အႏွစ္ကုိးပါး (အပိုင္-၅)

ႏွစ္ဘက္လွဖုိ႔ အေရးႀကီး

သီဟုိဠ္ဘုန္းႀကီးေတြကုိ စကားႏုိင္ေအာင္သာ အဲဒီလုိ ေျပာလုိက္တာပါ၊ တကယ္ေတာ့ ပိဋကတ္စာေပ တတ္ဖုိ႔လုိသလုိ အဂၤလိပ္စာစတဲ့ေလာကီစာေပေတြကို လည္း တတ္ဖုိ႔ လုိပါတယ္။
ေလာကီစာေပေတြကို တတ္ရင္ ဆက္သြယ္မႈ မီဒီယာေတြကုိ ေကာင္းေကာင္း အသုံခ်ႏုိင္တယ္။ အဲဒီလုိ အသုံးခ်ႏိုင္ေတာ့ ကုိယ္လုပ္ခ်င္တဲ့ သာသနာျပဳ လုပ္ငန္း ေတြ ပုိၿပီးေတာ့ လ်င္လ်င္ျမန္ျမန္ႏွင့္ ေအာင္ျမင္တာေပါ့။
ဗမာဘုန္းႀကီးေတြရဲ႕ အားနည္းခ်က္ဟာ ေလာကီ စာေပေတြကုိ မတတ္ျခင္းပဲ။ ပိဋကတ္စာေပႏွင့္ ပတ္သက္ လာရင္ ျမန္မာျပည္က ဘုန္းႀကီးေတြကုိ ဘယ္သူကမွ မေက်ာ္ႏုိင္ဘူး။ ႏုိင္ငံျခားစာေပေတြကို မတတ္ေတာ့ ႏုိင္ငံ တကာကို မထုိးေဖာက္ႏုိင္ေတာ့ဘူး။
ဒါေၾကာင့္ ဘုန္းႀကီးက စစ္ကိုင္းေတာင္မွာ ဗုဒၶ တကၠသုိလ္ႀကီး တည္ေဆာက္ဖုိ႔ စိတ္ကူးထားပါတယ္။ အဲဒီ ဗုဒၶတကၠသုိလ္ႀကီးကေနၿပီးေတာ့ ပိဋကတ္စာေပႏွင့္ ဘာသႏၲရစာေပေတြကို တတ္ကြၽမ္းတဲ့ ရဟန္းေတာ္မ်ားကုိ ေမြးထုတ္ေပးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
နီေပါႏိုင္ငံမွာ ေဟာတဲ့ေမတၱာတရားေတာ္
ဘယ္လိုမွေက်နပ္ေအာင္ ေျပာလို႔မရခဲ့တာ တစ္ခု ရွိတယ္။ နီေပါႏုိင္ငံမွာ တရားေဟာတုန္းကပဲ။ အဲဒီမွာ ဘုန္းႀကီးက ေမတၱာတရား ေဟာတယ္။ အဲဒီေမတၱာ တရား ပြဲအၿပီးမွာ ''ကိုင္း ေမးခ်င္တဲ့ ေမးခြန္းေတြ ေမး'' ဆိုေတာ့ လူေပါင္း ၁၂-ေယာက္က ေမးခြန္းေပါင္း ၃၅-ခု ဘုန္းႀကီး ကို ေမးၾကတယ္။
ညေန ၃-နာရီကစၿပီး ေျဖလိုက္ရတာ ည-၇နာရီ ထိုးေရာ။ အဲဒီေန႔က အေမာဆံုးပဲ။ ေပ်ာ္စရာလဲ အလြန္ ေကာင္းတယ္။ တခါတည္း အႀကိတ္အနယ္ပဲ။ အျပန္ အလွန္ ေျပာေနၾကရတာ။
