ရဟန္းေတာ္ႏွင့္ အင္တာနက္

သီတဂူစတား ဘေလာ့ဂ္တစ္ခု စတင္ဖန္တီးစဥ္က ဓာတ္ပုံေလးပါ။

မိတ္ဆက္

ဒီပုိ႔စ္ေလးကို ေရးခ်င္ေနတာ ၾကာပါျပီ။ ေရးျပန္ရင္လည္း အလြန္က်ယ္ပ်ံ႕သည့္ေခါင္းစဥ္ျဖစ္ေနသည္ သို႔ေသာ္ ၿခံဳမိ ငုံမိေအာင္ေတာ့ ေရးရေပအံ့။ သီတဂူစတားကို ေကာင္ေလးေတြ ေကာင္မေလးေတြက ေမးတဲ့ ေမးခြန္းေတြကို အေျခခံျပီး ဤပုိ႔စ္ ေရးဖုိ႔ စိတ္ကူးရွိခဲ့တာၾကာပါျပီ။ သီတဂူစတား ဘေလာ့ဂ္ မတည္ေထာင္ခင္ကထဲက အစပ်ိဳးခ့ဲတာျဖစ္ပါတယ္။ သူတုိ႔ေလးေတြက ဘုန္းဘုန္းေတြ အင္တာနက္ သုံးေကာင္းလားဘုရား? ရဟန္းေတာ္ေတြႏွင့္ အင္တာနက္ အပ္စပ္ပါသလားဘုရား? သူတုိ႔ေလးေတြက သီတဂူစတားဆုိတာကို ဘုန္းၾကီးတစ္ပါးမွန္းလဲ မသိၾကပါဘူး၊ သီတဂူစတားက ဘုန္းၾကီးမွန္းသိရေအာင္လုိ႔ကို အေကာင့္မွာ ၀က္ဘဆုိက္လိပ္စာပါ တင္ထားရတယ္။ ဂ်ီေတာ့ G-talk အသုံးျပဳခါစဆုိေတာ့ ခ်က္ခ်င္း သို႔မဟုတ္ ၾကဴ ခ်င္ေတာ့ မိတ္ေဆြ ရွာေနခ်ိန္မွာ forward ကေန အင္ဗုိက္ (invite) လုပ္ျပီး သီတဂူစတားထံ ေရာက္လာၾကျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ေဘာက္ (box) ထဲေရာက္လာေတာ့ ဘုန္းဘုန္းတစ္ပါးျဖစ္မွန္း သိေတာ့၊ ကန္ေတာ့ဘုရား မသိလုိ႔ အင္ဗုိက္လုပ္လုိက္မိတာပါဘုရားတဲ့။ သီတဂူစတားလဲ ဘယ္ရမလဲ ျပန္ talk တာေပါ့ ရပါတယ္ဗ်ာ ေရာက္လာတာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္၊ ေတြ႔ရတာ ၀မ္းသာပါတယ္ စသည့္ ေလာကြတ္ေလးေတြ talk လုိက္တယ္။ သိပ္ေၾကနပ္ပုံမေပၚေသးဘူး သူက ဆက္ျပီးေတာ့ ဘုန္းဘုန္းေတြ ခ်က္လုိ႔ရလားတဲ့။ ဟားးးးး ရတာေပါ့ မခ်က္ဘဲ ဘယ္လိုစားရမွာလဲေပါ့၊ ဟုတ္ဘူးဘုရား တပည့္ေတာ္ ေျပာတာ ဂ်ီေတာ့ ခ်က္လုိ႔ ရလားဘုရားတဲ့။ အဲဒီတုန္းကေတာ့ အခ်ိန္သည္ ေငြျဖစ္ေန၍ အမ်ားၾကီး မေျပာလုိက္မိဘူး အနည္းငယ္သာ ေျပာလုိက္သည္။ အခုမွ ကိုယ္ပုိင္ ဘေလာ့ဂ္ေလးကလည္း ရွိလာတာက တစ္ေၾကာင္း၊ စာလည္း ေရးတတ္ခ်င္တာက တစ္ေၾကာင္း၊ သင္ရင္းက်င့္ဆိုတာလုိ ေလ့က်င့္ရင္း ပညာေပးျခင္း ပညာယူလုိျခင္းတုိ႔ေၾကာင့္ ပုိ႔စ္တစ္ခုအျဖစ္ ေရးခ်င္လာသည္။ ဤပုိ႔စ္ေလးကို သီတဂူစတား၏ ဘ၀ႏွင့္ယွဥ္ျပီး သုိ႔မဟုတ္ အေတြ႔အၾကံဳေလးႏွင့္ ယွဥ္ျပီးေဖာ္ျပလုိပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ခ်က္တင္း (chatting) ျဖင့္သာ အခ်ိန္ကုန္ေစျပီး အင္တာနက္၏ ေကာင္းက်ိဳးဆုိးက်ိဳးကို မသိက်ိဳးကြ်န္ျပဳမိေနေသာ ညီငယ္ ညီမငယ္တုိ႔အတြက္ သတိေပးစကားေလးလည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါလိမ့္မယ္လုိ႔လည္း ေမွ်ာ္လင့္မိပါသည္။

