သီတဂူစတား ဓမၼဒူတမွတ္တမ္း အပုိင္း (၃)

စာဖက္ပရိသတ္ (ဓမၼမိတ္ေဆြ) တုိ႔ ---သီတဂူစတားရဲ့ဓမၼဒူတ မွတ္တမ္းႏွင့္ အလွမ္းေ၀းကြာသည္မွာ ၃ ပါတ္ပင္ရွိျပီထင္ပါသည္၊ ၾကားထဲမွာ ဆရားေတာ္ၾကီး၏ ေဟာစဥ္မ်ားႏွင့္ သီတဂူစတား၏ေလ့လာေရးမွတ္တမ္းမ်ားက ေနရာယူထားသည္မွာ ၃ပါတ္ေလာက္ရွိသြားေသာၾကာင့္ပင္ျဖစ္ပါသည္။ သုိ႔ျဖစ္ပါ၍ အပိုင္း (၁)ႏွင့္ အပုိင္း (၂)တုိ႔ကို ျပန္ဆက္မိေအာင္ ဖက္ေစလုိပါသည္။

လြတ္ေျမာက္ေရးနည္းလမ္း
ထုိသုိ႕ေသာဖိအားမ်ားသည္ သူ႕အတြက္ လြတ္ေျမာက္ေရးနည္းလမ္းကို ရွာေဖြဘို႔ ခြန္အားမ်ားျဖစ္လာခဲ့သည္။ သူသည္ ဇာတ္နိမ့္ဘဝမွ လြတ္ေျမာက္ေအာင္ အဘယ္ကဲ့သုိ႔ ၾကိဳးပမ္း ေဆာင္ရြက္ရမည္ကို အျမဲတမ္းေတြးဆေနခဲ့သည္။ ဇာတ္ျမင့္မ်ားကို ေတာ္လွန္ႏိုင္ဘို႔ႏွင့္ ဇာတ္နိမ့္ဘဝမွ လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ အေကာင္းဆုံး လက္နက္မွာ အတတ္ပညာသာျဖစ္သည္ဟု သိျမင္လာသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ပညာကိုထူးခြ်န္ေျပာင္ေျမာက္ေအာင္ အထူးႀကိဳးစား သင္ယူခဲ့သည္၊ စီးပြားေရး၊ ႏုိင္ငံေရးႏွင့္ ဥပေဒဘြဲ႕မ်ားစြာကို အဂၤလန္၊ အေမရိကႏိုင္ငံ တုိ႕မွ ရယူခဲ့သည္။

စာဖတ္ဝါသနာ
သူသည္ စာဖတ္ဝါသနာပါသည့္ အားေလ်ာ္စြာ စာေပမ်ားစြာကို စုေဆာင္းဖတ္ရႈေလ့လာခဲ့သည္၊ သူ႕အတြက္ ပညာေရး စေကာလရ္ွ ေထာက္ပံ့သည့္ ေငြမ်ားျဖင့္ အစားအေသာက္ကုိ ေခြၽတာစားေသာက္ၿပီး စာအုပ္မ်ားစြာကုိ ဝယ္ယူဖတ္ရႈခဲ့သည္။ အဂၤလန္တြင္ ေက်ာင္းတက္စဥ္က စားအုပ္ေပါင္း သုံးေထာင္ (၃ဝဝဝ) ဝယ္ယူႏိုင္ခဲ့ၿပီး အေမရိကမွာ ေက်ာင္းတက္စဥ္က စာအုပ္ေသတၱာၾကီး အလုံး သုံးဆယ္ (၃ဝ) ကို သေဘၤာျဖင့္ တင္ပုိ႕ႏိုင္ခဲ့သည္။

