Myanmar Kyat Converter
Tuesday, October 06, 2009
သီတဂူစတား (sitagustar)
ဆုေတာင္း(၆)မ်ိဳးတရားေတာ္
၁၃၆၃-ခု ဝါေခါင္လျပည့္ေက်ာ္(၃)ရက္ ညခ်မ္း ကာလ (၇)နာရီ မိနစ္(၃ဝ) အခ်ိန္မွစတင္လုိ႔ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕ နယ္ ရြာသစ္ႀကီး မေတာင္းတရပ္ကြက္မွ သီးႏွံႏွင့္ကုန္မ်ဳိးစုံ ေရာင္းဝယ္ေရးလုပ္ငန္းျဖင့္ အသက္ေမြးၾကတဲ့ ဒကာဦးလွ သိန္း+ ဒကာမေဒၚခင္ေဌးၾကည္မိသားစုက ဓမၼဒါနျပဳ သျဖင့္ ဆင္ယင္က်င္းပအပ္ေသာ ဓမၼသဘင္ကို ယခုအခါ ေမတၱာအာသီသ ေမတၱာပတၴနာျဖင့္ စတင္ဖြင့္လွစ္ပါၿပီ။
ဓမၼသဘင္ကို အားခဲေရာက္ရွိလာၾကတဲ့ တရား ခ်စ္ခင္ သူေတာ္စင္အေပါင္းႏွင့္တကြ (၃၁)ဘုံအရပ္ ဆယ္ မ်က္ႏွာ အနႏၲစၾကာဝဠာမွာရွိၾကတဲ့ အနႏၲသတၱဝါေတြ ေဘးရန္ခပ္သိမ္း ကင္းၿငိမ္းၾကပါေစ၊ ဆင္းရဲခပ္သိမ္း ကင္း ၿငိမ္းၾကပါေစ၊ ႏွလုံးစိတ္ဝမ္း ေအးခ်မ္းၾကပါေစ၊ ကိုယ္စိတ္ ႏွစ္ပါး ေအးခ်မ္းၾကပါေစလို႔ ေမတၱာဓါတ္ေတြ ျဖန္႔ေဝၿပီး ေတာ့ ဓမၼသဘင္ကို စတင္ဖြင့္လွစ္ပါၿပီ။
ကဏွဆိုတာ
ရြာသစ္ႀကီးရဲ႕ မေတာင္းတရပ္မွာ ဆုေတာင္း (၆)ပါး မေတာင္းတတဲ့အေၾကာင္းကုိ ေဟာမွာ၊ ရေသ့ နာမည္က 'ကဏွ' တဲ့။ ကဏွဆုိတဲ့ပါဠိက ဗမာလို အမည္းလုိ႔ အမည္ရတယ္၊ ရေသ့က မည္းေနတာဘဲ ဘယ္ေလာက္မည္း သလဲဆုိရင္ သပိတ္လုိမည္းေနတာ မီးေသြးေတာင္းထဲမွာ က်ီးကန္းဝင္ေနသလုိ မည္းေနတယ္၊ ရေသ့ႀကီးက အသား မည္းေသာ္လည္း အသည္းျဖဴတယ္လုိ႔ ေျပာႏုိင္တယ္။
မေတာင့္တက လူေတြလုိဘဲ အသားမည္းေပမယ့္ အသည္းျဖဴတယ္။ ကဏွရေသ့က မည္းလုိက္တာ၊ မည္းနက္ တဲ့ ေျမကြက္ေပၚမွာ ေနတယ္။ ေနေနတဲ့ေျမႀကီးက လည္း မည္းေနတယ္၊ ဟိမဝႏၲာေတာင္ေျခက ကြၽန္းေတာႀကီးထဲ မွာေနတယ္။
အဲဒီေတာ့ အသားကလည္းမည္းတယ္။ ၿပီးေတာ့ မည္းတဲ့အဝတ္ေတြကို ဝတ္ထားတယ္။ ရေသ့ႀကီးရဲ႕ေနရာ ကလည္း မည္းတယ္။ အဝတ္လည္းမည္းတယ္။ အသား လည္းမည္းတယ္။
ေနာက္ထပ္ မည္းတဲ့အစားအစားေတြကို စားေန တယ္တဲ့။ အဝတ္မည္းတာ ဟုတ္ခ်င္ဟုတ္မွာေပါ့၊ သစ္ ေခါက္ေတြဆုိးထားတာဆိုေတာ႔ အမည္းေရာင္ျဖစ္လာမွာ ဘဲ။ ေညာင္ေခါက္ ပိႏၷဲေခါက္ ပ်ဥ္းကတုိးေခါက္စတဲ႔ အဲဒီလုိ ေတာထဲကအေခါက္ေတြ ဆုိးထားရင္ ၾကမ္းလည္းၾကမ္း ေသးတယ္၊ အဝတ္က တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ မည္းပုုပ္ပုပ္ျဖစ္လာ တယ္၊ မေလွ်ာ္ဘဲထားရင္ ပိုေတာင္မည္းေသးတယ္။ အဝတ္မည္း၊ အသားမည္း၊ ေျမႀကီးမည္း၊ ဒါလည္းကိစၥ မရွိဘူး။
မည္းတဲ႔အစားအစာ
