ကုမုျဒာပြင့္တဲ့ည အပုိင္း (၅)

အလယ္ေခါင္ မင္းလမ္းေၾကာင္းအတုိင္း ေလွ်ာက္ၿပီးေတာ့ ဝင္လာ လက္အုပ္ခ်ီလုိ႕ တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕နဲ႕ဘုရားနားခ်ဥ္းကပ္ ခ်ဥ္းကပ္လုိ႕ ဘုရားေရွ႕ေမွာက္လည္းေရာက္ေရာ နဖူးက်ေအာင္ ဒူးက်ေအာင္ တေတာင္က်ေအာင္ ျမတ္စြာဘုရားကုိ ဦးသုံးႀကိမ္ခ်တယ္။

ဂ႐ုဂါရဝ ႐ုိေသမွ ထိျခင္း ငါးပါးရွိခုိးၾက

ထိျခင္းငါးပါး ဘုရားဦးသုံးႀကိမ္ခ်ၿပီးေတာ့ ဝဲယာ ေနာက္မ်က္ႏွာ ေပါ့ေလ၊ အဲဒီသံုးဌာန သံုးရပ္မွာ ႐ွိ္ေနတဲ့ သံဃာေတာ္ေတြကို လွည့္ၾကည့္ၿပီးေတာ့ လက္အုပ္ခ်ီၿပီးေတာ့ ထိုင္သြားတယ္၊ ဦးမခ်ဘူး။

ဘာေၾကာင့္ ဦးမခ်တာလဲဆိုေတာ့ ဘုရားလည္း ဦးသံုးႀကိမ္၊ သံဃာလည္း ဦးသံုးႀကိမ္၊ ေလာကဓာတ္တစ္ခုလံုး အျမတ္ဆံုးဘုရားလည္း သံုးႀကိမ္ သံဃာလည္း၊ တပည့္သံဃာလည္း သံုးႀကိမ္ပဲဆို၊ အဲဒါ ဘုရားကို မ႐ုိေသ

ရာက်တယ္။

အဲ့ေတာ့ ျဖစ္ဖို႕ေကာင္းတာက ဘုရားကို ဦးသံုးႀကိမ္ခ်တယ္။ သံဃာကို တစ္ႀကိမ္ခ်တယ္ဆိုေတာ့ သိပ္မဆိုးပါဘူး။ သို႕ေသာ္ အဇာတသတ္မင္းႀကီးက စုိးရိမ္ေနတယ္၊ ဘုရားကုိဦးခ်ၿပီးေတာ့ သံဃာဘက္လွည့္လည္ ဦးခ် လုိက္ေရာ စဥ္းစားၾကည့္တာ သူ႕ရဲ႕ ဒီ position ဟာဘယ္လုိျဖစ္သြား၊ ေစာေစာက ဘုရားဘက္မ်က္ႏွာမူလုိ႕ဦးခ်တယ္၊ သံဃာေတာ္ ေတြဘက္ လွည့္ၿပီးဦးခ်လုိက္ေရာ ဘုရားကို ေက်ာေပးမိရဲ႕သား ျဖစ္သြားတယ္။ အဲဒါကုိ သူေၾကာက္တာတဲ့၊ ဘုရားကုိ မ႐ုိေသရာက်တယ္၊ ဘုန္းႀကီးတုိ႕ပရိသတ္ သတိ မျပဳမိဘူး၊ အဲဒါေတြကုိ ေၾကာက္တယ္ စုိးရိမ္တယ္လုိ႕ သူတုိ႕မရွိၾကဘူး။

ဟာ ဘုရားတစ္ဆူ သြားဖူးတယ္၊ ျမတ္စြာဘုရားကို အားပါးတရဦးခ် ရွိခုိး ပန္း ေရခ်မ္း ဆီးမီတင္ၿပီးလည္ၿပီးေရာ ပန္း ေရခ်မ္း ဆီမီး ကတစ္ဝက္ခြဲထားတယ္၊ ဘုရားတစ္ဝက္ က်န္တဲ့တစ္ဝက္ကုိ ယူသြားၿပီးေတာ့ ဟုိး ဘက္ စေနေဒါင့္ ရာဟုေဒါင့္ တစ္ေနရာရွိတဲ့ ဘုိးေတာ္ႀကီးသြားလဲရွိခုိးလုိက္ေရာ ဘုရားေက်ာေပးမိရဲ႕သားျဖစ္သြားပါတယ္။

ဘုရားလည္းသုံးႀကိမ္ပဲ၊ ဘုိးေတာ္လည္းသုံးႀကိမ္ပဲဆုိ၊ ဘုရားနာတယ္၊ ဘုရားဘက္ကနာတယ္၊ ၿပီးေတာ့ ဘုရားကုိ ေက်ာေပးၿပီးမွဦးခ်တာ ဆုိေတာ့ပုိနာတယ္၊ ဒီပန္းကေလးက ဘုရားတစ္ဝက္ ဘုိးေတာ္တစ္ဝက္ဆုိေတာ့ ဒါလည္းနာတာပဲ၊ အုန္းသီးမ်ားတင္လုိက္လုိ႕ရွိရင္ ျမတ္စြာဘုရားက လက္ၫႇဳိးေလာက္ရွိတဲ့အုန္းသီးစိတ္ေလး ႏွစ္စိတ္ သုံးစိတ္ပဲရတယ္၊ ဟုိဘက္က ဘုိးေတာ္ မယ္ေတာ္က အလုံးလုိက္ရတယ္၊ ဒါလည္း ဘုရားဘက္ကနာတာပဲ၊ အဲဒီလုိ အဂါရဝေတြျဖစ္မွာစုိးလုိ႕၊ အဇာတသတ္က ငါသည္ ငါ့သာသနာက မ႐ိုေသဘူးဆုိတဲ့ဥစၥာကုိ သူကုိယ္တုိင္ အဲဒါေတြးၿပီးေတာ့ ေၾကာက္ၿပီးေတာ့ သာသနာကုိ မ႐ိုေသျခင္းဟာ သာသနာကြယ္ျခင္းရဲ႕ အေၾကာင္း ဘုရားထက္ပုိၿပီးေတာ့ ႐ိုေသစရာ တျခားမွာရွိေနတယ္ဆုိရင္ အဲဒီပုဂၢိဳလ္ရဲ႕ သႏၲာန္မွာ သာသနာတစ္စိတ္တစ္ေဒသကြယ္လာၿပီ။

အဲဒါကုိ ေၾကာက္႐ြ႕ံ စုိး႐ြံ႕ေတာ္မူေသာမင္းတရားက ဘုရားဦးခ် ၿပီးေတာ့ သံဃာေတာ္ကုိ လက္အုပ္ခ်ီတယ္၊ အဲဒါကုိ အ႒ကထာအက်ယ္တ ဝင့္ဆုံးျဖတ္ေျပာတယ္၊ ဒီကေန႕ဘုန္းႀကီးဟုတ္လား၊ ပရိသတ္ကုိ ဘုန္းႀကီးတုိ႕ ရဲ႕သာသနာေတာ္အတြက္ ဒါကုိထည့္ၿပီးေတာ့ အေလးအနက္ေျပာပါတယ္၊ သာသနာကုိေစာင့္ေရွာက္တဲ့ သူေတာ္ေကာင္းေတြ အဇာတသတ္မင္းႀကီးရဲ႕ ဒီက်င့္ထုံးဟာ လုိက္နာက်င့္သုံးစရာေကာင္းတယ္။

အဲဒီလုိ တ႐ိုတေသ ဘုရားကုိရွိခုိး၊ သံဃာေတာ္ကုိလက္အုပ္ခ်ီၿပီးေတာ့ သံဃာေတြကုိ ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ၿငိမ္တိတ္ေနတာပဲ၊ တစ္ပါးမ ွေခ်ာင္း မဟန္႕ဘူး၊ ေထာင့္ႏွစ္ရာငါးဆယ္၊ တစ္ပါးတစ္ေလကမ်ား ဟပ္ခ်ိဳးလည္း မလုပ္ဘူး၊ ေခ်ာင္းလည္းမဟန္႕ဘူး၊ ဘယ္ကုိယ္ေတာ္ကမွ ဘုရင္ႀကီးကုိလွမ္းၿပီးေတာ့ ျပဴးတူးၿပဲတဲ ၾကည့္တယ္ဆုိတာလဲ တစ္ပါးမွ မရွိဘူး။ ေခါင္းကငုံ႕ထား မ်က္လုံးႀကီးလွန္ၾကည့္တဲ့ကုိယ္ေတာ္မ်ိဳးလည္း မရွိဘူးဆုိေတာ့ အဇာတသတ္က သံဃာေတာ္ေတြၾကည့္ၿပီးေတာ့ စိတ္ထဲမွာ တစ္မ်ိဳးခံစားရတယ္။ အဲသံဃာေတာ္ေတြၿငိမ္သက္လုိက္တာ၊ ဘယ္လုိေျပာသလဲ။

ၿငိမ္သက္လုိက္တာပါဘုရား။

''သေႏၲာ ဝတ အယံ ဘိကၡဳသံေဃာ''

ေဟာဒီသံဃာေတာ္ေတြၿငိမ္သက္ေပစြတကား၊ သႏၲဆုိတာ ၿငိမ္သက္တာ၊ အလြန္ၿငိမ္သက္တာပဲ၊ တစ္ေထာင္ေက်ာ္ ဟတ္ခ်ိဳးသံ မၾကားဘူး ေခ်ာင္းသံမၾကားဘူး၊ စကားေျပာသံမၾကားဘူး။ ''ခိပိတသေဒၵါပိ နအေဒၵါသိ'' ေခ်ာင္းဟန္႕တဲ့ဟတ္ခ်ိဳးသံေလးလည္းဘယ္မွမၾကားရ ပရိသတ္ႀကီး၊ အဲဒါကုိ ဘာေခၚသလဲဆုိရင္ ပါဠိလုိေျပာရင္ ''သုသိကၡိတ သုဝိနယ''ေခၚတယ္။ ဘာလုိေခၚမလဲ။

သုသိကၡိတ သုဝိနယပါဘုရား။

သုသိကၡိတ ဆုိတာက ေကာင္းစြာသင္ၾကား ေလ့က်င့္ထားရတာ၊ သုဝိနယ ဆုိတာ ေကာင္းစြာအဆုံးအမရထားတယ္၊ မဂၤလသုတ္မွာ မဂၤလာတစ္ပါး ''ဝိနေယာစ သုသိကၡိေတာ''ေနာ္၊ well train in discipline စနစ္တက် ေလ့က်င့္သင္ၾကားထားတာ၊ အဲဒီေတာ့ ဗုဒၶရွင္ေတာ္ ရဲ႕သာဝကေတြဟာ အဲဒီ သုသိကၡိတ သုဝိနယ ဂုဏ္ေၾကာင့္ တစ္ေထာင္ေက်ာ္ႀကီး ဘာျဖစ္လဲ ၿငိမ္ေနတယ္၊ မလႈပ္ဘူး၊ ဘုရင္ႀကီးပဲဆုိၿပီးေတာ့ အေရးတႀကီး ျပဴးတူးၿပဲတဲထၿပီး ၾကည့္တဲ့ကုိယ္ေတာ္လည္းတစ္ပါးမ ွမရွိဘူး။

မိမိျပဳေသာအမႈ တစ္ဖန္ျပန္၍ စုိးရိမ္ၿပီ

အဲဒါကုိ ဘုရင္ႀကီးက တစိမ့္စိမ့္ေတြးၿပီးေတာ့ စိတ္ထဲမွာ ဟဲ့ ငါ့ေ႐ႊနန္းေတာ္အတြင္းက ပရိသတ္အဲဒီလုိၿငိမ္ရင္ေကာင္းမွာပဲတဲ့ ေတြးလာတယ္။ သူက အေဖသတ္ၿပီးေတာ့ ထီးနန္းယူထားေတာ့ သူစိတ္မခ်ဘူးေလ အထူးသျဖင့္ သူစိတ္အပူဆုံးက သူ႕သား ဥဒယဘဒၵ အ႐ြယ္ေတာ္ေတာ္ေလးေရာက္လာၿပီ ငါ့သား ဥဒယဘဒၵ ဒီသံဃာေတာ္မ်ားလုိ ၿငိမ္းခ်မ္းရင္ ေကာင္းေလစြ တကား စုိးရိမ္စိတ္နဲ႕ အဲဒီလုိေတြးေနတာကုိ ျမတ္စြာဘုရားက သူ႕စိတ္ ၾကည့္ၿပီးေတာ့ သိသြားတယ္။ သိသြားေတာ့ ဘုရားကုိယ္ေတာ္ျမတ္က မင္းႀကီး သင့္သား ဥဒယဘဒၵအေပၚမွာ သင္စုိးရိမ္သလား၊ သံဃာေတာ္ အရွင္ျမတ္ေတြ ၿငိမ္းခ်မ္းတာကုိ သင္ၾကည္ႏူးသလား ႏႈတ္ဆက္စကားေလး ေျပာ ေတာ္မူတယ္။

ျမတ္စြာဘုရားကုိယ္ေတာ္ျမတ္ကုိ ေမာ့ၿပီးေတာ့ သူၾကည့္တယ္၊ ဘာ ေျဖရမွန္းမသိဘူး၊ ၿပီးေတာ့မွ မင္းတရားလာေတာ္မူတဲ့အေၾကာင္းရင္းကုိ ငါ့ဘုရားအားေလွ်ာက္ေတာ့ ဘုရားကလမ္းေၾကာင္းကုိဖြင့္ေပးရတာ၊ မေျပာရဲ ေျပာရဲျဖစ္ေနတာ။ မဟာပရာဓေတာ ေလ အေဖကုိသတ္ထားတဲ့အျပစ္က အလြန္ႀကီးေတာ့ ဘုရားကုိယ္ေတာ္ျမတ္ကုိ သူစကားမစရဲဘူး၊ အဲဒီလုိ စိတ္ေတြသိပ္ၿပီးေတာ့ ျပန္႕က်ဲေနတာ ပါဠိလုိေျပာမယ္ဆုိရင္ ဝိကၡိတၱစိတၱ ျပန္႕က်ဲေနတဲ့စိတ္ distression agitation irritation အဲဒီလုိ ပူပန္ၿပီးေတာ့ စိတ္ေတြျပန္႕ၿပီးေတာ့ေနတာ ဘုရားက ဒကာေတာ္ မင္းႀကီး လာလုိတဲ့အေၾကာင္းအရာကုိေလွ်ာက္စမ္း၊ ဘုရားက ဒီလုိလမ္းေၾကာင္းေပးလုိက္ေတာ့မွ တပည့္ေတာ္ေလွ်ာက္ပါ့မယ္ဆုိၿပီးေတာ့ သူေလွ်ာက္တယ္။

ရဟန္းျပဳျခင္း၏ အက်ိဳးေက်းဇူး အထူးသိဖုိ႕လုိ

အရွင္ဘုရားတုိ႕ ရဟန္းျပဳၾကတဲ့ အရွင္ဘုရားတုိ႕တေတြ ရဟန္းဘဝ မ်က္ေမွာကထင္ထင္ ရႏုိင္တဲ့ အက်ိဳးဟာဘာရွိသလဲတဲ့၊ လာေမးတယ္။ တပည့္ေတာ္ ေသာကၿငိမ္းေအာင္ ေဟာေပးပါလုိ႕မေျပာဘူးေနာ္၊ ဟန္လုပ္ ထားတယ္၊ တကယ္ေျပာခ်င္တာက အဲဒါ ရင္ထဲပူေလာင္ေနတာေတြ၊ အဲဒါ ၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္လုပ္ေပးပါလုိ႕ ေျပာခ်င္တာ အဲဒါထြက္မလာဘဲနဲ႕ ရဟန္း ဝတ္တာ ဘာအက်ိဳးရွိသလဲတဲ့။

သႏၵိ႒ိကံ သာမညဖလံ မ်က္ေမွာက္ထင္ထင္ ကုိယ္တုိင္ရႏုိင္တဲ့ ရဟန္းျပဳျခင္းရဲ႕ အက်ိဳးေက်းဇူးကုိ တပည့္ေတာ္အား မိန္႕ၾကားပါဆုိေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားက ဒကာေတာ္မင္းႀကီး အဲဒီေမးခြန္းမ်ိဳးကုိ ငါ့ဘုရားထံ လာ ေရာက္၍မေမးေသးမီ ဘယ္သူေတြ ဘယ္သူ႕ေတြထံမွာသြားၿပီးေတာ့ ေမးဖူးေသးသလဲဆုိေတာ့မွ ရင္ထဲမွ နည္းနည္း ေခတ္လုိေျပာရင္ ရင္ခုန္တာေလးေတြ ၿငိမ္းသြားေစဖုိ႕ ဘုရားရွင္အခ်ိန္ဆြဲတာ၊ အဲဒီေတာ့ သူ႕အေတြ႕အႀကဳံ အကုန္လုံး ဘုရားအား ေလွ်ာက္တယ္ေပါ့ဗ်ာ။ ဒါဘာေျပာဖုိ႕လုိေတာ့လဲ၊ ေျခာက္ေယာက္ထံကုိ ေျခာက္ေခါက္သြားခဲ့ၿပီးၿပီ၊ အမတ္ေျခာက္အုပ္စုက လမ္းၫႊန္လုိက္လုိ႕ ဒီလုိမဟုတ္လား။

မွန္ပါ့ဘုရား။

ေျခာက္ေယာက္ထံကုိ ဘယ္ႏွစ္ေခါက္ေရာက္သလဲ။

ေျခာက္ေခါက္ပါဘုရား။

ေျခာက္ေယာက္ထံေရာက္ေတာ့ တရားေျခာက္မ်ိဳးနာရတာ သူ႕စိတ္ ထဲ ရင္ထဲမွာ ၿငိမ္းသလား။

မၿငိမ္းပါဘုရား။

မၿငိမ္းဘဲနဲ႕ေဒါသေတြျဖစ္ၿပီးေတာ့ ပုိၿပီးပူလာေသးတယ္။ ေျခာက္ေယာက္ေသာ ဆရာႀကီးေတြ ေဟာလုိက္တဲ့တရားက ပရိသတ္ေရေပါင္းလုိက္ရင္ သုံးလုံးပဲရွိတယ္။

(၁) နတၴိကဒိ႒ိ

(၂) အေဟတုကဒိ႒ိ

(၃) အႀကိယဒိ႒ိ ဒီသုံးခု

နတၴိကဆုိတာ ဘာလုပ္လုပ္ ဘာအက်ိဳးမွမရွိဘူး။ အေဟတုကဒိ႒ိ ဆုိတာက ဘာျဖစ္ျဖစ္ ဘာအေၾကာင္းေၾကာင့္မွမဟုတ္။ အႀကိယဒိ႒ိဆုိတာက ဘာမွလုပ္ေနဖုိ႕မလုိဘူး။ အဲဒီဝါဒသုံးခု၊ ဒါကုိျပန္ၿပီးေတာ့ ေပါင္းခ်လုိက္ရင္ ဒါဟာ နိယတမိစၧာဒိ႒ိေခၚတယ္၊ ဘာေခၚမလဲ။

နိယတမိစၧာဒိ႒ိပါဘုရား။

ဒီအနႏၲရိယကံႀကီးငါးပါးႏွင့္ နိယတမိစၧာဒိ႒ိက

နိယတဆုိတာ ကိန္းေသၿမဲတယ္တဲ့၊ မိစၧာဒိ႒ိဘယ္မွာကိန္းေသၿမဲသလဲ အဝိစီမွာ၊ အဝိစီငရဲႀကီးထဲမွာ အဲဒီပုဂၢိဳလ္ေတြ ေရာက္သြားတယ္၊ ေဟာဒီ ကမၻာႀကီးက ေရေၾကာင့္လား၊ မီးေၾကာင့္လား၊ ေလေၾကာင့္လား၊ ကမၻာပ်က္တဲ့ ေန႕မွာ ငရဲရွစ္ထပ္လည္းပါတာကုိ။ အဝီစိငရဲႀကီးပ်က္သြားတယ္၊ အေမ သတ္လုိ႕၊ အေဖ သတ္လုိ႕၊ ရဟႏၲာသတ္လုိ႕၊ ဘိကၡဴနီမကုိျပစ္မွားလုိ႕ ေစာ္ကားလုိ႕၊ သံဃာကုိ သင္းကြဲေအာင္ျပဳလုိ႕ အဲဒီအနႏၲရိယကံႀကီးငါးပါးႏွင့္ အဝီ စိေရာက္တဲ့ပုဂၢိဳလ္သည္ ကမၻာပ်က္တဲ့ေန႕မွာ အဝီစိငရဲႀကီးပါ ပ်က္ေတာ့ အနႏၲရိယကံငါးပါးႏွင့္ ေရာက္တဲ့လူငါးေယာက္ဟာ လြတ္သြားတယ္။ နိယတမိစၧာဒိ႒ိသမားဟာမလြတ္ဘူး၊ ဒီကမၻာပ်က္လုိ႕ရွိရင္ မပ်က္တဲ့ဟုိကမၻာ သူတုိ႕ ေျပာင္းခံရတယ္တဲ့၊ ဒီေထာင္ကေန ဟုိေထာင္ေျပာင္းတဲ့ ေထာင္သက္ရွည္ တဲ့လူလုိျဖစ္လာတာ၊ နိယတမိစၧာဒိ႒ိက ဒီလုိဆုိးတာ။

အဲဒီေတာ့ ခုနက ေျပာခဲ့တဲ့ တိတၴိဆရာႀကီးေျခာက္ေယာက္ ၿပီးေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားကုိ သုံးခါသတ္၊ သံဃာကုိ ခြဲထြက္သြားတဲ့ အရွင္ေဒဝဒတ္တုိ႕ အဲဒီအုပ္စုႀကီး တစ္စုလုံး၊ အခုလုိတရားပြဲမွာ ဘုရားကုိ ကာမဂုဏ္ကိစၥႏွင့္ ယုတ္ယုတ္မာမာစြပ္စြဲတဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္ ဘယ္သူလဲ။

စိဥၥမာနပါဘုရား။

တယ္သိတယ္ ကုိယ့္ေဆြကုိယ္မ်ိဳးလုိပဲ မေကာင္းတာၾကေတာ့ ေတာ္ေတာ္သိတဲ့လူေတြပဲ၊ ေကာင္းတာေျပာလုိက္ရင္ေတာ့ သူတုိ႕သိပ္မသိဘူး။ အဲဒီလုိ ယုတ္မာတဲ့အုပ္စုေတြ အကုန္လုံး ဒီကေန႕ အဝီစိမွာရွိေနေသးတယ္။ ဘုန္းႀကီးတုိ႕ေဟာဒီ လိႈင္ၿမိဳ႕နယ္ကလူေတြ အဲဒီပုဂၢိဳလ္ေတြ တိတၴိဆရာႀကီး ေျခာက္ေယာက္ စိဥၥမာနေရာ ေဒဝဒတ္ေရာ ဘုရားရဲ႕ေယာကၡမႀကီသုပၸဗုဒၶ ရွင္ဘုရင္ႀကီးေရာ အဝီစိမွာ ရွိေနတဲ့ဥစၥာကုိ ယုံရဲ႕လား။

