အလွဳရွင္ ဂုဏ္ရည္

စာမိတ္ဆက္
ဒီပုိ႔စ္ေလး ေရးျဖစ္ဖုိ႔ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ကထဲက အစျပိဳးခဲ့သည္။ အဒီအခ်ိန္ စာေရးသူလဲ စာတေစာင္ ေပတေစာင္အျဖစ္ ေရးေလ့ေရးထ မရွိခဲ့ ေပမဲ့ ကိုယ့္ရဲ့ မွတ္တမ္း (ဒုိင္ယာရီ) တြင္ေတာ့ ေရးေလ့ရွိသည္၊ မွတ္တမ္းတင္ေလ့ရွိသည္။ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္က သီတဂူဆရာေတာ္ၾကီး အိႏၵိယတကၠသိုလ္ၾကီးတခုခုတြင္ ပညာသင္ဖုိ႔ရန္ ေစလြတ္သည္။ ပူေနးတကၠသိုလ္၊ ကာလကတၱားတကၠသိုလ္၊ ဘုံေဘ တကၠသိုလ္ႏွင့္ မဒၵရစ္ (ခ်န္ႏႈိင္း) တကၠသိုလ္ ၄ ခုတြင္ တခုခုတက္ဖုိ႔ရန္ ညႊန္ၾကားသည္။ သူငယ္ခ်င္းမ်ားက ပူေနးတကၠသိုလ္တြင္ တက္ခြင့္ရရန္ ေဆာင္ရြက္ေပးသျဖင့္ ထုိတကၠသိုလ္တက္ခြင့္ရသည္။ တကၠသိုလ္ အမ္ေအတန္း ဒုတိတယႏွစ္ တက္ရင္း သီတဂူစတား အမည္ရွိ ဘေလာ့ဂ္တစ္ခု ဖန္တီးကာ စာ (ပုိ႕စ္) မ်ား စတင္ေရးျဖစ္ခဲ့သည္။ စာမေရးတတ္ သက္ပုံသက္ညႊန္းမႏုိင္ႏွင္းေသာ မိမိအဖုိ႔ ပုိ႔စ္တစ္ခု ျဖစ္ေပၚလာဖုိ႔ရာ အလြန္ခက္ခဲခဲ့သည္။ သုိ႔ေသာ္ ေရးခ်င္တဲ့ ဆႏၵေလးတစ္ခုတည္းနဲ႔ ဘယ္သူေတြ ဘာေျပာေျပာ၊ ေ၀ဖန္ခ်င္တာ ေ၀ဖန္ပါေစ့ ဆုိျပီး ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်ကာ ေရးျဖစ္ခဲ့သည္။ ေ၀ဖန္ေပါင္းမ်ားစြာလည္း ခံရဖူးသည္။ အခုခ်ိန္အထိ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေက်နပ္ေလာက္ေအာင္ မေရးႏုိင္ေသး။ ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဖတ္ရင္း ေရးရင္း ေလ့က်င့္ရင္းျဖင့္ အသိပညာ ဗဟုသုတမ်ာ ရလုိက္ျခင္းက ကိုယ့္အတြက္ အျမတ္ပဲ၊ ကိုယ္အတြက္ အခြင့္အေရးပဲ ဟူ၍ ေတြးကာ ေက်နပ္ရေတာ့သည္။

