ကမၻာ့အၾကီးက်ယ္ဆုံး ဘာသာေရးေျပာင္းပြဲၾကီး

ကမၻာ့အၾကီးက်ယ္ဆုံး ဘာသာေရးေျပာင္းပြဲၾကီး

စာမိတ္ဆက္

၁၅-၇-၂၀၁၂ ရက္ေန႕က ဘုံေဘျမိဳ႕ ဘူတာၾကီးမွ ညပုိင္း ၈နာရီ ရထားျဖင့္ စီးခဲ့ရာ ေနာက္ေန႕မနက္ ၁၆-၇-၂၀၁၂ ေစာေစာ ၇ နာရီေလာက္မွာ နာဂျမိဳ႕ရွိ Duranto ဘူတာၾကီးသုိ႔ ေရာက္သည္။ သူငယ္ခ်င္းတစ္ပါးက ထုိျမိဳ႕မွာ ေစတီတစ္ဆူတည္ျခင္းႏွင့္ သိမ္အတြက္ စီမံျခင္းကိစၥျဖင့္ သြားရာ စာေရးသူလဲ သူလဲ အေဖာ္ရ၊ ကုိယ္လဲ သြားခ်င္ဆုံးေနရာလဲ ျဖစ္ေတာ့ ရက္ၾကာေပမဲ့ လုိက္သြားျဖစ္သည္။ မွတ္မွတ္ရရလဲျဖစ္ေအာင္ ကမၻာ့အၾကီးဆုံး ဘာသာေရးေျပာင္းပြဲၾကီး ပုိ႕စ္လဲျဖစ္ သုိ႔မဟုတ္ စာေရးသူ၏ ခရီးသြားမွတ္တမ္းလဲျဖစ္သည့္ ပုိ႔စ္ကို မွတ္တမ္းတင္ျဖစ္သည္။

(ဟိႏၵဴလူထု ဗုဒၶဘာသာ၀င္အျဖစ္ ခံယူပြဲ က်င္းပရာ Deekshabhoomi, Nagpur)

နာဂပူျမိဳ႕
နာဂပူျမိဳ႕ (Nargpur)သည္ အိႏၵိယျပည္ၾကီး၏ ၾကြယ္၀ခ်မ္းသာဆုံး ျပည္နယ္ျဖစ္တဲ့ မဟာရ႒ျပည္နယ္တြင္ တတိယ အၾကီးမားဆုံးျမိဳ႕ျဖစ္သည္။ ဘုံေဘျမိဳ႕နဲ႔ ပူေနးျမိဳ႕ျပီးရင္ နာဂပူျမိဳ႕ဟာ အၾကီးဆုံးျမိဳ႕ျဖစ္သလုိ အိႏၵိယအလယ္ပုိင္းေဒသရွိ အၾကီးဆုံးျမိဳ႕ဟုလည္းဆုိသည္။ လူဦးေရမွာ ၂၀၁၁ စစ္တမ္းအရ 2,405,421 ရွိသည္။ ဘာသာစကားမ်ားစြာႏွင့္ ဘာသာေရးမွာလဲ ဟိႏၵဴ၊ အစၥလာမ္၊ ခရစ္ယာန္၊ ဗုဒၶဘာသာ၊ ဂ်ိန္း၊ ဆစ္ခ္၊ ဂ်ဴး၊ ႏွင့္ Zoroastrians အစရွိသည့္ ဘာသာေရးေတြ ထူထပ္သည့္ျမိဳ႕ တစ္ျမိဳ႕ျဖစ္သည္။
မဟာရ႒ျပည္နယ္၏ ျမိဳ႕ေတာ္သည္ ဘုံေဘျမိဳ႕ျဖစ္သည္၊ လူဦးေရ သန္း ၂၀ ရွိသျဖင့္ အိႏၵိယျပည္၏ လူဦးေရ အထူအထပ္ဆုံးျမိဳ႕ျဖစ္သည္၊ စီးပြားေရးျမိဳ႕ေတာ္လဲျဖစ္သည္၊ သုိ႔ေသာ္လည္း နာဂပူျမိဳ႕သည္ မဟာရ႒ျပည္နယ္၏ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးႏွင့္ ႏုိင္ငံေရးျမိဳ႕ေတာ္ (winter capital city) ျဖစ္သည္။ နာဂပူျမိဳ႕ကို Orange City လုိ႔လဲ ေခၚၾကသည္။ အဲဒီေဒသမွာ လိေမၼာ္ျခံ အထူးေပါမ်ားသျဖင့္ အိႏၵိယႏုိင္ငံ၏ လိေမၼာ္အေရာင္းအ၀ယ္ အခ်က္အခ်ာက်သည့္ ျမိဳ႕ျဖစ္သည္။