ေလာကၾကီးနဲ႔ ေ၀းးးးး

အင္တာနက္ေခတ္ ျမန္မာျပည္ စေရာက္လာတဲ့အခ်ိန္ သီတဂူစတားတုိ႔ လူ႔ေလာကထဲ မေရာက္ေသးဘူးလုိ႔ ဆုိရပါ့မယ္၊ အဲဒီေခတ္ အဲဒီအခ်ိန္ခါက စာသင္သားရဟန္း သာမေဏတုိ႔၏ဘ၀က စာသင္တုိက္ၾကီးထဲမွာ စာက်က္၊ စာ၀ါတက္၊ ဘုရား၀တ္တက္၊ အခ်ိန္ပုိင္း တရားထုိင္၊ ေန႔စဥ္ ၾသ၀ါဒ နာၾကား စသည့္ သာသနာ့၀န္ထမ္းတုိ႔ရဲ့ အလုပ္ေတြနဲ႔ ဘ၀ကို ႏွစ္ျမဳပ္ခဲ့ၾကရပါတယ္။ ျပင္ပေလာကၾကီးႏွင့္ အဆက္အသြယ္မရွိခဲ့၊ လက္ႏွိပ္စက္ေခတ္ကုန္စ ကြန္ပ်ဴတာ ေပၚခါစေခတ္ေပါ့။ ရလဒ္က အျပင္ပက လူ၀တ္ေၾကာင္ေတြႏွင့္ ေတြ႔မွာကိုပင္ ရွက္သလုိ ေၾကာက္သလုိ ျဖစ္ခဲ့။ သူတုိ႔ႏွင့္လည္း အံ၀င္ခြင္က်ေအာင္ စကားေတြလည္း မေျပာရဲ မေျပာတတ္။ သို႕ေသာ္လည္း တစ္ခုေကာင္းတာက ေလာဘ ေဒါသေတြ နည္းေစျပီး သမာဓိ ပုိရေစသည္ ထင္ပါသည္။ အကယ္၍သာ အဲဒီေခတ္ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ေလာကၾကီးထဲမွာ ယခုလုိ အင္တာနက္ေခတ္ေပါ့ ေတြ႔ၾကံဳခဲ့မယ္ဆုိရင္ သီတဂူစတား ဘ၀သည္လည္း အေျပာင္းအလဲေလး တစ္ခုေတာ့ ျဖစ္သြားႏုိင္ဖြယ္ရွိတယ္၊ ဘယ္လုိ ဘယ္ပုံစံ ေျပာင္းသြားမယ္ဆုိတာ အတိအက် မေျပာႏုိင္ေပမဲ့ တစ္ခုခုေတာ့ ျဖစ္မယ္ထင္သည္။ ယခုေတြ႔ေတာ့ေကာ ဘာမွ ထူးပါဘူး၊ ဟီးးးးးးးး။ ကြန္ပ်ဴတာေခတ္ေရာက္လာပါျပီ။

