“ေမတၱာႏွလုံးသားမွ ေမတၱာနွလုံးသား”သို႔

“Heart to Heart” “ေမတၱာႏွလုံးသားမွ ေမတၱာနွလုံးသား”သို႔

ျမစ္တုိ႔သည္ ျမင့္ရာျမင့္ရာအရပ္မွ နိမ့္ရာနိမ့္ရာသုိ႔ စီးသြားၾကျမဲျဖစ္ၾကကုန္၏။ ကြ်ႏ္ုပ္တုိ႔ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္သည္ အီေကြတာစက္ဝုိင္း၏ ေျမာက္ဖက္၌ရွိေသာေၾကာင့္ ကမၻာ့ေျမာက္ျခမ္း၌ တည္ရွိေပသည္။ သုိ႔ေသာ္ အိႏၵိယျပည္ႏွင့္တရုတ္ျပည္ၾကီးတုိ႔၏ အစိတ္အပုိင္းအခ်ိဳ႕သည္ ျမန္မာႏုိင္ငံေျမာက္ဖက္စြန္းေဒသကုိ အေရွ႕အေနာက္ ႏွစ္ဖက္ညွပ္၍ ဆက္စပ္ ဝုိင္းပတ္ထားၾကသည္။ သုိ႔ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ အိႏၵိယျပည္ အေရွ႕ေျမာက္ေဒသ၊ တရုတ္ျပည္ အေနာက္ေတာင္ေဒသ အစိတ္အပုိင္း အသီးသီး၌ စီးသြားၾကကုန္ေသာ ျမစ္အားလုံးတုိ႔သည္ ျမန္မာႏုိင္ငံ ေျမာက္ပုိင္း၊ အေနာက္ပုိင္း၊ အေရွ႕ေျမာက္ပုိင္းေဒသတုိ႔မွ ျမန္မာႏုိင္ငံအတြင္းသုိ ေတာေတာင္ လွ်ိဳေျမာင္ အသီးသီးတုိ႔မွ တုိးလွ်ိဳး စိမ့္ဝင္ စီးဆင္းလာၾကကုန္၏။

 

ဒု႒ဝတီျမစ္၊ သံလြင္ျမစ္တုိ႔သည္ တရုတ္ျပည္ အေရွ႕ပုိင္းႏွင့္ ေျမာက္ပုိင္းတုိ႔မွ စီးဝင္လာၾကလွ်က္ ရွမ္းကုန္းျပင္ျမင့္ တစ္ခြင္ကုိ ျဖတ္သန္းကာ ဧရာဝတီသုိ႔ ဝင္ေရာက္ပူးေပါင္းၾကကုန္၏။ ေမချမစ္သည္လည္း တရုတ္ျပည္ အေနာက္ေတာင္ပုိင္းမွ ရွမ္းႏွင့္ ကခ်င္နယ္ေျမတုိ႔ကုိ တုိးလွ်ိဳး စီးဝင္ကာ ဧရာဝတီသုိ႔ ဝင္ေရာက္ၾကကုန္၏။ မလိချမစ္သည္လည္း တရုတ္ျပည္အေနာက္ေတာင္ တိဘက္ႏွင့္ အိႏၵိယျပည္အေရွ႕ေျမာက္ အာသံနယ္မ်ားကုုိ ျဖတ္သန္း၍ ျမင့္ေမာက္သည့္ ကခ်င္ေတာင္တန္းၾကီးမ်ား အၾကားမွ စီးဝင္ကာ ဧရာဝတီသုိ႔ပင္ ပူးေပါင္းစီးဝင္ၾကသည္။

