ဆုေတာင္း ၆ မ်ိဳး(အပိုင္း-၅)
အခ်ိန္မျဖဳန္းနဲ႕
အဲဒီေတာ့ လူ႔အသက္က တိုတိုေလးဘဲ၊ အိပ္လုိက္ တဲ့အခ်ိန္က ပိုမ်ားေနရင္ ဘဝဟာ အလကားဘဲ၊ ကဲ ဒကာေတာ္လွသိန္း၊ တစ္ေန႔ မင္းဘယ္ေလာက္အိပ္လဲ?၊ (၂၄) နာရီတစ္ရက္မွာ အိပ္ခ်ိန္နာရီေပါင္း ဘယ္ေလာက္ရွိသလဲ၊ ည ၇-၈နာရီအိပ္၊ ညေန(၆)နာရီ အိပ္ၾကည့္စမ္းပါ။
မနက္(၆)နာရီထတယ္ဆိုရင္ အိပ္တဲ့နာရီေပါင္း (၁၂) နာရီေနာ္၊ တစ္ရက္ကို (၂၄)နာရီရွိတယ္၊ (၁၂) နာရီ အိပ္ၿပီးရင္ ေန႔တစ္ဝက္က အိပ္တာနဲ႔ ကုန္မသြားဘူးလား၊ အဲဒီလို တစ္ဝက္ႏႈန္းနဲ႔ တြက္ၾကည့္ရတယ္၊ ႏွစ္တစ္ရာ အသက္ရွည္မယ္ဆုိရင္ အိပ္ခ်ိန္ဟာ ႏွစ္(၅ဝ) ဒီလိုမေန ဘူးလား၊ အလကား ကိုယ့္ဘဝကို ဖ်က္ဆီးေနတာလား။
ဒကာလွသိန္း ေျပာတာက ည(၉)နာရီ အိပ္တယ္တဲ့၊ မနက္(၅)နာရီထတယ္၊ ဒါဆိုရင္ေတာင္မွသူ ဘယ္ေလာက္ အိပ္ေသးလဲ၊ (၈)နာရီေလာက္အိပ္တာ၊ ည(၉) နာရီေလာက္ကေန နံနက္(၅)နာရီမွ အိပ္ရာမွထတာ၊ အဲဒီ (၈)နာရီေလာက္ အိပ္တယ္ဆိုရင္ ဘဝရဲ႕ဘယ္ႏွစ္ပံု ကုန္သြားၿပီလဲ၊ ဒါတြက္ၾကည့္ရမယ္၊
ႏွစ္တစ္ရာ အသက္ရွည္တဲ့ လူ႔ဘဝမွာ အိပ္တဲ့ အခ်ိန္ေလးက ဒီေလာက္ကုန္သြားရင္ စီးပြားေရးအတြက္ အလုပ္လုပ္ခ်ိန္ ဘယ္ေလာက္ရွိလဲ၊ တိုင္းျပည္အတြက္ သာသနာေတာ္အတြက္ အလုပ္လုပ္ခ်ိန္ ဘယ္ေလာက္ရွိ သလဲ၊ ဘဝသံသရာအတြက္ ကိုယ္အားထုတ္တာ အခ်ိန္ ဘယ္ေလာက္ရသလဲ၊ တြက္ၾကည့္လုိက္ရင္ ႐ႈံးတယ္တဲ့။
ကိုယ္ရလိုက္တဲ့ အခ်ိန္ေလးမွာ အလုပ္လုပ္ရတာ ကနည္းၿပီး အိပ္ၿပီးေတာ့ အခ်ိန္ျဖဳန္းတာက ပိုမ်ားေနတယ္၊ ဘုန္းႀကီးတုိ႔ဘုရားက ဒါေတြသိပ္ေျပာတယ္၊ 'ေမာဃ ကာလံ န ေခပေယ-အက်ဳိးမရဘဲနဲ႔ အခ်ိန္မျဖဳန္းၾကနဲ႔'လုိ႔ ဘုရား သိပ္ေျပာတယ္။
ယခုဒီမွာ ကဏွရေသ့ကစ်ာန္ရၿပီး ေနာက္ပိုင္းမွာ ဉာဏ္ရခ်င္လို႔ အားထုတ္တာ၊ ညဥ့္သံုးယံမွာ တစ္ယံ ဘဲအိပ္ၿပီး တရားအားထုတ္တာ၊ ဒါနဲ႔လဲ တရားကမရဘူး၊ ညလဲမအိပ္ဘူး ေန႔လဲမအိပ္ဘူး၊ (၂၄)နာရီ တရားအား ထုတ္တာ နည္းတယ္ကြာ။