အလွဴရွင္ဂုဏ္ရည္
အလွဴရွင္ဂုဏ္ရည္ ပုိ႔စ္တစ္ခု ေရးဖုိ႔က အိႏၵိယပညာေတာ္သင္ မလာခင္ေလးမွာပဲ နာဂစ္ဒဏ္ေၾကာင့္ ေသေၾကပ်က္စီး ဆုံးရံႈးသြားေသာ ေနရာေဒသမ်ားဆီသုိ႔ သြားေရာက္ၾကည့္ရႈျပီး ခ်က္ခ်င္း ကယ္ဆယ္ေရးေတြ ေဆာင္ရြက္ေနေသာ သီတဂူဆရာေတာ္ၾကီး၏ အလွဴေတာ္မ်ားကိုၾကည့္ျပီး စိတ္ကူးထဲမွာ အလွဴရွင္မ်ား၏ ဂုဏ္ရည္ ဆုိတဲ့ အေတြးတစ္ခု ၀င္ခဲ့ဖူးသည္၊ သုိ႔ေသာ္ စာအျဖစ္ မေရးျဖစ္ခဲ့။ ၂၃-၁၀-၂၀၁၀ ေန႔က ဒုတိယအၾကိမ္ ထုိအေတြးတစ္ခု ၀င္လာျပန္သည္၊ တိုက်ိဳ ဂ်ပန္မွ ျမန္မာ အလွဴရွင္တဦးက သီတဂူဆရာေတာ္ၾကီး၏ ဘာသာေရး လူမႈေရးေတြကို အမွန္တကယ္ အားၾကိဳးမန္တက္ ေဆာင္ရြက္ေနသည္ကို ယုံၾကည္သျဖင့္ ဆရာေတာ္ၾကီးကို ကိုယ္တုိင္ မဖူး မေတြ႕ရေသးေသာ္လည္း ယုံၾကည္မႈတစ္ခုတည္းနဲ႔ အလြန္မ်ားျပားလွတဲ့ သိန္း ရာႏွင့္ခ်ီေသာ ေငြပမာဏကို စြန္႔လြတ္ႏုိင္ခဲ့သည္။ ထုိနည္းတူစြာ ဆရာေတာ္ၾကီးေက်ာင္းမွာ ရွိသည္ျဖစ္ေစ မရွိသည္ျဖစ္ေစ အနယ္နယ္ အရပ္ရပ္မွ အလွဴရွင္မ်ားသည္ ေဆးရုံအလွဴေတာ္၊ ေရ အလွဴေတာ္၊ တကၠသိုလ္မ်ား အလွဴေတာ္ႏွင့္ အျခားလူမႈေရး အလွဴေတာ္မ်ားကို မိမိတုိ႔ ကိုယ္အား ဥာဏ္အား တုိ႔ျဖင့္ ရွာေဖြ စုေဆာင္းထားေသာ စည္းစိမ္တုိ႔ကို ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္း မစား မသုံးဘဲ သာသနာေတာ္အတြက္ ရက္ရက္ေရာေရာ စြန္႔လြတ္ႏုိင္ၾကသည္မွာ ယုံၾကည္မႈ သဒၶါပင္ျဖစ္ပါသည္။

‘‘ ဒကာ ဒကာမေတြက တုိ႔ကို အစုလုိက္ အျပဳံလုိက္ ရက္ရက္ေရာေရာ ေပးကမ္း လွဴဒါန္းၾကတယ္ဆုိတာ သာသနာေတာ္ႏွင့္ သာသနာေတာ္ၾကီးအတြက္ အမွန္တကယ္ အလုပ္ လုပ္ေနတာကို ယုံၾကည္လုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္’’ ဟု သီတဂူဆရာေတာ္ၾကီး မိန္႔ဖူးသည္။ သဒၶါ ဇာေတာ ဥပသကၤမိ- ထုိ ယုံၾကည္ခ်က္ျဖင့္ ငါ့ထံ ေရာက္လာၾကျခင္းျဖစ္တယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ သာသနာျပဳလုပ္ငန္း လုပ္တဲ့ကိစၥမွာ စိတ္ဓာတ္ျမင့္မားမႈ (mind power) ရွိေနဖုိ႔ဆုိတာ အလြန္အေရးၾကီးပါတယ္။ ကိုယ္က သာသနာအတြက္ အမွန္တကယ္ အလုပ္လုပ္ေနရင္ ဒကာ ဒကာမ (အလွဴရွင္ေတြ)က ေနာက္က လုိက္လာဖုိ႔ အဆင္သင့္ ျဖစ္ေနၾကပါတယ္။ ကုိယ္က အမွန္တကယ္ အလုပ္ လုပ္ေနဖုိ႔ပဲ လုိပါတယ္။

ထုိ သဒၶါတရားအလြန္ေကာင္းေသာ အလွဴရွင္မ်ားအေၾကာင္း ေတြးရင္း ငယ္ငယ္က ဖတ္ဖူး ေလ့လာခဲ့ဖူးတဲ့ စာေပထဲက စာပုိဒ္ကေလး အခ်ိဳ႕ကို သတိရလုိက္မိပါတယ္။

