မေကြးသုိ႔ ေပးစာ

သီတဂူစတား၏ မိသားစုသဖြယ္ ဧကမၻာမိသားစု၏ အိမ္ဦး ဘုရားခန္း

ဒီစာေလးကေတာ့ ခရီးသြားမွတ္တမ္းျဖစ္သလုိ စာေရးသူအား စပြန္ဆာေပးတဲ့ မေကြးျမိဳ႕ ဧကမၻာအိမ္ေဆာက္ပစၥည္းေရာင္း၀ယ္ေရး မိသားစုသုိ႔ ေပးစာဆုိလဲ မမွားပါဘူး။

စစ္ကိုင္းက မိဘ ဆရာသမားမ်ားကို ႏုတ္ဆက္၊ သီတဂူဆရာေတာ္ၾကီး၏ ေမြးေန႔ပြဲသို႔ သြားေရာက္ျခင္းစေသာ ခရီးစဥ္မ်ားအျပီး ရန္ကုန္ျပန္ေရာက္၊ 4-4-2011 ရက္ေန႔ ဘုံေဘသြားဖုိ႔ လက္မွတ္၀ယ္၊ ယူရမည့္ပစၥည္းမ်ားေရြး၊ ရွိစုမဲ့စုေလးေတြ အ၀ါ အနီ အျပာမွ အစိမ္းလဲရ။ အခုေတာ့ ျပီးသေလာက္ျဖစ္ေနသည္။ အားလုံးျပီးစီး၍ က်န္ရွိေနေသးေသာ ရက္ကေလးမွာ ေဆြမ်ိဳးမ်ားရွိရာ မေကြးျမိဳ႕သုိ႔ ဒုတိယအၾကိမ္ ေရာက္ခဲ့သည္။ 

ပညာေရးျမိဳ႕ေတာ္

မေကြးျမိဳ႕သည္ အရင္ကနဲ႕မတူတဲ့ ပညာေရးျမိဳ႕ေတာ္ေလး (Educated City) တစ္ခုျဖစ္လာသည္။ အရင္က မေကြးျမိဳ႕သည္ တုိင္းျမိဳ႕ျဖစ္ေပမဲ့ လူအသိနဲသည္၊ စာေရးသူတုိ႔ပင္ ျပည္နယ္ႏွင့္တုိင္း ေဘာလုံးျပိဳင္ပြဲေတြေခတ္က မေကြးတိုင္းေဘာလုံးအသင္းဟုသာ ၾကားဖူးသည္၊ ျမိဳ႔ဟူ၍ကား မထင္ရွား။ ျမသလြန္ဘုရားေၾကာင့္ မေကြးျမိဳ႕ကို လူအသိရွိခဲ့ေပမယ္႔ ယခုေတာ့ ထုိလူအသိနည္းေသာ ျမိဳ႕သည္ ေဆးတကၠသိုလ္၊ ကြန္ျပဴတာနည္းပညာတကၠသိုလ္၊ သူနာျပဳတကၠသုိလ္၊ ေဆး၀ါးကြ်မ္းက်င္မႈတကၠသိုလ္၊ အေထြေထြတကၠသိုလ္ (မေကြးတကၠသိုလ္)ႏွင့္ အျခားပညာေရးဆုိင္ရာ တကၠသိုလ္မ်ားျဖင့္ အလွဆင္ထားသည့္ ျမန္မာျပည္ရဲ့ အလယ္ပုိင္းေဒသ ျမိဳ႕ေတာ္ကေလးျဖစ္လာသည္။ ျမိဳ႕ထဲ၀င္လုိက္တာနဲ႔ အညာသူ အညာသားတုိ႔၏ ပုံစံကိုသာ ေတြ႔ရေသာ ျမိဳ႕ကေလးသည္ ယခုအခါမွာေတာ့ ေရာင္စုံလူငယ္ကေလးမ်ားျဖင့္ စည္ကားလ်က္ရွိသည္။ အားလုံးတိုးတက္လာသည္ဟု မဆုိသာေပမဲ့ အေဆာက္အဦးေတြေတာ့ ထီးထီးေပၚေနလုိ႔ အေတာ္အတန္တုိးတက္လာသည္ဟု ထင္ရသည္။ သုိ႔ေသာ္ လမ္းကေတာ့ အေတာ္ကို ဆိုး၀ါးေနေသးသည္။ ရန္ကုန္ကိုျပန္လာေတာ့ မေကြးျမိဳ႕အထြက္မွာ ေလျပင္းက်သည္၊ ဘာဆုိဘာကိုမွ မျမင္ရေတာ့ဘူး၊ ကားမီးမ်ားသည္လည္း ႏွင္းထုကို ေဖာက္ထြင္းႏုိင္ေပမယ္႔ ဖုံထုကိုေတာ့ မေဖာက္ထြင္းႏုိင္ပဲ ရွိ၏။ ဖုံလုံးၾကီးမ်ားျဖင့္ လမ္းတေလွ်ာက္လုံး ပိတ္ဆုိ႔ေနသည္၊ ကတၱရာလမ္းမဟုတ္ေသာ သဲလမ္း ဖုံလမ္းအတိျပီးေသာ လမ္းသာျဖစ္၏၊ တခ်ိဳ႕ခင္းထားေသာ ကတၱရာမပါေသာ ေက်ာက္လမ္းမ်ားကလဲ ခါးေတြ အရုိးေတြကို ဇိမ္ေျပနေျပနဲ႕ ခ်ိဳးဖဲ့ေနသည္ဟု ထင္ရသည္။ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရးသာ ေကာင္းေကာင္းျပဳျပင္ ခင္းက်င္းလုိက္မယ္ဆုိရင္ ပညာေရးျမိဳ႕ေတာ္အျပင္ စီးပြားေရးျမိဳ႕ေတာ္ေလးပါ ျဖစ္လာႏုိင္ဖြယ္ရွိသည္၊ ထုိေဒသရွိ ျမိဳ႕ငယ္ေပါင္းမ်ားစြာသည္ မေကြးျမိဳ႕ကို အမွီျပဳရသည္။ မေကြးျမိဳ႕သည္ ထုိေဒသအတြက္ အခ်က္အခ်ာက်ေသာ အလယ္ပုိင္းေဒသ ျမိဳ႕ကေလး ျဖစ္လာႏုိင္ဖြယ္ရွိသည္။