စာေပမွအေျဖရ
ေက်ာင္းသားဘဝက ဇာတ္ျမင့္ ဆရာမ်ားက သူ႕အား ဆန္စကရစ္ဘာသာ မသင္ရဟု တားျမစ္ခဲ့သည္၊ အေၾကာင္းကား ျဗဟၼဏဝါဒ(ေဝဒ)က်မ္းမ်ားသည္ ထုိဘာသာျဖင့္သာ တည္ရွိေနေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ သုိ႕ေသာ္ ေနာက္ပိုင္းကာလတြင္ ဆန္စကရစ္ဘာသာရပ္ကုိ ဆရာတစ္ဆူျဖစ္သည္အထိ သင္ယူတတ္ေျမာက္ခဲ့သည္၊ ဆန္စကရစ္ဘာသာျဖင့္ ေရးသားထားေသာ ျဗဟၼဏဝါဒႏွင့္ ဗုဒၶစာေပမ်ားကို ေလ့လာစဥ္ အေျဖတစ္ခုကုိ ရခဲ့သည္။ ထိုအေျဖမွာ ဇာတ္ျမင့္ေတြကို ေတာ္လွန္ရန္ အေကာင္းဆံုး နည္းလမ္းသည္ ဗုဒၶဝါဒျဖစ္သည္၊ ဇာတ္နိမ့္မ်ားကုိ ကယ္တင္ဘုိ႕ လမ္းသည္လည္း ဗုဒၶဝါဒပင္ျဖစ္သည္ဟူ၍ ျဖစ္သည္။ ဤနည္းအားျဖင့္ သူသည္ ဗုဒၶဘာသာသို႕ ခ်ဥ္းကပ္တုိးဝင္ခဲ့သည္။ ဗုဒၶစာေပမ်ားကို လူအဖြဲ႕အစည္းႏွင့္ လူမႈေရးဘက္တြင္ တြင္တြင္ၾကီးအသုံးခ်၍ ဇာတ္နိမ့္မ်ားစြာကုိ လြတ္ေျမာက္ေရးလမ္းဆီသုိ႔ ပို႕ေဆာင္ေပးႏိုင္ခဲ့သည္။

စည္းရံုးေရးဆင္း
သူသည္ နယ္အသီးသီးသို႔ သြား၍ ဗုဒၶဝါဒကို ေဟာေျပာကာ စည္းရုံးခဲ့သည္၊ အထူးသျဖင့္ အိႏၵိယႏုိင္ငံ၏ ခ်မ္းသာၾကြယ္ဝဆုံးေဒသျဖစ္ေသာ မဟာရ႒ျပည္နယ္တစ္ဝိုက္ကို လွည့္လည္ ေဟာေျပာခဲ့ သည္။ ထုိတြင္ ဘုံေဘ၊ ပူေနး၊ နာဂပူရ၊ ေစာဠပူရ စသည့္ ျမိဳ႕ၾကီးမ်ားသည္ အဓိက ပါဝင္သည္။ ဘုံေဘျမိဳ႕တြင္ သူသည္ ဗုဒၶဘာသာဝင္ျဖစ္ေၾကာင္း တရားဝင္ေၾကျငာခဲ့သည္။ ထိုတြင္ အစ္စလမ္ဘာသာ၊ ခရစ္ယာန္ဘာသာႏွင့္ ဆစ္ခ္ဘာသာေရး ေခါင္းေဆာင္မ်ားက သူအား လာေရာက္စည္းရုံးၾကသည္။ အကယ္၍ သူတုိ႕ဘာသာဘက္သုိ႕ေျပာင္းမည္ဆုိလွ်င္ ေနာက္ပါတပည့္မ်ားႏွင့္တကြ လုိအပ္သည့္ စည္းစိမ္မ်ားကုိ ေပးမည္ဟု ျမဴဆြယ္ၾကသည္။ သုိ႕ေသာ္ အမ္ေဘဒကာသည္ ထုိစည္းစိမ္ဘက္သုိ႕ အနည္းငယ္မွ် ယိမ္းယုိင္ျခင္းမရွိခဲ့ေပ။ သူ၏ ကုိယ္ပုိင္ ပစၥည္းမ်ားစြာကိုပင္ သူ၏ဗုဒၶဘာသာအဖြဲ႕အတြက္ စြန္႕ႏုိင္ခဲ့သည့္အတြက္ ယေန႕ အမ္ေဘဒကာ အဖြဲ႔သည္ စာသင္ေက်ာင္း၊ ဘာသာေရးေက်ာင္း၊ ပညာေရး Fund ေငြေတြ မ်ားစြာ က်န္ရွိေနခဲ့သည္၊ ေနာင္လာေနာက္သားတုိ႕ ၾကိဳးပမ္းမႈေၾကာင့္ ပုိျပီးေတာင့္တင္းခုိင္မာလာသည္။