နာဂပူျမိဳ႕သည္ ရထားျဖင့္ ဘုံေဘျမိဳ႕ကေန ကီလုိမီတာ ၈၆၃ (မုိင္ေပါင္း ၅၃၆) ခရီးေ၀းရွိသျဖင့္ ညေန ၈နာရီကေန ေနာက္ေန႔မနက္ ၇ နာရီအထိ ရထားစီးရသည္။ နာဂပူျမိဳ႕ကုိ ေရာက္ပါျပီ ျမိဳ႕ခံ ေက်ာင္းဆရာေတာ္ ဦးနႏၵမာလာ Duranto (နာဂပူဘူတာၾကီး) သုိ႔ မနက္ေစာေစာကထဲက ေရာက္နင့္ေနသည္။ သူလာၾကိဳသျဖင့္ အဆင္ေျပသည္။ သူသီတင္းသုံးသည့္ သာရိပုတၱဗုဒၶ၀ိဟာေက်ာင္း (shranjivi Nagar, Near New Kailash Nagar, Nagpur) သုိ႔ ေရာက္သြားသည္၊ ထုိရပ္ကြက္သည္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အမ်ားစု ေနရာ ရပ္ကြက္ျဖစ္သျဖင့္ လုံျခံဳ စိတ္ခ်ရသည့္အျပင္ သန္႔ရွင္းေသာ ေနရာျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ကုိယ့္ရဲ့ဘာသာတရား အထိမ္းအမွတ္နဲ႔ အိမ္ေတြမွာ အရဟံတုိ႔လုိ စာတမ္းေရးတာတုိ႔၊ လုိဂို တံဆိပ္တပ္ဆင္တာတုိ႔လုိ ထုိရပ္ကြက္ရွိဗုဒၶဘာသာအိမ္မ်ားမွာလဲ ဗုဒၶဘာသာသုိ႔ေျပာင္းျခင္း လႈပ္ရွားမႈသေကၤတျဖစ္တဲ့ လုိဂုိတံဆိပ္ကို တပ္ဆင္ထားသည္၊ ထုိလိုဂိုတံဆိပ္သည္လည္း အျပာေရာင္ရွိင ပ႒ာန္း ၂၄ပစၥည္းကို ပုံေဖာ္ထားသည္။ ထိုရပ္ကြက္ရွိ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား စုေပါင္း လွဴဒါန္းေဆာက္လုပ္ထားေသာ ထုိရပ္ကြက္ရွိ သာရိပုတၱဗုဒၶ၀ိဟာေက်ာင္းသည္လည္း ထုိျမိဳ႕မွာေတာ့ ၾကီးက်ယ္ထည္၀ါဆုံး ျဖစ္သည္။ ထုိေက်ာင္းဆရာေတာ္သည္ အသက္ ၅၀ ေက်ာ္ရွိ၊ ၀ါေတာ္ ၆၀ါမွ်သာ ရေသးေသာ္လည္း သူ႔ေနရာမွာေတာ့ အထင္ကရျဖစ္ပုံရသည္။ ျမန္မာျပည္ ေမာ္လျမိဳင္ဖြား အိႏၵိယမ်ိဳးႏြယ္ျဖစ္သည္။ အိႏၵိယေရာက္သည္မွာ ၅ ႏွစ္မွ်သာ ရွိေသးေပမဲ့ အိႏၵိယစကားကို မြတ္ေနေအာင္ ေျပာႏုိင္သည္။ ျမန္မာျပည္ဖြားျဖစ္သျဖင့္ ျမန္မာစကားအတြက္ အထူးေျပာဖြယ္မရွိ၊ သုိ႔ေသာ္ ႏုိင္ငံတကာလဲ လွည့္လည္သြားလာေနသူ ျဖစ္ရကား အဂၤလိပ္စာလဲ မြတ္္ေနသည္။ ဘာသာစကားအတြက္ ကြ်မ္းက်င္ႏုိင္နင္းျပီျဖစ္ရကား ဗုဒၶစာေပ တုိး၍တိုး၍ေလ့လာမည္ဆုိပါက ဒီိနယ္တစ္၀ုိက္မွာ ဒိတ္္ဒိတ္က်ဲၾကီး ျဖစ္မည္။ ယခုလဲ ပဋိစၥသမုပၸါဒနည္းျဖင့္ တရားျပလွ်က္ရွိသည္။ အိႏၵိယသားေတြ သူေဟာသည့္ တရားေအာက္မွာ ျငိမ္၀ပ္ပိျပားလွ်က္ရွိေနသည္မွာလည္း အားရစရာပင္။

(စက္၀ုိင္းတံဆိပ္နဲ႔ ရပ္ကြက္ထဲက ဗုဒၶဘာသာအိမ္မ်ား)

