Thursday, November 26, 2009
သီတဂူစတား (sitagustar)
1 comment
ဆုေတာင္း ၆ မ်ိဳး (အပုိင္း-၆)
သူေတာ္ေကာင္းတို႕အလုပ္
ဒါေပမယ့္ သိၾကားက စိတ္မခ်ဘဲ ငါ့ကိုလာေႏွာက္ ယွက္တယ္၊ ဒါကို ငါ အမွန္ေတာ့ ေျဖရွင္းရမယ္၊ မွန္ရင္လဲ ဝန္ခံ အမွားလာေျပာရင္လဲ ေျဖရွင္းရမယ္၊ ဒါဟာ သူေတာ္ေကာင္းေတြရဲ႕အလုပ္။
သူေတာ္ေကာင္းေတြရဲ႕အလုပ္က(၂)လုပ္ပဲ ရွိတယ္၊ ''အဘူတံ အဘူတေတာ နိဗၺိေဌတဗၺံ၊ ဘူတံ ဘူတေတာ ပဋိဇာနိတဗၺံ-မဟုတ္ဘူးဆိုရင္လည္း မဟုတ္ဘူးလို႔ ေျဖရွင္းရတယ္၊ ဟုတ္ေနလို႔ရွိရင္လဲ ဟုတ္ပါတယ္လို႔ ဝန္ခံ ရတယ္''၊ သူေတာ္ေကာင္းေတြက ဘယ္ေတာ႔မွ မလိမ္ဘူး။
ဝန္ခံျခင္းရယ္ ေျဖရွင္းျခင္းရယ္ ဘယ္ႏွစ္မ်ဳိး လုပ္ရလဲ? စိတ္ဆိုးၿပီးေတာ့ ဓား,လွံကိုင္ၿပီး တုန္႔ျပန္မယ္ဆိုရင္ သူေတာ္ေကာင္းအလုပ္မဟုတ္ဘူးတဲ့၊ အခု ၾကည့္ပါလား မဟုတ္ရင္ မဟုတ္ဘူးလို႔ ေျဖရွင္းရတယ္၊ ''ဘူတံ ဘူတ ေတာ - သိၾကားစည္းစိမ္ေတာင္းတာဟုတ္ရင္လဲ ဟုတ္တယ္ လို႔သာ ေျပာလုိက္ပါ၊ ဒါေပမဲ့ ကဏွရေသ့က သိၾကားမင္း စည္းစိမ္ကို မေတာင္းဘူး။
မည္းတယ္ျဖဴတယ္ဆိုတာ
သူက ဘာေတာင္းလဲဆိုေတာ့ ဘဝဝဋ္ဆင္းရဲက လြတ္ခ်င္တာပဲ၊ ကဏွက ျပန္ေျပာတယ္၊ အုိ...နတ္တုိ႔ ေသဌ္နင္း သိၾကားမင္း ငါေျပာျပမယ္ သင္နားေထာင္စမ္းေလာ့၊ အေပၚယံအေရျပားကို ၾကည့္႐ုံႏွင့္ မည္းတာလို႔ မေျပာႏုိင္ဘူး၊ အေပၚယံအေရျပားေလးမည္းတာကို ၾကည့္ၿပီးေတာ့ မည္းတာလို႔မေျပာနဲ႔၊ အသားမည္းဆိုတဲ့စကားဟာ မမွန္ဘူး။
အသားကို အေပၚကဖံုးထားတာ အေရထူ, အေရထူကို အေပၚက ထပ္ဖံုးထားတာက အေရပါး၊ အမည္းဆိုတဲ့ အေရာင္သည္ ဘယ္အေပၚမွာရွိသလဲ? အေရပါးေပၚမွာရွိတယ္၊ အေရထူေပၚေတာင္ မေရာက္တဲ့အသားကိုျဖဴတယ္, မည္းတယ္ေျပာဖို႔ အေဝးႀကီး၊ ဘယ္အေပၚမွာ ေျပာသလဲ? အေပၚယံ အေရပါးအေပၚမွာ ေျပာတယ္။
လူေတြဟာ အေပၚယံသမားေတြခ်ည္းပဲဆိုရင္ စိတ္မဆိုးၾကနဲ႔၊ အေပၚယံပဲေျပာတာပဲ၊ အတြင္းထဲကို မျမင္ ၾကဘူးတဲ့၊ ''န ကေဏွာ -အေပၚယံအေရျပားမည္းတာကို ၾကည့္ၿပီးေတာ့ သင္သည္ လူမည္းလို႔ ငါ့ကို လာမေျပာနဲ႔၊