တရုတ္ျပည္၏ အေနာက္ေတာင္ပုိင္း ယူနန္ျပည္နယ္ၾကီးတစ္ခုလုံးနီးပါးက ျမစ္ငယ္၊ ေခ်ာင္းငယ္ အားလုံးတုိ႔သည္ ေရႊလီျမစ္သုိ႔ စီးဝင္ၾကကုန္လွ်က္ ထုိေရႊလီ ျမစ္သည္လည္း ယူနန္ျပည္နယ္၊ ရွမ္းျပည္နယ္၊ ကခ်င္ျပည္နယ္ နယ္စပ္မ်ားကုိ ေကြ႕လွ်က္ လိမ္လွ်က္ ေျမြၾကီးေကာင္ရွည္ကဲ့သုိ႔ တလြန္႔လြန္႔ တလူးတလူး ျမန္မာေျမသုိ႔ စီးဝင္ကာ ကခ်င္ျပည္နယ္ ဗန္းေမာ္ျမိဳ႕ေအာက္နား မုိးတားျမိဳ႕အနီး၌ ဧရာဝတီသုိ႔ စီးဝင္ပူးေပါင္းခဲ့ေလသည္။ ယူနန္နယ္က တာပန္ဆုိေသာ ျမစ္ငယ္ တစင္းသည္လည္း ျမန္မာျပည္တြင္းသုိ႔ စီးဝင္ကာ ဗန္းေမာ္ျမိဳ႕ အထက္နား၌ ဧရာဝတီသုိ႔ပင္ ပူးေပါင္းဝင္ေရာက္ခဲ့ေလသည္။

“ဗမာ”ဟူသည္
ေရွးေဟာင္းသမုိင္းဆရာမ်ား ေရးသားခဲ့ၾကသည့္ သမုိင္းအခ်က္အလက္အခ်ိဳ႕ကုိ မွတ္သားမိသည္မွာ “ဗမာ”ဟူသည္ တိဘက္တုိဘားမင္း (Tibeto-burman) မ်ိဳးႏြယ္မွ ဆင္းသက္လာသည္။ မြန္ခမာတုိ႔သည္ သံလြင္ျမစ္ေၾကာင္းမွ ဝင္ေရာက္လာသည္။ ရွမ္း ပေလာင္တုိ႔သည္ ယူနန္နယ္မွ ဝင္ေရာက္လာၾကသည္ဟု ေရးသားၾကသည္ကုိ ၾကားဖူးဖတ္ဖူးပါသည္။

နယ္စပ္နယ္ျခားရိွ ေတာင္ၾကား, ေတာင္ၾကားလမ္းမ်ားႏွင့္ ျမစ္ေရစီးေၾကာင္းမ်ားသည္ တနယ္မွာရိွေသာ လူမ်ဳိးစုမ်ားသည္ အျခားနယ္မွာ ရိွေသာ လူမ်ဳိးစုမ်ားႏွင့္ ကူးလူးေရာယွက္ရန္ လမ္းေၾကာင္းမ်ား ျဖစ္ခဲ့ၾကေလသည္။ ယူနန္ျပည္နယ္တစ္ခြင္၌ အေျခက်က်ၾကာျမင့္စြာ ေနလာၾကကုန္ေသာ လူမ်ဳိးတို႔၏ လူေနမႈစနစ္, ဓေလ့ထံုးစံ, စရိုက္, ေျပာဆုိသည့္ဘာသာစကား, ၀တ္စားဆင္ယင္မႈ ဓေလ့ထံုးစံအမ်ားစုသည္ ရွမ္းျပည္နယ္အေရွ႕ပိုင္း, ေျမာက္ပိုင္းက ရွမ္း, ပေလာင္မ်ဳိးႏြယ္မ်ား, ကခ်င္ျပည္နယ္က ဂ်ိန္းေဖာမ်ဳိးႏြယ္မ်ားႏွင့္ အမ်ားဆံုးေရာယွက္ တူညီေနသည္ကို ေတြ႕ရေပမည္။ မႏၱေလး၊ ရန္ကုန္၊ ပုသိမ္၊ ေမာ္လျမိဳင္စသည့္ျမိဳ႕မ်ားတစ္ခြင္သို႔ ယူနန္တရုတ္တို႔ ကာလၾကာျမင့္စြာက စိမ့္၀င္ေရာေႏွာ ျမန္မာမႈျပဳျပီး ေနခဲ့ၾကသည္ကို ေမခ မလိခ, ေရႊလီစသည့္တရုတ္ျမစ္တို႔က ေရတို႔သည္ ဧရာ၀တီမွာ ေပါင္းသကဲ့သို႔ ျဖစ္ေပသည္ဟု စဥ္းစားမိေပသည္။

