဘ၀သုိ႔ ေရာက္ရ၏။ ဤကား သီဟစစ္သူၾကီးအား ဘုရားေဟာေသာ ဒါနသူရဲေကာင္းတုိ႔၏ ဒါနအက်ိဳးျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အသိလိမၼာရွိသူ သူေတာ္ေကာင္းမ်ားက မေစၦရအညစ္ေၾကးကို ဒါနေစတနာျဖင့္ ေဆးေၾကာကာ ထုိထုိေသာ ခ်မ္းသာသုခကို ရွာမွီးၾကကုန္၏။ (တသၼာ ဟိ ဒါနာနိ ဒဒႏၱိ ပ႑ိတာ၊ ၀ိေနယ် မေစၦရမလံ သုေခသိေနာ။)

(ေမြးေန႔ရွင္ လွဴဖြယ္ကပ္)

ေမြ႔ေန႔ရွင္အတြက္ ဆုမြန္

‘‘ယေန႔ ေမြ႔ေန႔မွသည္ ႏွစ္မ်ားစြာ ဒီ ေဖေဖ ဒီေမေမ ဒီ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမ ေဆြမ်ိဳးမ်ားႏွင့္အတူ က်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္လွ်က္ သာသနာအက်ိဳး ေလာကအက်ိဳး မိသားစုအက်ိဳးစီပြားမ်ား ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ေသာ အတိဇာတပုတၱ ေခၚ အေဖ့ထက္သာေသာ သမီးရတနာ ျဖစ္ပါေစ’’လုိ႔ ေစာမယေကာလိပ္ Ph.D ေက်ာင္းသား ရဟန္းေတာ္မ်ားကား ဆုေတာင္းေပးလွ်က္ျဖစ္ပါသည္။

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ
သီတဂူစတား
၂၉-၁-၂၀၁၂

Read more »

ကိုေကာင္းမြန္ေျပာေသာ ပူေနးအလွဴရွင္မိသားစု

စာမိတ္ဆက္
ေအာက္ပါ ကိုေကာင္းမြန္ပုိ႔စ္ထဲက စာပုိက္ေလး ဖတ္ျပီး ခရီးသြား မွတ္တမ္း အပုိင္းအစေလး တစ္ပုဒ္ ေရးလုိက္ရသည္။ ကိုေကာင္းမြန္ေရ-- အထူးေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

ဒီမွာ မနက္က ဦးေကာ၀ိဒ ဒကာႀကီး မိသားစု လွဴသြားတဲ့ ၀တၳဳေငြ (၁၀၀၀)

ဦးဇ၀န အခန္းထဲ၀င္လာၿပီး ရူပီးေငြ (၁၀၀၀) လာေပးတယ္။ အင္တာနက္ေၾကး (၂၅၀) ႏႈတ္လိုက္ေတာ့ (၇၅၀) ပဲရေတာ့တယ္။ ဟုတ္တယ္ နံက္က ဘံုေဘတကၠသုိလ္မွာ ေဒါက္တာဘြဲ႕လုပ္ေနတဲ့ သီတဂူစတား လို႔ နာမည္ေက်ာ္တဲ့ ဦးေကာ၀ိဒသီရိႏွင့္ သူရဲ႕ ဒကာႀကီးမ်ားမိသားစု ပူေနးကို sightseeing ထြက္လာရင္း ေက်ာင္းသားေဆာင္ကိုလာၿပီး ျမန္မာရဟန္းေတာ္ (၁၀) ပါးအတြက္ ရူးပီးေငြ တစ္ေသာင္းက်ပ္ လွဴဒါန္း သြားတယ္။ အေဆာင္ကုိ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ဒကာမႀကီးက သူသိဘူးတဲ့ ဦးဇင္းတစ္ပါးအထင္နဲ႔ ‘ ဦးဇင္းက စကား၀ဲတယ္ေနာ္’ လို႔ေမးလာတယ္။ ‘ မ၀ဲပါဘူး၊ က်ဳပ္က ေရႊဘိုသားပဲ အုတ္စာ’ လို႔ခ်က္ခ်င္းပဲ ျပန္ေျဖ လိုက္တယ္။ အားေတာ့နာပါရဲ႕ ျမန္မာေသြးစစ္ပံုကို အထင္းသားသိေစခ်င္တဲ့သေဘာနဲ႔ ဇာတိကုိ ထည့္ေျပာ လုိက္ရတာပါ။ အလွဴရွင္ ဒကာႀကီးမိသားစုက ရန္ကုန္ကျဖစ္ၿပီး ေလေၾကာင္း အင္ဂ်င္နီယာတာ၀န္နဲ႔ အိႏၵိယႏိုင္ငံ ဘံုေဘၿမိဳ႕မွာေနၾကတယ္လုိ႔သိရတယ္။ ျမန္မာပီပီ ရတနာသံုုးပါးနဲ႕ကင္းၿပီး မေနတတ္ေၾကာင့္ ဘုန္းႀကီး သံဃာေတြရွိတဲ့ ေနရာေတြကို အေရာက္သြားၿပီး လုိအပ္ရာရာေတြကို အေထာက္အပံ့ျပဳေပးေနတဲ့ တကယ့္ ေစတနာရွင္ မိသားစုျဖစ္တယ္ဆိုတာကို စတားရဲ႕ website ကို ၾကည့္ရင္သိလိမ့္မယ္။ နတ္တမာန္ ေစညႊန္းလုိက္ေလေရာ့သလားမသိ။ ဘြဲ႕ႏွင္းသဘင္ က်င္းပတဲ့ေန႔မွာ ဒီအလွဴရွင္မိသားစု ပူေနးကိုအေရာက္ လာၿပီး ဘြဲ႕ယူျမန္မာရဟန္းေတာ္မ်ားအား ဆုေတာ္ေငြလွဴဒါန္းသလုိျဖစ္ေနတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ေနေန စာေရး သူကေတာ့ ဒီေန႔ ရလာတဲ့ေငြ (၁၀၀၀) ကို စာေမးပြဲေအာင္လို႔ ရတဲ့ ဆုအျဖစ္ မွတ္ယူလုိက္ပါတယ္။ အလွဴရွင္မိသားစု ေဘးဘယာ ေ၀းကြာပါေစ ။
http://kaungmon2010.blogspot.com/2012/01/blog-post_15.html

ေကာင္းမြန္
၁၄-၁-၂၀၁၂

++++++++++++++

ပူေနး အလည္တစ္ေခါက္

ကိုေကာင္းမြန္ ဆုိက္ထဲက ေတြ႕လုိ႔ ပူေနးတကၠသိုလ္ရဲ့ ဘြဲ႔ႏွင္းသဘင္ႏွင့္ဆု ဆုိတဲ့ ပုိ႕စ္ထဲက စာတစ္ပုိဒ္ကူးျပီး တင္ထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။

မွန္ပါတယ္၊ ကိုေကာင္းမြန္ ေျပာသလိုပဲ စာေရးသူနဲ႔ ဒကာၾကီး ဦးေက်ာ္ေဆြ+ ဒကာမၾကီး ေဒၚသန္းသန္းေဌး သမီး- မယဥ္သူဇာေတ်ာ္တုိ႔ စေနေန႔ ရုံးပိတ္ရက္လဲ ျဖစ္ေတာ့ ပူေနးကို အလည္သြားၾကတယ္။

ဒကာၾကီးမိသားစုကေတာ့ ပူေနးကို ေရာက္ဖူးရုံသက္သက္ပဲ ျဖစ္တယ္။ သူတုိ႔ကလဲ စာေရးသူကို အားကိုးတၾကီးနဲ႔ ပူေနးျမိဳ႕ကုိ လည္မယ္ေပါ့၊ စာေရးသူလဲ ေတြးျပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေတာင္ရွက္မိေသးတယ္။ ပူေနးျမိဳ႕ထဲ၀င္ကထဲက မ်က္စိလည္ေနျပီ၊ ပူေနးတကၠသိုလ္အေပါက္ေရာက္ကာမွ ဟ---ေရာက္ျပီဟလုိ႔ ေျပာႏုိင္တယ္၊ ပူေနးျမိဳ႕ ပူေနးတကၠသုိလ္မွာ M.A (အမ္ေအ)တန္းတက္စဥ္က ၂ ႏွစ္တိတိ ေနခဲ့တာေတာင္ ပူေနးျမိဳ႕ထဲ ဘယ္လုိသြားရမွန္းမသိ၊ ေနစဥ္ကေတာ့ ကုိယ္သြားခ်င္တဲ့ ေနရာကို ဥပမာ-MG road တုိ႔လိုေနရာကို တကၠစီသမား ေျပာလုိက္ရင္ ဘယ္ကေမာင္းေမာင္း ေရာက္သြားေရာ၊ အခုေတာ့ ကားသမားက ဘုံေဘက သူကလဲ ပူေနးဘယ္နား ဘာရွိတယ္ဆုိတာ မသိေတာ့ ကိုယ္က guide လုပ္ရျပီေပါ့၊ အဲဒီမွာ အခက္ေတြ႕ျပီ၊ ဘယ္သြားလုိ႔ ဘယ္လာရမွန္းမသိျဖစ္ေနသည္။ စာေရးသူလဲ ေက်ာင္းတက္စဥ္ကေရာ အခု ဘုံေဘျမိဳ႕မွာ ေနတဲ့ အခုိက္ေကာ အခန္းအျပင္က သိပ္မထြက္ေတာ့ ဘယ္နား ဘာရွိတယ္ဆုိတာ မသိျဖစ္ေနတယ္။ ပူေနးျမိဳ႕ထဲက Pune center မွာ၀င္ျပီး ေန႔လည္စာကို ဒကာၾကီး မိသားစုက ကပ္တယ္၊ အဲဒီကေနပဲ ကာလ လႈိဏ္ဂူဘက္ကို သြားျပီး ဘုံေဘကို ျပန္ခဲ့ရတယ္၊ ဘယ္မွာမွ ေကာင္းေကာင္း မေရာက္ခဲ့ဘူး။