တစ္လတရားထိုင္၊ ႏွစ္လသံုးလ ေျခာက္လ ေလာက္ တင္ပလႅင္ေခြမဖ်က္ဘဲ တရားထိုင္၊ ဒါနဲ႔ ဘယ္လို လုပ္ၿပီးစားသလဲဆိုေတာ့ အနားမွာေၾကြက်ေနတဲ႕အသီးအ ရြက္ကိုေကာက္စား၊ စိမ္းစိမ္းစိုစို လန္းလန္းဆန္းဆန္း မေတြ႔ရင္ သစ္ရြက္ေျခာက္ဘဲေတြ႔လဲ သစ္ရြက္ေျခာက္ ေကာက္စား၊ အဲဒီသစ္ရြက္ေျခာက္ ဘာညာကုန္သြားျပန္ ေတာ့လည္း ျမက္ပင္ေလးေတြေပါက္လာ၊ အဲဒီျမက္ပင္ ေလးေတြႏႈတ္စား၊ ဒီနည္းနဲ႔တရားကိုဘဲအားထုတ္ ခဲ့ပါတယ္။
အဲဒီလိုနဲ႔ အားထုတ္သြားတာ ထိုင္ေနတာ ႏွစ္လ သံုးလငါးလ ေျမႀကီးနဲ႔ထိထားေတာ့ တင္ပါးေတြ ေပါင္႐ိုး ေတြ ဒူး႐ိုးေတြ တင္ပါး႐ိုးေတြ အကုန္ပြန္းပဲ႔၊ အသားေတြက ေဆြးေျမ႕ကုန္ေတာ့တာပါဘဲ၊ အဲဒီေလာက္ အျပင္းအထန္ ႀကီး အားထုတ္တာေတာင္ ဉာဏ္ရသလားဆိုေတာ့ မရ ဘူးတဲ့၊ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ဝီရိယလြန္ကဲေနတဲ့ အတြက္ ေၾကာင့္ ဉာဏ္ရမလာဘူး။
ဝီရိယလြန္ကဲရင္
ဘာျဖစ္ရင္ဉာဏ္ရမလာဘူးလဲ?၊ ဝီရိယလြန္ကဲတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ ဉာဏ္ရမလာပါဘုရား၊ ''အတိပဂၢဟိတံ စိတၱံ သမာဓိႆ ပရိပေႏၳာ''၊ အလြန္႔အလြန္ ျပင္းျပင္း ထန္ထန္ က်င့္ႀကံႀကိဳးကုတ္ ခႏၶာကိုယ္ကိုႏွိပ္စက္၍ အား ထုတ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ သမာဓိပ်က္စီးၿပီးေတာ့ ဉာဏ္မတက္ဘူး။
အဲဒါေၾကာင့္ အလြန္႔အလြန္ျပင္းျပင္းထန္ထန္ အားထုတ္ျခင္းဆုိတဲ့ဝီရိယလြန္ရင္ စိတ္ေတြပ်ံ႕လြင္႔ၿပီး ဥဒၶစၥျဖစ္တယ္၊ ဥဒၶစၥျဖစ္ရင္ စိတ္ေတြျပန္႕က်ဲၿပီးေတာ့ ပူပန္လာတာ၊ ဒါေပမယ့္ တရားက်င့္တုန္း၊ ထူးထူး ဆန္းဆန္း ဘာျဖစ္သြားသလဲဆိုေတာ့ ကဏွရေသ့ရဲ႕ အက်င့္တန္ခုိး ေတေဇာ္အာႏုေဘာ္ေၾကာင့္ သိၾကားမင္းရဲ႕ ေဝဇယႏၲာ ဗိမာန္ႀကီး တုန္လႈပ္သြားတယ္။