ငယ္ငယ္ဘ၀ကေလ့လာခဲ့ေသာ စာေပ
အမွန္၀န္ခံရရင္ စာေရးသူတုိ႔ ၁၅ ႏွစ္သားအရြယ္ သာမေဏေက်ာ္စာေမးပြဲမ်ား ၀င္စဥ္က ကိုယ္ေလ့လာေနေသာ စာေပေတြကို ေန႔စဥ္ဘ၀မွာ ဘယ္လုိ အသုံးခ်မလဲ (how to apply in our daily life) ဆိုတာ ေကာင္းေကာင္း မသိခဲ့ပါ။ မွန္၏ စာသင္တုိက္ၾကီးက ေပးလုိက္ေသာ သခၤန္းစာအားလုံးသည္ သိုမွီးသိမ္းဆည္းထားဖုိ႔ မဟုတ္၊ စာေမးပြဲ ေအာင္ရုံႏွင့္ ဘြဲ႕ဒီဂရီမ်ား ရဖုိ႔ သက္သက္မဟုတ္၊ ထုိစာေပျဖင့္ ေန႔စဥ္ဘ၀ အသုံးခ်ဖို႔ပဲ ျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ ငယ္ရြယ္ေသာ စာေရးသူမွာေတာ့ ထုိစာသင္တုိက္ၾကီး၏ ရည္ရြယ္ခ်က္ကို မလုိက္ႏုိ္င္ခဲ့၊ အရြယ္ရလာတာနဲ႕အမွ် ငယ္ငယ္က ေလ့လာ ဆည္းပူးခဲ့ေသာ စာေပေတြရဲ့ သေဘာတရားေတြကို တေျဖးေျဖး နားလည္လာသည္၊ အသုံးခ်ရေကာင္းမွန္း သိလာသည္။ စာေပက အလွဴရွင္ ဂုဏ္ရည္ႏွင့္ပတ္သက္ျပီး ေျပာထားတာေလးေတြရွိပါတယ္။

အဂၤါ (၃)ပါးႏွင့္ျပည့္စုံသူကို သဒၶါတရားရွိေသာ၊ သာသနာေတာ္၌ ၾကည္ညိဳေသာ အလွဴရွင္မည္၏။
ထုိသုံးပါတုိ႔ကား----
၁။ မုိင္ေပါင္း ဘယ္ေလာက္ ေ၀းေ၀း ကိုယ္က်င့္တရားရွိေသာ သီလ၀ႏၱ အရွင္ျမတ္မ်ားကို သြားေရာက္ ဖူးေမွ်ာ္လုိေသာ ဆႏၵရွိျခင္း။
၂။ သူေတာ္ေကာင္းတရားတုိ႔ကို နာယူလုိေသာ ဆႏၵရွိျခင္းႏွင့္
၃။ အလွဴဒါန ေပးကမ္းစြန္႔ၾကဲျခင္းတုိ႔၌ ေမြ႕ေလ်ာ္ေပ်ာ္ပုိက္ျခင္း တုိ႔ျဖစ္သည္။

ဒႆနကာေမာ သီလ၀တံ၊ သဒၶမၼံ ေသာတုမိစၦတိ။
၀ိနေယ မေစၦရမလံ၊ သေ၀ သေဒၶါ တိ ၀ုစၥတိ။ (အံ-၁-တိဌာနသုတ္၊ ႏွာ ၁၄၉)

ထိုသုံးပါးဂုဏ္ရွိသူကို သဒၶါတရားရွိသူ၊ သာသနာေတာ္၌ ၾကည္ညိုသူ အလွဴရွင္ဟူ၍ ဆုိအပ္၏။ ထုိလွဴရွင္ ဂုဏ္သုံးပုဒ္တြင္ နံပါတ္ ၃ အလွဴဒါန၊ ေပးကမ္း၊ စြန္႔ၾကဲ၊ ေ၀ငွျခင္းတုိ႔၌ ေမြ႕ေလ်ာ္သူကို စာက ေအာက္ပါဂုဏ္ရည္ တုိ႔ျဖင့္ ေဖာ္ညႊန္းထားသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ဒါန ဂုဏ္ရည္ဟူ၍လည္း ဆုိႏုိင္ပါသည္။