ထုိရပ္ကြက္သည္ ျမန္မာျပည္က ရပ္ကြက္ေတြနဲ႔ ဆင္သည္၊ ရွားရွားပါးပါး ဗုဒၶဘာသာထြန္းကားဆုံးေနရာ ျဖစ္သည္။ ဆြမ္းဟင္းခ်ိဳင့္မ်ား ေက်ာင္းသုိ႔ပုိ႕သည္မွာလဲ ျမန္မာနဲ႕ တူလွသည္။ ညပုိင္း ပုံမွန္ တရားထုိင္ တရားနာယူၾကသည္၊ ညပုိင္း သုံးထပ္ေက်ာင္းေဆာင္ အေပၚမုိးထက္မွာ လမ္းေလွ်ာက္စဥ္ အနီးအနားရွိ ဓမၼာရုံမ်ားမွ အမ်ိဳးသား အမ်ိဳးသမီးမ်ား ဗုဒၶစာေပမ်ား ရြတ္ဖတ္သံၾကားေတာ့ ျမန္မာျပည္ကိုေတာင္ လြမ္းမိသည္။

နာဂပူႏွင့္ဗုဒၶဘာသာ
နာဂပူျမိဳ႕သည္ အိႏၵိယျပည္တြင္ ဗုဒၶဘာသာဦးေရ အမ်ားဆုံးျဖစ္သလို ႏွစ္စဥ္ ဗုဒၶဘာသာဘက္သုိ႔ ကူးေျပာင္းလာေသာ ဦးေရမွာလဲ မ်ားသထက္မ်ားလာသည္။ တခ်ိဳ႕လဲ မသိမသာ ဗုဒၶဘာသာဘက္သုိ႔ ေျပာင္းလာၾကသူမ်ားလဲ ရွိသည္၊ တရား၀င္ အခမ္းအနားေတြ က်င္းပ၍လည္း လူသိ ရွင္ၾကား ေျပာင္းလာသူမ်ားလဲ ရွိၾကသည္။

အထင္ရွားဆုံးတစ္ခုမွာ ၁၉၅၆ ခုႏွစ္ ေအာက္တုိဘာလ (၁၄) ရက္ျဖစ္သည္။ ထုိေန႔ နာဂပူျမိဳ႕မွာ လူထုဘာသာအယူ၀ါဒ ေျပာင္းပြဲၾကီး ျဖစ္ခဲ့သည္။ ဟိႏၵဴဘာသာမွ ဗုဒၶဘာသာဘက္သုိ႔ ကူးေျပာင္းျခင္းလႈပ္ရွားမႈၾကီးတစ္ခုျဖစ္သည္။ လူေပါင္း ၅,၆၀၀၀၀ (ငါးသိန္းေက်ာ္) လူထုသည္ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားထံမွာ သရဏံဂုဏ္ေဆာက္တည္ျခင္း၊ ငါးပါးသီလ ခံယူၾကျခင္းျဖင့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္အျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳပြဲၾကီး ျပဳလုပ္ၾကသည္၊ ကမၻာမွာ ဘာသာအယူ၀ါဒ ေျပာင္းျခင္း အၾကီးအက်ယ္ဆုံး ျဖစ္ခဲ့သည္။

(နာဂပူသားေတြရဲ့ ျပတ္သားတဲ့ သံႏၷိ႒ာန္ ၂၂ ပါ ေက်ာက္စာတုိင္)