ယုံပါတယ္ဘုရား။

ေလသံေတာ္ေတာ္ေပ်ာ့သြားတယ္ သိပ္ယုံပုံမရဘူး။ ယုံပါလုိ႕ ဘုန္းႀကီးတုိ႕ အတင္းမေျပာပါဘူး၊ ကုိယ္ေရာက္တဲ့ေန႕က်ရင္ လုိက္ရွာၾက၊ မယုံတဲ့လူက အဲဒီကုိေရာက္ကုိေရာက္သြားတာ။ ကုိယ္ေရာက္ခါမွ ရွာၾကည့္၊ စိဥၥ မာနေတြ႕ရင္ လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္လုိက္၊ ေနေကာင္းရဲ႕လား။ မင္းဒီမွာေနရတာ ေပ်ာ္ရဲ႕လား၊ ေမးၾကည့္လုိက္ေပါ့ဗ်ာ။ ကုိယ့္အေပါင္းအသင္းေတြပဲဥစၥာ မယုံတဲ့လူက မေျပာရဲပါဘူးေနာ္၊ ဟုတ္လား။ မယုံရင္ေန seeing is a believe ျမင္ရတဲ့အခါၾကေတာ့ ယုံမွာပဲ။

အဲဒီေတာ့ နိယတမိစၧာဒိ႒ိသည္ အနႏၲရိယကံႀကီးငါးပါးထက္ပုိ ၿပီးေတာ့ ဘာျဖစ္လဲ၊ ငရဲသက္ပုိရွည္တယ္တဲ့၊ အဲဒီေၾကာက္စရာအေကာင္းဆုံးက အဲဒါ မိစၧာဒိ႒ိပဲ၊ ဒီေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ေတာ္ျမတ္ရဲ႕ ေရွ႕ေမွာက္မွာ အခုအဇာတသတ္က သူေရာက္ခဲ့တဲ့ တိတၴိဆရာႀကီးေျခာက္ေယာက္နဲ႕ နာခဲ့ရတဲ့ဝါဒေျခာက္ပုဒ္ ဘုရားကုိအကုန္ေလွ်ာက္တယ္။

ျမတ္စြာဘုရားကုိယ္ေတာ္ျမတ္ကုိလည္းပဲ အဲဒီ သႏၵိ႒ိက သာမညဖလဆုိတာ ဘာမ်ားလဲဆုိတာကုိ သူေမးတယ္၊ ဒီေတာ့ျမတ္စြာဘုရားက ေျဖျပတယ္၊ ဒကာေတာ္မင္းႀကီး သင့္နန္းေတာ္မွာသင့္ရဲ႕ အေစအပါးမင္းမႈထမ္း တစ္ေယာက္ရွိတယ္ဆုိပါစုိ႕၊ ရွိေပါ့ဘုရား တစ္ေယာက္ဘယ္ကမလဲ၊ မေရ မတြက္ႏုိင္ေျမာက္မ်ားစြာရွိပါတယ္၊ အနိမ့္ဆုံး မင္းမႈထမ္းသင့္ရဲ႕ဖိနပ္ကုိသန္႕ရွင္းေအာင္လုပ္ရတယ္၊ အိမ္သာသန္႕ရွင္းေအာင္လုပ္ရတယ္၊ တံျမက္လွည္းရတယ္၊ အဲဒီလုိေအာက္ဆုံးက သင့္ရဲ႕အေစအပါးဝန္ထမ္းအလုပ္သမား တစ္ေယာက္ကုိ သင္က ခြင့္ျပဳလုိက္လုိ႕ မင္းမႈထမ္းအျဖစ္ကေန ထြက္ၿပီးေတာ့ ငါ့ဘုရားသာသနာမွာ ရဟန္းဝတ္သြားတယ္ဆုိရင္ အဲဒီမင္းမႈထမ္းဘဝက ထြက္လာခဲ့တဲ့ ရဟန္းနဲ႕ အသင္းမင္းတရားတုိ႕ ေတြ႕ႀကဳံတဲ့အခါ သင္၏ေ႐ႊနန္းေတာ္က ထုိမင္းမႈထမ္းဘဝမွ ေျပာင္းလာေသာ ရဟန္းက သင့္ကုိရွိခုိး ရမလား၊ သင္ကထုိရဟန္းကုိရွိခုိးရမလား၊ မင္းႀကီးအဲဒါေျပာပါ။

ပရိသတ္ေရအေျဖကသိပ္ရွင္းသြားၿပီ၊ ရွင္ဘုရင္လက္ေအာက္မွာ အမႈထမ္းတုန္းကေတာ့ ေန႕ရိွသေ႐ြ႕ ဘုရင္မ်က္ႏွာေမာ့ၾကည့္ၿပီးေတာ့ရွိခုိးရတယ္ေနာ္။

မွန္ပါ့ဘုရား။

ရဟန္းဝတ္သြားၿပီလည္းဆုိေရာ အဲဒီရဟန္းက ဒီဘုရင္ကုိျပန္ရွိခုိး ဖုိ႕ လုိေသးသလား။

မလုိေတာ့ပါဘုရား။

ဒါဟာ သႏၵိ႒ိက သာမညဖလဆုိတာ အဲဒီကစတယ္၊ မ်က္ေမွာက္ ရဟန္းဘဝရတဲ့အက်ိဳးေက်းဇူးက အဲဒါပဲ၊ အဲဒီကစတာ ရဟန္းဘဝေရာက္ၿပီဆုိကတည္း ကုိက မင္းမႈထမ္းအျဖစ္ကလည္း လြတ္ေျမာက္တယ္၊ ေက်းကြၽန္ အျဖစ္ကလည္း လြတ္ေျမာက္တယ္။ အဲဒီလုိလြတ္ေျမာက္လာၿပီးေတာ့ သူတစ္ပါးရဲ႕အခစား အေစအပါးအျဖစ္မ်ိဳးက သန္႕ရွင္းစင္၍ လြတ္ေျမာက္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္သည္ ေၾသာ္ သူ႕ထက္သိကၡာႀကီးေသာ ရဟန္းမ်ားကလြဲရင္ ဘယ္လုိ လူမ်ိဳးကုိ မဆုိ သူသည္အ႐ုိအေသေပးဖုိ႕ ရွိခုိးဖုိ႕မလုိေတာ့ဘူး။ အသင္မင္းႀကီးကပဲ ထုိရဟန္းကုိ ရွိခုိးရမယ္၊ ခရီးဦးႀကိဳရမယ္၊ ေနရာထုိင္ခင္းေပးရမယ္၊ ဆြမ္း သကၤန္း ေက်ာင္း ေဆး ေလးပါးေသာပစၥည္းကုိေထာက္ အသင္ မင္းႀကီးကပဲ ေစာင့္ေရွာက္ရမယ္၊ ဒကာေတာ္မင္းႀကီး မွန္ရဲ႕လား။

မွန္ပါတယ္ဘုရား။

ဒကာေတာ္မင္းႀကီး ဧတေဒဝ - အဲဒါသည္ပင္လွ်င္။ သႏၵိ႒ိကံ သာမညဖလံ၊ ဧတေဒဝ - ထုိကဲ့သုိ မင္းမႈထမ္းဘဝကျဖစ္လာတဲ့ ရဟန္းက မင္းကုိျပန္၍ရွိမခုိးပါပဲနဲ႕ မင္းကသာလွ်င္ ထုိရဟန္းကုိ ရွိခုိးရျခင္း၊ လက္ အုပ္ခ်ီရျခင္း အ႐ိုအေသျပဳရျခင္း ပစၥည္းေလးပါးေထာက္ ေစာင့္ေရွာက္ တရားနဲ႕ေလ်ာ္ညီတဲ့ အေစာင့္အေရွာက္ လုံၿခဳံမႈေပးရျခင္းဆုိတဲ့ဒီအခြင့္အေရးဟာ။ သႏၵိ႒ိကံ - မ်က္ေမွာက္ထင္ထင္တုိင္ရႏုိင္တဲ့။ သာမညဖလံ - ရဟန္းျပဳျခင္းရဲ႕အက်ိဳးေက်းဇူးပါပဲရယ္လုိ႕။ ပဌမံ - ေရွးဦးစြာ။ ဘဂဝါ - ဘုရားရွင္ကုိယ္ေတာ္ျမတ္က။ ဗ်ာကေရာသိ - ေကာင္းစြာမေသြ ေျဖၾကားေတာ္မူခဲ့ပါေပသတည္း။

သာဓု သာဓု သာဓု....ပါဘုရား။

အပုိင္း (၆) ဆက္ပါဦးမည္။

အားလုံး ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ။
သီတဂူစတား
၂၈-၈-၂၀၁၀

Read more »

ဘုန္းကံရွိသူတုိ႔၏ အလုပ္

ေမတၱာ ကရုဏာ အလွဴေတာ္

အေၾကာင္းအမ်ိဳးေၾကာင့္ ဆင္းရဲဒုကၡ ေရာက္ေနသူမ်ားကို ေမတၱာ ျဖင့္ ေစာင့္ေရွာက္ျခင္း ကရုဏာျဖင့္ ယုယျခင္း။ ျပည့္စုံသူတုိ႔အား မုဒိတာပြားျခင္းတုိ႔ သည္ ျမင့္ျမတ္ေသာ သူေတာ္သူျမတ္မ်ား၏ လမ္းစဥ္ က်င့္စဥ္ ျဖစ္သည္။ အစားအစာ အ၀တ္ အထည္ ေဆးပစၥည္းကဲ့သို႔ေသာ ရုပ္၀တၳဳပစၥည္းမ်ားျဖင့္ ေထာက္ပံ့ျခင္း Misnistry (အာမိသာႏုဂၢဟ) ႏွင့္ ေမတၱာစကား အားေပးစကား ဓမၼတုိ႔ျဖင့္ စိတ္ဓာတ္ခြန္အားေပးျခင္း (Missionary (ဓမၼာႏုဂၢဟ) တုိ႔ျဖင့္ ခ်ီးေျမွာက္ျခင္းသည္ ဘုန္းကံရွိသူတုိ႔၏ အလုပ္ျဖစ္သည္။

သီတဂူဆရာေတာ္ၾကီးသည္ ေမတၱာအခါေန႔အျဖစ္ ေမတၱာကရုဏာအလွဴေတာ္ၾကီး ျပဳလုပ္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ဓမၼစည္ၾကီး ရုိက္တီးကာ ကိုယ္ကိုယ္တုိင္ ပါ၀င္ဦးေဆာင္ကာ တပည့္ ဒကာ ဒကာမ်ားကိုပါ ပါ၀င္ေစခဲ့သည္။ ၂၁-၈-၂၀၁၀၊ ၀ါေခါင္လဆန္း (၁၁)ရက္ ေန႔က သီတဂူဆရာေတာ္ၾကီး ဦးေဆာင္ေသာ သီတဂူ တပည့္ဒကာ ဒကာမမ်ားက အင္းစိန္ေထာင္ရွိ ေထာင္၀န္ထမ္းႏွင့္ အက်ဥ္းသား ကိုးေထာင္ (၉၀၀၀) ေက်ာ္တုိ႔အား ေန႔စာ ညစာတုိ႔ႏွင့္ အျခား အသုံးအေဆာင္မ်ားကို ေပးကမ္းျခင္းျဖင့္ ေမတၱာကရုဏာေတာ္ အလွဴၾကီး ျပဳလုပ္ခဲ့ပါသည္။

ထို အက်ဥ္းသား ၉၀၀၀ ေက်ာ္တုိ႔အား-

၁။ ဒံေပါက္ (ေန႔လည္စာ)
၂။ ထမင္း (ညစာ)
၃။ ၾကက္ေၾကာ္
၄။ ပါလေခ်ာင္ေၾကာ္
၅။ ငါးပိေၾကာ္
၆။ ငါးပိေထာင္း
၇။ ပန္းသစ္ေတာ္၊ ငွက္ေပ်ာသီး
၈။ ပဲေၾကာ္၊ ပဲေလွာ္ အမ်ိဳးမ်ိဳး
၉။ သရက္သီးသနပ္
၁၀။ ေကာ္ဖီမစ္
၁၁။ ဆပ္ျပာ
၁၂။ အခ်ိဳရည္
၁၃။ ျမန္မာေဆးပစၥည္း
၁၄။ အဂၤလိပ္ေဆးပစၥည္း
၁၅။ ဘီစကစ္
၁၆။ မ်က္သုပ္ပု၀ါ

စသည္တုိ႔ျဖင့္ တစ္ေယာက္တစ္ေယာက္စီအတြက္ ၁၆ မ်ိဳးစီေသာ အထုပ္အပုိးမ်ား ထုပ္ကာ ၂၀ ရက္ေန႔က ကားၾကီးကားငယ္မ်ားျဖင့္ အင္စိန္ေထာင္တြင္းသုိ႔ ၾကိဳတင္ပုိ႔ထားၾကရပါသည္။ ၁၉၊ ၂၀ ရက္မ်ားတြင္ တစ္ေယာက္စီအား ေ၀ငွရန္အတြက္ အထုပ္မ်ားထုပ္ရန္ သီတဂူအေထာက္အကူျပဳ အဖြဲ႔မ်ားမွ စည္ကားသုိက္ျမိဳက္စြာ လုပ္အားဒါနျပဳၾကသည္မွာလည္း ၾကည္ႏူးစရာပင္။

၂၁-၈-၂၀၁၀ ေန႔ မနက္ ၇ နာရီးကစျပီး အစာအာဟာရမ်ား ေ၀ငွ လွဴဒါန္းရန္ သီတဂူသာသနာျပဳ အဖြဲ႕မ်ားသည္ သီတဂူအျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ သာသနာျပဳဗိမာန္ေတာ္မွ အငး္စိန္ဗဟုိေထာင္ဆီသုိ႔ ထြက္ခြါၾကသည္။ အမ်ိဳးသားေဆာင္ ၅၊ အမ်ိဳးသမီးေဆာင္-၄၊ အမ်ိဳးသမီးခ်ဳပ္ေဆာင္ စသည္တုိ႔ျဖင့္ ထမင္းေကြ်းရန္မွာ ဌာနေပါင္းမ်ားစြာတုိ႔ျဖင့္ ခြဲျခားထားသည္။

ေထာင္တြင္းတရားပြဲ

ေန႔လည္ (၂) နာရီတြင္ ေထာင္တြင္းရွိ ရိပ္သာတြင္ ဆရာေတာ္ၾကီးက တရာေရးေအး တုိက္ေကြ်းခဲ့ပါသည္။ ၅၀၀ ေက်ာ္ေသာ အက်ဥ္းသားမ်ား တရားနာၾကားခြင့္ရၾကသည္။ ထုိတရားနာခြင့္ရေသာ အမ်ိဳးသား အက်ဥ္းသားမ်ာသည္ အျပာေရာင္ ၀တ္စုံမ်ား ၀တ္ဆင္ရျပီး အမ်ိဳးသမီးအက်ဥ္းသားမ်ားကေတာ့ အေပၚအျဖဴေရာင္ႏွင့္ ထမီကိုေတာ့ သွ်ားအႏွစ္အေရာင္ (ေယာဂီအေရာင္)မ်ား၀တ္ဆင္ရသည္။ ေထာင္တြင္းရွိ အက်ဥ္းသားႏွင့္ ေထာင္၀န္ထမ္းမ်ားကလည္း ဆရာေတာ္ၾကီးအား သကၤန္း ထီး ဘိနပ္ႏွင့္ အျခားပစၥည္းမ်ားကို စုေပါင္းကာ အလွဴဒါန ျပဳခြင့္ရၾကသည္။

ထုိေထာင္တြင္းရိပ္သာဓမၼာရုံတြင္ ဆရာေတာ္ၾကီးက အေယာဃရဇာတ္ေတာ္ကို ေဟာၾကားခဲ့သည္။ ထုိဇာတ္ေတာ္တြင္ မင္းသားေလးကို ဘီလူးေဘးအႏၱရာယ္မွ ကာကြယ္ရန္ သံေလွာင္အိမ္ၾကီးထဲတြင္ ပိတ္ထားရသည္။ ဆရာေတာ္ၾကီးက ထိုဇာတ္ေတာ္ကို အေျခခံျပီး အက်ဥ္းသားမ်ားအား အားေပးစကားေျပာသည္မွာ‘‘ ေထာင္ ဆုိတာ အႏုိင္ထက္ စီးႏွင္း ညွင္းပန္းနိပ္စက္ရာ ဌာနမဟုတ္၊ လူတစ္ေယာက္ရဲ့ ဘ၀ သို႔မဟုတ္ စိတ္ဓာတ္ ေျပာင္းလဲေပးရာ (recreation center) ျဖစ္သည္’’ ‘‘မင္းတုိ႔တေတြကိုလည္း ဒီဌာနၾကီးက မင္းတုိ႔ဘ၀အတြက္ recreation ျပဳလုပ္ေပးရာ ဌာနၾကီးျဖစ္တယ္’’၊ ကိုယ့္ဘ၀ကို ႏုညံ့သိမ္ေမြ႔တဲ့ ဘ၀ဆီသုိ႔ ေျပာင္းလဲႏုိင္ဘုိ႔ မိန္႔ၾကားေတာ္မူခဲ့တယ္။

ဘုန္းကံရွိသူ

ဤအလွဴပြဲၾကီးကို ၾကည့္ျပီး စိတ္ထဲမွာ အေတြးတစ္ခု ၀င္လာသည္။ ဤကဲ့သို႕ေသာ ထူးျခားျပီး ခက္ခဲတဲ့အလုပ္မ်ိဳးကို ဘုန္းကံရွိသူတုိ႔သာ ျပဳႏုိင္ပါတကား။ ဤမွ်ေလာက္ မ်ားျပားေသာ လူအင္အား (men power)၊ စိတ္ဓာတ္ (mind power)၊ ပစၥည္းအင္အား ( material power) ႏွင့္ သိန္းေပါင္း ေျခာက္ရာေက်ာ္ (၆၀,၀၀၀,၀၀၀) က်ပ္ (money power) တုိ႔ကို စုစည္းႏုိင္ျခင္းသည္လည္း ဘုန္းကံရွိသူမ်ားျပဳႏုိင္တဲ့ အလုပ္ျဖစ္ပါသည္။

ဆရာေတာ္ၾကီး အျမဲေျပာသည့္စကားထဲမွာ ‘‘ ဘုန္းကံဆုိတာ အလုပ္ကြ၊ ဘုန္းၾကီးက ဘုန္းၾကီးတာမဟုတ္ဘူး သာသနာက ဘုန္းၾကီးတာ၊ ဘုန္းၾကီး သာသနာအတြက္ အလုပ္ေကြ်းျပဳေနတာပါ၊ အလုပ္လုပ္ေပးေနတာပါ’’ ဟူ၍ပင္ျဖစ္ပါသည္။ ဆရာေတာ္ၾကီး၏ အလုပ္ေတြၾကည့္ျပီးအားက်ေနမိသည္၊ ဆရာေတာ္ၾကီး ဘာလုပ္လုပ္ ေနာက္က အုံႏွင့္က်င္းနဲ႔ လုိက္လာတဲ့ ပရိသတ္ၾကီးက ပါလာသည္၊ ပရိသတ္ၾကီးကလည္း ဆရာေတာ္ၾကီး အလုပ္မွန္သမွ်ေတြကို ေနာက္ကေန ပ့ံပုိးေပးဖုိ႔ လက္မေႏွး ခ်က္ခ်င္းပါ၀င္သည္ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနသည္၊ ဤကား ဆရာေတာ္ၾကီး၏ အလုပ္ ဘုန္းကံပင္ျဖစ္သည္ထင္ပါသည္။

အဲဒီေလာက္ လူအုပ္ၾကီးက ဆရာေတာ္ၾကီး၏ အလုပ္ေတြကို လုိေလေသးမရွိေအာင္ ပါ၀င္လွဴးဒါန္းေနျခင္းသည္ ဆရာေတာ္ၾကီး၏ မြန္ျမတ္ေသာ အလုပ္ေၾကာင့္သာ ျဖစ္သည္ဟူ၍ မွတ္ခ်က္ခ်လုိက္ပါသည္။ သာသနာျပဳခြင့္ရျခင္းကိုက ဘုန္းကံရွိေသာ ေၾကာင့့္ျဖစ္သည္။ဘုန္းကံရွိေသာ အလွဴရွင္အားလုံး၏ မြန္ျမတ္ေသာ အလွဴဒါနမ်ားကို သာဓု အၾကိ္မ္ၾကိမ္ ေခၚလုိက္ပါသည္။

အားလုံး ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ။
သီတဂူစတား
၂၁-၈-၂၀၁၀

Read more »

ဘုန္းဘုန္းထံ ေပးစာ (၆)

သီတဂူဆရာေတာ္ၾကီးႏွင့္ သီတဂူတပည့္ဒကာဒကာမတုိ႔၏ အင္းစိန္ အက်ဥ္းေထာင္တြင္း၌ ျပဳလုပ္ေသာ ေမတၱာကရုဏာအလွဴေတာ္ၾကီးသုိ႔ ကိုယ္တုိင္လုိက္ပါေသာ ေက်ာင္းအမ၏ (၆) ခုေျမာက္ ေပးစာျဖစ္ပါတယ္။

"'ဦးဇင္းဘုရား"

ဦးဇင္းေလးဘုရား မဂၤလာပါ၊ က်န္းခံသာလုိ႔မာပါစဘုရား၊ ဒီတစ္ခါေတာ့ ဘယ္သူမွ မလုပ္တဲ႔ လုပ္လည္းမလုပ္ႏုိင္တဲ့ အလွဳေတာ္အေၾကာင္းကုိ ေလွ်ာက္ထား တင္ျပပါမယ္ဘုရား။

သီတဂူဆရာေတာ္ၾကီးက ၀ါေခါင္လၿပည္႔ေန႔(ေမတၱာအခါေတာ္ေန႔)အၾကိဳ ေမတၱာ-ကရုဏာအလွဳလုိ႔ အမည္ေပးထားတဲ႔ အလွဳေတာ္တစ္ခုကုိ(၂၁-၈-၂၀၁၀)၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ အင္းစိန္ေထာင္မွာ အပစ္ဒဏ္အသီးသီး ခံေနၾကရေသာ အက်ဥ္းသားေတြကုိ တစ္ေန႔တာအဟာရဒါန အလွဴအၿဖစ္ လွဴဒါန္းခဲ့တဲ့ အလွဴအေၾကာင္းေလးပါဘုရား။

(၂၁-၈-၂၀၁၀)ေန႔ မနက္(၇)နာရီအခ်ိန္တြင္ သီတဂူသာသနာၿပဳအဖြဲ႔၀င္မ်ားနွင္႔ အလွဴရွင္မ်ားသည္ အင္းစိန္အက်ဥ္းေထာင္သုိ႔ အလွဴဒါန လုပ္ရန္ ၾကိဳတင္ေရာက္ရွိေနၾကပါသည္။ ေရာက္ရွိလာလွ်င္ပဲ အက်ဥ္းေထာင္တြင္းသုိ႔၀င္ေရာက္ရန္ လံုၿခံဳေရးအရ မွတ္ပံုတင္ိၿပၿပီး လည္ဆြဲကဒ္ၿပားမ်ား ထုတ္ယူၾကကာ ဦးေဆာင္ဆရာေတာ္ၾကီးၿဖစ္ေသာ သီတဂူဆရာေတာ္ၾကီး ၾကြလာမည္ကုိ ေစာင္႔ဆုိင္းေနၾကပါသည္ဘုရား၊

ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးနွင္႔ သံဃာေတာ္မ်ားၾကြေရာက္လာၿပီး ဆရာေတာ္ၾကီးရဲ႔ စီမံမွဳေအာက္တြင္ အဖြဲ႔လုိက္ခြဲကာ သီတဂူမွေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးနွင္႕ အဖြဲ႔၀င္(၁၄)ေယာက္ေလာက္ပါ၀င္ေသာ အဖြဲ႔မ်ားသည္ အဟာရဒါန ကုသုိလ္ၿပဳရန္အတြက္ အက်ဥ္းေထာင္ထဲရွိအေဆာင္မ်ားသုိ႔ သြားေရာက္ကာ အေဆာင္မ်ားတြင္ အသင္႔ၿပင္ဆင္ထားေသာ လွဴဒါန္းရန္ပစၥည္းမ်ားကုိ ကုိယ္တုိင္ကုိယ္က် အက်ဥ္းသား/သူေတြဆီကုိ အလွဴဒါနၿပဳၾကရတယ္ဘုရား၊ လွဴဒါန္းတဲ႔ပစၥည္းေတြကေတာ႔ မနက္ပုိင္းမွာ ၾကက္သားဒန္ေပါက္၊ ငပိေၾကာ္၊ ခ်ဥ္ေပါင္ဟင္းရည္၊ နဲ႔ေကာ္ဖီမစ္၊ေခ်ြးသုတ္ပု၀ါ၊ ဘီစကစ္မုန္႔၊သၾကားလံုးတုိ႔ကုိ လွဴဒါန္းေ၀ငွၾကတယ္ဘုရား။

သူတုိ႔ကုိ အခုလုိမ်ိဴး ဂရုတစုိက္ ေပးေ၀ၾကေတာ့ သူတုိ႔လဲ ရင္ထဲ ခံစားၾကရၿပီး မ်က္ရည္ေတြက်ၾကပါတယ္ဘုရား။ တပည္႔ေတာ္တုိ႔ကလဲ ပစၥည္းအမယ္မ်ားပါေသာ အထုပ္ေတြကို ေ၀ေပးေနရင္းနဲ႔" ဒါကသီတဂူဆရာေတာ္ၾကၤီးနဲ႔ သာသနာၿပဳအဖြ႔ဲ၀င္ေတြက လွဴဒါန္းၾကတာပါ အားလံုးလဲက်န္းမာပါေစ၊ အၿမန္ဆံုး အခုလုိ အျပစ္ဒဏ္ေတြမွ လြတ္ၾကပါေစ"

လုိ႔ေၿပာၾကေတာ႕ သူတုိ႔ကလဲ ၿပန္ဆုေတာင္ေပးၾကပါတယ္ဘုရား။ ဆရာေတာ္ၾကီးလဲက်န္းမာပါေစ ေပးတဲ႔ဆုေတြနဲ႔လဲ ၿပည္႔ၾကပါေစလုိ႔ဘုရား၊ သူတုိ႔လဲ သူတို႔ရတဲ႔ ထမင္းေတြကုိ အားပါးတရစားေနၾကတာကုိၾကည္႔ၿပီး တပည္႔ေတာ္တုိ႔လဲ ပီတိေတြၿဖစ္ခဲ႔ရတယ္ဘုရား။

ေနာက္ေတာ႔မနက္ပုိင္းက႑ေလးၿပီးဆံုးၿပီး ဆရာေတာ္ၾကီးနဲ႔တကြၾကြလာေသာ သံဃာေတာ္မ်ားကုိ အက်ဥ္းဦးစီးဌာနမွ တာ၀န္ရွိသူမ်ားကေန႔ဆြမ္းဆက္ကပ္ၿပီး ၾကြေရာက္လာေသာ ဧည္႔သည္ေတြကလည္း အဲဒီမွာပဲ မနက္စာစာသံုးၾကတယ္ဘုရား။ ေန႔ဆြမ္းဘုန္းေပးၿပီး ဆရာေတာ္ၾကီးေခတၱခဏ အနားယူပါတယ္ဘုရား၊ ေန႔လည္(၁၂)နာရီခြဲေလာက္မွာေတာ႔ တာ၀န္ရွိသူေတြ ၿခံရံၿပီး အက်ဥ္းသားေတြကုိ တရားေဟာမည္႔ေနရာ အားကစားခန္းမသုိ႔ ေခၚေဆာင္ လာၾကပါတယ္၊ ( အားလံုးေတာ႔ မဟုတ္ဘူးေပါ႔ ဘုရား)၊ အက်ဥ္းသားေပါင္း (၉၀၀၀)ေက်ာ္ ရွိတယ္လုိ႔ သိရပါတယ္ဘုရား။ က်န္ခဲ႔တဲ႔အက်ဥ္းသားေတြအတြက္ကိုေတာ႔ အေဆာင္ေတြမွာ တရားနာနုိင္ရန္အတြက္ စပီကာေတြနဲ႔ တပ္ဆင္ေပးထားၾကရပါတယ္ဘုရား။

အျပစ္ဒဏ္က်ခံေနရတဲ႔ သူေတြကုိ အထူးဦးစားေပးၿပီး ဆရာေတာ္ရဲ႕ေရွ႕တည့္တည့္ ေနရာေတြမွာ ထုိင္ေစၿပီး လုိက္ပါသြာေသာဧည္႔သည္ေတြကုိ ေဘးပြဲၾကည္႔စင္ေတြမွာ ေနရာခ်ေပးၾကကာ အတူတကြ တရားနာေစပါတယ္ိဘုရား။ ဆရာေတာ္ၾကီး အက်ဥ္းသားမ်ားအား ေဟာၾကားခဲ့ေသာ တရားေတာ္ကကိုေတာ့ www.sitagucenter.org ဆုိက္မွာ ဖတ္ရႈႏုိင္ပါေၾကာင္းပါဘုရား။

ညစာအလွဴ

ဆရာေတာ္ၾကီးရဲ႕တရားပြဲၿပီးလွ်င္ ညေနစာမ်ားလွုဴဒါန္းေ၀ငွရန္အတြက္ တပည္႔ေတာ္မတုိ႔လဲ ေထာင္အတြင္းသုိ႔ ၀င္ေရာက္ကာ အေဆာင္မ်ားသုိ႔ ကုိယ္တုိင္ ကုိယ္က်သြားေရာက္ ေ၀ငွၾကပါတယ္ဘုရား။ ညေနစာကေတာ႔ ထမင္းၿဖဴ ၾကက္သားေၾကာ္နဲ႔ သီးစုံခ်ဥ္ရည္ဟင္းတုိ႔ အၿပင္ ပန္းသီး၊ ငွက္ေပ်ာသီးနဲ႔ ပဲေလွာ္တုိ႔ပါရွိၾကတယ္ဘုရား။ အဲဒီ႔ေန႔ လွဴဒါန္းလုိက္တဲ႔ အလွဴေငြေပါင္း သိန္း၆၀၀က်ပ္ေက်ာ္ဖုိး လွဴဒါန္းနုိင္ ခဲ႔ပါတယ္ဘုရား။ ညေနစာ သြားေရာက္လွဴဒါန္းေနစဥ္မွာပဲ သီတဂူမွ တာ၀န္ရွိသူေတြက တေဆာင္၀င္တေဆာင္ထြက္နွင့္ အေဆာင္မ်ားဆီသို႔ လုိက္ပါ လွဴဒါန္းၾကပါတယ္ဘုရား။

ရည္ရြယ္ခ်က္

ဆရာေတာ္ၾကီးက ဒီလုိလွဴရျခင္း၏ ရည္ရြယ္ခ်က္ကို ေျပာျပပါတယ္ဘုရား။ ‘‘ဘုန္းၾကီးက နိဗၺာန္ကုိလုိခ်င္လုိ႔မဟုတ္ေၾကာင္း အေၾကာင္းအမ်ိဳူးမ်ိူးေၾကာင္႔ အျပစ္ဒဏ္က်ခံေနရတဲ့ သူေတြကုိ လစ္လ်ဴရွဳ႕မထားဘူး’’လုိ႔ မိန္႔ၾကားျပီး သီတဂူ သာသနာၿပဳအဖြဲ႔ရဲ႔ ေရအလွဴေတာ္၊ ေဆးအလွဴေတာ္၊ ႏွင့္ ပညာေရးအလွဳစေသာ ကုသုိလ္အစုစုေတြကုိ အျပစ္ဒဏ္က်ခံေနရတဲ႔ သူေတြအတူနဲ႔ အားလံုးကုိ အမွ်ေပးေ၀ၾကၿပီး သာဓု စုေပါင္းေခၚဆုိၾကကာ အင္းစိန္ေထာင္အတြင္းၿပဳလုပ္ခဲ႔ၾကေသာ ေမတၱာ-ကရုဏာေတာ္ အလွဴေတာ္ၾကီးကုိ ေအာင္ေအာင္ၿမင္ၿမင္နဲ႔ ၿပီးဆံုးခဲ႔ပါတယ္ဘုရား၊

သီတဂူစန္းလပမာ ခ်မ္းၿမသာယာရွိၾကပါေစ၊
ပန္းစပယ္(လွဆန္းယဥ္)
၂၃-၈-၂၀၁၀

အားလုံး ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ။

သီတဂူစတား

Read more »

ျပည္ျမန္မာ ခရီးသြားမွတ္တမ္း

ျပည္ျမန္မာ ခရီးသြားမွတ္တမ္း

မိတ္ဆက္
ဒီတခါေတာ့ ျပည္ျမန္မာ၏ ခရီးသြားမွတ္တမ္းေလးတစ္ခု တင္ခ်င္ပါေသးသည္၊ မေရာက္ဘူးေသးသူမ်ား ေရာက္ဘူးသလုိ ခံစားႏုိင္ေအာင္ ဓာတ္ပုံမ်ားျဖင့္ ေ၀ေ၀ဆာဆာ တန္ဆာဆင္ျပီး တင္ျပခ်င္ေပမဲ့ ကြန္ (connection) အခက္အခဲေၾကာင့္၎၊ ျပည္ျမန္္မာမွ ဆိုက္မ်ားကို ေက်ာ္ခြနည္းမ်ား မသိပါက ဓာတ္ပုံမ်ား ၾကည့္ခြင့္မရေသာေၾကာင့္၎ ဓာတ္ပုံမဖက္ သက္သက္ စာသားမ်ားျဖင့္သာ တင္ဆက္လုိက္ရပါသည္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ကိုယ့္ရဲ့ ခရီးသြားမွတ္တမ္းကို ဒုိင္ယာရီထဲမွာ ေရးေလ့ရွိသည္၊ ကုိယ္ပုိင္ဘေလာ့ဂ္ေလးျဖစ္လာေတာ့ ကိုယ့္ရဲ့ ေန႔စဥ္မွတ္တမ္းတုိ႔ကိုလည္း ဒုိင္ယာရီထဲမွာ မေရးျဖစ္ေတာ့ဘဲ ဘေလာ့ဂ္ထဲမွာပဲ ေရးျဖစ္သြားသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဘေလာ့ဂ္သည္လည္း ကိုယ့္ရဲ့ ဒုိင္ယာရီဟူ၍၎၊ မွတ္စုဟူ၍၎ ေခၚဆုိႏုိင္ပါသည္။

ခရီးအစ
၂၆-၇-၂၀၁၀ ေန႔က ျပည္ပက M.A အမ္ေအတန္း တစ္ခုျပီးလုိ႔ ျပည္ျမန္မာသို႔ ျပန္ေရာက္ျပန္ေသာ္လည္း ဆရာေတာ္ၾကီး၏ အမိန္႔မရေသး၍ ရန္ကုန္မွာ ေနရႏုိးႏုိး စစ္ကိုင္းကိုပဲ ျပန္ရႏုိးႏုိးျဖစ္ေနသည္၊ ရန္ကုန္ သီတဂူဗုဒၶတကၠသိုလ္မွ တာ၀န္ခံ ပေရာ္ဖဆာမ်ားက မိမိကို ရန္ကုန္မွာပဲ ေနျပီး အတန္းတစ္ခုအတြက္ ဘာသာရပ္မ်ား ပုိ႔ခ်ရန္ တာ၀န္ေပးေနသည္။ သို႔ေသာ္ ဆရာေတာ္ၾကီး၏ အမိန္႔မပါဘဲ မေနရဲေပ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဟိုမွာ ေနရရင္ေကာင္းမလား ဒီမွာ ေနရရင္ ေကာင္းမလား ဆုိျပီး ေယာင္၀ါး၀ါးျဖစ္ေနသည္။

ဒီလုိနဲ႔ စစ္ကိုင္းျပန္ျပီး က်န္းမာေရး သိပ္မေကာင္းေသာ အေမအုိၾကီးကိုလည္း ေတြ႔ခ်င္ေနသည္။ ျပီးေတာ့ အမျဖစ္သူ၏ အိမ္တက္ မဂၤလာႏွင့္ ၀ါဆုိသကၤန္းကပ္ပြဲကိုလည္း သြားရေပဦးမည္၊ ျပီးေတာ့ ရပ္ရြာက ငယ္ငယ္ကေလးကထဲက အခုခ်ိန္အထိ ၾကည့္ရႈေစာင့္ေရွာက္ေတာ္မူေသာ ငယ္ဆရာကိုလည္း ဖူးခ်င္လွသည္။ ထုိထုိအေၾကာင္းေၾကာင္းေတြေၾကာင့္ စစ္ကိုင္းသုိ႔ အေျပးအလြား သြားခဲ့ရသည္။ ၂ ႏွစ္တာ ခြဲခြာေနရေသာ အေမက သားဦးဇင္း ျပန္လာလုိ႔ အဲဒီေန႔ တေနလုံး ထမင္းမစားႏုိင္ျဖစ္ခဲ့သည္။ ေပ်ာ္ေနသည္။ ရပ္ရြာအေၾကာင္းကိုလည္း စုံေနေအာင္ၾကားခဲ့ရသည္။ ဒီႏွစ္ ရပ္ရြာရဲ့ထူးျခားမႈကေတာ့ ေနပူလြန္းလုိ႔ အသက္ၾကီး အသက္ငယ္ ၁၀ ေယာက္ေလာက္ ဆက္တုိက္ဆုိသလုိ အသက္ဆုံးရႈံးသြားခဲ့ၾကသည္။ မိုးက ေခါင္ေသာေၾကာင့္လည္း ၂ ႏွစ္ဆက္တုိက္ ေတာင္သူေတြလည္း ရွိတဲ့ ေရႊတုိေရႊစႏွင့္ ႏြားမ်ားလည္း ကုန္သေလာက္ ျဖစ္ၾကသည္။ စိတ္မေကာင္းစရာပဲ။

မိမိအတြက္ ၀မ္းသာစရာေလးတခုကေတာ့ အေမ က်န္းမာေရးျပန္လည္ ေကာင္းလာျခင္းပဲ ျဖစ္ပါသည္။ တကၠသုိလ္ထဲ ေရာက္ျပီးကာမွ အေမ ေနမေကာင္းျဖစ္ခဲ့တာကို ျပန္ေတြးျပီး ေနာက္တစ္ခ်ိန္ ျပည္ပ ပညာေတာ္သင္ ထက္ထြက္ရင္ အေမ့ကို ျပန္ေတြ႕ႏုိင္ပါ့မလား ေတြးျပီး စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနမိသည္။ ထိုအေတြးေၾကာင့္ပဲ ေနာက္ေန႔မနက္ ေစာေစာ အေမ့ဆီ တဖန္သြားခဲ့ျပန္သည္။ ဒီတခါ အေမႏွင့္ အၾကာၾကီးစကားေျပာႏုိင္ရန္ ေက်ာင္းသုိ႔ ျပန္မအိပ္ဘဲ အေမ့ဆီမွာပဲ ည အိပ္လိုက္သည္၊ အေမကလည္း အိမ္မွာ အိပ္ရန္ ခဏခဏေျပာတတ္သည္၊ ေအာ္ ဒါလည္း မိဘေမတၱာပဲ ေနမွာပါ။ အသက္အရြယ္ကလည္း သားသမီးေတြကို အားကိုးလာတဲ့ အခ်ိန္ေပါ့။ သားသမီးမ်ားႏွင့္ နီးနီးကပ္ကပ္ ေနလိုၾကသည္၊ ျဖစ္ႏုိင္တဲ့ အခ်ိန္ေလးမွာ အေဖအုိ အေမအုိ တုိ႔ႏွင့္ အတူ ေနေပးႏုိင္ဖုိ႔ လုိအပ္သည္။ သားသမီး မ်က္ႏွာေလး ျမင္ေနရတာကိုပင္ သူတုိ႔အတြက္ ေဆးေကာင္းတစ္ခြက္ ျဖစ္သည္။ မိဘမ်ားကို စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ထားႏုိင္ဖုိ႔ရန္မွာ ပစၥည္းဥစၥာျဖင့္ ေပးကမ္းျခင္းကတစ္ဖုံ မိဘမ်ား အနီး၌ ေနေပးျခင္းကလည္း တစ္ဖုံႏွင့္ ေကာင္းမႈပါရမီမ်ား ျပဳႏုိင္ေအာင္ အခြင့္လမ္းမ်ား ရွာေဖြေပးျခင္းက အေကာင္းဆုံးတုိ႔ ျဖစ္ၾကသည္။

မေကြးခရီးတစ္ေထာက္
ရပ္ရြာက ကိစၥေတြျပီးလုိ႔ ရန္ကုန္ျပန္ဖို႔ အခ်ိန္က်ေရာက္လာျပန္ပါသည္။ ရန္ကုန္ျပန္ရမည္ဆုိေတာ့ လမ္းခရီးၾကားက ကိစၥတစ္ခု ေျဖရွင္းရေပဦးမည္။ အညာေျမ မေကြးျမိဳ႔သို႔ လာလည္ဖုိ႔ ဖိတ္မႏၱက ျပဳေသာ မေကြးျမိဳ႔ ဧကမၻာ မိသားစု (အိမ္ေဆာက္ ပစၥည္းေရာင္း၀ယ္ေရး)၏ အိမ္မွာ ေက်ာင္းအျဖစ္အသုံးျပဳခါ ၄ ညတာ တည္းခုိရင္း မေကြး မင္းဘူးေဒသရွိ နာမည္ၾကီး ေနရာမ်ားကို ေလ့လာခဲ့ရသည္။ ဧကမၻာမိသားစုက ထင္ထားတာထက္ ပုိျပီး သေဘာေကာင္းၾကသည္၊ ျပဳစုၾကသည္။ ဒီအတြက္လည္း အထူးပဲ ေက်းဇူးတင္ေနမိသည္။ ဤမိသားစုရဲ့ ေက်းဇူးေၾကာင့္ ၁၄-၈-၂၀၁၀ ေန႔က ေရႊစက္ေတာ္ေစတီေတာ္သုိ႔ တက္ေရာက္ ဖူးေမွ်ာ္ခြင့္ရခဲ့သည္။ ထုိေစတီေတာ္အတက္လမ္းသည္ ယခု အခါ တမုိင္စာ ေျမလမ္းကလြဲ၍ ေတာက္ေလွ်ာက္ ကတၱရာလမ္းျဖစ္သည္၊ ေတာေတာင္မ်ားျဖင့္ စိမ္းလမ္းစိုေျပေနသည္၊ ေစတီေတာ္ၾကီးကိုလည္း ခယက ႏွင့္ ျမိဳ႕မိျမိဳဖမ်ားက ဆရာေတာ္မ်ားကို ဦးတင္ကာ ျပဳျပင္လ်က္ရွိသည္။ ပြဲေတာ္ရက္ မဟုတ္ေသာေၾကာင့္ လူ အသြားအလာ နည္းသည္၊ အလြန္စည္းကားလွသည့္ ေအာက္စက္ေတာ္ရာတြင္လဲ ယခုအခါ ခါတုိင္းကထက္ မန္းေခ်ာင္းထဲမွာေရနည္းေနသည္။ ပြဲေတာ္ရက္ေတြမွာေတာ့ အနယ္နယ္ အရပ္ရပ္က ျပည္သူမ်ားျဖင့္ ၾကိတ္ၾကိတ္တုိးေနသည့္ ေနရာျဖစ္သည္၊ ကားၾကီး ကားငယ္မ်ား သြားႏုိင္ရန္ ၀ါးမ်ားျဖင့္ တံတားမ်ားကို တည္ေဆာက္ထားသည္မွာလည္း အံ့ၾသစရာပင္။ ၀ါးတဲ တည္းခုိခန္းေတြမွာလည္း ေနရာမေလာက္ျဖစ္ေနသည္။ ယခုအခါမွာေတာ့ ဘာတဲမွ မရွိဘဲ ေခ်ာင္းထဲက ေရအနည္းငယ္မွ်သာပဲ က်န္ရစ္သည္။

ထုိေစတီေတာ္မွ အျပန္လမ္းတြင္း မင္းဘူးျမိဳ႕ေပၚရွိ ရွင္ပင္စကၠိန္းတဲေစတီေတာ္ႏွင့္ နဂါးပြက္ေတာင္တို႔ကိုလည္း ဖူးေမွ်ာ္ ေလ့လာခြင့္ရခဲ့သည္။ ညခ်မ္းအခ်ိန္မွာေတာ့ ဧကမၻာ မိသားစုရဲ့ ေက်းဇူးေၾကာင့္ပဲ နာမည္ၾကီး ဘုရားျဖစ္တဲ့ မေကြးျမသလြန္ေစတီေတာ္ၾကီးကို ဖူးေမွ်ာ္ရန္ အခြင့္ထူးရခဲ့ပါသည္။