ပူေနးတကၠသိုလ္ ဘြဲ႕ႏွင္းသဘင္ႏွင့္ၾကံဳ

စာေရးသူတုိ႔ ပူေနးတကၠသိုလ္ေရာက္သြားေတာ့ ပူေနးတကၠသိုလ္ရဲ့ ႏွစ္စဥ္ဘြဲ႕ႏွင္းသဘင္ အခမ္းအနားနဲ႔တုိးေတာ့ လမ္းေတြပိတ္၊ လူေတြမ်ားေတာ့ သြားဖုိ႔လာဖုိ႔အဆင္မေျပ၊ တကၠသိုလ္ထဲလဲ ေရာက္တယ္ဆုိရုံပဲ လွည္လည္ မၾကည့္ခဲ့ရ။ ပူေနးတကၠသိုလ္ႏွင့္ affiliate လုပ္ထားတဲ့ ေကာလိပ္ေပါင္း ၈၀ ေက်ာ္ရွိတယ္လုိ႔ သိရတယ္၊ အဲဒီေကာလိပ္ေတြကေအာင္တဲ့ Bachelor ေက်ာင္းသားေတြေရာ ပူေနးတကၠသုိလ္ၾကီးက Mastar ႏွင့္ Ph.D ေက်ာင္းသားေတြေရာ တျပိဳင္တည္း တေန႔တည္း ဘြဲ႔လက္မွတ္ေပးသည္ ျဖစ္သျဖင့္ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္က ဘြဲ႕ႏွင္းသဘင္ေက်ာင္းသား ဦးေရ ငါး (၅) ေသာင္းရွိသည္၊ (၂) ႏွစ္ေသာင္း ပ်က္ကြက္ဟု ေတြ႔ရသည္၊ စာေရးသူ၏ ဆုိက္ထဲတြင္ အဲဒီႏွစ္က ဘြဲ႕ႏွင္းသဘင္အေၾကာင္း ဓာတ္ပုံမ်ားျဖင့္ ေ၀ေ၀ဆာဆာ တင္ခဲ့သည္။

အလွဴရွင္မိသားစု

ပူေနးတကၠသိုလ္ထဲ ေရာက္တုန္း ဒကာၾကီး ဦးေက်ာ္ေဆြ+ဒကာမၾကီး ေဒၚသန္းသန္းေဌးမိသားစုတုိ႔က ပူေနးတကၠသိုလ္ M.A ေက်ာင္းသား၊ M.Phil ေက်ာင္းသား၊ Ph.D ေက်ာင္းသား စုစုေပါင္း ၁၀ ပါးတုိ႔အား အိႏၵိယရူပီးေငြ (၁,၀၀၀၀=US 200) လွဴဒါန္းခဲ့ေသးသည္။ ကိုေကာင္းမြန္ေျပာသလုိ ဘုန္းၾကီးရဟန္း ျမင္လွ်င္ မလွဴဘဲ မေနႏုိင္တဲ့ မိသားစုျဖစ္သည္၊ ဘုံေဘျမိဳ႕ ေစာမယေကာလိပ္ Ph.D ေက်ာင္းသားမ်ားအား စေန တစ္ပတ္ျခားတုိင္း လာေရာက္ ဆြမ္းဟင္းမ်ားကို ကပ္ေလ့ရွိသည္။ ေရာက္တဲ့ေနရာ တာ၀န္က်တဲ့ ေနရာ နီးစပ္ရာ ဘုန္းၾကီးရဟန္းမ်ားကို လွဴေလ့ရွိသည္။ ဒကာၾကီးမိသားစုကလဲ ဘုန္းဘုန္းပါလုိ႔ ပူေနးေက်ာင္းသားမ်ားကို ဆြမ္းစရိတ္လွဴခြင့္ရတာဆုိျပီး ေက်းဇူးေတာင္ တင္ေနတယ္။

သာဓု သာဓု သာဓု

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ
သီတဂူစတား
၁၅-၁-၂၀၁၂

Read more »

ေမြးေန႔မဂၤလာ

ေမြးေန႔မဂၤလာ

ဒီကေန႔ (၈-၁-၂၀၁၂) တနဂၤေႏြမွာ စာေရးသူတုိ႔ အေဆာင္ (ေစာမယေကာလိပ္၊ ဘုံေဘ) ရွိ Ph.D ေက်ာင္းသား ရဟန္းေတာ္မ်ားကို ထုံးစံအျပင္ မထုံးစံပါ လာေရာက္ အလွဴဒါန ျပဳသည္။
ထုံးစံဆုိတာ- ဘုံေဘရွိ ျမန္မာမိသားစုတစ္စု ျဖစ္ၾကေသာ ဒကာဦးေက်ာ္ေဆြ+ဒကာမေဒၚသန္းသန္းေဌး သမီး မယဥ္သူဇာေက်ာ္တုိ႔က စေနေန႔တုိင္း တစ္ပတ္ျခား၍ ေန႔ဆြမ္းကပ္ေလ့ ထုံးစံရွိသည္။ ယခုဆုိ အၾကိမ္ေပါင္း ၁၄ ၾကိမ္ေက်ာ္ျပီထင္သည္၊ စာေရးသူပင္ ေကာင္းေကာင္း မမွတ္မိေတာ့။
မထုံးစံ- ထုံးစံအတုိင္း မဟုတ္ဘဲ တခါတရံ ၾကိဳၾကားအလွဴမ်ိဳးျဖစ္သည္၊ ယခုလည္း ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ရွိေနသည့္ သားျဖစ္သူ ေမာင္ ရဲေက်ာ္ျဖိဳး၏ (၂၂)ႏွစ္ျပည့္ ေမြးေန႔အျဖစ္ စာေရးသူတုိ႔ အေဆာင္ေရာက္လာကာ ေန႔ဆြမ္းအလွဴ ျပဳလုပ္သည္။ သားေတာ္ေမာင္အတြက္ ေမြးေန႔မဂၤလာ ျပဳလုပ္ေပးသည္။

မဂၤလာ

မဂၤလာဆုိတာ စာေရးသူတုိ႔ ငယ္ငယ္က သိထားသည့္ ေလာကီ မဂၤလာ ၁၂ ခန္း ဆုိတာ ရွိသည္။ ေမြးေန႔မဂၤလာ၊ ေမြးသည့္ေနာက္ ၇ ရက္ ဆံရိပ္မဂၤလာ၊ အမည္ေပးမဂၤလာ၊ ရက္တစ္ရာျပည့္မဂၤလာ၊ ပုခက္တင္မဂၤလာ၊ ထမင္းခြန္႔မဂၤလာ၊ ထိန္းျမွားမဂၤလာ စသည္ျဖင့္ ၁၂ ခုရွိသည္ဟု ၾကားဖူးသည္။ ထုိမဂၤလာမ်ားသည္ ေလာကီ မဂၤလာမ်ားပင္ ျဖစ္သည္။ ဘုရားရွင္ မပြင့္ခင္ကထဲက ထုိမဂၤလာမ်ားကို ျပဳလုပ္ေလ့ရွိၾကသည္။ ဘုရားရွင္လက္ထက္ေရာက္လာေတာ့ ထုိေလာကီမဂၤလာ မ်ားကို အေၾကာင္းျပဳျပီး ေလာကုတၱရာမဂၤလာေတြ ျပဳၾကသည္။

မဂၤလာစစ္စစ္

ထုိေလာကီမဂၤလာပြဲေတြမွာပဲ ဘုရားအမွဴးရွိ သံဃာေတာ္မ်ားကို ပင့္ဖိတ္၍ မဂၤလသုတ္လာ ေလာကုတၱရာမဂၤလာမ်ား ရယူၾကသည္။

မဂၤံ ပါပံ လုနာတိ ဆိႏၵတီတိ မဂၤလာဟု အဆုိရွိသည္ႏွင့္အညီ မေကာင္းတာ ေရွာင္ ေကာင္းတာ ေဆာင္ျခင္းကို မဂၤလာဟုဆုိသည္။

အမ်ားစုသိၾကတဲ့ အတုိင္း အေနာက္တုိင္းလူမ်ားေရာ အေရွ႕တုိင္းလူမ်ိဳးမ်ားပါ ႏႈတ္ဆက္သည့္ စကားရွိသည္၊ Good morning တုိ႔ Good afternoon တုိ႔ Good evening တုိ႔ ျဖစ္သည္။ အခ်ိန္အလုိက္ ႏႈတ္ဆက္သည့္ ယဥ္ေက်းမႈ စကားလုံး (Just greeting) သာျဖစ္သည္၊ တကယ့္ မဂၤလာ အစစ္ေတာ့ မဟုတ္။
တကယ့္မဂၤလာ စစ္စစ္ကေတာ့ အထက္မွာ ျပဆုိသည့္ အတုိင္း အက်ဥ္းအားျဖင့္ မေကာင္းမႈမွန္သမွ် ေရွာင္ ေကာင္းမႈမွန္သမွ် ေဆာင္ျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ အဂၤုတၱရနိကာယ္ ပုဗၺဏွသုတ္မွာကား ‘‘ သတၱာ ပုဗၺဏွသမယံ ကာေယန သုစရိတံ စရႏၱိ၊ ၀ါစာယ သုစရိတံ စရႏၱိ၊ မနသာ သုစရိတံ စရႏၱိ၊ သုပုဗၺေဏွာ ေတသံ သတၱာနံ’’ ဟု ျပဆုိထားသည္။ ဆုိလုိသည္မွာ- နံနက္ မုိးလင္းလုိ႔ အိပ္ယာထ ခ်ိန္ကစျပီး ေကာင္းတဲ့အလုပ္၊ ေကာင္းတဲ့စကား၊ ေကာင္းတဲ့ အေတြးနဲ႔ အစျပဳလ်င္ သုပုဗၺဏွ (Good morning) တကယ့္ မဂၤလာရွိေသာ နံနက္ခင္းျဖစ္သည္။
အလားတူ ေန႔လည္အခါမွာ ေကာင္းတဲ့အလုပ္ ေကာင္းတဲ့ အေျပာ၊ ေကာင္းတဲ့ အေတြးျဖင့္ ေနလ်င္ သုမဇၥ်နိက (Good afternoon) တကယ့္ မဂၤလာရွိေသာ ေန႔လည္ခင္းျဖစ္သည္။ ညေနခင္း အခ်ိန္မွာလဲ ထုိနည္းတူစြာပဲ ေနမည္ဆုိပါက သုသာယႏွ (Good evening) တကယ့္မဂၤလာရွိေသာ ညေနခင္း ျဖစ္သည္။ စာထဲမွာ မပါေသာ ေကာင္းေသာ မဂၤလာရွိေသာ ညခင္းကိုေတာ့ ညခ်မ္း အိပ္ယာ၀င္ခ်ိန္မွာ အနေႏၱာအနႏၱငါးပါးကို ရွိခုိး ေမတၱာပြားမ်ား အိပ္ျခင္းစေသာ ေကာင္းတာလုပ္ ေကာင္းတာဆုိ ေကာင္းတာေတြးျခင္းသည္ တကယ့္မဂၤလာရွိေသာ ေန႔၏ ေနာက္ဆုံး သုရတၱိ ံ (Good night) ျဖစ္သည္ဟုပင္ ေျပာရမည္ထင္။