ကြန္ပ်ဴတာ

ကြန္ပ်ဴတာေခတ္ဆိုတာ သီတဂူစတားအတြက္ေျပာတာပါ၊ ျမန္မာျပည္ ေခတ္စားေနတာ ၅ ႏွစ္ေလာက္ၾကာျပီးမွ သီတဂူစတား ကြန္ပ်ဴတာ စျမင္ဖူးတာပါ။ မွတ္မွတ္ရရ ၁၉၉၅ ခုႏွစ္က ထင္ပါသည္ ဆရာဘုန္းၾကီးက ကြန္ပ်ဴတာသင္ခုိင္းတာနဲ႕ စာစီစာရုိက္ပညာ တစ္လေက်ာ္ေက်ာ္ သင္လုိက္ရေသးသည္၊ ကြန္ပ်ဴတာသည္ မရွိမျဖစ္ လုိအပ္တာပါလားဆုိတာ သိလုိက္ရသည္။ အဲဒီအခ်ိန္က ကြန္ပ်ဴတာ မေျပာနဲ႔ ကြန္ပ်ဴဴတာသုံး Diskette အျပားေလးေတာင္ မသုံးႏုိင္ခဲ့။ ေက်ာင္းတုိက္ၾကီးထဲမွာ အဂၤလိပ္စာေတာင္ ခုိးသင္ရတဲ့ေခတ္ ကြန္ပ်ဴတာဆုိတာေ၀း တဲ့အခ်ိန္က သီတဂူစတားတုိ႔ ဘုန္းေတာ္ၾကီးက လူကသာ အလြန္ရုိးတာ ဒီလုိေခတ္ပညာရပ္ေတြကိုေတာ့ အလြန္စိတ္၀င္စားသည္။ တုိက္ထဲမွာ သူတစ္ေယာက္သာလွ်င္ ရွိတာေလးေတြ ထုခြဲျပီး ကြန္ပ်ဴတာ အေဟာင္းေလးတစ္လုံးျဖစ္ေအာင္ ဖန္တီးခဲ့သျဖင့္ သီတဂူစတားတုိ႔ ကြန္ပ်ဴတာ စအသုံးျပဳခြင့္ရခဲ့သည္။ Diskette အျပားေသးေသးလဲထဲမွာ စာမ်က္ႏွာ ေသာင္းႏွင့္ခ်ီရွိတဲ့ ပိဋကတ္စာေတြ ထည့္ထားႏုိင္ေၾကာင္း ဆရာဘုန္းၾကီးက ေျပာျပသျဖင့္ အံ့ၾသခဲ့ရဖူးသည္။ ေနာက္ပုိင္း စီဒီျပားေတြေခတ္စား ထိုေနာက္ rewrite စီဒီျပားေတြ ေခတ္စားလာျပန္ အဲဒီေနာက္ေတာ့ memory stick အေခ်ာင္းေလးေတြေပၚလာသျဖင့္ ေနာက္ပုိင္း ကြန္ပ်ဴတာေတြမွာေတာင္ ထုိ diskette ထည့္စရာ ေနရာေတာင္ မပါေတာ့။ အခုေတာ့ GB ရာႏွင္ခ်ီရွိတဲ့ memory stick ေတြေပၚေနျပန္သည္။ ကြန္ပ်ဴတာေတြလည္း တစ္ႏွစ္ႏွင့္ အသစ္ဆန္းေတြ ေပၚေနသည္။ နည္းပညာရပ္ေတြက ေရွ႕ကေျပးေနေသည္ သီတဂူစတားတုိ႔က ေနာက္ကေန ဖတ္ဖတ္ေမာေနေအာင္ လုိက္ေနရသည္။ ယခုေတာ့ ကြန္ပ်ဴတာသည္ သီတဂူစတား၏ ဘ၀ျဖစ္ေနသည္။ ကြန္ပ်ဴတာ မရွိရင္ မေနတတ္ သို႔ေသာ္လည္း ကိုယ္တုိင္လည္း မ၀ယ္ႏုိင္ခဲ့။ ကြန္ပ်ဴတာပညာ တီးမိေခါက္မိ ရွိလာေတာ့ အင္တာနက္ေခတ္ ေရာက္လာျပန္သည္။