၁၅-၈-၂၀၁၀ ေန႔
ေနာက္ေန႔မနက္ ေစာေစာ ေက်ာင္းေတာ္ရာေစတီေတာ္ၾကီး သြားဖူးရန္ျဖစ္သည္။ မနက္ ၆ နာရီသြားမည္ဟု ညီမျဖစ္သူက ေျပာထားသည္။ သုိ႔ေသာ္ ညက ညီမႏွင့္အတူ ဒကာမၾကီးနဲ႕ ညဥ္႔နက္တဲ့အထိ စကားေတြ မ်ားစြာေျပာျဖစ္ခဲ့ၾကသည္၊ မနက္က် ေစာေစာ အိ္ပ္ယာက မထႏုိင္ဘဲျဖစ္ေနသည္၊ ညီမငယ္ လာႏႈိးကာမွ မ်က္ႏွာ အလ်င္အျမန္သစ္ျပီး ကားေပၚတက္လိုက္သည္။ လွပထယ္၀ါတဲ့ မေကြးဧရာ၀တီတံတားၾကီးကို ျဖတ္ျပီး မင္းဘူးဘက္ရွိ ျမစ္နေဘးက နာမည္ၾကီး ထမင္းသုပ္ဆုိင္မွာ ဧကမၻာ မိသားစုက ထမင္းသုပ္ႏွင့္ မဲေၾကာ္ ဆိပ္သားေၾကာ္တုိ႔ျဖင့္ အာရံုဆြမ္းကပ္သည္၊ ထုိမွ ၁၈ မုိင္ေလာက္ ေ၀းသည့္ ေက်ာင္းေတာ္ရာေစတီေတာ္ၾကီးဆီသုိ႔ ဦးတည္လာခဲ့ၾကသည္၊ လမ္းခရီးက ၾကမ္းတမ္းလွသျဖင့္ ခရီးက မေပါက္သလုိ ကားလညး္ နာလွသည္၊ ေနာက္အခန္းမွ လုိက္ပါလာေသာ ဧကမၻာ ဒကာမၾကီးအား အားနာမိသည္၊ သူက က်န္းမာေရး သိပ္ေကာင္းလွသည္မဟုတ္ေသာေၾကာင့္ သူအတြက္ အားနာေနမိသည္။ ကုိယ့္ဘာသာဆုိ ဒီေနရာေတြ ေရာက္ျဖစ္ဘုိ႔ မလြယ္သလုိ လာလည္ဘုိ႔လည္း စိတ္ကူထဲမွာ ရွိမထားခဲ့၊ ဒီမိသားစု၏ ေစတနာေၾကာင့္သာ ေရာက္ျဖစ္ေတာ့သည္၊ ၀ါတြင္းကာလ ငါးမ်ား ဘုရားဖူးလာရာ ၀ါဏိဇၨဂါမရြာၾကီးသုိ႔လည္းေရာက္ခဲ့သည္၊ ယခုအခါ ဘုရားဖူးငါးမ်ား လာတာ မေတြ႕ရေတာ့ေပမဲ့ မနက္ေစာေစာ ၅ နာရီေလာက္ တစ္ေကာင္စ ႏွစ္ေကာင္စ ေရာက္လာတတ္ေသးသည္ဟု ေဒသခံမ်ားက ေျပာျပသည္၊ ဓာတ္ပုံမ်ားသာရွိေတာ့သျဖင့္ အမွန္တကယ္ ငါးမ်ားဘုရားဖူးလာတယ္ဆုိတာ ပုံျပင္လုိ ျဖစ္သြားေတာ့သည္။ ေဒသခံအခ်ိဳ႔က ေျပာေသးတယ္ ငါးေတြက ႏုိင္ငံေရး စိတ္၀င္စားပုံရတယ္တဲ့ သူတုိ႔တေတြ ဘုရားဖူးမလာတာ ႏိုင္ငံေရးအေျခအေနေၾကာင့္တဲ့။ ဟုတ္ဟန္ေတာ့ မတူပါဘူး။ ဓာတ္ပုံမ်ား အမွတ္တရ ရုိက္ျပီး ျပန္လာခဲ့ၾကရာ ဧကမၻာ မိသားစုအိမ္ ၁၁ နာရီေလာက္ ျပန္ေရာက္သည္။ ေရးခ်ိဳးျပီးတာနဲ႕ ေန႔လည္စာဆြမ္းကပ္သည္။ အနားယူ။

ညေနပုိင္းမွာေတာ့ မေကြးျမိဳ႕ရွိ အထင္ကရ ျဖစ္တဲ့ တကၠသုိလ္မ်ားကို ထုိမိသားစုက လုိက္ပုိ႔သည္။ ျမိဳ႔ျပင္က မေကြးေဆးတကၠသိုလ္ၾကီးသည္ လယ္ေတာထဲမွာ ထီးထီးမားမားၾကီး တင့္တယ္လွပေနေပမဲ့ သူ႔အစား အထီးက်န္သလုိ ခံစားမိသည္။ အေျခခံက်န္းမာေရးတကၠသိုလ္မွ ျမသလြန္ေစတီေတာ္ၾကီးကို ဒုတိယအၾကိမ္ ဖူးေမွ်ာ္ခဲ့သည္။ ေစတီေတာ္ၾကီးသည္ ဧရာ၀တီျမစ္ကမ္းနေဘးမွာ ခမ္းခမ္းနားနား တည္ရွိေနသည္ကိုက က်က္သေရရွိလွသည္။ ဘုရားေျခေတာ္ရင္း ေလွခါးဆင့္ဆင့္ေတြေပၚမွာ ဧကမၻာမိသားစုႏွင့္အတူ ဧရာ၀တီျမစ္ကို ျဖတ္သန္းလာတဲ့ လတ္ဆတ္ေသာ ေလကို ခံစားရင္း စကားေျပာရသည္မွာ အရသာရွိလွသည္။

နဂုိက မေကြးျမိဳ႕သည္ ေသးငယ္ေသာ ျမိဳ႕ေလးပဲလို႕ထင္ထားခဲ့သည္၊ ကမ္းရုိးတေလွ်ာက္ ကားျဖင့္လွည့္လည္ၾကည့္ကာမွ မေကြးျမိဳ႕သည္ ေသးလွသည္မဟုတ္၊ စီးပြားေရးေကာင္းေသာ ျမိဳ႕တစ္ျမိဳ႕ျဖစ္သည္၊ စုိက္ပ်ိဳးေရးကို အဓိကထားေသာ ျမိဳ႕ျဖစ္သည္။ မႏၱေလးျမိဳ႔ကဲ့သို႔ ေလးေထာင့္ျဖစ္သျဖင့္ လမ္းမ်ားလည္း စနစ္က်သည္၊ ညေနပုိင္း ကမ္းရုိးတေလ်ာက္ေဘးတြင္ စားေသာက္မ်ားမွ ခင္းက်င္းထားေသာ ေရာင္စုံစားပြဲမ်ားတြင္ ေရာင္စုံလူငယ္ကေလးမ်ား အစုံလုိက္ အစုံလုိက္ျဖင့္ စည္ကားလ်က္ရွိသည္။ ထုိကမ္းရုိိးတေလ်ာက္ လွည့္လည္ရင္း မေကြးတကၠသိုလ္ၾကီးကို ေရာက္ခဲ့သည္။ ညေနပုိင္း အိမ္ျပန္ေရာက္ ေရခ်ိဳး အနားယူ တေန႔တာ ခရီးျပီးသြားျပန္သည္။ ဤခရီးတြင္ ဧကမၻာမိသားစု အေရးပါသည့္အခန္းက ပါေနသျဖင့္ သူ႔အေၾကာင္း နဲနဲ မိတ္ဆက္ေပးဖုိ႔လုိမည္ထင္ပါသည္။

ဧကမၻာ မိသားစု
သီတဂူစတားအား ပင့္ဖိတ္ျပီး ေဒသတ၀ုိက္ နာမည္ၾကီး ေနရာမ်ားကို လုိက္ပုိ႔ေပးေသာ ဧကမၻာ မိသားစုအေၾကာင္းကို ၾကားညွပ္၍ ေဖာ္ျပလုိက္ပါသည္။ ဧကမၻာ ဆုိသည္မွာ အိမ္ေဆာက္ပစၥည္းမ်ားကို လက္လီလက္ကား ေရာင္းေသာ မေကြးျမိဳ႔ရွိ အထင္ကရ ဆုိင္ၾကီးတစ္ဆုိင္ျဖစ္သည္။ မေကြးျမိဳ႔ ရန္မ်ိဳးေအာင္ရပ္ ျပည္ေတာ္သာလမ္းမၾကီးတြင္ တည္ရွိသည္။ ထုိဆုိင္ၾကီးတြင္ အိမ္ေဆာက္ပစၥည္းမွန္သမွ် အကုန္ရႏုိင္သည္။ စီးပြားေရး ၾကီးက်ယ္သေလာက္ ရလာသည့္ အျမတ္အစြန္းမ်ားကိုလည္း ဘာသာေရး လူမႈေရးေတြမွာ လွဴဒါန္းေလ့ရွိသည္။ ျမန္မာျပည္ ေနရာအနံ႔အျပားတြင္ မ်ားေသာအားျဖင့္ ယခုလုိ အိမ္ေဆာက္ပစၥည္းကဲ့သို႔ေသာ ကုန္မာဆုိင္မ်ားသည္ ဘာသာျခားမ်ားပုိင္ဆုိင္သည့္ ဆုိင္မ်ားသာ ျဖစ္သည္။ ယခု ဧကမၻာမိသားစု၏ အိမ္ေဆာက္ပစၥည္း ကုန္မာဆုိင္ၾကီးကေတာ့ သဒၶါတရားကို ေျခခံေသာ ဘာသာေရးကိုင္းရိႈင္းသည့္ မိသားစုက ပုိင္ဆုိင္ထားသည့္ ဆုိင္ျဖစ္သည္။ ဘုန္းၾကီး ရဟန္းမ်ား ေပ်ာ္ေမြ႕ရာ အိမ္လည္းျဖစ္သည္။ အိမ္သာေတာ့ ဧည့္လာဆိိုသလုိ ထုိအိမ္ေရာက္သူတုိင္း ေပ်ာ္ၾကသည္၊ ေရာက္လာသူတုိင္းကိုလည္း ေႏြးေႏြးေထြးေထြး ျပဳစုသည္၊ နံက္စာ ေန႔စာ ညစာတုိ႔မွာလည္း တေန႔တမ်ိဳးမရုိးႏုိင္ေအာင္ လုပ္ေကြ်းျပဳစုသည္၊ အျပန္ခရီးမွာလည္း မ်ားစြာေသာ စားဖြယ္ေသာက္ဖြယ္ေတြႏွင့္ အတူ လုိရာအသုံးျပဳႏိုင္ရန္ န၀ကမၼပါ လွဴလုိက္ေသးသည့္အတြက္လည္း အားနာျပန္ရသည္။

၁၆-၈-၂၀၁၀ ေန႔
နံက္အိပ္ယာထ နံက္စာ စားျပီး ဧကမၻာမိသားစုအိမ္၏ မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ရွိ မိဘမဲ့ေဂဟာသုိ႔ ေရာက္ခဲ့သည္။ ထုိေဂဟာသည္ ႏုိင္ငံေတာ္အစုိးရ၏ အေထာက္အပံ့ျဖင့္ ရပ္တည္ေနသည္၊ ယခုအခါ နယ္နယ္အရပ္ရပ္မွ မိဘမဲ့ ကေလးငယ္မ်ား ၄၀ ေက်ာ္ရွိေနသည္၊ ငါးႏွစ္ေအာက္ကေလးငယ္မ်ားကို ထိုေဂဟာက ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ေပးျပီး ၅ ႏွစ္အထက္ ကေလးငယ္မ်ားကိုေတာ့ ပညာေရးေက်ာင္းတြင္ ပညာသင္ေစပါသည္။ ျမင္ေတြ႔ခဲ့ရသည့္ ကေလးငယ္မ်ားမွာ သနားစရာေကာင္းပါသည္၊ ပုခက္ေပၚ ပက္လက္တဖုံ ေမွာက္ရပ္တမ်ိဳး ႏုိ႔ဖူးမ်ားစို႔ေနေသာ ေမြးကင္းစ ကေလးငယ္ ၈ ေယာက္ေလာက္ကိုလည္း ေတြ႕ခဲ့ရသည္။ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာမၾကီးႏွင့္ စကားေျပာျဖစ္သည္။ ကေလးေတြအတြက္ ႏုိင္ငံေတာ္မွာ တစ္ေန႔စာ တစ္ေယာက္ကို ၄၀၀ က်ပ္ ေထာက္ပံ့သည္ဟု ဆုိပါသည္၊ မေကြးျမိဳ႔ႏွင့္ ရပ္ေ၀းမွ အလွဴရွင္မ်ား၏ အေထာက္ပံ့မ်ားကိုလည္း လုိအပ္ေနပါေသးသည္။ တေန႔စာ အတြက္ ၃၀၀၀၀ (သုံးေသာင္းက်ပ္)မွ ၄၀၀၀၀ (ေလးေသာင္းက်ပ္) အထိ ရွိေၾကာင္းလည္း သိခဲ့ရသည္။ မေကြးျမိဳ႕ႏွင့္ နီးစပ္ရာျပည္သူမ်ားက ေမြးေန႔ မဂၤလာ စသည့္ မိမိတုိ႔ ဆႏၵရွိတဲ့အခါ ထုိေဂဟာသုိ႔ ကုသုိလ္ယူေလ့ရွိၾကသည္။ စိတ္ပါ၀င္စားသူမ်ား အလွဴဒါနျပဳရန္ အခြင့္လမ္းရွာေနသူမ်ားအား ထုိေဂဟာမွာ ေကာင္းမႈျပဳႏုိင္ေၾကာင္း သတင္းေကာင္းပါးအပ္သည္။

အေတြးတစ္ခု
ထုိေဂဟာ၏ ဆရာမၾကီးကို ‘‘ ဆရာမၾကီး ကေလးေတြရဲ့ စရိတ္လကၡဏာ ဘယ္လုိရွိလဲ’’ ဟု သီတဂူစတား ေမးမိသည့္အခါ သူက ဒီလုိေျဖတယ္၊ ကေလးေတြရဲ့ စရုိက္အေကာင္းအဆုိးကေတာ့ မ်ိဳးရုိးအေပၚမွာ မူတည္ပါသည္ဟု ေျဖသည္။ မိဘက မ်ိဳးရုိးေကာင္းေပမဲ့ အေျခအေနအရ စြန္႔ပစ္ခဲ့ရတဲ့ ကေလးက ေတာ္တယ္ ေကာင္းတယ္၊ ဒါေပမဲ့ အခ်ိဳ႕ကေလးေတြက မ်ိဳးရုိးမေကာင္းလုိ႔ ေျပာလုိ႔ ဆုိလုိ႔ မေကာင္းပါဘူးဘုရားဟု ဆက္လက္ေျပာျပသည္။ ဆရာမရဲ့ စကားကို ၾကားၾကားခ်င္း ခ်က္ျခင္းဆုိသလုိ အေတြးတစ္ခု ၀င္လာျပန္သည္။ သူေျပာအရ အိႏၵိယျပည္တြင္ ထြန္းကားသည့္ အတၱ၀ါဒ (the theory of Atma (Egoism) ဇာတ္စနစ္ (Caste system)ႏွင့္ သြားတူေနသည္။ ဟိႏၵီဘာသာ သို႔မဟုတ္ ျဗာဟၼဏ၀ါဒ အရ လူတစ္ေယာက္ရဲ့ ဘ၀အနိမ့္အျမင့္သည္ မ်ိဳးရုိးဇာတ္အေပၚမွာ အေျခခံသည္၊ မ်ိဳးရုိးဇာတ္ သုိ႔မဟုတ္ ေမြးဖြားျခင္းက လူတစ္ေယာက္၏ အနိမ့္အျမင့္ကို ဆုံးျဖတ္ေပးသည္။

ဇာတ္္ ၄ မ်ိဳး
ျဗာဟၼဏ၀ါဒတြင္ ျဗာဟၼဏ (ပညာသင္ၾကားျခင္းႏွင့္ ယဇ္ပူေဇာ္ေပးသည့္ တာ၀န္ရွိသည္အျမင့္ဆုံးဇာတ္) ခတၱိယ (ကာကြယ္ေရးတာ၀န္ ႏွင့္ ပညာသင္ၾကားခြင့္ရွိေသာ ဒုတိယဇာတ္) ေ၀ႆ (ကုန္သည္ စီးပြားေရး တာ၀န္ႏွင့္ ပညာသင္ခြင့္ရွိေသာ တတိယဇာတ္) ႏွင့္ သုဒၵ (ေအာက္ေျခ လုပ္ငန္းျဖစ္ေသာ အမႈိက္လွဲျခင္း ပန္းမႈိက္စြန္႔ျခင္း ခ၀ါလုပ္ျခင္း ေျခသည္း လက္သည္းႏွင့္ ဆံပင္ညွပ္ေပးရျခင္း ရွိေပမဲ့ ပညာသင္ခြင့္မရွိေသာ လူတန္းစား အနိမ့္ဆုံးဇာတ္ ဟူ၍ အဆင့္အတန္း ၄ မ်ိဳး ရွိသည္။ တာ၀န္ႏွင့္ တကြေသာ ထုိဇာတ္ ၄ မ်ိဳး (caste system) ကို ပဇာပတိေခၚ ျဗာဟၼာက ဖန္ဆင္းေပးထားသည္ ဟု အိႏၵိယစာေပမွာ ေတြ႔ရပါသည္။ အနိမ့္ဆုံးဇာတ္ (lower caste) မွာ ေမြးဖြားလာေသာ သူသည္ ဘယ္ေတာ့မွ ဇာတ္ျမင့္ (higher caste) ျဖစ္ခြင့္မရွိေတာ့သလုိ ဇာတ္ျမင့္မွာ ေမြးဖြားသူကလဲ ဘယ္ေသာအခါမွ ဇာတ္နိမ့္သို႔ မဆင္းသက္ႏုိင္ေတာ့။ ထုိ႔ေၾကာင့္ လူတစ္ေယာက္၏ အနိမ့္အျမင့္ကို ဇာတ္ သို႔မဟုတ္ မ်ိဳးရုိးေခၚ ေမြးဖြားျခင္းက ဆုံးျဖတ္ေပးထားသည္။ ကြ်ႏု္ပ္တုိ႔ ျမတ္ဗုဒၶက ဇာတ္စနစ္ (caste system) ကို လက္မခံဘဲ ထုိဇာတ္ သို႔မဟုတ္ ေမြးဖြားျခင္းထက္ ကံကို ေဟာသည္၊ ျမတ္ဗုဒၶက-- န ဇဇၨာ ၀သလာ ေဟာတိ န ဇဇၨာ ေဟာတိ ျဗာဟၼေဏာ။ ကမၼဳနာ ၀သေလာ ေဟာတိ ကမၼဳနာ ေဟာတိ ျဗာဟၼေဏာ။ သုတၱနိပါတ္ ၀သလသုတ္လုိ႔ ထင္ပါသည္။
ထုိေဒသနာေတာ္အရ လူတစ္ေယာက္ရဲ့ ဘ၀ အနိမ့္အျမင့္သည္ သူကိုယ္တုိင္ ျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ ကာယကံ ၀စီကံ မေနာကံတုိ႔ေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ထုိကံေတြကပဲ မ်ိဳးရုိးကို ဖန္တီးေပးသည္ဟုလည္း ဆုိႏုိင္ပါသည္။ ဟိႏၵီဘာသာ၀င္တုိ႔၏ ဇာတ္စနစ္ (caste system) ႏွင့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ႔၏ ကမၼ သီအုိရီ (karma theory) တုိ႔ကို ေကာက္ခ်က္ခ်လုိက္ပါက လူတစ္ေယာက္၏ ဘ၀အနိမ့္အျမင့္သည္ ပထမ ကံေၾကာင့္ (ultimate cause) ႏွင့္ ဒုတိယ ဇာတ္ (secondary cause) ေၾကာင့္ ျဖစ္သည္ဟူ၍ပင္။ ဤကား သီတဂူစတားျမင္ေသာ ထုိကေလးငယ္ေလးမ်ား၏ မတူညီေသာ စရိတ္ႏွင့္ဗီဇျဖစ္ပါသည္။

ထုိဧည့္ေဂဟာမွ ဧကမၻာ ဒကာၾကီးက high class စားေသာက္ဆုိင္သုိ႔ ပင့္သြားသည္၊ ထိုမွတဖန္ မေကြးျမိဳ႔ ေက်ာင္းထုိင္ဘုန္းၾကီးသင္တန္းေက်ာင္းႏွင့္ သံဃာ ၅၀၀ ေက်ာ္ရွိ ေအာင္ေျမရတနာေက်ာင္းတုိက္ဆီသုိ႔ ေရာက္ခဲ့သည္၊ ထုိမွ အိမ္ျပန္ ေန႔စာစား အနားယူျပီး ေန႔လည္ ၂ နာရီတြင္ မင္းဘူးျမိဳ႔နယ္ရွိ လင္းက်ကန္ေတာရေက်ာင္းသုိ႔ ေရာက္ခဲ့သည္။ ထုိေက်ာင္းေတာ္တြင္ ငါးမ်ားေမြးျမဴထားသျဖင့္ ငါးစာ ေကြ်းလုိသူမ်ား သြားေရာက္လည္ပတ္ၾကသည္၊ လမ္းခရီးက အလြန္ၾကမ္းသည္၊ မိုးတြင္းဆုိလ်င္ေတာ့ ရႊံ႕ေတြဘြက္ေတြ ထူထပ္သျဖင့္ ဆုိင္ကယ္ေတာင္ မသြားႏုိင္သည့္လမ္းျဖစ္သည္၊ လမ္းေဘး၀ဲယာတြင္ ေရနံတြင္းမ်ားမွ စက္မ်ား လည္ပတ္ေနသည္ကိုလည္း ေတြ႔ႏုိင္ပါသည္။ အလြန္ၾကမ္းတမ္းေသာ လမ္းခရီးျဖစ္ေပမဲ့ ဧကမၻာမိသားစု၏ ေစတနာေၾကာင့္ ထုိေဒသမ်ားသို႔ ေရာက္ျဖစ္ခဲ့သည္။

၁၇-၈-၂၀၁၀ ေန႔
ေနာက္ဆုံးေန႔ျဖစ္သည္၊ ဘယ္ကိုမွ မသြားေတာ့ဘဲ စာဖတ္ရင္း အနားယူသည္၊ ညေနပုိင္း ရန္ကုန္ျပန္သည္။ မႏၱေလး ရန္ကုန္ခရီးကုိ ျပည္လမ္းမွ ျဖတ္ျပန္ခဲ့ရာ မေကြး ေအာင္လံ လမ္းသည္ အေတာ္ကို ဆုိး၀ါးေနသည္၊ လမ္းေတာင္ ေပ်ာက္ေနသည္။ တစ္နာရီ ခရီးကို ၃ နာရီေလာက္ေမာင္းရသည္၊ ျပည္ျမိဳ႔ကုိ ေက်ာ္ကာမွ လမ္းက ေကာင္းသည္။ မေကြးမွ ညေန ၅ နာရီ ထြက္ခဲ့ရာ ရန္ကုန္ ေအာင္မဂၤလာ ကားၾကီးကြင္းသို႔ မနက္ေစာေစာ ၄ နာရီေလာက္ ေရာက္သည္။ ဤကား မေကြးအညာေျမခရီးမွတ္တမ္းတစ္ပုဒ္တည္း။

မွတ္ခ်က္။ ။ သီတဂူစတား၏ ပရိသတ္တစ္ဦးက ‘‘အိႏၵိယတကၠသိုိလ္မ်ားအေၾကာင္း တင္ျပသလုိ သီတဂူကမၻာ့ဗုဒၶတကၠသိုလ္အေၾကာင္းကိုလည္း တင္ျပေပးပါဦးဘုရား’’ ဟု ေတာင္းဆုိထားပါေသးသည္။ အခြင့္သာတဲ့ အခ်ိန္ သီတဂူကမၻာ့ဗုဒၶတကၠသိုလ္မ်ား၏ ၀င္ခြင့္ပုံစံမ်ားအေၾကာင္းကိုလည္း တင္ျပပါဦးမည္။

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ
သီတဂူစတား
၁၇-၈-၂၀၁၀

Read more »