မဂၤလာစစ္စစ္ကို ရယူႏုိင္ျခင္း

ဒီကေန႔ သားေတာ္ေမာင္ ေမြးေန႔အတြက္ ေရာက္လာၾကတဲ့ မိသားစုမ်ားသည္ သားအတြက္ေရာ မိမိတုိ႔အတြက္ပါ တကယ့္မဂၤလာ စစ္စစ္ကို ရေအာင္ ယူလုိက္ၾကျခင္းျဖစ္သည္။ မနက္ ေန႔လည္ ညေနပုိင္း အခ်ိန္သုံးခ်ိန္းလုံးမွာ သံဃာေတာ္မ်ား ဆြမ္းဟင္းမ်ားကပ္ဖုိ႔ ၀ယ္ၾကျခမ္းၾက၊ ခ်က္ၾကျပဳတ္ၾက၊ သြားရလာရျခင္း စတဲ့ ကာယကံေျမာက္ ေကာင္းတဲ့အမႈကို ျပဳၾကျခင္းျဖင့္ မဂၤလာစစ္စစ္ ယူၾကသည္၊ သားေလးေမြးေန႔အတြက္ သံဃာေတာ္မ်ားကို ဆြမ္းကပ္မယ္ဆုိတဲ့ ေကာင္းတဲ့ အေတြးမ်ား ေတြးၾကျခင္းျဖင့္လည္း မဂၤလာစစ္စစ္ ယူၾကသည္၊ ထုိ အလွဴမဂၤလာနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ေျပာၾက ဆုိၾကျခင္းျဖင့္လည္း မဂၤလာ စစ္စစ္ ယူၾကသည္။
ဤသုိ႔အားျဖင့္ မဂၤလာရွိေအာင္ မဂၤလာေတြ ျပဳေနၾကသူတုိ႔ ျမတ္ဗုဒၶ၏ သာသနာေတာ္မွာ ေကာင္းက်ိဳး ခ်မ္းသာမ်ား ရၾကသည္။ ထုိ အလွဴရွင္အေပါင္းတုိ႔သည္ ေဆြမ်ိဳးမိတ္သဂၤဟ အေပါင္းတုိ႔ႏွင့္တကြ ေရာဂါကင္းရွင္း ခ်မ္းသာျခင္းႏွင့္ ျပည့္စုံၾကပါေစကုန္သတည္း။။။

‘‘ ေတ အတၳလဒၶါ သုခိတာ၊ ၀ိရုဠွာ ဗုဒၶသာသေန။
အေရာဂါ သုခိတာ ေဟာထ၊ သဟ သေဗၺဟိ ဥာတိဘိ။’’ (ပုဗၺဏွသုတ္)

စာေရးသူတုိ႔အတြက္ အေကာင္းဆုံးမဂၤလာကေတာ့ ဒီကေန႕ အလွဴရွင္မ်ားကပ္တဲ့ ဘဲေပါင္း၊ ပုဇြန္ခ်က္၊ ျပည္ၾကီးငါး၊ အသီးစုံခ်ဥ္ရည္မ်ားႏွင့္ စားရခဲ့မွ် မုံ႕လုံးေရေပၚ၊ အေဖ်ာ္ရည္၊ စသည္ စသည္တုိ႔ကို ျမိန္ရည္လွ်က္ရည္ ဘုန္းေပးလုိက္ရျခင္းပင္ ျဖစ္ပါေတာ့သည္။ (ppppppppp)

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ
သီတဂူစတား
၈-၁-၂၀၁၂

Read more »

သီတဂူအလွဴ (အိႏၵိယ)

အိႏၵိယႏုိင္ငံ ဗုဒၶဂယာ ျမန္မာေက်ာင္းသားမ်ားေက်ာင္း၌ ႏွစ္စဥ္ သီတဂူအလွဴ (အိႏၵိယ) က်င္းပသည္။ ယခုႏွစ္ ၂-၁၂-၂၀၁၁ ေန႔ ညပုိင္း၌လည္း သီတဂူဆရာေတာ္ၾကီးႏွင့္ တပည့္ဒကာ ဒကာမမ်ားသည္ က်င္းပျမဲအတုိင္း က်င္းပသည္။

ေရွးဦးစြား ေက်ာင္းသားမ်ားက ကန္ေတာ့ၾကသည္၊ ဒီႏွစ္မွာေတာ့ ထူးျခားစြာ ေရႊက်င္သာသနာပုိင္ သက္ေတာ္ရွည္ ၀ါဆုိဆရာေတာ္ၾကီးကုိပါ ဖူးေမွ်ာ္ခြင့္ရသည့္အျပင္ ေျပာင္ေျမာက္သည့္ ၾသ၀ါဒကိုလည္း နာၾကားခြင့္ရသည္။ ထုိေနာက္ သီတဂူဆရာေတာ္ၾကီးက ၾသ၀ါဒေပးသည္။ (ၾသ၀ါဒမ်ားကို သီးျခား ေဖာ္ျပပါမည္။)

ေက်ာင္းသားမ်ား ေက်ာင္းေဆာင္၌ လာေရာက္ ခ်ီးေျမာက္ေသာ ေရႊက်င္သာသနာပုိင္ ၀ါဆုိဆရာေတာ္ၾကီးႏွင့္ သီတဂူဆရာေတာ္

ေဒၚလာ ၅၂၈၀၀ အလွဴ
ၾသ၀ါဒနာယူျပီးမွ သီတဂူကမၻာ့ဗုဒၶတကၠသုိလ္ (မႏၱေလး) ေက်ာင္းအမၾကီး ေဒၚညႊန္႔ညႊန္႔ေအးက အိႏၵိယႏုိင္ငံရွိ ပညာသင္ၾကားေနၾကေသာ ဗမာ ရွမ္း ကခ်င္ ခ်င္း ကရင္ ကယား ရခုိင္ မြန္ အားျဖင့္ ၅၂၈ ပါးအတြက္ တစ္ပါးလွ်င္ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၁၀၀ စီ စုစုေပါင္း အေမရိကန္ ေဒၚလာ ငါးေသာင္း ႏွစ္ေထာင္ ရွစ္ရာ (၅၂၈၀၀) ကို တကၠသုိလ္အသီးသီးမွ ကုိယ္စားလွယ္မ်ားအား သံဃာေတာ္မ်ား ေရွ႕ေမွာက္တြင္ သာဟတၳိကဒါန- ကိုယ္တုိင္အလွဴ လွဴပါသည္။ အလွဴရွင္၏အေၾကာင္းကို အနည္းငယ္ မိတ္ဆက္ေပးလုိပါသည္။ သူသည္ ဘာဂုဏ္ ဘာဟိတ္ဟန္မွ မထားသည့္ ေက်ာင္းအမၾကီးျဖစ္သည္။

လက္ရွိ ေက်ာင္းသားမ်ားဥကၠ႒ (အိႏၵိယ) ဘဒၵႏၱဇ၀နက တကၠသိုလ္အသီးသီးရွိ ေက်ာင္းသားစာရင္းမ်ားကို ေၾကညာစဥ္

မႏၱေလးေက်ာင္အမၾကီး
မႏၱေလးေက်ာင္းအမၾကီးဟု အသိမ်ားလာေသာ ေဒၚညႊန္႔ညြန္႔ေအးသည္ စာေရးသူႏွင့္ သိကြ်မ္း၀င္သည္မွာ မၾကာေသးပါ၊ သုိ႔ေသာ္လည္း ပ႒ာန္းဆက္ဟူ၍ပင္ ေျပာရမည္ထင္သည္၊ မျမင္ဘူးေသးခင္ မသိေသးခင္ ၾကားဖူးေနကထဲက ရင္းႏွီးသလုိ ခံစားမိသည္။ စာေရးသူမွ မဟုတ္ သီတဆရာေတာ္ၾကီး၏ တပည့္ေက်ာင္းသားမ်ားအတြက္ေတာ့ မိခင္သဖြယ္ ျဖစ္ေနသည္။ ဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္က မာတိကမာတာ ဒကာမၾကီးသည္ ကမၼ႒ာန္းတရားအားထုတ္ေနေသာ ေတာရေဆာက္တည္ ရဟန္းေတာ္ ၅၀၀ ၏ အေမသဖြယ္ ျဖစ္သည္။ ပရစိတၱ၀ိဇာနန-သူတပါးစိတ္ကုိ သိေသာ အဘိဥာဥ္တစ္ခု ရထားသျဖင့္ ရဟန္းေတာ္မ်ား၏ စိတ္ကို သိသည္၊ ဘယ္ရဟန္း ဘာလုိတယ္၊ ဘယ္ရဟန္းကေတာ့ ဘယ္ေဆး ဘယ္သကၤန္း ဘယ္အာဟာရ လုိေနတယ္ဆုိတာ သိသည္။ ထုိရဟန္းေတာ္မ်ား လုိတာမွန္သမွ် မာတိကမာတာ ေက်ာင္းအမၾကီးက ျဖည့္စီးေပးသည္။ အမည္ရင္း မာတိကာ ဒကာမၾကီးသည္ သံဃာေတာ္မ်ားကို အေမသဖြယ္ ေစာင့္ေရွာက္ၾကေသာေၾကာင့္ သံဃာေတာ္မ်ားက မာတာ-အမိ၊ အေမ ဆုိတဲ့ စကားလုံးေလးတစ္လုံး ထက္ေလာင္းျပီး မာတိကမာတာဟု ေခၚၾကသည္။ ေက်ာင္းအမၾကီးကိုလည္း ‘‘မာတာ’’ ဟုေသာ စကားလုံး တုိး၍ ေခၚရမည္ပင္။