ဒါနဂုဏ္ရည္မ်ား
၁။ မုတၱစာေဂါ ပယတပါဏိ-လြတ္လြတ္ကြ်ကြ်တ္ စြန္႕ၾကဲသည္ျဖစ္၍ ေဆးေၾကာအပ္ျပီးေသာ လက္ရွိသူ။
၂။ ေ၀ါႆဂၢရေတာ- စြန္႔လြတ္ျခင္း၌ ေပ်ာ္သည္၊ ေမြ႕ေလ်ာ္ျခင္း။
၃။ ယာစေယာေဂါ -ေတာင္းခံျခင္းငွါ သင့္သည္။
၄။ ဒါနသံ၀ိဘာဂရေတာ- ေပးလွဴ ေ၀ဖန္ ခန္႕ခြဲ စီမံမႈ၌ ေပ်ာ္ပုိက္သည္။
၅။ ၀ိဂတမလမေစၦရ-ကင္းေသာ မေစၦရ အညစ္ေၾကးရွိသူ။

မုတၱစာေဂါ ပယတပါဏိ- လြတ္လြတ္ကြ်ကြ်တ္ စြန္႕ၾကဲသည္ျဖစ္၍ ေဆးေၾကာအပ္ျပီးေသာ လက္ရွိသူ။ ၂၀-၁၀-၂၀၁၀ ေန႔က ေရႊဥရာစုသစ္ရဲ့ ေမြးေန႔ပြဲ အလွဴတစ္ခု သီတဂူကမၻာ့ဗုဒၶတကၠသိုလ္ ရန္ကုန္မွာ က်င္းပခဲ့သည္၊ ေက်ာင္းအမ ေဒၚေရႊဥက ထုိေမြးေန႔ပြဲ အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ သီတဂူကမၻာ့ဗုဒၶတကၠသုိလ္ (ရန္ကုန္) မဟာသႏၱိပါတ အစည္းေ၀းခန္းမေဆာင္ အတြက္ သိန္း ၅၀၀ က်ပ္လွဴဒါန္းပြဲႏွင့္ ပင့္သံဃာ ၂၀ တုိ႔အား တပါးလွ်င္ အေမရိကန္ ေဒၚလာ ၁၀၀ စီ လွဴဒါန္းပြဲ က်င္းပခဲ့သည္။ ထုိပြဲတြင္ သီတဂူဆရာေတာ္ၾကီးက ဒါန ဂုဏ္ရည္အေၾကာင္း ထည့္ေျပာသြားရာ၀ယ္ ပယတပါဏိ ပုဒ္ႏွင့္ ဒါနသံ၀ိဘာဂ ရေတာ ပုဒ္ ၂ ပုဒ္ကို ထည့္ အသုံးခ်သြာတာ ေတြ႔လုိက္ရပါတယ္။ ငယ္ငယ္က ေလ့လာထားခဲ့ဖူးေပမဲ့ ဤကဲ့သုိ႔ အသုံးခ်ရေကာင္းမွန္း မိသိခဲ့။ ဆရာေတာ္ အသုံးခ်ျပီး ေျပာသြားတာကို အလြန္ပဲ ႏွစ္ျခိဳက္မိခဲ့ပါတယ္။

‘‘ လက္ဆုိတာ ယူျခင္း ေပးျခင္း စြန္႔လြတ္ျခင္း မွ်ေ၀ျခင္း ကိစၥရွိပါတယ္။ ယူျခင္းသည္ ေလာဘ (attach or craving )ႏွင့္ မစၦရိယ- သိမ္းဆည္းထားျခင္း ဆုပ္ကိုင္ထား (keeping firmly) ႏွင့္ ထုိေလာဘ ႏွင့္ မစၦရိယကို စြန္႔လြတ္ျခင္းျဖင့္ ေပးကမ္းျခင္း မွ်ေ၀ျခင္း’’ ဟု ဆုိပါတယ္။ ထိုေလာဘ၊ မစၦရိယ စတဲ့ ကိေလသာ အညစ္ေၾကးမွ ကင္းေသာ လက္ရွိသူ၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ ပယတပါဏိ ဆုိတာ ထုိကိေလသာမွ လြတ္ေသာ ျဖဴစင္ သန္႔ရွင္းေသာ လက္ရွိသူ ဟု ဆုိလုိသည္။
အ႒ကထာကေတာ့ ပယတပါဏီတိ ေဓာတဟေတၳာ။ ဆုိလုိသည္မွာ သဒၶါတရားမရွိသူ၏ လက္ကို အၾကိမ္တရာ ေဆးေၾကာေသာ္လည္း မလိနဟေတၳာ- အညစ္ေၾကးမစင္ မသန္႔စင္ေသာ လက္ရွိသူ။ သဒၶါတရားရွိသူ၏ လက္သည္ကား အလွဴဒါန စြန္႔လြန္ျခင္း၌ ေပ်ာ္ပုိက္ေနေသာေၾကာင့္ ပကတိ လက္မွာ ေခ်း အညစ္ေၾကး ေပေနေသာ္လည္း ေဓာတ ဟေတၳာ- စင္ၾကယ္ေသာ လက္ရွိသူဟူ၍ ဆုိပါသည္။