(နမ္းခမ္း သီတဂူစကၡဳဒါနေဆးရုံ)

 ဧရာ၀တီမွ ေရႊလီသို႔ အဆန္
ျမန္မာနယ္စပ္ ေရႊလီျမစ္အနီးက ေရႊလီျမိဳ႔သို႔ ဓမၼဒူတခရီးအျဖစ္ ႏွစ္ေခါက္သံုးေခါက္ ေရာက္ခဲ့ရာ မႏၱေလးက တရုတ္တန္း၊ ရန္ကုန္ျမိဳ႔က လသာလမ္းတို႔မွာ တရုတ္လူမ်ဳိးေတြ ေရာင္း၀ယ္ ေဖာက္ကား စီးပြားရွာေနၾကသလိုပင္ ျမန္မာျပည္အႏွံ႔က ျမန္မာတို႔သည္လည္း ေရႊလီျမိဳ႔မွာ ျမန္မာရပ္ကြက္၊ ျမန္မာလမ္း၊ ျမန္မာဆိုင္းဘုတ္ႏွင့္ ဆိုင္ေတြ ဖြင့္၍ ေရာင္၀ယ္ေဖာက္ကား ေနၾကသည္ကို ျမင္ရျပန္ေလသည္။ ထိုသို႔ဆိုလွ်င္ ေရႊလီမွ ဧရာ၀တီသို႔ ဟူေသာစကားကို ဧရာ၀တီမွ ေရႊလီသို႔ဟု အဆန္စကား ေျပာၾကားရေပမည္။

အံ့ဖြယ္ ရွမ္းတုိ႔၏စိတ္္ဓာတ္
အဂၤလိပ္ကိုလိုနီေခတ္က ဗုဒၶဘာသာမစ္ရွင္တို႔ အေရာက္အေပါက္မရိွခဲ့ၾကသည့္ ေတာၾကား၊ ေတာင္ၾကား၊ နယ္ျခားေဒသမ်ားသို႔ ခရစ္ယာန္သာသနာျပဳမစ္ရွင္မ်ား ေနရာအႏွံ႔ေရာက္ခဲ့ၾကသည္။ အေမရိက, ဥေရာပမွ လာၾကကုန္ေသာ ခရစ္ယာန္မစ္ရွင္တို႔၏ စြန္႔စားျခင္း၊ စြန႔္လႊတ္ျခင္း၊ စူးစမ္းျခင္းႏွင့္ ဇြဲသတၱိတို႔မွာ အံ့ခ်ီးဖြယ္ေကာင္းပါသည္။ မိမိငယ္စဥ္က (အသက္ ၂၅-ႏွစ္) နမ့္ခမ္းျမိဳ႔သို႔ အလည္အပတ္ တစ္ေခါက္ ေရာက္ခဲ့သည္။ ယေန႔အထိ နမ့္ခမ္းသို႔ ဆယ္ေခါက္ထက္မနည္း ေရာက္ခဲ့ျပီးျဖစ္သည္။ လြန္ခဲ့ေသာနွစ္ - ၅၀ ခန္႔က နမ့္ခမ္းျမိဳ႔ႏွင့္ ယေန႔နမ့္ခမ္းျမိဳ႕တို႔ မွတ္သားမိသေလာက္ ႏိႈင္းယွဥ္ၾကည့္မိရာ လူေနမႈစနစ္, ယဥ္ေက်းမႈဓေလ့ထံုးစံ, ဘာသာေရး, လူမ်ဳိးေရးအလြန္ႀကီး ကြာျခားမႈမရိွ၊ ပကတိမူလအတိုင္းေလာက္နီးနီးပင္ တည္ရိွေနသည္ကို ေတြ႔ရသည္မွာ အံ့ၾသဖြယ္ျဖစ္သည္။