အင္တာနက္

သီတဂူကမၻာ့ဗုဒၶတကၠသိုလ္ေရာက္လာေတာ့မွ ကြန္ပ်ဴတာကို တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္ အသုံးျပဳခဲ့ရသည္။ သီတဂူကမၻာ့ဗုဒၶတကၠသိုလ္ေရာက္လာသူတုိင္း ကြန္ပ်ဴတာပညာသည္ မျဖစ္မေနတတ္ကိုတတ္ရမည္ဟု ဆရာေတာ္ အမိန္႔ရွိထားသျဖင့္ ေက်ာင္းသားအားလုံး ကြန္ပ်ဴတာ အထုိက္အေလ်ာက္ ကြ်မ္းက်င္ၾကသည္။ အခ်ိဳ႔လည္း ပညာရွင္အဆင့္အထိ ကြ်မ္းက်င္ၾကသည္၊ အခ်ိဳ႔ graphic design , Photoshop ေတြအထိ ႏုိင္ႏုိင္နင္းနင္းရွိၾကသည္သျဖင့္ တကၠသိုလ္အတြက္ အားထားရသည္။ ေနာက္ မ်ားမၾကာမီမွာပဲ အင္တာနက္ပါ တပ္ဆင္လုိက္သည္၊ အဲဒီေခတ္အခါက အင္တာနက္သည္ စစ္ကိုင္းျမိဳ႔မွာ သီတဂူကမၻာ့ဗုဒၶတကၠသိုလ္မွာပဲ ရွိသည္။ အခုေတာ့ ျမိဳ႔ထဲမွာ cybercafe တစ္ခု ရွိေနျပီဟု သိရပါသည္။ အင္တာနတ္ သီတဂူကမၻာ့တကၠသို္လ္တြင္ မတပ္ဆင္မီက အင္တာနက္ဆုိတာ ဘာမွန္းမသိခဲ့၊ မသိလုိ႔ပဲ အသုံးျပဳရေကာင္းမွန္းမသိခဲ့။ ကြန္ျပဴတာသည္လည္းအင္တာနက္ျဖင့္ တြဲအသုံးျပဳကာမွ သူ႔ရဲ့တံဖုိးက ပုိျမင့္လာသည္။ အင္တာနက္ကို အသုံးျပဳလာေသာအခါမွ ေအာ္--ကမၻာၾကီးက အေတာ္ကို က်ဥ္းသြားတာပါလား၊ ကမၻာၾကီး၏ အေရွ႕ အေနာက္၊ ေတာင္ႏွင့္ေျမာက္သည္ ရြာတစ္ရြာေလာက္ေတာင္ မက်ယ္ေတာ့ပါလား။ အင္တာနက္ကေန ခ်က္ခ်င္း လူလူခ်င္းမ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ စကားေျပာလုိ႔ရသည္။ လူလူခ်င္းတစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ ၾကည့္၍ မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ ေျပာလုိ႔ရသည္။

အြန္လုိင္းမိတ္ေဆြ

အရင္တုန္းကလုိ စာတုိက္ပုံးေတြ သုံးစရာမလုိေတာ့ဘဲ စကၠန္႔ပုိင္းအတြင္း တစ္ေယာက္ႏွင့္ တစ္ေယာက္ ထိထိေရာက္ေရာက္ ဆက္သြယ္လုိ႔ရသည္။ အခ်ဳိ႕သိပ္ကြ်မ္းက်င္သူေတာ့ အြန္လုိင္းကေနပဲ အေဖာ္ေကာင္းေတြဘာေတြရလုိ႔။ သီတဂူစတားေတာ့ မဟုတ္ဘူးေနာ္ သို႔ေသာ္လည္း သီတဂူစတားအတြက္ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွစ္မလုိ ခင္ရသည့္ မိတ္ေဆြေတာ့ ရလာပါသည္။ ဒါကိုၾကည့္ျပီး အခ်ိဳ႔ကေလးမေလးေတြက ေမးသည္မွာ ဘုန္းဘုန္းေတြ အြန္လုိင္း သုံးလုိ႔ရလားဘုရား? အပ္စပ္ပါသလားဘုရား?တဲ့။ ေအာ္-- ဟုတ္မွာပဲ သူ႔အေတြးက အင္တာနက္ကို ႏွစ္ေယာက္ ခ်က္တင္း (chatting) စကားေျပာလုိ႔ပဲရတယ္လုိ႔ထင္ပုံပဲ၊ သူသင္ထားတဲ့ အင္တာနက္ကလဲ gtalkႏွင့္ chatting ေလာက္ပဲ တတ္ထားပုံပဲ၊ အင္တာနက္္္္္္္္္္္္္္္္္္္ကို က်ယ္က်ယ္ပ်ံ႕ပ်ံ႕ အသုံးမျပဳႏုိင္ေတာ့ ဤကဲ့သို႔ပဲ ေတြးဟန္တူပါသည္။ ကိုယ့္ရဲ့ အိပ္ခန္းထဲကေနပ့ဲ အင္တာနက္ကို အသုံးျပဳခါ ကမၻာႏွင့္ခ်ီျပီး စီးပြားရွာလုိ႔ရတယ္ဆုိတာ သိဟန္မတူ။ ယေန႔ေခတ္ ျပည္ပမွာ ခရီးသြားတဲ့အခါမွာေတာင္ ရထားလက္မွတ္၊ ကားလက္မွတ္၊ ေလယာဥ္လက္မွတ္ႏွင့္ ဟုိတယ္ ဘုတ္ကင္ လက္မွတ္တုိ႔ကို ရုံးေတြမွာ အခ်ိန္အၾကာၾကီးေစာင့္ျပီး သြားတိုးေနစရာမလုိ၊ တန္းစီေနစရာမလုိဘဲ အင္တာနက္ကေန e-ticket ေတြအလြယ္တကူ ၀ယ္ယူႏုုုုုုုုုုုုုုုုုုိင္သည္၊ ပုိက္ဆံကဒ္စနစ္ရွိဘုိ႔ေတာ့လုိသည္၊ အင္တာနက္ အြန္လုိင္း ေစ်းကြက္သည္ ကဒ္ကို အသုံးျပဳရပါသည္၊ ကဒ္စနစ္အသုံးမျပဳႏုိင္ေသာ ႏုိင္ငံေတြအဖုိ႔ အြန္လုိင္းေစ်းကြက္စနစ္ကို အသုံးမျပဳႏိုင္တဲ့အတြက္ အင္တာနက္သည္လည္း သူတုိ႔အတြက္ အသုံး၀င္မႈ နည္းပါးသည္။ တကမၻာလုံး အင္တာနက္စနစ္ကို က်ယ္က်ယ္ပ်ံ့ပ်ံံ႕ သုံးႏုိင္ေပမဲ့ အခ်ိဳ႔ႏုိင္ငံေတြအတြက္ အင္တာနက္အခန္းက နည္းပါးေနသျဖင့္ ျပည္သူေတြလဲ အင္တာနက္ကို ေကာင္းေကာင္းအသုံးမျပဳႏုိင္ဘဲရွိေနသည္။