နာဂပူသားေတြရဲ့ သံႏၷိ႒ာန္ (၂၂)
ထုိဗုဒၶဘာသာ ခံယူပြဲျခင္းမွာ အလြန္ေျပာင္ေျမာက္ျပီး အာမာန္ အျပည့္လဲရွိ ရဲစြမ္းသတၱိလဲရွိတဲ့ သံႏၷိ႒ာန္ (၂၂) ခ်က္တုိ႔ျဖင့္ ေၾကြးေၾကာ္ခဲ့ၾကသျဖင့္ ဟိႏၵဴ၀ါဒၾကီးစုိးေသာ အိႏၵိယျပည္ၾကီး တုန္လႈပ္ခဲ့သည္။
၁။ ကြ်ႏု္ပ္သည္ ျဗဟၼာ,ဗိႆႏုိးႏွင့္ မေဟရႊာရ ကို အယုံအၾကည္မရွိ၊ ဘယ္ေတာ့ မရွိခုိး။
၂။ ကြ်ႏု္ပ္သည္ ထာ၀ရဘုရား ၀င္စားသည္ဟု ယူဆေသာ ရာမႏွင့္ ကရိရွနကုိ အယုံအၾကည္မရွိ၊ ဘယ္ေတာ့ မရွိခုိး။
၃။ ကြ်ႏု္ပ္သည္ ေဂါရီ (Gauri), Ganapati ႏွင့္ အျခား ဟိႏၵဴ နတ္ထီး နတ္မမ်ားကို အယုံအၾကည္မရွိ၊ ဘယ္ေတာ့ မရွိခုိး။
၄။ ကြ်ႏု္ပ္သည္ ထာ၀ရဘုရား လူ၀င္စားသည္ကို အယုံအၾကည္မရွိ။
၅။ ကြ်ႏု္ပ္သည္ ေဂါတမဗုဒၶသည္ ဗိႆႏုိး၀င္စားတယ္ဟူေသာ ဟိႏၵဴအယူကို လုံး၀ လုံး၀ အယုံအၾကည္မရွိ။
၆။ ကြ်ႏု္ပ္သည္ မိဘေသဆုံးျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္ျပီး ဟိႏၵဴတုိ႔ထုံးတမ္းစဥ္လာျဖစ္တဲ့ ယဇ္ပူေဇာ္မႈမ်ိဳး (Shraddha) ဘယ္ေတာ့မွ မလုပ္၊ ဟိႏၵဴဓေလ့ျဖစ္တဲ့ ေသသူအတြက္ ရည္စူးျပီး ဆန္လုံး ဂ်ံဳလုံးျဖင့္ ျပဳလုပ္ထားေသာ ခဲဘြယ္ကို ဘယ္ေတာ့မွ မေပး (Pind-dan)။
၇။ ကြ်ႏု္ပ္သည္ ျမတ္ဗုဒၶခ်မွတ္ေသာ စည္းကမ္းကုိ ဘယ္ေတာ့မွ မခ်ိဳးေဖာက္၊ သူ၏တရားကုိလဲ ခ်ိဳးေဖာက္တဲ့ အမႈ ဘယ္ေတာ့မွ မလုပ္။
၈။ ကြ်ႏု္ပ္သည္ ျဗဟၼဏ-ပုဏၰားေတြျပဳလုပ္တဲ့ မည္သည့္ပြဲမ်ိဳးမဆုိ ခြင့္မျပဳ။
၉။ ကြ်ႏု္ပ္သည္ လူသားခ်င္း တန္းတူညီမွ် အခြင့္အေရးကို ယုံၾကသည္။
၁၀။ ကြ်ႏု္ပ္သည္ လူသားခ်င္းတန္းတူညီမွ် အခြင့္ေရးကို တည္ေဆာက္မည္။
၁၁။ ကြ်ႏု္ပ္သည္ ျမတ္ဗုဒၶေဟာၾကားသည္ မဂၢင္ ၈ပါးကို လိုက္နာက်င့္သုံးမည္။
၁၂။ ကြ်ႏု္ပ္သည္ ျမတ္ဗုဒၶက်င့္အပ္ေသာ ပါရမီမ်ားကို လုိက္နာမည္။
၁၃။ ကြ်ႏု္ပ္သည္ သတၱ၀ါ အားလုံးအေပၚ ကရုဏာႏွင့္ေမတၱာရွိရမည္၊ ကာကြယ္ရမည္။
၁၄။ ကြ်ႏု္ပ္သည္ ဘယ္ေတာ့မွ သူတစ္ပါး ပစၥည္းကို မခုိး။
၁၅။ ကြ်ႏု္ပ္သည္ ဘယ္ေတာ့မွ မုသားစကား မေျပာ။
၁၆။ ကြ်ႏု္ပ္သည္ ဘယ္ေတာ့မွ သူမ်ား သားမယား မက်ဴးလြန္။
၁၇။ ကြ်ႏု္ပ္သည္ မူးယဇ္ေစေသာ အရာမ်ားကို ဘယ္ေတာ့မွ မေသာက္ မသုံး။
၁၈။ ကြ်ႏု္ပ္သည္ မဂၢင္ရွစ္ပါးကို အားထုတ္ႏုိင္ေအာင္ က်ိဳးစားရမည္၊ ေန႔စဥ္ဘ၀မွာ ကရုဏာ ေမတၱာတရားမ်ား ပြားမ်ားအားထုတ္ရမည္။
၁၉။ ကြ်ႏု္ပ္သည္ လူသားခ်င္း ဇာတ္ခြဲျခားဆက္ဆံသျဖင့္ လူသားအားလုံးကို အက်ိဳးမျပဳေသာ တုိးတက္မႈကို ပိတ္စုိ႔ေသာ ဟိႏၵဴ၀ါဒကို စြန္႕လြတ္ျပီး ဗုဒၶ၀ါဒကုိ ကြ်ႏု္ပ္၏ ကုိးကြယ္ရာအျဖစ္ လက္ခံပါသည္။
၂၀။ ကြ်ႏု္ပ္သည္ ျမတ္ဗုဒၶတရားသည္သာ ေလာကမွာ အမွန္တရားအျဖစ္ ခုိင္ျမဲစြာ ယုံၾကည္ လက္ခံသည္။
၂၁။ ကြ်ႏု္ပ္သည္ ျပန္လည္ ေမြးဖြားျခင္း (re-birth)ဆုိတဲ့ သံသရာကို ယုံၾကည္သည္။ (ဆုိလုိသည္မွာ- reincarnation လူေသရင္ လူျပန္ျဖစ္တဲ့ လူ၀င္စား၀ါဒ ကုိ လက္မခံ)
၂၂။ ကြ်ႏု္ပ္သည္ ယခုအခ်ိန္ကစျပီး ကြ်ႏု္ပ္၏ဘ၀မွာ ျမတ္ဗုဒၶ၏ တရားေတာ္အတုိင္း ေနပါမည္ဟု ေၾကညာပါသည္၊ ခုိင္ျမဲစြာ ဆုပ္ကုိင္ထားပါသည္။