တတိယအၾကိမ္ ေရးဖုိ႔ အၾကံျဖစ္ေပၚလာျခင္းကေတာ့ ေဒၚေရြဥရဲ့ သိန္း ၅၀၀ က်ပ္အလွဴ၊ ဒီပုိ႕စ္ ေရးေနစဥ္မွာပဲ ကေနဒါက မသင္းသင္းယုႏွင့္ သူငယ္ခ်င္းတစုကလည္း ဆရာေတာ္ၾကီး၏ လူမႈကယ္ဆယ္ေရးေတြကို အားက် ၾကည္ညိဳလြန္းလို႔ ဟုိးးးးးးးတျပည္တရြာကေန လာလွဴလုိက္ၾကေသးသည္။ ယုံၾကည္မႈ၏ စြမ္းအားပင္ ျဖစ္ပါည္။

ဒါနသံ၀ိဘာဂရေတာ- ေပးလွဴ ေ၀ဖန္ ခန္႕ခြဲ စီမံမႈ၌ ေပ်ာ္ပုိက္သည္။ ဒါနဆုိတဲ့ပုဒ္ကို အမ်ားစုက ေပးလွဴလုိ႔ ဘာသာေရးနယ္ပယ္က စကားရပ္ျဖင့္ ျပန္ဆုိၾကေပလိမ့္မည္၊ သီတဂူဆရာေတာ္ၾကီး၏ ေဟာခ်က္ ေျပာခ်က္တုိ႔သည္ အဘယ့္ေၾကာင့္ လူေတြရဲ့ ႏွလုံးသားထဲ၌ ထိထိမိမိ ေရာက္ေစႏုိင္သနည္း ဆုိေသာ္-ဆရာေတာ္ၾကီးသည္ လူသားတုိ႔ ေ၀ါဟာရ အသုံးအႏႈန္းမ်ားျဖင့္ တသားတည္းက်ေအာင္ အသုံးျပဳေသာေၾကာင့္ ဘ၀ႏွင့္တထပ္တည္းက်သည္ဟု ဆုိရေပမည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဒါန ကို ေ၀ငွျခင္းဟူ၍ ဘာသာျပန္ဆုိကာ ေက်ာင္းအမၾကီး (အလွဴရွင္) သည္ မိမိကိုယ္တုိင္ ကုိယ္အား ဥာဏ္အားတုိ႔ျဖင့္ ရွာေဖြစုေဆာင္းထားေသာ စည္းစိမ္မ်ားကို ကိုယ္တည္းတေယာက္တည္း မသုံးစြဲဘဲ သာသနာေတာ္အား ေ၀ငွေပးျခင္း၊ ခဲြေ၀ သုံးစြဲျခင္းျဖစ္သည္။

ထုိ႔ေၾကာင့္ ဒါနသံ၀ိဘာဂရေတာ-ေ၀ငွျခင္း၊ ေပးလွဴရာ၀ယ္ ေ၀ဖန္ ခန္႕ခြဲ စီမံမႈ၌ ေပ်ာ္ပုိက္သည္။ ဆုိလုိသည္မွာ မိမိရွာေဖြ၍ ရေသာ ပစၥည္းမ်ားကို ေ၀ငွျခင္း၊ ေပးကမ္းျခင္းတုိ႔၌ စီမံေဆာင္ရြက္ျခင္းတုိ႔၌ ေပ်ာ္ေမြ႔သူ၊ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီး အလွဴဒါန ျပဳသူဟူ၍ ဆုိႏုိင္သည္။

