စာသင္နည္းမ်ား

နိဒါန္း
ဒီပို႔စ္ေလးက ‘‘အရွင္ဘုရား ရဟန္းေတာ္ေတြသည္ B.A, M.A, Ph.D ဘြဲ႕ေတြ၊ ဓမၼာစရိယစတဲ့ ဘြဲ႔ေတြ ရဘုိ႔ရန္ အသည္းအသန္ ၾကိဳးစားေနၾကပါတယ္ဘုရား။ အဲဒီဘဲြ႕ေတြကုိ ဘယ္ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ရဖုိ႔ ၾကိဳးစားေနၾကပါသလဲဘုရား။ ထုိဘြဲ႔ေတြကေကာ မဂ္ဖုိလ္ နိဗၺာန္ကို အေထာက္အကူျပဳပါသလားဘုရား’’ ဟုေသာ စာဖတ္ပရိသတ္တစ္ေယာက္ရဲ့ သီတဂူစတားထံ ေပးစာျဖစ္ပါတယ္။ ေမးထားတဲ့ေမးခြန္းက အေတာ္ၾကာသြားပါျပီ၊ စာေရးသူ ပူေနးတကၠသိုလ္ ေက်ာင္းတက္စဥ္က ေက်ာင္းတက္ေနရသျဖင့္ ထုိေမးခြန္းကို မေျဖမိလုိက္ဘဲ အခုမွျပန္ေတြ႕တာနဲ႔ ေရးျဖစ္သြားျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

စာေပမွာ စာသင္နည္း ၃ မ်ိဳးျပထားပါတယ္။ ထို ၃မ်ိဳးလုံးက ေလာကမွာ ျဖစ္တတ္တဲ့သဘာ၀ေလးေတြကို ျပထားသျဖင့္ စိတ္၀င္စားစရာ ေကာင္းသလုိ မွတ္သားထားသင့္တဲ့ အခ်က္ေလးေတြလည္းျဖစ္ပါတယ္။ စာသင္သားတုိင္းမွာ ကိုယ္ပုိင္ ရည္ရြယ္ခ်က္ေလးေတြ ရွိၾကပါတယ္။ ထုိရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ လုိခ်င္တဲ့ ပန္းတုိင္းဆီသုိ႔ မေရာက္ေရာက္ေအာင္ အားခဲၾကျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ထုိရည္ရြယ္ခ်က္မရွိဘဲ ပန္းတုိင္သုိ႔ ေရာက္ဖုိ႔ရန္ အလြန္ ေႏွးေကြးပါလိမ့္မယ္။ ရည္ရြယ္ခ်က္ (ဆႏၵာဓိပတိ) ရွိမွ အလုပ္လုပ္လုိစိတ္ ၾကိဳးစားခ်င္စိတ္ ပုိမုိအားေကာင္းျပီး ရည္ရြယ္ခ်က္ပန္းတုိင္သုိ႔ ေျဖာင့္ျဖဴးစြာႏွင့္ အလွ်င္အျမန္ေရာက္ႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါသည္။ တဦးႏွင့္တဦး ရည္ရြယ္ခ်က္သည္ တူညီၾကလိမ့္မည္မဟုတ္၊ စရိတ္လကၡဏာေတြ ကြဲျပားသည္အားေလွ်ာ္စြာ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြလည္း ကြဲျပားသြားႏုိင္ပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ စာေပက မည္သုိ႔ ရည္ရြယ္ျပီး စာသင္သင့္သည္ကို ျပဆုိထားပါသည္။

စာသင္နည္း ၃ မ်ိဳး
၁။ အလဂဒၵဴပမာ ပရိယတၱိ
၂။ ဘ႑ာဂါရိက ပရိယတၱိ
၃။ နိႆရဏ ပရိယတၱိ

၁။ အလဂဒၵဴပမာ ပရိယတၱိ ဆုိသည္မွာ- စာေပသင္ျခင္း တရားနာျခင္းျဖင့္ ဘုရားတရားေတာ္မ်ားကို တတ္ေျမာက္ နားလည္သည္ရွိေသာ္ ငါ့ကို လူေတြက ခ်ီးၾကဴးဂုဏ္ျပဳၾကလိမ့္မည္၊ ပစၥည္းဥစၥာ ပူေဇာ္မႈကို လည္း ရလိမ့္မည္ စသည္ျဖင့္ မာန္မာနကို ျဖစ္ေစ၊ ေလာဘ စေသာ အကုသုိလ္တုိ႔ကို ျဖစ္ေစေသာ စာသင္နည္းမ်ိဳးျဖစ္သည္။ ဤသည္ကို ေျမြဖမ္းမတတ္ျခင္းေၾကာင့္ ေျမြက မိမိကို ျပန္ေပါက္သတ္သလုိ မိမိ သင္ယူေသာ စာေပ၊ ပညာမ်ားက မိမိကို ျပန္နစ္နာေစသည္၊ ဆုံးရႈံးေစသည္။