ဗုဒၶဘာသာသုိ႔ ကူးေျပာင္း
သူ၏ ေဟာေျပာ စည္းရုံးမႈေၾကာင့္ ေျမာက္ျမားစြာေသာ ျပည္သူမ်ား ဗုဒၶဘာသာဘက္သုိ႕ ဝင္ေရာက္ခဲ့ၾကသည္၊ မဟာရ႒ျပည္နယ္၏ တတိယျမိဳ႕ေတာ္ျဖစ္သည့္ နာဂပူရ ျမိဳ႕တြင္ ငါးသိန္းေက်ာ္ေသာ ျပည္သူမ်ားသည္ တစ္ေန႕တစ္ရက္တည္းမွာပင္ ဗုဒၶဘာသာဝင္အျဖစ္သုိ႕ ကူးေျပာင္းလာခဲ့ၾကသည္၊ ယခုအခါ ထုိျမိဳ႕၏ ၈၅ ရာခုိင္းႏႈန္းေသာ လူဦးေရသည္ ဗုဒၶဘာသာဝင္မ်ားျဖစ္ၾကၿပီး အိႏၵိယႏိုင္ငံတြင္ ဗုဒၶဘာသာဝင္ အားအေကာင္းဆံုးေသာ ဗုဒၶဘာသာျမိဳ႕ေတာ္အျဖစ္ လူသိမ်ားသည္။ သီတဂူစတားတုိ႕အဖြဲ႔ သြားေရာက္ခဲ့ေသာ ေစာဠပူရျမိဳ႕သည္ ဗုဒၶဘာသာဝင္ဦးေရ ၄၆ ရာခုိင္ႏႈန္းျဖင့္ ဒုတိယေနရာရွိၿပီး ပူးေနးၿမိဳ႕သည္ ၁၆ ရာခုိင္ႏႈန္းျဖင့္ တတိယေနရာလုိက္သည္။

ကယ္တင္ရွင္ ဘုရားအေလာင္း
အိႏၵိယႏုိင္ငံရွိ ဗုဒၶဘာသာဝင္မ်ားသည္ ေဒါက္တာ အမ္ေဘဒကာကို သူတုိ႕ဘဝ၏ ကယ္တင္ရွင္၊ ေက်းဇူးရွင္၊ လူစြမ္းေကာင္းဟု အမႊမ္းတင္ ဂုဏ္ျပဳၾကသည္။ ဘုရားအေလာင္းဟူ၍ အသိအမွတ္ ျပဳၾကသည္။ သူတုိ႕အေတြးအေခၚအရ ဘုရားေလာင္းတုိ႕သည္ လူေလာက ရဲ့အဆင္းအရဲဆုံးေနရာမွာ ေနခဲ့ျပီးမွ လူသားေတြရဲ့ ဆင္းရဲျခင္းကိုသိျမင္ႏုိင္မည္၊ အမ္ေဘဒကာသည္လည္း အဆင္းရဲဆုံး ဇာတ္နိမ့္ဘဝမွာ ျဖစ္ရသည္အတြက္ ဘုရားေလာင္းဟု အသိအမွတ္ျပဳၾကသည္၊ သူ၏ဇြဲလုလႅ၊ ရည္မွန္းခ်က္၊ အဓိ႒ာန္ခ်က္ေတြကို ေထာက္ဆျပီး ဘုရားေလာင္းဟု သက္မွတ္ၾကသည္။
အမ္ေဘဒကာ၏ အထိမ္းအမွတ္ပြဲေတာ္မ်ားကို ႏွစ္စဥ္က်င္းပ၍ ဂုဏ္ျပဳၾကသည္။ တုိင္းျပည္ေကာင္းက်ိဳးကို မ်ားစြာေဆာင္ရြက္ခဲ့ေသာ ေဒါက္တာ အမ္ေဘဒကာကို ဗုဒၶဘာသာဝင္မ်ားသာမက တစ္ႏုိင္ငံလုံးရွိ ျပည္သူမ်ားကပါ ေလးစားဂုဏ္ျပဳၾကသည္။