ဤအဓိ႒ာန္ ၂၂ ခ်က္ကို ျခံငုံသုံးသပ္လုိက္ရင္-- ဟိႏၵဴ ျဗဟၼဏ၀ါဒၾကီးစုိးေသာ အိႏၵိယျပည္ၾကီး၏ လူထုေရွ႕ေမွာက္မွာ ဟိႏၵဴ၀ါဒမွန္သမွ်ကို လုံး၀ အယုံအၾကည္မရွိဟု ေၾကညာသည္။ အလြန္႕အလြန္ကို အႏၱရာယ္မ်ားသည့္ အသက္စြန္႔ဆံဖ်ား အလုပ္ကို ေဒါက္တာအမ္ေဘဒကာ ဦးေဆာင္မႈျဖင့္ နာဂပူျမိဳ႕ႏွင့္ အိႏၵိယျပည္ရွိ လူထု ၅ သိန္း ၆ ေသာင္းခန္႔က ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ခဲ့ၾကသည္။ ထုိအဓိ႒ာန္ထဲတြင္ ငါးပါးသီလလဲပါသည္၊ ျမတ္ဗုဒၶႏွင့္ သူ၏တရားေတာ္ကို လုံး၀ ယုံၾကည္ လက္ခံေၾကာင္း ေၾကညာသြားသည္။

ေခါင္းေဆာင္ ေဒါက္တာအမ္ေဘဒကာကို ယေန႔အထိ အိႏၵိယဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြက လူစြမ္းေကာင္းဟု ကုိးကြယ္ရင္းကေန ဘုရားအေလာင္းအထိ အဆင့္တုိးျမင့္ကာ ကိုးကြယ္ေနၾကသည္။ ေဒါက္တာအမ္ေဘဒကာႏွင့္ ပတ္သက္ျပီး စာေရးသူ ပုိ႔စ္ အပုိင္း (၁) အပုိင္း (၂) အပုိင္း (၃)ခြဲကာ တင္ခဲ့ျပီးျဖစ္သည္၊ စိတ္၀င္စားဖြယ္ေကာင္းသည္။
ဤသုိ႔အားျဖင့္ တစ္ၾကိမ္တစ္ခါတည္းပင္ ၅ သိန္းေက်ာ္ေသာ လူထုက ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ျဖစ္ၾကျပီဆုိရင္ ရွိျပီးသားႏွင့္ ေနာက္တုိးမ်ား ေပါင္းလုိက္ပါက ၁၀ သိန္းေက်ာ္ ရွိမည္။ လူဦးေရ ၂ သန္းေက်ာ္ ရွိတဲ့ အနက္ ဟိႏၵဴ အစၥလာမ္၊ ခရစ္ယာန္၊ ဆစ္ခ၊ ဂ်ဴး၊ ဂ်ိန္း၊ စသည္အားျဖင့္ ဘာသာေပါင္ ရွိတဲ့ အနက္ လူဦးေရတစ္၀က္ခန္႔က ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားဆုိေတာ့ နာဂပူျမိဳ႕မွာ ၈၅ ရာခုိင္းႏႈန္းက ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား ျဖစ္သည္ဟု ပူေနးျမိဳ႕ အိႏၵိယသူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ေျပာေသာ စကားသည္ ျဖစ္ႏုိင္သည္။

(အိႏၵိယျပည္ရွိ လူထု ၅ သိန္း ၆ ေသာင္းခန္႔က ဗုဒၶဘာသာေျပာင္းရာ ကြင္းၾကီး)