ဆုိလုိသည္မွာ- ဘုရားတရား စကားေတာ္မ်ားကို ၾကြား၀ါလုိ၍ လာဘ္လာဘကို ေမွ်ာ္ကိုး၍ သင္ယူျခင္း၊ သင္ယူထားေသာ စာေပျဖင့္ သူတပါးကို ခ်ိဳးႏွိမ္လို၍ စေသာ အတၱဳကၠံသန- မိမိကိုယ္ကို ခ်ီးမြမ္း (ၾကြား၀ါ)၊ ပရ၀မၻန-သူတပါးကို ခ်ိဳးႏွိမ္လို၍ သင္ယူျခင္းႏွင့္ တပါးသူ၏ ရန္ကုိ ကာကြယ္လုိျခင္းမ်ိဳး စသည္တုိ႔ကို စာေပက အလဂဒၵဴပမာ ပရိယတၱိ-ေျမြဖမ္းျခင္းႏွင့္ တူေသာ စာသင္နည္းဟု ဆိုသည္။ ဤစာသင္နည္းမ်ိဳးကား အက်ိဳးလုံး၀မရွိ၊ အပါယ္ ၄ပါး အစာသာ ျဖစ္သည္။ ဒုတိယ စာသင္နည္းက ဘ႑ာဂါရိက ပရိယတၱိ ျဖစ္သည္။

၂။ ဘ႑ာဂါရိက ပရိယတၱိ ဆုိသည္မွာ စၾကာမင္း၏ ဘ႑ာစုိးႏွင့္တူေသာ ရဟႏၱာပုဂၢိဳလ္မ်ား၏ စာသင္နည္းမ်ိဳးျဖစ္သည္။ ဘ႑ာတုိက္ေစာင့္ ဘ႑ာစိုးပမာ စာေပပရိယတၱိေတြကို မေပ်ာက္ပ်က္ရေလေအာင္ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ေသာ စာသင္နည္းမ်ိဳးျဖစ္သည္။ ကိုယ္က်ိဳးမရွိ၊ မဂ္ ဖုိလ္ ကို တုိက္ရုိက္ မရႏုိင္သည့္ နည္းျဖစ္သည္။ ဆုိလုိသည္ကား ကိုယ္က်ိဳးကို စြန္႔၍ သာသနာ အရွည္ တည္တံ့ေရးကို ရည္ရြယ္၍ စာသင္နည္းမ်ိဳးျဖစ္သည္၊ ယေန႔ ျမန္မာႏုိင္ငံရွိ စာသင္တုိက္ၾကီးမ်ား အခ်ိဳ႕ကဲ့သုိ႔ပင္ ျဖစ္ပါသည္။ တတိယ စာသင္နည္းကေတာ့ နိႆရဏ ပရိယတၱိ ျဖစ္သည္။

၃။ နိႆရဏ ပရိယတၱိ ဆုိသည္မွာ ၀ဋ္ဆင္းရဲမွ လြတ္ေျမာက္ေရးကို ေရွးရႈ၍ သင္ၾကားျခင္းမ်ိဳးကိုဆုိလုိသည္၊ အက်ိဳးရွိေသာ စာသင္နည္းျဖစ္၍ မဂ္ ဖုိလ္ နိဗၺာန္ကို ရႏုိင္ေသာ စာသင္နည္းျဖစ္သည္။ ယေန႔ ျမန္မာႏုိင္ငံရွိ ပရိယတၱိကို အေျခခံေသာ ၀ိပႆနာ ကမၼ႒ာန္းတုိက္မ်ားကဲ့ သို႔ ျဖစ္ပါသည္။
နိႆရဏ ပရိယတၱိ= နိႆရဏ- ၀ဋ္ဆင္းရဲမွ လြတ္ေျမာက္ျခင္းငွါ၊ ပရိယတၱိ- သင္ယူျခင္း။ နိႆရဏ ပရိယတၱိ ၀ေသနာတိ အဒၶါ ဣမံ ပရိယတၱိ ံ နိႆာယ ၀ဋၬဒုကၡေတာ နိႆရိတုံ လဗၻာတိ ဧ၀ံ နိႆရဏ ပရိယတၱိ၀ေသန။ (သံ၊ဋီ၊၁၊၃၀၃)
‘‘ ငါသည္ စာေပမ်ားကို တတ္ေျမာက္ျပီးပါက ထိုတရားေတာ္အတုိင္း သီလ သမာဓိ ၀ိပႆနာ ပညာမ်ားကို အစဥ္အတုိင္း ျဖည့္က်င့္ကာ မဂ္ ဖုိလ္ နိဗၺာန္ကို ရေစအံ့၊ မ်က္ေမွာက္ ျပဳလတံ့’’ ဟု ရည္စူးကာ ပရိယတၱိစာေပမ်ားကို သင္ယူျခင္းသည္ အက်ိဳးရွိ၏ မဂ္ဖုိလ္ နိဗၺာန္ကို ေရာက္ေစႏုိင္ေသာ စာသင္နည္းျဖစ္၏။