ဘာသာတရားႏွင့္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားအခြင့္အေရး
ဗုဒၶဘာသာတြင္ လူတန္းစားခဲြျခားမႈစနစ္မရွိ၊ အားလုံးတန္းတူ ညီမွ်အခြင့္အေရးရွိသည္။ အမ်ိဳးသမီးမ်ားသည္ စိတ္ဓာတ္(spiritual) ပုိင္းဆုိင္ရာ တုိးတက္ျမင့္မားမႈႏွင့္ အသိပညာပုိင္းဆုိင္ရာ အခြင့္အေရးမ်ားတြင္ အမ်ိဳးသားမ်ားႏွင့္ တန္းတူညီမွ် အခြင့္အေရးရွိသည္၊ သို႔ေသာ္ ကိုယ္ပုိင္း (physical) ဆုိင္ရာတြင္ ခႏၶာကိုယ္ဖြဲ႕စည္းပုံမတူရကား ယဥ္ေက်းမႈအရ အမ်ိဳးသားမ်ားႏွင့္တန္းတူအခြင့္အေရးမရွိႏိုင္ပါ၊ ဥပမာ- ျမတ္ဗုဒၶသည္ ဘိကၡဳနီမမ်ား သာသနာ့ေဘာင္ အတြင္း ဝင္ခြင့္တားျမစ္ျခင္းႏွင့္ ခြင့္ျပဳခဲ့ေသာ္လည္း အမ်ိဳးသားမ်ားထက္ ထူးျခားသည့္ စည္းကမ္းမ်ား ခ်မွတ္ေတာ္မူခဲ့သည္။ ျဗဟၼဏ ယဥ္ေက်းမႈတြင္ ဇာတ္နိမ့္အမ်ိဳးသား ႏွင့္အမ်ိဳးသမီးမ်ားသာမက ဇာတ္ျမင့္အမ်ိဳးသမီးမ်ားပင္ ပညာသင္ယူခြင့္မရွိေပ။ အိမ္အတြင္း ပုန္းေနရေသာ အိမ္တြင္းပုန္းအဆင့္တြင္သာေနရသည္။ ေဒါက္တာအမ္ေဘဒကာလက္ထက္တြင္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားအားလံုး ပညာသင္ခြင့္ရေအာင္ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ခဲ့ေသာ္လည္း၊ အမ်ိဳးသမီးအခြင့္အေရးအတြက္ ၾကိဳးပမ္းႏုိင္ခဲ့ေပမဲ့ သူကြယ္လြန္ျပီးေနာက္ပုိင္းတြင္ ေရွးေဟာင္း ျဗဟၼဏ ဥပေဒ ျပန္လည္ဦးေမာ့လာခဲ့ၿပီး အမ်ိဳးသမီးပညာသင္ၾကားမႈ အခြင့္အေရးမ်ား ေလ်ာ့နည္းလာခဲ့ရျပန္သည္။

ယေန႔ေခတ္ ဗုဒၶဘာသာဝင္အမ်ိဳးသမီးမ်ား
ေဒါက္တာအမ္ေဘဒကာ၏ ေကာင္းမႈေၾကာင့္ အိႏၵိယႏိုင္ငံရွိ ဗုဒၶဘာသာဝင္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားသည္ ပညာေရးတြင္ အရွိန္အဟုန္မပ်က္ ဆက္လက္ခ်ီတက္ႏိုင္ခဲ့သည္။ ယခုအခါ ေခတ္ပညာတတ္ ဗုဒၶဘာသာဝင္ အမ်ိဳးသမီးအေရအတြက္သည္ ျဗဟၼဏ (ဟိႏၵဴ) အမ်ိဳးသမီးမ်ားထက္ပင္ ပိုမိုမ်ားျပားလာသည္ဟုဆိုသည္။ ယခင္က လုပ္ကိုင္ခြင့္ မရခဲ့ေသာ အဆင့္ျမင့္ ရာထူး လုပ္ငန္းဌာနမ်ားတြင္ ဗုဒၶဘာသာဝင္ အမ်ားအျပားဝင္ေရာက္ ေနရာယူလာႏိုင္သည္ကုိ ေတြ႕ရသည္။ ဥပမာအားျဖင့္ ပူေနးတကၠသုိလ္၏ vice chancellor သည္ ဗုဒၶဘာသာဝင္ တစ္ဦးျဖစ္သည္ကို ေတြ႕ႏုိင္သည္။


သီတဂူစန္းလပမာ ခ်မ္းျမ သာယာရွိၾကပါေစ။
သီတဂူစတား
၂-၁ဝ-၂ဝဝ၉

Posted in: ခရီးသြားမွတ္တမ္း