ထုိႏွစ္ကစျပီး ၂၀၀၇ ခုႏွစ္အထိ ႏွစ္စဥ္နီးပါး အိႏၵိယျပည္ မဟာရ႒ျပည္နယ္မွာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ကူးေျပာင္းေရးပြဲမ်ား ေခတ္စားလာခဲ့သည္။ ၁၉၃၅ ခုႏွစ္က ဘုံေဘ (မြမ္ဘုိင္း) ျမိဳ႔ အစည္းေ၀းပြဲတစ္ခုမွာ အိႏၵိယျပည္ၾကီး၏ ဖြဲ႔စည္းပုံဥပေဒကို ေရးဆြဲခဲ့တဲ့ ေဒါက္တာ အမ္ေဘဒကာက လူထုကို ေျပာတယ္ “ ဟိႏၵဴ အျဖစ္နဲ႔ ေမြးဖြားလာခဲ့ေပမဲ့ ဟိႏၵဴဘ၀နဲ႔ေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ မေသႏုိင္ဘူး” ဟူသတည္း။ သူက ဆက္လက္ျပီး လူထုကို တုိက္တြန္းခဲ့တယ္ “ဘာသာေရးဟာ လူသားအတြက္ ျဖစ္ရမယ္၊ လူသားက ဘာသာေရးရဲ့ အတြက္ သားေကာင္ မျဖစ္ရဘူး” တစ္ဆက္တည္းမွာပဲ----
၁။ သင္ဟာ ကုိယ့္ကိုယ္ကို ေလးစားတန္ဖုိးထားရင္ သင့္ရဲ့ ဘာသာေရးကို ေျပာင္းလုိက္ပါ။
၂။ သင္ဟာ လူ႕အဖြဲ႔အစည္းနဲ႔ အက်ိဳးတူ ဖန္တီးခ်င္တယ္ဆုိရင္ သင့္ရဲ့ ဘာသာေရးကို ေျပာင္းလုိက္ပါ။
၃။ သင္ဟာ အရွိန္ၾသဇာ ပုိင္ဆုိင္ခ်င္တယ္ဆုိရင္ သင့္ရဲ့ ဘာသာေရးကို ေျပာင္းလုိက္ပါ။
၄။ သင္ဟာ တန္းတူညီမွ် အခြင့္ေရး ရခ်င္တယ္ဆုိရင္ သင့္ရဲ့ ဘာသာေရးကို ေျပာင္းလုိက္ပါ။
၅။ သင္ဟာ ကိုယ့္ကိုယ္ လြတ္လပ္မႈကို ရခ်င္တယ္ဆုိရင္ သင့္ရဲ့ ဘာသာေရးကို ေျပာင္းလုိက္ပါ။
၆။ သင္ဟာ ကမၻာၾကီးကို ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြ ေပးခ်င္တယ္ဆုိရင္ သင့္ရဲ့ ဘာသာေရးကို ေျပာင္းလုိက္ပါ။

အထက္ပါ ၆ ခ်က္ေသာ အခြင့္လမ္းေတြကို ဗုဒၶဘာသာမွာပဲ ရႏုိင္သည္၊ ဗုဒၶဘာသာကလြဲရင္ ဘယ္မွာမွ မရႏုိင္ဘူး ဟု ထုိေခတ္ ထုိအခါက အဖိႏွိပ္ခံ သူ႔လူမ်ိဳး (ဇာတ္နိမ့္)ေတြႏွင့္ တျခား လူတန္းစားေတြကို တုိက္တြန္းလုိက္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ သူ၏ ေျပာင္ေျမာက္လွတဲ့ ႏုိင္ငံေရးအတြက္ ဘာသာေရးကို အသုံးခ်တဲ့ နည္းဟာလဲ အတုယူစရာျဖစ္ပါသည္။ ဗုဒၶဘာသာသည္ ႏုိင္ငံေရးအတြက္ အေကာင္းဆုံးနည္းလမ္းျဖစ္သည္ဟု ေဒါက္တာအမ္ေဘဒကာ ယုံၾကည္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ပင္ သူ၏ဇာတ္နိမ့္ဘ၀ႏွင့္ နိမ့္က်ေနတဲ့ လူထုကို ဗုဒၶဘာသာျဖင့္ ျမင့္တင္ေပးခဲ့သည္။

(နာဂပူရဲ့ ဗုဒၶဘာသာ ပုံရိပ္တစ္ခုျဖစ္တဲ့ ပရဟိတ စာသင္ေက်ာင္း၊ ဂ်ပန္ေကာင္းမႈ)

၁၉၅၆ ခုႏွစ္ ေအာက္တုိဘာလ (၁၄)ရက္က ဗုဒၶဘာသာသုိ႔ေျပာင္းပြဲၾကီးအျပီး ႏွစ္လအၾကာမွာပဲ အိႏၵိယဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ႔အတြက္ ကံမေကာင္းအေၾကာင္းမလွစြာနဲ႔ပဲ သူတုိ႔ရဲ့ေခါင္းေဆာင္ ေဒါက္တာအမ္ေဘဒကာ ဘ၀တစ္ခု အဆုံးသတ္သြားပါတယ္။ လူေသေပမဲ့ နာမည္မေသ၊ ခႏၶာအိမ္ေပ်ာက္ကြယ္သြားေပမဲ့ သူ၏ ၂၂ ခ်က္ေသာ အဓိ႒ာန္ သုိ႔မဟုတ္ က်မ္းဂန္တုိ႔သည္ ယေန႔အထိ ေတာက္ေျပာင္လွ်က္ရွိျပီး အသက္၀င္ လႈပ္ရွားေနဆဲပင္ ျဖစ္သည္။

