ဆန္းေဒးစကူူးလ္ (အပုိင္း-၂)

အေတြးသစ္တို႔ေမြးဖြား

အေတြးေဟာင္းမ်ား ေဆြးေျမ႕သည့္အခါ အေတြးသစ္မ်ား သေႏၶတည္လာရျမဲျဖစ္ရကား ``ဒီပနီက်မ္းေပါင္းမ်ား စြာကုိ ျပဳေတာ္မူခဲ့ၿပီး ႏြားသားမစားေရးကုိ တုိက္တြန္းလွဳံ႕ေဆာ္ခဲ့ေသာ ကမၻာေက်ာ္ လယ္တီဆရာေတာ္(D.Litt)၊ သီဟုိဠ္ျဖစ္ ဋီကာက်မ္းတစ္ေဆာင္၏ အမွားကို ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့ေထာက္ျပသည့္ ပရမတၳဒီပနီဟုေခၚတြင္သည့္ ျမန္မာျပည္ျဖစ္ ဋီကာက်မ္း၊ သူနာျပဳအလုပ္ကုိ လုပ္ရင္း သာသနာျပဳခဲ့သည့္ ကမၻာ့ဗုဒၶသာသနာျပဳ အရွင္ေသ႒ိလ၊ သိရီလကၤာႏုိင္ငံ သမုိင္း၏ ေခတ္တကၠသုိလ္ ေက်ာင္းသားအျဖစ္ ပထမဆုံး ေပၚထြက္လာသည့္ ရဟန္းတစ္ပါးဟု တႏုိင္ငံလုံး ဟုိးဟုိး ေက်ာ္သြားခဲ့ ေသာ ေဒါက္တာ ၀ါလ္ပုိလာရာဟုလာ၊ နယ္ခ်ဲ႕တုိ႔ေပါက္ဖြားရာ ဥေရာပ၊ ေနမ၀င္အင္ပါရာဟု လက္မ ေထာင္ ခဲ့သည့္ အဂၤလန္၊ သင္ယူခ်င္သည့္ အတတ္ပညာမ်ားကို သင္ယူႏုိင္သည့္ ေအာက္စဖုိ႔ဒ္ တကၠသုိလ္၊ ကမၻာ့ကုလသမဂၢ ဌာနခ်ဳပ္တည္ရွိရာ အေမရိကန္၊ ပညာရွင္အေျမာက္အျမား ထုတ္လုပ္ေနသည့္ ဟားဗတ္တကၠသိုလ္၊ အဏုျမဴဖခင္ သိပၸံပညာရွင္ အုိင္းစတုိင္း၊ ကၽြန္စနစ္ကိုဖ်က္သိမ္းသည့္ သမၼတ လင္ကြန္း၊ ကုိယ့္ဘာသာ ကိုယ့္လူမ်ိဳးအတြက္ အသက္ကုိပင္ စေတးခဲ့သည့္ ဂႏၶီ၊ သန္းေပါင္းမ်ားစြာေသာ အိႏၵိယႏုိင္ငံသားမ်ားကုိ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ျဖစ္ေအာင္ စည္း႐ုံးႏုိင္ခဲ သည့္ ေဒါက္တာ အမ္ေဘဒကာ´´စသည့္ ပုဂၢိဳလ္ထူး၊ ဂႏၳ၀င္စာေပ၊ ကမၻာေက်ာ္တကၠသုိလ္၊ ႏုိင္ငံတကာ သမုိင္း၀င္ ျဖစ္စဥ္မ်ားႏွင့္အတူ B.A M.A Ph.D စေသာ ဘြဲ႕ဒီဂရီမ်ားကုိ ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာသည့္ အေတြးမ်ားသည္ ရင္မွာ မသိမသာ ခုိေအာင္းမိေလၿပီ။
ထုိ႔ေၾကာင့္ ``အရွင္သုမနပါလ B.A (ကုိလံဘုိ) အရွင္ေရ၀တဓမၼ M.A (ေကလနိယ) အရွင္ရာဟုလာနႏၵ Ph.D (ဘုံေဘ)´´ဟု စသည္အားျဖင့္ ေရးသားထားသည္မ်ားကို ေတြ႕ရေသာအခါ ယင္းႏိုင္ငံတကာသုံး ဘြဲ႕ဒီဂရီမ်ားကို လုိခ်င္သည့္စိတ္မ်ား ျဖစ္မိေလသည္။
ယင္းဘြဲ႕ဒီဂရီမ်ားကို လုိခ်င္သည့္အတြက္ သီဟုိဠ္ကၽြန္းေခၚ သိရီလကၤာႏုိင္ငံသုိ႔ သြားေရာက္၍ ပညာသင္ယူ ခ်င္သည့္ဆႏၵမ်ား ျဖစ္မိေလသည္။ သို႔ေသာ္ ႏြားေက်ာင္းသား တစ္ေယာက္အတြက္ ျမိဳ႕ေတာ္ႀကီးသည္ အလွမ္းကြာေ၀း လွသကဲ့သို႔ မိမိမွာလည္း အစစအရာရာ အင္အားနည္းေနရကား သီရိလကၤာရွိ တကၠသုိလ္ႀကီးမ်ားသည္ မိမိႏွင့္ အလွမ္း ကြာေ၀းလ်က္ပင္ ရွိေပသည္။ သို႔ေသာ္ ႏုိင္ငံတကာတကၠသုိလ္အိမ္မက္မ်ားက မက္ေနဆဲ။ ယင္းသုိ႔ေသာအိပ္မက္မ်ားမွာ ငယ္စဥ္ေတာင္ေက်း ကေလးဘ၀က နားစြင့္ခဲ့ရေသာ ရြာဦးေက်ာင္း ေခါင္းေလာင္းသံက စခဲ့ေပသည္။

