သာသနာ့ေက်းကၽြန္ ျဖစ္ရပါလုိ၏

ဘုန္းၾကီးသည္ စာသင္သား ဦးပဥၥင္းေလးဘ၀က ပထမႀကီးတန္းကို ေလ့လာဆည္းပူး သင္ယူေနခုိက္မွာ ဒီပဲယင္း ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ ပရမတၳစကၡဳက်မ္းကို ဖတ္႐ႈခဲ့ေလသည္။ အစပဏာမမွ အဆုံးနိဂုံးအထိ ဖတ္ၾကည့္ရာ ထုိက်မ္း၏နိဂုံး၌ ဆရာေတာ္ႀကီး၏ ဆုေတာင္း ဂါထာမ်ားကို ေတြ႕မိဖတ္မိေလသည္။
ဆုေတာင္းဂါထာ သုံးပုဒ္ရွိသည္။ အလြန္ေကာင္းေသာ ဘ၀လမ္းညႊန္၊ မြန္ျမတ္သည့္ စိတ္ဓာတ္ကို ျမႇင့္တင္ေပးသည့္ ဆုေတာင္းျဖစ္သည္ဟု ခံယူသေဘာေပါက္မိသည္။ မိမိသည္ ထုိစဥ္ကပင္ ထုိဆုေတာင္းကို အရေဆာင္၍ ဘုရား၀တ္တက္တုိင္း, ေကာင္းမႈျပဳတုိင္း ယင္းဆုတုိ႔ကို ေတာင္းဆုိခဲ့ေလသည္။
သစ္ပင္တုိ႔သည္ အသီးတုိ႔ျဖင့္ သတၱ၀ါတုိ႔ကုိ ေက်းဇူးျပဳတတ္ကုန္၏၊ ျမစ္ေခ်ာင္းတုိ႔သည္ ေရျဖင့္ သတၱ၀ါတုိ႔ကို ေက်းဇူးျပဳကုန္၏၊ ႏြားမတုိ႔သည္ ႏုိ႔ရည္ျဖင့္ လူတုိ႔ကုိ ေက်းဇူးျပဳကုန္၏၊ ႏြားထီးတုိ႔သည္လည္း ေကာက္ပဲသီးႏွံတုိ႔ျဖင့္ လူတုိ႔ကို ေက်းဇူးျပဳကုန္၏၊ “ေန” သည္ ေႏြးေသာေရာင္ျခည္ျဖင့္ လူတုိ႔ကုိ ေက်းဇူးျပဳ၏၊ “လ” သည္လည္း ေအးျမေသာေရာင္ျခည္ျဖင့္ လူတုိ႔ကို ေက်းဇူးျပဳကုန္၏၊
လူတုိ႔သည္လည္း မိမိတုိ႔စြမ္းႏုိင္သေလာက္ သတၱ၀ါတုိ႔၏အက်ိဳးစီးပြားကို ေဆာင္ရြက္ရမည္သာ ျဖစ္သည္။ ကမၻာေျမႀကီးေပၚ ေရာက္လာေသာလူတုိ႔သည္ လူ႔ေလာကကို ေက်းဇူးျပဳမွ ဤကမၻာေျမေပၚ၀ယ္ ေနရက်ဳိးနပ္မည္၊ လူတုိ႔သည္ အေၾကာင္းအက်ဳိးကို နားလည္သည္၊ အေကာင္း အဆုိးကို သိျမင္သည္၊ ဆင္ျခင္တုံတရားရွိသည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ ကံေကာင္းေထာက္မ၍ ရခဲစြာလွ လူ႔ဘ၀ကို ရၾကသူတုိ႔သည္ စဥ္းစားဆင္ျခင္ရန္မွာ “ငါသည္ လူသားတုိ႔အတြက္ ဘာေတြကို ထားျပစ္ခဲ့မလဲ” “ငါသည္ ငါ့အတြက္ ဘာေတြကို ယူသြားမလဲ”။ ဤအခ်က္ကို အေလးအနက္ လူသားတုိင္း စဥ္းစားဆင္ျခင္အပ္ေလသည္။