သီတဂူအလွဴ (အိႏၵိယ) သုိ႔ ၾကြေရာက္လာၾကေသာ တကၠသုိလ္ အသီးသီးမွ ေက်ာင္းသားမ်ား

ေက်ာင္းအမၾကီးသည္လည္း စာေရးသူ သိသေလာက္ ရဟန္းသံဃာတုိင္းကို အေလးထားသလုိ သီတဂူဆရာေတာ္ၾကီး၏ တပည့္ေတြကိုလည္း ေစာင့္ေရွာက္တတ္သည္။ ဆရာေတာ္ၾကီးအနား ေ၀ယ်ာ၀စၥျပဳေနၾကေသာ ရဟန္း ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူတုိ႔ကိုလည္း အေမတစ္ေယာက္လုိပဲ ေပးကမ္းတတ္သည္၊ လုိအပ္တာ ေပးသည္၊ ဤသည္မွာ ဆရာေတာ္ၾကီးကို ၾကည္ညိဳလြန္းလွသျဖင့္ အနီးကပ္ျပဳစုေနသူကို ဆရာေတာ္ကုိယ္စား ခ်ီးေျမာက္ျခင္းလည္း ျဖစ္ႏုိင္သည္။ ေလာကမွာ ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထရွိေသာ ဓမၼတာ တစ္ခုရွိသည္၊ ထင္ရွား ေက်ာ္ၾကားသူကိုသာ ကိုးကြယ္ ဆည္းကပ္ ေပးကမ္း လွဴဒါန္းၾကသည့္ အေလ့ျဖစ္သည္၊ ဥပမာ-အဖြဲအစည္းတစ္ခုတြင္ သို႔မဟုတ္ ေက်ာင္းတုိက္တစ္တုိက္တြင္ ဦးေဆာင္သူကို အမ်ားစုက ခ်ဥ္းကပ္သည္၊ ဒါ့ျပင္ ဦးေဆာင္သူ၏ ကိုယ္ေရးအရာရွိ သုိ႔မဟုတ္ လုပ္ပုိင္ခြင့္ရွိသူမ်ားကိုသာ အေလးထားဆက္ဆံတတ္သည္၊ ေအာက္လက္ ငယ္သားမ်ားကိုေတာ့ မျမင္တတ္ၾက၊ ဒါဟာလဲ ထုံးတမ္းအစဥ္လာပင္ျဖစ္သည္။ စာေရးသူေတြ႔ၾကံဳရသည့္ စာသင္တုိက္ၾကီးမွာေရာ တကၠသိုလ္အသုိင္းအ၀ုိင္းမွာေရာ အဖြဲ႔အစည္းမွာေရာ ဤကဲ့သုိ႔ပင္ျဖစ္သည္။
သုိ႔ေသာ္လည္း စာေရးသူ သိေသာ သူမ်ားတြင္ မႏၱေလးေက်ာင္းအမၾကီးကေတာ့ တမူထူးျခားေနသည္၊ သီတဂူဆရာေတာ္ၾကီးကို လူတုိင္းက သိေပမဲ့ သီတဂူဆရာေတာ္ၾကီးကေတာ့ လူတုိင္းကုိ မသိ။ ထုိ႔အတူ စာေရးသူကေတာ့ ေက်ာင္းဒကာ ေက်ာင္းအမေတြကို သိေနေပမဲ့ စာေရးသူကိုေတာ့ ေက်ာင္းဒကာ ေက်ာင္းအမေတြ မသိၾက။ ဒါေပမဲ့ မႏၱေလးေက်ာင္းအမၾကီးက သိေနသည္၊ မၾကာေသးမီကမွ သီတဂူဆရာေတာ္ၾကီးအနား ေရာက္လာေသာ ေက်ာင္းအမၾကီးကို လူတုိင္းက သိသည္၊ ထုိေက်ာင္းအမၾကီးကလဲ သာမည လူမသိ သူမသိ သူျဖစ္တဲ့ စာေရးသူကုိ သိေနသည္။ သိေနရုံတင္ မဟုတ္ အေမတစ္ေယာက္လုိပင္ ျဖစ္သည္။ အေရးမပါေသးေသာ စာေရးသူအား အေလးထားသည္။

ပူေနးတကၠသိုလ္ကိုယ္စား အရွင္ျမတ္တစ္ပါးအား ေက်ာင္းအမၾကီး ေဒၚညႊန္႔ညႊန္႔ေအးက လွဴဒါန္းစဥ္

လူခ်စ္လူခင္ေပါ
ေပးကမ္းျခင္းသည္ လူခ်စ္ လူခင္ေပါသည္ဟု အဆုိသည္ အလြန္မွန္ပါသည္။ ေက်ာင္းအမၾကီးသည္ သီတဂူဆရာေတာ္ထံ ေရာက္လာသည္မွာ ႏွစ္အားျဖင့္ မၾကာေသး၊ သုိ႔ေသာ္လည္း သူ႔ကို ခ်စ္ၾကသည္၊ အခ်ိန္တုိအတြင္းမွာ လူခ်စ္လူခင္ ေပါသည္။ ေပးကမ္းျခင္း၏ အက်ိဳးျဖစ္သလုိ မာတိကာ ေက်ာင္းအမၾကီးကဲ့သုိ႔ သံဃာမ်ားအေပၚ ထားသည့္ သူ၏ စိတ္ထားေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ စာေရးသူ အပါ၀င္ သီတဂူ ရဟန္း၊ ေက်ာင္းသားမ်ားက ခ်စ္ၾကသည္။ ဗုဒၶဂယာ ေရာက္လာတုန္းက လူမသိ သူမသိ အေရးမပါ အရာမေရာက္တဲ့ စာေရးသူအား မုန္႔ဖုိး ေပးသြားေသးသည္၊ ေအာ္--ဘယ္ေလာက္ ခ်စ္ဖုိ႔ေကာင္းလဲ။ မာတိကာ စိတ္ဓာတ္ပင္ျဖစ္သည္။

နာလႏၵာတကၠသုိလ္ ကုိယ္စား အေမ့သားလွ အလွဴခံစဥ္

ေက်ာင္းအမၾကီးသည္ သီတဂူဆရာေတာ္ၾကီးႏွင့္ ပ႒ာန္းဆက္ စပ္မိရာမွ သီတဂူဆရာေတာ္ၾကီးႏွင့္ ပူေပါင္းျပီး သီတဂူအလွဴမ်ားစြာတုိ႔တြင္ အမ်ားဆုံး ပါ၀င္သူ ျဖစ္သည္။ သီတဂူကမၻာ့ဗုဒၶတကၠသုိလ္ (မႏၱေလး)ကို တစ္ဦးတည္း သိန္းေပါင္း ေသာင္းခ်ီ အကုန္က်ခံ လွဴဒါန္းထားသည္။ သီတဂူကမၻာ့ဗုဒၶတကၠသိုလ္ (စစ္ကိုင္း)၊ သီတဂူကမၻာ့ဗုဒၶတကၠသုိလ္ (ရန္ကုန္)၊ သီတဂူဗုဒၶ၀ိဟာရ၊ သီတဂူ ေဆးရုံေတာ္မ်ားႏွင့္ သီတဂူ-လူမႈေရးအလွဴေတာ္မ်ား၌ အမ်ားဆံုးပါ၀င္ လွဴဒါန္းသူ ျဖစ္သည္။ ဘာအက်ိဳးအျမတ္ကိုမွ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ ဆရာေတာ္ၾကီး၏ မြန္ျမတ္ေသာ အလုပ္တစ္ခုကိုသာ ၾကည့္ျပီး သာသနာေတာ္အတြက္ ရက္ရက္ေရာေရာ စြန္႔လြတ္ႏုိင္သည္။ ယေန႔ သီတဂူအလွဴ (အိႏၵိယ) အလွဴမွာလည္းပဲ ျမန္မာက်ပ္ေငြ သိန္း ၃၀၀ ပါ၀င္သည္ဟု သိရသည္။ ယခုအခါ မႏၱေလးေက်ာင္းအၾကီးဟူ၍၎၊ သီတဂူေက်ာင္းအမၾကီးဟူ၍၎ လူသိမ်ားလာသည္။

ဗာရာဏသီဆုိက္ရွိ ေက်ာင္းသားမ်ားကိုယ္စား ေက်ာင္းသားတစ္ပါးအား ေက်ာင္းအမၾကီးက လွဴဒါန္းစဥ္

ဆရာဒကာလက္တြဲညီ
ဒါနရေတာ ယာစေယာေဂါ စေသာ အလွဴရွင္ဂုဏ္ရည္တုိ႔အတုိင္း ေပးကမ္း စြန္႔ၾကဲရတာကို ေပ်ာ္ေမြ႔သည္။ ေပးကမ္းရတာကို ႏွစ္သက္ေသာ ဆရာေတာ္ၾကီးေနာက္ အိပ္စြဲျပီး ပါသမွ်ထုတ္လွဴရတာကို ေပ်ာ္ေမြ႕ေနပုံရသည္၊ သာသနာအတြက္ လူမႈေရးအတြက္ ပါသမွ် ထုတ္လွဴေသာ ဆရာေတာ္ၾကီး၏ေနာက္က တေကာက္ေကာက္ လုိက္ လွဴေလ့ရွိသည္မွာ အားက်စရာပင္ ဆရာေတာ္ၾကီးက အလွဴတစ္ခုခုလုပ္ေတာ့မည္ဆုိရင္-- ေက်ာင္းအမၾကီးလုိ႔ ေခၚလိုက္တာနဲ႔ ေက်ာင္းအမၾကီး ဘာလုပ္ရမည္ဆုိတာ သေဘာေပါက္ေနသည္၊ အဲဒီလုိ စကားမ်ိဳးကိုလဲ ေမ်ာ္လင့္ေနပုံရသည္။ မိမိမွာ ရွာေဖြလုိ႔ရလာတဲ့ စည္းစိမ္ေတြကို အက်ိဳးရွိရွိ ဘယ္ေနရာ ဘယ္လုိ လွဴရမည္ ေပးရမည္ စြန္႔လြတ္ရမည္ဆုိတာ ေကာင္းေကာင္း သိလာဖုိ႔ရာ ဆရာေတာ္ၾကီး၏ ေက်းဇူးေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္သည္။