သိၾကားမင္းရဲ႕ဘုံဗိမာန္က နဝရတ္(၉)ပါးနဲ႔ ေဆာက္လုပ္ၿပီး (၁၂)ယူဇနာက်ယ္တယ္၊ တစ္ယူဇနာ (၁၂) မိုင္ႏႈန္းနဲ႔တြက္ၾကည့္ရင္ (၁၂)ကို (၁၂)နဲ႔ ေျမႇာက္ မိုင္(၁၄၄) ရွိတယ္၊ ဒီေလာက္ႀကီးက်ယ္တဲ့ဘံုဗိမာန္ႀကီး တုန္လႈပ္ သြားတာ၊ အဲဒီသိၾကားမင္းမွာလဲ မိဖုရားႀကီး(၄)ေယာက္ ရွိတယ္၊ သုဇာတာ, သုနႏၵာ, သုစိတၱာ, သုဓမၼာဆုိတဲ့ မိဖုရား ႀကီး(၄)ေယာက္။
တာဝတႎသာႏွင့္ စတုမဟာရာဇ္နတ္ျပည္ႏွစ္ျပည္မွာ ေခ်ာေပ့ဆိုတဲ့နတ္သမီးေတြကို လိုက္ေကာက္ၿပီး မိဖုရား ေျမႇာက္ထားတာ၊ အရံမိဖုရားထားတာက (၂)ကုေဋနဲ႔ (၅)သန္း၊ ေမာင္လွသိန္း သိၾကားမင္းျဖစ္ခ်င္စိတ္ေပါက္သြားၿပီလား။
(၂)ကုေဋနဲ႔ (၅)သန္း မိဖုရားေတြဆိုေတာ့ နည္းတာ မဟုတ္ဘူး၊ အဲဒီဗိမာန္ႀကီးက လႈပ္ရွားလာတာ ငလွ်င္ လႈပ္သလို လႈပ္လႈပ္လာေတာ့ 'ဟာ-ငါ့ဗိမာန္ တုန္လႈပ္တယ္ ဘာျဖစ္သလဲ' သိၾကားမင္းကေတြးတယ္၊ ''တစ္ေယာက္ ေသာလူသားက ဒါန,သီလကို အျပင္းအထန္လုပ္ၿပီးေတာ့ သိၾကားမင္းျဖစ္ဖို႔ ဆုေတာင္းၿပီထင္တယ္''လုိ႔ ေတြးတယ္။
သိၾကားမင္းျဖစ္ခ်င္လို႔ တစ္ေယာက္ေယာက္က ေကာင္းမႈျပဳၿပီးေတာ့ 'သိၾကားမင္းျဖစ္ရပါလို၏'လုိ႔ ဆုေတာင္းရင္ သိၾကားမင္းဗိမာန္လႈပ္တယ္။
အဲဒါေၾကာင့္ မေတာင္းတတို႔ ရြာသစ္ႀကီးတို႔ကို မွာထားမယ္ သိပ္မလုပ္ၾကနဲ႔၊ သမထ,ဝိပႆနာေတြ ဘာေတြ ဒါနတို႔ သီလတို႔ သိပ္မလုပ္ၾကနဲ႔၊ ခပ္ေလ်ာ့ေလ်ာ့လုပ္ၾက၊ သိပ္လုပ္လို႔ရွိရင္ ဟိုမွာသိၾကားမင္းဗိမာန္ လႈပ္သြားမွာစိုးရတယ္၊ သိပ္မလုပ္ၾကနဲ႔။
ခင္ဗ်ားတို႔က သိပ္က်င့္ရင္ ဟိုမွာ တလႈပ္လႈပ္ျဖစ္တတ္တယ္၊ အခုသိၾကားမင္းဗိမာန္ ဘာျဖစ္လဲ? လႈပ္ေနတယ္၊ ဘာေၾကာင့္လည္းဆိုတာ သိခ်င္လာေတာ့ သိၾကား မင္းက ထြက္ရွာတယ္ 'တေယာက္ေယာက္ေသာ သူက သိၾကားမင္းျဖစ္ခ်င္လုိ႔ ဆုေတာင္းၿပီထင္တယ္၊ ငါ့ဗိမာန္ လႈပ္တယ္'၊ ဒါေၾကာင့္ သိၾကားမင္းထြက္လာတယ္၊ သိပ္စိတ္ မခ်ဘူးဆိုၿပီး ထြက္ရွာရေတာ့တာပါဘဲ။
ကုလားထိုင္လႈပ္ရင္ သိပ္စိတ္မခ်ဘူးေလ၊ အဲဒါေၾကာင့္ သိၾကားမင္းက ထြက္ရွာရတယ္၊ ငါ့ကုလားထိုင္ ဘယ္ေကာင္ဆြဲလႈပ္သလဲဲ?၊ ရွာေတာ့မွ ေတာထဲမွာ ကဏွ ရေသ့ႀကီးကို သြားေတြ႔တယ္၊