ရြာဦးေက်ာင္းကေခါင္းေလာင္းသံမ်ား အိပ္ေမာက်ေနၿပီ
ယေန႔ အမိျမန္မာျပည္ႀကီး၌ ရြာဦးေက်ာင္းက ေခါင္းေလာင္းသံမ်ား ျမည္ၾကပါေသး၏ေလာ။ နားစြင့္ၾကေစခ်င္ ပါသည္။ ယင္းေခါင္းေလာင္းသံမ်ားကို ဘာသာျခားတုိ႔၏ ဂစ္တာသံမ်ားႏွင့္ ၀တ္ျပဳသံမ်ားက လႊမ္းမုိးစ ျပဳေနေပၿပီ။ သတိမူလွ်င္ ျမဴေတာင္ ျမင္ႏုိင္ေပ၏တကား။ ႏုိင္ငံ့က်က္သေရ ေဆာင္ျဖစ္သည့္ ေရႊတိဂုံေစတီေတာ္ျမတ္ႀကီးသာ စကားေျပာႏုိင္ခဲ့လွ်င္ ``ေအာ္ ျမန္မာႏုိင္ငံသူ ႏုိင္ငံသားမ်ား မိစၧာဒိ႒ိမ်ား ေက်ာခ်ေနတာေတာင္ ဓားျပမွန္း မသိၾကဘဲကုိး၊ ဒါေတာင္ သာကီမ်ိဳးေဟ့ တုိ႔ဗမာလုိ႔ ေအာ္ၾကတုန္းရွိေသးတယ္၊ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား တေျဖးေျဖးနဲ႔ ပ႐ုတ္လုံးကဲ့သုိ႔ လုံးပါး ပါးေနသည္ကို မသိၾကသည္မွာ လက္ဖ်စ္ခတ္တီး အံ့ခ်ီးထုိက္ေပစြာ့´´ဟု ၿငီးတြားေပလိမ့္မည္။

ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္မ်ားျဖစ္ၾကသည့္ မိမိတုိ႔ရဟန္းေတာ္မ်ားသည္ ``ေက်ာင္းသခၤန္း´´ မွာပင္ ကိန္းေအာင္း မေနဘဲ အျခားသူတုိ႔၏ လုပ္ကြက္ကိုလည္း ေက်ာ္၍ ၾကည့္တတ္ဖုိ႔ လုိေပသည္။ တစ္ကြက္ေနာက္က်လွ်င္ မိစၧာက်ားတုိ႔၏ ၀ါးမ်ိဳျခင္းကုိ ခံရမည္သာတည္း။ အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၀ါးမ်ိဳခံရသည္ကုိပင္ က်ားစြယ္ကုိ ေၾကာက္ရေကာင္းမွန္း မသိေသး။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ၀ံသာႏုစိတ္ဓာတ္ ျပင္းထန္လွသည့္ ဆရာေတာ္တစ္ပါးက “ငါတုိ႔က ခံစစ္ႏွင့္ ကစားေနရတာပါ၊ ဂုိးသြင္း မခံရေအာင္ မနည္းၾကိဳးစားေနရတယ္” ၀မ္းနည္းသံႏွင့္ ျပာခဲ့ဖူးပါသည္။ မိစၧာဒိ႒ိပုဂၢိဳလ္မ်ား ကင္း၀င္သြားလွ်င္ေတာ့ မိမိတုိ႔အားလုံး လည္စင္းခံၾကဖုိ႔သာ ျပင္ၾကေပေတာ့။ ကိုယ့္ျခံစည္း႐ုိးကို လုံေအာင္ကာဖုိ႔ ၾကိဳးပမ္းၾကပါစုိ႔။

ယင္းအျမင္ေၾကာင့္ပင္ မိမိသည္ ကေလးသူငယ္မ်ားအတြက္ ဗုဒၶဘာသာယဥ္ေက်းမႈ သင္တန္းမ်ားကို မုံရြာ၊ ပခုကၠဴစသည့္ျမိဳ႕မ်ား၌ ဖြင့္လွစ္ပုိ႔ခ်ခဲ့ပါ၏။ ကေလးတရားပြဲမ်ားကုိလည္း ေဟာၾကားေပး ခဲ့၏။ ကခ်င္ျပည္နယ္ နမၼတီးျမိဳ႕သုိ႔ သြားေရာက္ၿပီး ကေလးမ်ားကုိ တရားေဟာသည့္အခါ တ႐ုတ္ႀကီး တစ္ေယာက္က ``လူငယ္ေကာင္းမွ လူႀကီးေကာင္းမွာ၊ လူႀကီး ေကာင္းမွ တုိင္းျပည္ေကာင္းမွာေပါ့၊ ဒါေၾကာင့္ ကေလးမ်ားကို တရားေဟာသင့္တယ္ဘုရား´´ ေလွ်ာက္ထားၿပီး ကေလးမ်ားအတြက္ မုန္႔ပဲသြားေရစာႏွင့္ ေဘာလ္ပင္ ဗလာစာအုပ္မ်ားကို လွဴဒါန္းခဲ့ေလသည္။ ဤ သည္ကား မိမိဦးစီးၿပီး ေဟာေျပာပုိ႔ခ်ေပးခဲ့သည့္ ရက္တုိ ``ဓမၼစကူးလ္´´ မ်ားပင္တည္း။ အမွန္တကယ္ကား ေရရွည္ စီမံကိန္းေရး ဆြဲၿပီး ``ဓမၼစကူးလ္´´မ်ားကုိ ရက္ရွည္ ပို႔ခ်သင့္ေပသည္။