ဧရာ၀တီ သက္ေသတည္
သီတဂူဆရာေတာ္ၾကီးက ‘‘ေမခ မလိခႏွင့္ ထုိျမစ္ႏွစ္ခုသုိ႔ ေပါင္းစည္းလာေသာ ေခ်ာင္းေရ ျမစ္ေရမ်ား မရွိလွ်င္ ဧရာ၀တီဆုိတာ မရွိႏုိင္၊ ဧရာ၀တီ ျမစ္ ျဖစ္ဖုိ႔အတြက္ ထုိျမစ္ငယ္ေလးမ်ား ေပါင္းစည္းေပးရသည္၊ အလားတူပင္ ရွမ္း ကခ်င္ ခ်င္း ကရင္ ကယား ရခုိင္ မြန္ တုိင္းရင္းသား မ်ိဳးႏြယ္မ်ား မရွိလွ်င္ ျမန္မာဆုိတာ ရွိမလာႏုိင္၊ ျမန္မာဆုိတာ ျဖစ္လာဖုိ႔အတြက္ ထုိတုိင္းရင္းသား ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမမ်ားက ေပါင္းစပ္ေပးၾကရသည္၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဒုိ႔မ်ား ငယ္စဥ္ကထဲက ရွမ္းဗမာ မြန္ ရခုိင္ စသည္ျဖင့္ ခြဲျခားမႈ ဘယ္ေတာ့ မရွိခဲ့၊ ယေန႔အလွဴသည္လဲ မခြဲျခားဘဲ ျမန္မာဟု သေဘာထားျပီး အားလုံးကို လွဴခဲ့သည္၊ အားလုံးလဲ ကိုယ့္ျပည္ ကိုယ့္ရြာအတြက္ အလုပ္ လုပ္ၾကလိမ့္မည္’’ဟု ေမ်ာ္လင့္ပါေၾကာင္း ေျပာသြားသည္။

ဘုံေဘတကၠသုိလ္ရွိေက်ာင္းသားမ်ား ကိုယ္စား သီတဂူစတား အလွဴခံေပးစဥ္

ဤကဲ့သုိ႔ ဆရာေတာ္ၾကီး၏ မြန္ျမတ္ေသာ အလုပ္ကို မႏၱေလး ေက်ာင္းအမၾကီး အားမက်ဘဲ ရွိအံ့နည္း။ ရွိတာ အကုန္ထုတ္လွဴမည္ပင္ ျဖစ္သည္။ ဆရာေတာ္ၾကီး၏ အလုပ္ကို သိသူတုိင္း သဒၶါနဲ႔ဓန ရွိေနပါက ထုိေက်ာင္းအမၾကီးလုိပဲ ျဖစ္မည္ထင္ပါသည္။ လွဴလွ်င္ေပါ့သည္ ယူလွ်င္ေလးသည္တဲ့။

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ
သီတဂူစတား
၆-၁၂-၂၀၁၁

Read more »

ထပ္ဆင့္အလွဴ

ထပ္ဆင့္အလွဴ
ဘုရားလက္ထက္ေတာ္ကထဲက အနာထပိဏ္သူေ႒းတုိ႔ ၀ိသာခါတုိ႔သည္ သူတုိ႔ရွာေဖြလုိ႔ရလာတဲ့ စီးစိမ္ဥစၥာမ်ားကို ကိုယ္ခ်ည္းပဲ မသုံးဘဲ သာသနာေတာ္အတြက္ပါ ေ၀စားမွ်စား လုပ္တတ္သူ ျဖစ္သည္။ ယခုလဲ စကၤာပူမွ ဒကာမေလးတစ္ေယာက္သည္ သူမ၏ ေခြ်းနဲ႔စာျဖင့္ တတိယအၾကိမ္ ေသြးလွဴတဲ့ အထိမ္းအမွတ္ျဖင့္ ဘုံေဘျမိဳ႕ ေစာမယေကာလိပ္ရွိ Ph.D ျမန္မာေက်ာင္းသား (၂၀) တုိ႔အတြက္ ဆြမ္းအလွဴအျဖစ္ လွဴဒါန္းသည္။ အရင္တစ္ခါလဲ အလွဴၾကီးတစ္ခုလုပ္ခဲ့ျပီး ျဖစ္သည္။

ဒီကေန႔အလွဴသည္ မိမိ၏ အသက္ အစိတ္ပုိင္းတစ္ခုျဖစ္တဲ့ ေသြးအလွဴအေပၚ ထပ္ေလာင္းျပီး သံဃိကဒါန အလွဴပါ လွဴတဲ့ ထပ္ဆင့္အလွဴျဖစ္သည္။ အလွဴရွင္ကေျပာေသးတယ္၊ လွဴတာကေတာ့ ဘယ္မွာလွဴလွဴ ျဖစ္ေပမဲ့ အရွင္ဘုရားတုိ႔လုိ ပုဂၢဳိလ္မ်ိဳးေတြ တစ္စုတေ၀းတည္း လွဴခြင့္ရဖုိ႔ဆုိတာ မလြယ္ဘူးဘုရားတဲ့။

အလွဴရွင္ေရးလုိက္ေသာ ‘စာ’
ဘုန္းဘုန္း မဂၤလာနံနက္ခင္းပါ
ဘုန္းဘုန္းကို အလုပ္ပိုေပးလိုက္ၿပန္ၿပီ။ ဘုန္းဘုန္း ရိုရိုေသေသ ေလးေလးစားစား အကူညီေတာင္းပါတယ္။ ဘုန္းဘုန္းတို႔ကို ဆြမ္းကပ္ခ်င္လို႔ အခုအလွဴေငြလႊဲလိုက္ပါတယ္။ သမီးကိုယ္တုိင္ ကိုယ္ထိလက္ေယာက္ ကပ္လွဴခ်င္ေပမယ့္ ဘုန္းဘုန္းတို႔ဆီကို မလာနိုင္လို႔ ဘုန္းဘုန္းအကူညီလိုအပ္ပါတယ္။ ဒီေန႔လွဴတာက သမီးရဲ့ တတိယအၾကိမ္ ေသြးလွဴတဲ့ အမွတ္တရပါ၊ မေၿပာပေလာက္အေသးအဖြဲေလးကို ၿဖစ္ေၿမာက္ေအာင္ကူညီေပးတဲ့အတြက္ ေလးေလးနက္နက္ ရွစ္ခိုးကန္ေတာ့လိုက္ပါတယ္ဘုန္းဘုန္း။
ဘုန္းဘုန္း နာမည္နဲ႔ လႊဲလိုက္တယ္။
ရိုေသေလးစားစြာၿဖင့္
စကၤာပူ ဒကာမ
=======================
သာဓု သာဓု သာဓု
ယေန႔အလွဴေရာ ေရွးေရွးက အလွဴေတြအတြက္ပါ သာဓု ေခၚပါသည္၊ ေက်းဇူးလဲ အထူးတင္ပါသည္။ စာေရးသူအား ေ၀ယ်ာ၀စၥကုသုိလ္ေတြ ေပးတဲ့ အတြက္လဲ မ်ားစြာ ေက်းဇူးတင္ပါသည္။

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ
သီတဂူစတား
၁၆-၁၁-၂၀၁၁

Read more »

The Love Day

ဒီကေန႔ ေအာက္တုိဘာ၂၉ ရက္ေန႔သည္ ဒိပါ၀လိေန႔မ်ား၏ ေနာက္ဆုံးေန႔ (၅ ရက္ေျမာက္ေန႔) ျဖစ္သည္။ ငါးရက္ေျမာက္ေန႔ျဖစ္တဲ့ ဒိပါ၀လိေန႔ကို ယာမ ဒြိတိယ (Yama Dvitiya) ေခၚ Bhai Dooj အတြက္ ရည္ညႊန္းသည္။ အဲဒီေန႔မွာပဲ အစ္မ ညီမေတြက အေ၀းေရာက္ေနတဲ့ သူတုိ႔ရဲ့ အစ္ကို ေမာင္ေတြကို အိမ္ကို ဖိတ္မန္ၾကတယ္။ လက္ေဆာင္ေပးၾကတယ္။ ဆုိလုိတာက အစ္မ ညီမမ်ား၏ အကို ေမာင္မ်ားအေပၚ ခ်စ္တဲ့ Love ကို ေဖၚျပတဲ့ ေန႔ျဖစ္လုိ႔ Love Day ဟုေခၚသည္။

ဒီ ငါးရက္ေျမာက္ေန႔မွာပဲ စာေရးသူတုိ႔ျမန္မာရဟန္းေက်ာင္းသားမ်ား ဘုံေဘတကၠသုိလ္ရွိ Love Day ေခၚ Happy Divali က်င္းပရာ ဘုံေဘတကၠသိုလ္၀င္းထဲသုိ႔ သြားခဲ့ၾကသည္။ ထုိတကၠသုိလ္၀န္းထဲမွာပဲ Love Day or Happy Divali Day အခမ္းအနား က်င္းပသည္။

အမ္းအနားၾကြ ျမန္မာရဟန္းေတာ္မ်ား

အစီအစဥ္မ်ား (၁)
၁။ ေရွးဦးစြာ ၾကြေရာက္လာေသာ ျပည္တြင္းျပည္ပ ေက်ာင္းသားမ်ားႏွင့္ ဧည့္သည္ေတာ္မ်ားအား အစားအစာျဖင့္ ဧည့္ခံၾကိဳဆုိျခင္း။