ေပါ႒ိလ မေထရ္ၾကီးသည္ စာေပကို ထုံလုိေမႊ ေရလုိေႏွာက္ႏုိင္သလုိ စာေပေလာက၏ အထြဋ္အထိပ္သို႔ေရာက္ေအာင္ တတ္ေျမာက္၏၊ သို႔ေသာ္ ျမတ္ဗုဒၶက ထုိမေထရ္အား တုစၦ တုစၦ (အခ်ီးႏွည္း အခ်ီးႏွည္း) ဟူ၍သာ ရႈံ႕ခ်ေသာ ေလသံျဖင့္ ေခၚ၏။ (ေဒါသျဖင့္ ေခၚေ၀ၚျခင္းမ်ိဳးမဟုတ္၊ မဟာကရုဏာျဖင့္ အက်ိဳးကို ေမွ်ာ္ကိုး၍ ဤကဲ့သုိ႔ေခၚျခင္းျဖစ္သည္)။ ထုိမေထရ္သည္ ပရိယတၱိ အထြဋ္အထိပ္သုိ႔ ေရာက္ပါေသာ္လည္း သူ သင္ၾကား တတ္ေျမာက္ထားသည့္အတုိင္း မက်င့္ရေသး အားမထုတ္ရေသးသည့္ အတြက္ ျမတ္ဗုဒၶက ထုိကဲ့သုိ႔ တုစၦ တုစၦ ဟုေခၚသည္။ (တုစၦ ဟူသည္ empty ဘာမွ် မရွိဟုေသာ အဓိပၸါယ္ရွိ) ထုိ႔ေၾကာင့္ စာေပတတ္ေျမာက္ျပီး ရပ္မေနဘဲ နိႆရဏ ျဖစ္ဖုိ႔ရန္အတြက္ ဆက္လက္ အားထုတ္ရေပေတာ့သတည္း။

စာေပသင္ၾကားစဥ္
စာေပသင္ၾကားစဥ္မွာလည္း ကိုယ့္သႏၱာန္မွာ အလြန္မြန္ျမတ္ေသာ စိတ္ကို ေမြးျမဴးသင့္၏၊ ‘‘ ငါ စာေပ ပညာေတြ တတ္ေျမာက္ျပီးျဖစ္ပါက ငါတတ္သည့္ပညာျဖင့္ အမ်ားအက်ိဳးအတြက္ ေဆာင္ရြက္မည္၊ အမ်ားသူငါ သတၱ၀ါေတြ ကိုယ္စိတ္ ႏွစ္ပါး ခ်မ္းသာေအာင္ ေဆာင္ရြက္မည္။ ငါတတ္ေသာ ပညာသည္ ငါတစ္ေယာက္စာအတြက္ မဟုတ္ဘဲ အမ်ားအက်ိဳးအတြက္ ျဖစ္ေစရမည္ဟူေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ားျဖင့္ ပညာကို ဆည္းပူးသင့္၏။
ဤသုိ႔အားျဖင့္ စာေပ ပရိယတၱိႏွင့္ အျခား စာေပ အတတ္ပညာမ်ားကို သင္ယူရာ၀ယ္ ဘြဲ႔ ဒီဂရီမ်ား ရဘုိ႔ သက္သက္ မဟုတ္ဘဲ လြတ္ေျမာက္ေရးႏွင့္ အမ်ားအက်ိဳးအတြက္ကို ေရွးရႈေသာ စာေပသင္ၾကားနည္းႏွင့္ ေယာနိေသာ မနသိကာရ- ရည္ရြယ္ခ်က္ေကာင္းျဖင့္ ရအပ္ေသာ ထုိ ဘြဲ႕ ဒီဂရီမ်ားသည္လည္း အက်ိဳးရွိသျဖင့္ (မဂ္ ဖုိလ္ နိဗၺာန္ ကို အက်ိဳးျပဳသျဖင့္) ရသင့္ ရထုိက္ေသာ ဘြဲ႔ ဒီဂရီမ်ားဟူ၍ ဆုိႏုိင္ပါသည္။

က်မ္းကိုးမ်ား-
(က) ၀ိပႆနာ အေျခခံႏွင့္ အေမးအေျဖ (ဦးပဂ်ီငုိ)
(ခ) ပါဠိပဒ ပိဋက က်မ္းညႊန္း
(ဂ) သရုပ္ျပ အဘိဓာန္ (အရွင္ၾသဘာသာဘိသ၀ံသ)
(ဃ) မူလပဏၰာသ အ႒ကထာ
(င) ပါရာဇိကဏ္ အ႒ကထာ
(စ) ဓမၼပဒအ႒ကထာ

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ။

သီတဂူစတား
၂၆-၁၀-၂၀၁၀

Posted in: ေဆာင္းပါး