ရဟန္းေတာ္မ်ားႏွင့္အင္တာနက္

အင္တာနက္သည္ မီးႏွင့္တူပါသည္။ မီးသည္ သုံးသူအေပၚမွာမူတည္ျပီး အေကာင္း အဆုိး အက်ိဳး၂မ်ိဳးကို ေပးႏုိင္သလုိ အင္တာနက္သည္လည္း အေကာင္း အဆုိး ႏွစ္မ်ိဳးကိုေပးႏုိင္ပါသည္။ အဆုိးက်ိဳးကုိသာ ေပးႏုိင္သည့္ အင္တာနက္ကုိေတာ့ ရဟန္းေတာ္မ်ား မအပ္စပ္ဘူးလုိ႔ဆုိႏုိင္ပါသည္။ ေကာင္ေလး ေကာင္မေလးေတြ အြန္လိုိင္းက သမီးရီးစားေျပာသလုိ၊ ဒါတင္မကေသးဘူး အြန္လုိင္းကေန အမနာပ စကားေတြနဲ႔ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း ေျပာျခင္း၊ ဆဲဆုိျခင္း၊ ကိုယ္က်င့္တရားကို ပ်က္ျပားေစသည့္ ဆုိက္ေတြကို ၾကည့္ျခင္း၊ အြန္လုိင္းကေန လိမ္လည္ လွည့္ပတ္ျခင္း စေသာ အက်ိဳးမမ်ားတဲ့ အင္တာနက္ကိုေတာ့ ရဟန္းေတာ္မ်ား မသုံးအပ္ဟူ၍ယူဆပါသည္။ ဘုရားလက္ထက္ေတာ္က အင္တာနက္မေပၚေသး၍ အင္တာနက္ႏွင့္ပက္သက္ျပီး ၀ိနည္းမွာေတာ့ ပညတ္ထားသည့္ သိကၡာပုဒ္မ်ားမရွိေသာ္လည္း အေျပာအဆုိႏွင့္ပတ္သက္၍၎ (၀စီကံ) ၾကည့္ရႈျခင္း (ကာယကံ) စသည္တို႔ႏွင့္ဆက္ႏြယ္ေသာ စည္းကမ္းဥပေဒေတာ္ေတြအရေသာ္၎ အင္တာနက္ကို ျပဆုိခဲ့သည့္ အက်ိဳးမဲ့ေစသည့္ အသုံးျပဳနည္းကိုေတာ့ ရဟန္းေတာ္မ်ား အပ္စပ္ဟန္ မတူ။