မုိင္-၂၀ သာသာကေလးမွ်သာေ၀းေသာ နယ္ျခား၀င္ေပါက္ထြက္ေပါက္ၿမိဳ႕ မူဆယ္မွာ ထူးထူးျခားျခား ေျပာင္းလဲတုိးတက္မႈေတြေၾကာင့္ ရွမ္းဗုဒၶဘာသာတုိ႔၏ မူရင္းအႏွစ္သာရအေပၚမွာ ယဥ္ေက်းမႈ စ႐ုိက္မ်ိဳးစုံတုိ႔ ၀ုိင္းအုံလႊမ္းၿခဳံေနသည့္အျဖစ္ကုိ မူဆယ္ရွမ္းတုိ႔ ႀကံ့ႀကံ့ခံခုခံေနရေပသည္။ နမ့္ခမ္းမွာမူ မူရင္းရွမ္းဗုဒၶဘာသာတုိ႔၏ ယဥ္ေက်းမႈ, လူမႈေရး, ဘာသာေရးအႏွစ္သာရတုိ႔ကုိ မေပ်ာက္ပ်က္ေစဘဲ မူရင္းဘာသာေရး, ယဥ္ေက်းမႈ အႏွစ္သာရအေပၚ၌ ေခတ္ဆန္ေသာ ေခတ္မွီေသာ လူေနမႈစနစ္ႏွင့္စ႐ုိက္တုိ႔ လႊမ္းမုိးျခင္းမခံရေအာင္ ႀကံ့ႀကံ့ခုိင္ခုိင္ ခုခံႏုိင္ၾကသည့္ နမ့္ခမ္း ရွမ္းတုိ႔၏စိတ္္ဓာတ္ကို အံ့ဩခ်ီးက်ဴးမိေပသည္။

(ပထမဆုံးေပၚေပါက္လာေသာ သီတဂူအာယုဒါနေဆးရုံ-စစ္ကုိင္း)