ေရႊပင္နားတဲ့ ေရႊေက်း

တုိင္းျပည္ ၃ခု ေပါင္းစု အလွဴ

ေရႊပင္နားတဲ့ ေရႊေက်း ဆုိတဲ့ ပို႔စ္ေလးသည္ ခရီးသြား မွတ္တမ္းေလး တစ္ပုဒ္ျဖစ္သည့္အားေလ်ာ္စြာ ေရာက္ခဲ့ဖူးေသာ ေဒသ (ေနရာ)ေလးတစ္ခု၏ မွတ္တမ္းေလးပဲျဖစ္ပါသည္။ ၂၈-၇-၂၀၁၀ ေန႔က ရုိးရွင္းျပီး အလြန္ၾကီးက်ယ္တဲ့ အလွဴတစ္ခုသို႔ ေရာက္ခဲ့သည္၊ ထုိအလွဴက အလြန္ထူးဆန္း၏၊ တုိင္းျပီးၾကိး သုံးခု ေပါင္းစု ေကာင္းမႈျပဳတဲ့ အလွဴပဲျဖစ္ပါသည္။ ထုိသုံးခုကား အလွဴရွင္ ရုရား၊ အလွဴခံ အိႏၵိယႏွင့္ အလွဴဌာန ျမန္မာျပည္တုိ႔ပဲ ျဖစ္သည္။ အိႏၵိယျပည္ ပူေနးတကၠသိုလ္ ဒႆနိကေဗဒ ဌာနတြင္ ပညာသင္စဥ္က သီတဂူစတား အမည္ရွိ ကေလာင္နာမည္ျဖင့္ သီတဂူစတား အမည္ရွိ ဘေလာ့ဂ္တစ္ခု တီထြင္္ျပီး စာေပမ်ားေရးသားခဲ့သည္။ သီတဂူစတား ဘေလာ့ဂ္ကို အားေပးသူမ်ားစြာတြင္ ရုရွားေရာက္ ျမန္မာပညာေတာ္သင္ ေက်ာင္းသားမ်ားလည္း ပါ၀င္သည္။ ထုိအထဲတြင္ မင္းလွျမိဳ႕နယ္ ငွက္ၾကီးသုိက္ေက်းရြာသား တစ္ေယာက္လဲ သီတဂူစတား၏ စာဖတ္ပရိသတ္တစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။ ထုိသီတဂူစတား ဘေလာ့ဂ္ကို အေၾကာင္းျပဳျပီး သီတဂူစတားရယ္ ထုိစာဖတ္ပရိသတ္ရယ္ ျပီးေတာ့ သူ႔မိဘ ေဆြမ်ိဳးမ်ား ဆက္ႏြယ္လာပုံေလးကား-------

ေနရာေလးက
၂၈ ရက္ေန႔ ေန႔လည္ပုိင္း အလွဴရွင္၏ မိဘမ်ားျဖစ္ၾကေသာ ဦးတင္ေမာင္လတ္+ေဒၚမုိးမုိး၊ အဖြား၊ သားႏွင့္ တူမမ်ား လုိက္ပါလ်က္ မိမိ အခန္းသုိ႔ ေရာက္လာပါေတာ့သည္၊ မိမိအား လာပင့္ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ အရင္ကလည္း တေယာက္ႏွင့္ တေယာက္ တခါဖူးမွ မျမင္ခဲ့ဘူးၾက။ ျမင္ျမင္ျခင္း အံ့ၾသရျပန္သည္မွာ အလွဴရွင္၏ မိဘမ်ားက မိမိထက္ ၁၀ႏွစ္ ေလာက္ပဲ ၾကီးသည္။ ငယ္ငယ္ပဲ ရွိၾကေသးသည္။ ေခတၱခဏ စကားေတြေျပာရင္း ရုရွားက သားေတာ္ေမာင္ႏွင့္ အြန္လုိင္းမွ စကားေျပာေစသည္၊ အေရး ကြန္က မေကာင္း လုိင္းက က်လုိက္ တက္လာလုိက္ စိတ္ညစ္စရာေကာင္းသည္၊ အရွင္ဘုရား ျပန္လာရင္ေတာ့ အေတာ္ သီးခံရမွာဘုရားဟု ေျပာေသာ မိတ္ေဆြမ်ား စကား မယုံခဲ့ေသာ မိမိသည္ သူတုိ႔ေျပာသလုိ တကယ္ပဲ ခႏၱီပါရမီ ျဖည့္ေနရသည္။ ခဏတာမွ် စကားေျပာေစျပီး ခရီးစတင္ခဲ့သည္။ ထုိခရီးကား-- ပဲခူးတုိင္း မင္းလွျမိဳ႕နယ္က အလွဴရွင္၏ မိဘမ်ားရွိရာ ငွက္ၾကီးသိုက္ ေက်းရြာသို႔ ဓမၼခရီးျဖစ္တယ္။ ရန္ကုန္မွ မင္းလွျမိဳ႔ အၾကားတြင္း ေမွာ္ဘီ၊ တုိက္ၾကီး၊ ဥကၠံ၊ သာယာ၀တီ အစရွိသည့္ ျမိဳ႔မ်ားစြာကို ျဖတ္ရသည္၊ ၄ နာရီေက်ာ္ ကားစီးရသည္ဟု ထင္ပါသည္။ မုိးတြင္းကာလျဖစ္၍ထင္ လမ္းေဘး၀ဲယာတြင္ ေကာ္ေဇာ အစိမ္းၾကီးမ်ား ခင္းထားဘိသကဲ့သုိ႔ စိမ္းစို လွပေသာ လယ္ကြင္းျပင္ၾကီးမ်ားကို ေတြ႔ရသည္။ လတ္ဆပ္ေသာ ေလေကာင္း ေလသန္႔ရသည္၊ မုိးေလးတဖြဲဖြဲႏွင့္ ေနခ်င္စရာ ေကာင္းသည္၊ ယခုအခ်ိန္ ငါးရွဥ့္ ေပါသည္။ ငါးရွဥ့္ၾကိဳက္သူမ်ား သြားလည္ၾကေလ။ ထုိခရီးစဥ္ ျဖစ္ေပၚလာပုံကား ဒီလုိဗ်။

သီတဂူစတားႏွင့္ အလွဴရွင္
တေန႔ေသာ အခါ၀ယ္ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ သီတဂူစတား ဘေလာ့ဂ္ထဲ အလည္ေရာက္ကာ စာမ်ား မၾကာ မၾကာ လာဖတ္ေလ့ရွိသည္၊ ျပန္သြားလ်င္လဲ ဘုန္းဘုန္း က်န္းမာပါေစ ဆုိတဲ့ စာတမ္းမ်ိဳး စီေဘာက္မွာ ေရးသြားေလ့ရွိသည္။ ထုိမွ တဖန္ sitagustar2010@gmail.com သုိ႔ ေရာက္လာပါသည္။ ေန႔စဥ္ နီးပါး စကားမ်ား ေျပာျဖစ္သည္။ ထုိမွ တဖန္ အဆင့္တက္ကာ အရွင္ဘုရား ဘာမ်ား လုိအပ္ပါသလဲ စသည္ ေမးလာပါသည္၊ ဘုန္းဘုန္းမွာ ဘာမွ မလုိအပ္ေၾကာင္း အားလုံး ျပည့္စုံ လုံေလာက္ေၾကာင္း ျပန္ေျပာလုိက္ပါသည္။ ဤသုိ႔အား အြန္လုိင္းေပၚေတြ႔တုိင္း ေလွ်ာက္ထားေလ့ရွိသည္။ ေနာက္တစ္မ်ိဳး အဆင့္တက္ ေလွ်ာက္လာတာက အရွင္ဘုရားအတြက္ ပညာဒါနအလွဴ လွဴခ်င္ပါသည္ဘုရားဟု ေလွ်ာက္လာျပန္ပါသည္၊ မလုိပါ ျပည့္စုံ လုံေလာက္ေနပါသည္ဟူ၍ ျပန္ေျပာေသာ္ အလြန္႔အလြန္ကို လွဴခ်င္ေနသည္။ တပည့္ေတာ္တုိ႔မွာ ဘုရားရွိခုိးလုိ႔လည္း ရပါတယ္၊ အြန္လုိင္းကေန တရားေတာ္မ်ားကိုလည္း နာခြင့္ရပါတယ္၊ သုိ႔ေသာ္ တပည့္ေတာ္ဆီမွာ ဘုန္းၾကီး ရဟန္း သံဃာ မရွိ၍ အလွဴဒါနအတြက္ ခက္ခဲေနပါသည္ ဟူ၍ ေလွ်ာက္ျပန္ရာ၊ သီတဂူစတားလည္း အနည္းငယ္ စဥ္းစားမိသည္၊ ေအာ္-- ဟုတ္ေပသားပဲကိုး-- ဒီလုိဆုိ ဘုန္းဘုန္း သီတဂူစတားအေၾကာင္း ေကာင္းေကာင္း စုံစမ္းပါ၊ သူ ဘာလုပ္ေနသလဲ၊ ဘယ္လုိ ရဟန္းမ်ိဳးလဲ ဆုိတာ အရင္ စုံစမ္းပါ။ မသိ မျမင္ဘူးဘဲ ျဖစ္လာႏုိင္သည့္ အလွဴ ႏွင့္ ဘုရား လက္ထပ္က ရဟန္းေတာ္မ်ား ဖိတ္မန္ထားေသာ ဒကာ ဒကာမမ်ားထံ ခဏခဏ အလွဴခံျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာသည့္ အက်ိဳးဆက္မ်ား၏ အေၾကာင္းမ်ားကို ေျပာျပလုိက္ပါသည္။

သီတဂူစတား အမ္ေအ M.A တန္း ျပီးလုိ႔ Ph.D အတန္းအတြက္လႈပ္ရွားေနစဥ္လည္းျဖစ္၊ ျပည္ျမန္မာကိုလည္း ျပန္ခါနီးျဖစ္သည္။ ထုိ အခ်ိန္၀ယ္ အရွင္ဘုရား တပည့္ေတာ္ အတြက္ အလွဴဒါန တစ္ခုျဖစ္ေအာင္ေတာ့ ကူညီပါဘုရား ဟူ၍ ေလွ်ာက္လာျပန္ပါသည္။ ဘုန္းဘုန္းလည္း ေက်ာင္းျပီးသြားျပီျဖစ္၍ ျမန္မာျပည္ ျပန္ရေတာ့မည္၊ အခု ေလာေလာဆယ္ဆယ္ေတာ့ မလုိအပ္ေတာ့ဘူး ဟု ျပန္ၾကားလုိက္ရာ၊ ဒါဆုိ အရွင္ဘုရား ေနာက္ႏွစ္ ေဒါက္တာဘြဲ႔အတြက္ ျပန္လာတဲ့ အခါ သုံးရန္ အလွဴေငြ လွဴပါရေစဘုရား။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ေကာင္းျပီး ေမာင္ရင္ ဘယ္လုိ ပုံစံႏွင့္ လွဴခ်င္လဲ ဆုိကာ သူ၏ အလွဴကို လက္ခံလုိက္ပါသည္။

အံၾသမိျခင္း
သူသည္ အံၾသစရာ ေကာင္းသည့္ လူထူး လူဆန္းပင္ျဖစ္သည္ ဟု ဆုိရေပမည္။ သူသည္လည္း ေက်ာင္းသားျဖစ္သည္၊ အလွဴခံျဖစ္ေသာ မိမိသည္လည္း ေက်ာင္းသားျဖစ္ေနသည္၊ ထို႔ေၾကာင့္ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္၏ အေထာက္ပံ့ကို အလွဴ မခံရက္ျဖစ္ေနသည္၊ ေက်ာင္းသားခ်င္း ကိုယ္ခ်င္းစားျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း အလွဴဒါန တစ္ခုေအာင္ျမင္ရန္ အကူအညီေပးပါဘုရား ေၾကာင့္သာ လက္ခံလုိက္ရသည္။ ကိုယ့္ရဲ့လစာ သုိ႔မဟုတ္ စပြန္ဆာထဲက ဖဲ့ျပီး လွဴဒါန္းျခင္းျဖစ္သည္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ဒီအရြယ္သည္ ေသာက္ေသာက္ စားစား အရြယ္ျဖစ္သည္၊ အသက္ ၂၃ ႏွစ္ဆုိသည့္ အရြယ္မွာ ေခတ္ကာလ အရ ဘာသာေရးထက္ အေပ်ာ္အပါးကို ဦးစားေပး အားသန္ေနသည့္ အရြယ္ျဖစ္သည့္အားေလ်ာ္စြာ အေသာက္အစားေလးမ်ား ရွိတတ္ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ သူကား အေပ်ာ္အပါးကို စိတ္မ၀င္စား အေသာက္အစားကင္း၍ ဘာသာေရးဘက္ အားသန္သူျဖစ္သည္။ ျပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္က သၾကၤန္ရက္တြင္ သီလတရား ခ်ီးျမင့္ပါဘုရားေလွ်ာက္ထားသျဖင့္ သၾကၤန္ရက္အတြင္း အြန္လုိင္းမွ သီလပြဲေလး ျဖစ္ခဲ့သည္။ အဲဒီလုိ နည္းအားျဖင့္ သီတဂူစတားႏွင့္ သူ ရင္းႏွီး ခင္မင္ခဲ့သည္။ သီတဂူစတား ျမန္မာျပည္ မျပန္မီ ၾကိဳတင္၍ သူ၏ အလွဴအစီအစဥ္မ်ား၊ သီတဂူစတား အေၾကာင္းႏွင့္ သီတဂူစတားႏွင့္ အလွဴရွင္တုိ႔ ဆက္ဆံေရးကို ၾကိဳတင္ျပီး မိဘမ်ားထံ မိတ္ဆက္ေပးျပီး ျဖစ္သည္။ ျမန္မာျပည္ေရာက္ေတာ့ မိဘမ်ားႏွင့္ သီတဂူစတား ခ်ိတ္ဆက္မိကာ သူ၏ မိဘမ်ားရွိရာ ငွက္ၾကီးသုိက္ ေက်းရြာသုိ႔ ေရာက္ခဲ့သည္။ ဟို ေရာက္ေတာ့ အလွဴရွင္၏ ငယ္ငယ္ကထဲက ဇာတ္လမ္းကို ၾကားသိရသျဖင့္ ပုိ၍ အံၾသမိသည္။

ေရႊပင္နားေတာ့ ေရႊေက်း
ပဋိရူပေဒသ-ပတ္၀န္းက်င္ (Environment) ဆုိတာ အလြန္အေရးပါသလုိ ပ႑ိတာနဥၥ ေသ၀န (association) မိတ္ေဆြေကာင္းကလည္း အလြန္အေရးၾကီးပါသည္။ တံငါးနားနီးေတာ့ တံငါ၊ ေရႊပင္နားေတာ့ ေရႊေက်း ဆုိတာလုိ မိတ္ေဆြေကာင္း ႏွင့္ အတူေနခြင့္ရျခင္း သို႔မဟုတ္ မိတ္ေဆြေကာင္းရွိရာ ေနရာေတြမွာ ေနခြင့္ရျခင္းသည္ ေရွးဘုန္း ေရွးကံေၾကာင့္ျဖစ္သည္၊ ပ်က္စီးဖုိ႔ထက္ ၾကီးပြားဘုိ႔ အခြင့္လမ္းမ်ား ပုိရႏုိင္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ မဂၤလာဟူ၍ ေဟာထားသည္။ အလွဴရွင္အေၾကာင္းကို သူ၏ရြာေရာက္ေတာ့မွ မိဘမ်ားကေကာ ေက်ာင္းထုိင္ဆရာေတာ္ အရွင္စႏၵာ၀ရကေကာ ေျပာျပသျဖင့္ သိရသည္၊ သူ၏ ႏွစ္ဖတ္ မိဘ ဘုိးဘြားေတြက ဘာသာေရး စိတ္၀င္စားသလုိ အလွဴအတန္းဘက္မွာလည္း ေရွ႕တန္းက ပါ၀င္သူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ သူလည္းပဲ မိဘ ဘုိးဘြားေတြရဲ့ ၀န္းက်င္မွာ ေနရေတာ့ ေရြပင္နားေတာ့ ေရႊေက်းဆုိတာလုိ ေရႊေက်းေလး ျဖစ္ေနသည္ထင္။ သူ၏ Environment ႏွင့္ association တုိ႔က သိပ္ေကာင္းေနေတာ့ သူသည္လည္း ဘာသာေရး စိတ္၀င္စားသူျဖစ္၏ဟူ၍ ဆုိႏုိင္ပါသည္။ သားေကာင္းတစ္ေယာက္ အေၾကာင္းျပဳ၍ ရပ္ေဆြရပ္မ်ိဳး အားလုံးက ၀မ္းသာေနၾကသည္၊ ဂုဏ္ယူေနၾကသည္။ အလွဴရွင္၏ မိဘမ်ားသည္ အသက္ငယ္ေပမဲ့ သြက္သြက္လက္လက္ ခ်က္ခ်က္ ခ်ာခ်ာ ရွိျပီး သေဘာေကာင္း မေနာေကာင္းသူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္၊ စီးပြားေရးကို ၾကိဳးၾကိဳးစား ရွာေဖြသည္၊ ရလာသည့္အက်ိဳးျမတ္မ်ားကိုလည္း ေခတ္ႏွင့္ေလ်ာ္ညီစြာ သုံးတတ္သလုိ ကိုယ့္ပတ္၀န္းက်င္အားလည္း ေပးကမ္း စြန္႕ၾကတတ္သည္။ ထိုရပ္ရြာရွိ ေက်ာင္းထုိင္ဆရာေတာ္သည္လည္း သီတဂူစတားထက္ တစ္၀ါပဲ ၾကီးသည္၊ ပညာေရးကို စြန္႔ကာ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႔ ရပ္အက်ိဳး ရြာအက်ိဳးေဆာင္ရြက္ေနသူျဖစ္သည္၊ သေဘာေကာင္း မေနာေကာင္း ဆရာေတာ္ တစ္ပါးျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ပတ္၀န္းက်င္ႏွင့္ မိတ္ေဆြမ်ားက ေထာက္ပံ့လိုက္သျဖင့္ သူသည္လည္း သူေတာ္ေကာင္းစိတ္ရွိေသာ သူျဖစ္လာသည္။ ေရႊပင္နားေတာ့ ေရြေက်းဟူ၍ ဆုိရေပမည္။

အလွဴပြဲေလး
အလွဴပြဲကေလးက ရုိးရွင္းစြာပဲ က်င္းပသည္၊ အေရးေပၚ လွ်တ္တျပက္ က်င္းပလိုိက္ရျခင္းျဖစ္သည္။ သီတဂူစတား အပါအ၀င္ ရဟန္းေတာ္ သုံးပါး အိမ္မွာ ပင့္ျပီး ၀ါဆုိ သကၤန္းႏွင့္ လွဴဖြယ္မ်ား လွဴသည္၊ သီတဂူစတားအား ပညာေရးအလွဴ အျဖစ္ ရုရွားပညာေတာ္သင္ ဗုိလ္ၾကီးစည္သူေအာင္က ၃ သိန္းက်ပ္ႏွင့္ ငွက္ၾကီးသိုက္ေက်းရြာႏွင့္ ကြ်ဲတလင္းေက်းရြာရွိ သူ၏ ေဆြေတာ္ မ်ိဳးေတာ္မ်ားက ၈ ေသာင္းက်ပ္ ၀ုိင္း၀န္း လွဴလုိက္ၾကသည္။ ရပ္ေဆြရပ္မ်ိဳးမ်ားကိုလည္း အိမ္မွာ ဖိတ္ကာ အစာအဟာရတုိင့္ျဖင့္ ေကြ်းေမြးဧည့္ခံသည္။ ေတာသူ ေတာင္သားမ်ားျဖစ္ေပမဲ့ ဤမွ်ေလာက္ မ်ားျပားလွေသာ အလွဴမ်ားကို လွဴႏိုင္ၾကျခင္းသည္လည္း သူတုိ႔၏ သဒၶါတရားမ်ားကို ေဖာ္ျပလုိက္သလုိျဖစ္ပါသည္။

ရြာသားမ်ားႏွင့္အင္တာနက္
ထုိရြာက လူေတြက အရွင္ဘုရား ရုရွားမွာ ဘယ္ေလာက္ၾကာျပီလဲဘုရားတဲ့၊ အခ်ိဳ႕ကေတာ့ အရွင္ဘုရား ရုရွားမွာ ဘာပညာသြားသင္တာလဲ ဘုရားတဲ့၊ အခ်ိဳ႕ကေတာ့ အရွင္ဘုရား ဗုိလ္ၾကီးႏွင့္ တကၠသိုလ္အတူတက္တာလားဘုရားတဲ့၊ ဟားးးးးးးးး။ သူတုိ႔က သီတဂူစတားႏွင့္ အလွဴရွင္ဗုိလ္ၾကီး အတူေနသည္ဟူ၍ ထင္ေနၾကသည္ျဖစ္၍ ဤေမးခြန္းမ်ား ေမးဟန္တူပါသည္။ အင္တာနက္ အီးေမးလ္ အေၾကာင္း နားလည္ေအာင္ ရွင္းျပဖုိ႔ အေတာ္ခက္ေနသည္။ လက္ေတြ႕ အသုံးျပဳဖူးသူမ်ားအတြက္ေတာ့ နားလည္ၾကပါသည္။ အလွဴ႕ရွင္ မိဘ ေဆြမ်ိဳးမ်ားက ေခတ္မီၾကသည္ျဖစ္၍ အင္တာနက္ အီးေမးလ္ အသုံး၀င္ပုံ အနည္းငယ္ နားလည္ၾကသည္။ ေတာေရာ ျမိဳ႕ပါ အင္တာနက္ အီးေမးလ္ အေျခခံ သေဘာေလာက္ေတာ့ အသုံးျပဳႏုိင္ေအာင္ သင္ေပးဖုိ႔ လုိလာျပီ၊ ျပည္ပမွာ အလုပ္ထြက္လုပ္ေနၾကေသာ သူမ်ားသည္ ရြာသားမ်ား ရြာသူမ်ားလည္း အမ်ားအျပားပါ၀င္ေနၾကသည္ ျဖစ္၍ ကိုယ့္မိဘ ကိုယ့္ေဆြမ်ိဳးမ်ားႏွင့္ အလြယ္တကူ ဆက္သြယ္ႏုိင္ရန္ ေလ့လာထားသင့္သည္။ ခက္တာက မီးျပႆနာ၊ ျမိဳ႕ၾကီးျပၾကီးေတြမွာေတာင္ အင္တာနက္ တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္ အသုံးမျပဳႏုိင္ၾကေသးပါ၊ လူဦးေရ အေရအတြက္နဲ႕စာရင္ အသုံးျပဳသူ (user) အလြန္ နည္းပါးေနေသးသည္။

နိဂုံး
ဤပုိ႔စ္ေလးေရးရျခင္း၏ အေၾကာင္းကား ရုရွားပညာေတာ္သင္ ေမာင္စည္သူေအာင္ အတြက္ အလွဴတစ္ခု အထေျမာက္ ေအာင္ျမင္ပါေၾကာင္း အသိေပးျခင္း၊ ထုိ အလွဴအတြက္ ၀မ္းေျမာက္ႏုေမာ္ သာဓုေခၚဆုိေစျခင္းႏွင့္ စာဖတ္ပရိသတ္မ်ားကိုလည္း အႏုေမာဒနာ ျပဳႏုိင္ရန္ ရည္ရြယ္ပါသည္။ ‘‘သူမ်ားလွဴတာ တစ္၀က္ဆုိင္ သာဓု ခက္ျမိဳင္ျမိဳင္’’ တဲ့ သူမ်ားအလွဴ သာဓုေခၚလုိက္ရျခင္းသည္ တစ္၀က္ ကုသုိလ္ ရတယ္ဆုိပဲ ထုိ႔ေၾကာင့္ အားလုံး ထုိ အလွဴေတာ္အတြက္ ၀မ္းေျမာက္ႏုေမာ္ သာဓုသာ ေခၚလုိက္ၾကပါကုန္သတည္းးးးးး။