ဟန္းဆက္မ်ား သန္႔ရွင္းေရး၀န္ေဆာင္မႈ

၂။ အစားအစာမ်ား စားေသာက္ျပီး လက္ကုိင္ဖုန္း ဟန္းဆက္မ်ားကို သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ေပးျခင္း။
အဘယ့္ေၾကာင့္ ဟန္းဆက္ လက္ကုိင္ဖုန္းမ်ားကို ဂြမ္းစေလးမ်ားျဖင့္ ေဆးရည္မ်ား သုပ္လိမ္းျပီး သန္႔ရွင္းေပးသနည္း? စိတ္၀င္စားစရာပင္။ အမွန္တကယ္ေတာ့ က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မူအတြက္ တကၠသုိလ္၏ လုပ္ရွားမႈ႕တစ္ရပ္ပင္ ျဖစ္သည္။ မၾကာေသးမီက ထုတ္ေ၀လုိက္တဲ့ ျဗိတိသွ် မဂၢဇင္း WHICH မွာ မုိဘုိင္း (လက္ကုိင္) ဖုန္းမ်ားသည္ ကမၻာေပၚမွာ ဒုတိယ အညစ္ပတ္ဆုံးျဖစ္သည္ဟု ေဖာ္ျပထားသည္။ ဟန္းဆက္မ်ားသည္ ဗက္တီးရီးယားပုိး၊ မႈိစြဲ ဖားဥစြဲျခင္း စတဲ့ ဗုိင္းရပ္ပုိးမ်ားကို ေမြးျမဴရာ ေပါက္ဖြားရာ ဌာနျဖစ္ေနသည္။ ထုိအကူးစက္ျမန္ေသာ ဗုိင္းရပ္စ္ပုိးမ်ားသည္ အသည္းေရာင္ ေရာဂါ၊ အသား၀ါေရာဂါ၊ ဖ်ားနာျခင္းစတဲ့ ေရာဂါမ်ားကို ျဖစ္ေစႏုိင္သည့္အျပင္ ပ်ိဳ႕အံျခင္း၊ ဗုိက္နာျခင္း၊ ထုိင္းမႈိင္းေလးလံျခင္း၊ ေခါင္းကိုက္ျခင္း၊ ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္ျခင္း၊ အိပ္မရျခင္း၊ မွတ္ဥာဏ္မ်ား ဆုံးရႈံးျခင္းႏွင့္ အရုိးအဆစ္မ်ား နာက်င္ျခင္းစတဲ့ ေရာဂါမ်ားကိုလဲ ျဖစ္ေစႏုိင္သည္။

ယခုအခါ အိႏၵိယျပည္ၾကီးမွာ သန္းေပါင္း ၁၀၀ ေက်ာ္ေသာ ျပည္သူေတြ ကိုယ္ပုိင္ဖုန္း ဟန္းဆက္မ်ား အသုံးျပဳေနၾကသျဖင့္ ထုိကဲ့သုိ႔ေသာ ေရာဂါမ်ားျဖစ္ေစႏုိင္ေၾကာင္း အသိပညာရွိဖုိ႔လုိသည္၊ ဟန္းဆက္မ်ားကို သန္႔ရွင္းဖုိ႔လုိသည္၊ ကြ်ႏ္ုပ္တုိ႔ ေရႊျပည္ၾကီးမွာေတာ့ ဖုန္းေစ်းႏုန္းမ်ား အဆမတန္ၾကီးေနေသးသျဖင့္ လူတန္းေစ့ မကိုင္ႏုိင္ေသးသည္အတြက္ အဲဒီေရာဂါမ်ားအတြက္ ကံေကာင္းေနေသးသည္ဟု မွတ္ရမလုိ ျဖစ္ေနသည္။ ေန႔စဥ္ ဖုန္းေျပာေနရသျဖင့္ မိမိ ႏွာေခါင္း ပါးစပ္မွေသာ္လည္ေကာင္း အျပင္ဘက္မွေသာ္လည္ေကာင္း ထုိထုိဗုိင္းရပ္ပုိးမ်ားကို ေမြးျမဴေပးေနသလုိျဖစ္သည္၊ အထူးသျဖင့္ တပါးသူ၏ ဖုန္းမ်ားကို အတတ္ႏုိင္ဆုံး အသုံးမျပဳဖုိ႔ လုိသည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ ဒီကေန႔ Happy Divali ေန႔မွာ အစီအစဥ္တစ္ရက္ အေနနဲ႔ ဟန္းဆက္ႏွင့္ပတ္သက္ျပီး အသိပညာ ႏုိးေဆာ္ေပးေသာ အေနျဖင့္ ဟန္းဆက္မ်ား သန္႔ရွင္းေပးျခင္း ၀န္ေဆာင္မႈ (Free of Cost) လုပ္ေပးသည္။

ဆရာမၾကီးက အခမ္းအနားအစီအစဥ္မ်ား ေၾကညာ

အစီအစဥ္မ်ား (၂)
အပုိင္း (၂) မွာေတာ့ ေက်ာင္းေဆာင္ အေပၚထက္တြင္ Out door အခမ္းအနားက်င္းပႏုိင္ရန္ စီစဥ္ထားသည္။ ထုိေနရာတြင္ ညေနပုိင္း ေနက်ခ်ိန္ႏွင့္ ညပိုင္းအထိ အစီအစဥ္ ဒုတိယပုိင္း စသည္။
၁။ အခမ္းအနားမႈးက အစီအစဥ္မ်ားကို ႏွစ္စဥ္က်င္းပရျခင္းအေၾကာင္းမ်ားကို ေၾကညာသည္။

၂။ ဒီကေန႔သည္ Love Day ျဖစ္သည္ႏွင့္အညီ မိမိတုိ႔၏ မိဘ သူငယ္ခ်င္း ခ်စ္သူမ်ားထံ တုိက္ရုိက္ ဖုန္းဆက္ေစသည္။ ဒီအစီစဥ္က ႏုိင္ငံျခားသားေက်ာင္းသားမ်ားသည္ အလြန္ေ၀းလံလွေသာ မိမိတုိ႔၏တုိင္းျပည္ အိမ္၊ ႏွင့္ မိဘ ေဆြမ်ိဳးမ်ားနဲ႔ ခြဲခြါလာၾကျပီး ပညာလာသင္ၾကားၾကရသည္၊ မိဘ ေဆြးမ်ိဳး ခ်စ္သူမ်ားကို လြမ္းေနမိသည္မွာ အမွန္ျဖစ္သည္၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ ကိုယ့္ႏုိင္ငံရွိ မိဘ ေဆြမ်ိဳး သုိ႔မဟုတ္ ခ်စ္သူမ်ားထံ free of charge တုိက္ရုိက္ဖုန္းဆက္ေစသည္၊ မုိက္ဖြင့္ထားသျဖင့္ အခမ္းအနားရွိ ဆရာဆရာမ ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူအားလုံး သူတုိ႔ အျပန္အလွန္ ေျပာေနသည္ကို ၾကားေနရသည္၊ လက္ခုပ္တေ၀ါေ၀ါျဖင့္ အားေပးေနသည္မွာ ၾကည္းႏူးစရာ။ အျပန္အလွန္ေျပာသမွ်စကားကိုလဲ ၾကြေရာက္လာသူ ဧည့္ပရိသတ္ကို အဂၤလိပ္လုိ ျပန္ေျပာျပရသည္။

ခ်စ္သူထံလား မိတ္ေဆြထံလား သူငယ္ခ်င္းထံလား မိဘထံလား မေျပာတတ္ သူ ဖုန္းဆက္ေနသည္

၃။ သီခ်င္းဆုိျခင္း အကျဖင့္ ေဖ်ာ္ေျဖျခင္း အစီအစဥ္၊ ေရွးဦးစြာ အိႏၵိယ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကို အဂၤလိပ္ ဟိႏၵီဘာသာျဖင့္ ဆုိျပသည္၊ ထုိသီခ်င္းကိုပဲ သရုပ္ေဖာ္အကမ်ားျဖင့္ ေဖ်ာ္ေျဖသည္။ အဲဒီေနာက္ပုိင္းမွာ ေက်ာင္းသားမ်ား၏ သီခ်င္းဆုိပြဲ ျဖစ္သည္။ တခ်ိဳ႕လည္း သံစဥ္မပါဘဲ ဆုိသည္၊ တခ်ိဳ႕လဲ သံစဥ္ပါသျဖင့္ အကမ်ားျဖင့္ ပုိျပီး ျမိဳင္ဆုိင္ေစသည္။ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ ေျပာသြားသည့္ စကားသည္လဲ အလြန္ေကာင္းပါသည္။ ေလာကမွာ လူသားအခ်င္းခ်င္း ၾကင္နာတတ္တဲ့ ေမတၱာကလြဲ ဘာမွ မရွိ၊ လူျဖဴ လူမည္း၊ ဘာသာကြဲဆုိတာ မရွိ၊ အခ်စ္ Love ေမတၱာသာ ရွိေၾကာင္း ေျပာသြားသည္။ Love Day ျဖစ္သည္၊ လူသားအခ်င္းခ်င္း ညီအကို ေမာင္ႏွမစိတ္ ေမတၱာ ထားၾကရမည္ ျဖစ္သည္။

ျမဴးၾကြတဲ့သီခ်င္းမ်ားနဲ႔အကမ်ား

၄။ ဆုိပြဲ ကပြဲမ်ား အျပီး ဆုေပးသည္၊ ေက်ာင္းသားမ်ားစြာထဲက ျမန္မာေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ အဂၤလိပ္သီခ်င္းဆုိသည္၊ တတိယ ရသည္။

အားေပးၾကတယ္

၅။ Closing Program အခမ္းအနားသိမ္း အေနနဲ႔ Love Day ေန႔မွာ ျမန္မာေက်ာင္းသားရဟန္းေတာ္မ်ားကို Chanting ေပးရန္ ပင့္ဖိတ္သည္။ Love Day ေန႔အတြက္ ေမတၱာသုတ္ ရြတ္ေပးခဲ့ၾကသည္၊ ညီမ အစ္မက အစ္ကို ေမာင္မ်ားကို ခ်စ္တဲ့ Love၊ အစ္ကို ေမာင္မ်ားက အစ္မ ညီမမ်ားကို ခ်စ္တဲ့ Love၊ သားသမီးမ်ားက မိဘမ်ားကို ခ်စ္တဲ့ Love၊ မိဘက သားသမီးမ်ားကို ခ်စ္တဲ့ Love၊ ေကာင္ေလးက ေကာင္မေလးကို ခ်စ္တဲ့ Love၊ ေကာင္မေလးက ေကာင္ေလးကို ခ်စ္တဲ့ Loveႏွင့္ သူငယ္ခ်င္းမ်ာကို ခ်စ္တဲ့ Love မ်ားသည္ Individual Love မွ်သာ ျဖစ္သည္။ စာေရးသူတုိ႔ ဒီကေန႔ တကမၻာလုံးအတြက္ ရြတ္ဖတ္ ပုိ႔လြတ္လုိက္တဲ့ Love က အမိက တစ္ဦးတည္းေသာ သားကို ေပးတဲ့ ေမတၱာမ်ိဳးနဲ႔ တေလာကလုံးရွိ သက္ရွိသတၱ၀ါအားလုံးအေပၚထားတဲ့ Universal Love ေမတၱာမ်ိဳးျဖစ္သည္။