ခ်ိတ္ဆက္မိေသာ ဗုဒၶဘာသာ
ယခုအခါ ေဒါက္တာအမ္ေဘဒကာ ေမြးဖြားေပးလုိက္ေသာ ဗုဒၶဘာသာ လူထုႏွင့္ ကမၻာေက်ာ္ ၀ိပႆနာ ဆရာၾကီး ဂုိအင္ကာ၏ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား ခ်ိတ္ဆက္မိေနသည္။ သုိ႔ေသာ္လဲ သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ ဗုဒၶဘာသာဘက္ကို ခ်ဥ္းကပ္လာပုံျခင္းက အလြန္ကြာျခားလွသည္။ ေဒါက္တာအမ္ေဘဒကာ၏ ဗုဒၶဘာသာသုိ႔ ခ်ဥ္းကပ္ျခင္းသည္ သူ႔လူမ်ိဳးမ်ားကုိ ကယ္တင္လုိ၍ ႏုိင္ငံေရးအတြက္ လႈပ္ရွားမႈကေန ဗုဒၶဘာသာရဲ့ အႏွစ္သာရကို ေတြ႕သြားသည္။ စာဖတ္ အလြန္၀ါသနာ ပါသူျဖစ္သည္အေလွ်ာက္ အလြန္ထက္ျမတ္ျပီး အလြန္ၾကိဳးစားသူျဖစ္သည္။ ဆရာၾကီး ဂုိအင္ကာကေတာ့ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ေနစဥ္ကထဲက ဗုဒၶရဲ့ မဂၢင္ရွစ္ပါးႏွင့္ သတိပ႒ာန္ကို ေကာင္းေကာင္း ရလုိက္သူျဖစ္သည္။ ကုိယ္တုိင္လည္း အထူးအားထုတ္ထားသူ ျဖစ္ရကား သူ၏ သတိပ႒ာန္နဲ႔ ၀ိပႆနာေဟာေျပာနည္းတုိ႔သည္ အလြန္ေျပာင္ေျမာက္သည္၊ အိႏၵိယျပည္ၾကီးရွိ ဘာသာေပါင္းစုံကလာေသာ ပညာရွင္အသိုင္းအ၀ုိင္းကသာမက ကမၻာအရပ္ရပ္ရွိ အစၥလာမ္ ခရစ္ယာန္ ဂ်ဴး ဟိႏၵဴစေသာ ဘာသာၾကီးမ်ားက ပညာရွင္အသုိင္း၀ုိင္းကပါ အထူးစိတ္၀င္စားၾကသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္လဲ ကမၻာေက်ာ္ခဲ့သည္။ ယေန႔ေခတ္ဆုိလွ်င္ အိႏၵိယျပည္ရွိ မဟာရ႒ျပည္ၾကီးမွာ အထက္ေဖာ္ျပပါ ဆရာၾကီးႏွစ္ေယာက္ရဲ့ ေက်းဇူးေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ လူထုအမ်ားအျပားရွိသျဖင့္ ေနရာအႏွံအျပားမွာ ေဒါက္တာအမ္ေဘဒကာပုံႏွင့္ သာသနာ့အလံမ်ား ေတြ႔ရသည္။ ေဒါက္တာအမ္ေဘဒကာကုိေတာ့ ႏုိင္ငံေရးထူးခြ်န္သူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားသာမက ဟိႏၵဴ အစၥလာမ္ ဂ်ိန္း ဆစ္ခ္ ဂ်ဴးအစရွိတဲ့ ဘာသာ၀င္မ်ားကပါ ေလစားၾကည္ညိဳၾကသည္။

(ေဒါက္တာအမ္ေဘဒကာ၏ အသုံးအေဆာင္မ်ား ထားရာ ျပတုိက္)

ဘူမိနက္သန္ ေအာင္ေျမျဖစ္ရာ နာဂပူျမိဳ႕
ထုိမွ်ေလာက္ နာမည္ၾကီးေသာ ေဒါက္တာအမ္ေဘဒကာရဲ့ ဘူမိနက္သန္ ေအာင္ေျမျဖစ္ရာ နာဂပူျမိဳ႕ကုိ ေရာက္ခ်င္ခဲ့သည္မွာလဲ ၾကာခဲ့ျပီ။ သူ၏ ေျခရာ လက္ရာမ်ားကို ၾကည့္ခ်င္သည္ ေလ့လာခ်င္သည္၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ပင္ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ထုိျမိဳ႕သုိ႔အေၾကာင္းကိစၥတစ္ခုနဲ႔ သြားတာ ၾကံဳတာနဲ႔ အဆင္ေျပသြားသည္၊ လုိက္ျဖစ္သြားခဲ့သည္။