အသက္ ၆ဝ-ေလာက္ရွိတဲ့ လူတစ္ေယာက္က ''အရွင္ဘုရား ေမတၱာတရား ေဟာတာ အလြန္ေကာင္း ပါတယ္၊ တပည့္ေတာ္ တစ္ခု ေမးပါ့မယ္။ ေမတၱာတရား ေဟာသြားတဲ့ အရွင္ဘုရားဟာ အသားစားပါသလား''တဲ့။
ဘုန္းႀကီးက ခ်က္ခ်င္းမေျဖပဲနဲ႔ အဲဒီလူမ်က္ႏွာကို ၾကည့္လိုက္တယ္။ မ်က္ႏွာက ေတာ္ေတာ္ တင္းမာေနတယ္။ ''အင္း သူေတာ့ ငါ့ကို မေက်နပ္ဘူး။ ငါ့ကိုတြယ္ခ်င္လို႔ သူ ေမးတာ'' လုိ႔ သိတယ္။ ငါ့တြယ္ခ်င္လို႔ သူေမးတာ။
ကိုယ္ကိုယ္ကို ျပန္ၿပီးေတာ့ ခ်က္ခ်င္း သတိေပး လိုက္တယ္။ ''အႀကိတ္အနယ္ ဒီလိုစကား ေျပာတဲ့ ေနရာမွာ မင္း စိတ္မတိုနဲ႔၊ စိတ္တိုယင္ ႐ႈံးမယ္၊ ေဟာထားတာက ေမတၱာတရား။ မင္းစိတ္မတုိနဲ႔''ဆုိၿပီး သတိေပးလုိက္တယ္။
ေမတၱာေဟာတဲ့ဘုန္းႀကီး အသားစားသလားလုိ႔ ဆိုလာကတည္းကိုက သူက မေက်နပ္လုိ႔ ဒါ တက္လာ တာ။ အဲဒါ ေက်နပ္ေအာင္ ေျဖမွ။ သူ႔မ်က္ႏွာၾကည့္ လိုက္ေတာ့ တင္းတင္းမာမာ ျဖစ္ေနတယ္။ တင္းတင္းမာမာ ႀကီးျဖစ္ေန ေတာ့ ဘုန္းႀကီးက သိၿပီ။ ဒီလူဟာ စိတ္ဆိုးလို႔ ငါ့ အေပၚမွာ မေက်နပ္လုိ႔ သူေမးတာ။
ေမတၱာတရားကုိ မယံုဘူး
ငါကေတာ့ ေမတၱာတရားေဟာတဲ့ ဘုန္းႀကီး ဆို ေတာ့ ေမတၱာနဲ႔ပဲေျဖမွ ျဖစ္မယ္၊ စိတ္ဆိုးတဲ့အမူအရာ ငါ ျပလို႔ေတာ့မျဖစ္ဘူး။
''ေကာင္းပါၿပီ ဒကာႀကီး ေျဖပါ့မယ္၊ မေျဖေသးခင္ တစ္ခု မွတ္သားထားပါ''။
''ေမတၱာတရားကို အစားအစာနဲ႔ မသတ္မွတ္ရ ဘူးဆိုတာေလးကို ဒကာႀကီး ေရွးဦးစြာမွတ္သားထားပါဦး။ ေမတၱာ ရွိတယ္, မရွိဘူးဆိုတာကို အစားအစာနဲ႔ ဒကာႀကီး သတ္မွတ္မယ္လို႔ မႀကံပါနဲ႔''လုိ႔ ဘုန္းႀကီးက ေျပာလုိက္ တယ္။
အဲဒီေတာ့မွ သူပိုၿပီးေတာ့ ေဒါသထြက္လာတယ္။တခါတည္း ေခါင္းေတြ ေထာင္လာၿပီးေတာ့ 'အရွင္ဘုရား တပည့္ေတာ္ေမးတာကို ေျဖပါ၊ အရွင္ဘုရား အသားစား သလား, မစားဘူးလားဆိုတာကုိပဲ သိခ်င္ပါတယ္''တဲ့။