မမွန္တဲ့စကားေတြကို အလြန္ေျပာတဲ့ ဤကမၻာ ေလာက၊ အသားမည္းတယ္ဆုိတာ မွန္ေသးရဲ႕လား၊ အေရ မည္းတာ၊ အသားျဖဴတယ္ဆိုရင္လည္း ဘာျဖဴသလဲ အေရျပား ျဖဴတာ၊ အသားက ျဖဴတယ္, မည္းတယ္လို႔မရွိဘူး။
အဲဒါ ကမၻာႀကီးက မမွန္တာေတြ သိပ္ေျပာတာ၊ ေဟာဒီမွာ လွည္းနဲ႔ႏြားနဲ႔ေနတဲ့ သူေတြခ်ည္းပဲ၊ လွည္းနဲ႔ ႏြားနဲ႔ ေနတဲ့လူေတြ အိမ္ေရွ႕မွာ ဒုန္းဒုန္းနဲ႔ ေမာင္းသြားတာ ဘာေတြလဲ? လွည္းေတြ ေမာင္းသြားၾကတာပါ၊ ဒီလိုိေျပာတယ္၊ ဟိုလူႀကီး ဘာေမာင္းလဲ? လွည္းေမာင္းတယ္၊ ဟို လူႀကီး ဘာေမာင္းလဲ? ထြန္ေမာင္းတယ္ ထယ္ေမာင္းတယ္ လွည္းေမာင္းတယ္ဆိုတဲ့စကားလဲ တကယ္ေတာ့ မမွန္ဘူး၊ လွည္းေမာင္းလို႔မွ မရဘဲ၊ ႏြားကိုေမာင္းတာ ဟုတ္တယ္ မဟုတ္လား။
အဲဒါဆို ႏြားေမာင္းတယ္လို႔ ေျပာပါလား၊ လွည္း ေမာင္းတယ္တဲ့၊ မဟုတ္တာေတြခ်ည္းပဲေျပာတယ္၊ အဲဒီေတာ့ သစၥာတရားကို ဆိုက္ဖို႔အေဝႀကီးပဲ၊ ဒုကၡ, သမုဒယ, နိေရာဓ, မဂၢဆုိတာကို ထားစမ္းပါဦး၊ ေန႔စဥ္ေျပာေနတဲ့ စကားကိုေတာင္ မွန္ေအာင္ေျပာဖို႔ အေတာ္ခက္တယ္။
ဘာေမာင္းသြားသလဲ၊ ႏြားကိုေမာင္းတယ္ဆိုမွ အမွန္ပဲ၊ လူကလက္ခံလား? လက္မခံဘူး၊ လွည္းေမာင္းတယ္ေျပာမွ လက္ခံတယ္၊ မဟုတ္တာေျပာမွ လက္ခံတဲ့ ကမၻာ၊ အသားမည္းတယ္၊ အေရမည္းတယ္၊ ဒါေပမဲ႔ ကမၻၻာႀကီးက ဘယ္တုန္းက ေျပာလာမွန္းမသိဘူး၊ အသားမည္းတယ္လို႔ေျပာတယ္၊ အမွန္ျပန္ေျပာလို႔ မရေတာ့ဘူးေနာ္၊ ဒါေၾကာင့္ သစၥာဆိုတဲ့တရားဟာ အဲဒီအမွားေတြကို ပယ္ႏိုင္မွသာလွ်င္ ေလာကႀကီးမွာ အမွန္တရားက ေပၚလာမွာ။
အသားမည္းေပမယ္႔ အသည္းျဖဴပါတယ္
အခု ရေသ့ႀကီးက ေဖာ္ျပတယ္။ အေပၚယံ အေရ ျပားေလးမည္း႐ံုနဲ႔ ငါ့ကို လူမည္းတယ္လို႔ လာမေျပာပါနဲ႔၊ အေပၚယံ အေရျပားမည္းေပမဲ့ အတြင္းမွာ အက်င့္ေကာင္း တယ္လို႔ ဆိုလို႔ရွိရင္ ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ သုဒၶပုဂၢိဳလ္-ျဖဴစင္ ေကာင္းျမတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ဳိးလို႔ မွတ္ရမယ္။