ေရာက္ျပီး ေနာက္ရပ္ေတြမွာ ဆရာေတာ္က ျမိဳ႕ထဲ လုိက္ပုိ႔ေပးသည္။ ပထမရက္မွာေတာ့ ျမိဳ႕ထဲက ေရွာ့ပငး္ေမာေတြ လုိက္ၾကည့္သည္။ ေနာက္ရက္မွာေတာ့ ျမိဳ႕နဲ ၂၅ ကီလုိမီတာေလာက္ ေ၀းတဲ့ ျမိဳ႕ျပင္က ေနရာတစ္ခုသုိ႔ ေရာက္ခဲ့သည္။ လူသူမနီးတဲ့ လယ္ေတာေျမကြက္ အက်ယ္ၾကီးတစ္ခုထဲမွာ ေဒါက္တာအမ္ေဘဒကာ၏ စာေရးကိရိယာ အ၀တ္အစား ရုံးသုံး လက္ႏွိပ္စာမ်ားႏွင့္ သူသြားေလရာ ပါသြားသည့္ ျမန္မာျပည္က ဗုဒၶေၾကးရုပ္ဆင္းတုေတာ္ စသည္အားျဖင့္ သူ၏အသုံးေဆာင္မ်ား ထားရာ ျပတုိက္သုိ႔ ေလ့လာခဲ့သည္။ ႏွစ္အေတာ္ၾကာျပီးျဖစ္သျဖင့္ တခ်ိဳ႕ အ၀တ္အစားမ်ားသည္ အနိစၥသေဘာအရ ေဟာင္းႏြမ္းျပီး ေဆြးေျမ့ေနသည္ကုိ ျမင္ရေတာ့လဲ တဒဂၤ သံေ၀ဂျဖစ္မိသည္။
ထုိမွ အျပန္ နာဂပူတကၠသုိလ္ကို ျဖတ္ျပီး ၁၉၅၆ ခုႏွစ္က ၅ သိန္းေက်ာ္ေသာ ဟိႏၵဴလူထု ဗုဒၶဘာသာ၀င္အျဖစ္ ခံယူပြဲ က်င္းပရာ Deekshabhoomi, Nagpur ေနရာသုိ႔ ေရာက္ခဲ့သည္။ စာေရးသူ သြားခ်င္ဆုံးေနရာျဖစ္သည္။ အလြန္က်ယ္ျပန္႔ေသာ ေနရာျဖစ္သည္၊ ယခုအခါ ထုိေနရာကို အမွတ္တရအျဖစ္ ၾကီးမားေသာ အေသာကမင္းၾကီးေခတ္ဟန္ ဆန္ခ်ီေစတီပုံစံရွိ အေဆာက္အဦးအၾကီးတစ္ခု တည္ေဆာက္ထားသည္။ လႈိင္ေခါင္းပါသျဖင့္ ေအာက္ထက္မွာ ေဒါက္တာအမ္ေဘဒကာ၏ ဘာသာေရး ႏုိင္ငံေရးႏွင့္ လူမ်ိဳးအတြက္ လႈပ္ရွားမႈဓာတ္ပုံမ်ားျပထားသည္၊ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား အခါအားေလွ်ာ္စြာ ေဟာေျပာပြဲက်င္းပရာ ေနရာလဲျဖစ္သည္။ ႏွစ္စဥ္ ေဒါက္တာအမ္ေဘဒကာ၏ ေမြးေန႔ပြဲအတြက္ အိႏၵိယျပည္ရွိ ေနရာအႏွံ႔အျပားမွ သူ၏တပည့္မ်ား လာေရာက္ ဂါရ၀ျပဳရာ ေနရာလဲျဖစ္သည္။ စာေရးသူလဲ အမွတ္တရ ဓာတ္ပုံမ်ား ရုိက္ခဲ့သည္။

(ဗုဒၶဘာသာ ပုံရိပ္တစ္ခု Nagalok, Dragon Palace Temple )

ေနာက္တစ္ေန႔မွာေတာ့ မုိးေတြရြာေနသျဖင့္ အခန္းေအာင္း စာဖတ္သည္။ ေနာက္ေန႔မွာေတာ့ ဗုဒၶဘာသာအမွတ္အသားျဖစ္တဲ့ Nagalok, Dragon Palace Temple သုိ႔ေရာက္ခဲ့သည္။ ရပ္ေတာ္မူ ရုပ္ပြားေတာ္ အၾကီးၾကီးတစ္ဆူရွိသည္။ ထုိကြင္းမွာပဲ ဗုဒၶဘာသာႏွင့္ဆုိင္ေသာ တကၠသုိလ္တစ္ခု ဖြင့္ရန္ရွိသည္ဟု လုိက္ျပသူက ဆုိသည္။

ရက္ေပါင္း ၁၀ ရက္ေလာက္ နာဂပူမွာ အိႏၵိယသားေတြ ခ်က္ျပဳတ္ေကြ်းတဲ့ အစားအစာေတြကို ၾကိတ္မိွတ္ျပီး စားခဲ့ရသည္။ လည္စရာလဲ ႏွစ္ရက္ေလာက္လည္လွ်င္ ျပည့္စုံသြားသည္။ လည္ပတ္စရာ သိပ္မရွိ။ လည္ပတ္စရာမရွိေတာ့ က်န္တဲ့ ၇ ရက္ေလာက္က အခန္းေအာင္းျပီး စာပဲ ဖိဖတ္ရင္း အနားယူခဲ့သည္။
ခရီးသြားရင္း ရလာသည့္ ဗုဒၶဘာသာနဲ႔ပတ္သက္ျပီး ဗဟုသုတမ်ားကို အားေဆးအျဖစ္ သုိ႔မဟုတ္ စာေရးသူ၏ မွတ္စုအျဖစ္ မွတ္တမ္းတင္ပါသည္။

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ
သီတဂူစတား
၂၉-၇-၂၀၁၂

Posted in: ခရီးသြားမွတ္တမ္း