အႏွစ္ကိုးပါးတရားေတာ္ (အပိုင္း-၁)

အႏွစ္ကိုးပါးတရားေတာ္
ိ
ဒီေန႔ဟာ ၁၃၄၃-ခုႏွစ္၊ တေပါင္းလျပည့္ေန႔ ျဖစ္ ပါတယ္။ ဘုန္းႀကီး ေဟာမည့္တရားက ''အႏွစ္ကုိးပါ''။ ဒီကေန႔ဟာ တေပါင္းလျပည့္ေန႔ဆိုေတာ့ ဘုရားရွင္ကိုယ္ ေတာ္ျမတ္ ကပိလဝတ္ ေရႊၿမိဳ႕ေတာ္ကို ခရီးစတင္ေသာေန႔ ပါပဲ။
ဧရာဝတီတုိင္း၊ က်ံဳေပ်ာ္ၿမိဳ႕၊ ရတနာရံသီ ေစတီ ေတာ္, ျမခ်မ္းသာ ေစတီေတာ္၊ ေစတီေတာ္ႀကီး ႏွစ္ပါးအား ပူေဇာ္သည့္အေနအားျဖင့္ ဆင္ယင္က်င္းပသည့္ ''ေစတီယ ပူဇာ ဓမၼသဘင္''။
မိမ်ား, ဖမ်ား, ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမမ်ား, ေဆြေတာ္ မ်ဳိးေတာ္မ်ားနဲ႔ ကြဲကြာၿပီးေတာ့ ေနခဲ့ရတာ ဘုရားကိုယ္ ေတာ္ျမတ္ (၇)ႏွစ္။ ၇-ႏွစ္ ခြဲခြာခဲ့ရသည့္ ျမတ္စြာဘုရား ေဆြေတာ္ မ်ဳိးေတာ္မ်ားရဲ႕ ပင့္ေလွ်ာက္ခ်က္ အရ ေဆြေတာ္ မ်ဳိးေတာ္မ်ားနဲ႔ ျပန္လည္ဆံုေတြ႕ဖုိ႔ရန္ ကပိလဝတ္ေရႊနန္းကို ယခုလုိ တေပါင္းလျပည့္ေန႔မွာ ျပန္လည္ၿပီးေတာ့ ၾ<ြကျမန္း ေတာ္မူတယ္။ ကာဠဳဒါယီမေထရ္သူျမတ္က ဘုရားကိုယ္ေတာ္ ျမတ္ကုိ ကပိလဝတ္ ေရႊနန္းၾ<ြကျမန္းဖုိ႔ရန္ ပင့္ေလွ်ာက္ခဲ့ တယ္။ ''ကာဠဳဒါယီဘုရားပင့္''ဆုိၿပီးေတာ့ ဂါထာေပါင္း ၆၂-ဂါထာ ရိွပါတယ္။ ဘုရားပင့္ဝါသနာပါတဲ့ ဒကာႀကီးမ်ားကို တုိက္ တြန္းခ်င္ပါတယ္။ ဘုရားပင့္ ဂါထာကို က်က္ခ်င္ရင္ေတာ့ ''ကာဠဳဒါယီဘုရားပင့္ ဂါထာ''မ်ားကိုသာ က်က္ၾကေတာ့။ ဒီေတာ့ ဒီကေန႔လဲပဲ အကယ္၍ ဘုရားပင့္ေလး တစ္ ပုဒ္ေလာက္ကိုယ္ေတာ္ ရြတ္ပါဦးဆိုရင္ အဲဒီေျခာက္ ဆယ္ေက်ာ္ေသာဘုရားပင့္နဲ႔ ဘုန္းႀကီးတုိ႔တရားပြဲဖြင့္ရရင္ ဘုရားပင့္နဲ႔ပဲ မိုးမ်ားလင္းမလား မသိဘူး။ ဒီေတာ့ ဘုရားပင့္နဲ႔ မိုးမလင္းရေလေအာင္ ဘုရား ရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ ဘုန္းႀကီးတို႔ ပရိသတ္အေပါင္း သူေတာ္ ေကာင္းတို႔ရဲ႕ ႏွလံုးအိမ္မွာ ၾ<ြကျမန္းၿပီးသားပဲလုိ႔ ဒီလို သေဘာထားလုိက္ၾကပါ။ ရတနာအျပည့္ရွိတဲ့ ႏွလံုးအိမ္ ဘုန္းႀကီးတုိ႔ပရိသတ္အေပါင္း သူေတာ္ေကာင္း တို႔ရဲ႕ ႏွလံုးအိမ္ထဲမွာ ဘုရားကိုယ္ေတာ္ျမတ္လဲပဲ ၾ<ြကၿပီး သား၊ ဘုရားကိုယ္ေတာ္ျမတ္ၾ<ြကလာတယ္ ဆိုကတည္းကိုက တရားေတာ္ေတြလဲ ကိန္းဝပ္ၿပီးသား၊ တရားေတာ္ေတြ ကိန္းေနၿပီဆိုကတည္းက ထိုတရားေတာ္ေတြကို ေဆာင္ ေတာ္မူၾကတဲ့ သံဃာေတာ္အရွင္ျမတ္မ်ားလဲပဲ ဘုန္းႀကီး တို႔ပရိသတ္ရဲ႕ ႏွလံုးသားထဲမွာ ကိန္းဝပ္ၿပီးသား။ ဘုန္းႀကီးတို႔ပရိသတ္ရဲ႕ႏွလံုးအိမ္မွာ ဘုရားလဲ ကိန္း၊ တရားလဲကိန္း၊ သံဃာလဲကိန္းဝပ္ၿပီးသား ျဖစ္ျခင္း ေၾကာင့္ ဘုန္းႀကီးတုိ႔ ပရိသတ္ရဲ႕ ႏွလံုးအိမ္ဟာ ရတနာ အႏွစ္တုိ႔ျဖင့္ ျပည့္ေသာ ႏွလံုးသားလုိ႔ ဘုန္းႀကီးတို႔ ဒီလိုပဲ ဆိုလိုက္ခ်င္ပါတယ္။ ''တန္ဖိုးအလြန္ရွိတယ္''တဲ့၊ ဗုဒၶဘာသာျဖစ္ရတာ။ ႏွလံုးအိမ္ထဲမွာ ရတနာသံုးရပ္တို႔ ကိန္းျခင္းေၾကာင့္ ေထရ ဝါဒ ဗုဒၶဘာသာတုိ႔ရဲ႕ ႏွလံုးအိမ္သည္ အဖိုးအနဂၣ ထိုက္တန္ ပါတယ္။ ေထရဝါဒဗုဒၶသာသနာကို ၾကည္ညိဳသိမွတ္ ဆည္း ကပ္ၾကတဲ့ သူေတာ္စင္တုိ႔ရဲ႕ ႏွလံုးအိမ္မွာ ထိုရတနာသုံးပါး ကို ၾကည္ညိဳတဲ့ သဒၶါသည္ အျပည့္ အဝရွိေနလို႔ ''ရတနာ ႏွလံုးအိမ္ႀကီး''ပါပဲ။ ေနရာဌာနတိုင္းမွာ ပညာရွိ မရွိႏိုင္
ေတာထဲေတာင္ထဲမွာ ေက်ာက္ေတာင္ႀကီးေတြ ထဲမွာ သြားၿပီးတူးတဲ့အခါက်ေတာ့ ''စိန္'' ဆိုတဲ့ရတနာ။ ေက်ာက္တကာ ေက်ာက္တုိ႔တြင္ အမာဆံုး၊ ''ပတၱျမား''ဆိုတဲ့ ရတနာ၊ နီရဲၿပီးေတာ့ အလြန္လွတယ္။ ''ေက်ာက္စိမ္း''ဆိုတဲ့ ရတနာ၊ စိမ္းၿပီးေတာ့ သူလဲ အလြန္လွတယ္။
အဲဒီ ေက်ာက္စိမ္းေတြ ေက်ာက္ျဖဴေတြ ေက်ာက္နီ ေတြဆိုတဲ့ ထိုရတနာအမ်ဳိးမ်ဳိးတုိ႔ဟာ ေလာကလူသားေတြ အထြတ္အျမတ္ထားတဲ့ ရတနာေတြပဲ။
လူသားအားလံုးတုိ႔ အထြတ္အျမတ္ထားတဲ့ ထို ''စိန္'' ရတနာ၊ ''ေရႊ'' ရတနာဆိုတဲ့ ရတနာေတြဟာ ၿမိဳ႕ အလည္မွာ တူးလို႔မရဘူးတဲ့။ ေတာထဲ ေတာင္ထဲမွာ တူးရ တာ။ သို႔ေသာ္ ေတာတိုင္းေတာင္တိုင္းေတာ့ ပတၱျမား မထြက္ ဘူးေနာ္။