တကမၻာလုံးသုိ႔ ေမတၱာလြတ္ေနေသာ ျမန္မာရဟန္းေတာ္မ်ား

Love Day ေန႔မွာ အခ်စ္မ်ားစြာျဖင့္ ေပ်ာ္ရႊင္ႏုိင္ၾကပါေစ။

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ
သီတဂူစတား
၃၀-၁၀-၂၀၁၁

Read more »

သီတင္းကြ်တ္ဆုေတာင္း

သီတင္းကြ်တ္ဆုေတာင္း

သီတင္းကြ်တ္ျခင္းဆုိသည္မွာ ၀ါးတြင္းသုံးလအတြင္း ဘယ္မွမသြားရဘဲ တစ္ေနရာတည္းမွာ သီတင္းသုံး (တည္ရွိ) ေနရျခင္းတည္းဟုေသာ အေႏွာင္ဖြဲ႔မွ လြတ္ျခင္း ကြ်တ္ (freedom) ျခင္းျဖစ္သည္။ ထုိေန႔မွာပဲ မိမိတုိ႔သႏၱာန္မွာ ကိန္း၀ပ္ (သီတင္းသုံး) ေနေသာ ကိေလသာတုိ႔သည္ လြတ္သြားသည္၊ ကြ်တ္သြားသည္တုိ႔ကုိ အေၾကာင္းျပဳ၍ ရဟန္းေတာ္မ်ား ဘုရားဖူးထြက္ၾကသည္။ မိမိတုိ႔ ႏွစ္သက္ရာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး သြားႏုိင္ၾကသည္။

အားလုံးေသာ တရားခ်စ္ခင္ သူေတာ္စင္အေပါင္းတုိ႔လည္းပဲ ကိုယ္တြင္းကိုယ္ပမွာ ကိန္း (သီတင္းသုံး) တည္ရွိေနေသာ ကိေလသာ အတြင္းရန္ႏွင့္ အနိ႒အာရုံဟုေသာ အျပင္ပရန္တုိ႔ကုိ လြတ္ေစသတည္း၊ ကြ်တ္ေစသတည္း။ အေႏွာင္ဖြဲ႕မွန္သမွ် အားလုံးမွလဲ ကြ်တ္လြတ္ျပီး မိမိတုိ႔ေပ်ာ္ရာ ေနရာအသီးအသီးသုိ႔ လြတ္လြတ္ လပ္လပ္ က်န္းက်န္းမာမာ ေရာက္ပါေစေၾကာင္း ဆုေတာင္းေမတၱာ ပုိ႔သပါသည္။

သီတဂူစတား
(သီတင္းကြ်တ္လျပည့္ေန႔)
၁၂-၁၀-၂၀၁၁

Read more »

၁၀ ၾကိမ္ေျမာက္ ေန႔ဆြမ္းအလွဴရွင္

ဒီကေန႕ (၂၄-၉-၂၀၁၁) စေနေန႔ ေန႔ဆြမ္းကို ဘုံေဘျမိဳ႕ ေလေၾကာင္းအင္ဂ်င္နီယာ မိသားစုမ်ား ျဖစ္ၾကေသာ ဒကာ ဦးေက်ာ္ေဆြ+ဒကာမ ေဒၚသန္းသန္းေဌး၊ သား ရဲေက်ာ္ျဖိဳး၊ သမီး ယဥ္သူဇာေက်ာ္တုိ႔က ဘုံေဘျမိဳ႕ ေစာမယေကာလိပ္ရွိ ျမန္မာ Ph.D ေက်ာင္းသား ရဟန္း ၂၃ ပါးတုိ႔ အား လာေရာက္ကပ္လွဴသြားသည္။ ဒီေန႔အလွဴသည္ ထုိမိသားစု၏ ဆယ္ၾကိမ္ေျမာက္ အလွဴျဖစ္သည္။

ဆြမ္းဟင္းမ်ားမွာ- ငါးသေလာက္ခ်က္၊ ၾကက္သားအားလူး၊ ျပည္ၾကီးငါးသုပ္၊ ငါဟင္း အခ်ဥ္ရည္၊ ခဲဖြယ္မ်ားအျဖစ္ ေကာက္ညွင္းငွက္ေပ်ာေပါင္း၊ ခ်က္စားရန္ ၾကာဇံ၊ ဆန္ ဆီမ်ား လွဴသြားသည္။ ဒကာမၾကီးမိသာစုက ျမန္မာျပည္ျပန္မည္၊ ၁ လခြဲေလာက္ ၾကာမည္ျဖစ္သည္၊ သူတုိ႔ျပန္မလာေသးမီ သံဃာမ်ား ေန႔လည္စာအတြက္ သူတုိ႔ရွိေနစဥ္ကလုိပဲ ကပ္လွဴႏုိင္ရန္ ရူပီး တစ္ေသာင္း တစ္ေထာင္ (၁၁၀၀၀) (ျမန္မာက် ၂ သိန္းခြဲခန္႔) ကိုပါ လွဴသြားေသးသည္။

ဒီကေန႔ ေန႔ဆြမ္း ဟင္းလ်ာမ်ားသည္ ဤေနရာ ဤေဒသမွာျဖင့္ စားရခဲမွ် ျဖစ္သျဖင့္ သံဃာေတာ္မ်ား ေက်နပ္ေတာ္မူၾကသည္။ အလွဴရွင္ မိသားစုအားလဲ အထူးေမတၱာပုိ႔ေပးၾကသည္။ ေနာက္ထက္ ေက်းဇူးတင္ ေမတၱာပုိ႔ရမည့္ အလွဴရွင္တစ္ဦးရွိပါေသးသည္။
ျပီးခဲ့တဲ့ (၂၀-၉-၂၀၁၁) ေန႔က ေန႔ဆြမ္းအလွဴရွင္က အေမရိကမွ ေဒါက္တာၾသသဓသာရ ျဖစ္သည္၊ KFC စားေသာက္ဆုိင္မွာ တစ္ရက္ ႏွင့္ အေဆာင္မွာပဲ ေန႔လည္စာ ခ်က္ျပဳတ္ျပီးတစ္ရက္ ကပ္လွဴခဲ့သည္။

ေပါ့ပါးသြား
ေပးလုိက္ရ လွဴလုိက္ရ စြန္႔လုိက္ရတဲ့ သူေတြမွာေတာ့ ျပံဳးေပ်ာ္ႏုိင္သည္၊ ကိုယ့္သႏၱာန္မွာေလးလံေနတဲ့ မစၦရိယ၀န္ထုပ္၀န္ပုိးၾကီးကို ျပစ္ခ်လုိက္ရလုိ႕ ေပါ့ပါးသြားသည္။ အာရကၡ ဒုကၡမရွိေတာ့၍လဲ ျပံဳးေပ်ာ္ႏုိင္သလုိ ေမတၱာစိတ္ျဖင့္ ေပးလွဴလုိက္ရလုိ႕လဲ ျပံဳးေပ်ာ္ႏိုင္ၾကသည္။ (ဣဓ ေမာဒတိ၊ ေပစၥေမာဒတိ၊ ကတပုေညာ ဥဘယတၱ ေမာဒတိ) လက္ခံလုိက္ရတဲ့ သူေတြမွာေတာ့ အေၾကြးတင္သြားသျဖင့္ ေလးလံသြားသည္။ အေၾကြးတင္ရင္ ဣဏပရိေဘာဂ ရွိေနသူေတြ အတြက္ အေၾကြးဆပ္ရမည္မွာ အမွန္ပင္ျဖစ္သည္။ ထုိအေၾကြးေက်ႏုိင္ရန္ ေမတၱာပုိ႔ ဆင္ျခင္ စားသုံးရသည္။

အလွဴရွင္မိသားစုအားလုံးသည္ ကာယ စိတၱ ခ်မ္းသာသုခ ျပည့္စုံလ်က္ သာသနာေတာ္အတြက္ ေထာက္ပံ့ႏုိင္ၾကေသာ အမ်ိဳးေကာင္းသား အမ်ိဳးေကာင္းသမီးမ်ား ျဖစ္ၾကပါေစဟု သံဃာေတာ္မ်ား ကိုယ္စား ဆုေတာင္း ေမတၱာ ပုိ႔သပါသည္။

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ
သီတဂူစတား
၂၄-၉-၂၀၁၁

Read more »

ေမြးေန႔ ေန႔ဆြမ္းအလွဴရွင္

(၉)ၾကိမ္ေျမာက္ ဒီေန႔ ေန႔ဆြမ္းအလွဴရွင္
ဒီေန႔ (၁၀-၉-၂၀၁၁) စေနေန႔ ဘုံေဘျမိဳ႕၊ ေစာမယေကာလိပ္ရွိ ျမန္မာ (Ph.D) ေက်ာင္းသားရဟန္း ၂၂ ပါးတို႔ ေန႔ဆြမ္းဆက္သည့္ အလွဴရွင္မ်ားက ဘုံေဘျမိဳ႕ ေလယာဥ္အင္ဂ်င္နီယာ ျမန္မာမိသားစုပဲ ျဖစ္ပါသည္။ ဒကာမၾကီး၏ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ၏ အသက္ ၄၇ ႏွစ္ျပည့္ ေမြးေန႔အတြက္ျဖစ္ပါသည္။