ဟာ...ဒီေလာက္ျပင္းထန္စြာ က်င့္တဲ့ ဒီရေသ့ဟာ သိၾကားျဖစ္ခ်င္လို႔ေနမွာဘဲ၊ ငါေတာ့ အေႏွာက္အယွက္ေပး ရမယ္၊ အေႏွာက္အယွက္ေပးလို႔ ဒီရေသ့အက်င့္ပ်က္ရင္ သိၾကားမျဖစ္ဘူးေပါ့၊ သိၾကားမျဖစ္ရင္ ဘာျဖစ္လဲ? ထန္း လွ်က္ဘဲ ျဖစ္မွာေပါ့။
အဲဒီ သိၾကားမင္းက မနာလိုဝန္တိုျဖစ္ၿပီးေတာ့ သုဇာတာမိဖုရားကိုေခၚၿပီး ဆင္းလာတယ္၊ ရေသ့ႀကီးေဘး နားကေန ဝိုင္းဝွက္ၿပီးေတာ့ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ ရေသ့ကို ေခ်ာင္းေတာ့တာဘဲ၊ ရေသ့က သမာဓိသိပ္ေကာင္းေနေတာ့ သိၾကားလင္မယား ေရာက္ေနတာ မသိရွာဘူးတဲ့။
အဲဒီေတာ့ ဒီရေသ့ကို ေခ်ာင္းေနတာၾကာလွၿပီ၊ ဒို႔လာတာကို ဂ႐ုမစိုက္ဘူး၊ သိလည္းမသိဘူး၊ ငါ ဒီရေသ့ကို သမာဓိပ်က္ေအာင္ေတာ့ လုပ္ဦးမယ္ဆိုၿပီး ကပ္ၿပီးေတာ့မွ ေအာ္ေျပာတာ။ ေဟာဒီရေသ့ဟာ အသားမည္းလိုက္တာ၊ အစတုန္းကေျပာလာတာက ကဏွရေသ့ဟာ အသားမည္းတယ္တဲ့။
တကယ့္ကိုပဲ အသားမည္းတဲ့ကုလားႀကီးတစ္ေယာက္၊ ကပၸလီႀကီးတစ္ေယာက္ပါပဲ၊ ခင္ဗ်ားတို႔ ေဟာဒီ 'မေတာင္းတ' ကိုလာရင္ ေဟး...အသားမည္းႀကီးလို႔ သြား ေအာ္ေျပာလို႔ရွိရင္ အဲဒီလူကႀကိဳက္ပါ့မလား? မႀကိဳက္လဲ ခင္ဗ်ားတုိ႔ကေျပာတာဘဲ၊ ခင္ဗ်ားတို႔ ေဟာဒီလူက ျဖဴတယ္, မည္းတယ္, အရပ္ကပုတယ္,ရွည္တယ္, ဝတယ္,ပိန္တယ္ စံုေနတာဘဲ ေျပာၾကတာ။
ဘုန္းႀကီး အခုဝင္လာတုန္းကေတာင္ တိုးတုိးေလး ေျပာေနတာၾကာတယ္၊ ဟာ...ဘုန္းႀကီးကလဲ ဝလိုက္တာ၊ ဒီလိုေျပာတယ္၊ သူမ်ားရဲ႕ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာကိစၥကို တယ္ၿပီးေျပာခ်င္တာပဲ၊ ဗမာေတြဘာေၾကာင့္ ဒီေလာက္ေျပာခ်င္သလဲလို႔ ဘုန္းႀကီးက စဥ္းစားတယ္၊ ေျပာလိုက္တာ တခ်ဳိ႕ မ်ား 'ဟဲ့ေကာင္...မင္း မိန္းမ မရေသးဘူးလားကြ'၊ ဟိုကလည္းေျပာတယ္ 'ကေလးဘယ္ႏွစ္ေယာက္ရၿပီ'၊ 'ဟာ... မင္းေတာ္ေတာ္ႀကိဳးစားသား ပဲ' ခ်ီးမြမ္းလိုက္ေသးတယ္။