သီတဂူေဆးရုံမ်ား၏ မ်ိဳးေစ့
စာသင္သားဘ၀ နမ့္ခမ္းၿမိဳ႕ကုိ ေရာက္တုန္းက ဘက္ပတစ္ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ေဒါက္တာ ဆီးဂေရး၏ ေတာင္ကုန္းကေလးေပၚက ေဆး႐ုံႀကီးကုိၾကည့္ၿပီး အားက်မိခဲ့ေပသည္။ သူ၏ေဆး႐ုံမွာ သံဃာေတာ္မ်ား၊ သီလရွင္မ်ား ေဆးကုသမႈခံယူေနၾကသည္ကုိ ျမင္ခဲ့၍လည္း “ငါ့အခ်ိန္ေရာက္လာလွ်င္ ငါေဆး႐ုံေဆာက္ေတာ့မည္” ဟူေသာ ေဆး႐ုံမ်ိဳးေစ့ကုိ စတင္ရယူခဲ့မိေလသည္။ ဆီးဂေရးေဆး႐ုံေပၚက ေျမာက္ဘက္သုိ႔ၾကည့္လွ်င္ မိုးကာလျဖစ္လို႔ ရွမ္းတုိ႔စုိက္ပ်ိဳးထားေသာ လယ္ကြင္းမ်ားမွာ စိမ္းညဳိ႕ညိဳ႕ရွိေပသည္။ ေကာက္ပင္ေလးေတြ အေတာ္ရင့္ကုန္၍ ျမင့္ေနၿပီျဖစ္လုိ႔ ေလမ်ားတုိက္လုိက္တုိင္း အစိမ္းေရာင္လႈိင္းတံပုုိးကုိ တအိအိျမင္ရသည္။ ေရႊလီျမစ္ေပၚက ျဖတ္တုိက္လာေသာ ေလသည္ ေအးျမျမရွိေပသည္။ ေရႊလီသည္ ယူနန္ကုိေက်ာ္၍ ရွမ္းေျမထဲသုိ႔ တုိး၀င္လာသည္။ ဧရာ၀တီမွာ ေပါင္းသြားသည္။ သုိ႔ေသာ္ ယေန႔ ဧရာ၀တီသည္ ေရႊလီသုိ႔ဆန္လာခဲ့ၿပီ။ နမ့္ခမ္းၿမိဳ႕ ေဇယ်သုခပရဟိတေက်ာင္းတုိက္ ရွမ္းလူမ်ိဳး ဆရာေတာ္ ဦး၀ိနယစာရ ႏွင့္ သီတဂူဆရာေတာ္တုိ႔ ေရႊလီျမစ္အနီးမွာ ဆုံမိၾကရာ နမ့္ခမ္းမွာ သီတဂူစကၡဳဒါနေဆး႐ုံ ေပၚေပါက္လာခဲ့ေပၿပီ။ စကၡဳဒါနေဆး႐ုံေတာ္ကုိ ေဇယ်သုခပရဟိတေက်ာင္းထဲမွာ တည္ေဆာက္ခဲ့သည္။ ေဆး႐ုံအေဆာက္အဦးေဆာက္လုပ္ျခင္း ကိစၥတုိ႔ကုိ နမ့္ခမ္းက ရွမ္းအားလုံးတုိ႔ တာ၀န္ယူလွဴဒါန္းခဲ့ၾကသည္။ က်ပ္သိန္း ၃၀၀၀ ေက်ာ္ဖုိးခန္႔ရွိမည္။ ဆရာ၀န္သုံး ပစၥည္းအားလုံးတုိ႔ကုိ သီတဂူေတာ္၀င္ ဦးကုိကုိေထြး မိသားစုက လွဴဒါန္းၾကသည္။ သိန္း ၁၂၀၀ ခန္႔ တန္ဖုိးရွိမည္။ ဂိလာနအသုံးအေဆာင္ပစၥည္း အားလုံးတုိ႔ကုိ သီတဂူဆရာေတာ္က လွဴဒါန္းသည္။ သိန္း ၁၀၀၀ ခန္႔ တန္ဖုိးရွိသည္။ ေမခ, မလိခ, ေရႊလီျမစ္အားလုံးတုိ႔ ဧရာ၀တီမွာ ေပါင္းၾကသလုိ သီတဂူႏွင့္ ေတာ္၀င္ျပည္သူအားလုံးတုိ႔၏ စကၡဳဒါနသည္ ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴ ေရႊလီမွာေပါင္းခဲ့ၾကပါျပီ။

ေဒါက္တာဆီးဂေရး အသက္ရွင္လွ်က္ရိွေနေသးလွ်င္ ျပလုိက္ခ်င္ပါသည္။ ေဆးရုံေတာ္ကို ၁၄-၁၁-၂၀၁၂ ေန႔တြင္ ဖြင္႔လွစ္ခဲ႔ပါသည္။ စမ္းသပ္စစ္ေဆးခံ လာေရာက္သူေပါင္း၂၅၀၀- ေယာက္ရွိသည္။ ခြဲစိပ္ကုသမႈခံယူျပီး ျမင္ရသူေပါင္း ၃၇၅-ေရာက္ ရွိပါသည္။ ယခုႏွစ္ ၂၄-၇-၂၀၁၃ ေန႔က သီတဂူမ်က္စိ အထူးကုအဖြဲ႔ ဒုတိယအၾကိမ္ သြားေရာက္ခဲ႔ၾကသည္။ ၅- ရက္ၾကာ ခြဲစိပ္ကုသခဲ႔ၾကသည္။ လာေရာက္စမ္းသပ္ခံယူသူေပါင္း ၁၀၀၀-ေက်ာ္ရွိသည္။ မ်က္စိအလင္းရသူေပါင္း ၁၅ဝ- ေယာက္ရွိသည္။ နမ္႔ခမ္းဟူူေသာ ေရႊျမစ္ ျမိဳ႕ေလးသည္ ရိုးရိုး ျငိမ္ျငိမ္ ေအးေအး ခ်မ္ခ်မ္း ရိွသည္။ ခ်စ္စဖြယ္ေကာင္္းသည္။ ေျမာက္ဘက္လက္တစ္ကမ္းမွာ တရုတ္ျပည္ရိွသည္။ အေနာက္ဘက္ ေျခတစ္လွမ္းမွာ ကခ်င္ျပည္နယ္ရိွသည္။ နမ့္ခမ္းရွမ္းတို႔သည္ ျမန္မာ႔ယဥ္ေက်းမႈ စရိုက္တို႔ကို ေကာင္းေကာင္းၾကီး ေစာင့္ေရွာက္ထားနိဳင္ခဲ့ၾကသည္။