အေပၚယံ အေရျပားမည္းေပမဲ႔ အက်င့္ေကာင္း ေနရင္ အဲဒီပုဂၢိဳလ္ကို လူျဖဴလို႔ ေခၚရမယ္။ အေရျပားမည္း ေပမဲ့ အက်င့္ေကာင္းရင္ လူျဖဴလို႔ ေခၚမယ္၊ အသားျဖဴ ေပမဲ႔လည္း အက်င့္ယုတ္လို႔ရွိရင္ လူမည္းလို႔ ေခၚရမယ္။
ဗမာျပည္က အသက္ႀကီးတဲ့လူႀကီးေတြ ေတြ႔ဘူးမွာ ေပါ့၊ ဂ်ပန္ေတြလက္ေအာက္မွာ ေနခဲ့ရတုန္းက ကမၻာႀကီးရဲ႕ အေရွ႕ဖ်ားရွိ ပင္လယ္ထဲက ဂ်ပန္ဆိုတာ 'ကြၽန္းေလးတစ္ ကြၽန္း' ျဖစ္တယ္။ ဂ်ပန္ေတြ ဗမာျပည္မွာ (၄)ႏွစ္ေလာက္ ေနသြားတယ္၊ ခံလိုက္ရတာ အားလံုးမွတ္မိပါလိမ့္မယ္။
အဲဒီေတာ့ အသားျဖဴေပမဲ႔ စိတ္ဓာတ္က အလြန္ ၾကမ္းတမ္းတယ္၊ ယုတ္မာတဲ ့အေကာင္ေတြ၊ အဲဒါကို လူျဖဴ လို႔ေျပာရင္ ကဏွဇာတ္ေတာ္အတိုင္းဆိုရင္ မမွန္ဘူး၊ အ ေနာက္ဘက္ ကမၻာအစြန္အဖ်ားက ကြၽန္းကေလးဟာ 'အဂၤလန္'ဆုိတဲ့ ကြၽန္းေလးပဲျဖစ္ပါတယ္၊ အဂၤလိပ္ေတြ ဗမာျပည္ ကို အႏွစ္တစ္ရာတိတိ အုပ္ခ်ဳပ္သြားတယ္ေနာ္။
အဲဒီအဂၤလိပ္လည္း ဗမာျပည္ကို အႏွစ္တစ္ရာ ေလာက္ အုပ္ခ်ဳပ္သြားခဲ့တယ္၊ ဗမာျပည္ရဲ႕ဘုရင္ 'သီေပါ'ကို ေခြးေလးဖမ္းသလို ေခၚသြားခဲ့တယ္၊ အိႏၵိယျပည္အေနာက္ ဘက္ပင္လယ္ထဲက ေတာင္ေပါက္ေနတဲ႔ 'ရတနာဂီရိ' ဆိုတဲ့ ကြၽန္းကေလးေပၚမွာ ေသတဲ့အထိထားတယ္။ သီေပါရဲ႕ သားေတြ သမီးေတြ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြ အကုန္လုံးကို ေခၚသြားပါတယ္။
ဟိုမွာထားေပမယ့္ တစ္ေယာက္မွ ဗမာျပည္ကို ျပန္ေရာက္မလာဘူး၊ သားသမီးေျမးျမစ္ေတြ အကုန္လံုးဟာကုလားေတြနဲ႔ညားၿပီး ဘုရင္မ်ဳိး ျပဳတ္ထြက္သြားေတာ့တာပဲ၊ အိႏၵိယျပည္က ေနာက္ဆုံးကုလား ဘုရင္ကိုလည္း ဗမာျပည္ ကို ေခၚလာခဲ့တယ္၊ ေရႊတိဂံုေတာင္ပိုင္းနားက လမ္းက်ဥ္း က်ဥ္းေလးထဲမွာ တိုက္ကေလးေသးေသး ေဆာက္ၿပီးေတာ့ ေသတဲ့အထိ ထားလိုက္ေသးတယ္။
