မိန္းမအား ငါးပါး အပုိင္း (၂)

မိန္းမအား ငါးပါး အပုိင္း (၂)

(၂) အမ်ဳိးသၼီးတုိ႔၏ အသံ၊
အသံသည္လည္း အမ်ိဳးသမီးမ်ား၏ စြမ္းအားတစ္ခုျဖစ္သည္၊ ထုိအသံလွဳိင္း ရုိက္ခက္ခံရသူ ဆန္႔က်င္ဘက္ ပုရိသတုိ႔ ျပိဳလွဲၾကရသည္။ အမ်ိဳးသမီး၏ အသံကြန္ယက္ထဲသုိ႔ က်ေရာက္သူ ပုရိသတုိ႔ ရုန္းထြက္ဖုိ႔ရန္ ခက္ခဲလိမ့္မည္။

ဘုရားရွင္ကို ဖူးေမွ်ာ္ရန္ မ်က္မျမင္ မေထရ္ၾကီးတစ္ပါးသည္ လမ္းျပအျဖစ္ တူေတာ္ေမာင္ ကုိရင္ေလးကို လက္ကုိင္ ေတာင္ေ၀ွးကို ဆြဲေစကာ ဘုရားရွင္ရွိရာ အရပ္သုိ႔ သြားသည္။ လမ္းခုလပ္္ ေတာအုပ္ၾကီးထဲေရာက္ေတာ့ သီခ်င္းေလးတေက်ာ္ေက်ာ္နဲ႔ ထင္းေခြ ထင္းခုတ္ေနတဲ့ အမ်ိဳးသမီး အသံေလးကို ၾကားေတာ့ ကုိရင္ေလး မေနႏုိင္ မထုိင္နုိင္ျဖစ္သည္၊ ထုိအမ်ိဳးသမီးေလ၏ အသံ၏ဆြဲငင္အားသည္ ကုိရင္ေလး နားေသာတမွ တဆင့္ ႏွလုံးသားစီသုိ႔ ဆြဲဆန္႔သိမ္းၾကံဳးယူကာ ကုိရင္ေလးလဲ ထုိအသံ၏ကြန္ယက္ထဲမွာ ရုန္းမထြက္ႏုိင္ေအာင္ ျဖစ္ေနေတာ့သည္။ ဦးရီးေတာ္ကို တစ္ပတ္ရုိက္ကာ ခဏေလး အခင္းၾကီးသြားအုန္းမယ္ဆုိျပီး ထြက္သြားလုိက္တာ မၾကာပါဘူး ကုိရင္ေလးလဲ ရေသ့ၾကီးလုိပဲ စ်ာန္ေလွ်ာရျပန္သည္။ အမ်ိဳးသမီး၏အသံေလာက္ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္၏ တကုိယ္လံုး တုန္ခါ ပ်ံ႕ႏွံသြားရေလာက္ေအာင္ တျခား ဘာအသံမွ မရွိဘူးတဲ့။

အမ်ိဳးသမီး၏ ဘာစားမလဲ ဘာလုပ္ေပးရမလဲ၊ ဘာကူညီေပးရမလဲ၊ ယူပါ၊ စားပါ၊ ေသာက္ပါ၊ စသည္ျဖင့္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္၏ အျပဳစု အယုအယ အသံရဲ့ ဒဏ္ကုိ ခံႏုိင္တဲ့ ပုရိသ မရွိသေလာက္ရွား၊ ထုိအသံေအာက္မွာပဲ သာယာၾကသည္၊ ျပိဳလဲၾကသည္။ ယေန႔အင္တာနက္ေခတ္မွာ ပုိလုိ႔ေတာင္ ဆုိးေပါ့၊ လူမျမင္ရ အသံနဲ႔ပဲ ေက်နပ္ေနၾကတာ၊ မျမင္မကန္း မႈံ၀ါး၀ါး စကားလုံးေတြ ဖတ္ျပီး ေလလႈိင္းက အသံကြန္ယက္ေအာက္မွာ ရုန္းမထြက္ႏုိင္သူေတြ သတိသာထား၊ ခါးနာမည္၊ မ်က္ေက်ာတက္မည္၊ မ်က္စိမႈန္မည္၊ ဆီးခ်ဳပ္ ၀မ္းခ်ဳပ္ျဖစ္ျပီး မ်က္စိေတြ ဦးေႏွာက္ေတြ ေရရွည္ သုံးမရျဖစ္သြားမည္။