မည္းတဲ့အစားအစာ စားတယ္ဆုိေတာ့ ဘယ္လုိ အစားအစာမ်ား စားသလဲ၊ ဒါလည္း စဥ္းစားစရာဘဲ။ ႐ိုး႐ုိး ဆန္ဘဲ ေျပာင္းဘဲစားတယ္ဆုိိရင္ေတာ့ ဒါအမည္းေတာ့ မျဖစ္ႏုိင္ဘူး။ ဘုန္းႀကီး ႐ုိး႐ိုးေတြးၾကည့္တာကေတာ့ ေကာက္ညႇင္းငခ်ိတ္ကို ပုန္းရည္ႀကီးနဲ႔ နယ္စားပုံရတယ္၊ ဒါအမည္းဆုံးဘဲ ဒါထက္မည္းတာေတာ့ မရွိႏုိင္ဘူး၊ ေနာက္ တစ္ခုရိွေသးတယ္၊ ဘိတ္ကလာတဲ့ မုန္႔တစ္မ်ဳိးဟာ ေကာက္ ညႇင္းငခ်ိတ္, ပုန္းရည္ႀကီး, ဒူးရင္းသီး, ေထာပတ္သၾကားနဲ႔ လုပ္တယ္၊ မည္းေနတာဘဲ၊ အဲဒါ ဘုန္းႀကီးတုိ႔ ဘိတ္ကိုသြား တရားေဟာလုိ႔ရွိရင္ တစ္ခါတစ္ခါ စားရတယ္။
စားလုိ႔အလြန္ေကာင္းတယ္။ အဲဒါ ဘာမုန္႔လဲဆုိလို႔ ရွိရင္ 'မုန္႔ကုလားမည္း'တဲ့၊ မုန္႔မည္းဆုိ ေတာ္ေရာေပါ့၊ ကုလားမည္းတဲ့။ ကုလားမည္းဆုိေတာ့ ကုလားျဖဴရွိေသး လားလုိ႔ ေမးစရာျဖစ္တယ္၊ အဲဒီေတာ့ ကုလားကအျဖဴ လည္း ရွိမွာေပါ့။
တကယ္ျဖဴတဲ႔ကုလားေတြ
အိႏၵိယျပည္မွာ တကယ္ျဖဴတဲ့ ကုလားေတြ အမ်ား ႀကီးရွိတယ္၊ ဘုံေဘတုိ႔လုိ ပန္ဂ်ပ္တုိ႔လုိေနာ္ ရာသီဥတုလဲ ေကာင္းတယ္။ လူေတြလည္း ပစၥည္းဥစၥာ ခ်မ္းသာတယ္၊ အဲဒီေလာက္ အသားမည္းၿပီးေတာ့ ဆင္းရဲတဲ့ လူေတြ အလြန္မ်ားၿပီးေတာ့ အသားမည္းတဲ့ တုိင္းျပည္ အိႏၵိယမွာ ရွိတယ္။
အဲဒီလုိ ရာသီဥတုေကာင္းဆုိတာ မပူျပင္းဘူး။ မုိးကလည္း မၾကာမၾကာရြာတယ္၊ သစ္ေတာကလည္း စိမ္းေနတယ္။ ဖုန္မထဘူး၊ ေနာက္တစ္ခုက ေျမာက္ပိုင္းနဲ႔ အေနာက္ပိုင္းအိႏၵိယမွာ ဟိမဝႏၲာေတာင္ေျခတစ္ဝုိက္မွာ ေအးတယ္။ ဆီးႏွင္းေတြနဲ႔ ေအးၿပီဆုိေတာ့ အဝတ္ေတြကို တစ္ကိုယ္လုံးလုံေအာင္ ထူထူဝတ္ေလ့ရွိတယ္၊ အဲဒီက လူေတြက အမ်ားအားျဖင့္ အသားျဖဴတယ္။
တစ္ႏွစ္လုံးပူၿပီးေတာ့ အုိက္စပ္စပ္ျဖစ္ေနတဲ့ အရပ္ကလူေတြက အသားမည္းတတ္တယ္။ အကၤ်ီခြၽတ္ၿပီး ေတာ့ တစ္ခ်ဳိ႕ေနေသးတာဘဲ ၿပီးေတာ့လည္း ေခြၽးနဲ႔ဖုန္နဲ႔ ေလနဲ႔ေနနဲ႔ ထိေတြ႔ေနေတာ့ ဒီအသားက ျဖဴဖုိ႔ရန္ခက္တယ္။
အဲဒါေၾကာင့္ အိႏၵိယျပည္ ပန္ဂ်ပ္ ဘုံေဘတုိ႔ နယူးေဒလီတုိ႔ ဒါဂ်ီလင္တုိ႔ဆုိတဲ့ ဟိမဝႏၲာေတာင္နားက ၿမိဳ႕ေတြကို ေရာက္သြားလုိ႔ရွိရင္ ညေနေစာင္းအခ်ိန္ သစ္ပင္ ဥယ်ာဥ္ေကာင္းတဲ့ ေနရာေတြမွာ တစ္ခါတစ္ေလ လမ္း ေလွ်ာက္သြားၿပီးၾကည့္လုိက္ရင္ ကုလားအထီးေရာ အမေရာ ေဖြးေနတာပဲ။ နတ္ျပည္က နတ္သားနတ္သမီးေတြမ်ား ဆင္းလာသလားေအာင့္ေမ့ရတယ္။ ႐ုပ္ကလည္းေခ်ာတယ္။ အသားကလည္း ျဖဴတယ္။ ဒီလုိ အျဖဴေတြလည္းရွိ တယ္။
အခု ကဏွကအသားမည္းတယ္၊ အဝတ္မည္း တယ္၊ အစားမည္းတယ္၊ ေနရာမည္းတယ္။
(အပိုင္း-၂)ဆက္ေဖာ္ျပပါမည္။
Posted in: တရားေတာ္
Washington Time
London Time
Beijing Time
Kuala Lumpur Time
Brasilia Time
Wellington Time
Havana Time
Singapore Time
Yangon (Rangoon) Time
New Delhi Time
0 comments:
Post a Comment