ဗုဒၶဘာသာႏွင့္ အေတြးအေခၚလြတ္လပ္မႈ

ျမတ္ဗုဒၶေဒသနာေတာ္အရ ဝိစိကိစၦာဟူေသာယံုမွား ျခင္းသည္ ရွင္းလင္းေသာအသိ(သစၥာအသိ)၏ ႀကီးမားေသာ အတားအဆီးတစ္ခုျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္ စိတ္ဓာတ္ဖြံ႕ၿဖိဳး တိုးတက္ေရးသာမက မည္သည့္ဖြံ႕ ၿဖိဳး တိုးတက္ေရး မ်ိဳးကိုမဆို ဝိစိကိစၦာတရားသည္ ႀကီးမားေသာအေႏွာက္အယွက္ အတား အဆီးတစ္ခုျဖစ္သည္။
သို႔ေသာ္- ဝိစိကိစၦာဟူေသာ ယံုမွားမႈသည္ တကယ္ စင္စစ္ ႀကီးမားေသာအျပစ္ႀကီး Sin-တစ္ခုေတာ့မဟုတ္ေပ။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ဗုဒၶဘာသာတြင္ အျခားေသာဘာ သာမ်ားမွာကဲ့သို႔ အခိုင္အမာ ကတိျပဳ ယံုၾကည္ျခင္းမ်ိဳးမရွိေပ။ အျခားဘာသာမ်ား၌ သက္ဆိုင္ရာဘုရားသခင္တို႔ကို မယံုၾကည္လွ်င္ (သို႔) ယံုမွားျခင္းျဖစ္လွ်င္ ႀကီးေလးေသာ ျပစ္ဒဏ္ထိုက္သည္။ ထိုအျပစ္မ်ိဳးကိုSin- ဟုေခၚၾကသည္။
ဗုဒၶဘာသာ၌ ဗုဒၶကိုယံုမွား႐ံုမွ် မယံုၾကည္႐ံုမွ်ျဖင့္ ထိုယံုမွားသူ မယံုၾကည္သူတို႔မွာ ႀကီးေလးေသာျပစ္ဒဏ္ထိုက္ သည္ဟူ၍ ဆို႐ိုးမရွိေခ်။ မေကာင္းမႈအားလံုးတို႔၏ ေရေသာက္ျမစ္သည္ ဝိစိကိစၦာမဟုတ္။ အဝိဇၨာ (မသိျခင္း) ႏွင့္ တဏွာ (အလုိရမက္ႀကီးျခင္း)တို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ေတြေဝျခင္း ယံုမွားျခင္း တုန္လႈပ္ျခင္း ဆံုးျဖတ္ႏိုင္မႈ ခက္ခဲျခင္းေတြ ရွိေနသမွ်ကာလပတ္လံုး ထိုသူ႔ဘဝမွာ တိုးတက္မႈ မျဖစ္ႏိုင္ဟူေသာ အခ်က္ကို ျငင္းႏိုင္ဖြယ္မရွိေခ်။
အရွိတရား အမွန္တရားကို ရွင္းလင္းစြာ မသိၾကေသးသမွ်ကာလပတ္လံုး ထိုသူတို႔၏သႏၱာန္မွာ သံသယ ကိန္းေအာင္းေနေသးလို႔-ဟူေသာ အခ်က္သည္လည္း ျငင္း ႏိုင္ဖြယ္ရာမရွိေခ်။ ဘဝ၏ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ အဆင့္ျမင့္ျမင့္ တိုးတက္ဖို႔ရန္အလို႔ငွါ ထိုဝိစိကိစၦာတရားကို အႀကြင္းမဲ့ ပယ္သတ္ရမည္ဟူသည့္အခ်က္မွာ အမွန္တကယ္လိုအပ္ သည့္ လိုအပ္ခ်က္ပင္ျဖစ္သည္။ ထိုဝိစိကိစၦာကို အႀကြင္းမဲ့ ပယ္ပစ္မည္ဆိုလွ်င္ ထိုသူသည္ အရွိႏွင့္အမွန္ကို အတိအက် ရွင္းလင္းသိျမင္ရမည္ျဖစ္သည္။
လူတစ္ေယာက္ကို "သင္သည္ ဤအခ်က္၌ မယံုမွား သင့္၊ ဤအခ်က္၌ ယံုၾကည္ရမည္"ဟုေျပာဆိုရန္"အေၾကာင္း အခ်က္မရွိေပ။ တကယ္ေျပာရန္လိုအပ္သည္ကား သင္သိတာ သင္ျမင္တာကို ငါယံုၾကည္၏-ဟု ဆိုလိုျခင္းမဟုတ္၊ ငါသိတာ ငါျမင္တာကို ငါယံုၾကည္၏-ဟု ေျပာဆိုရန္သာရွိသည္။