ကုိယ့္ရွဴးကိုယ္ျပန္ပတ္
ဒီစာကို ဖတ္ျပီး ကေလးမေလးတစ္ေယာက္က ဘုန္းဘုန္းကပဲ ဗုိက္ဆာတယ္ေျပာလုိ႕ ဘာစားခ်င္လဲလုိ႔ေမးတာ ေနာက္ မေမးေတာ့ပါဘူးတဲ့။ ေတာ္ၾကာ တမ်ိဳးထင္ေနမွာစုိးလုိ႔တဲ့-pppppp။ အဲဒါမွ ကုိယ့္စကားနဲ႔ကိုယ္ ျပန္ထိတာပဲ။ ေယာနိေသာ မနသိကာရဆုိတာ အလြန္အေရးၾကီးပါတယ္၊ ေကာင္းတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ေျပာတာ ဆုိတာကို နာသူ ၾကားသူကလဲ သတိရွိဖုိ႔ပဲ။ အေယာနိေသာ မနသိကာရ-မေလ်ာ္တဲ့စိတ္ ၀င္သြားရင္ေတာ့ ကုိယ့္အႏၱရာယ္ကို ကုိယ္တုိင္ပဲ ရွာယူတာပဲ။

(၃) အမ်ဳိးသၼီးတုိ႔၏ အနံ႔၊
အမ်ိဳးသမီး၏အနံ႔သည္လည္း စြမ္းအင္တမ်ိဳးျဖစ္သည္၊ ကြန္ယက္တစ္ခုျဖစ္သည္။ ဣတၳိဂႏၶ- အမ်ိဳးသမီးမ်ား၏ ခႏၶာကုိယ္က ပင္ကုိယ္အနံ႔ကုိ မဆုိလုိ၊ ခႏၶာကိုယ္ကို လိမ္းၾကံထားေသာ သနပ္ခါး၊ ေရေမႊး၊ အေမႊးနံ႕သာ အားလုံးတုိ႔၏ အနံ႔သည္လည္း ဆန္႔က်င္ဘက္ ပုရိသ၏ စိတ္ကို သိမ္းၾကံဳးယူႏုိင္သည္။ တကယ္ေတာ့ ခႏၶာကုိယ္ၾကီး၏ အတြင္းပုိင္းကို ၀င္ၾကည့္လိုက္ရင္ အစာသစ္၊ အစာေဟာင္း၊ မစင္၊ ေသြးပုပ္၊ ျပည္၊ စသည္အားျဖင့္ ျပည့္ေနသည္ကို ေတြ႔ရမည္၊ ထုိ မစင္စသည္တုိ႔ျပည့္ေနေသာ ခႏၶာကုိယ္မွ ထြက္လာေသာ အနံ႕သည္လည္း ဘယ္ေကာင္းႏုိင္မည္နည္း။ တကယ္ေတာ့ ထုိမစင္ေတြ မျမင္ေအာင္ ဖုံးထားသည္၊ ထိုအနံ႔ေတြ မထြက္ေအာင္ လိမ္းၾကံထားသည္။ မစင္အုိၾကီး ေဆးဆုိးပန္းရုိက္ထားသလုိပင္ ျဖစ္သည္။ ညအိပ္ရာ၀င္ ေရွးေခတ္ ဘုရင္မ်ားက က်င္ၾကီးက်င္ငယ္စြန္႕သည္အခါ အုိးထဲကုိ စြန္႔ၾကသည္၊ ထုိအုိးကို အျမင္ၾကည့္ေကာင္းေအာင္ ေဆးဆုိးထားသည္၊ ပန္ခ်ီးဆြဲထားသည္။ အျပင္ကၾကည့္ရင္ေတာ့ ထုိအုိးက သိပ္လွေနသည္၊ အတြင္းမွာ မစင္ေတြ အျပည့္၊ အလားတူပဲ သတၱ၀ါေတြရဲ့ ခႏၶာသည္လည္း အျမင္ေကာင္း အနံ႕ေကာင္းေအာင္ မစင္အုိး ပန္းခ်ီးေရးသလုိ ျပဳျပင္ထားၾကသည္။ ဒါကို ျမင္ေအာင္ ၾကည့္တတ္ဖို႔လုိသည္၊ အ၀ိဇၨာေမွာင္ ပိတ္ကာေလွာင္သျဖင့္ မျမင္မကန္းျဖစ္ေနသူေတြအတြက္ မက္ေမာစရာ တပ္မက္စရာ ျဖစ္ေနသည္၊ အသုဘကို သုဘထင္သည့္ စိတၱ၀ိပလႅာသပင္ျဖစ္သည္။ စိတ္ေဖာက္ျပန္သည္ဟုိဆုိလုိသည္၊ ရူးေနသည္ဟု ဆုိက ပုိမွန္သည္။