ဒကာ ဦးေက်ာ္ေဆြႏွင့္ ဒကာမ ေဒၚသန္းသန္းေဌး သမီး ယဥ္သူဇာေက်ာ္တုိ႔ အေဆာင္ေရာက္လာျပီး ခ်က္ျပီး ျပဳတ္ျပီး ဆြမ္းဟင္းမ်ား လာလွဴသည္၊ ၉ ၾကိမ္ေျမာက္ဟု ေျပာလုိ႔ရပါသည္၊ ျပီးခဲ့တဲ့ ဗုဒၶဟူးေန႔က ၇ ၾကိမ္ေျမာက္ ေခါက္ဆြဲဆြမ္း၊ ထမင္းေၾကာင္ဆြမ္းမ်ား အသီးအႏွံမ်ား လာကပ္တုန္းက လွဴထားခဲ့ေသာ ျမန္မာျပည္မွ သယ္ယူလာေသာ ရွမ္းေခါက္ဆြဲမ်ား၊ သူနဲ႕ တြဲဘက္ အစားအစာအစုံမ်ားလွဴထားခဲ့သျဖင့္ ျပီးခဲ့တဲ့ စေနေန႔က ထုိမိသားစု အလွဴနဲ႕ပဲ သံဃာ ၂၂ ပါးစာအတြက္ ေန႕လည္စာ ရွမ္းေခါက္ဆြဲဆြမ္းမ်ား လုပ္စားၾကသည္။ ထုိမိသားစု၏ အလွဴပင္ျဖစ္သည္။

ယခု စေနေန႕မွာလဲ ၾကက္သားႏွင့္မွ်စ္ေၾကာ္၊ ဗူးသီးအသားျပြမ္းခ်က္၊ ပုဇြန္ထုပ္ေကြးၾကီးမ်ား၊ ေကာ္ျပန္႕ေၾကာ္၊ ပန္းသီး၊ ဆန္းကစ္သီး၊ နႏြင္းမကင္းမ်ား အျပင္ ၀က္အူေခ်ာင္းမ်ား၊ ေကာ္ဖီမစ္ထုတ္မ်ား၊ ဆန္၊ ဆီမ်ား လာလွဴသြားသည္၊ စာေရးသူ ဘုံေဘေရာက္ေနသည္မွာ ၅ လပင္ရွိျပီ၊ ပုဇြန္ထုပ္ေကြးႏွင့္ ေကာ္ျပန္႕ေၾကာ္ကိုေတာ့ ပထမအၾကိမ္ စားဖူးျခင္းပဲ ျဖစ္သည္။ ထိုမိသားစု၏ ေက်းဇူးနဲ႔ပဲ တစ္ပတ္တစ္ခါ နီးပါး သံဃာမ်ား ေကာင္းေကာင္း ဘုန္းေပးခြင့္ရၾကသည္။

ဒီကေန႕အလွဴက ဒကာမၾကီး ေဒၚသန္းသန္းေ႒းက သူ၏ သူငယ္ခ်င္း အသက္ ၄၇ ႏွစ္ေမြးေန႕အတြက္ပါဘုရားဟု ေလွ်ာက္သြားသည္။ အေ၀းမွ ေမြးေန႔ရွင္လည္း သာဓုေခၚႏုိင္ရန္ ဤအလွဴရွင္ဂုဏ္ျပဳမွတ္တမ္း ေရးျပီးတင္လုိက္ရသည္၊ ဓာတ္ပုံရုိက္ေပးဖုိ႔ ေမ့သြားသည္။ ျပီးတဲ့ပတ္က အလွဴရွင္၏ ဓာတ္ပုံအေဟာင္းကိုပဲ ေမတၱာပုိ႔လုိ႔ ရေအာင္ တင္လုိက္ပါသည္။
အားလုံး ျမင္ၾကားသမွ် သာဓုေခၚႏုိင္ရန္ ပတၱိဒါန ျပဳလုိက္ပါသည္။

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ
သီတဂူစတား
၁၀-၉-၂၀၁၁

Read more »

ဘုံေဘ ျမန္မာမိသားစု၏ အလွဴ

ဒီကေန႕ အလွဴရွင္
ဒီကေန႔ (၃၁-၈-၂၀၁၁) အိႏၵိယႏုိင္ငံ ဘုံေဘျမိဳ႕ရွိ ေစာမယေကာလိပ္ Ph.D ေက်ာင္းသားမ်ားအား ေန႕လည္စာအတြက္ အလွဴရွင္သည္ ဘုံေဘျမိဳ႕ ေလယာဥ္အင္ဂ်င္နီယာ ျမန္မာ မိသားစုျဖစ္သည္။

ဒကာဦးေက်ာ္ေဆြ+ဒကာမ ေဒၚသန္းသန္းေဌး သား-ရဲျဖိဳးေက်ာ္၊ သမီး-မယဥ္သူဇာေက်ာ္ မိသားစုတုိ႔ ျဖစ္သည္။ လာေနက် ကပ္ေနက် မိသားစုျဖစ္သည္၊ အားလုံးနဲ႕ ရင္းႏွီးျပီးသားျဖစ္ပါသည္။ ယခုဆုိလ်င္ ၇ ၾကိမ္ေျမာက္ ျဖစ္သည္။ ဒီမိသားစုမွ စသျဖင့္ အျခားျခားေသာ အလွဴရွင္မ်ားလဲ ေပၚေပါက္လာခဲ့သည္။ ဒီမိသားစုသည္ စာေရးသူတုိ႔ ျမန္မာေက်ာင္းသား ရဟန္းေတာ္မ်ားနဲ႔ တစ္မိသားစုတည္းလုိ ျဖစ္ေနသည္။ ပုံမွန္အားျဖင့္ စေနေန႔မွ လာတတ္သည္၊ ယခုတစ္ပတ္ေတာ့ စေနေန႔ကိုေတာင္ မေစာင့္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ ဗုဒၶဟူးေန႔ အစၥလာမ္ဘာသာမ်ား၏ အစ္ေန႔ ျဖစ္၍ ရုံးမ်ား ပိတ္ထားသျဖင့္ အားတဲ့အခ်ိန္ေလးကို ေရာက္ေအာင္လာၾကသည္။

ယေန႔ဆုိလ်င္ ဧည့္သည္ ရဟန္းေတာ္မ်ားနဲ႕ ၂၄ ပါးရွိသည္။ ဒီမိသားစုသည္ ပုံမွန္အားျဖင့္ အပါး ၂၀ အား တစ္လ ၂ ခါ အနဲဆုံးလာကပ္တတ္သည္၊ တစ္ခါတရံ တစ္လ ၃ ခါေလာက္လာသည္။ ဒီကေန႕ ဆြမ္းအလွဴမိသားစုသည္ ဒါနရေတာ ယာစေယာေဂါ ဆုိတာလုိ ေပးရကမ္းရတာကို အလြန္ေပ်ာ္ေမြ႕သူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ အိမ္မွာပဲ ကိုယ္တုိင္စီမံ ကိုယ္တုိင္ခ်က္ျပီးမွ လာလွဴေလ့ရွိသည့္အတြက္ ဒါနသံ၀ိဘာဂရေတာ- အလွဴဒါန ေပးရကမ္းရျခင္းတုိ႔၌ စီမံခန္႔ခြဲရတာကိုလည္း ေပ်ာ္ေမြ႕ၾကသည္။
ဒီေန႔ကပ္သည့္ အာဟာရမ်ားကလဲ စုံစုံလင္ပါပဲ၊ ေခါက္ဆြဲ အသီးစုံ အသားစုံေၾကာ္၊ ထမင္း အသီးစုံေၾကာ္၊ ၾကက္ကုန္းေဘာင္ၾကီးေၾကာ္၊ ေက်ာက္ပြင့္သုပ္၊ တုန္းယန္းဟင္းခ်ိဳ၊ သခြားသီးသုပ္၊ အျခား ျမန္မာျပည္ကပါလာသည့္ လဖတ္၊ ေျမပဲေလွာ္၊ သီဟုိသီးေလွာ္၊ ငါးေျခာက္၊ စသည္စသည္ျဖင့္ ျမန္မာျပည္လက္ေဆာင္မ်ာကိုလဲ သံဃာေတာ္မ်ားအား ဆက္ကပ္သြားသည္။

ဒကာမတစ္ေယာက္က ေမးတယ္ အရွင္ဘုရား ဟင္းေတြကို ဘာလုိ႔အုိးေတြနဲ႕ ထည့္တာလဲတဲ့၊ မွန္ပါသည္၊ စာေရးသူတုိ႔အဖြဲ႕က ကုိယ့္ေက်ာင္း ကိုယ့္ေနရာလုိ အျမဲမေနတာက တစ္ေၾကာင္း၊ အဖြဲ႔ကမ်ားတာက တစ္ေၾကာင္း ပုဂံျဖင့္ မထည့္ဘဲ အုိးလုိက္ အားရပါးရတည္လုိက္ေတာ့သည္။ အခုျမင္ေနရတဲ့ ဓာတ္ပုံမ်ားကို ၾကည့္ျပီး ေမးသူက ေမးျခင္းျဖစ္သည္။

အလွဴရွင္မ်ားက သံဃာမ်ား ဘုန္းေပးရတာ အလွည့္အေျပာင္းေလးျဖစ္ေအာင္ဆုိျပီး ေခါက္ဆြဲေၾကာ္ ထမင္းေၾကာ္မ်ားကို လာကပ္ျခင္းျဖစ္သည္၊ ပုံမွန္အားျဖင့္ ဟင္းအစုံႏွင့္ အသီးအႏွံမ်ား၊ ဆန္ဆီမ်ား လွဴေလ့ရွိသည္။ သံဃာေတာ္မ်ားလဲ အလွဴရွင္မိသားစု၏ ေက်းဇူးေၾကာင့္ မြန္မြန္ျမတ္ျမတ္ ဘုန္းေပးခြင့္ရသည္။ ထုိ႔အတြက္ သံဃာေတာ္မ်ားကလဲ အလွဴရွင္မိသားစုအား ေမတၱာပုိ႔ ဆုေပးၾကသည္။

အားလုံး ျမင္ ၾကားသမွ်ပုဂၢိဳလ္တုိ႔အား ပတၱာႏုေမာဒန ျဖစ္ရန္ ပတၱိဒါန ျပဳလုိက္ပါသည္။

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ
သီတဂူစတား
၃၁-၈-၂၀၁၁

Read more »