ဘုန္းႀကီးက ''ဟုတ္ပါတယ္၊ ငါ ေမတၱာတရားလဲ ေဟာပါတယ္၊ အသားေရာ ငါးေရာ အကုန္လံုး စားပါ တယ္''လုိ႔ေျပာလုိက္ေတာ့ သူက I don't believe in your lovingkindness ''အရွင္ဘုရားေဟာတဲ့ ေမတၱာတရားကို တပည့္ေတာ္ မယံုဘူး''တဲ့။
အဲဒီေတာ့ ဘုန္းႀကီးက သေဘာက်သြားတယ္။ ဟုတ္ၿပီ၊ ''ဒီလူႀကီးကို ငါႏိုင္ၿပီ''လို႔ သေဘာကို က်ေနတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ သူက စိတ္ဆိုးေနတာကုိး။ ''ဒီလူဟာ သက္သက္လြတ္သမားျဖစ္ရမယ္၊ သက္သက္လြတ္္ဝါဒကို အလြန္စြဲေနတဲ့ ဟိႏၵဴတစ္ေယာက္ ျဖစ္ရမယ္''လုိ႔ဘုန္းႀကီးက ေတြးမိတယ္။
ဒီက ''အသားစားတယ္''လို႔ ေျပာလိုက္ကတည္း ကိုက သူ ေဒါနဲ႔ေမာနဲ႔ တက္လာတယ္။ ''ငါေတာ့ ဒီလူကို အႏိုင္ခ်မယ္၊ ႏိုင္ကိုႏိုင္ရမယ္''လုိ႔ ဘုန္းႀကီး သိလုိက္တယ္။
''အရွင္ဘုရား အသားစားတယ္ဆို ျပီးေတာ့ ေမတၱာ တရားလဲေဟာေတာ့ အရွင္ဘုရားရဲ႕ေမတၱာ တပည့္ေတာ္ မယံုႏိုင္ဘူး''လုိ႔ ေျပာေတာ့ ဘုန္းႀကီးက ''ေကာင္းပါၿပီ၊ မင္း ယံုဖို႔ ငါ ေျပာေနတာ မဟုတ္ပါဘူး၊ ေမတၱာတရား ဘယ္လိုပြားရမယ္ ဆိုတာသာ ငါ ေျပာေန တာပါ''။
အဲဒီလိုေျပာၿပီးေတာ့မွ ဘုန္းႀကီးက ရွင္းျပတယ္။ ''ေမတၱာတရားရဲ႕သေဘာကို ဒကာႀကီး သေဘာေပါက္ဖို႔က ေမတၱာတရားဆိုတာဟာ မိမိႏွလံုးသားထဲက ေဒါသကို ပယ္ ေဖ်ာက္ဖုိ႔, ေဒါသကို ႏွိမ္နင္းဖုိ႔သာ လိုရင္း ျဖစ္တယ္ဆိုတာ ကို ဒကာႀကီး နားလည္ထားစမ္းပါ''။
''ေဒါသကိုပယ္ဖို႔ရန္ ေမတၱာပြားရတယ္ ဒကာႀကီး။ ဗုဒၶက ေဟာထားတယ္။ ေမတၱာဘာဝနာဟာ ဘာအတြက္ လဲ။ ေဒါသကို ႏွိမ္နင္းဖုိ႔ျဖစ္တယ္။ ဒီေတာ့ အသားေတြ ဘယ္လိုပဲ စားေစကာမူ အဲဒီအသားကို စနစ္က်က် စားၿပီး ေတာ့ ေဒါသကို ႏွိမ္နင္းႏိုင္ရင္ ဒီပုဂၢိဳလ္ဟာ ေမတၱာ လုပ္ ငန္းမွာ ေအာင္ျမင္တယ္''။
အပိုင္း (၆)ေမွ်ာ္

Posted in: တရားေတာ္