အမ်ိဳးသမီးမ်ား၏ ပင္ကုိယ္အနံ႔
မလိမ္းမျခယ္ဘဲ အမ်ိဳးသမီးမ်ား၏ခႏၶာကုိယ္က အနံ႔ ေလးမ်ိဳးထြက္သည္ဟု စာေပမွာ ေတြ႔ရသည္။ (၁) ျမင္းအႏွံ႔ (အႆဂႏၶိနီ), (၂) ဆိပ္အနံ႔-သုိးအနံ႕ (ေမ႑ကဂႏၶိနီ), (၃)ေခြ်းအနံ႔ (ေသဒဂႏၶိနီ), (၄) ေသြးအနံ႔ (ေသာဏိတဂႏၶိနီ) ဟူ၍ ျပထားသည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ထူးျခားသည့္ အမ်ိဳးသမီးမ်ား၏ ကုိယ္ခႏၶာမွ စႏၵကူးအနံ႕ထြက္သည္၊ ပါးစပ္မွ ၾကာပန္းအနံ႔ထြက္သည္ဟူ၍လည္း ဆုိထားသည္။ အနံ႔ႏွင့္ပတ္သက္ျပီး တိရစၦာန္မေတြ၏ ဥတုေသြးအနံ႔ကို ၄ ယူဇနာ (တစ္ယူဇနာ-၆ မုိင္ ခန္႔မွန္းေျခ) ၂၄ မိုင္အကြာအေ၀းမွ တိရစၦာန္အထီးေတြ ခံစားႏုိင္သည္ဟု ဆုိသည္။ စာေပက ဆုိထားေသးသည္မွာ ဒီေလာက္ ဆုိးဆုိး၀ါး၀ါးအနံ႕ထြက္ေနတဲ့ အမ်ိဳးသမီးကို တပ္မက္ မက္ေမာတဲ့ ပုရိသကို အႏၶဗာလ (မုိက္မုိက္ကန္းကန္း) ဟုသတည္း။