မိမိသည္ တရားေဟာသည့္အခါ၌လည္း ဘာသာျခားမ်ားႏွင့္ ႏႈိင္းယွဥ္ၿပီး လူမ်ိဳးကိုခ်စ္သည့္စိတ္၊ ဘာသာကုိ ခ်စ္သည့္ စိတ္မ်ား ထားရွိၾကဖုိ႔လုိအပ္ေၾကာင္းကိုလည္းေကာင္း၊ အမ်ိဳး ဘာသာ သာသနာကို ေထာက္ပံ့ႏုိင္္ဖုိ႔အတြက္ စီးပြားေရး ျဖစ္ထြန္းေအာင္လုပ္ဖုိ႔ လိုအပ္ေၾကာင္းကိုလည္းေကာင္း ေလာကီႀကီးပြားေရးတရားမ်ားကို ဦးစားေပးေဟာ၏။ ဓမၼေရးရာ ေဆာင္းပါးမ်ားကုိလည္း ေရး၏။ ယင္းသုိ႔ေသာ လုပ္ရပ္မ်ားေၾကာင့္ပင္ ပတ္၀န္းက်င္၏ အားေပး ေထာက္ခံမႈမ်ား ကုိ ထုိက္သေလာက္ ရရွိခဲ့ပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ မေျပာပေလာက္ေသးပါ။

ဆန္းေဒးစကူးလ္ (Sunday School)
မိမိသည္ အသက္ ၃၅-ႏွစ္ေက်ာ္ေသာအခါမွသာ အႏွစ္ႏွစ္အလလက အိပ္မက္မက္ခဲ့သည့္ သီဟုိဠ္ကၽြန္းေခၚ သီရိလကၤာႏုိင္ငံသုိ႔ ဆုိက္ေရာက္ခဲ့ပါေတာ့သည္။ ကိုလံဘုိႏုိင္ငံတကာေလဆိပ္သုိ႔ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ေလဆိပ္အတြင္း၌ ဘုရားဆင္းတုတစ္ဆူကို ဖူးေမွ်ာ္ရ၏။ ထုိ႔ေနာက္ လမ္းတေလွ်ာက္ လမ္းဆုံလမ္းခြမ်ား၌လည္း ဘုရာဆင္းတုမ်ား၊ ေဗာဓိပင္မ်ားကို ေတြ႕ရျပန္၏။ ေဗာဓိပင္မ်ားကိုလည္း အထူးတလည္ အျမတ္တႏုိးထားၾက၏။ သီရိလကၤာႏိုင္ငံသားမ်ား၏ ျမတ္ဗုဒၶအေပၚ တေလးတစား တန္ဖုိးထားသည့္ စိတ္ကုိ အားရ ေက်နပ္မိပါသည္။

အစုိးရ႐ုံးးမ်ား၌လည္း ရဟန္းေတာ္မ်ားကို အထူးဦးစားေပး၍ လုပ္ေပးၾက၏။ တခါတရံ အစိုးရ႐ုံးသို႔ ေန႔ဆြမ္း စားခ်ိန္ ေရာက္သြားလွ်င္ ဆြမ္းေတာင္ ကပ္လွဴလုိက္ပါေသးသည္။ ဘတ္စ္ကားမ်ား၌လည္း ရဟန္း သံဃာေတာ္မ်ား အတြက္ အျမဲတန္း ၂-ေနရာစာ ေပးထားသည္ကုိ ေတြ႕ရျပန္၏။ ဂိတ္ေစာင့္ ရဲေဘာ္မ်ားသည္ ဘုန္းႀကီးရဟန္းမ်ားကုိ ေတြ႕လွ်င္ ပရိတ္ခ်ည္ကုိ ေတာင္းေလ့ရွိ၏။ ရဟန္းေတာ္မ်ား ပါ၀င္ေသာကားမ်ားကုိ စစ္ေဆး ေမးျမန္းျခင္း မလုပ္ဘဲ အလြယ္တကူပင္ ခြင့္ျပဳ၏။ အစုိးရ႐ုံးမ်ားကလည္း ဗုဒၶဘာသာ၀င္ မ်ားကုိ ဦးစားေပး ေနရာခ်၏။ ဥပုသ္ေစာင့္ခ်င္သူမ်ား ဥပုသ္ေစာင့္ႏုိင္ဖုိ႔အတြက္ လျပည့္ေန႔တိုင္းကို အစိုးရ႐ံုးပိတ္ရက္အျဖစ္ သတ္မွတ္ထား၏။ ညေနခင္းဆုိလွ်င္ ဘုန္းႀကီး ေက်ာင္းမ်ား၌ ေဗာဓိပင္ကုိ ပန္းဆီမီးတုိ႔ျဖင့္ ပူေဇာ္ၾက၏။ ဤသည့္ျဖစ္စဥ္မ်ားက သီရိလကၤာႏုိင္ငံ၏ ျမတ္ဗုဒၶအေပၚ အေလးအနက္ထားေၾကာင္း ေဖၚျပလ်က္ရွိေပသည္။