ေတာတိုင္း ေတာတိုင္းမွာ စႏၵကူးမထြက္ဘူး။ ေတာင္တိုင္း ေတာင္တိုင္းက ေက်ာက္ေကာင္းမထြက္ဘူး။ ဆင္တိုင္းဆင္တိုင္းမွာ ''အျမဴေတ''မရွိဘူး။ ေလာကနီတိ က ေျပာတာ။
ဝေန ဝေန န စႏၵနံ၊ ေတာတိုင္း ေတာတိုင္း စႏၵကူးမထြက္ဘူး။
ေသေလ ေသေလ၊ ေတာင္တိုင္း ေတာင္တိုင္းမွာ။ န မဏိကံ၊ ပတၱျမား မထြက္ႏိုင္ပါဘူး။
ဂေဇ ဂေဇ၊ ဆင္တိုင္း ဆင္တိုင္းမွာ။ န အမတံ၊ အျမဴေတ မရႏိုင္ပါဘူး။
ဌာေန ဌာေန န ပ႑ိတံ၊ အရပ္ဌာနတိုင္း အရပ္ ဌာနတိုင္းမွာ ပညာရွိ မရွိႏိုင္ဘူး။
ဘုရားရတနာ တရားရတနာ သံဃာရတနာဆိုတဲ့ အဲဒီရတနာဟာလဲ တိုင္းျပည္တုိင္းမွာ မရွိဘူး။ လူမ်ဳိး တိုင္းမွာ မရွိဘူး။ တိုင္းျပည္တိုင္း တိုင္းျပည္တိုင္း ရတနာ သံုးပါး မရွိနိုင္ဘူး။ လူမ်ဳိးတိုင္း လူမ်ဳိးတိုင္းမွာ ရတနာ သံုးပါး မကိန္းဝပ္ႏိုင္ပါဘူး။
ဗုဒၶဘာသာတိုင္းျပည္လုိ႔ဆိုပင္ ဆိုျငားေသာ္လဲပဲ အခ်ိဳ႕ဗုဒၶဘာသာတိုင္းျပည္မွာ ရတနာသံုးပါး အျပည့္အစံု မရွိပါဘူး။ ရတနာသံုးရပ္ကို ၾကည္ညိဳတဲ့ ဗုဒၶဘာသာလို႔ အမည္ခံပင္ခံေသာ္လဲ ထိုအမည္ခံတဲ့ ဗုဒၶဘာသာ သူေတာ္ စင္တို႔ရဲ႕ ႏွလံုးအိမ္တိုင္း ႏွလံုးအိမ္တိုင္းမွာ ရတနာသံုးပါး အျပည့္အစံုမရွိပါဘူး။
ဘုန္းႀကီးတို႔ ျမန္မာျပည္မွာရွိၾကတဲ့ ဗုဒၶဘာသာ သူေတာ္ေကာင္းတို႔ရဲ႕ ႏွလံုးအိမ္မွာေတာ့ ဘုရား တရား သံဃာ အကုန္လံုး အစံုရွိတယ္။
ေကာင္းတဲ့ေနရာဆုိတာ
''အရပ္''ေကာင္းမွာ လူျဖစ္ခြင့္ ရလို႔ အသိÓဏ္ ေကာင္းကို ရထားတာ။ အရပ္ေကာင္းမွာ လူျဖစ္ခြင့္ မရရင္ အသိÓဏ္ ေကာင္းကို မရႏိုင္ၾကဘူး။ အရပ္ေကာင္း, ေနရာေကာင္း ဆိုတာကို မဂၤလာတရားေတာ္က ''ပတိ႐ူပ ေဒသ''လုိ႔ ဆိုပါတယ္။
၁။ ရတနာသုံးပါး ရွိတဲ့ အရပ္,ေနရာ၊
၂။ ကုသိုလ္လုပ္ခြင့္ရတဲ့ အရပ္,ေနရာ၊
၃။ သူေတာ္ေကာင္းတရား က်င့္ခြင့္ရတဲ့ အရပ္, ေနရာေတြကုိ ''အရပ္ေကာင္း, ေနရာေကာင္း'' လုိ႔ဆုိပါ တယ္။