သုိ႔ေသာ္လည္း ထုိအမ်ိဳးသမီး၏ အနံ႔သည္ ထုိပုရိသတုိ႔အတြက္ အလြန္ၾကီးမားေသာ စြမ္းအင္ရွိသည္။ ထုိအနံ႔ ရွဴမိသူတုိင္းေသာ ပုရိသတုိ႔ ၾကက္သီးေမႊးညွင္းထၾကသည္ဟု ဆုိသည္။ ေတာင္ျမိဳ႕ မဟာဂႏၶာဆရာေတာ္ၾကီး စာသင္သားဘ၀က ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ေရးခဲ့ဖူးသည္။ သူ၏ တစ္ဘ၀သံသရာ စာအုပ္တြင္ ဖတ္ႏုိင္သည္၊ ထုိကဗ်ာ အစႏွင့္အဆုံး ေမ့ေနသည္၊ အလည္လဲ ေကာင္းေကာင္း မမွတ္မိေတာ့))))))။ သူ စာတက္ရန္ အသြား လမ္းမွာ ေက်ာင္းအမ၏ သမီးတစ္ေယာက္ အနားနားက ျဖတ္ေလွ်ာက္သြားသည္။ သူ႔ကုိမျမင္လုိက္ရေပမဲ့ သူ၏ ကုိယ္ရနံ႔က ၾကက္သီးထသြားသည္ဟု ဆုိသည္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ စပ္ဆုိခဲ့သည္တဲ့။ “ၾကည့္ရုံ ျမင္ရုံအဆိပ္တက္သမုိ႔ သိပ္ခက္သကြဲ႔ အမိတုိ႔ေရ” စေသာ ကဗ်ာျဖစ္သည္။ အၾကည့္ျခင္းစုံလုိက္တာ အဆိပ္တက္သြားႏုိင္သည္။ ဒိ႒၀ိသေျမြ၊ ထိလုိက္တာနဲ႔ အဆိပ္တက္သည့္ ဖု႒၀ိသေျမြဟု စသျဖင့္ အဆိပ္ျပင္းသည္၊ စြမ္းအားၾကီးသည္။ ထုိစြမ္းအားၾကီးတဲ့ ကြန္ယက္၊ အဆိပ္တုိ႔မွ ကာကြယ္ရန္ ဘုရားရွင္က သူ႔တပည့္ေတြအား အသုဘကမၼ႒ာန္းတရား၊ ၃၂ ပါးေကာ႒ာသတုိ႔အေၾကာင္း အၾကိမ္မ်ားစြာ ေဟာၾကားခဲ့သည္။

(၄) အမ်ဳိးသၼီးတုိ႔၏ အႏွစ္
အမ်ိဳးသမီးတုိ႔၏ အႏွစ္ဆုိတာ ဣတၳိရသ- ရသာရုံကုိဆုိလုိသည္။ အစ္ကိုေရ၊ ေမာင္ေရ၊ ကုိကုိေရ၊ ေမာင္ေမာင္ေရ ဘာမ်ား အကူညီေပးရမလဲ၊ ဘာလုပ္ေပးရမလဲ ဆုိတဲ့ အသံေလးကို ၾကားရျခင္းတည္းဟူေသာ ရသ (အႏွစ္)၊ ခံစားျခင္းဟုေသာ ရသ (အႏွစ္)သည္ ဣတၳိရသ မည္၏။ ထုိအမ်ိဳးမ်ား၏ စားဖြယ္ ေသာက္ဖြယ္မ်ားျဖင့္ ျပဳစုျခင္းသည္လည္း ဣတၳိရသ မည္သည္။ ဆန္႔က်င္ဘက္ ပုရိသတုိ႔သည္ ထုိအမ်ိဳးသမီးမ်ား၏ ကုိယ္တုိင္ကုိယ္က် ျပဳစုျခင္းကိုပဲ မဓုရ-ပ်ားရည္လုိ ခ်ိဳျမိန္ျမိန္ ရွိလွသည္။ ထုိသုိ႔ အမ်ိဳးသမီးမ်ား၏ အျပဳစု အယုအယေၾကာင့္ ပ်က္စီးျခင္းသုိ႔ ေရာက္ရသည္။