သူေတာ္ေကာင္းဓာတ္ တရားျမတ္ လြမ္းပတ္ ကမၻာ တည္ေစေသာ္----

အားလုံး ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ။
သီတဂူစတား
၁-၈-၂၀၁၀

Read more »

ဘုန္းဘုန္းထံ ေပးစာ (၅)

မိတ္ဆက္

ေက်ာင္းအမ တစ္ေယာက္၏ ဘာသာေရး လူမႈ႔ေရး ပတ္သက္သည့္ ေပးစာမ်ားကို ေဖာ္ျပခဲ့ရာ ယခုဆုိရင္ အပုိင္း (၅) ပင္ေရာက္ခဲ့ျပီ။ ဤအပုိင္း (၅) တြင္ ေတာင္ေပၚေဒသတြင္ သီတင္းသုံးေတာ္မူၾကေသာ ရဟန္းေတာ္မ်ား ကိုရင္မ်ားႏွင့္ သူေတာ္စဥ္မ်ားအား ႏွစ္စဥ္ ဆန္ ဆီ ပဲ အစရွိသည့္ အေျခာက္အျခမ္းမ်ားကို လွဴဒါန္းသည့္ အစီအစဥ္ေလးတစ္ခု ျဖစ္ပါသည္။ ေတာင္ေပၚေဒသမ်ားသည္ ေယဘုယ်အားျဖင့္ ေျမျပန္႔ေဒသမ်ားထက္ အစစ အရာရာ အခက္အခဲမ်ား ရွိေနပါလိမ့္မည္။ ထုိအခက္အခဲမ်ားကို သိမ္ၾကီးေစ်းေအရံု/ ဘီရံုေစ်းသူေစ်းသားေတြရက ေျဖရွင္းေပးျခင္းပဲ ျဖစ္ပါသည္။ ထုိအဖြဲ႔တြင္ လုိက္ပါ၀င္ခဲ့ေသာ ေက်ာင္းအမ၏ ေပးစာအတုိင္း ၀မ္းေျမာက္ႏုေမာ္ သာဓုေခၚႏုိင္ရန္ တင္ျပလုိက္ပါသည္။

ဦးဇင္းေလးဘုရား

ဒီတစ္ခါတပည္႔ေတာ္မတုိ႔ သိမ္ၾကီးေစ်းေအရံု/ ဘီရံုေစ်းသူေစ်းသားေတြရဲ႕ ၀ါတြင္းအလွဴေလးတစ္ခုအေၾကာင္း
ေလွ်ာက္ထားခ်င္ပါတယ္ဘုရား။

(၃၀-၇-၂၀၁၀) ေသာၾကာေန႔ ညခ်မ္းအခ်ိန္ ဗဟန္းၾကားေတာရလမ္းမွာရွိတဲ႔ သိမ္ၾကီးေစ်း ဓမၼာရံုမွာ လူစု လူေ၀းႏွင့္ စည္းကားေနၾကပါတယ္ဘုရား။ စည္ကားရတဲ႔အေၾကာင္းရင္ကေတာ႔ သိမ္ၾကီးေစ်း သူေစ်းသားေတြက မြန္ၿပည္နယ္ က်ိဴက္ထုိၿမိဳ႕ရွိ ဆံေတာ္ရွင္ က်ဴိက္ထီးရိုးဘုရားၾကီးကုိ ေရႊၾကာသကၤန္းကပ္ပြဲနွင္႔ ထုိေတာင္တန္း အနီးတ၀ုိက္မွာရွိၾကတဲ႔ ဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းမ်ားကုိ ၀ါတြင္းရိကၡာမ်ားကို သြားေရာက္လွဴဒါန္းဖုိ႔အတြက္ စုရုံးေရာက္ရွိေနၾကျခင္းျဖစ္ပါတယ္ဘုရား။ တပည္႔ေတာ္တုိ႔ သိမ္ၾကီးေစ်းအဖြဲ႕သူအဖြဲ႕သားမ်ား ရဲ့ ယခု အလွဴသည္ (၂၈)ၾကိမ္ေျမာက္ ျဖစ္ပါတယ္ဘုရား။ ေရွးေရွးက ေစ်းလူၾကီးမ်ား လက္ထက္ကစ ယခု မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြ အထိ ယခုကဲ့သုိ႔ လွဴဒါန္းလာၾကတာ ပါဘုရား။

လွဴဒါန္းရန္ လွဴဖြယ္ပစၥည္းမ်ားကုိ ကုန္တင္ကားၾကီးမ်ားနွင့္ သယ္ေဆာင္ျပီး ကိုယ္တုိင္ကုိယ္က် သဟတၳိက အလွဴ လွဴလုိေသာ အလွဴရွင္မ်ားကေတာ႔ ေလအိတ္ကား(၃)စီးနွင္႔ သြားၾကပါတယ္ဘုရား။ အဖြဲ႔အားလုံး တစုတေ၀းတည္း ည(၉)နာရီမွာ ဓမၼာရံုကေန စတင္ထြက္ခြာလာၾကပါတယ္ဘုရား၊

ေနာက္တေန႔ မနက္ေစာေစာ ေတာင္ေပၚကားလမ္းဖြင္႔ဖြင္႔ၿခင္း ကုန္တင္ကားေပၚမွ ပစၥည္းမ်ားကုိ ေတာင္ေပၚတက္ကားေပၚသုိ႔ တဆင့္ေၿပာင္းတင္ျပီး သယ္ယူရပါတယ္ဘုရား၊ လိုက္ပါၾကေသာ အလွဴရွင္ေတြကလဲ ေတာင္တက္ကားမ်ားနွင္႔ က်ိဴက္ထီးရုိးေတာင္ပၚသုိ႔ တက္ၾကရပါတယ္ဘုရား။

ေတာင္တက္ကားေတြက ဘုန္းဘုန္းသိတဲ႔အတုိင္း မုိးတြင္းကာလလဲၿဖစ္ၿပန္ အႏၱရာယ္မ်ားတဲ့ ေတာင္တန္းလဲ ျဖစ္တာေၾကာင့္ ခက္ခက္ခဲခဲႏွင့္ တက္ခဲ့ရပါတယ္ဘုရား၊ အလြန္မ်ားတာေၾကာင့္ ေၾကာက္စိတ္ေတြရွိခဲ့ေပမဲ့ ထုိ ေၾကာက္စိတ္ေတြကို ေန႔စဥ္ ရြတ္ဖတ္ထားတဲ့ ျမတ္ဗုဒၶ၏ ေရႊႏႈတ္ေတာ္မွ ထြက္လာေသာ စကားမ်ားကို တတြတ္တြတ္နဲ႔ ရြတ္ရင္း အလွဴၾကီးတစ္ခုအတြက္ ရင္ထဲကပီတိေလးနဲ႔ေၿဖေဖ်ာက္ကာေတာင္ပၚသုိ႔ တက္လာၾကရပါတယ္ဘုရား။ ကားေမာင္းသမားေတြရဲ့ ကြ်မ္းက်င္မႈ႕ကို ယုံၾကည္ခ်က္ေလးႏွင့္ ေၾကာက္စိတ္ေလးေတြ နည္းသြားပါတယ္ဘုရား။ ဒီနွစ္ တပည့္ေတာ္တုိ႔အဖြဲ႕ အရမ္းကံေကာင္းပါတယ္ဘုရား ေတာင္တက္ေကာ အဆင္းေကာ မုိးမရြာဘဲ ရာသီဥတု သာသာယာယာနဲ႔မို႔ ေပ်ာ္စရာအရမ္းေကာင္းတယ္ဘုရား။ အရွင္ဘုရားေျပာသလုိ ဘုန္းကံရွိတဲ့သူေတြက ဘုန္းကံရွိတဲ့အလုပ္ေတြကို လုပ္ေနေတာ့ တပည့္ေတာ္မတို႔ တရားကပဲ ျပန္ေစာင့္ေရွာက္တယ္ ထင္ပါတယ္။

ဘုရားရင္ၿပင္ေပၚ ေရာက္ေတာ့မွ ၿမဴေတြဆုိင္းေနတာေၾကာင္႔ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး အနီးကပ္မွ ၿမင္ၾကရတယ္ေလ၊
အဲလုိၿမဴေတြဆိုင္းၿပီး ေနရတဲ႔ အရသာေလးကေတာ႔ တပည္႔ေတာ္ အခုခ်ိန္ က်ိဴက္ထီးရုိးအလွဴ သြားတုိင္းခံစားရတဲ႔ အၾကိဳက္ဆံုး ခံစားခ်က္ေလးေပါ႔ဘုရား။ တပည္႔ေတာ္မအေနနဲ႔ အခု အေခါက္နဲ႔ ဆုိရင္ (၃)ေခါက္ရွိသြားျပီဘုရား။ ေန႔လည္ခင္းပုိင္းမွာ သယ္ေဆာင္လာခဲ့တဲ႔လွဴဖြယ္ပစၥည္းေတြကုိ ၾကည္ညိဳဖြယ္ၿဖစ္ေအာင္ စနစ္တက် စီစဥ္ၾကပါသည္ဘုရား၊ အဲဒီလုိ ညီညီညြတ္ညြတ္နဲ႕ အခန္းအနားၿပင္ဆင္ၾကရတာ အလြန္ၾကည္ႏူးစရာ ေကာင္းလုိက္တာဘုရား၊ ေပ်ာ္လည္းေပ်ာ္ၾကပါတယ္ဘုရား။ ဘုရားတပည့္ေတာ္တုိ႔ သီတဂူဆရာေတာ္ၾကီး မိန္႔ေတာ္မူဖူးတဲ့ ဘုရားေလာင္း၏ ပါရမီျဖည့္စဥ္က လမ္းစဥ္ထဲက အဘိရတိဘာ၀နာ- ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီး ေကာင္းမႈျပဳ ဆုိတဲ့ စကားေလးကိုလည္း အမွတ္ရေသးတယ္ဘုရား။
ေနာက္ၿပီးေတာ႔ အဲဒီေဒသ အနီးတ၀ုိက္မွာ ေနၾကတဲ့ ခ်ိဳ႕တဲ့တဲ့သူေတြ မရွိႏြမ္းပါးတဲ႔သူေတြကု္ိ ေ၀ငွရန္အတြက္ အ၀တ္အထည္၊ စားစရာမ်ားႏွင့္ စာသင္ေက်ာင္းေတြအတြက္ စာေရးးကရိယာေတြကုိလဲ စနစ္တက် ထုပ္ပုိးၾကၿပီး ညေနစာအတြက္ အဖြဲ႔ကပဲ ျပင္ဆင္ ေကြ်းေမြးတဲ့ အစားအစာမ်ား တေပ်ာ္တပါး စားေသာက္ၾကပါတယ္ဘုရား။ ညေနစာ ျပီးေတာ့ တပည္႔ေတာ္တုိ႕ ေဘာ္ဒါေဆာင္က လုိက္ပါလာတဲ႔ အမ်ိဳးသမီးေလးေတြနဲ႔ အတူ အဖြဲ႔ေတာ္သား အားလုံး ဆံေတာ္ရွင္က်ိဴက္ထီးရုိး ဘုရားၾကီး၏ေရွ႕မွာ ပန္း၊ ေရခ်မ္း၊ ဆီမီးမ်ား ပူေဇာ္ၾကကာ ၀တ္ရြတ္ ကုသုိလ္ၿပဳၾကပါတယ္ဘုရား။

(၃၁-၇-၂၀၁၀) ေန႔က ရန္ကုန္က ေနာက္တစ္သုတ္ လုိက္ပါလာတဲ႔ ေလအိတ္ကား(၂)စီးကလဲ ေတာင္ေၿခသုိ႔ေရာက္လာေၾကာင္း သတင္းရရွိပါသည္ဘုရား၊ မနက္ပုိင္းအာရံုမွာ အလွဴခံဖုိ႔ၾကြေရာက္လာတဲ႔
ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းေပါင္း (၃၄) ေက်ာင္းမွ သံဃာေတာ္မ်ားကုိ မုန္းဟင္းခါးဆြမ္း ဆက္ကပ္ လွဴဒါန္းၾကပါတယ္ဘုရား၊ အဲဒီေန႔ မနက္(၇)နာရီခဲြေလာက္မွာ ေနာက္ကလုိက္ပါလာတဲ႔ အလွဴရွင္ ေစ်းသူ/သားေတြက ေတာင္ေပၚသုိ႔ေရာက္လာၾကျပီး အတူေပါင္းမိကာ မနက္(၈)နာရီမွာ ဆံေတာ္ရွင္ေစတီေတ္ၾကီးအား ေရႊၾကာသကၤန္းကပ္လွဴပြဲ အခန္းအနားကုိ စတင္လုိက္ပါတယ္၊ အခန္းအနားအစီအစဥ္မွာ ေရႊၾကာသကၤန္းကုိ အမ်ိဳးသားမ်ားက တစ္ဖက္ အမ်ိဴးသမီးမ်ားကတစ္ဖက္စီ ကုိင္ကာ ရင္ၿပင္ေတာ္ေပၚတြင္ ပဌာန္း(၂၄ပစၥည္း)ကုိ သံၿပိဳင္ရြတ္ဆုိကာ လွည္႔လည္ၿပီး ေစတီေတာ္ၾကီးကုိ ေရႊၾကာသကၤန္းနွင္႔ သစၥာပန္းမ်ားကုိ ကပ္လွဳပူေဇာ္ၾကပါတယ္ဘုရား၊ ထုိကုသုိလ္အားလုံးကို အရပ္ ၁၀ မ်က္ႏွာရွိ ေ၀ေနယ်တုိ႔အား အမွ်အတန္းေ၀ကာ ပထမပုိင္းအခန္းအနားအစီအစဥ္ေလးတစ္ခု ၿပီး ဆံုးလုိက္ၾကတယ္ေလဘုရား။

ဒုတိယပုိင္း အစီအစဥ္ကုိေတာ့ လွဳဖြယ္ပစၥည္းမ်ားစီတန္းထားေသာ ဆီမီးကုိးေထာင္ဓမၼာရံု တြင္ဆက္လက္က်င္းပ လွဴဒါန္းၾကပါတယ္ဘုရား။ ဓမၼာရံုေရွ႕တြင္မွာေတာ႔ ေပးကမ္း ေ၀ငွမည့္ ပစၥည္းမ်ားကို အလွဴခံရန္အတြက္ ထုိေဒသရွိ အရြယ္စုံ လူစံု ေရာက္ရွိေနၾကပါတယ္ဘုရား၊ တပည့္ေတာ္တုိ႔ အတြက္ေတာ့ သီတဂူဆရာေတာ္ၾကီး သာသနာျပဳ ၂ မ်ိဳးထဲက ministry ေပါ့ဘုရား။

အိမ္အျပန္

ေတာင္ေပၚအလွဴမ်ား အားလံုးၿပီးစီးၾကေတာ႔ ရန္ကုန္ၿပန္ရန္အတြက္ ေတာင္ေပၚမွ ကားမ်ားနွင္႔ၿပန္ဆင္းကာ ေတာင္ေအာက္တြင္ အသင္႔ေစာင္႔ေနေသာ ေလအိတ္ကားမ်ားဆီသုိ႔ ဦးတည္ၾကပါတယ္ဘုရား၊ ေတာင္ေအာက္ေရာက္ေတာ႔ အိမ္အၿပန္လက္ေဆာင္မ်ားကုိ ေဒသထြက္ ယုိမ်ိဴးစံုမ်ား၀ယ္ၾကေသးတယ္ဘုရား၊ သီတဂူကဦးပညာနဲ႔ သီတဂူစတားတုိ႔ကုိ လွဴဒါန္းရန္အတြက္္ကေတာ့ ေရွာက္ယိုဗူးေလး ၀ယ္ခဲ႔တယ္ဘုရား။ ဒါေလးကေတာ႔ အိမ္အၿပန္ ပီတိေလးေပါ႔ဘုရား။ ေျမပျပန္႔ေရာက္ေတာ့ လမ္းခရီးမွာ ပရဟိတေဂဟာအလွဴႏွင့္ ေ၀ါျမိဳ႕ရဲ့ အလွဴေတာ္မ်ားျဖစ္ပါတယ္။

ေဂဟာအလွဴ
ေနာက္တစ္ခုအလွဴေလးလဲရွိေသးတယ္ဘုရား။ သိမ္ၾကီးေစ်းသူ/သားေတြရဲ႕ အလွဴေတြထဲမွာ အလွဴတစ္လွဴ ၿဖစ္တဲ႔ က်ိဴက္ထုိၿမိဳ႕မွာရွိတဲ႔ ဆိတ္ဖူးေတာင္ ပရဟိတေဂဟာကုိလဲ ၀င္ေရာက္ကာ မိဘမဲ႔ေနတဲ႔ အရြယ္စံု ကေလးေတြကို မိဘ သဖြယ္တာ၀န္ယူျပီး ေက်ြးေမြးေစာင္႔ေရွာက္ေနတဲ႔ ဆရာေတာ္ၾကီးကုိ ရွစ္ခုိးကန္ေတာ႔ၿပီး ထုိေဂဟာအတြက္ လုိအပ္ေနေသာ ပစၥည္းေတြကုိ ၀င္ေရာက္လွဴဒါန္းၾကပါေသးတယ္ဘုရား။

ေဂဟာေလးအေၾကာင္းနဲနဲ ေၿပာၿပမယ္ဘုရား၊
အဲဒီ႔ေဂဟာကုိ ဆရာေတာ္ၾကီးက ဦးေဆာင္တည္ေထာင္ထားသည္ဟု သိရပါသည္ဘုရား၊ မိဘမဲ႔ ေနၾကတဲ႔ ကေလးေပါင္း(၈၀၀)ေက်ာ္ကုိ ေန႕စဥ္တာ၀န္ယူျပီး ေဂဟာ ကေလးေတြရဲ႔႕ စား၀တ္ေနေရးေတြအၿပင္ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး အားလံုးအားလံုး အေရးေတြကုိလဲ ဆရာေတာ္ၾကီးကပဲ စီမံေနရတာပါဘုရား။ ေဂဟာကုိေရာက္လာတဲ႔ မိဘမဲ႔ကေလးေတြကုိ ၾကီးစဥ္ငယ္လုိက္ ေစာင္႔ေရွာက္ၾကတာကို ေတြ႕ရပါတယ္ဘုရား။ ေက်ာင္းေနတဲ႔အရြယ္ေက်ာင္းတက္၊ လက္မွဳ႕ပညာေတြလဲ သင္ေပးေနပါတယ္ဘုရာ။ အဲဒီေဂဟာကေနၿပီး ထူးခ်ြန္ထက္ၿမက္တဲ႔ လူေတာ္ေတြအမ်ားၾကၤီး ေပၚထြန္းလာခဲ႔တာကို ေက်ာင္းရဲ႕ဓမၼာရံု
မွာခ်ိတ္ဆြဲထားတဲ႔ ဓါတ္ပံုေတြက သာဓကၿပေနတယ္ဘုရာ။ ပညာေရးတြင္မကဘူး အနုပညာေတြမွာပါ ေတာ္ၾကတယ္ဘုရား၊ တပည္႔ေတာ္တုိ႔ကုိ ကရင္ဒံုးယိမ္းအကနဲ႔ ၾကိဳဆုိေနၾကတယ္ဘုရား၊

ဆိတ္ဖူးေတာင္ေဂဟာမွာေတာ႔ အလွဴေငြ (၂၂)သိန္း ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ေတာ လွဴဒါန္းနုိင္ခဲ႔ပါတယ္ဘုရား။
တပည္႔ေတာ္ရဲ့စိတ္ထဲမွာေတာ႔ လွဴတဲ႔ေငြပမာဏ နည္းတယ္မ်ားတယ္ကပဓာနမက်ဘဲ သူတုိ႔ေလးေတြလုိအပ္ေနတဲ႔ ကြက္လပ္ကေလးေတြကုိ ပရဟိတစိတ္ေလးေတြနဲ႔ ၿဖည္႔ဆည္းေပးလုိက္ရတဲ႔ ပီတိကုိ ပုိခံစားမိရပါတယ္ဘုရား။

ပညာေရးအလွဴ

ေနာက္တစ္ခု အလွဴေတာ္က တပည္႔ေတာ္တုိ႔အဖြဲ႕ ရဲ့ အျပန္လမ္းခရီးမွာ ပဲခူးတုိင္း ေ၀ါၿမိဳ႕ အဗ်ားေက်းရြာမွာရွိတဲ႔ ပညာဒါနေက်ာင္းေလးကုိလဲ ၀င္ေရာက္လွဴဒါန္းခဲ့ပါေသးတယ္ဘုရား၊ အဲဒီ႔ေက်ာင္းေလးကုိ ဦးေဆာင္ေနတဲ႔ ဆရာေတာ္ကေတာ႔ ဦးသုမဂၤလ ဟု ဘဲြ႕အမည္ေတာ္ရွိပါသည္ဘုရား၊ အဲဒီ႔ဆရာေတာ္က နုိင္ငံေတာ္ပရိယတိၱသာသနာ႔တကၠသုိလ္(ရန္ကုန္)မွာ နည္းၿပနွင္႔ အဆာင္မွဴး တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနရင္း သူရဲ႕ဇာတိေမြးရပ္ေၿမ အဗ်ားဗုိလ္တဲေက်းရြာေလးမွာ ပညာရွာေနၾကေသာ ေက်ာင္းသားလူငယ္ ကေလးေတြအတြက္ ပညာဒါနနွင္႔ ရပ္ရြာတြင္း ဘာသာသာသနာအတြက္သူရဲ႔ အစြမ္းနဲ႕ ဖြံ႕ၿဖိဳးတုိးတက္ေအာင္ အားထုတ္ေနပါတယ္ဘုရား။ အနီးပါတ္၀န္းက်င္မွာရွိေသာ ေက်းရြာမ်ားတြင္ ဘာသာေရး၊ ပညာေရးေတြကုိ ဖြံ႕ၿဖိဳးတုိးတက္ေအာင္ ပညာဒါနအလွဴကုိ ေပးလွဴေနတယ္ဘုရား၊တကၠသုိလ္မွာ အခ်ိန္ပုိင္းဘဲစာခ်ၿပီး ရပ္ရြာမွာ ကေလးေတြပညာေရးအတြက္ အားထုတ္ေနသူပါဘုရား။