တစ္ဖက္ကၾကည့္ျပန္ရင္ေတာ့ အင္တာနက္သည္ အလြန္အက်ိဳးမ်ားပါသည္။ သီတဂူစတား အသုံးျပဳတာကိုပဲ ေထာက္ျပပါ့မယ္၊ သီတဂူစတားတုိ႔လုိ ျပည္ပေက်ာင္းတက္ေနသူေတြအတြက္ပဲျဖစ္ျဖစ္ အလုပ္နဲ႔ ျပည္ပေရာက္ေနသူပဲျဖစ္ျဖစ္ အလြန္ လုိအပ္သည့္ မီဒီယာတစ္ခုျဖစ္ပါသည္။ တုိင္းတပါးကေေန ကိုယ့္ရဲ့ မိဘေဆြမ်ိဳး သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ေန႔စဥ္ ဆက္သြယ္လုိ႔ရသည္။ တုိင္းျပည္ျခားနားေပမဲ့ မိသားစုႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ စကားလက္စုံေျပာလုိ႔ရသည္။ ျပည္ပေက်ာင္းသြားတက္ခ်င္သူေတြအတြက္ ဘယ္တကၠသိုလ္က ဘယ္လုိအေျခအေနရွိတယ္၊ ကုန္က်စရိတ္ႏွင့္ တကၠသိုလ္ႏွင့္ပတ္သက္သည့္ သတင္း အင္ေဖာ္ေမးရွင္း(information) ေတြကို အင္တာနက္ကေနပဲ ရွာႏုိင္သည္။ ေနာက္တစ္ခုက ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ျဖစ္ဖုိ႔ ျပည္ပတကၠသိုလ္ေတြစီ ကိုယ္တုိင္သြားစရာမလုိေတာ့ဘဲ ကိုယ့္ရဲ့ ကိုယ္ေရးအခ်က္အလတ္ေတြကို စကန္ (scan) ဖတ္ျပီး ကုိယ္႕သူငယ္ူခ်င္း (ကို္ယ့္တက္မည့္တကၠသိုလ္တြင္ ရွိေနသူ) ထံ ေမးလ္ကေန ပုိ႔လုိက္ရုံျဖစ္ပါသည္။ အရင္ေခတ္က စာတုိက္ကုိ အသုံးျပဳရသျဖင့္၎ လူၾကံဳနဲ႔ပုိ႔ရသျဖင့္၎ ၾကာလည္းၾကာသည္၊ တခါတရံ လမ္းမွာပဲ ေပ်ာက္သြားသည့္အတြက္ စိတ္မခ်ရေပ။ ကိုယ္ကိုတုိင္ သြားျပန္ရင္လည္း အျပန္အသြား ၁၀ သိန္းေလာက္ ပိုကုန္လိမ့္ဦးမည္။ ဤကား အင္တာနက္၏ မီဒီယာအျဖစ္ အသုံး၀င္ေနသည္အတြက္ ရဟန္းေတာ္မ်ားအတြက္ မရွိမျဖစ္လုိအပ္ေနျပန္သည္။ ေတာထဲ ေတာင္ထဲ၊ ေက်းရြာ သို႔မဟုတ္ ေအးေအးေဆေဆး ေနခ်င္သူေတြအတြက္ေတာ့ လုိဟန္မတူ။