ဘုရားေလာင္းဘ၀ ျဖစ္စဥ္တစ္ခုမွာ တကၠသုိလ္ျပည္ၾကီးကို ထီနန္းမင္းလုပ္ အုပ္ခ်ဳပ္ရန္ဆုိျပီး သူငယ္ခ်င္း ငါးေယာက္ လက္နက္ကုိယ္စီ ကုိင္ေဆာင္ျပီး ဘုရားေလာင္းကို ျခံရံလွ်က္ ထြက္လာခဲ့ရာ၊ တစ္ေနရာေရာက္ေတာ့ သိပ္လွ သိပ္ေခ်ာတဲ့ အလွပုိင္ရွင္ မိန္းကေလးေတြကို ျမင္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္း ငါးေယာက္ထဲက တစ္ေယာက္ ထုိအလွပေတြရဲ့အာရုံကြန္ယက္ကေန မခြဲႏုိင္မခြါႏုိင္ျဖစ္၍ ဘုရားေလာင္းက ဆုံးမတဲ့ၾကားက ေနခဲ့သည္၊ သိပ္မၾကာပါ ဘီလူးမေလးေတြရဲ့ အစာ ျဖစ္သြားရသည္။ တေနရာေတာ့ ထုိဘီလူးမေလးေတြကပဲ မိန္းမလွေလးဖန္ဆင္းက ဂီတသံေလးေပးျပီး ဆြဲေဆာင္ျပန္၊ တစ္ေယာက္က်န္ခဲ့သည္၊ ဤနည္းအားျဖင့္ တစ္ေနရာေရာက္ေတာ့ စားေကာင္း ေသာက္ဖြယ္ေတြနဲ႔ မိန္းမလွေလေတြက ဧည့္ခံျပန္၊ ထုိစားဖြယ္အာရုံရသ၊ မိန္းမလွေလးေတြရဲ့ အျပဳစု အယုအယရသကို မက္ေမာ၍ ထုိကြန္ယက္က ရုန္းမထြက္ႏုိင္တဲ့ တစ္ေယာက္လဲ အရုိးပဲ က်န္ေတာ့သည္။ ငါးေယာက္လုံး အမ်ိဳးသမီး၏ စြမ္းအင္၊ အားငါးမ်ိဳးေအာက္မွာ တစ္ေယာက္ျပီးတစ္ေယာက္ ျပိဳလဲျပီး ပ်က္စီးသြားၾကသည္။ ဘုရားေလာင္းကေတာ့ ပညာရွိပီပီ မိမိရဲ့ မ်က္စိ, နား, ႏွာတုိ႔ကို ထိန္းခ်ဳပ္ႏုိင္ခဲ့သျဖင့္ ထုိအမ်ိဳးသမီးအာရုံ၊ စြမ္းအင္၊ ကြန္ယက္ေတြကို ေက်ာ္လြားႏုိင္ခဲ့သျဖင့္ ထီးနန္းကို ပုိင္ဆုိင္ခဲ့ရဖူးသည္။

(၅) အမ်ဳိးသၼီးတုိ႔၏ အေတြ႔
အမ်ိဳးသမီးစြမ္းအင္၊ အား၊ ကြန္ယက္ထဲမွာေတာ့ ဣတၳိေဖာ႒ဗၺက ပုိျပီး ျပင္းထန္မည္ထင္ပါသည္။ အထက္မွာ ျပထားတဲ့ ဇာတ္လမ္းထဲက သူငယ္ခ်င္းငါးေယာက္မွာ တစ္ေယာက္ေသာ သူက ဣတၳိသမၹႆ-အမ်ိဳးသမီးအေတြ႕အထိကို အားသန္သူ ျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အဆင္း၊ အသံ၊ အနံ႔၊ အစားအစာတုိ႔ကို ေက်ာ္လြားႏုိင္ခဲ့ေပမဲ့ ေနာက္ဆုံး အမ်ိဳးသမီးေလးေတြရဲ့ အထိအေတြ႕ေအာက္မွာ ျပိဳလဲခဲ့ရသည္။ အမ်ိဳးသမီး၏ အသားေတာင္မဟုတ္ သူမ၏ အ၀တ္အစား ဆံပင္ စသည္ တခုခုနဲ႔ ထိမိလုိက္ရင္ေတာင္မွ ၾကက္သီးထသြားႏုိင္သည္။