စီးပြားေရးေကာင္းတိုင္း၊ ပညာေရးေကာင္းတိုင္း မိုးထိေအာင္ တုိက္ႀကီးေတြေထာင္ၿပီးေတာ့ တက္ေနလို႔၊ ဟို ေျမျပင္ေရာ ေရျပင္ေရာ ေဝဟင္ေရာ မိနစ္ပိုင္း စကၠန္႔ပိုင္း အတြင္းမွာ ဟူးကနဲ ဟူးကနဲ အေရွ႕ အေနာက္ ေတာင္ ေျမာက္ လူးလာတုံ႔ေခါက္ ယာဥ္အမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ သြားႏိုင္တယ္ ဆိုေပမဲ့ အဲဒီလို အရပ္မ်ဳိးေတြကို ဘုန္းႀကီးတုိ႔ကေတာ့ ''ပတိ႐ူပေဒသ- အရပ္ေကာင္း, ေနရာေကာင္း''လို႔ မဆို ခ်င္ပါဘူး။
ကုသုိလ္ေကာင္းမႈျပဳခြင့္ရတဲ့အထဲမွာ ဒါနေကာင္း မႈလဲျပဳခြင့္ရတယ္။ သီလ ေဆာက္တည္ခြင့္ရတယ္။ သမထ ကမၼ႒ာန္း စီးျဖန္းႀကိဳးကုတ္ အားထုတ္ခြင့္လည္း ရတယ္။ ဝိပႆနာကမၼ႒ာန္း စီးျဖန္းဖို႔ အခြင့္အေရးေတြလည္း ရတယ္။
''အခြင့္အေရးေတြ ရေနတယ္၊ ဘာက်န္ေနလဲ''
''က်င့္ဖို႔ပဲ က်န္ပါေတာ့တယ္ဘုရား''။
''ဘုန္းႀကီးက ဗမာျပည္ အဲဒါမက်န္ေတာ့ဘူး ထင္ ေနတာ။ ဒကာႀကီးေတြ ေျပာမွပဲသိရေတာ့တယ္၊ က်န္ေသး တယ္တဲ့။ ကိုယ္က ႏိုင္ငံျခားၾ<ြကားမလိ႔ုဆိုၿပီးေတာ့ သူတုိ႔ကို ေမးၾကည့္တာ၊ က်င့္ဖုိ႔ က်န္ေသးတယ္ဆိုေတာ့ ဟုိသြား မၾ<ြကားရဲေတာ့ဘူး''။ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈျပဳခြင့္ရတယ္၊ ျပဳလဲျပဳေနတယ္ လုိ႔ ဘုန္းႀကီးက ဒီလိုဆိုခ်င္တာ။ ခုေတာ့သူတုိ႔က ကုသိုလ္ ေကာင္းမႈ ျပဳခြင့္ရေပမယ့္ က်င့္ဖို႔က်န္ေသးတယ္ ဆိုေတာ့ ေနာက္တစ္ေခါက္ သြားရင္ ဘုန္းႀကီး ၾ<ြကားဖုိ႔ ေတာ္ေတာ္ ခက္ေနတယ္။ ဒါေပမဲ့ က်ဳံေပ်ာ္ကသာ ဒီလိုေျပာတာပါ။ ရန္ကုန္ တုိ႔ မႏၲေလးတုိ႔ကေတာ့ ''တပည့္ေတာ္တုိ႔ အျပည့္အစံုက်င့္ သံုး ေနပါတယ္''လို႔ ဒီလို ေလွ်ာက္လိုက္တယ္။ က်ဳံေပ်ာ္က လူေတြ မေလွ်ာ့ပါနဲ႔။ ေလွ်ာက္လုိက္ၾကစမ္းပါ၊ ''တပည့္ေတာ္ တုိ႔လည္း က်င့္သုံးေနၾကပါတယ္ဘုရား''လုိ႔။ ၃ရက္ ျခား (သုိ႕႕) ၄ ရက္ျခား ဆက္လက္ေဖာ္ျပသြားပါမည္။

Posted in: တရားေတာ္