ေရႊစက္ေတာ္ (ေအာက္)၏ လွပေသာ မန္းေခ်ာင္းနေဘးက တဲေက်ာင္းကေလးမ်ားႏွင့္ဆုိင္တန္းမ်ား

တည္းခုိခန္း ဆုိင္တန္းမ်ားျဖင့္ လွပေသာ မန္းေခ်ာင္း (ေအာက္စက္ေတာ္)

မေကြးက သီတဂူစတား၏ မိသားစု

သမုိင္း၀င္ မုဆုိးၾကီးႏွင့္ ေခြးနက္ၾကီး ေနာက္ခံ အမွတ္တရ

မေကြးႏွင့္ သမုိင္း၀င္ေရႊစက္ေတာ္

မေကြးျမိဳ႕ႏွင့္အနီးပတ္၀န္းက်င္တြင္ သမုိင္း၀င္ ေစတီ ပုထိုးမ်ားစြားရွိသည္။ အထူးသျဖင့္ ေရႊစက္ေတာ္ႏွင့္ ေက်ာင္းေတာ္ရာေစတီေတာ္တုိ႔သည္ အထင္ကရ ေစတီမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ ေရႊစက္ေတာ္သည္ မေကြးျမိဳ႕မွ ၁-၃၀ ေလာက္သာ ကားစီးရသည္။ တစ္ဖက္ကမ္းက မင္းဘူးျမိဳ႕ႏွင့္ ေရႊစက္ေတာ္ဘုရား၊ စႏၵကူးမ်ားျဖင့္ တည္ေဆာက္ထားေသာ ေက်ာင္းေတာ္ရာေစတီ စေသာ ထင္ရွားေသာ ေစတီပုထိုးမ်ားသုိ႔ ေရွးုတုန္းကလုိ သေဘၤာမ်ားျဖင့္ တဆင့္သြားစရာမလုိဘဲ ကားျဖင့္ တုိက္ရုိက္သြားႏုိင္သည္။ အမ်ားစု ေရာက္ဖူးျပီးသား ျဖစ္ေပမယ္႔ ၾကားဖူးရုံသာရွိေသာ စာေရးသူက ဧကမၻာမိသားစု ေက်းဇူးေၾကာင့္ ပထမဆုံးအၾကိမ္ ေရာက္ခြင့္ရသည္။ ကတၱရာလမ္းမဟုတ္ေသးေသာ ေျမလမ္းကား ၄၅ မိနစ္ေလာက္ ေမာင္းရေသးသည္၊ ထုိလမ္းရဲ့ဆြဲေဆာင္မႈကေတာ့ ဖုံလုံးမ်ားပင္ျဖစ္သည္။ ဘုရားေရာက္တာနဲ႔ ကားေပၚရွိလူမ်ား ကိုယ့္လူ သူ႔လူ မကြဲျပားေတာ့၊ အားလုံး ဖုံးအတိျပိးေသာ ဖုံရုပ္မ်ားျဖစ္ၾကသည္၊ ဘုရားေရာက္ေရာက္ခ်င္း မန္းေခ်ာင္းထဲ ခုန္ဆင္းလုိက္ရတဲ့ အရသာက ဘုရားဖူးျပည္သူမ်ားရဲ့ ဆြဲေဆာင္မႈတစ္ခုျဖစ္သည္။ သိပ္လွပတဲ့ မန္းေခ်ာင္းပါ။ တစ္မုိင္၀န္းက်င္ေလာက္ ရွိတဲ့ ေခ်ာင္းနေဘးမွာ ဆုိင္တန္းမ်ား၊ တည္းခုိခန္း (ေဒသအေခၚ တည္းေက်ာင္း) မ်ားကို မန္းေခ်ာင္းေဘးႏွစ္ဖတ္တြင္ စနစ္တက် တည္ေဆာက္ထားသည္မွာလည္း ၾကည္လုိ႔ေကာင္းသည္။ ၃-ေပေက်ာ္ ၄-ေပေလာက္ နက္ေသာ မန္းေခ်ာင္းေအာက္ေျခရွိ ေက်ာက္စလစ္ခဲေလးမ်ားကိုပင္ ျမင္ေနရသည္။ ၾကည္လင္ သန္႔ရွင္းသည္။ ထုိေခ်ာင္းတြင္ ည ေမွာင္ခ်ိန္ကလြဲ၍ တေနကုန္ အရြယ္စုံ ကာလာစုံလူငယ္ကေလးမ်ား ေရကစားေနသည္မွာ ေခ်ာင္းသာ ငပလီ တုိ႔ကပင္ မနာလုိေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ရသည္။ နယ္နယ္အရပ္ရပ္မွ လာေရာက္ ဖြင့္လွစ္ေသာ ေစ်းတန္းမ်ားသည္ စာေရးသူတုိ႔နယ္က ပြဲေတာ္ရပ္ ေစ်းတန္းမ်ားနဲ႔မတူ၊ ခုိင္ခုိင္မာမာ တည္ေဆာင္ထားသည္ကို ေတြ႕ရသည္၊ ပြဲေတာ္ရက္ကား ၂ ရက္ ၃ ရက္ မဟုတ္ဘဲ တစ္လေက်ာ္ ၂ လနီးပါးျဖစ္သည္၊ ျမန္မာႏွစ္ဆန္းတစ္ရက္ေန႔က ေနာက္ဆုံးပြဲေတာ္ရက္ျဖစ္သည္ဟု သိရသည္။ ယခု ဆယ္တန္းစာေမးပြဲကလဲ ျပီးစ၊ သၾကၤန္ရက္ကလဲ နီးေနျပီျဖစ္လုိ႔ စည္ကားသည့္ အခ်ိန္ျဖစ္သည္။ တဲေက်ာင္းတစ္ခန္းကို တစ္ေသာင္းမွ တစ္ေသာင္းခြဲ၊ ၂ေသာင္းအထိေပးရသည္၊ ဖ်ာတစ္ခ်က္သာရွိေသာ ထုိအခန္းေလး ရဘုိ႔ကိုပင္ တန္းစီရသည္တဲ့။ အရင္က တီဗီထဲမွာသာျမင္ဖူးေသာ ထုိေဒသကို စာေရးသူ တကယ္ေရာက္ခဲ့သည္၊ စပြန္ဆာေပးေသာ ဧကမၻာမိသားစုကိုလဲ အထူးေက်းဇူးတင္သည္။

ဧကမၻာမိသားစုက စာေရးသူအား မေရာက္ဘူးေသးေသာ ေရႊစက္ေတာ္ပြဲသုိ႔ ပုိ႔ေပးရန္သာ သက္သက္ ပင့္သည္မဟုတ္ သြားခါနီး ႏုတ္ဆက္ရန္၊ စားစရာမ်ား၊ ေက်ာင္းစရိတ္မ်ား လွဴရန္လည္း ျဖစ္သည္။ ကိုယ္က သြားခ်င္ေပမဲ့ ဟုိေရာက္ရင္ သူတုိ႔က လုိေလးေသးမရွိ ဂရုစိုက္လြန္းေတာ့ မေနတတ္၊ လူမႈေရး စီးပြားေရး ရပ္ေရး ရြာေရး အလြန္မ်ားေတာ့ ထုိဃရာ၀ါသ အိမ္ေနသူတုိ႔အတြက္ အေႏွာက္ယွက္ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ ဤကား မေကြးသုိ႔ ဒုတိယအၾကိမ္ ေရာက္ခဲ့ျခင္းတည္း။

ဧျပီလ ၄ ရက္ေန႔ ဘုံေဘသုိ႔ ထြက္ခြါသြားပါျပီ။ အားလုံး ျမန္မာ့ႏွစ္သစ္မွာ မဂၤလာအေပါင္းႏွင့္ ျပည့္စုံၾကပါေစ။

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ။

သီတဂူစတား

၄-၄-၂၀၁၁

Posted in: ခရီးသြားမွတ္တမ္း