တခါက အလြန္ရုပ္ဆုိးေသာ ပဥၥပါပီဆုိတဲ့ အလြန္ဆင္းရဲ့ အမ်ိဳးသမီးေလးတစ္ေယာက္ ရွိခဲ့ဖူးတယ္၊ လက္,ေျခ, မ်က္စိ, ႏွာေခါင္း, ပါးစပ္ ငါးခုလုံးက အလြန္အက်ည္းတန္ျပီး ၾကည့္ရဆုိးေသာေၾကာင့္ ပဥၥပါပီလုိ႔ နာမည္ရထားတယ္၊ သုိ႕ေသာ္လည္း အရင္ဘ၀က ပေစၥကဗုဒၶါကုိ ေျမညွပ္လွဴခဲ့ဖူးလုိ႔ ပဥၥပါပီဘ၀မွာ အလြန္ႏုညံ့ေသာ အသားရည္ကို ပုိင္ဆုိင္သူျဖစ္သည္။ တစ္ေန႔မွာေတာ့ ဗာရာဏသီမင္းၾကီး တုိင္းခန္းလွည့္လည္ခ်ိန္ ဆင္းရဲသားမေလး ပဥၥပါပီက ကေလးေတြနဲ႔အတူ ကစားရင္းက အနားေရာက္လာေသာ ဘုရင့္လက္ကုိ ကုိင္မိရက္သား ျဖစ္သြားတယ္၊ ထုိကေလးမ အကုိင္ခံလုိက္ရေသာ ဘုရင္ၾကီခင္မ်ား ကေလးမေလးရဲ့ အေတြ႔အထိကို မခံႏုိင္ျဖစ္ရသည္။ ထုိကေလးမေလး၏ အေတြ႔ထိသည္ ထိမိသူတုိင္း ပင္ကုိယ္စိတ္ေပ်ာက္ျပီး ရူးသြပ္သြားႏုိင္သည္အထိ ဆြဲငင္အားေကာင္းသည္။ ဘုရင္ၾကီးလဲ ထိုအေတြ႔ကြန္ယက္ကေန ရုန္းမထြက္ႏုိင္ျဖစ္ရသည္၊ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ရုပ္ဆုိးေပမဲ့ နုဳးညံ့ေသာ အေတြ႕ပုိင္ရွင္သည္ ဗာရာဏသီဘုရင္၏ မိဖုရားတစ္ပါး ျဖစ္လာသည္။

ဒီေလာက္အင္အားၾကီးတဲ့ အႏၱရာယ္ကို ဘုရားရွင္က သာသနာေတာ္ကို ဆက္လက္ ထမ္းေဆာင္ၾကမည့္ သူ႕တပည့္ေတြအတြက္ အထူးတလည္ ေဟာထားသည္၊ သာသနာကို ပုိ၍အသက္ရွည္ေအာင္ ထမ္းေဆာင္ႏုိင္သည္မွာလဲ တပည့္ ရဟန္းေယာက်္ားမ်ားသာ ျဖစ္သည္၊ အမ်ိဳးသမီးမ်ားက အမ်ိဳးသားေလာက္ ထမ္းေဆာင္ႏုိင္ၾကမည္မဟုတ္သလုိ ထုိအမ်ိဳးသား ရဟန္းေတာ္ေတြအတြက္ အႏၱရာယ္ၾကီးတစ္ခုလုိ ျဖစ္ေနသည္၊ ဘုရားရွင္းက “အရက္၊ မိန္းမ၊ ေငြ တုိ႔သည္ ရဟန္းေတာ္မ်ားအတြက္ အလြန္အႏၱရာယ္ၾကီးသည္”ဟု ဆုိထားသည္။