သိဒၶတၳေဂါတမ ျမတ္ဗုဒၶသည္ အ႐ုိးေၾကေၾက အေရခမ္းခမ္း အားထုတ္ေတာ္မူ၍ ေလာကႀကီးအတြက္ ဓမၼတစ္ခု ထားရစ္ခဲ့ေလသည္၊ သတၱ၀ါအားလုံးစားသုံး၍ မကုန္ႏုိင္ေအာင္ ရွိေပသည္။ ေလာက၌ ကံစြမ္း ဥာဏ္စြမ္း ၀ီရိယစြမ္း ရွိသူတုိ႔ကား ရွားပါးကုန္၏၊ ကံစြမ္း ဥာဏ္စြမ္း ၀ီရိယစြမ္း နည္းပါးသူတုိ႔သာ မ်ားျပားကုန္၏။ ကံစြမ္း ဥာဏ္စြမ္း ၀ီရိယစြမ္း ႀကီးမားသူတုိ႔သည္ ကံ ဥာဏ္ ၀ီရိယအား နည္းပါးသူတုိ႔၏ မွီခုိ အားထားရာ ျဖစ္သင့္ေပသည္။
လူတုိ႔၏ ႏႈတ္တြင္ စကားပုံေပါင္း ေျမာက္ျမားစြာ ေျပာဆုိၾကသည္။ ဥပမာ … “ေရၾကည္ရာ ျမက္ႏုရာ” ဆုိေသာ စကားမ်ဳိးျဖစ္သည္။ ဤစကားရပ္၌ မိမိေနေသာအရပ္၌ ေရေနာက္လွ်င္ ေရၾကည္ရွိရာ အရပ္သုိ႔ သြားရမည္။ မိမိေနေသာ အရပ္၌ သစ္ပင္ ျမက္ပင္တုိ႔ ေျခာက္ေသြ႕လွ်င္ စိမ္းစုိေသာ အရပ္သုိ႔ သြားရမည္ ဟု ဆုိလုိဟန္ရွိသည္။
တကယ္ျဖစ္သင့္သည္ကား မၾကည္ေသာေရကုိ ၾကည္ေအာင္လုပ္ရမည္။ မႏုေသာျမက္တုိ႔ကို ႏုေအာင္စုိက္ပ်ဳိးရမည္၊ ပူျပင္းေျခာက္ေသြ႕ ေရရွားပါးေသာ အရပ္ကို စိမ္းလန္းစုိေျပေအာင္ ေသာက္ေရ သုံးေရရေအာင္ လုပ္ရမည္ဟုသာ မိမိခံယူသည္။
ဤခံယူခ်က္ ဤဆုေတာင္းမ်ားေၾကာင့္ ဘုန္းႀကီးသည္ ယေန႔ စစ္ကုိင္းေတာင္တြင္ ေရအလွဴ၊ ေဆးအလွဴ၊ ေက်ာင္းအလွဴ၊ တကၠသုိလ္အလွဴတုိ႔ကို အေတာ္အတန္ လွဴျဖစ္ခဲ့ေလၿပီ။ သုိ႔ေသာ္ အားရေက်နပ္မႈ မရွိေသးပါ။
ဆက္လက္၍ ဆုမ်ားကို ေတာင္းခ်င္ေသးပါ၏။ - - -
“ေလာဘ၏ ေက်းကြၽန္အျဖစ္ ဘယ္ဘ၀မွာမွ မျဖစ္ရပါလုိ။ သာသနာေတာ္၏ ေက်းကြၽန္သာ ျဖစ္ရပါလုိ၏၊ ငါတည္းဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ သူတပါးတုိ႔ ဒုကၡမျဖစ္ၾကပါေစနဲ႔၊ ဆင္းရဲဒုကၡေရာက္ သူတုိ႔ကုိ ငါ အစြမ္းရွိသေလာက္ ေစာင့္ေရွာက္ႏုိင္ရပါလုိ၏” ။
ပေရသံ ဟိတမိေစၦယ်ံ ၊ ဟိတံ ေမ ဣစၦတံ ပေရာ။
နာညႆ ဒုကၡ မိေစၦယ်ံ၊ မာ ေမ ဒုကၡံ ဣစၦတံ ပေရာ။
(ဒီပဲယင္းဆရာေတာ္)

------------------------

သီတဂူဆရာေတာ္
အရွင္ဉာဏိႆရ
စစ္ကုိင္းေတာင္႐ုိး

Posted in: ေဆာင္းပါး