ဥပမာ- ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္သည္ ဂဏန္း သခ်ၤာပုစၦာတစ္ခုကို တြက္ခ်က္ေန သည္ဆိုပါစို႔၊ ထိုဂဏန္း သခ်ၤာပုစၦာသည္သူသိျမင္ တတ္ကြ်မ္းထားသည့္အဆင့္ကို ေက်ာ္လြန္ၿပီး ခက္လြန္းေနလွ်င္ ထိုေက်ာင္းသား၌ စိတ္႐ႈတ္ျခင္း ေတြေဝျခင္း ဝိစိကိစၦာ ဝင္လာၿပီျဖစ္သည္။ ထိုဝိစိကိစၦာ သူ႔မွာ ရွိေနသမွ်ကာလပတ္လံုး ထိုေက်ာင္းသားတြက္ ဂဏန္း သခ်ၤာအတတ္သည္ တိုးတက္ဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ေခ်။
သူသည္ေရွ႕သို႔တစ္ဆင့္တက္လိုလွ်င္ ထိုျပႆနာကို ရွင္းပစ္ရမည္။ ထိုသံသယကို ပယ္ပစ္ရမည္။ ထိုဝိစိကိစၦာ သံသယတို႔ကို ပယ္ရွားေသာနည္းလမ္းမ်ားရွိပါသည္။
"ကြ်ႏု္ပ္ ယံုၾကည္ပါ၏၊ ကြ်ႏု္ပ္ သံသယမရွိပါ "ဟု ေျပာဆို႐ံုမွ်ျဖင့္ ျပႆနာ၏အေျဖကို ရလိမ့္မည္မဟုတ္ပါ။ ကိုယ္တိုင္သိျမင္နားလည္ျခင္းမရွိပဲ တစ္စံုတစ္ခုေသာဝါဒကို လက္ခံဖို႔ရန္ အတင္းအၾကပ္ျပဳလုပ္ျခင္းသည္ သူ၏စိတ္ဆႏၵ ႏွင့္ အသိပညာမပါေသာေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေရးသမားတို႔ အတင္းအၾကပ္ စည္း႐ံုးသိမ္းသြင္းျခင္းမ်ိဳးျဖစ္သည္။
ျမတ္ဗုဒၶသည္ လူသားတိုင္းကို ဆႏၵျပင္းျပစြာႏွင့္ အစဥ္သျဖင့္ တိုက္တြန္းသည္မွာ ဝိစိကိစၦာ (ယုံမွားသံသယ) ကို ပယ္ရွားဖို႔ရန္ ျဖစ္သည္။ ျမတ္ဗုဒၶသည္ လူးသားတို႔၏သႏၱာန္ဝယ္ စြဲမွီ၍ေနေသာ ေၾကာင္းက်ိဳး အေကာင္းအဆိုး အမွားအမွန္ကို မေဝခြဲႏိုင္ မဆံုးျဖတ္ႏိုင္သည့္ ထိုကဲ့သို႔ေသာ ဝိစိကိစၦာမ်ိဳးကို ပယ္ရွာဖို႔ ျပင္းျပေသာဆႏၵရွိေတာ္မူ၏။
သူ၏ ပရိနိဗၺာန္မျပဳမွီ မိနစ္ပိုင္းအတြင္းကေလးမွာပင္လွ်င္ သူသည္ သူ၏တပည့္သာဝကတို႔ကို အႀကိမ္ေပါင္း မ်ားစြာေျပာဆိုခဲ့သည္မွာ "ရဟန္းတို႔ ငါဘုရားရဲ႕ အဆံုးအမႏွင့္ ပတ္သက္၍ သင္တို႔မွာ ယံုမွားသံသယရွိၾကလွ်င္ ငါဘုရား ကိုပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေမးလိုက္ၾက။ ငါဘုရားမရွိသည့္ ေနာက္ သင္တို႔၏စိတ္အစဥ္ဝယ္ သံသယတို႔ျဖင့္ ႐ႈတ္ေထြးၿပီး စိတ္ပင္ပန္းမႈမ်ားျဖင့္ မက်န္ရစ္ေစၾကကုန္ႏွင့္။ ငါဘုရား ရွိခိုက္ သင္တို႔၏သံသယမ်ားကို ေမးျခင္းျဖင့္ သင္တို႔၏ယံုမွားမႈကို ရွင္းလင္းၾက"ဟူသတည္း။
"ထိုအခါ တပည့္တို႔သည္ ဆိတ္ၿငိမ္၍ ေနၾကကုန္၏၊ ထိုအခါ ျမတ္ဗုဒၶက ဆက္လက္၍မိန္႔ၾကားသည္မွာ "သင္တို႔ သည္ အကယ္၍ ငါဘုရားကို ႐ိုေသေၾကာက္ရြံ႕ေသာေၾကာင့္ မေမးႏိုင္ၾကကုန္သည္ျဖစ္အံ့၊ အခ်င္းခ်င္း အျပန္ျပန္ အလွန္လွန္ သံသယေတြကို ထုတ္ျပ၍ သံဃာအားလံုး၏ ကိုယ္စားျပဳ တစ္စံုတစ္ေယာက္က ထိုဝိစိကိစၦာ( သံသယ)တို႔ကို ငါဘုရားအား ေမးၾကကုန္ေလာ့"ဟူ၏။
ဤသည္မွာ ဘာသာေရးသမိုင္း၌ ဗုဒၶဘာသာ၏ အေတြးအေခၚလြတ္လပ္မႈကိုသာ ေဖာ္ျပ႐ံုမွ်မက ဆရာျဖစ္ေတာ္မူေသာ ျမတ္ဗုဒၶ၏ သေဘာထားႀကီးျခင္း ခြင့္လႊတ္ျခင္းကိုပါ ေဖာ္ျပသည့္ သမိုင္းတင္မွတ္တမ္းျဖစ္သည္။

Posted in: ေဆာင္းပါး