အဲဒီလို ကိုယ္ေရးကိုယ္တာေတြကို အားႀကီးဝင္စြက္တယ္၊ အဲဒီေတာ့ ဒီသိၾကားမင္းက ကဏွကို ဘာလာ ေျပာသလဲ?၊ ရေသ့အသားမည္းတာကို လာၿပီးေျပာတာ၊ ဒို႔ဗမာေတြ မဆိုးဘူး၊ သိၾကားမ်ဳိးေတြ ထင္တယ္၊ သိၾကားေတာင္ေျပာေသးတာပဲ၊ ဘုန္းႀကီးတို႔ဗမာေတြလဲ သိၾကား အတိုင္းပဲဆိုေတာ့ ဘုန္းႀကီးက စိတ္မဆိုးပါဘူး ေျပာပါမ်ားေတာ့။
ေယာဂီေတြ တရားစခန္းမွာ အဲဒါေတြဒုကၡျဖစ္တာဘဲ၊ အသံ(သို႔မဟုတ္) ၾကားရတယ္ ဒီႏွစ္ခု ႀကိဳက္တာကုိ မွတ္၊ အသံမွတ္ခ်င္မွတ္၊ (သို႔မဟုတ္)အသံၾကားရတယ္၊ ဒီ ႏွစ္ခု တစ္ခုခုမွတ္၊ အဲဒါမွမရပ္ႏိုင္လို႔ ဘာသံလဲ သီခ်င္းသံ၊ ဘယ္သူဆိုတာလဲ ရီရီသန္႔ဆိုတာ၊ မာမာေအးဆိုတာ၊ ဘယ္အိမ္ကဖြင့္တာလဲ၊ အဲဒီအိမ္ကသာမႈလား၊ နာမႈလား၊ လူေသတာလား၊ မဂၤလာေဆာင္တာလား၊ ဘယ္သူေသသြားလဲ၊ ဘယ္သူနဲ႔ဘာေတာ္လဲ၊ အဲဒီေကာင္ ငါနဲ႔မတည့္တဲ့အေကာင္ ေသတာေတာင္ ေကာင္းေသးတယ္။
အသံရဲ႕ေနာက္မွာျဖစ္တာေတြ၊ အဲဒါေၾကာင့္ ၾကားတဲ့ေနရာမွာ ရပ္ႏိုင္ေအာင္႐ႈမွတ္ပါ၊ ကမၼ႒ာန္းေဟာတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး၊ အသံရဲ႕ေနာက္မွာ ျဖစ္ခ်င္တာေတြ၊ အဲဒါေၾကာင့္ အစားမည္း,အသားမည္း,အဝတ္မည္း, ေနရာ မည္းတဲ့ ဒီရေသ့ကို ဒို႔မႀကိဳက္ဘူး မၾကည္ညိဳဘူးလို႔ ထပ္ခါ ထပ္ခါေျပာေတာ့ ဒီရေသ့လည္း သမာဓိပ်က္ၿပီးေတာ့ ဒီအသံၾကားတယ္ ဘယ္သူ႔အသံလဲ? သိၾကားအသံ၊ သိၾကား ဘာေၾကာင့္ေျပာသလဲလို႔ ရေသ့လည္းဘဲ ေတြးေနၿပီေပါ့။
ဘာေျပာသလဲဆိုေတာ့ ေၾသာ္...သူ႔ဗိမာန္လႈပ္တာ ကိုက သူ႔စည္းစိမ္လိုခ်င္လို႔ က်င့္တယ္ထင္ၿပီးေတာ့ ငါ့ဆီ ဆင္းလာၿပီး အေႏွာက္ယွက္ေပးတာ၊ တကယ္ေတာ့ ဒီအက်င့္ေတြရဲ႕တန္ခိုးေၾကာင့္ ဓမၼတာကေနႏႈိးေဆာ္ၿပီး လႈပ္တာ၊ ငါကလႈပ္ေစခ်င္တဲ့ဆႏၵမရွိပါဘူး။
(အပိုင္း-၆)ေမ်ာ္
Posted in: တရားေတာ္
Email This
BlogThis!
Share to Facebook
0 comments:
Post a Comment