ထုိ႔အျပင္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ႏုိင္ငံတုိင္း နမူနာယူသင့္ေသာ စည္းမ်ဥ္းတစ္ခုရွိပါေသးသည္။ ယင္းမွာအျခားမဟုတ္။ သီရိလကၤာႏုိင္ငံ၏ အာဏာ အရွိဆုံးျဖစ္ေသာ သမၼတတစ္ေယာက္သည္ သမၼတျဖစ္သည္ႏွင့္တၿပိဳင္နက္ သမၼတအျဖစ္ ``က်မ္းသစၥာ´´ က်ိန္ဆုိရ၏။ က်မ္းသစၥာက်ိန္ဆုိၿပီးေသာ သမၼတအသစ္သည္ အႏုရာဓပူရၿမိဳ႕ရွိ မဟာေဗာဓိပင္ႏွင့္ ကႏၵီၿမိဳ႕ရွိ စြယ္ေတာ္တုိ႔ကုိ ဦးတုိက္ပူေဇာ္ ရျခင္း၊ သံဃာ့ဂုိဏ္း ၃-ဂိုဏ္းမွ ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ႀကီးတုိ႔ကို ဦးတုိက္ပူေဇာ္ရ ျခင္းတုိ႔ေပတည္း။ ဤကား မျဖစ္မေန လုပ္ကုိလုပ္ရမည့္ စည္းမ်ဥ္းတစ္ခု ျဖစ္ပါသည္။

``အရင္းစစ္လွ်င္ အျမစ္ေျမက´´ ဆုိသကဲ့သို႔ ယင္းသုိ႔လွ်င္ ႏုိင္ငံတစ္ႏုိင္ငံလုံးက မိမိတုိ႔ ဗုဒၶဘာသာကို အသက္ တမွ် တန္ဖုိးထားျခင္း၏အေၾကာင္းမွာ သိရီလကၤာႏုိင္ငံအစုိးရ၏ ဆန္းေဒးစကူးလ္မ်ားေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္ေပသည္။ ယင္း ဆန္းေဒးစကူးလ္ကုိ ၁၈၈၁-ခုႏွစ္၊ ေဖေဖၚ၀ါရီ ၁၃-ရက္ေန႔တြင္ အေမရိကန္ႏုိင္ငံသား Henry Olcott ဟင္နရီေအာလ္ေကာ့ (သာသနာ့အလံကို တီထြင္သူ)က အခက္အခဲေပါင္းမ်ားစြာကို ေက်ာ္လႊားၿပီး ကိုယ့္အားကိုယ့္ကိုးျဖင့္ စတင္၍ တည္ေထာင္ ခဲ့ပါသည္ (On 13th February 1881, the first Buddhist Sunday school was started at the Society’s premises in Maliban Street )။ ေနာက္ပုိင္းက်မွ ႏုိင္ငံေတာ္အစိုးရက တာ၀န္ယူေဆာင္ရြက္ေလသည္။ ယခုဆုိလွ်င္ ႏွစ္ေပါင္း ၁၀၀-ေက်ာ္ သြားေပၿပီ။ ယေန႔တုိင္းျပည္၌ အုပ္ခ်ဳပ္ေနၾကသည့္ သမၼတ၊ ၀န္ႀကီး၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ားသည္ပင္ ယင္းဆန္းေဒးစကူးလ္ ေက်ာင္းဆင္းမ်ား ျဖစ္ၾကေပသည္။