ကုလားဘုရင္က ဗမာျပည္ကို လာေသသြားတယ္၊ ဗမာဘုရင္က ကုလားျပည္ကို သြားေသတယ္၊ အဂၤလိပ္က အသားျဖဴတယ္၊ လူျဖဴလုိ႔ေခၚတဲ့ မ်က္ႏွာျဖဴေလ၊ မ်က္ႏွာတြင္မကဘူး အကုန္ျဖဴတယ္၊ အသားျဖဴေပမယ့္ စိတ္ဓာတ္က အဲဒီေလာက္ ၾကမ္းတမ္း႐ိုင္းစိုင္းေနလို႔ရွိရင္ ဘာေခၚသလဲ၊ လူမည္းလူညစ္ ေတြလုိ႔ ေခၚရမွာေနာ္။
ေဟာဒီ ရြာသစ္ႀကီးက လူေတြကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ''က်ီးကန္းက အရီးေလးေခၚမယ္၊ မီးေသြးေတာင္ ငိုရခ်ည္ ေသး'' လုိ႔ေျပာရမလုိ ျဖစ္ေနၿပီ။
ဒါေပမယ့္ ဒကာလွသိန္းတို႔ အသားမည္းေပမယ့္ အသည္းျဖဴပါတယ္၊ ဂ်ပန္တို႔ အဂၤလိပ္တို႔လို မင္းတို႔ မယုတ္ဘူးမဟုတ္လား၊ အဲဒါ လူျဖဴေပါ့။
ဘာ့ေၾကာင့္ ဒီကအသားမည္းေပမယ့္ စိတ္ဓာတ္ျဖဴစင္သလဲဆိုရင္ ျမတ္ဗုဒၶရဲ႕ ပုခက္ထဲမွာႀကီးလာ လို႔ပါလုိ႔ ေျပာရလိမ့္မယ္၊ ျမတ္ဗုဒၶရဲ႕ ပုခက္ထဲမွာ ႀကီးလာလို႔ပဲ။
ဘုရားရွင္ရဲ႕ ပုခက္ထဲႀကီးလာတာ၊ ေမြးလာကာစ ငယ္ငယ္တုန္းက ပုခက္ထဲမွာအိပ္ေတာ႔ အေမကလႊဲတဲ႔အခါ 'ဣတိပိ ေသာ ဘဂဝါ အရဟံ သမၼာသမၺဳေဒၶါ'လို႔ ဆိုၿပီးေတာ့ လႊဲတာ ဒီလိုမဟုတ္လား၊ ဒီေတာ့ ဒီကလူေတြ အသားမည္း ေပမယ့္ အသည္းျဖဴတယ္၊ ဒီလိုမွတ္ထား။
သိၾကားမင္းက ''ဒီရေသ့ အသားမည္းလိုက္တာ၊ ဒို႕ မႀကိဳက္ဘူး''တဲ့၊ ကဏွရေသ႔က ျပန္ေျပာတယ္၊ အသား မည္းေပမဲ့ အက်င့္ေကာင္းရင္ ျဖဴစင္တဲ့ပုဂၢဳိလ္ပဲ၊ အသား ျဖဴေပမဲ့ အက်င့္ယုတ္ရင္ အဲဒီပုဂၢဳိလ္ကို လူမည္းလူညစ္လို႔ေခၚတယ္။
သိၾကားမင္းက ''ဟာ..ငါက လူမည္းႀကီးလို႔ေျပာတာ စိတ္ဆုိးမလားလုိ႔၊ စိတ္မဆုိးဘူး၊ ငါ့ကုိတရားသေဘာနဲ႔ အမည္းအျဖဴ ရွင္းျပေနတာ၊ ဒါဆိုရင္ေတာ့ ဒီရေသ႔ သိၾကား ျဖစ္ဖုိ႔ ဆုေတာင္းသလား မေတာင္းသလား၊ ငါစုံစမ္းေတာ့ မယ္''ဆိုၿပီး ကဏွရေသ့ကို ေလွ်ာက္တယ္။
''အုိ ရွင္ရေသ႔ကဏွ... ဘာဆုေတြလုိခ်င္သလဲ၊ တပည့္ေတာ္ဆုေပးမယ္''လုိ႔ သိၾကားမင္းကေျပာေတာ့ ကဏွရေသ့က ဆုေတြေတာင္းတယ္။
(အပုိင္း-၇)ေမွ်ာ္
Posted in: တရားေတာ္
Email This
BlogThis!
Share to Facebook
1 comments:
တပည့္ေတာ္ စာလာဖတ္ပါတယ္ ဘုရား
Post a Comment