ဆရာေတာ္က ပညာဒါနအလွဴအၿဖစ္ ရန္ကုန္မွ ဆရာ/မမ်ား အနီးတ၀ုိက္မွ ဆရာ/မမ်ားနွင္႔ လက္တြဲကာ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေလးေတြကုိ ပညာပါရမီၿဖည္႔ေပးေနၾကပါတယ္ဘုရား။ တပည္႔ေတာ္တုိ႔ သိမ္ၾကီၤးေစ်းသူ/သားေတြကလဲ တဖက္တလမ္းက နိုင္တဲ႔အားေလးေတြနဲ႔ စာေရးကရိယာေတြနွင္႔ အလ်ဴေငြ(၃)သိန္း တုိ႔နဲ႔ အားၿဖည္႔ေပးကာ အလွဴဒါနေလးပါလုပ္ခဲ႔ၾကပါတယ္ဘုရား၊ ေနာင္နွစ္ေတြမွာလဲ အဲဒီ႔လုိ အလွဴေတြကုိဆက္လက္လွဴဒါန္းနုိင္ေအာင္ ၾကိဳးစားပါ႔မယ္လုိ႔ ေစ်းဥကၠ႒က ဆရာေတာ္ၾကီးအားေလွ်ာက္ထားသံကုိ ၾကားလုိက္ရေတာ႔ တပည္႔ေတာ္တုိ႔လဲ တာ၀န္ပုိၿပီးရွိလာၾကၿပီလုိ႔ မွတ္လုိက္ၾကပါတယ္ဘုရား။

အလွဴအားလုံး

ဦးဇင္းေလးဘုရား စာေတြလည္း ရွည္သြားျပီထင္တယ္၊ နိဂုံးခ်ဳပ္ေျပာျပေတာ့မယ္ဘုရား--
ဒီနွစ္ ၂၀၁၀ မွာ ဆံေတာ္ရွင္ က်ိဴက္ထီးရုိးေစတီေတာ္ၾကီးမွာ သိမ္ၾကီးေစ်းသူ/သားေတြ လွဴဒါန္းနုိင္ခဲ႔တဲ႔ အလွဴက သိန္း(၁၀၀)ေက်ာ္ပါတယ္ဘုရား။ တပည္႔ေတာ္တုိ႔ရဲ႔ စုေပါင္းၿပီး လွဴဒါန္းလုိက္ရတဲ႔ အလွဴေလးကုိၿပန္ၿပီး ပီတိၿဖစ္ၾကရတယ္ဘုရား။ ၀ါတြင္းကာလအတြက္ ဆံေတာ္ရွင္ က်ိဴက္ထီးရုိးေစတီေတာ္ၾကီး အနီးပတ္၀န္းက်င္ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းေတြကုိ လွဳဒါန္းပြဲအခန္းအနားေလးၿပီးေတာ့ ၾကြေရာက္လာၾကတဲ႔ သံဃာေတာ္မ်ားကုိ ေန႔ဆြမ္းအၿဖစ္ ဒံေပါက္ဆြမ္းမ်ား ဆက္ကပ္ၾကပါတယ္ဘုရား။

လုိက္ပါလာေသာ အလွဴရွင္မ်ားကုိလဲ ဒံေပါက္နဲ႕ပဲ ဧည္႕ခံၾကပါတယ္ဘုရား။ဒီနွစ္၀ါဆုိ အလွဴအၿပန္လမ္းေလးမွာေတာ႔ သာသနာၿပဳလုပ္ငန္းေတြကုိ ဆက္လက္ထမ္းေဆာင္ရမဲ႔ အေရးကုိၾကိဳၿပီး သီတဂူဆရာေတာ္ၾကီးရဲ့ သီတဂူအဓိဌာန္ကုိ ၿပန္လည္ၾကားေယာင္ကာ ပီတိပြားမ်ားကာ အသက္ရွင္ေနမွ် က်န္းမာ ခ်မ္းသာစြာနဲ႔ သာသနာၿပဳလုပ္ငန္းေတြကုိ စြမ္းစြမ္းတမံ လုပ္ေဆာင္နုိင္ပါေစလုိ႔ အၾကိမ္ၾကိမ္အခါအခါ ဆုေတာင္းေနမိပါတယ္ဘုရား။

သီတဂူစန္းလပမာ ခ်မ္းၿမသာယာရွိပါေစဘုရား၊
မပန္းစပယ္ (လွဆန္းယဥ္)

ရန္ကုန္ျမိဳ႔ သိမ္ၾကီးေစ်း ေအရံု/ဘီရံု ေစ်းသူ ေစ်းသားမ်ား၏ ေကာင္းမႈကသုိလ္ အ၀၀တုိ႔ကို အားက် ၾကည္ညိဳမိပါသည္၊ သာဓုလည္း အၾကိမ္ၾကိမ္ ေခၚမိပါသည္၊ ေကာင္းမႈကုသုိလ္မ်ားကို ေ၀ငွ သတင္းေပးပုိ႔ေသာ ေက်ာင္းအမ မပန္းစပယ္ (လွဆန္းယဥ္)အားလည္း အထူးေက်းဇူးတင္ပါသည္။
သာဓု သာဓု သာဓု

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ
သီတဂူစတား
၅-၈-၂၀၁၀

Read more »

ရုရွား ေပးစာ (အပုိင္း-၁)

မိတ္ဆက္

ဒီစာေလးကေတာ့ ရုရွား ျပည္ေထာင္စုက ရုရွားလူမ်ိဳးတစ္ေယာက္၏ သီတဂူစတားထံ ေပးစာတစ္ေစာင္ျဖစ္ပါတယ္။ သူက ရုရွားပညာေတာ္သင္ ျမန္မာေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္၏ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သည္။ ဘာသာေရးကို စိတ္၀င္စားသျဖင့္ သူ႔ကို ျမန္မာေက်ာင္းသားကပဲ သီတဂူစတားႏွင့္ မိတ္ဆက္ေပးျခင္းျဖစ္သည္။ ရုရွားႏုိင္ငံသားတစ္ေယာက္၏ ဗုဒၶဘာသာအေပၚ သက္၀င္ယုံၾကည္ေနပုံကို သိရေတာ့ အလြန္၀မ္းသာ ပီတိ ျဖစ္မိပါသည္။ ရုရွားႏုိင္ငံသည္ ခရစ္ယာန္ဘာသာ ထြန္းကားရာႏုိင္ငံျဖစ္သည္၊ ထုိထဲမွ ရွားရွားပါးပါး ဗုဒၶဘာသာကို စိတ္၀င္စားေနသည္ကို ၾကားရေတာ့ ၀မ္းသာလြန္းလုိ႔ သူ၏ သီတဂူစတားထံ ေပးစာ (English) မူကို မူရင္းအတုိင္း ဘာသာျပန္ဆုိျပီး ေဖာ္ျပလုိက္ပါသည္။

သူ၏မူရင္းစာ

မဂၤလာပါ ဘုန္းဘုန္း ဦးေကာ၀ိဒ
ကြ်န္ေတာ္က ရုရွား လူမ်ိဳး စိန္႕ပီတာစပတ္(ပီက်ဲဘုရ္)မွာ ေနပါတယ္။ နာမည္က ရုရွားနာမည္ Bulbulshoev ျဖစ္ပါတယ္ဘုရား။ ဗုဒၶဘာသာနာမည္က Chatchai လုိ႔ ေခၚပါတယ္ဘုရား၊ (ဘယ္လုိ ျမန္မာလုိ စာလုံးေပါင္းမလဲ မသိပါဘူး)။ ကြ်န္ေတာ္ဟာ အသက္ ၂၈ ႏွစ္ျပည့္ပါျပီ။ ကြ်န္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္း ျမန္မာႏုိင္ငံသား ေမာင္ ဆုိနီက ကြ်န္ေတာ့္ကို ဘုန္းဘုန္း သီတဂူစတားႏွင့္ ေတြ႔ဘုိ႔ရန္ အၾကံေပးပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ဟာ ၂၀၀၅ ႏွစ္ကထဲက ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာ၀င္ျဖစ္သြားခဲ့တာပါ ဒါေပမဲ့ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ဆီမွာ ဗုဒၶဘာသာ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမရွိပါဘူးဘုရား။ ဆုိလုိတာက ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ရုရွားႏုိင္ငံမွာ ဗုဒၶရုပ္ပြားရွိေပမဲ့ ဗုဒၶဘာသာမရွိေသးပါဘုရား။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ခရုိင္အနီးအနားမွာေတာ့ ထုိင္းေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာ စင္တာ တစ္ခုေတာ့ ရွိပါတယ္ဘုရား။ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္က အဲဒီ စင္တာမွာ တစ္လေလာက္ တပည့္ေတာ္ ကိုရင္ (သာမေဏ)၀တ္ခဲ့ပါတယ္ဘုရား။ ဒါေပမဲ့ အခ်ိဳ႕ အခက္အခဲေလးေတြေၾကာင့္ လူ၀တ္ေၾကာင္ဘ၀သုိ႔ တစ္ခါ ျပန္ေရာက္သြားပါတယ္ဘုရား။ ကြ်န္ေတာ္မွာ ကြ်န္ေတာ့ စား၀တ္ေနေရးႏွင့္ အျခားကိစၥေတြ ျပီးေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ဗုဒၶဘာသာ စင္တာႏွင့္ ပတ္သက္ျပီး အခက္အခဲေတြအတြက္ ေျဖရွင္းရဦးမယ္ဘုရား။
ကြ်န္ေတာ္ေျပာခ်င္ပါတယ္ ကြ်န္ေတာ္ဟာ ျမန္မာကို သေဘာက်ပါတယ္ ဘာလုိ႔လဲဆုိေတာ့ ေထရ၀ါဒစာေပႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈမ်ားကို ယခုခိ်န္အထိ အရွိအတိုင္း ထိမ္းသိမ္းထားႏုိင္တာ ျမန္မာပါပဲဘုရား။ ကြ်န္ေတာ္ ၂၀၁၁ ဇူလႈိင္လေလာက္မွာ ျမန္မာျပည္ကုိ သြားခ်င္ပါတယ္။ ျပီးေတာ့ အရွင္ဘုရားႏွင့္ အရွင္ဘုရားရဲ့ေက်ာင္းကို ေတြ႔ခ်င္ပါတယ္၊ ဒါ့ျပင္ အရွင္ဘုရားတုိ႔ ဘာသာစကားႏွင့္ အရွင္ဘုရားတုိ႔လုိ ရဟန္းဘ၀ကိုလည္း ေလ့လာခ်င္ပါေသးတယ္၊ အထူးအားျဖင့္ ျမတ္ဗုဒၶရဲ့ ကမၼ႒ာန္းတရားေတာ္ႏွင့္ ဗုဒၶဘာသာေတြရဲ့ ပညာေရး (ပါဠိ) ျဖစ္ပါတယ္ဘုရား။
ကြ်န္ေတာ့္မွာ အိပ္မက္တစ္ခုရွိပါတယ္ဘုရား၊ အဲဒါကေတာ့ ျမန္မာျပည္က ဗုဒၶဘာသာကို ရုရွားကို ယူေဆာင္သြားဖုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အရွင္ဘုရား ေတြ႕ႏုိင္မည့္ အခ်ိန္ကို ေျပာျပပါဘုရား။

ရုိေသစြာျဖင့္
Bulbulshoev

အေတြးတစ္ခု

ဤစာကို ဖတ္ျပီး အေတြးမ်ားစြာ ၀င္လာပါတယ္၊ ေလာကၾကီးမွာ သတၱ၀ါေတြဟာ အလုိမျပည့္ျဖစ္ေနၾကတယ္၊ အျမဲတမ္း ဆာေလာင္ ငတ္မြတ္ေနၾကတယ္၊ ဘယ္ေသာအခါမွ ျပည့္၀သြားတယ္မရွိ၊ (ဥေနာ ေလာေကာ) သတၱ၀ါေတြဟာ တစ္ဦးႏွင့္ တစ္ဦး စိတ္ဓာတ္ပုိင္းဆုိင္ရာအားျဖင့္လည္ေကာင္း ကုိယ္အားျဖင့္လည္ေကာင္း ထုိအလုိဆႏၵအတြက္ တိုိက္ခုိက္ေနၾကတယ္၊ ထုိအတြက္ အျမဲတမ္း ပူေလာင္ေနၾကပါတယ္။ ထုိပူေလာင္ ဆာေလာင္မႈကို ေျပျငိမ္းႏုိင္ေသာ ဗုဒၶဘာသာကို သူတုိ႔ ရွာေဖြေနၾကပါျပီ။ ဗုဒၶဘာသာသည္ သူတုိ႔၏ ပူေလာင္မႈ႕ကို ေျဖရွင္းေပးႏုိင္လိမ့္မည္ဟူ၍လည္း ေမွ်ာ္လင့္ထားၾကသည္။ သူတုိ႔ ထင္ထားတာက စစ္မွန္တဲ့ ဗုဒၶဘာသာသည္ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာသာ ရွိေနပါသည္။

ယခုအခ်ိန္မွာ ရုရွားျပည္ေထာင္စုက ျမန္မာႏုိင္ငံက ေထရ၀ါဒသာသနာကို အလုိရွိေနပါသည္၊ ျမန္မာျပည္မွ ေထာင္ႏွင့္ခ်ီေသာ ရုရွားပညာေတာ္သင္မ်ား၏ ၾကိဳးပမ္းမႈ႕လည္း ပါေကာင္းပါပါလိမ့္မည္၊ သူတိုိ႔မွာ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈ႕ကို ေကာင္းေကာင္းျပႏုိင္ဖုိ႔ရန္လည္း အခြင့္ေရးရွိသည္။ ထုိအခြင့္အေရးကို ေကာင္းေကာင္း အသုံးခ်ႏုိင္ဖုိ႔ လုိပါသည္။ ျပည္ပသာသနာျပဳဆုိသည္မွာ ရဟန္းေတာ္မ်ားခ်ည္း လုပ္ရမည္ မဟုတ္ လူ၀တ္ေၾကာင္မ်ားကလဲ ေရာက္တဲ့ ေနရာတုိင္းမွာ ဗုဒၶဘာသာမ်ားပီပီ ကိုယ့္ယဥ္ေက်းမႈ႕ကို ျပႏုိင္ဖို႔ျဖစ္ပါသည္။ ကိုယ္က ဗုဒၶဘာသာ သားသမီးျဖစ္ေပမဲ့ အေျပာအဆုိ၊ အေန အထုိင္၊ အ၀တ္အစားက အစ ဘာသာျခားတုိ႔၏ ေဟာ့ေဟာ့ရမ္းရမ္းေတြေအာက္ ေရာက္သြားမည္ဆုိပါက ကိုယ္က ရႈံးသြားျပီဟူ၍မွတ္ပါ။

အခ်ိဳ႕ကား ျပည္ပ (တုိင္းတပါး)တုိ႔၏ လူေနမႈဘ၀ (life style) ကို အထင္ၾကီးလြန္းသျဖင့္ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈ႕ကို အထင္ျမင္ေသးလာသည္အထိ ျဖစ္လာသည္၊ ျမန္မာပီပီ ေနလွ်င္ကိုပဲ လူရုိးဟု ထင္မည့္အစား လူအဟု ထင္ျမင္လာတတ္သည္။ ၂-၈-၂၀၁၀ ေန႕က သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ျပည္ပထြက္ရန္ ရန္ကုန္ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာေလဆိပ္သုိ႔ ေရာက္ခဲ့သည္၊ ျပည္ပကိုထြက္မည့္ မ်ားစြာေသာ လူေတြထဲတြင္ မိန္းကေလးငယ္ေတြကိုလည္း ေတြ႔ရသည္၊ ျပည္ပေတာင္ မေရာက္ေသး ျပည္တြင္းေလယာဥ္ကြင္းမွာပဲ ရွိေသးတယ္ ၀တ္ထားလုိက္တဲ့ အ၀တ္ကို ၾကည့္ျပီး စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိသည္၊ ေအာ္--သူေလးက ဗုိလ္ဆန္တာကို ၾကိဳက္ေနပုံ ရသည္၊ ျမင္ရတဲ့သူေတြက ျမန္မာေတြျဖစ္ၾကသည္၊ ျမန္မာမ်က္လုံးႏွင့္ ၾကည့္ေနၾကသည္ကို သူေလး မသိေလေရာလားဆိုျပီး ေတြးျပီး သနားမိသည္။ ထုိအတြက္ မိဘေတြမွာလည္း တာ၀န္ရွိသည္။ မိဘေတြကိုယ္တုိင္က ဗုိလ္ကို (ဗုိလ္ဆန္) ၾကိဳက္ေနရင္ေတာ့ မေျပာတတ္ေတာ့ေပ။
ဘာသာျခားေတြကေတာင္ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈ႕ကို ျမတ္ႏုိးလာခ်ိန္မွာ ျမန္မာလူမ်ိဳးစစ္စစ္ေတြက ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈ႕ႏွင့္ ေသြဖယ္လာျခင္းသည္ ကိုယ့္လူမ်ိဳး ကိုယ့္ဘာသာ ကိုယ့္ယဥ္ေက်းမႈ႕ႏွင့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အထင္ေသး အျမင္ေသးရာ ေရာက္ပါသည္ဟု ေတြးမိပါသည္။
ယခုအခါ ရုရွားလူမ်ိဳးတစ္ေယာက္သည္ ျမန္မာႏွင့္ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈ႕ကို သေဘာက်လြန္း ၾကိဳက္လြန္းလုိ႕ ျမန္မာျပည္မွာ ျမန္မာ့ဘ၀ႏွင့့္ စာေပမ်ား သင္ယူလုိသည္။
ေနာက္အၾကံတစ္ခုကား- ရုရွားႏိုင္ငံမွာ ျမန္မာေတြ မ်ားစြာေရာက္ေနပါျပီ၊ ထုိျမန္မာေက်ာင္းသားမ်ားကို အမီွျပဳျပီး သုိ႔မဟုတ္ ထုိျမန္မာေက်ာင္းသားမ်ားကပဲ ထုိႏုိင္ငံမွာ Theravada Buddhist Association ဗုဒၶဘာသာ အဖြဲ႔စည္းတစ္ခု ခုိင္ခုိင္မာမာ ရွိလွ်င္ ေကာင္းမွာပဲဟုလည္း ေတြးမိပါသည္။ စြမ္းႏုိင္သူမ်ားႏွင့္ စိတ္၀င္စားသူမ်ား သို႔မဟုတ္ တာ၀န္ရွိသူမ်ားက ဦးေဆာင္ လုပ္ေပးႏိုင္လွ်င္ ေနာက္က လုိက္ပါၾကမည့္သူမ်ား အဆင္သင့္ ရွိေနၾကသည္ ျဖစ္၍ ေအာင္ျမင္ပါလိမ့္မည္၊
ရုရွား ေပးစာ (အပုိင္း-၂) ကို ဆက္လက္ ေဖာ္ျပသြားပါမည္။

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ။
သီတဂူစတား
၃-၈-၂၀၁၀

Read more »

ကုမုျဒာပြင့္တဲ့ည အပုိင္း (၄)

ကုမုျဒာပြင့္တဲ့ည အပုိင္း (၄)

ဆရာဇီဝက အစီအမံ အဇာတသတ္မင္းလက္ခံ

ေလာကႀကီးရဲ႕သေဘာဟာ အဲဒီေတာ့ အဇာတသတ္မင္းႀကီးက ဘာမွမလုပ္ သြားလည္းသြားခဲ့ၿပီးၿပီ ဘာမွမထူး၊ အဲဒါေၾကာင့္ ၿငိမ္ၿပီးေတာ့ နားေထာင္ေနတဲ့ဇီဝက ဘုရားေက်ာင္းဒါယိကာ ေသာတာပန္ ေဆးဒါယကာ ဘာမ်ားေျပာမလဲလုိ႕ မင္းတရားေမွ်ာ္လင့္ေနတယ္။ ဆရာဇီဝက ဘာမွမေျပာဘူး၊ ၿငိမ္ၿပီးထုိင္ေနတယ္ မေျပာႏုိင္ဘူး ေျပာခြင့္မေပးၾကဘူး၊ မ်ားရာက ႏုိင္စတမ္းဆုိေတာ့ အဲဒီမွာ အမတ္ႀကီးဇီဝက(သုိ႕မဟုတ္) ဝန္ႀကီးဇီဝကကုိ ရွင္ဘုရင္အဇာတသတ္က လွမ္းေျပာရတယ္။
ဟဲ့ ဇီဝက မင္းဘယ့္နဲ႕ေၾကာင့္ ၿငိမ္သက္ေနသလဲ သင့္လည္းေျပာခြင့္ရွိတယ္ေျပာ၊ အဲဒီေတာ့မွ ဘုရင္ကေျပာဆုိၿပီးေတာ့ အခြင့္အေရးေပးေတာ့မွ သူထလာတယ္၊ အဲဒီေတာ့ ဟုိလူေတြ မႏွိမ္ရဲေတာ့ဘူး၊ ၿငိမ္သြားတယ္၊ ေျပာခြင့္ရွိတယ္ ေျပာပါလုိ႕ဆုိလည္းဆုိလုိက္ေရာ ဆရာဇီဝကထေျပာတယ္၊ ျမတ္စြာဘုရား ကုိယ္ေတာ္ျမတ္ အကြၽႏ္ုပ္ရဲ႕ေက်ာင္းတုိက္ သရက္ဥယ်ာဥ္ ေက်ာင္းတုိက္မွာရွိပါတယ္၊ ယခုလုိ ညခ်မ္းကာလမွာ ျမတ္စြာဘုရားထံသြားဖုိ႕ အေကာင္းဆုံးပါ။
အဲဒီလုိ ၫႊန္းလည္းၫႊန္းလုိက္ေရာ ကုိင္း ဆရာဇီဝက ငါဘုရားဆီ သြားရမယ္ဆုိလုိ႕ရွိရင္ ျမတ္စြာဘုရားထံသြားရမည့္ စီမံခ်က္အစီအစဥ္ေတြ၊ အဲဒီ ခရီးစဥ္ေတြ ယေန႕ေခတ္လုိေျပာရင္ ခရီးလမ္းေၾကာင္းေတြ အဲဒါေတြကုိ မင္းကုိယ္တုိင္ ႀကီးၾကပ္ၿပီးေတာ့စီမံ တခါတည္းအမိန္႕ခ်တယ္၊ အဲဒီလုိ authoriity အျပည့္အဝ အာဏာလည္းရလည္း ရလုိက္ေရာ တျခားအမတ္ေတြ ဝင္ၿပီးေတာ့ စြက္ဖက္လုိ႕မျဖစ္ေတာ့ဘူး။

အဲဒီမွာမွ ဆရာဇီဝကက စီမံတယ္၊ မင္းတရား ခ်က္ခ်င္းသြားဖုိ႕စီမံမယ္ဆုိၿပီးေတာ့ ဘာေတြလုပ္သလဲလုိ႕ဆုိေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာ train လုပ္ထားတဲ့ ဆင္မ ငါးရာကုိ ဆင္တင္းကုတ္ကဆြဲထုတ္၊ ဆင္ထီးမပါဘူး ပရိသတ္ေရ ဘာေတြလဲ။ဆင္မေတြပါဘုရား။

ဆင္မေတြစီမံခ်က္ကေလးကုိက စိတ္ဝင္စားဖုိ႕ေကာင္းတယ္၊ ဒီေလာက္ထိတ္လန္႕ေနတဲ့ ရွင္ဘုရင္ကုိ ဆင္ထီးေတြ အစြယ္ေတြ ျပဴးတူးၿပဲတည္းနဲ႕ ဆင္ထီးႀကီးေတြနဲ႕သြားရင္ ပုိ၍ေၾကာက္စရာေကာင္းတယ္၊ အဲဒါေၾကာင့္ စီမံပုံေလးကုိက အဓိပၸါယ္သိပ္ရွိတာ၊ အဲဒီေတာ့ ဆင္မငါးရာကုိ ေ႐ြးထုတ္ ထပ္ၿပီးေတာ့ အဲဒီဆင္ေတြကုိ train ေတြလုပ္၊ train လုပ္ၿပီးေတာ့ တစ္ကုိယ္လုံးမွာ လွပတဲ့ ကႀကိဳးတန္ဆာ ဒြါဒရာေတြ အျပည့္အစုံ ဆင္တယ္။