ေဇယ်ာျပည္ ဧရာဝတီမွ ေရႊလီသို႔
သီတဂူ မ်က္စိအထူးကု ေဆးရုံသို႔ ယူနန္က တရုတ္တို႔လည္း လာေရာက္ မ်က္စိခြဲစိပ္ကုသမႈ ခံယူသြားခဲ႔ၾကသည္။ အားလုံးကို ကုသိုလ္ျဖစ္ အခမဲ႔ ခြဲစိပ္ကုသေပးလိုက္ၾကသည္။ ကခ်င္ဒုကၡသည္ စခန္းမ်ားမွ ဒုကၡသည္မ်ားကိုလည္း ေဒါက္တာဆီးဂေရး၏ တပည္႔ အစဥ္အဆက္ ဘရားသာ, ဖားသာ, ဘစ္ေရွာ႔ဘုန္းေတာ္ၾကီးမ်ားက ၅ဝ-တစ္စု ၁ဝဝ-တစ္စု ေခၚလာ ေခၚလာ ၾကသည္။ ေဇယ်သုခ ပရဟိတ ဆရာေတာ္က ေက်ာင္းမွာ အိပ္ယာ ေနရာ ေပးသည္။ ထမင္းေကၽြးသည္။ သီတဂူက ၾကည္ၾကည္ ျဖဴျဖဴ မ်က္စိကုသေပးပါသည္။ ယၡဳႏွစ္ ကခ်င္ ခရစ္ယာန္ ညီအကို ေမာင္ႏွမ ေပါင္း ၁၆ဝ- ေယာက္တို႔ လာေရာက္ၾကရာ ၁၂- ေယာက္တို႔ကို မ်က္စိခြဲစိပ္ ကုသေပးလိုက္ပါသည္။

အခ်ိဳ႕ေသာ မ်က္စိ ေဝဒနာရွင္မ်ားမွာ ကခ်င္လြတ္ေျမာက္ေရး စစ္ျပန္မ်ား ျဖစ္ၾကပါသည္။ သူတို႔လည္း ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ ပါးပါး အိပ္အိပ္ စားစား ေနသြားၾကသည္။ ကခ်င္စစ္ျပန္ၾကီး တစ္ေယာက္ ဝတ္ထားေသာ အက်ႌ၏ ရင္ဘတ္ကတံဆိပ္ကို အမွတ္မထင္ သတိျပဳမိသည္။ ဆက္လက္၍ စူးစူး စုိက္စုိက္ ၾကည္႔မိပါသည္။ ေရးထားသည္မွာ “Heart to Heart” “ႏွလုံးသားမွ ႏွလုံးသားသို႔” ဟု ေရးထားသည္ကို ေက်နပ္စြာ ေတြ႔လိုက္ရသည္။ ပို၍ ခ်စ္စဖြယ္ေကာင္းေသာ စာတမ္းတစ္ခုမွာ “တရားမွ်တမွ ထာဝရျငိမ္းခ်မ္းေရး ရမည္” ဟူ၍ ျဖစ္ပါသည္။