၀ိဂတမလမေစၦရ- ၀န္တုိျခင္းဟုေသာ အညစ္ေၾကးမရွိ။ မိမိ ရွာေဖြ၍ ရေသာ ပစၥည္း စည္းစိမ္မ်ားကို ႏွေမ်ာတြန္႔တုိျခင္းမရွိ၊ သိမ္းဆည္းထားျခင္းမရွိ၊ တပါးသူတုိ႔အား ေပးကမ္းႏုိင္ျခင္း၊ စြန္႔လြတ္ႏုိင္ျခင္းျဖစ္သည္။ ထုိအလွဴရွင္သည္ ထုိ သိန္း ၅၀၀ က်ပ္ကို မိမိ တကိုယ္တည္း စားသုံးဖုိ႔ပဲ သိမ္းဆည္းထားျခင္းမရွိ၊ တပ္မက္ျခင္းမရွိ၊ ၀န္တုိျခင္းမရွိဘဲ စြန္႔လြတ္ႏုိင္ခဲ့သည္။

နိဂုံး
ဤသို႔အားျဖင့္ အလွဴရွင္တုိ႔သည္ ပုေဗၺကတပုည- ေရွးဘုန္းေရွးကံေၾကာင့္ ပတိရူပ ေဒသလုိ႔ေခၚတဲ့ ဘုရား တရား ရဟန္းသံဃာ ရွိရာအရပ္သုိ႔ ျဖစ္ခြင့္ရၾကသည္။ ထုိ အရပ္ေဒသမွာ လူျဖစ္ခြင့္ရၾကျခင္းေၾကာင့္ သဒၶမၼသ၀န-သူေတာ္ေကာင္းတရားမ်ား နာၾကားခြင့္ရ၍ အတၱသမၼာမဏိဓိ-မိမိစိတ္ကို ေကာင္းစြာ ထိန္းႏုိင္ျခင္း၊ ထားႏုိင္ျခင္း။ ေကာင္းစြာထားႏုိင္ျခင္း ထိန္းႏုိင္ျခင္းဟူသည္ မိမိကိုယ္ကို သီလမရွိသည္ကို သီလရွိလာေအာင္၊ သဒၶါမရွိေသာ မိမိကုိယ္ကို သဒၶါတရား ရွိလာေအာင္၊ ႏွေမွ်ာတြန္႕တုိ ၀န္တုိျခင္း မစၦရိယစိတ္ရွိေသာ မိမိကိုယ္ကို မစၦရိယစိတ္ မရွိေအာင္ ထားေပးႏုိင္ျခင္းတုိ႔ေၾကာင့္ အတၱသမၼာမဏိဓိ ဂုဏ္ကို ရရွိၾကသည္။ ဤသုိ႔ေသာ ဂုဏ္အေပါင္းတုိ႔ေၾကာင့္ သဒၶါ ေစတနာ ပစၥည္း၀တၳဳ အလွဴခံဟု အဂၤါ ၄ တန္ ျပည့္စုံၾကသျဖင့္ အလွဴဒါနပြဲမ်ား ဆင္ႏႊဲႏုိင္ၾကသည္။ ဆုိခဲ့ျပီးေသာ ဂုဏ္ရည္အေပါင္းတုိ႔ႏွင့္ ျပည့္စုံေသာ အလွဴရွင္တုိ႔သည္ မိမိပိုင္ စည္းစိမ္မ်ားကို ေပးႏုိင္ ကမ္းႏုိင္ စြန္႔ႏုိင္ၾကေပေတာ့သတည္း။

မွတ္ခ်က္။ ။ ဤ အလွဴရွင္ဂုဏ္ရည္ အမည္ရွိေသာ ပုိ႔စ္ျဖင့္ နယ္နယ္ အရပ္ရပ္မွ သီတဂူသာသနာျပဳအလွဴရွင္မ်ားႏွင့္ အျခားျခားေသာ အလွဴရွင္မ်ားအား ဂုဏ္ျပဳပါသည္။

က်မ္းကိုးမ်ား
(က) အဂုၤတၱရနိကာယ တိကနိပါတ ပါဠိေတာ္
(ခ) အဂုၤတၱရနိကာယ တိကနိပါတ႒ကထာ
(ဂ) အဂုၤတၱရနိကာယ္ တိကနိပါတ ျမန္မာျပန္
(ဃ) မဇၥ်ိမပဏၰာသ ပါဠိေတာ္
(င) သုတၱနိပါတ႒ကထာ
(စ) သီတဂူဆရာေတာ္ ၾသ၀ါဒ

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ။
သီတဂူစတား
၂၈-၁၀-၂၀၁၀

Posted in: ေဆာင္းပါး