အင္းအား၊ စြမ္းအင္၊ ကြန္ယက္မ်ားကို ကာကြယ္နည္း
ဘုရားရွင္က သူ႔တပည့္ ရဟန္းေတာ္ေတြကို အဲဒီ အႏၱရာယ္ၾကီးတဲ့ ကြန္ယက္ကေန လြတ္ေအာင္ နည္းမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ေဟာၾကားခဲ့သည္။ “စကၡဳနာ သံ၀ေရာ သာဓု၊ သာဓု ေသာေတန သံ၀ေရာ” အစခ်ီေသာ ဂါထာျဖင့္လဲ မ်က္စိ၊ နား၊ ႏွာ၊ လွ်ာ၊ ကုိယ္ ဒြါရ အေပါက္တုိ႔ကို လုံေအာင္ ပိတ္ဖုိ႔ႏွင့္ သတိျဖင့္ ထုိအေပါက္မ်ားမွ ၀င္လာသမွ် အာရုံအႏၱရာယ္တုိ႔ကို ေစာင့္ၾကည့္ဖုိ႔မွာသည္။ ထုိသုိ႔ ပိတ္ဆုိ႔ႏုိင္ျခင္း သတိျဖင့္ေစာင့္စည္းျခင္းသည္ အခုေရးမက ေနာင္ေအးရဖုိ႔ ဘ၀တာရွည္ ေကာင္းျမတ္လွေလ၏။

အ၀တ္အစား ၀တ္ဆင္တာေတာင္ အမ်ိဳးသမီးရန္မွ ကာကြယ္ရန္ ဆံပင္ကို ဖ်က္ျခင္း၊ အ၀တ္အစားကိုလဲ အေၾကာင္းအၾကား မ၀တ္ျခင္း၊ လယ္ကြင္းကဲ့သုိ႔ လုိင္းမ်ားေဖာ္၍ ၀တ္ေစျခင္း၊ ပုခုံးတစ္ဖက္ကို ဖုံးလြမ္းျခင္း စသည္ျဖင့္ အမ်ိဳးသမီးမ်ား သာယာဖြယ္ မျဖစ္ေအာင္ ကိသာစိတ္မျဖစ္ေအာင္ ဒီဇုိင္း ထြင္ေပးရသည္။ မိေထြးေတာ္ေဂါတမီ ဘုရားရွင္ထံ ရဟန္းမ ျဖစ္ခြင့္ေတာင္းေသာအခါ ရဟန္းေတာ္မ်ားအတြက္ အႏၱရာယ္ကို ျဖစ္ေစေသာ ၾကီးမာေသာ အင္းအားငါးပါးရွိေသာေၾကာင့္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားကို သာသနာေတာ္အတြင္း ရဟန္းမ အျဖစ္ ခြင့္ျပဳရန္ ျငင္းဆုိခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

အမ်ိဳးသမီးမ်ားႏွင့္ ဆက္ဆံရာတြင္ အေမအရြယ္ အေမစိတ္၊ အေဒၚအရြယ္ အေဒၚစိတ္၊ အစ္မအရြယ္၊ ႏွမအရြယ္မ်ားကို အစ္မစိတ္ ႏွမစိတ္ ထားရမည္ ျဖစသည္။ အရွင္အာနႏၵာက “အမ်ိဳးသမီးမ်ားအေပၚ ဘယ္လုိဆက္ဆံရမလဲဘုရား“ ဟု ဘုရားရွင္အားေမးေတာ့၊ မျမင္ေအာင္ေနတဲ့၊ မၾကည့္နဲ႔ေပါ့၊ ၾကည့္မိတာနဲ႔ အဆိပ္မိသြားမည္။ အကယ္၍ မျဖစ္မေန ျမင္ေတြ႔ေနရရင္ေကာ ဆုိေတာ့ စကားမေျပာနဲ႕တဲ့၊ အသံရဲ့အားအင္ကို သာယာမိမွာစုိးရိမ္ဟန္ရွိ၊ စကားေျပာခြင့္ ၾကံဳလာခဲ့ရင္ေကာ ဆုိေတာ့ သတိ အျမဲရွိတဲ့။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အရာရာ၀ယ္ သတိသည္ အေရးၾကီး၏ ပုိသည္မရွိ၊ လုိေနသည္သာပဲ ရွိသည္။

အဆိပ္ျပင္းေျမြ

ေတာင္ျမိဳ႕မဟာဂႏၶာဆရာေတာ္ၾကီးက အမ်ိဳးသမီးမ်ား အင္အား၊ စြမ္းအင္၊ ကြန္ယက္တုိ႔ကို အဆိပ္ျပင္းေသာ ေျမြဟူ၍ တင္စားျပီး သတိေပးေျပာထားေသးသည္။ ကဗ်ာေလးျဖင့္ သတိေပးထားသည္။