ဆန္းေဒးစကူးလ္ ဟူသည္မွာ တနဂၤေႏြေန႔ တုိင္း ဗုဒၶ၀င္၊ ရာဇ၀င္၊ ယဥ္ေက်းမႈစသည္မ်ားကုိ အထူးသင္ေပးေသာ ေက်ာင္းျဖစ္ေပသည္။ ယင္းေက်ာင္းမ်ားသည္ ပုဂၢလိကပုိင္ မဟုတ္ၾက၊ ႏုိင္ငံေတာ္အစုိးရကုိယ္တုိင္က ပညာေရးစနစ္ကုိ သတ္မွတ္ေပးၿပီး စည္းမ်ဥ္းဥပေဒႏွင့္အညီ ဖြင့္လွစ္ထားေသာ ေက်ာင္းမ်ား ျဖစ္ေပသည္။ ေနရာကား ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမ်ား ပင္တည္း။ အခ်ိဳ႕ဘုန္းႀကီး ေက်ာင္းမ်ား၌ စြမ္းႏိုင္ေသာ ေက်ာင္းထုိင္ဘုန္းႀကီးမ်ားသည္ ဆန္းေဒးစကူးလ္၏ ေက်ာင္းအုပ္ ျဖစ္ၿပီး အနည္းငယ္ေသာေက်ာင္းမ်ားမွာေတာ့ ေက်ာင္းထုိင္ဘုန္းႀကီးမ်ားက ပံ႔ပိုးမႈ အပိုင္းေလာက္သာ တာ၀န္ယူ ၾကပါ သည္။ ဤအခ်က္ကုိ ေထာက္ဆ၍ ကေလးသူငယ္မ်ားကုိ သင္ေပးႏုိင္ဖုိ႔အတြက္ ဘုန္းႀကီးမ်ားကိုယ္တုိင္က ေလာကီ ေလာကုတ္ စြယ္စုံတတ္ဖုိ႔လုိသည္ဆုိသည္ကုိ သတိမူသင့္၏။

ယင္းဆန္းေဒးလ္ေက်ာင္း၌ လူပုဂၢိဳလ္မ်ား ဆရာ, ဆရာမ ျဖစ္ဖုိ႔အတြက္ ဆရာျဖစ္သင္တန္းဟူေသာ သီးသန္႔ စာေမးပြဲတစ္ခုကို ေျဖဆိုၾကရေသး၏။ ယင္းစားေမးပြဲကုိ ေအာင္ျမင္မွသာ မ်ားေသာအားျဖင့္ ဆရာျဖစ္ၾကပါသည္။ ဆန္းေဒးစကူးလ္၌ သင္ေပးၾကေသာ ဆရာ/ ဆရာမတုိ႔သည္ကား ေစတနာ့၀န္ထမ္းတုိ႔သာတည္း။

ယင္းဆရာျဖစ္သင္တန္း၌ -----
၁။ ကုသုိလ္ကံ အကုသုိလ္ကံ၊ ကုသုိလ္ အကုသုိလ္ကံတုိ႔၏ အက်ိဳးတရား၊
၂။ ခႏၶာ၊ အာယတန၊ ဓာတ္၊ သစၥာ၊
၂။ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ ၊ သမထ ၀ိပႆနာတုိ႔ျဖစ္ပါသည္။

သိရီလကၤာႏုိင္ငံရွိ ကေလးသူငယ္မ်ားသည္ အစိုးရေက်ာင္းမ်ား၌ ၅-ႏွစ္အရြယ္မွ စတင္ၿပီး ပညာသင္ယူရ သကဲ့သုိ႔ ဆန္းေဒးစကူးလ္၌လည္း (၅)ႏွစ္အရြယ္မွပင္ စတင္ၿပီး ပညာသင္ယူၾကရၿပီး ဆန္းေဒးစကူးလ္ကို အစိုးရေက်ာင္း မ်ားႏွင့္ တူညီစြာပင္ အတန္းမ်ားကုိ သူ႕အဆင့္ႏွင့္သူ ခြဲျခားထားပါသည္။ အစုိးရေက်ာင္းမ်ားက သူငယ္တန္းဆုိလွ်င္လည္း ဆန္းေဒးစကူးမ်ားမွာလည္း သူငယ္တန္းပင္ျဖစ္သည္။