အမ်ိဳးသမီးစစ္သည္ေတာ္

ဆင္ၿပီးေတာ့မွ အမ်ိဳးသမီးေတြတဲ့ အ႐ြယ္ေကာင္းေလးေတြခ်ည္းပဲ၊ သန္မာထြားႀကိဳင္တဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြခ်ည္း ငါးရာ ေ႐ြး လုိက္တယ္၊ အဲဒီအမ်ိဳးသမီးေတြကုိ ဘုရင္ထံက တန္ဆာဒြါဒရာေတြ အကုန္ျဖဳတ္ၿပီးေတာ့မွ စစ္သားႀကီးေတြ ဝတ္တဲ့ ေခတ္လုိေျပာေတာ့ ယူနီေဖာင္းေပါ့၊ စစ္ဝတ္တန္ဆာေတြ အဲဒီ အမ်ိဳးသမီးေတြကုိ ဆင္လုိက္တာ အေဝးကလွမ္း ၾကည့္လုိက္ရင္ အမ်ိဳးသမီး ေတြလုိ႕မထင္ဘူး၊ ဟာ စစ္သားႀကီးေတြ ဒီလုိထင္ရတယ္။ အမ်ိဳးသမီးစစ္သည္ေတာ္ငါးရာ အဲဒီအမ်ိဳးသမီး စစ္သည္ေတာ္ ငါးရာကုိမီး႐ႈးတုိင္ေတြ ကုိင္ခုိင္းၿပီးေတာ့မွ ဆင္ေပၚမွာအကုန္လုံးတန္စီလုိ႕ ထုိင္၊ ဆင္ငါးရာ ႏွစ္ရာငါးဆယ္စီ ႏွစ္ရာငါးဆယ္စီ အတန္းႀကီးတန္းလုိက္ေတာ့ အလယ္ေခါင္ကမွ အဇာတသတ္မင္းႀကီးစီးမည့္ဆင္ ၿပီးေတာ့မွ အဲဒီ ဆင္တန္းႀကီးႏွစ္တန္းရဲ႕ဝဲဘက္ ယာဘက္မွာ ဓားကုိင္တဲ့အမ်ိဳးသမီးစစ္သည္ေတာ္ တစ္ဘက္က ႏွစ္ရာ့ငါးဆယ္၊ လွံကုိင္တဲ့အမ်ိဳးသမီး စစ္သည္ေတာ္ တစ္ဘက္က ႏွစ္ရာ့ငါးဆယ္၊ အျပင္ဘက္ကရပ္တယ္၊ အလယ္ေခါင္ ကမွ အဇာတသတ္ မင္းႀကီးရဲ႕စီးေတာ္ဆင္။

အဲဒီစီးေတာ္ဆင္ရဲ႕အနားမွာ ဆရာဇီဝက က ေျမျပင္ကေန ေျခလ်င္လုိက္လာတယ္၊ တစ္လမ္းလုံး သဲျဖဴေတြခင္း၊ ရာဇမတ္ေတြကာ၊ မီး႐ႈးတုိင္ေတြ ထြန္းၿပီးေတာ့ ေ႐ႊနန္းေတာ္ကေန ယခုလုိ ဆီးႏွင္းျမဴတိမ္ သူရိမ္မီးခုိး အညစ္ေၾကးငါးမ်ိဳး ကင္းၿပီးေတာ့ ကုမုျဒာျဖဴေတြပြင့္တဲ့ ညခ်မ္းကာလ ေ႐ႊနန္းေတာ္ကေန မင္းတရားႀကီး ထြက္ေတာ္မူတယ္။ မင္းတရားက ဆင္ျဖဴေတာ္ေပၚကေန ဘယ္ဘက္ကုိၾကည့္လုိက္ စစ္သားႀကီးေတြ ဓားကုိင္ထားတယ္ထင္လုိ႕ ၾကည့္လုိက္တယ္ မဟုတ္ဘူး၊ အနားကပ္ ေသခ်ာၾကည့္ေတာ့ အမ်ိဳးသမီးေခ်ာေခ်ာေတြျဖစ္ေနေတာ့ ပရိသတ္ေရ ဘယ္ေၾကာက္ ေတာ့မလဲဗ်ာ၊ ဘယ္ဘက္ၾကည့္လုိက္လည္း ဒီအတုိင္းပဲ ညာဘက္ၾကည့္လုိက္လည္း ဒီအတုိင္းပဲ၊ ေရွ႕ၾကည့္ ဒီလုိပဲ၊ ေနာက္ၾကည့္လည္းဒီလုိပဲ။

တခ်ဳိ႕စစ္သည္ေတာ္ အမ်ိဳးသမီးေလးေတြက ဘုရင္ႀကီးက သူတုိ႕ကုိ စူးစူးစုိက္စုိက္ၾကည့္ေတာ့ ဘုရင္ၾကည့္တာကေတာ့ စုံစမ္းတဲ့အေနနဲ႕ၾကည့္တာ ဘယ္ေကာင္က ဓားကုိင္ၿပီးေတာ့ အနားကေန ငါ့ကုိခုတ္မ်ားခုတ္လုိက္မလဲ၊ ဘယ္ေကာင္က လွံနဲ႕ထုိးလုိက္မလဲ၊ နန္းလုခံရမယ္ ထင္ၿပီးေတာ့ စိတ္ပူလုိ႕ ၾကည့္တာ အဲဒါကုိ အမ်ိဳးသမီးစစ္သည္ေတာ္ေတြက အဲဒီလုိမထင္ဘဲ ဘုရင္က တုိ႕စုိက္စုိက္စူးစူးၾကည့္ေပတယ္ဆုိ၊ တခ်ိဳ႕စစ္သည္ေတာ္ အမ်ိဳးသမီးေတြက ဘုရင္ႀကီး ၾကည့္ၿပီးေတာ့ ႏႈတ္ခမ္းေလး ဘာေလး႐ြ႕ဲျပသလား၊ မ်က္စာေလး ပစ္သလားေပါ့ေလ၊ ၿပဳံးၿပဳံးေလး ဘာေလးေတြ ဒီလုိလုပ္ျပမဲ့ လကၡဏာရွိတယ္၊ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဘုရင္ႀကီး ေၾကာက္စိတ္ ေျပသြားတယ္တဲ့ေနာ္။ စီမံခ်က္ေကာင္းတာ။

ေ႐ႊနန္းေတာ္ကေနထြက္ၿပီးေတာ့ ရာဇၿဂိဳဟ္ၿမိဳ႕ထဲကုိ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းဝင္ ေတာအုပ္ႀကီးထဲကုိ ေရာက္တယ္၊ ေဝဘာရေတာင္ရယ္၊ ေဝပုလႅေတာင္ရယ္၊ ပ႑ဝေတာင္ရယ္၊ ဣသိဂိလိေတာင္ရယ္၊ ဂိဇၩကုဋေတာင္ရယ္လုိ႕ ေတာင္ငါးလုံးရံ ႏြားၿခံတုိ႕လုိ ရာဇၿဂိဳဟ္ဆုိတဲ့ေ႐ႊၿမိဳ႕ေတာ္မွာ ဟုိအေရွ႕မ်က္ႏွာကုိ ၾကည့္လုိက္မယ္ဆုိလုိ႕ရွိရင္ ဂိဇၩကုဋဆုိတဲ့ေတာင္၊ အေရွ႕မ်က္ႏွာက ဘာေတာင္လဲ။ ဂိဇၩကုဋေတာင္ပါဘုရား။

ဂိဇၩဆုိတာ လင္းတ၊ ကူဋဆုိတာ အထြတ္၊ အဲဒီေတာင္အထြတ္ႀကီးက လင္းတႏႈတ္သီးႀကီးလုိပဲ ခြၽန္ေကာက္ၿပီးေတာ့ ေမာက္ေနတာ၊ ၿမိဳ႕အေရွ႕က တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေန႕ရဲ႕ လက တက္တက္လာတယ္၊ လင္းတႏႈတ္သီးလုိ႕ ေကာက္ေနခြၽန္ ေမာက္တဲ့ ေတာင္ထြတ္ကုိ မေက်ာ္ေသးေတာ့ ရာဇၿဂိဳဟ္ၿမိဳ႕တြင္း တစ္ခုလုံးမွာ ေမွာင္ရိပ္ေတြဖုံးအုပ္ထား၊ ေမွာင္ရိပ္ေတြဖုံး အုပ္ ေနတဲ့ ေတာအုပ္ႀကီးထဲဝင္သြားေတာ့ ဘုရင္က တစိမ့္စိမ့္ေၾကာက္ေၾကာက္လာတယ္၊ ေၾကာက္ေၾကာက္လာေတာ့၊ ဟဲ့ ဇီဝက ဟုိေတာႀကီးထဲေရာက္သြားၿပီေနာ္၊ အခ်ိန္ကလည္းပဲည၊ အေမွာင္ႀကီးလည္းေရာက္ေနၿပီေနာ္၊ မင္း ငါ့ကုိျဖားေယာင္းၿပီးေတာ့ ေခၚလာတာေတာ့ မဟုတ္တန္ဘူး၊ သူက အဲဒီလုိ စုိးရိမ္စိတ္နဲ႕ ငါ့ကုိ ရန္သူေတြလက္ထဲေတာ့ အပ္မည့္လူ မဟုတ္ပါဘူးကြာ။
အဲဒီလုိေျပာေတာ့ ဆရာႀကီးဇီဝက က '' မာ ဘာယိ မဟာရာဇ၊ မာ ဘာယိ မဟာရာဇ'' မင္းတရား ထိတ္လန္႕ေတာ္မမူပါနဲ႕၊ မင္းတရား စုိးရိမ္ေတာ္မမူပါနဲ႕။

သရက္ေတာဥယ်ာဥ္ေက်ာင္းမွ ဗုဒၶတရားရိပ္

ဟုိေရွ႕နားက သရက္ဥယ်ာဥ္ကုိ လွမ္းၾကည့္ပါ၊ ဆီမီးတုိင္ေတြထိန္ေနတာ ေတြ႕ရမယ္၊ အဲဒီမွာ ျမတ္စြာဘုရားပါဆုိေတာ့ လွမ္းၾကည့္လုိက္တယ္၊ အုိ ဂိဇၩကုဋ္ေတာင္ရိပ္ေအာက္က သရက္ေတာမွာ ဆီမီးတုိင္ေတြ ထိန္ေနတဲ့ ေက်ာင္းတုိက္ႀကီး သံဃာေတာ္ေတြ တစ္ေထာင္ႏွစ္ရာငါးဆယ္တုိ႕အား တရားေဟာေနတဲ့တရားပြဲ၊ ခုလုိအသံခ်ဲ႕စက္ေတြ ဘာေတြက မရွိေတာ့ ဘုရားရွင္ရဲ႕အသံဟာ မလုိအပ္ဘဲနဲ႕ အျပင္ဘက္ကုိ မထြက္ဘူးေပါ့ဗ်ာ၊ ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ တရားပြဲက ဒီအတုိင္းပဲ အံ့ၾသစရာသိပ္ေကာင္းတာ။

ဆယ္ေယာက္ရွိရင္ ဘုရားရဲ႕အသံသည္ အဲဒီဆယ္ေယာက္အတြင္းမွာ လူတစ္ေသာင္းရွိရင္ တစ္ေသာင္းရဲ႕ အတြင္းကုိ ေရာက္သြားတယ္၊ လူတစ္သိန္းရွိရင္ တစ္သိန္းတုိ႕ရဲ႕အတြင္းကုိ ဘုရားရဲ႕အသံေရာက္သြားတယ္၊ အျပင္ မထြက္ဘူး၊ အခ်ည္းအႏွီးအက်ိဳးမရွိဘဲနဲ႕ ဒီအသံဟာ ဟုိ ပရိသတ္ အျပင္ဘက္ကုိ မထြက္ပါေစနဲ႕ ဒါျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ လုပ္ထုံး၊ အခု ဘုန္းႀကီးတုိ႕ ပရိသတ္လုပ္ထုံးနဲ႕ တျခားစီပဲ၊ တစ္ၿမိဳ႕လုံး၊ တစ္ရပ္ကြက္လုံး၊ အကုန္လုံး ၾကားခ်င္တဲ့သူေတြလည္း ၾကားေရာ၊ မၾကားခ်င္တဲ့သူေတြလည္း ၾကားေရာဆုိၿပီးေတာ့ သစ္ပင္ထိပ္ေခါင္ဖ်ား ဟြန္း ႀကီးေတြတပ္ၿပီးေတာ့ ေအာ္ခ်လုိက္တာ၊ ႀကိဳက္တဲ့လူေတြႀကိဳက္ေပါ့၊ မႀကိဳက္တဲ့ လူကေတာ့ နားၿငီးကြာ၊ အဲဒီအသံခ်ဲ႕စက္ အိပ္လုိ႕မရ၊ တခ်ိဳ႕က စိတ္ညစ္ၾကတယ္၊ ဒါက ဗမာ့ ဝါသနာကုိဗ်။

ဘုရားရွင္ရဲ႕အသံေတာ္ဟာ ပရိသတ္ရဲ႕ အျပင္ကုိ မထြက္ဘူးဆုိေတာ့ ဆရာဇီဝကႏွင့္ အဇာတသတ္မင္းတုိ႕ ခ်ီတက္လာတဲ့ဆီကုိ အသံေတာ္ မေရာက္ဘူး၊ ဒါေပမယ့္ ျမင္ေတာ့ျမင္ေနရတယ္၊ အဲဒီေတာ့ ျမင္ေနရတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ ႏွလုံးစိတ္ဝမ္း မင္းတရားေတာ္ေတာ္ ေအးခ်မ္းသြားတယ္၊ တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕နဲ႕ခ်ဥ္းကပ္ ေက်ာင္းတုိက္နားေရာက္သြားမွ-
''ယာဝတိကာ ယာနႆ ဘူမိ၊ ယာနာ ၾသေရာဟိတြာ ပဒသာ ေယဝ ဘဂဝႏၲံ ဥပသကၤမိ''ေပါ့ ဆင္ေပၚကဆင္းၿပီးေတာ့ ေျခလ်င္ေလွ်ာက္ၿပီးေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားရွိရာကုိ တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕မင္းတရားနဲ႕ဝန္ႀကီးဇီဝက ခ်ဥ္းကပ္တယ္၊ ပါလာတဲ့ ဆင္ငါးရာက သရက္ဥယ်ာဥ္ေက်ာင္းတုိက္ႀကီး တစ္တုိက္လုံး အျပင္ကေန ဆင္ငါးရာနဲ႕ဝုိင္းရံထား၊ မီးဒုတ္ကုိင္တဲ့ အမ်ိဳးသမီး စစ္သည္ေတာ္ ငါးရာ ေက်ာင္းတုိက္ႀကီးပတ္ထားတယ္၊ ဓားကုိင္တဲ့ အမ်ိဳးသမီးႏွစ္ရာငါးဆယ္၊ လွံကုိင္တဲ့အမ်ိဳး သမီးႏွစ္ရာငါးဆယ္၊ လက္နက္ကုိင္ထားတဲ့ အမ်ိဳးသမီး စစ္သည္ေတာ္ငါးရာတုိ႕က ေက်ာင္းတုိက္ႀကီး ပတ္ထားတယ္။
မင္းတရားႏွလုံးစိတ္ဝမ္း ေအးခ်မ္းပါေစေတာ့ စိတ္ခ်မ္းသာပါေစေတာ့ ကလ်ာဏမိတၱ မိတ္ေကာင္းတုိ႕ရဲ႕လုပ္ထုံးဟာ ဒီအတုိင္းပဲ။ တိတၴိဆရာႀကီး ေျခာက္ေယာက္ထံ ပုိ႕ခဲ့တဲ့ေျခာက္အုပ္စုဟာ ပရိသတ္ေရ ကလ်ာဏမိတၱ မျဖစ္ႏုိင္ဘူး၊ ပါပမိတၱ - မိတ္ေဆြယုတ္။

ဓမၼလမ္းေၾကာင္း ဖြင့္ထားပါ

အဲဒီေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားသီတင္းသုံးတဲ့ ယခုလုိ ဓမၼာ႐ုံႀကီးကုိ ထိပ္တည့္တည့္ကေန ရပ္ၿပီးေတာ့ ဖူးလုိက္တယ္ဆုိလွ်င္ပဲ သံဃာေတာ္ တစ္ေထာင့္ႏွစ္ရာငါးဆယ္ အလယ္တည့္တည့္က ယခုလုိ ဘုန္းႀကီးတုိ႕ လာသလုိ လမ္းကေလး ဖြင့္ထားၿပီးေတာ့ လက္ဝဲလက္ယာ သံဃာေတာ္ေတြ ႏွစ္ဘက္ခြဲထားၿပီးေတာ့ တစ္ဖက္ေျခာက္ရာစီ တစ္ဖက္ေျခာက္ရာစီ အဲဒီလုိ ျမတ္စြာ ဘုရားကုိ ပေစာက္ သ႑ာန္ေပါ့ေလ ဝုိင္းရံၿပီးေတာ့ တရားနာေနၾကတာ။

အလယ္လမ္းေလးက ျမတ္စြာဘုရားက အမိန္႕ရွိထားတယ္၊ သံဃာ ေတာ္ေတြကုိ ဒီကေန႕ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေန႕ညမွာ အဇာတသတ္ရွင္ ဘုရင္ တရားနာလာလိမ့္မယ္၊ အလယ္ကလမ္းေပထား၊ မင္းတရားၾကြလာမည့္လမ္း မုိ႕လုိ႕ အဲဒါကုိ မင္းလမ္းေပါ့၊ မင္းလမ္းေပးထား၊ အခု ဘုန္းႀကီးတုိ႕ ပရိသတ္ကေတာ့ ဒါ ဘာလမ္းေခၚသလဲ မသိဘူး၊ ေအာ္သံကေတာ့ တစ္ခါတစ္ေလၾကားတယ္၊ နတ္လမ္းကေလးဖြင့္ေပးထားပါ၊ နတ္လမ္း ကေလးခ်ဲထားပါ၊ နတ္လည္းမလာဘူး၊ လာတာကေတာ့ ဘုန္းႀကီးပဲလာတယ္၊ အဲဒါနတ္လမ္းတဲ့ေနာ္၊ သူတုိ႕က နတ္ကုိလာေစခ်င္ပုံရတယ္၊ သူတုိ႕ လာေစခ်င္တဲ့နတ္ကေတာ့ မလာဘဲနဲ႕ ဘုန္းႀကီးလာတာေပါ့၊ သူတုိ႕ႀကိဳဆုိတဲ့နတ္ ကမလာဘဲနဲ႕ ငါကသြား ေက်နပ္ပါ့မလားလုိ႕ တစ္ခါတစ္ေလ စိတ္ေထာက္ဘူးတယ္။

အဲနတ္လမ္းလား၊ ဘုန္းႀကီးလမ္းလား၊ မင္းလမ္းလားေပါ့ေလ၊ သူ႕လမ္းနဲ႕သူရွိတယ္၊ ဘုန္းႀကီးလာလုိ႕ ဘုန္းႀကီးလမ္းပဲျဖစ္မယ္၊ တရားေဟာတဲ့ဘုန္းႀကီးျဖစ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္မုိ႕လုိ ဒီလမ္းဟာ ဓမၼလမ္းဆုိရင္ ပုိေကာင္းတယ္၊ ဓမၼ လမ္းေၾကာင္းေျဖာင့္ပါေစ ဓမၼလမ္းေၾကာင္းရွင္းထားပါ ဒါဆုိအေတာ္အဆင္ေျပမယ္၊ ယခုေတာ့ နတ္လမ္း နတ္လည္းမလာ၊ မင္းလမ္းလုိ႕ဆုိရင္လည္းပဲ ဒီလမ္းေၾကာင္းမွာ မင္းမလာဘူးေနာ္၊ ခု တရားပြဲ လာၾကတဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြပဲ၊ ဒီေပၚမွာ ရွင္ဘုရင္ကုိမလာဘူးေနာ္၊ ဝန္ႀကီး အမတ္ႀကီးလည္းမလာဘူး လာရင္လည္း သူတုိ႕ ဒီေပၚမွာ မေလွ်ာက္ၾကဘူးေပါ့၊ ဆရာေတာ္ေလွ်ာက္ဖုိ႕လမ္းဆုိေတာ့ ေဘးကေကြ႕ပတ္သြားၾကတာ သူတုိ႕က၊ အဲဒီေတာ့ မင္းလမ္းဆုိၿပီးေတာ့ ေပးထားေတာ့ အဇာတသတ္ရွင္ဘုရင္ အဲဒီ လမ္းေၾကာင္းအတုိင္း တျဖည္းျဖည္းခ်င္းဝင္လာတယ္။

ေကာမုဒိယာ စာတုမာသိနိယာ ပုဏၰာယ ပုဏၰမာယ ရတၱိယာ။
စာတုမာသိနိယာ၊ မုိးေလးလရဲ႕အဆုံးျဖစ္ေသာ။ ပုဏၰာယ၊ မုိးဥတု ျပည့္ထေသာ။ ပုဏၰမာယ၊ လကလည္းေကာင္းစြာ ျပည့္စုံ၍ေနေပထေသာ။ ေကာမုဒိယာ၊ ကုမုျဒာၾကာေတြပြင့္တုန္းပြင့္ဆဲျဖစ္၍ ေနေပထေသာ။ ရတၱိယာ၊ ညခ်မ္းကာလမွာ။ ရာဇာ အဇာတသတၴဳ မာဂေဓာ ေဝေဒဟိပုေတၱာ၊ မဂဓ ျပည့္ရွင္ ေဝေဒဟီမိဖုရားရဲ႕သား အဇာတသတ္ဆုိတဲ့ ရွင္ဘုရင္သည္။ ေယန ဘဂဝါ ေတႏု ပသကၤမိ၊ ဘုရားရွိရာခ်ဥ္းကပ္လာတယ္။ ဥပသကၤမိတြာ၊ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးေတာ့မွ။ ဘဂဝႏၲံ၊ ဘုန္းေတာ္ေျခာက္ပါးသခင္ သဗၺညဳ ဘုရားရွင္ကုိယ္ေတာ္ျမတ္ကုိ။ အဘိဝါေဒတြာ၊ လက္အုပ္ခ်ီမုိး ရွိခုိးၿပီး ေတာ့မွ။ ဧကမႏၲံ၊ သင့္တင့္ေလ်ာက္ပတ္ ေကာင္းျမတ္ေသာေနရာမွာ။ နိသိဒီ၊ ေကာင္းစြာမေသြ သီတင္းသုံး ထုိင္ေနေတာ္မူခဲ့ပါေပသတည္း။

သာဓု သာဓု သာဓုပါဘုရား။

အပုိင္း (၅) ဆက္ပါဦးမည္။
အားလုံး ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ။
သီတဂူစတား

Read more »