ၾကည့္ရုံျမင္ရုံ အဆိပ္တက္သမုိ႔ သိပ္ခက္သဟဲ့ ၾကည့္ဘုိ႔ကုိ၊
စိတ္ပ်က္သကြဲ႕ ထိဖုိ႔ဆိုလွ်င္ အမိတုိ႔လုိ ေျမြအမ်ိဳး။
ႏွာေခါင္းေလႏွင့္ အမႈတ္ခံလွ်င္ တမဟုတ္အျမန္ ေသတတ္ပါသတဲ့ဗ်ိဳး။
ကိုက္မ်ားကိုက္က ငုိက္ဆုိက္ေနမည္၊ ကတုိက္ကရုိက္ ေသမည္ အျဖစ္ဆုိး၊
မုိက္မုိက္ေပြလီ ဥာဏ္သူခုိးျဖင့္ ၾကံဆုိးၾကံႏွင့္ အသင့္ေရွာင္၊
“အသုဘ”ေခၚ ေဆးေတာ္ၾကီး မေႏွးေဖာ္ျပီး သုံးစြဲပါေလေမာင္။
ငါတုိ႔ဘုရား အေလာင္းေတာ္ေတာင္ပင္ ေၾကာင္းမေလွ်ာ္ေပါင္ မိဖုရားႏွင့္
ၾကည့္မွားသျဖင့္ မသင့္ဥာဏ္ေတြျခယ္၊ အက်င့္စ်ာန္ေတြ ကြယ္။
ေျမြအမ်ိဳးေၾကာင့္ တန္ခုိးျပယ္လွ်င္ အမ်ိဳးအႏြယ္ မွိန္သတဲ့ပါတဲ့ေလး ။ (တစ္ဘ၀သံသရာ)

ထုိ႔အတူပဲ ေယာက်ာ္းေတြမွာလဲ အမ်ိဳးသမီးေတြ အတြက္ အင္အားငါးပါးရွိသည္။ အမ်ိဳးသားမ်ား၏ အဆင္း၊ အသံ၊ အနံ႕၊ အႏွစ္ (ရသ)၊ အေတြ႕အထိတုိ႔သည္ အရည္အေသြး ငါးမ်ိဳး၊ ကြန္ယက္၊ အေႏွာင္ဖြဲ႔မ်ားသည္လဲ အမ်ိဳးသမီးမ်ားအတြက္ အဆိပ္ျပင္းေျမြမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ေျမြကိုက္လုိ႔ ကုသဖုိ႕ လြယ္ေပမဲ့ အခ်စ္အဆိပ္ျပင္းေျမြအကုိက္ခံရရင္ေတာ့ ကုသဖုိ႔ မလြယ္။ သုိ႕ေသာ္ ဘုရားရွင္ရဲ့ ကုသတဲ့နည္းကေတာ့ “အသုဘ”ေခၚ ေဆးေတာ္ၾကီး မေႏွးေဖာ္ျပီး သုံးစြဲပါေလေမာင္” ဟူ၍ပင္တည္းးး။


ဒီပုိ႔စ္သည္ သံသရာ၀ဋ္ဆင္းရဲမွ လြတ္လုိေသာ ရဟန္းေတာ္မ်ား၊ အမ်ိဳးသားမ်ားႏွင့္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားကုိ ရည္ရြယ္သည္။

က်မ္းကိုး---
အဂၤုတၱရနိကာယ၊ ၎ အ႒ကထာ
သံယုတၱနိကာယ၊ အ႒ကထာ
၀ိနည္း
ဒီဃနိကာယ၊
ဓမၼပဒ၊ အ႒ကထာ
ဇာတကပါဠိ၊ အ႒ကထာ
တစ္ဘ၀သံသရာ၊
သီတဂူဆရာေတာ္ ေဟာတရား။

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ
သီတဂူစတား
၂၃-၉-၂၀၁၂

Posted in: ေဆာင္းပါး