ထိုသို႔ဆိုလွ်င္ ဤစာတမ္း၏ ေခါင္းစဥ္ကို “ေဇယ်ာျပည္ ဧရာဝတီမွ ေရႊလီသို႔“ ဟု ျပင္လိုက္ခ်င္ပါသည္။ ေမတၱာဟူသည္ ေရႏွင့္တူသည္။ ေရသည္ ေသာက္သုံးသူတို႔၏ ႏွလုံးကို ေအးခ်မ္းေစသည္။ ခ်ိဳးသုံးသူတို႔၏ ကိုယ္ကို သန္႔ရွင္း ရႊင္လန္းေစသည္။ ေရႊလီက လူေတြေရာ ဧရာဝတီက လူေတြပါ အားလုံး ေမတၱာလႊမ္းျခံဳ၍ သန္႔ရွင္းေသာ စိတ္ဓာတ္, ရႊင္လန္းေသာ စိတ္ဓာတ္, ေအးခ်မ္းေသာစိတ္ဓာတ္တို႔ျဖင္႔ ဘဝခရီးကို ေရႊလီႏွင္႔ ဧရာဝတီကဲ႔သို႔ ျငိမ္းခ်မ္းစြာ ေလွ်ာက္လွမ္းနိဳင္ၾကပါေစကုန္သတည္းဟု ဆုေတာင္းပါသည္။

Heart to Heart” “ေမတၱာႏွလုံးသားမွ ေမတၱာနွလုံးသားသို႔
ဇူလိုင္ ၂၇- ရက္ေန႔လည္ခင္းမွာ ဖားသားတို႔ ဘရားသားတုိ႔ႏွင္႔တကြ လြယ္က်ယ္မွ ေရာက္လာၾကေသာ ကခ်င္လူမ်ိဳး ၁၂ဝ- တုိ႔ အထုပ္ကိုယ္စီ ပိုက္၍ သီတဂူစကၡဳဒါန ေဆးရုံေတာ္မွ ေရႊလီျမစ္ကို ျဖတ္၍ ေနရပ္သို႔ ျပန္သြားၾကရာ မိမိသည္ ေနာက္ေက်ာမွ ၾကည္႔ရင္း တဒုံးဒုံး ႏွင္႔ ဒုန္းစုိင္း ေမာင္းႏွင္သြားၾကသည္႔ သူတုိ႔၏ ေထာ္လာဂ်ီ အိပ္ေဇာသံမ်ားသည္ မိမိနားကို ေဖာက္ထြင္းျခင္းငွာ မစြမ္းနိဳင္ၾက၊ စူးစုိက္၍ စဥ္းစားေနမိသည္ကား ေရႊလီႏွင္႔ ဧရာဝတီစသည့္ ျမစ္တို႔သည္ အမည္နာမ မွ်သာ ကြာျပားၾကကုန္၏။ အမည္နာမကို လြန္ေျမာက္ အတြင္းေပါက္ေအာင္ ၾကည့္လိုက္လွ်င္ ျမစ္အားလုံးတို႔မွာ ေရတစ္ခုတည္းသာရွုိေပသည္။ တကယ္ေတာ႔ ဧရာဝတီဟူေသာ အမည္နာမႏွင္႔ ေရႊလီဟူေသာ အမည္နာမတို႔ ေပါင္းစည္းၾကသည္မဟုတ္၊ ေရႏွင္႔ ေရတို႔သာ ေပါင္းစည္းၾကသည္သာ ျဖစ္၏။ ဤေျမမွာ ရွိၾကသည့္ လူသားအားလုံးတို႔သည္ ေရႊလီႏွင့္ ဧရာဝတီက ေရတို႔ အခ်င္းခ်င္း ေရာေႏွာ စီးဆင္းၾကသလို ေမတၱာေရစီးေၾကာင္းမွာ ေအးခ်မ္း ၾကည္လင္ သန္႕ရွင္းေသာ စိတ္ဓာတ္ျဖင္႔ ေပါင္းစည္း ညီညြတ္ၾကပါေစကုန္သတည္း ဟု ေမတၱာဆုေတာင္းလိုက္ပါသည္။

“Heart to Heart” “ေမတၱာႏွလုံးသားမွ ေမတၱာနွလုံးသားသို႔”

သိတဂူစန္းလပမာ ခ်မ္းျမသာယာရိွၾကပါေစ…….
သီတဂူဆရာေတာ္
၂၇ - ၇ - ၂ဝ၁၃
+++++++++++

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ
သီတဂူစတား
၁-၈-၂၀၁၃

Posted in: ေဆာင္းပါး