ဆန္းေဒးစကူးလ္ကုိ - - -
၁။ သူငယ္တန္း (primary)၊
၂။ ၁-တန္းမွ ၁၀-တန္း (Grade 1 to Grade 10)၊
၃။ ေနာက္ဆုံးအဆင့္ ၁၊ အဆင့္၂ (final 1. 2) ဟု အတန္းေပါင္း ၁၃-တန္း ခြဲျခားၿပီး သင္ၾကားေပးပါသည္။

ျပ႒ားန္းထားသည့္ စာေပမ်ားမွာ ငါးရာ့ငါးဆယ္လာ ဇာတ္ေတာ္မ်ား၊ ဓမၼပဒလာ ဘုရားလက္ထက္က အျဖစ္ အပ်က္မ်ား၊ ယင္းအေၾကာင္းကို ေရးထားသည့္ ကဗ်ာမ်ား၊ ပါရမီ ၁၀-ပါး အေၾကာင္း၊ ဒါန သီလစေသာ ပုညကိရိယ၀တၳဳ ၁၀-ပါးတုိ႔၏ အဓိပၸါယ္၊ ဘုရားျဖစ္ေတာ္စဥ္ ဗုဒၶ၀င္အေၾကာင္း၊ ပရိတ္ႀကီးပါဠိႏွင့္ အဓိပၸါယ္၊ အဘိဓမၼာ သေဘာအဓိပၸါယ္၊ သုတၱနိပါတပါဠိလာ မွတ္သားဖြယ္တရားမ်ား၊ သီရိလကၤာ ဗုဒၶဘာသာသမုိင္း၊ ဗုဒၶဘာသာႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ ေရွးေဟာင္း ယဥ္ေက်းမႈ ဗိသုကာအေၾကာင္း၊ ေရွးဘုရင္တုိ႔၏ေအာင္ပြဲႏွင့္ စစ္သူႀကီးမ်ား၏ အစြမ္းသတၱိစသည္တုိ႔ကို ေဖၚျပထားသည့္ ရာဇ၀င္မ်ား ၊ ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာႏွင့္ မဟာယာနဗုဒၶဘာသာတုိ႔၏ ကြဲျပားျခားနားပုံတုိ႔ ျဖစ္ပါသည္။ ယင္းျပ႒ာန္းစာတုိ႔ကို အတန္း အားေလ်ာ္စြာ သူ႔အဆင့္ႏွင့္သူ ခြဲျခားၿပီး သင္ၾကားေပးပါသည္။

ယင္းျပ႒ာန္းစာတုိ႔ကို မိခင္ဘာသာျဖစ္သည့္ ဆင္ဟာလဘာသာႏွင့္ သင္ၾကားေပး၏။ အဂၤလိပ္စာကိုလည္း သင္ေပး၏။ တခ်ိဳ႕ဆန္းေဒးစကူးတုိ႔၌ အဂၤလိပ္စာဒီပလုိမာတန္းကိုပင္ ဖြင့္လွစ္ထား၏။ အတန္းတိုင္းအတြက္ သင္႐ိုးျပဌာန္း စာအုပ္ ေတြကိုလည္း သာသနာေရး၀န္ႀကီးဌာနက ႐ိုက္ႏွိပ္ထုတ္ေ၀ၿပီး အခမဲ့ျဖန္႔ေ၀၏။ ယင္းဆန္းေဒး စကူးလ္စာေမးပြဲကုိ သာသနာေရး၀န္ႀကီး ဌာနကပင္ တာ၀န္ယူၿပီး ဒီဇင္ဘာလ ပထမပတ္မွာ က်င္းပေပးပါသည္။

သီတဂူအရွင္ေဒ၀ိႏၵာဘိ၀ံသ၊၏
အပုိင္း(၃) ေမ်ာ္

Posted in: ေဆာင္းပါး