အြန္လုိင္း ပညာေရး

ပညာေရးကို လုိက္စားေနသူေတြအတြက္ အလြန္တန္ဖုိးရွိပါသည္။ အြန္လုိင္းကေနပဲ ဘြဲ႕ယူတဲ့အထိရေအာင္ ဖန္တီးေပးထားသည္။ ဘာသာစကား အမ်ိဳးမ်ိဳး သင္ႏုိင္သည္။ အထူးသျဖင့္ စီးပြာေရးပညာ professional subject ပဲျဖစ္ျျဖစ္ non-professional subject ႏွင့္ ပဲျဖစ္ျဖစ္ သုေတသန လုပ္ေနသူေတြအတြက္ အင္တာနက္သည္ မရွိမျဖစ္လုိအပ္ေနသည္။ သုေတသန ေက်ာင္းသား ျဖစ္စ သီတဂူစတား M.A ေက်ာင္းသားဘ၀က ေက်ာင္းစာေတြအတြက္ အင္တာနက္ကို ပယ္ပယ္နယ္နယ္ အသုံးျပဳခဲ့ရသည္။ သီတဂူစတား ယူထားေသာ ဘာသာရပ္သည္ non-professional subject (philosophy) ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ထုိဘာသာရပ္သည္ပင္ အင္တာနက္ႏွင့္ ကင္း၍မရပါ။ ဆရာ ဆရာမေတြသည္ပင္ သူတုိ႔၏ topic မ်ားကို သင္သည့္အခါ အင္တာနက္ကို ညႊြန္းေလ့ရွိသည္၊ ေလ့လာရန္ လင့္ခ္ link မ်ား ေပးေလ့ရွိသည္။ ကိုယ္လုိခ်င္ေသာ ေခါင္းစဥ္ကို စာအုပ္ေတြမွာ ရွာလုိ႔ေကာ မရႏုိ္င္ဘူးလားဆုိေတာ့ ရႏုိင္ပါသည္၊ သုိ႔ေသာ္ စာအုပ္သည္ အလြန္က်ယ္ျပန္႔သလုိ စာအေရးအသားေတြလည္း နားလည္ဘုိ႔ အရမ္းခက္ခဲပါသည္။ အင္တာနက္ကေပးေသာ explanation မ်ားသည္ တုိတုိႏွင့္ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းရွိသည္၊ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္အဖုိ႔ နားလည္ရန္ လြယ္ကူသည္။ စီးပြားေရးပညာႏွင့္ သိပၸံပညာရပ္မ်ား ယူေသာ ေက်ာင္းသားမ်ားသည္ကား အင္တာနက္ကို လုံး၀ကို အားကိုးရေတာ့သည္။ အင္တာနက္မွာ စာရွာရတာ အရမ္းလြယ္ကူပါသည္။ ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့ စာလုံး သို႔မဟုတ္ article ေဆာင္းပါးကို Google search ကေန အလြယ္တကူ ရွာႏုိင္ပါသည္။ အဲဒီေတာ့ အမ္ေအ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္သည္ပင္ အင္တာနက္သည္ ဤမွ်ေလာက္ လုိအပ္ေနပါလွ်င္ အေရးပါေနပါလွ်င္ သုေတသန ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ အတြက္ ေျပာျပဘြယ္ပင္ မလုိေတာ့ေပ။ အင္တာနက္အေၾကာင္းကား အရမ္း က်ယ္ျပန္႔ပါသည္။ အင္တာနက္ႏွင့္ပတ္သက္သည့္ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို အင္တာနက္ သို႔မဟုတ္ internet ဆုိျပီ Google Search မွာ ရုိက္ထည့္ျပီး ရွာႏုိင္ပါသည္။ သီတဂူစတားတင္ျပေသာ အင္တာနက္ကား ရဟန္းေတာ္မ်ားႏွင့္ အင္တာနက္ျဖစ္ပါသည္၊ နည္းပညာ၊ စီးပြားေရး၊ ႏုိင္ငံေရးႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ အင္တာနက္ကိုကား နားမလည္ပါ။

နိဂုံး

အခ်ဳပ္အားျဖင့္ေျပာရလွ်င္ အင္တာနက္ဟူသည္ အေကာင္းေရာ အဆုိးေတြပါ ရရွိႏုိင္တဲ့ ရြာၾကီးတရြာျဖစ္ပါသည္၊ ရဟန္းေတာ္မ်ားသည္ ျမိဳ႔ထဲ ရြာထဲ ရပ္ကြက္ထဲတြင္ မသြားေကာင္းေသာ ေနရာ သြားေကာင္းေသာ ေနရာမ်ား ရွိသလုိ အင္တာနက္တည္းဟူေသာ ထုိရြာတြင္လည္း မသြားသင့္ေသာေနရာ သြားသင့္ေသာ ေနရာမ်ား ရွိပါသည္။ user ေတြရဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ႏွင့္ အသုံးျပဳမႈေပၚမွာ အေျခခံျပီး အေကာင္း အဆုိးရလာဒ္မ်ားလည္းျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။

ဤကား သီတဂူစတား ျမင္ေသာ အင္တာနက္တည္း။

ရႊင္လမ္းခ်မ္းေျမ႕ပါေစ
သီတဂူစတား
10-6-2010

Posted in: ေဆာင္းပါး